ADD / ADHD.....

Halvemaan, vettigheid is natuurlijk wel 'goed' om aan te komen, maar toch niet zo gezond in grote hoeveelheden. Ook niet als je dun bent. Vooral vet in kaas, vlees en zuivelproducten moet je niet teveel hebben.

Noten zijn dan inderdaad wel weer goede tussendoortjes als je wilt aankomen.

Shakes voor mensen die willen afvallen zou ik juist niet nemen; die zijn toch weer vrij laag in de calorieën meestal en bevatten vaak vezels, waardoor je lang volzit.

Als je het met normale voeding niet trekt om de energie (calorieën) in je voeding op te hogen, dan zou ik als ik jou was eerder kiezen voor andere soorten shakes. Of maaltijdvervangers, maar dan dus niet vervangen maar als drankje tussendoor gebruiken. Zoiets als Nutridrink. Is wel prijzig, bij apotheek verkrijgbaar.

Je kunt ook poeder toevoegen aan zelfgemaakte milkshakes. Kies dan bijvoorbeeld voor Fantomalt. Dat is koolhydraatpoeder. Protifar bijvoorbeeld is een eiwitrijk poeder, maar van eiwitten zit je juist vaak weer lang vol.

Eet ook vrij energierijk fruit als banaan, flinke portie druiven, avocado. Deze laatste is heel makkelijk te mengen door salades of stamppot zonder dat-ie heel sterk smaakt, maar je voegt wel gelijk weer flink wat (gezonde) calorieën toe.

Enfin. Als je echt gericht advies wilt, zul je toch een eetverslag moeten bijhouden of in elk geval een gemiddelde dagvoeding aan mij doen toekomen!



Nou, ik ben vanochtend bij de psychiater geweest en de eerste pil Ritalin zit er al in! Ik heb 'm nu 3 uur geleden ingenomen en echt, ik heb het idee dat het iets doet. Ik voelde me de laatste tijd enorm gejaagd en dat is nu weg. Terwijl ik het vanochtend nog wel had. Maar goed, wie weet is het allemaal suggestie. Over een uurtje de volgende pil. Drie keer per dag 5 mg om te starten en dan maar kijken hoe het uitpakt. Over twee weken terug naar de psychiater of bellen als er tussentijds wat is.



Ga beginnen ja, Halvemaan!

Ga je dan ook voltijds, of blijf je erbij werken?



Zelf heb ik best een leuke vacature gezien. 8 uur per week, op kantoor bij de stichting peuterspeelzalen. Hij hing aangeplakt bij mijn zoontjes peuterspeelzaal. Geen baan om jaren te doen, maar wie weet op dit moment? Het zijn lekker weinig uren en ze mogen verdeeld worden over twee of drie dagen.

Maar ik durf niet goed echt te solliciteren, stel dat de medicatie heel goed aanslaat, dan kan ik misschien weer 'op niveau' gaan werken. En als het niks doet, is zelfs zo'n baan voor 8 uur wellicht nog teveel... moeilijk.

xx lisa.

Hey hey,



Hier ben ik ook weer even.

Hoe voelen jullie je nu?

Ik ben niet meer ongesteld gelukkig dan gaat het wel weer wat beter;) Heb zo last van pms dan vaak. Echt niet leuk.



Heb van het weekend een date gehad. Met iemand op wie ik eerste instantie niet op zou vallen. Ik vind hem wel aantrekkelijk maar hij is niet fout. Nu zei mijn psych dat ik is moet proberen met stabielere mannen om te gaan, niet van die wilde foute mannen, kijken hoe dat gaat. Was wel heel leuk. Hij is lief, aardig en intelligent. Maar ben benieuwd hoe het verder gaat. Heb de neiging op lastige mannen te vallen. Of voor wie ik echt moeite moet doen. Of die in een moeilijke situatie zitten. Oooh zo lastig.



Fijne avond!



Liefs

Lisa; het is ook een maaltijdvervanger, had het verkeerd omschreven. Er zitten 200 caloriën in en ik probeer er 1 of 2 per dag ná een gewone maaltijd te nemen. Omdat het zo vies is doe ik er nu maar wat ranja doorheen

Ik weet trouwens dat ik niet teveel verzadigde vetten binnen moet krijgen. Ik weet voor mezelf ook dat het grotendeels een kwestie is van plannen (anders 'vergeet' ik te eten, heb ik er geen tijd voor of ik heb niks in huis) en dat de rest tussen mijn oren zit. Ik gebruik 'niet hoeven te eten' als een soort controle voor mezelf en als een soort beloning/troost. Niet dat ik trouwens anorexia heb, want ik heb geen vertekend zelfbeeld, maar op het gebied van die controle komt het wel een beetje overeen.

Kreeg vandaag een mailtje van een vroeger vriendje die ik toevallig afgelopen week had gezien. Hij had me ruim een half jaar geleden voor het laatst gezien en mailde dat hij schrok dat ik zo mager was... En of ik ziek was... Oef dat kwam toch wel hard aan! Ik weet dat ik 'mager' ben, maar had toch niet het idee dat ik eruit zie alsof ik ziek ben!



Lisa; ik ben benieuwd hoe je dag is gegaan met je ritalin. Ik was in het begin ook een beetje bang dat het tussen mijn oren zou zitten (dat het werkte), maar dat gevoel trekt wel weg.

Die vacature klinkt leuk in mijn ogen, maar ik vind kantoorwerk altijd wel te doen. En ik zou niet zo twijfelen als ik jou was, je weet toch niet hoe het gaat lopen. Ik zou gewoon solliciteren. Los van de medicijnen; als het je bevalt en het gaat goed dan blijf je zolang je er zin in hebt, zo niet dan stop je ermee.



Het boek over Een opgeruimd leven met ADHD is trouwens echt super interessant. Het gaat niet alleen over je huishouden doen ofzo, maar ook echt over het organiseren van je leven. Met allerlei voorbeelden en tips om dingen te vereenvoudigen en duidelijker te maken. Heb vandaag voor mezelf een hele uitgebreide weekplanning gemaakt (alvast voor als ik weer naar school zou gaan) met echt alles erin. Ook wanneer ik boodschappen doe, de planten water geef, moet eten, enz. Ik wil er een wekker bij gaan gebruiken, zodat ik de tijdsplanning kan volgen. Ik weet niet of zo'n strak schema werkt bij mij, maar als ik al voor elkaar krijg dat ik dus op goede tijden eet en overal op tijd kom en al mijn spullen bij me heb, ben ik al een heel eind.



Mijn studie is trouwens deeltijd. 2 Avonden in de week. Ik moet ook nog 2 avonden werken... En mijn vriend moet ook nog een avond naar school. Gelukkig is dat wel op een avond dat ik ook al moet werken. Maar we zijn dus nog maar 1 avond samen vrij buiten het weekend om. Het lijkt me wel echt super leuk, maar ik zal mijn tijd echt goed moeten gaan bewaken en grenzen gaan stellen. Dat ga ik wo dan ook maar meteen bespreken met mijn coach!

(Had vandaag trouwens weer echt zoiets typisch adhd's... Moest pas aan het eind van de middag werken en liep lekker in joggingbroek, hempje en vestje, na het douchen zo even aangeschoten voor in huis. Ik bedacht me net op tijd dat ik mijn joggingbroek toch echt moest vervangen voor mijn spijkerbroek voordat ik de deur uitging... Maar toen ik in de auto zat, al bijna gearriveerd op mijn werk, ontdekte ik dat ik vanmorgen blijkbaar ook geen BH had aangetrokken!!! Owh dan voel ik me zo'n muts!!! Gelukkig kan ik er wel om lachen en valt het ook niet zo op (heb toch amper tieten), maar jee wat een actie weer)

Haha, Halvemaan, zo zat ik ook een keer op m'n werk ja... Mhm, volgens mij ben ik iets vergeten... Ook BH-loos dus...

(... ik ben aan het opruimen... speelgoed aan het sorteren... ga zo meteen ook stofzuigen...)

Hoi allemaal,

Het is weer eventjes geleden voor mij! Hier helaas alles even net iets te druk, jullie kennen het vast wel

Na de vakantie wat werk blijven liggen, het beginnen van een nieuw studiejaar, werk, andere verplichtingen en leuke dingen doen met mensen met wie ik door de vakantie nog wat in te halen had: STRESS! gevolg was een weekje ziek zijn, nu wel weer een beetje ok maar hoofd loopt nog steeds over met van alles maar ik begin vanavond maar weer met opruimen....



Lisa: ben benieuwd naar de ervaringen met ritalin, hoop voor je dat je je er goed bij voelt... Over die baan: ik zou het gewoon proberen!



Maasje, ben benieuwd hoe het met je concerta gaat? Heb je minder last van je rebounds?



Halvemaan: haha heerlijk dat is iets wat mij ook echt sowieso zou kunnen overkomen! Ben ook een keer in mijn sloffen naar mijn werk gegaan omdat ze gewoon zo lekker zitten en had het pas door toen het begon te regenen en ik opeens natte voeten had... suf suf suf... Dat boek klinkt wel goed trouwens.

Ik ga over 2 weken nog 4 weken naar een adhd-groep en wacht even af hoe dat me verder helpt, maar anders ga ik het zeker proberen!



En alfie, relaties zijn voor mij eigenlijk één hele grote HELP!

Ben er niet zo goed in. Omdat alles altijd chaos is probeer ik zo veel mogelijk orde en duidelijkheid te houden (sommigen noemen het nogal control-freak achtig) en merk dat dat heel erg afschrikt bij de mannen.... Ik wil altijd precies weten hoe het zit, wat hij denkt, hoe het ervoor staat en wat er mis is.

En dat is vaak een beetje too much in iets prils.

Moet het nog leren om af te wachten en dingen op zijn beloop te laten of iemand tegenkomen die er hetzelfde over denkt als ik



Zoooo weer een beetje bijgeschreven....

Kon het net niet helemaal terugvinden, maar wie had er nou nog meer in het begin last gehad van eetlustvermindering met ritalin of concerta?



xx

Roover; ik had precies hetzelfde na de vakantie



En mijn hoofd zit ook nog steeds een beetje vol. Begin ook te denken dat dit toch wel ligt aan mijn werk, elke week is er wel een adhoc verandering. Diensten verschuiven, crisissen ertussen door... En opzich vind ik dat wel lekker, mits mijn werkuren wel duidelijk zijn. En dat is in mijn werk totaal niet zo. Werk een aantal vaste diensten (maar ook daarin veel wisselingen door bvb zieke/zwangere/op vakantie gaande collega's) en daarnaast cliënten waarbij ik zelf mijn uren bepaal (wanneer ik en zij kunnen). Veel adhoc zaken en telefoontjes in mijn 'vrije tijd' enzo komen daarbij, administratie en organisatorische klussen die ik zelf in moet plannen ook. Bijna elke week werk ik dus andere uren en door al het zelf plannen ben ik constant het overzicht kwijt.



Pff en ik wilde dus weer gaan studeren. Na veel getwijfel toch de knoop doorgehakt. Vanmorgen in de vergadering het wisselen van diensten besproken met collega's. Er staan ook nog een hele hoop organisatorische dingen op de agenda, iedereen in de stress en ik voelde een hele hoop weerstand in mijn plannen. Had gehoopt dat er duidelijkheid zou komen, maar in plaats daarvan kwam er alleen maar meer onduidelijkheid! Was het zo beu dat ik vanavond aan een collega maar heb laten weten dat ik er maar vanaf ga zien.

Enerzijds een opluchting, omdat ik dus voor mezelf weer wat duidelijkheid heb gekregen, anderzijds goed pissed en daarnaast ben ik nog geen stap verder in wat ik eigenlijk wil: mezelf zo ontwikkelen dat ik meer theoretisch kan gaan werken dan op uitvoerend niveau. En dus weet ik het even echt niet meer...



Morgen moet ik wel naar mijn coach, hoop dat ik dan alles weer een beetje op een rijtje krijg!!!



Lisa, ik ben ook wel benieuwd naar je ervaringen met ritalin.



Roover, ik slik concerta, maar vind het moeilijk om te zeggen of dit mijn hongergevoel heeft beïnvloed. Door mijn eetprobleem ken ik het hongergevoel amper en was het dus al een probleem. Weet wel dat ik weer ben afgevallen de laatste tijd... En dat het trouwens wel een normale bijwerking is bij die medicijnen.

hoi!

Wat is iedereen lekker actief aan het schrijven! Ik probeer het bij te houden, maar nu ik aan het typen ben ben ik de helft alweer kwijt.. maar ga mijn best doen!



Het afvallen is inderdaad een normale bijwerking van de medicijnen.. ik ben er 12 kilo mee afgevallen (maar dat mocht ook) en zit nu eigenlijk op een mooi gewicht dus mooi bijkomstigheid

Merk dat het mijn hongergevoel erg beïnvloed, ook niet echt altijd handig, want moet natuurlijk wel de noodzakelijke vitamines enzo binnenkrijgen.



Lisa, ben benieuwd hoe de eerste dagen met ritalin zijn gegaan en of je nog last hebt van bijwerkingen?



Ik heb ook zeker geen probleemjeugd gehad, maar goed misschien dat daarom pas nu de diagnose is gesteld.. vroeger was er niet echt aanleiding omdat ik voor het oog aardig overal doorheen fietste..



Halvemaan, ik heb dat boek 'opgeruimd leven met adhd' ook half gelezen (geleend bij de bieb en moest weer terug voor ik het uit had), maar staat nog steeds op mijn lijstje het te kopen, want er stonden echt veel herkenbare dingen in en ook wel bruikbare tips.. echt een aanrader dat boek!



Jammer halvemaan dat je je studieplannen in de koelkast heb moeten parkeren, maar kan je gevoel helemaal voorstellen dat het allemaal veel te complex werd en je er daarom -noodgedwongen?- vanaf ziet.. die behoefte aan duidelijkheid is dan toch wel een opluchting, maar de frustratie komt ook weer naar boven omdat het je geen stap verder gaat helpen.



Wel grappig om te lezen dat er meer mensen last hebben van de omschakeling vakantie naar werk.. ik ben nu weer voor de 2e week aan het werk en begin het weer terug te vinden, maar goed volgende week weer 2 weken vrij dus schiet er niets mee op.. Moet in 3 dagen nog erg veel doen, er ligt veel wat nog besloten moet worden, moet nog een goede overdracht schrijven (vorige keer bij in geschoten), een nieuwe collega/stagiare begeleiden en pfff.. als klap op de vuurpijl ben ik ook nog verkouden met koppijn, stijve spieren en niet fit gevoel. Kan niet wachten tot het vrijdagavond is en dus vakantie, maar dat ik de controle weer moet afgeven heb ik ook weer moeite mee (omdat er wat veranderingen op stapel staan).



Donderdag weer naar de psychiater. Wil bespreken om evt. van ritalin over te stappen op medikinet en vind dat ik coaching nodig heb, maar omdat ik niet kan bedenken hoe en wat hoop ik dat zij nog een goed idee heeft (maar op de een of andere manier vind ik haar daarin niet zo mee-denkend dus verwachtingen zijn laag).



En relaties..ja dat is voor mij ook een grote HELP hoor.. na een lange (en eigenlijk ongezonde relatie) ben ik zoooo gefixeerd op zelfstandigheid en vrijheid en soms bot (als afweer om mezelf niet te verliezen) dat ik geloof ik de meeste mannen de afgelopen 2 jaar aardig heb afgeschrikt.. ik wil het echt wel graag, maar ja.. kom 'hem' maar eens tegen hahaha..



in de categorie bh vergeten/ sloffen aanhouden enzo... Ik ben al een paar keer op het werk verschenen en dat mijn collega's vroegen waarom ik geen bril op had.. eehhmmm vergeten! Ik kan wel aardig zien zonder bril, maar computer/lezen is niet echt een succes dus na een uurtje eigenwijs proberen het zonder te redden toch maar weer naar huis om em op te halen..



Nou ik ga slapen (of een poging doen tot, want het malen en piekeren viert hoogtij momenteel..)



groetjes!

Halvemaan, balen zeg, dat van die studie. Maar als je het écht graag wilt, doorzetten zou ik zeggen. Ondanks weerstand. Als je laat merken dat je zelf nog niet helemaal weet hoe en wat, pakken anderen ook de kans om je van je plannen af te brengen als het voor hen meer gedoe oplevert. Als je het echt wilt en stelt dat je ervoor gaat, zul je denk ik minder op weerstand stuiten.



Ik heb nu dus twee Ritalin-dagen achter de rug. Het is echt niet te geloven, ik ga als een speer. En de dingen die net even niet lukken, daar maak ik me niet zo sappig om. De keuken moet echt nodig gedweild, zag ik, maar ik heb vandaag andere dingen gedaan dus komt dat morgen wel.

Ik heb het speelgoed dat beneden ligt gesorteerd, heel veel weggegooid, een vuilniszak vol.

En ook nog post bezorgd, want het was vorige week zo ontzettend veel en ook nog een dag te laat bij mij gebracht, dat ging allemaal niet in twee dagen natuurlijk.

Verder nog vanalles geregeld, gemaild, en me gewoon lekker gevoeld. Iets meer zweten, geloof ik, en af en toe voel ik dat er iets in mijn lijf is dat er eerst niet was, dat ik iets gebruik, maar het is niet te benoemen. En ook heel subtiel en minimaal.

Ik heb niet echt last van rebound geloof ik, daarom ben ik bang dat het suggestie is allemaal. En ik zit hormonaal ook net in de goede periode, dat kan het ook zijn.

So far, so good, denk ik. En inwendig juich ik al, want zoals gistermiddag en vandaag wil ik altijd wel zijn. Maar ik ben bang voor teleurstelling dus wil nog niet juichen, eigenlijk.

xx lisa.

Hee ladies, waar zitten jullie allemaal?!



Met mij gaat het goed. Ik heb echt het idee dat de Ritalin aanslaat. Ik kan me op dit moment gewoon voorstellen dat ik een aantal uren per dag zou werken en dat kon ik voorheen eigenlijk niet meer. Ik merk ook tegen de tijd dat een pil begint uit te werken dat ik meer onrust beleef, vooral dat ik weer begin te malen in mijn hoofd en me drukker ga maken om dingen.

Ik heb zelfs een uur televisie zitten kijken met alleen een kopje koffie en had geen neiging iets te pakken. Héél raar om te ervaren.

Kortom: ik heb goede hoop.



Hoe is het met jullie??

xx lisa.

hey lisa,

ik ben blij voor je dat je je goed voelt! wat een opluchting kan het zijn he? Zo heerlijk!

Hier gaat het nu even niet zo soepel. Kan mijn draai met alles maar niet vinden sinds de vakantie en word er behoorlijk gestressed van! Vooral sociale dingen die zijn blijven liggen wil maar kan ik niet allemaal tegelijkertijd oppakken, en voel me daar nogal rot over. Niets voelt voor mij zo slecht als het idee dat ik mijn vrienden niet de tijd kan geven die ze verdienen.

Daarnaast komt dat ik deze zomer behoorlijk mijn best heb gedaan om 10kg af te vallen, wat is gelukt, maar waarvan ik merk dat het enorm lastig is om mijn 'nieuwe' eetgewoonten in te passen in veel buiten de deur eten. Ik merk dat zolang ik strenge controle voor mezelf houd op alle gebieden de chaos het kleinste blijft, en zodra er iets veranderd ik me echt opnieuw in moet richten dat ik voor mijn idee weer alle touwtjes in handen heb. En nu zo na de vakantie met studie, werk, sport, vrienden en eten loopt het gewoon nog eventjes niet zoals ik wil. Hopelijk krijg ik het overzicht snel weer...

Hoe is het met de rest?

Stil hier!

Ohja ik ga volgende week beginnen met de groep... spannend!



xx roover

Hey hey,



Fijn Lisa dat de ritalin goed aanslaat. Bij mij werkte dat echt niet, ik werd er ook nog angstiger van. Strattera werkt voor mij echt heel goed.

Het word nu ook gewoon helemaal vergoed. Echt ideaal. Hmmm goed dat ik dit nu opschrijf moet al een week me medicatie ophalen,vergeet het telkens:S gelukkig had ik nog wel maar toch. Vandaag maar op me lijstje zetten.



Heb gisteren het boek gekocht opgeruimd met ADHD. Echt een gaaf boek.



Ik zit een beetje in een dipje, voel me soms zo alleen. Heb eigenlijk altijd relaties gehad, geen goede relaties. Met mannen die niet echt goed voor me waren maar nu ben ik 2 jaar single. Wel gedate enzo maar het lukt niet meer ofzo:S

Soms voel ik me dan echt alleen. Maar ja. Komt wel goed.



Liefs

Hallo,



Hier weer een posting van de vriendin-van.

Had weer even behoefte om jullie topic te lezen.

Eigenlijk wel maf als ik nu mijn kant van het verhaal weer neerschrijf. Omdat jullie juist zijn kant herkennen wellicht.

Dit weekend was leuk, maar de 'luiheid' was er. Oftewel; hij had erg veel ruimte voor zichzelf nodig, het vloog hem allemaal aan denk ik. Ik had gehoopt op het delen van de zorgtaken dit weekend, maar dat ging dus even niet door.

Mijn vraag voor jullie is: realiseren jullie je op zo'n moment dat je moet bijtanken of zie je dat pas achteraf?



Ik moet wel erg lachen om die vaagheid zoals met de sloffen aan naar het werk!!

Wij waren kortgeleden naar een chic hotel en vriend liep naar het diner met een vieze onderbroek in zijn handen!!! Had hij in een plastic tas willen doen op de kamer, maar vergat het natuurlijk..

Die 'luiheid' slaat op waar we het hier laatst over hadden.

Ik zie het dus inmiddels niet meer als lui zijn.

Hahaha Compu, ik moet echt lachen om het onderbroek verhaal van je vriend!

Maar om op je vraag terug te komen. Of ik het me realiseer is verschillend. Soms kan het me ineens 'aanvliegen', dan ren ik maar door en sta nergens bij stil, totdat mijn lichaam/hoofd me ineens tot stilstaan dwingt. En idd, dan heb ik ruimte nodig voor mezelf en kan ik er even niks bijhebben.

Soms realiseer ik het me wel van tevoren, dan zie ik dan ik een drukke planning heb en weet ik dat wanneer ik dan vrij ben ik moet bijtanken. Maar... heel vaak luister ik niet naar mezelf en vind ik dat ik dat bijtanken wel kan overslaan, vind ik mezelf een watje dat ik uberhaupt moet bijtanken. Tja en dan plan ik die vrije dagen vol en baal ik hier gruwelijk van als het eenmaal zover is (en balen betekent dan afspraken met smoesjes afzeggen, huilend omdat ik het niet trek, enz).



Lisa; fijn dat het zo gaat met de medicijnen. Ik had dat in het begin ook, er ging een wereld voor me open! Helaas ben ik er ondertussen alweer een beetje aan 'gewend' en is het alweer wat normaler en dus niet meer zo leuk



Hier gaat het wisselend. Vandaag een goede dag, ondanks dat ik mijn medicijnen vergeten ben. Heb braaf mijn to-do lijstje afgewerkt (zelfs nog wat extra gedaan) en heb een goed humeur!

Maar doordat ik niet weet wat ik wil met werk en ik weer heel erg bezig ben met voldoen aan verwachtingen heb ik regelmatig een inzinking. Qua werk/ opleiding 'zie' ik het op dit moment echt niet en dat maakt me moedeloos. Met vriend trouwens gesproken over die verwachtingen. Toen we het daarover hadden en ik zei dat ik liever weer 17 wilde zijn, omdat alles toen veel gemakkelijker was, was hij een beetje gepikeerd (omdat het in zijn ogen betekende dat ik nu niet gelukkig was en hij zich dan aangesproken voelt). Toen ik daarop zei dat dit nou juist was wat ik bedoelde met 'aan verwachtingen' voldoen en dat ik dus ook bij hem ooit op mijn tenen moest lopen, was hij wel geschrokken en (positief) wakker geschud. Geloof dat hij iets beter begint te luisteren naar me en begint te snappen dat adhd iets dagelijks is en niet iets wat af en toe even opkomt. Dat ik dagelijks tegen een berg oploop, de ene dag wat hoger en de andere dag wat lager, terwijl andere mensen ook eens dagen achter elkaar hebben die gelijk zijn of zelfs bergafwaarts zodat ze ineens sneller vooruit komen zonder daar iets voor te doen.



Deze week wel een lekker rustige week. Morgen drukke en lange werkdag, maar woensdag en donderdag rustig aan. En donderdagavond lekker naar de sauna en dan vrijdag vrij!

Ben ondertussen kastjes aan het schilderen en dat is ook altijd goede bezigheidstherapie!

Kastjes schilderen, super joh.

Ik heb hier al maanden en maanden een bedje staan voor mijn jongste, dat ik wil schilderen. Inmiddels is één paneel geschilderd. Ook alweer een paar maanden geleden. Daar word ik zoooooooo moe van, dat ik me daar niet toe kan (kon?) zetten.

Heb even wat minder werklust, vrees dan gelijk toch dat het toeval was allemaal.

xx lisa.

Tja Lisa, zoals je schreef hoe je als een speer ging, was misschien wel een combinatie van medicijnen en positieve energie omdat er eindelijk eens iets ging gebeuren (diagnose, medicijnen, enz). Dat is toch iets wat afzakt en als het dan iets minder gaat, ga je meteen twijfelen (waardoor dat gevoel miss wel versterkt?).



Hier gaat het niet zo goed. Weet niet wat het is, maar voel me al een paar dagen als 'opgejaagd wild'. Ben helemaal hyper in mijn hoofd, maar ondertussen voel ik me doodongelukkig en wil ik eigenlijk helemaal niets. Terwijl, als ik dan van mezelf niets hoeft, ik van gekkigheid niet weet wat ik moet doen.



Omdat ik vandaag zo'n baaldag had heb ik een afspraak verzet zodat ik even naar huis kon. Snak dan naar even 'niets'. Maar dan zit ik buiten in de zon met een boek, racen mijn ogen over de letters maar lees ik niets en kan ik me niet ontspannen. Dan maar even op bed liggen... Dat wordt ook niets. Nu even achter de computer en ook hierin geen rust. En over 20 minuutjes moet ik alweer gaan werken.

Weet echt niet wat het is... Ik kan in theorie wel bedenken dat ik natuurlijk ook geen ster ben in ontspannen, maar de laatste tijd is het echt erg. En weet ook niet waar dat ongelukkige/ hyper gevoel vandaan komt... Heb het niet veel drukker dan anders, met vriendje alles goed, de zon schijnt... Baal wel nog steeds van mijn werk, maar ook als ik niet hoef te werken voel ik me niet fijn...



Zou dit ook aan mijn medicatie kunnen liggen? Ik slik het al maanden, dus dan is zo'n verschil toch wel raar niet? Misschien aan het feit dat ik het af en toe vergeet? Ik heb echt geen idee en nog minder over hoe ik het op zou kunnen lossen. Want wil me niet zo voelen...

Halve Maan, dat aanvliegen is het juiste woord hoe vriend het ervaart. Hij kan het niet voorzien denk ik. En creeert dan van de ene op de andere minuut een 'eigen eilandje'.

Momenteel ligt hij elke avond na het eten te pitten, geeft zich overdag helemaal op zijn werk.

Vervelend dat je je niet in balans voelt. Kan je er niet in raden.

Hallo iedereen, eventjes een news-flash van mij.

Ben net naar de psycholoog geweest, moest dit keer mijn moeder en zusje meenemen. Moeders vanwege hoe ik vroeger was, zusje die me nu het beste kent.... Hebben daar best wel moeten lachen, vooral met de vragen die beantwoord werden met een 'JA!' van drie kanten...

De psych had een hele lijst met vragen en daaruit kwam uiteindelijk toch dat ik ADD heb, en inderdaad niet de ADHD-variant. Beetje vreemd, beetje opluchting...



Mijn moeder was nog een klein beetje van slag, want mijn broer die heeft vroeger al de diagnose ADHD gekregen (wat ik niet eens wist) en licht autistische neigingen. Nu zei ze dat ze twee kinderen heeft die wat hebben... maar ze is er wel heel lief over, hoor!



Maar goed, meteen een recept voor Ritalin meegekregen (ook meteen opgehaald)... morgen ga ik ermee beginnen, dus ik ben benieuwd! Hoop echt dat 't me gaat helpen met structuur aan te brengen, weet dat ik het meeste toch zelf moet doen.



Ellen; hoe is het nu verder met je date gegaan? Alweer afgesproken?

Heb verder t zelfde als jij, heb wel ns een date geprobeerd, maar op de een of andere manier wil het gewoon niet.... Ben ook 2 1/2 jaar vrijgezel, en de ene keer mis je het, de andere keer is de vrijheid zo lekker....



Halvemaan; jammer van je opleiding, maar je moet de hoop niet opgeven, hoor! Ik (sorry dat ik over mezelf begin, hoor) wou vorig jaar ook zo graag naar school, maar ben echt blij dat ik het heb uitgesteld. Ben nu een jaar verder en dit keer echt begonnen, en ben er ook veel beter op voorbereid. Misschien is dit je jaar gewoon niet, en komt het volgend jaar wel goed uit!



Ik hoop dat het vandaag alweer een beetje beter gaat, die buien duren bij mij vaak maar een dag (dat ongelukkige gevoel, niet weten waar je t zoeken moet). Een oplossing heb ik niet voor dat soort buien, hoop alleen dat je er met je vriend over kan praten!



Zo, ik heb ook weer even laten weten dat ik leef, zeg... Excuses voor de lange post

Alfie, of je 'wat hebt' is maar net hoe je 't bekijkt. Ik ben nu een boek aan het lezen, ADHD voor dummies, en dat ziet de dingen van een heel andere kant.

Ik heb het op de wc liggen en lees er telkens een stukje in. Bij veel dingen ik 'jahoor', maar bij andere vind ik het weer goed gevonden en bekeken. Zo verhaalt de schrijver in termen van 'jagers' en 'landbouwers'.

De 'jagers' zijn de ADHD-ers. Als je in de prehistorie had geleefd, hele goede eigenschappen. Maar in de huidige maatschappij loop je als 'jager' tegen dingen aan. Niet omdat je iets mankeert, maar omdat hoe je geboren bent toevallig in deze maatschappij niet passend is op een aantal fronten soms. (want ook weer niet bij iedereen is het een beperking, heel veel ondernemers zijn ADHD-ers)

Zelf herken ik me niet zo in de 'jager', maar misschien is dat wel omdat ik een vrouw ben.

Enfin, ik ben nog niet zo ver in het boek. Maar het is wel een aanrader.

xx lisa.

Oh ja, nog een vraag. Beetje rare. Ik merk opeens dat mijn zweet stinkt. Dat heb ik normaal nooit. Ik heb het één keer eerder gehad, dat ik elke dag vond dat ik stonk. Ik slikte toen afslank-druppeltjes, die ik gekregen had, op aanraden van een kennis die er kilo's mee afviel. Ik had daar geen goed gevoel over en stopte er snel weer mee. Kort daarop was dat goedje in het nieuws; er zaten amfetamines in en het was gevaarlijk. Het werd toen ook verboden.

Ik stonk niet meer naar zweet sinds ik ermee gestopt was.

Nu dus weer wél. Zou het aan de Ritalin kunnen liggen? Hebben jullie soortgelijke ervaringen misschien?

xx lisa.

Lisa, om maar meteen met je vraag te beginnen... zelf niet die ervaring (al hoewel, nu ik erover nadenk valt het me de laatste tijd wel meer op als ik zweet en grijp ik vaker naar de deo overdag..), maar ritalin is natuurlijk ook een soort amfetamine dus het zou kunnen? Heb je er iets over gelezen in de bijsluiter?



Halve maan, herken je gevoel volledig! Heb het ook bij vlagen en de laatste keer hield het een week of 2 aan. Toen heb ik de dosering wat veranderd, het ging toen wel beter maar ja.. of het dat was of dat ik gewoon weer beter in mijn vel zat ??



En ja het gevoel dat alles je aanvliegt heb ik regelmatig. Dat uiteindelijk alles teveel /te druk wordt en na een bui van hyperen is het enige wat ik wil: rust en vooral helemaal niemand in de buurt! Echt bijtanken dus.. maar ja ook dat negeer ik wel eens en dan raak ik een beetje in een 'ongelukkige' bui (halve maan, bedenk me net dat dat misschien bij jou ook zo kan werken?)



Lisa, goed te lezen dat de medicatie goed werkt, logisch dat het euforische gevoel verdwijnt, maar denk ook dat je pas na een maand echt verschillen gaat zien..



Alfie, goed dat je een diagnose hebt! ik hoop voor je dat de medicatie aan gaat slaan en dat het je natuurlijk helpt! Waarom vond je ADD vreemd? Had je meer ADHD verwacht? Ikzelf had ook de diagnose ADD gekregen, maar herken mezelf veel meer in ADHD-gemend type, tja tis maar net hoe je iets interpreteert denk ik.



Ik heb deze en volgende week vakantie en vind het aan de ene kant heerlijk, maar tjee mis de structuur ook wel heel erg. Gelukkig heb ik deze week elke dag wel wat gepland staan dus gaat het nog aardig, maar benieuwd hoe het volgende week gaat. Verder loopt alles wel lekker, ben deze week begonnen met andere medicatie. In plaats van ritalin slik ik nu medikinet. Dat is een half langwerkend/half kortwerkend medicijn wat ongeveer 8 uur werkt en sneller 'topt' dan concerta.. tot nu toe positief! Even hopen dat de verzekering het ook gaat vergoeden (concerta weet ik van wel, maar deze kon ik niet vinden), want anders wordt het wel een duur grapje..



Tis weer een megaverhaal geworden.. hopelijk hebben jullie het kunnen bijhouden hihihihi

Hoi Lisa, ik zal het boek wel ns opzoeken, ben wel benieuwd. Ik zie ADD ook niet alleen maar als een beperking, hoor. Ik heb altijd geprobeerd mijn positieve punten te benadrukken en ik ben natuurlijk geen ander persoon door de 'diagnose' geworden ofzo... ik ben nog steeds ik



Het is voor mij vooral een stuk van herkenning, dat het geen luiheid/onwil/etc. van mijn kant is dat ik dingen niet afmaak, me niet kan concentreren of andere punten waar ik mijn hele leven al tegenaan liep, ook als kind al.

Zoals ik al schreef, ik zal het meeste toch zelf moeten doen!



Ansje; ik vond het meer een vreemd gevoel... toch meer omdat ik altijd aan mezelf twijfel. Van: stel ik me niet gewoon aan, zit het niet allemaal tussen mijn oren? (Ja, tuurlijk zit het tussen m'n oren haha) En vooral omdat ik nooit wist dat ADD ook bestond (dacht zoals zovelen bij adhd aan drukke kinderen), dacht dat ik gewoon een 'mietje' was. Niet zeuren, gewoon doorgaan. En dan na afloop moe moe moe zijn....Dus op die manier!

Oh ja, fijne vakantie! Gewoon niet te veel nadenken (als dat lukt ) en genieten!

Hallo meiden ( en heren?)



Ik heb van de huisarts een verwijsbrief gekregen voor een onderzoek en eventuele diagnose in de ADHD/ADD hoek.

Helaas heeft tot nu toe elke instelling die ik gecontacteerd heb een wachtlijst van 5 tot 8 weken.



Weten jullie hoe en waar ik op korte termijn een onderzoek en dus ook een diagnose/behandeling kan krijgen?



Dit is voor mij echt heel belangrijk, omdat ik veel te lang gewacht heb met hulp zoeken en nu zo aan het eind van mijn latijn ben dat ik niet denk dat ik het nog 5 weken trek ( op mijn werk en in mijn priveleven gaat het momenteel heel slecht )

Ik wordt echt gek van de drukte in mijn hoofd en kan me nog meer fouten op mijn werk niet veroorloven....



Ik hoop dat er hier iemand meeleest die weet waar ik snel geholpen kan worden.



groetjes Zeemeermeisje

Hey allemaal,



Alfie: nou dat is niets geworden met die man hoor. Had ik ook wel verwacht eigenlijk. Maar nu ook meer van mijn kant, ben nu meer aan het kijken wat ik eigenlijk wil. Op zich bevalt het alleen zijn me best goed. Alleen soms voel ik me zo ontzettend alleen. Dan heb ik ook nog die stomme angststoornis dus alleen zijn vind ik sowieso niet fijn. Maar ik ga gewoon door. Ga niet toegeven.



Zeemeermeisje: is het niet verstandig om even rust te nemen totdat je terecht kan bij een instelling? Gewoon even een time out voor jezelf? Heel veel succes in elk geval!



Ansje: herken dat ook wel van de structuur als je vakantie hebt. Dat je dan denkt van oke.. en wat nu. grappig he hoe je jezelf kan herkennen.



Ik ga zo naar een vriendin, dan naar een andere vriendin lekker 2 uur paardrijden door de bossen., Dat geeft me zo super gevoel he. Echt fantastisch. Vanavond pannekoeken bakken voor een andere vriendin en mij en dan op de fiets naar de sportschool.

Ben weer eens lid geworden van een sportschool en ik moet wel oppassen dat ik niet door sla. Dan wil ik zo vaak mogelijk:S



Fijne dag!



Liefs