ADD / ADHD.....

quote:Spongebabe schreef op 24 januari 2009 @ 16:48:

Ik herken dat wel,dat je alles wat er om je heen gebeurt opmerkt.Maar ik zit ook achter de computer terwil de tv aan staat die ik ook probeer tevolgen,en hoor de klok voordurend tikken.Of ik luister muziek op mijn mp-3 terwijl ik t.v kijk en dan ook nog een gesprek zoaf entoe probeer tehouden.Ik ben me continue bewust van de dingen om meheen.Die geven prikkels af en die vang ik dus op;echt doodvermoeiend

Nu ben ik mijn huissleutels weer eens kwijt grrrrr

Groetjes Spongebabe



ik merk het normalerwijze ook, en ik ben ook het type dat 3 dingen tegelijkertijd doet.

Het is niet minder, maar scherper of zo...



Ik weet niet hoe ik het moet omschrijven.

JOjanneke

Bedoel je het is niet minder maar scherper;het verschil met en zonder ritaline.Dat het met scherper is?

Groetjes Spongebabe

Ik merk de werking van ritaline de ene x meer dan de ander.Het lijkt wel of het in mijn hoofd iets meer gesmeerder of soepeler verloopt.Ook al is het geen wondermiddel natuurlijk maar ik blijf het verwonderlijk vinden dat +en+ samen een - geven,wat zit een brein toch wonderlijk in elkaar

Groetjes Spongebabe

quote:Spongebabe schreef op 24 januari 2009 @ 17:06:

Bedoel je het is niet minder maar scherper;het verschil met en zonder ritaline.Dat het met scherper is?

Groetjes Spongebabe



bewuster, drukker, scherper.... Ik weet niet hoe ik het moet omschrijven. Onrustiger.



Maar goed, ik heb nog wel eens moeite met omschrijven van gevoelens, zo kan iets voor mij ook "rond" aanvoelen.

Snapt ook geen mens.



Het voelt zelfs wankeler... Netals de zolen van mijn schoenen kleiner zijn, en ik dus om val.

Nou, doe d'r maar wat mee



Ik ga een even kijken wat ik op tafel kan zetten.



PS : volgens manlief werkt het wel de ritalin, hij hoort minder lawaai uit de keuken komen, en volgens hem laat ik minder vallen

Dat was alleen met de halve tabletjes.



JOjanneke

maar je wordt er dus drukker van?

ADD? Dan zou dat natuurlijk kunnen.

Maar dat dingen 'scherper' worden, dat vind je niet echt prettig, of wel?

Ben trouwens ook nog wel nieuwsgierig naar meer verhalen over impact van ritalin op 'carriere'/werk

Ik heb geen werk dus kan daar nix over zeggen.Behalve dat ik me met medicatie wat beter kan concentreren,dingen kan afmaken,beter hoofd-van bij-zaken kan onderscheiden.Het is alsof de prikkels van buitenaf minder direct bij me binnen komen.Ik hoor de klok nog wel tikken maar het stoort me niet zoiets.Al voel ik me op creatief vlak wat meer geremd en dat is niet altijd positief...

Leest trouwens lekker weg het boek "je bent er een of je kent er een".Bedankt voor de tip weet alleen niet meer wie?

Groetjes Spongebabe (f)

Oa van mij maar dat boek is daarvoor ook al door anderen genoemd en ik heb het zelf nog niet eens gelezen... Mooi, dan blijft hij op mijn lijstje staan! Dat ik dan hopelijk niet kwijtraak... Ik wil nl wachten met 'bibliotheek' aanschaffen tot ik de diagnose van PsyQ hoor. Als ik nu bv dingen op internet opzoek rond ADD, leidt bij mij vooral tot gepieker van het soort 'heb ik het nou of heb ik het niet'. -- dit forum heeft dat effect bij mij dan weer minder, omdat hier minder 'generaliserend' wordt geschreven, meer persoonlijke ervaringen. Nou ja, ik wacht het antwoord van de psych gewoon af. En mocht zij met behandelteam en al idd op ADD uitkomen, dan ga ik dan eens 'verder lezen'.



Zijn die boeken trouwens ook wel relevant/verhelderend als je niet zo'n grote H hebt, ook niet zo impulsief bent, meer ADD hebt dus? (want daar denkt de psych bij mij aan, zei ze). Bv ondoordachte beslissingen neem ik niet echt (al flap ik er wel eens wat ik liever niet had willen zeggen), heftige verslavingsdingen heb ik niet, enz.



Ritalin: word je kortetermijngeheugen daar dan ook beter van? Heb nu geregeld dat ik naar de keuken loop en dan niet meer weet wat ik daar ook alweer wilde. Of dat ik bij sportoefeningen die uit meer stappen bestaan de draad kwijtraak omdat ik niet meer weet wat ik vlak daarvoor heb gedaan. Of dat ik een paar blz uit een boek heb gelezen maar echt niet meer weet waar het over ging. Ook een uiting/gevolg van een concentratieprobleem, denk ik vaak. Maar helpt Ritalin daar dan ook tegen?

Zo'n boek is ook interessant als je de H niet hent hoor,dat is nml. maar 1 van de aspecten.Bovendien gaat bij de meeste volwassenen de hyperactiviteit toch grotendeels weg dat is iets waardoor d'r in eerste instantie niet zosnel aan ADHD wordt gedacht bij het verkrijgen van een diagnose van een volwassene.

Of ritaline ook "helpt" bij je korte termijn geheugen weet ik niet.Wat wel zo is dat je door het gebruik van ritaline je concentratie beter bij 1 ding kan houden waardoor je dus ook beter je problemen e.d onder ogen ziet en dat wordt lang niet altijd als positief ervaren.Je kan er dus ook depressief van worden.Voorheen vlogen je gedachten van onderwerp naar onderwerp en nu je dus meer bij dingen leert stil testaan kom je dus ook bij de minder "leuke"onderwerpen/gedachten/gevoelens waar je in het verleden bijv.aan voorbij was gegaan.Dit is dus een van de bijwerkingen of bijkomstigheden van ritaline waar een psychiater me voor gewaarschuwd heeft.Daarom lees je vaak over mensen die zowel ritaline als een anti depressivia gebruiken.Ikzelf slik er ook een antidepressivia en een anti psychotica naast.De laatste (eerder voorgeschreven gehad maar ik vond het zelf niet nodig+de bijwerkingen wogen zwaarder dan de werking zelf) heb ik gekregen omdat ik end vorig jaar psychotisch werd en het contact met de realiteit behoorlijk kwijt was(last van allerlei wanen en angsten).Die medicatie had ik dus echt wel nodig om weer mer beide benen op de grond tekomen.De klachten zijn nu volledig weg,maar ik ben wel bang ooit weer eens psychotisch teworden.Ik mag dus ook niet stoppen met het nemen van die medicijnen,want dan kunnen de klachten weer terug komen.Ze wilden me naast de ADHD diagnose ook nog schitzofreen noemen,maar daar ben ik het niet helemaal mee eens.Al zeiden ze al voor mijn psychose dat ik psychose gevoelig was en dat bleek dus tekloppen.Volgens mijn moeder is het een uitingsvorm van een teveel aan emoties:dat er een druppel was die de emmer deed overlopen zoiets.Dat nu dus blijkt dat ik PTSS=post traumische stress stoornis(weer een term,word er zelf wel eens moe van)heb en ik me daar dus voor heb aangemeld bij PsyQ voor verdere behandeling met eventueel EMDR(therapie waar je weer terug gaat naar de gebeurtenis waarbij je de ogen moet bewegen;schijnt dan dat het op een andere plaats in je geheugen word gezet waardoor je er beter mee om kunt gaan;kort door de bocht).Daarnaast heb ik nog een verslavingsprobleem wat ik grotendeels achter me heb gelaten maar het maakt er niet makkelijker op.Het is opzich een logisch gevolg van het hebben van trauma's die ik heb opgelopen in de afgelopen jaren en waar ik niet mee om kon gaan.Gelukkig gaat het nu een stuk beter met me alleen de situatie van mijn vriend(heeft leukemie en slikt nu de zoveelste kuur) is niet al tebest+ik weet niet wat me tewachten staat of hij beter wordt of niet...

Zit eraan tedenken om alleen een afspraak met een arts daar temaken om eens te kunnen vragen of er uberhaupt wel hoop is.Deze tip gaf een vriendin van mij wiens man is overleden aan kanker.Want omdat nou in het bijzijn van mijn vriend tevragen...

Ik ben een beetje afgedwaalt geloof ik,sorry dat was niet de bedoeling

Groetjes Spongebabe

Ik kom even egoposten, ik heb jullie hulp nodig!



Ik ben bezig formulier in te vullen om een laatste herkansing voor een toets op school aan te vragen (zie post van een paar pagina's terug). Hierin moet ik aangeven waarom ik nog een laatste kans verdien en wat ik ga doen om te voorkomen dat ik nog een keer faal. Beide vorige keren kwamen doordat mijn gedachten naar andere dingen werden geleid, waardoor ik helemaal de kluts kwijtraakte en dingen vergat. Voor de duidelijkheid: het is een toets waarbij ik op een pop een maagsonde moet inbrengen.

Maar nu zit ik dus met het probleem dat ik moet omschrijven wat ik ga doen zodat het volgende keer wel goed gaat. Probleem is alleen dat ik geen idee heb wat ik dan moet opschrijven. Tot nu toe heb ik staan dat ik een lokaal wil dat aan het einde van de gang grenst, zodat er niet allemaal mensen schreeuwend langslopen (waardoor ik kan worden afgeleid). Daarnaast ga ik diegene die toetst vragen om tussendoor geen vragen te stellen, maar dit achteraf te doen, zodat ik ook daardoor de kluts niet kwijtraak. Maaaaar nu heb ik het er op school over gehad, en de docent vindt dat niet genoeg. Ik moet namelijk ook opschrijven wat IK eraan ga doen dat mijn concentratie verbetert. Ik heb die beste man al proberen uit te leggen dat ik al op tig 'leren leren' en 'leren concentreren'-clubjes heb gezeten, maar het lukt me gewoon niet. Die man snapt niet dat ik het echt niet kan en dan ik kan proberen wat ik wil, het lukt me gewoon niet. Ik kan van te voren niet aangeven hoe mijn concentratie op een bepaald moment is. Misschien heb ik een goed moment en gaat het prima, maar voor hetzelfde geld word ik afgeleid doordat er een bananenvliegje rondvliegt.

Ze snappen gewoon niet dat ik daar zelf amper invloed op kan hebben. Ik WIL er dolgraag invloed op kunnen hebben, maar als zelfs de psycholoog zegt dat medicatie eigenlijk de enige 'oplossing' is, dan kan ik er ook niet meer van maken.





Hoe overtuig ik de examencommisie dat ik nog een kans 'verdien'? Hoe leg ik uit dat ik er echt niet meer aan kan doen dan proberen zo veel mogelijk prikkels van buitenaf af te sluiten?

Maan, wat als je het weer verknalt, omdat je concentratie nu eenmaal niet in de hand hebt... betekent dat dan dat je je opleiding wel op je buik kunt schrijven, of kun je een ander vak volgen als vervanging?



Als het eerste het geval is (opleiding op buik): zou je dan niet wachten met het aanvragen van die laatste kans tot je medicatie hebt uitgeprobeerd? Want dat was je toch van plan? Of kun je daarop niet wachten, duurt dat te lang/is herkansingsmoment dan definitief voorbij oid?

Dan moet je zeggen dat je ADHD hebt en dat het een onvermogen van je is en geen questie van willen.Jij hebt die diagnose toch?Het is geen excuus maar het is wel degelijk een probleem als je dat hebt.

Groetjes Spongebabe

--- zag reactie van Spongebabe pas na het posten van dit bericht, dus is geen reactie op het hare ---



dat is niet helemaal een antwoord op je vraag, maar ik zie gewoon ook niet helemaal hoe je die ExCie in de huidige situatie zou kunnen overtuigen. Je hebt het immers niet in de hand. Dat zien zij ook.



Als je eenmaal medicatie zou hebben geregeld, en je concentratie zou daarvan inderdaad verbeteren, lijkt me dat een prima argument om hen voor de voeten te werpen.

nav Spongebabe: heb je dat dan niet verteld Maan? Daar had ik nog niet eens aan gedacht, ging ervan uit dat ze dat al wisten, maar desondanks gewoon streng beleid hanteren (zoals bij de mijne).

quote:Phien schreef op 26 januari 2009 @ 14:24:

Maan, wat als je het weer verknalt, omdat je concentratie nu eenmaal niet in de hand hebt... betekent dat dan dat je je opleiding wel op je buik kunt schrijven, of kun je een ander vak volgen als vervanging?



Als het eerste het geval is (opleiding op buik): zou je dan niet wachten met het aanvragen van die laatste kans tot je medicatie hebt uitgeprobeerd? Want dat was je toch van plan? Of kun je daarop niet wachten, duurt dat te lang/is herkansingsmoment dan definitief voorbij oid?



Als ik dit niet haal krijg ik een negatief studieadvies. Twee keer negatief studieadvies betekent einde opleiding.



En de aanvraag moet binnen 5 werkdagen na uitslag van de toets, dus ik kan nu ook niet wachten tot ik aan de medicatie ben. Maar ik kan het sowieso noemen. Probleem is dan dat school wil dat ik aan de medicatie ga, terwijl ik het zelf wil beslissen. Maarja, als het niet anders kan dan moet het maar.





En ja, ik heb inderdaad verteld dat ik ADHD heb en dat ik er niks aan kan doen. Maar dat klinkt hen te makkelijk. Docent zei letterlijk tegen mij: "dat vind ik wel erg makkelijk, ga er nog maar eens over nadenken wat je er zelf aan kunt doen". Natuurlijk klinkt het makkelijk, maar ik kan er ook niet meer van maken (en dan doe ik nog opleiding tot psychiatrisch verpleegkundige ook, waarbij de docent toch zou moeten snappen dat je met sommige stoornissen/ziekten dingen ECHT zelf niet in de hand hebt).

quote:Maan86 schreef op 26 januari 2009 @ 14:38:

[...]





En ja, ik heb inderdaad verteld dat ik ADHD heb en dat ik er niks aan kan doen. Maar dat klinkt hen te makkelijk. Docent zei letterlijk tegen mij: "dat vind ik wel erg makkelijk, ga er nog maar eens over nadenken wat je er zelf aan kunt doen". Natuurlijk klinkt het makkelijk, maar ik kan er ook niet meer van maken (en dan doe ik nog opleiding tot psychiatrisch verpleegkundige ook, waarbij de docent toch zou moeten snappen dat je met sommige stoornissen/ziekten dingen ECHT zelf niet in de hand hebt).



Tja... Even advocaat van de duivel spelen :

Zeggen dat je ADHD hebt, en dat je er verder niets aan kunt doen, is ook erg makkelijk.



Wat zij van jou verwachten, is dat je laat zien hoe jij in staat bent om een optimaal veilige omgeving te creeren, waarin jij optimaal kunt functioneren.



Dus t.a.v. die toets : Niet kijken of je een rustig lokaal kunt vinden,

nee, JIJ gaat een rustig lokaal creeeren.

Jij zorgt ervoor dat de gordijnen dicht zijn, JIJ zorgt ervoor dat je niet gestoord kunt worden doordat mensen binnen komen ( hoe doe je dat?) JIJ gaat je randvoorwaarden zo creeeren dat JIJ optimaal kunt presteren.



Pas dan neem je verantwoording over het feit dat je ADHD hebt, en hoe daar mee om te gaan.

Een diabeet is ook verantwoordelijk voor zijn/haar insuline en voeding. En als er geen geschikte voeding aanwezig is, dan zorgt een diabeet daarvoor.



Dat ga jij dus ook doen.

JIJ gaat leiding nemen over de ADHD, ipv dat je geleid wordt door je ADHD.



Dàt is hetgeeen de examencommie wil zien. Of jij volwassen genoeg bent om je eigen functioneren te zien, en om te bepalen wat je op dat moment al dan niet nodig bent, om beter/hetzelfde/anders te functioneren. En om daar vervolgens naar te handelen.





JOjanneke

Eens met Jojanneke!!!!

[quote]Maan86 schreef op 26 januari 2009 @ 14:38:quote: Probleem is dan dat school wil dat ik aan de medicatie ga, terwijl ik het zelf wil beslissen. Maarja, als het niet anders kan dan moet het maar.



En ja, ik heb inderdaad verteld dat ik ADHD heb en dat ik er niks aan kan doen. Maar dat klinkt hen te makkelijk. Docent zei letterlijk tegen mij: "dat vind ik wel erg makkelijk, ga er nog maar eens over nadenken wat je er zelf aan kunt doen". Natuurlijk klinkt het makkelijk, maar ik kan er ook niet meer van maken (en dan doe ik nog opleiding tot psychiatrisch verpleegkundige ook, waarbij de docent toch zou moeten snappen dat je met sommige stoornissen/ziekten dingen ECHT zelf niet in de hand hebt).

Die docent zei het misschien wel beetje cru en begriploos (want tsja, je hebt je concentratie dus gewoon niet in de hand), maar ik kan er ook wel weer inkomen dat ze hier niet heel makkelijk mee om willen gaan. Het is een beroepsopleiding, die leidt je op voor een bepaald beroep, en als je iets nu al niet kunt vanwege langslopende mensen/fruitvliegjes, hoe doe je dat dan als je later met deze opleiding aan het werk gaat? Waar er grote kans is dat er vaak nog heel wat meer afleidende factoren aanwezig zijn, die je echt niet zomaar even 'uit' kunt zetten? Klinkt cru, is het ook wel, maar wel iets om serieus over na te denken.



"Probleem is dan dat school wil dat ik aan de medicatie ga, terwijl ik het zelf wil beslissen." Dat klopt volgens mij niet helemaal. Hoezo kun je dan niet meer zelf beslissen? Jij wilt een derde kans, jij wilt je opleiding afronden. En daarbij kom je een bepaald struikelblok tegen. De opleiding eist niet van je dat je medicatie gaat nemen, die persoon die je te woord heeft gestaan heeft dat toch ook niet tegen je gezegd? Ze eisen wel dat je iets aan je afleidbaarheid doet. En aangezien je ADHD hebt heb je in dit geval met medicatie de grootste kans op succes. Dus het is een keuze waar voor jou veel van af kan hangen, maar niet een keuze die de opleiding voor je maakt. Je moet zelf die afweging maken.



En die is lastig, dat snap ik (ik ben zelf absoluut niet pro-medicatie). Natuurlijk voel je je nu onder druk gezet, maar dat kan ook iets goeds opleveren, nl helder krijgen wat je prioriteiten zijn



--- Jij mag precies hetzelfde tegen mij zeggen als ik een keer in deze situatie beland, want ik vind je reactie dus wel heel herkenbaar ---

OK zie nu reactie van Jojanneke pas. Maar heb je de dingen die zij zegt dan nog niet geprobeerd? Is dat afdoende? En... heb je daar voldoende aan als je eenmaal afgestudeerd en aan het werk bent? Heb je dan nog altijd de mogelijkheid om gordijnen dicht te gaan doen etc.?



Even uit eigen ervaring: ik kon me tijdens stages op een kantoor erg slecht concentreren als er radio aanstond, mensen typten, met benen bewogen. Dan kon ik ze wel steeds vragen dat niet te doen, om zo voor mij de 'optimale randvoorwaarden' te creeren, maar dat kon niet altijd (zeker dat typen is moeilijk in te dammen ) en leverde logischerwijs ook nog vaak irritaties bij collega's op. Daarom overweeg ik nu na mijn studie werk te gaan zoeken dat ik vanuit huis zal kunnen doen. Of om te kijken of ritalin kan helpen.



Vanuit die ervaring kan ik me indenken dat ook jij in dit specifieke geval niet zomaar de optimale randvoorwaarden zult kunnen creeren zónder medicatie. Omdat je daar nu eenmaal de goedwillendheid van je opleiding voor nodig hebt en het er dan maar net aan ligt welke opleidingsdoelen ze voor ogen hebben met die toets (bv het kan zijn dat ze willen dat studenten leren ondanks afleidende omgeving toch geconcentreerd hun werk te kunnen doen, wat ik me bij jouw opleiding voor kan stellen omdat je dat nodig kunt hebben in de beroepspraktijk.).



Maar misschien ben ik daarin nu te radicaal, en kun je ook zonder medicatie nog wel echt nog meer doen om je concentratievermogen in dit soort situaties te vergroten. Ik ken ze (nog) niet maar ik ben dan ook nog een newbee wat dit betreft... (Wat ik hierboven schrijf is iig ook een uiting van mijn eigen frustratie.)

quote:Phien schreef op 26 januari 2009 @ 15:12:

Natuurlijk voel je je nu onder druk gezet, maar dat kan ook iets goeds opleveren, nl helder krijgen wat je prioriteiten zijnOK dat staat er nu wel erg cru. No offence!

Moet dit even kwijt, maar ben een beetje erg bang. Ik ga volgende maand een week naar de Emiraten.Hardstikke leuk, maar ik mag mijn medicatie niet meenemen (minimaal vier jaar gevangenisstraf op pillen met methylfanidaat). Ik maak me nogal zorgen. Ik ben vooral bang voor de prikkels die mij te veel worden. En ik ga ook voor mijn werk dus ik kan niet echt scherp zijn.. Echt heel erg balen.



Heeft iemand ervaring hoe het is in buitenland zonder medicatie.. ?



Of kan iemand mij geruststellen?

Kun je geen doktersverklaring laten opstellen waarin hij aangeeft wat er precies in het middel zit, en waarom je het moet slikken? (Precieze details even navragen bij de betreffende ambassade, valt natuurlijk onder de opiumwet en dan mag je het alleen maar mee hebben als je een verklaring bij je hebt. En ook alleen in handbagage en bij aankomst ook gelijk aangeven dat je dat bij je hebt.).



Ik ging op vakantie naar China en was ook bezig uit te zoeken hoe ik Ritalin mee kon nemen. Uiteindelijk bleek dat de Ritalin niet werkte en heb ik het niet mee hoeven nemen.



Maar ik dacht ook ergens te zien dat de Emiraten Ritalin compleet verboden hebben. Alternatief middel? Proberen zoveel mogelijk rustmomenten voor jezelf in te bouwen? Voicerecorder meenemen zodat je de presentaties etc. op kunt nemen en op je gemak later terug kunt luisteren?

Dankjewel voor de twee tips hier heb ik wat aan. En concerta/ritalin is echt helemaal verboden. Een medische verklaring heeft geen zin.

ja er zijn ook alternatieve middelen die voor veel mensen zo'n beetje dzelfde werking schijnen te hebben. (Tenminste, dat vertelde mijn sportcoach me; ritalin mag je nl ook niet bij sportwedstrijden slikken.) Maar of jenu nog tijd voor hebt om over te schakelen?

heb even gegoogled: dat middel tegen adhd dat niet onder de opiumwet valt heet strattera. Maar is langwerkend en moet opgebouwd worden, dus weet niet of je daar nog op over zou kunnen stappen (als je dat al zou willen) voor je vertrekt. Huisarts/behandelaar kan je er vast meer over vertellen.