ADD / ADHD.....

Wat schoolissues en examencommissie-brieven:



Ik heb bij de examencie gemeld dat ik ADD heb. De verklaring meegestuurd en een vraag om extra begeleiding. Die vraag is gehonoreerd. Ik ben wel eens met Jojanneke dat je dan ook moet kunnen laten zien wát je wil gaan doen om zo goed mogelijk door je opleiding te gaan.



daarbij kun je denken aan het opnemen van colleges/ lessen op een (digitale) recorder, studiebegeleiding/planninghulp, aparte studieplek, maken van planningen, hulp vragen zodra je het idee hebt (dan al..) dat iets de soep in loopt. Dan laat je idd zien dat je ondanks alles écht je best doet.



Je kan best melden dat je bezig bent het traject met medicatie in te gaan, maar dat dat nu nog even niet gaat. De precieze redenen hoef je m.i. niet aan de eerste de beste docent te vertellen (evt wel aan je studiebegleider) maar zorg wel dat de school op hoogte blijft van wat je doet.



Ik heb zelf aan begin van elk blok begeleiding voor het plannen van werkzaamheden. Dit doe ik met mijn studiebegeleider, zodat hij én vinger aan de pols houdt wat mijn studieresultaten betreft, maar ook met mijn persoonlijke groei en ontwikkeling. De klas weet van mijn ADD, weten ook dat ik Ritalin slik, ik doe er echt niet moeilijk over. Maak regelmatig een grap over het verstrooide, vage en mutserige gedrag. Net zo vaak als dat het irritant is bij het studeren levert het ook wel humor op.



Maak de school duidelijk (en wees daar zelf van overtuigd!) dat je er álles aan doet om je diploma te halen. Dat bepaalde trajecten in planningen niet hebben gewerkt.. ik ken het. Die trajecten ga ik ook neit meer in.



Ik merk dat het plannen op zich wel gaat, en dat ik wel overzicht heb, maar dat ik niet toe kom aan het dóen. Ga bij jezelf na wát je nodig hebt om te studeren. En hoe je dat kan realiseren. denk hierbij aan:



- Eigen werkplek (of reserveer een lokaal als dat kan)

- Eigen laptop

- studiebegeleiding van student of docent

- Rituelen en ritme in studeren

- Jezelf belonen als iets gelukt is

- Jezelf van tijd tot tijd ook toestaan om es niets te doen

- Werk je individueel beter, of juist liever in een groep?



Succes!

pippin, even los van de brief die Maan aan die ExCie gaat schrijven, hoe kom je aan rituelen en ritme in je studeren? Ik snap dat 't nuttig is, heel zeker, maar HOE krijg je 't voor elkaar, en/of hoe heb jij het voor elkaar gekregen?



En... (vraag hierboven ook al gesteld maar is alweer behoorlijk ondergesneeuwd, en aangezien jij nu noemt dat je ritalin gebruikt:) is jouw kortetermijngeheugen ook van ritalin verbeterd?

Wow, ik dacht 'nog even hier lezen voor ik weer ga werken'. Oeps! Een berg gepost! Moet tot morgen wachten maar.

xx lisa.

Maar Maan ik ben het met Jo Janneke eens dat jij diegene bent die ervoor moet zorgen dat je examen wel lukt of je nou wel of geen ADHD hebt en/of je nu wel of geen medicatie slikt.Als je psychiatrisch verpleegkundige bent moet je ook met concentratie probleem om kunnen gaan en kanje niet terugvallen op het feit dat je ADHD hebt.Ze verwachten dat jij je ADHD in de hand hebt en niet andersom.Zal wel pittig worden maar dat is aan de andere kant ook wel een uitdaging lijkt mij.Probeer het wel als een uitdaging tezien en niet als iets wat onmogelijk is.De opleiding wil wel dat je inzicht genoeg hebt over je eigen handelen en functioneren da's pittig,maar dat is je opleiding volgens mij ook!

Volgens mij kan je het best,heb wat meer vertrouwen in jezelf!!!

-voor diegene die op vakantie gaat-Maak er niet een tegroot probleem van dat je geen medicatie hebt!Neem een voice recorder mee om evt dingen optememen of na teluisteren.Geniet van je vakantie,je kan je vast herinneren hoe het is om geen medicatie tenemen+de inzichten die je gekregen hebt met ritaline zijn niet inene verdwenen als je geen pil slikt.Veel plezier alvast

Groetjes Spongebabe

Hoe ik die rituelen voor elkaar krijg.. geen idee. Ik heb ze namelijk nog niet. Ik ben nu aan het uitzoeken wat het beste voor mij werkt en wat goed voelt.

Koppel bijvoorbeeeld het leren aan een plaats (qua stoel, buro, maar ook 'op school' of 'thuis'.. en wáár dan, thuis of op school, in een lokaal, in de keuken etc)

Verder... jezelf neit te snel op je donder geven als je planning niet uitgewerkt wordt zoals je gedacht had. Als er maar íets volgens die planning gebeurt is het al winst tov eerst.



Zoiets. Maar ik ben ook nog heel erg zoekende hoor

Of mijn kortetermijngeheugen beter is.. geen idee. Ben ik vergeten



Nee hoor, zonder gein: ik weet het niet. Ik heb zeer waarschijnlijk (overigens nog ongediagnosticeerde) dyscalculie, dus mijn geheugen is niet al te geweldig tijdens het verwerken van opdrachten.



Ik merk dan wel weer, en dat heb ik altijd gehad; dat ik een fotografisch geheugen kan hebben voor allerlei uiteenlopende zaken.



Geen idee welke rol Ritalin daarin speelt.

He Pippin, ben benieuwd om over jouw voortgang mbt studieroutines te horen! Planning uitvoeren? Haalbare planning maken lukt me nog niet eens. Maar daar kan PsyQ hopelijk bij helpen.



Dat kortetermijngeheugen... ik word er gewoon zo moe van. Weet niet eens of het echt met ADHD te maken kan hebben, weet wel dat ik er al mijn hele leven last van heb.



(...)



Vandaar mijn ritalin-vraag... Het lijkt me gewoon zo'n fijn idee dat er IETS zou kunnen zijn dat hierbij kan helpen. Maar ja misschien is dat wel helemaal niet realistisch.

Volgens mij helpt ritaline daar wel bij hoor,het zorgt dat je je concentratie beter bij 1 ding kan houden,dat je niet constant wordt afgeleid door dingenvan buitenaf of binnenuit,althans dat is bij mij het geval.Maar dat doet de ritaline natuurlijk niet alleen daar moet je wel je best voordoen;het is geen wondermiddel(ook al lijkt het soms wel daarop)-het is een hulpmiddel geen middel opzich-als je begrijpt wat ik bedoel-

Phien wanneer krijg je die diagnose eigenlijk?Het lijkt mij erg rot om zo lang temoeten wachten.Weet je al hoe ze aan die diagnose denken tekomen?

Groetjes Spongebabe

Maan-hoe gaat het nu verder met je opleiding?-Heb je wat aan de opmerkingen gehad?

Groetjes Spongebabe

Phien; het lukt je nu nog niet om haalbare planningen te maken misschien, maar je bent er wél mee bezig. Je weet dus (in iedergeval in grote lijn) wat er moet gebeuren. Da's al stap 1.



In 'mijn' training heb ik geleerd om eerst eens te kijken hoeveel tijd ik denk nodig te hebben voor iets, en of dat ook echt zo bleek te zijn. Of ik in tijdnood kwam of iets dergelijks.



Daarna heb ik onderzocht hoelang ik mijn aandacht ergens bij kan houden. (Dit was zonder Ritalin ongeveer tien minuten tot een half uur). Als je weet hoe lang je je wél kan concenteren, ook op niet leuke taken, dan kan je plannen maken die haalbaar zijn voor jou, op dat moment.



ook heb ik geleerd om een wekkertje te zetten als de tijd voor een bepaalde opdracht 'om' is.



Mijn colleges en lessen neem ik zo veel mogelijk op. Dit bespaart me de stress en de druk van het 'moeten' opletten. Als ik een keer afdwaal is het niet zo erg, ik kan het immers terug luisteren. Ook probeer ik zoveel mogelijk, wat jij ook doet, aantekeningen te maken. Al is het maar om bij de les te blijven, en niet zozeer omdat je het vertelde nog niet wist.



Zoek een studiemaatje, kijk met wie je goed 'naast elkaar' kan studeren, of mee kan samenwerken. Onderzoek waar je je het beste kan zetten tot werk; thuis, op school, in de universiteitsbibiliotheek, bij iemand anders thuis.. noem maar op.



Verder heb ik altijd een paar schriften bij me. Een met losse gedachten, dingen die ik nog moet doen of andere dingen die me afleiden. Een ander schrift is voor wat ik nog moet doen. Dit zijn klusjes als 'kast uitmesten' tot 'tentamen onderdeel x leren/ maken' tot 'nagels knippen' en 'afwassen'.



Zoek iets waar je je prettig bij voelt. Werk je het beste smorgens? Sta maar vroeg/ wat vroeger op. Start rustig op met ontbijt, thee enzovoort maar zorg dat je daar de tijd voor hebt. Zet savonds je spullen klaar. Maak een mandje/ schoenendoos waar je je sleutels, portomonnee, bril in doet, de artikelen die je nodig hebt als je weg moet. Zo hoef je er niet meer om te zoeken.



Zet je school/werktas de avond voor je naar bed gaat klaar. Maak alvast een lunchpakketje die je in de koelkast bwaart en zet je tas ervoor. Desnoods hang je ook nog een briefje op de koelkast met 'lunchpakket mee' .



In het boek 'Opgeruimd leven met ADHD' staan een hoop bruikbare tips.



Ik kwam erachter dat ik heel veel dingen van thuis heb meegekregen, maar ook mezelf heb aangeleerd, zoals het maken van een doosje waar ik alle 'ik moet nu weg- artikelen' in heb gestopt. Ik vergeet zelden iets, juist hierdoor.



Als je nog niet zo'n training hebt gevolgd raad ik het je echt aan. Ik heb hem individueel gedaan en je kan hem toespitsen op dat gebied in je leven waar je het meeste hinder ondervindt. In mijn geval was dat school; maar ik doe ook veel dingen daarnaast voor in prive.



Ritalin is inderdaad geen wondermiddel, zoals Spongebabe zegt. Mijn kortetermijngeheugen is ook neit zo heel goed, en ook bij simpele dingen raak ik de draad snel kwijt.

Mij staat ook bij dat het oppikken van instructies ook iets is waar AD/HDers vaak moeite mee hebben.



Eerste stap is het inventariseren waar het mis gaat. Gaat het om overzicht, gaat het om begrijpen, gaat het om verwerken, hoe leer je het beste/ pik je het het beste op. En echt... ik wéét het allemaal... vooral voor een ander... maar ik sta ook regelmatig naar mezelf te kijken met een gevoel van: Waar ben ik nou helmaal mee bezig....



Gelukkig merk ik nu dat ik door de Ritalin beter kan focussen, aandacht gerichter kan verdelen. Bepaalde dingen blijven. Je kan niet overal goed in zijn. Ik functioneer prima op Ritalin, en vind het een hele verademing en vooral ook onthutsend wat het met me doet; zowel in dóen als in denken.



Het komt goed.. echt. Twijfel niet aan jezelf, weet waar je zwaktes liggen en waar je sterke kanten liggen en probeer die laatste zoveel mogelijk te benutten om tot resultaat te komen. Daag jezelf uit, op een manier die je ook daadwerkelijk verder brengt.

Oh; en wat mij erg helpt... als iets niet lukt...



Wéét dat je AD/HD hebt. Dit zorgt ervoor dat je sommige dingen minder snel/ makkelijk doet dan 'de gemiddelde persoon' (whatever that may be). Je weet je diagnose, je weet van de problemen die je tegenkomt. Sla je zelf dus niet om de oren als iets even niet lukt. Je hebt AD/ADHD.



Maar... zorg er dan ook voor dat je, op het moment dat je daar tijd voor hebt) opschrijft of helder krijgt wát je op dat moment belemmerde. Op die manier kan je zorgen dat je het weer meer in de hand krijgt.



ADD/ ADHD is idd geen excuus. Wel een oorzaak van veel problemen. Zaak is dat je er zo mee omgaat dat niet alles je meer doro de vingers glipt.



Ja, het is irritant dat dingen neit gaan zoals je wilt. Ja, het kan maf overkomen als je het een wel en het ander niet kan. Zolang je de oorzaak weet, kan je misschien ook wat doen aan de gevolgen, als je de oorzaak niet kan veranderen.



Ik vind het een moeilijk en confronterend proces, maar het levert me wel erg veel zelfkennis op en de diagnose heeft ervoor gezorgd dat ik 'liever' naar mezelf ben. Ik verwacht niet meer dat ik dingen 'net zo goed en net zo snel' als anderen kan. Dat kán ik namelijk niet op die manier. Maar ik kán het wel op míjn manier.

quote:Spongebabe schreef op 27 januari 2009 @ 13:46:

Volgens mij helpt ritaline daar wel bij hoor,het zorgt dat je je concentratie beter bij 1 ding kan houden,dat je niet constant wordt afgeleid door dingenvan buitenaf of binnenuit,althans dat is bij mij het geval.Nou dat zou echt fijn zijn! Ja misschien is dat dingen vergeten dus ook wel gewoon gevolg van slechte concentratie. En als ritalin daarbij helpt... Feit is: ik merk vaak niet eens dat ik afgeleid word/aan iets anders ga denken, ik merk alleen dat ik m'n hoofd er niet bij kan houden.quote:Maar dat doet de ritaline natuurlijk niet alleen daar moet je wel je best voordoen;het is geen wondermiddel(ook al lijkt het soms wel daarop)-het is een hulpmiddel geen middel opzich-als je begrijpt wat ik bedoel-Ja daar kan ik me wel wat bij voorstellen. En ik neem aan dat het bij iedereen ook weer anders werkt... (zoals eigenlijk met alles het geval is...)quote:Phien wanneer krijg je die diagnose eigenlijk?Het lijkt mij erg rot om zo lang temoeten wachten.Weet je al hoe ze aan die diagnose denken tekomen? Groetjes SpongebabeIk weet niet hoe lang het nog duurt. De psych gaat eerst een verslag schrijven. Dan moet ze een gaatje weten te vinden in de agenda van haar team om tijdens een vergadering dat rapport te bespreken. Vervolgens gaat ze dan kijken wanneer ze weer tijd vrij heeft in haar agenda. Het kan nog wel vier maanden duren, zei ze. Maar het kan ook sneller gaan. Ze kon er eigenlijk gewoon niet zoveel over zeggen. En daar baal ik wel erg van.

Pippin, ja dat zou prettig zijn om dat planningen maken te oefenen, met iemand die er verstand van heeft. Ik heb er wel eerder een cursus voor gevolgd maar daar werd ik uiteindelijk weggezet als hopeloos geval omdat ik serieus vaak denk 2 uur nodig te hebben voor iets wat me dan in praktijk 15 uur kost. En dat soort fouten bleef ik steeds maken. Ik vind het gewoon echt erg lastig om dat soort schattingen te maken. Op de een of andere manier leer ik het maar steeds niet.



Over je tip om een studiemaatje te zoeken twijfel ik nog. Over het algemeen is het zo dat ik me het beste kan concentreren als ik alleen thuis ben, maar het is ook wel weer fijn als je ervaringen met anderen kunt delen. Alleen vind ik het dan vaak wel weer zo frustererend en beschamend dat anderen veel meer afkrijgen dan ik in dezelfde tijd. Maar misschien moet ik me daar eens overheen gaan zetten.



Die schriften die je noemt, die heb ik ook! Nou ja bij mij zijn het schrijfblokjes. Ik zet er ook alles op, en streep dan af. Van mijn moeder geleerd, die ook een grote chaoot is... Ook andere dingen die je in de categorie 'herinneren' noemt, doe ik al wel (ik zou niet weten hoe ik zonder dat zou kunnen functioneren). Dingen die ik vaak gebruik bewaar ik standaard in mijn tas, die ik altijd meeneem. Paracetemol, haarspeldjes, pen en papier, spiegeltje, lenzenvloeistof, nieuwe lenzen, agenda, telefoon. Zo loop ik ook in de zomer altijd met een paraplu rond, gewoon omdat ik vergeet hem eruit te halen en ook omdat ik weet dat ik hem anders weer vergeet mee te nemen als ik bv in een dun zomerjurkje de deur uit ga bij zwaarbewolkt weer. Ik heb ook lijstjes met dingen die ik mee moet nemen naar bv studie-interviews, alleen die raak ik nog wel eens kwijt. Maar anders helpen ze wel. Ik zet ook de ovenpieper als ik een belangrijke afspraak heb, en hang briefjes op m'n deur om neit te vergeten dat ik iemand die avond voor z'n verjaardag moet bellen.



Ook ik heb mezelf dus allerlei 'trucs en tricks' aangeleerd, om de chaos maar een beetje binnen de perken te houden. Maar in veel gevallen helpen mijn zelfverzonnen trucs gewoon niet (genoeg), en daar blijf ik maar tegenaan lopen. De titel van dat boek heb ik iig zonet op 1 van mijn lijstjes gezet...



Wat dat oppikken van instructies betreft, en dat dat bij adhd-ers vaak een probleem is: ja dat heb ik ook al wel ergens gelezen. En daar heb ik ook last van. Maar in het geval -- edit -- dat ik noemde --edit-- had ik de instructie zelf prima meegekregen, alleen in de uitvoering hapert het dan nogal. En dan kan ik me gewoon zo machteloos en kriegel gaan voelen. Omdat daar dan geen lijstjes of andere zelforganisatietrucs tegen opgewassen zijn, iig niet dat ik ze ken. quote:Het komt goed.. echt. Twijfel niet aan jezelf, weet waar je zwaktes liggen en waar je sterke kanten liggen en probeer die laatste zoveel mogelijk te benutten om tot resultaat te komen. Daag jezelf uit, op een manier die je ook daadwerkelijk verder brengt.dank je pippin voor je opbeurende woorden! Echt fijn. Ben de afgelopen dagen zo kriegel over mezelf, meer dan anders nog eigenlijk. Door bezig te gaan met adhd-diagnose vallen me dingen nog meer op dan daarvoor. Voor die tijd probeerde ik halstarrig steeds te denken 'morgen kan ik me vast beter concentreren!' (en dat dan jarenlang; ik weet, het is in deze context niet echt een realistische gedachte maar ik hoopte het gewoon echt zo erg! Kop in het zand dus, want de problemen waar ik mezelf in bracht waren op zich groot genoeg om nu eens echt alarm te gaan slaan, maar ik wilde gewoon liever doen alsof er niks langdurigs 'mis' was. Ik hoorde nog leiver dat ik depressief was of een angststoornis had -- wat op een zeker moment ook echt het geval was -- want dat was tenminste iets tijdelijks, dat over kon gaan. Maar dat ik veel prolemen al sinds jongs af aan had, daar keek ik liever niet naar. Doordat ik nu met die adhd-diagnose bezig ben ga ik ook steeds meer onder ogen zien dat deze dingen dus niet 'morgen', laat staan 'vanzelf' overgaan. En daar word ik soms wat somber van.

quote:Pippin schreef op 27 januari 2009 @ 17:12:

Oh; en wat mij erg helpt... als iets niet lukt...



Wéét dat je AD/HD hebt. Dit zorgt ervoor dat je sommige dingen minder snel/ makkelijk doet dan 'de gemiddelde persoon' (whatever that may be). Je weet je diagnose, je weet van de problemen die je tegenkomt. Sla je zelf dus niet om de oren als iets even niet lukt. Je hebt AD/ADHD. Nou ja dat weet ik dus nog niet. Sterk vermoeden heeft de psych wel uitgesproken, maar ja wat koop je daarvoor... Anderzijds, ook als het niet ADD mag heten kan ik waarschijnlijk nog steeds een hoop aan ADD/ADHD-tips hebben, want klachten die ik heb lijken er wel erg op.

Hoi,



Phien, mag ik aan je vragen, hoe je erachter gekomen bent dat je AD/HD hebt?

En hoe heb je het testen aangepakt? Gewoon een verwijsbrief gevraagd bij de huisarts?



Ik vind het nl. erg moeilijk om er zelf iets over te zeggen. Ik weet dat mijn nichtje het heeft, en ik merk ook dat ik er wel wat kenmerken van heb, maar dit laten testen durf ik eigenlijk niet, terwijl ik merk dat ik wat studie betreft erg vast kom te lopen. Met name door het uitstel gedrag en ongeconcentreerdheid. Dat is eigenlijk ook het voornaamste kenmerk waarvan ik denk dat ik er echt last van heb, De andere ook wel, maar daar heb ik geen 'last' van in de zin van dat het storend is zeg maar.

Ik vind het heel moeilijk om dit bij de HA aan te geven in de hoop een verwijzing te krijgen....

Hoi Deb,



Nou ik ben er dus nog niet achter of ik die diagnose krijg... Maar wat ik tot dusver heb gedaan:

- wat dingen op internet gelezen, oa ook testjes.

- wat vragen uit die testjes aan mijn moeder voorgelegd. Als je echt ADHD heb had je die klachten nl ook al in je kindertijd. Aangezien ik me daar weinig van herinnerde, ben ik eerst eens met mijn moeder gaan praten of zij bepaalde typische ADHD-dingen herkende of niet. Dat was zo (tot mijn verbazing eigenlijk, ik had wel een erg rooskeurig beeld van mijn eigen kindertijd)

- toen naar huisarts. Ik heb hem eerst uitgelegd waar ik last van had (en waarvan niet, bv dat ik me niet depressief voel ofzo). Toen gezegd dat ik me afvroeg of dit ADHD zou kunnen zijn. En toen dus een verwijsbrief gevraagd. Het moet geen probleem zijn om die te krijgen. Ook als je huisarts niet gelooft dat je ADHD hebt, zal hij je klachten nl wel serieus moeten nemen.

- Met verwijsbrief naar PsyQ gegaan (= instelling die veel over ADHD bij volwassenen afweet). En toen 3 diagnostische gesprekken gehad. Momenteel wacht ik op 'de uitslag'.



Als ik jou was zou ik het zeker laten onderzoeken! Hoe eerder je erbij bent hoe beter. En ook als het geen ADHD is kun je nog steeds begeleiding krijgen om je studieproblemen aan te pakken.

Dank je wel voor je snelle antwoord, die testen op internet heb ik idd ook gedaan en soms gedeeltelijk met mijn moeder ingevuld. Dat was voor mij ook wel verrassend, als ik het zelf invulde had ik minder 'punten' dan toen ik het met mijn moeder invulde.

Volgende stap is dus de huisarts bellen......laat ik dat morgen maar gelijk doen.......brr

goed zo, succes! Laat je even horen hoe het verder gaat/afloopt?

Phien; misschien zijn er geen zelfmanagement truukjes om instructies die je hoort ook toe te passen, maar je kan wel je gedachtengang veranderen.

Hoe meer je gefixeerd raakt op dat wat niet lukt, hoe minder goed het zal lukken.



Het is moeilijk en het kost tijd. Het gaat echt lukken. AD/HD herkennen en erkennen voor jezelf kost tijd en moed. In het begin zul je de neiging hebben alles op ADHD te gooien misschien, als je de diagnose krijgt. Dat zwakt ook wel weer af wanneer je onderscheid kan maken tussen 'gewoon' gedrag en 'ADHD-gewoon' gedrag.



Geef het even de tijd en observeer waar je vastloopt of denkt vast te lopen. Dat geeft je houvast. Op die manier kan je ook helder krijgen wát je precies dwarszit/ tegenwerkt bij activiteiten en er wat aan gaan doen.

Nou de eerste stap is gezet: morgen een afspraak met de huisarts.

Moet wel toegeven: het posten hier, werkte wel even mooi als stok achter de deur......



@ Phien: ik heb ooit bij een zelfmanagementcursus een formulier gehad met de gemiddelde tijd die mensen over het lezen/leren van bepaalde teksten doen. Aan de hand daarvan lukt het mij (als ik plan) beter om tijd te plannen, de planning is er in elk geval een stuk realistischer op geworden.



@Pippin: op wat voor manier doe jij dat, het onderscheid maken tussen 'ADHD-gedrag' en 'gewoon-gedrag'? Heeft het nl. niet ook met elkaar te maken? En hoe ben je dat gedrag gaan herkennen?

En hoe neem jij de college's op? Want als ik dat met een recorder zou doen, denk ik dat ik alleen de dichtbije omgevingsgeluiden heb, en niet de docent die zijn verhaal staat te vertellen, terwijl je dat juist wil opnemen.

@Deb, goed zo! Mooi ook dat je morgen al terecht kunt. Veel succes met het gesprek!



Wat die tijd inschatten betreft: ik heb ook zo'n tijdmanagementcursus gehad maar daar liep ik juist vast. Omdat dat soort schattingen voor mij niet echt opgaan. Soms lees ik niet meer dan 2 blz per uur (als de buren muziek draaien, er lawaai is op straat, ik het onderwerp niet zo boeiend vind, of als het onderwerp bij mij juist allerlei 'interessante gedachten' oproept die me verleiden uit het raam te gaan staren... Die 2 blz lees ik dan trouwens wel elk zeven keer ofzo maar de tekst wil dan gewoon vaak niet doordringen), en soms lees ik er 15-20 (goed uitgerust, stilte om me heen, boeiend onderwerp, helder opgebouwde tekst). Dat is nogal een groot verschil, te groot eigenlijk om schattingen op te kunnen baseren. Verder moet ik ook veel stukken schrijven, en hoeveel ik per uur kan schrijven varieert nog veel meer. De vrouw van de timemanagementscursus van mijn uni kon daar destijds ook niet zoveel mee... Dus vandaar dat ik nu erg hoop dat ze bij PsyQ goede tips en adviezen hebben.



Mijn planningen gaan vooralsog niet verder dan 'vandaag ga ik verder met onderwerp X want daarmee loop ik het meest achter, en ik zie wel hoe ver ik kom'. Wat al een verbetering is met vroeger, toen ik echt gewoon maar wat deed, maar toch ook weer niet echt een doorbraak ofzo



Pippin ik knoop je woorden in m'n hoofd... Ik ga de komende tijd iig alvast opschrijven waar ik precies vastloop. Dat is in die diagnostische gesprekken ook al wel aan bod gekomen, maar ik heb veel dingen toch ook nog niet helder.

Deb83: onderscheid maken tussen ADHD gedrag en gewoon gedrag is best moeilijk. Ik denk dat het heel belangrijk is dat je de vaardigheid hebt om naar jezelf te kijken alsof je een vreemde bent; een buitenstaander.



Kijk om je heen of vraag, of anderen ook moeite hebben met iets leren/ lezen ofzo. Echt gericht. Of zeg dat je het lastig vindt om.... en hoe zij dat dan doen. Soms hoor je nl precies de dingen terug waar je zelf moeite mee hebt. Dan ís een tekst gewoon droog en heeft iedereen moeite ermee. Dan kan je heus nog wel last hebben van het concentratie-element, maar basaal gezien heeft iedereen moeite met die tekst en ligt dat dus niet aan jou/ aan je ADHD. Zoiets.



En: Wanneer je merkt dat je ergens grip op verliest; ben je de enige, hoe doen anderen het, wat doe je zelf, en wat is het verschil.



Vooral.. wéét wat ADHD is en kán zijn. Dan maak je op den duur, wanneer alles qua diagnose en verwerking een beetje gezakt is vaak sneller het onderscheid.



Het hangt idd samen. helemaal precies scheiden kan je het ook niet. Maar je kan wel nagaan of iets ADHD-gerelateerd is en wat niet, of in mindere mate.



Zo hebben bijvoorbeeld een aantal klasgenoten ontzettende moeite met de Engelse taal. Ik heb dat zelf niet. Bij mij ligt het meer in het concentreren op wát ik lees. Als het puntje bij het paaltje komt ben je even lang bezig (bijvoorbeeld) maar ligt het probleem op verschillende gebieden. Het argument wat zij aandragen is dan: 'Ja, maar ji hebt geen moeite met de taal'. Nee, niet met de taal nee. Maar wel met inplannen en opnemen..

beetje warrig voorbeeld

Phien; ik neem alles digitaal op. Ik leg de recorder meestal gewoon vooraan in de collegezaal bij de docent op een tafel (er is bij ons over een aantal meter een tafel/ rand waar veel van dat soort dingen worden neergelegd). Zo krijg je betere kwaliteit opnames.

Da's een tip waar Deb om vroeg geloof ik. Maar dat geeft niet.



Gelukkig heb ik tegenwoordig niet zoveel hoorcolleges meer, anders zou ik 't zeker hebben gedaan.



Wat betreft onderscheid adhd en 'gewoon' gedrag: dat vind ik ook een lastige. Maar vandaag ben ik gewoon lui, dat weet ik wel... (bijna hele dag geforumt en blogjes gelezen)