Psyche
alle pijlers
ADD / ADHD.....
dinsdag 8 mei 2007 om 09:16
Weet niet of dit de goede pijler is....
Maar wie heeft er ADD of ADHD of denkt dat hij / zij het heeft? Hoe ga je ermee om, wat is de reden om je wel of niet te laten diagnosticeren, weet jouw omgeving het en en en en.....
Ik denk zelf ADD te hebben, maar weet nog niet of en hoe ik dit wil laten onderzoeken. Sinds de puberteit ben ik ermee gaan worstelen en ik krijg er steeds meer last van, tegen dingen aanlopen en niet weten hoe je het moet aanpakken....
Dus.... laat weten of je mensen kent die dit ook hebben of dat jij zelf er last van hebt en hoe je ermee om kan gaan!
Alvast bedankt forummers!
Maar wie heeft er ADD of ADHD of denkt dat hij / zij het heeft? Hoe ga je ermee om, wat is de reden om je wel of niet te laten diagnosticeren, weet jouw omgeving het en en en en.....
Ik denk zelf ADD te hebben, maar weet nog niet of en hoe ik dit wil laten onderzoeken. Sinds de puberteit ben ik ermee gaan worstelen en ik krijg er steeds meer last van, tegen dingen aanlopen en niet weten hoe je het moet aanpakken....
Dus.... laat weten of je mensen kent die dit ook hebben of dat jij zelf er last van hebt en hoe je ermee om kan gaan!
Alvast bedankt forummers!
woensdag 28 januari 2009 om 17:14
pff ik word wel somber van dat opschrijven waar ik in vastloop (oja, dat heb ik vandaag dus ook nog gedaan...). Tot voor kort wilde ik daar echt niet naar kijken. Keek alleen maar naar wat wél goed ging, probeerde de rest te negeren. Heb mezelf dat een paar jaar geleden aangeleerd toen ik nogal depressief was. Maar is wat te effectief geloof ik. Nou ja, in mijn jeugd vond ik ook al dat dingen prima gingen terwijl ouders en juffen daar duidelijk ook anders over dachten.
Tegelijkertijd kan ik me best wel schamen voor wat er mis gaat. In mijn achterhoofd. Of als iemand vraagt hoe het nou met m'n studie gaat...
Maar goed de komende maanden zal het wel allemaal weer wat helderder en geintegreerder worden in mijn hoofd. Hoop ik.
Ik vind iig dat je er verhelderend over schrijft pippin
Tegelijkertijd kan ik me best wel schamen voor wat er mis gaat. In mijn achterhoofd. Of als iemand vraagt hoe het nou met m'n studie gaat...
Maar goed de komende maanden zal het wel allemaal weer wat helderder en geintegreerder worden in mijn hoofd. Hoop ik.
Ik vind iig dat je er verhelderend over schrijft pippin
woensdag 28 januari 2009 om 19:45
het klinkt misschien een beetje gek maar het is waar ADD is in principe ADHD zonder de H. Het grote verschil is dat je alleen niet zoveel last hebt van de drukte.
Een aantal symptomen kunnen zijn:
-Slaapproblemen
-Of je heel erg op een ding focussen en de rest vergeten, of met alles tegelijk bezig zijn (beide kan)
-In redelijk veel gevallen moeite hebben met het leggen van sociale contacten (ja dat hoort er ook bij)
Verder weet ik het niet meer even zo snel maar dit is wat ik er bij een paar kameraden van me zie. De een heeft ADHD en de ander ADHD.
Denk wel goed na of je je niks hebt laten aanpraten o.i.d. komt tegenwoordig heel veel voor.
Een aantal symptomen kunnen zijn:
-Slaapproblemen
-Of je heel erg op een ding focussen en de rest vergeten, of met alles tegelijk bezig zijn (beide kan)
-In redelijk veel gevallen moeite hebben met het leggen van sociale contacten (ja dat hoort er ook bij)
Verder weet ik het niet meer even zo snel maar dit is wat ik er bij een paar kameraden van me zie. De een heeft ADHD en de ander ADHD.
Denk wel goed na of je je niks hebt laten aanpraten o.i.d. komt tegenwoordig heel veel voor.
grab life by the horns! Je leeft maar 1 keer
donderdag 29 januari 2009 om 13:04
donderdag 29 januari 2009 om 20:41
Ik heb niet alles bijgelezen, ben zo moe dat mijn ogen bijna dicht vallen.
Wel lachen op mijn werk, met 3 jongens vandaag waarvan er eentje adhd heeft. Zij weten niet dat ik zelf ook adhd heb. Ik was zo moe dat ik er helemaal hyper van werd, zegt ie ineens dat hij zichzelf in mij herkende, of ik soms een ritalin van hem wilde
Maar wat ik vooral even snel wilde doen is Jojanneke bedanken voor haar tip over het communiceren (een blz of 3 terug). Ik vind namelijk automatisch dat mijn vriend duidelijker moet zijn (en dat was ook de tip van mijn coach), terwijl ik idd natuurlijk zelf ook om meer duidelijkheid kan vragen. Denk wel dat dit soms moeilijk is, omdat de 'belangrijkheid' van sommige dingen vaak langs me heen gaat en ik dan dus niet door heb dat ik om duidelijkheid moet vragen. Maar ik ga proberen om het in zoveel mogelijk situaties te doen, dan wordt het als het goed steeds meer een vanzelfsprekendheid.
Oh en voor Emra; visolietabletjes/ omega 3 & 6 (geloof ik) kan ook nog wel eens helpen. Ik slik deze in drukke/ moeilijkere periodes wel eens (naast mijn concerta) en heb het gevoel dat dit wel iets helpt als ik het consequent slik. En het is een aanvulling op je voedsel, dus baadt het niet dan schaadt het niet...
Wel lachen op mijn werk, met 3 jongens vandaag waarvan er eentje adhd heeft. Zij weten niet dat ik zelf ook adhd heb. Ik was zo moe dat ik er helemaal hyper van werd, zegt ie ineens dat hij zichzelf in mij herkende, of ik soms een ritalin van hem wilde
Maar wat ik vooral even snel wilde doen is Jojanneke bedanken voor haar tip over het communiceren (een blz of 3 terug). Ik vind namelijk automatisch dat mijn vriend duidelijker moet zijn (en dat was ook de tip van mijn coach), terwijl ik idd natuurlijk zelf ook om meer duidelijkheid kan vragen. Denk wel dat dit soms moeilijk is, omdat de 'belangrijkheid' van sommige dingen vaak langs me heen gaat en ik dan dus niet door heb dat ik om duidelijkheid moet vragen. Maar ik ga proberen om het in zoveel mogelijk situaties te doen, dan wordt het als het goed steeds meer een vanzelfsprekendheid.
Oh en voor Emra; visolietabletjes/ omega 3 & 6 (geloof ik) kan ook nog wel eens helpen. Ik slik deze in drukke/ moeilijkere periodes wel eens (naast mijn concerta) en heb het gevoel dat dit wel iets helpt als ik het consequent slik. En het is een aanvulling op je voedsel, dus baadt het niet dan schaadt het niet...
vrijdag 30 januari 2009 om 08:37
Halvemaan, ik herken dat communicatieprobleem wel. Na het boodschappen doen ruim ik altijd alles op in de keuken. Manlief had aangegeven dat de garnalen uit de koelkast mochten blijven. Ik heb zelf gevraagd of hij de kaviaar in de koelkast of in het keukenkastje wilde hebben. Maar ging er gevoeglijk van uit dat de zalm in de vriezer zou gaan (ligt in de Super ook in de vriezer). Dus manlief vraagt waar de zalm is, want die moest in de koelkast. Ik: "Dat had je niet gezegd!" Manlief: "Maar jij hebt het ook niet gevraagd!"
Mooi voorbeeld dacht ik zo... (gelukkig is alles zonder ruzie toch nog op de goede plek opgeslagen).
Mooi voorbeeld dacht ik zo... (gelukkig is alles zonder ruzie toch nog op de goede plek opgeslagen).
vrijdag 30 januari 2009 om 10:34
hm ik vraag dus vaak juist uittentreure na wat iemand ergens mee bedoeld, omdat ik weet dat ik vaak dingen 'mis'. En herhaal het dan ook weer, om te checken dat ik het echt goed begrepen heb. Dat kan trouwens wel tot irritaties leiden, in de trant van 'is het je nou nog niet duidelijk'. Maar het is niet anders. Ik weet dat het nog meer vervelend gedoe kan voorkomen. (Dan nog mis ik vaak nog wel 'instructies', ook belangrijke, maar wel veel minder.)
Tegen mensen in mijn naaste omgeving (vriend, vrienden, familie, kennissen, naaste collega's op stageplek) zeg ik verder ook dat ze pas écht zeker kunnen zijn dat ik iets heb opgepikt, als ze me het op hebben zien schrijven in agenda of op 'to do'-list. Ik breng het als grapje, maar mensen merken snel genoeg dat het echt zo is... en zijn dan ook vaak wel bereid er rekening mee te houden ("Phien, even opschrijven, ...") Misschien bij jou ook een idee, Halvemaan?
Tegen mensen in mijn naaste omgeving (vriend, vrienden, familie, kennissen, naaste collega's op stageplek) zeg ik verder ook dat ze pas écht zeker kunnen zijn dat ik iets heb opgepikt, als ze me het op hebben zien schrijven in agenda of op 'to do'-list. Ik breng het als grapje, maar mensen merken snel genoeg dat het echt zo is... en zijn dan ook vaak wel bereid er rekening mee te houden ("Phien, even opschrijven, ...") Misschien bij jou ook een idee, Halvemaan?
vrijdag 30 januari 2009 om 14:10
Ik heb ook een to do lijst en verschillende schriften waar ik dingen in op schrijf die me bezig houden en/of onthouden moet.Alleen heb ik er 3 dus weet ik af entoe niet waar ik wat nou in opgeschreven heb...Misschien onder verdelen in categorieen;ik weet alleen niet in welke ,hebben jullie een idee?Ik kom er zelf nml. niet op...
-even wat anders-
Ben gisteravond naar de sauna geweest;was heeeeerlijk!!We gaan de laatse tijd regelmatig echt een aanrader,word er heerlijk ontspannen van(moet je wel goed afkoelen anders heeft mist de sauna zijn effect)Alleen had mijn vriend het idee dat er een man naar me geluurde,heb daar nix van gemerkt,al zie ik weinig want ik heb mijnbril niet op(heb-3,5 en een cilinderafwijking,dat is best sterk)Bovendien kom ik voor de sauna en niet voor de mensen die daar toevallig ook komen.Zit volgens mij in het hoofd van mijn vriend al kijken mensen heus wel naar elkaar zo naief ben ik nou ook weer niet.Maar de sauna verlichten de klachten die mijn vriend heeft van die kuur die hij slijkt(hij heeft leukemie)dus dat is een prettige bijkomstigheid.Dus ik ga de volgende x gewoon weer.Ik heb net het gevoel alsof ik in de hemel ben,het is nml. een erg luxe sauna vandaar.Heb een ander medicijn van de psychiater gehad ,werkt wel goed ben alleen s'ochtends een beetje duffig.Ik kijk wel wat ik ermee moet,of ik er mee doorga of niet bedoel ik
Groetjes Spongebabe
-even wat anders-
Ben gisteravond naar de sauna geweest;was heeeeerlijk!!We gaan de laatse tijd regelmatig echt een aanrader,word er heerlijk ontspannen van(moet je wel goed afkoelen anders heeft mist de sauna zijn effect)Alleen had mijn vriend het idee dat er een man naar me geluurde,heb daar nix van gemerkt,al zie ik weinig want ik heb mijnbril niet op(heb-3,5 en een cilinderafwijking,dat is best sterk)Bovendien kom ik voor de sauna en niet voor de mensen die daar toevallig ook komen.Zit volgens mij in het hoofd van mijn vriend al kijken mensen heus wel naar elkaar zo naief ben ik nou ook weer niet.Maar de sauna verlichten de klachten die mijn vriend heeft van die kuur die hij slijkt(hij heeft leukemie)dus dat is een prettige bijkomstigheid.Dus ik ga de volgende x gewoon weer.Ik heb net het gevoel alsof ik in de hemel ben,het is nml. een erg luxe sauna vandaar.Heb een ander medicijn van de psychiater gehad ,werkt wel goed ben alleen s'ochtends een beetje duffig.Ik kijk wel wat ik ermee moet,of ik er mee doorga of niet bedoel ik
Groetjes Spongebabe
zaterdag 31 januari 2009 om 16:38
Phien, ik werk ook met 'to do' lijstjes
Voor mijn werk heb ik gewoon een schriftje, waarin ik alles wat me gevraagd wordt of wat ik zelf bedenk meteen opschrijf, en dan een krul er doorheen als ik het gedaan heb.
Toen ik nog alleen woonde had ik ook altijd een to-do papiertje op een memobord hangen in mijn huiskamer, waar ik vooral de dingen opschreef die ik anders niet vaak hoef te doen (bv cd's branden, naar de schoenmaker, enz). Nu ik samenwoon heb ik nog geen nieuwe 'routine' daarvoor gevonden, maar die moet er nog wel van komen.
Ik had trouwens toen ook een weekschema, met elke dag een planning. Wanneer ik moest werken, hoelaat ik dan mijn tas in moest pakken, wanneer ik moest eten, wanneer ik wat wilde poetsen, had zelfs in het rooster de plantjes water geven staan.
Sponge; misschien dat je het kan onderverdelen in plaatsen, zoals binnenshuis en buitenshuis, werk, enz. Of in korte of lange termijn. Zou het verder ook niet zo weten.
Lekker dat de sauna je ze goed doet, ik vind dat ook wel lekker, maar kan daar toch niet altijd tot rust komen.
Grappig trouwens hoe iedereen dat verschillend kan ervaren, wat tot rust komen is... Gister met mijn vriend en vrienden van hem wezen borrelen en eten. Mijn vriend vindt dit na het werk 'tot rust komen', terwijl dat soort dingen voor mij juist veel energie kosten.
Leuk om te lezen dat het communicatieprobleem wel wordt herkent, ik ga er echt op proberen te letten dat ik om meer duidelijkheid ga vragen.
Voor mijn werk heb ik gewoon een schriftje, waarin ik alles wat me gevraagd wordt of wat ik zelf bedenk meteen opschrijf, en dan een krul er doorheen als ik het gedaan heb.
Toen ik nog alleen woonde had ik ook altijd een to-do papiertje op een memobord hangen in mijn huiskamer, waar ik vooral de dingen opschreef die ik anders niet vaak hoef te doen (bv cd's branden, naar de schoenmaker, enz). Nu ik samenwoon heb ik nog geen nieuwe 'routine' daarvoor gevonden, maar die moet er nog wel van komen.
Ik had trouwens toen ook een weekschema, met elke dag een planning. Wanneer ik moest werken, hoelaat ik dan mijn tas in moest pakken, wanneer ik moest eten, wanneer ik wat wilde poetsen, had zelfs in het rooster de plantjes water geven staan.
Sponge; misschien dat je het kan onderverdelen in plaatsen, zoals binnenshuis en buitenshuis, werk, enz. Of in korte of lange termijn. Zou het verder ook niet zo weten.
Lekker dat de sauna je ze goed doet, ik vind dat ook wel lekker, maar kan daar toch niet altijd tot rust komen.
Grappig trouwens hoe iedereen dat verschillend kan ervaren, wat tot rust komen is... Gister met mijn vriend en vrienden van hem wezen borrelen en eten. Mijn vriend vindt dit na het werk 'tot rust komen', terwijl dat soort dingen voor mij juist veel energie kosten.
Leuk om te lezen dat het communicatieprobleem wel wordt herkent, ik ga er echt op proberen te letten dat ik om meer duidelijkheid ga vragen.
zaterdag 31 januari 2009 om 23:44
Spongebabe wat voor dingen schrijf je in die schriften? En waarom heb je er drie?
Misschien heb je aan 1 ook genoeg, en dan gewoon chronologisch aflopen wat je erin schrijft?
Evt kun je nog tekentjes in de kantlijn zetten om de urgentie aan te geven, bv uitroepteken voor iets dat echt snel moet gebeuren ofzo.
Ikzelf werk ook altijd met verschillende blocnootjes... omdat ik ze vaak ook kwijt ben... er zit dus geen systeem in. Al probeer ik dat soms wel erin aan te brengen, maar dat houdt het meestal niet lang. Wel heb ik een apart boodschappenlijstje.
Nu ik er zo over denk, misschien is het een idee om niet (alleen) een thematisch onderscheid te maken maar ook (juist omdat je waarschijnlijk snel het overzicht verliest) 1 schrift te reserveren voor langetermijn-klusjes en klusjes en 1 schrift voor dingen die zsm of zeer binnenkort moeten gebeuren?
Maan, ja dat dacht ik ook wel... maar helpt het dan bv om zoiest als die antenne ook op zo'n lijstje te zetten? Alleen al om iets duidelijk op te kunnen schrijven (op een manier dat je het zelf later ook nog kunt begrijpen;-) moet je nl al meer vragen stellen aan je vriend. Kan dus extra stok achter de deur zijn om communicatie te verhelderen. Voor mij werkt dat iig zo. Maar kan bij jou natuurlijk weer anders werken.
Misschien heb je aan 1 ook genoeg, en dan gewoon chronologisch aflopen wat je erin schrijft?
Evt kun je nog tekentjes in de kantlijn zetten om de urgentie aan te geven, bv uitroepteken voor iets dat echt snel moet gebeuren ofzo.
Ikzelf werk ook altijd met verschillende blocnootjes... omdat ik ze vaak ook kwijt ben... er zit dus geen systeem in. Al probeer ik dat soms wel erin aan te brengen, maar dat houdt het meestal niet lang. Wel heb ik een apart boodschappenlijstje.
Nu ik er zo over denk, misschien is het een idee om niet (alleen) een thematisch onderscheid te maken maar ook (juist omdat je waarschijnlijk snel het overzicht verliest) 1 schrift te reserveren voor langetermijn-klusjes en klusjes en 1 schrift voor dingen die zsm of zeer binnenkort moeten gebeuren?
Maan, ja dat dacht ik ook wel... maar helpt het dan bv om zoiest als die antenne ook op zo'n lijstje te zetten? Alleen al om iets duidelijk op te kunnen schrijven (op een manier dat je het zelf later ook nog kunt begrijpen;-) moet je nl al meer vragen stellen aan je vriend. Kan dus extra stok achter de deur zijn om communicatie te verhelderen. Voor mij werkt dat iig zo. Maar kan bij jou natuurlijk weer anders werken.
zondag 1 februari 2009 om 19:00
Bedankt voor jullie reacties!Waarom ik drie schriftjes heb is zo gelopen in der loop der tijd.De derde(laatste) heb ik voor alle financiele dingen,dat komt omdat mijn vriend een jaar ongeveer mijn financieen had overgenomen toen ik vorig jaar plotseling psychotisch werd,toen had hij dus ook mijn bankpas.En omdat ik toen nooit geld aan het end van de maand had leek het me een goed idee om (nu ik mijn pas weer terug heb)er aantekeningen over temaken zodat ik een overzicht heb en ik dus niet zomaar geen geld heb.Nu gaat het dus wel goed al moest ik wel wat rekeningen inlopen(mijn vriend had het dus niet zogoed gedaan...)Dat zag ik al aankomen dus wilde ik mijn pas terug.Nu wil hij niet bijspringen als datnodig zou zijn want ik moet het nu dus maar alleen opknappen(best kinderachtig dus,want hij verdient gewoon veel meer dan ik )Ik heb sinds sept. een wajong uitkering,ben voor 80% afgekeurd.Hiervoor had ik een bijstanduitkering,daar hield ik bijna nix van over want ik heb erg hoge vaste lasten.Gelukkig krijg ik nu iets meer dan toen.Die andere schriftjes ga ik denk ik voor lange en korte termijn dingen gebruiken,dat is een goeie tip,want nu is het onoverzichtelijk.Nogmaals bedankt!
Vandaag is mijn vriend jarig en we zijn naar de sauna gegaan,ook heb ik hem het luchtje van Dolce en Gabbana the One gegeven.De vrouwelijke variant draag ik zelf en is heeeerlijk!Jean Paul Gaultier Classique vind ik ook erg lekker._-even iets anders-Wat vinden jullie een lekker luchtje?Ben gewoon nieuwsgierig,je hoeft niet te antwoorden hoor want het heeft nix met ADHD temaken,maar je neus is toch ook belangrijk?
Groetjes Spongebabe
Het is wel rustig hier valt me op,lezen er nog wel mensen mee?
Vandaag is mijn vriend jarig en we zijn naar de sauna gegaan,ook heb ik hem het luchtje van Dolce en Gabbana the One gegeven.De vrouwelijke variant draag ik zelf en is heeeerlijk!Jean Paul Gaultier Classique vind ik ook erg lekker._-even iets anders-Wat vinden jullie een lekker luchtje?Ben gewoon nieuwsgierig,je hoeft niet te antwoorden hoor want het heeft nix met ADHD temaken,maar je neus is toch ook belangrijk?
Groetjes Spongebabe
Het is wel rustig hier valt me op,lezen er nog wel mensen mee?
zondag 1 februari 2009 om 21:15
Kan ik jullie lastigvallen met een suf frustratieverhaal?
Heb weer het hele weekend gehangen. Terwijl ik afgelopen week ook al erg weinig had gedaan voor de opdracht die ik over een week in moet leveren. Daarom had ik me voorgenomen van het weekend dan ook maar te gaan studeren, maar dat kwam er dus vervolgens weer niet van en nu is het weekend alweer voorbij en heb ik echt zo'n vervelend hangerig schuldgevoel.
Had afgelopen weken ook geen enkele structuur in m'n dagen, want collegevrije maand. Als ik zo'n ellenlange 'lege' dag voor me heb liggen kan ik me er helemaal niet meer toe zetten dan 's ochtends (of 's middags. Of 's avonds...) te beginnen.
NOu ja en als ik wel begin met een studieboek dat ik nog moet lezen, dan haak ik na een half uur weer af. Heb vroeger wel van een psycg gehoord dat ik dan gewoon tevreden moest zijn met wat ik wél aan studiewerk heb gedaan, maar tevreden zijn over een half uur studeren per dag lukt me écht niet. Ik sla mezelf elke avond weer voor m'n kop. Word er somber van ook.
Gelukkig beginnen de colleges weer morgen (ook weer niet zo veel, da's ook weer fijn), dan heb ik weer ietsje meer structuur in m'n week. Zo nu en dan een college met enthousiaste docent en studenten over een interessant onderwerp kan voor mijn motivatie echt wonderen doen. Ga dan ook vaak weer wat makkelijker aan de slag, niet alleen met studie maar zelfs met huishoudelijke klusjes.
Ik herinnerde me weer dat ik dit ook elke zomer ook heb. Dan neem ik me ook altijd voor om nog allemaal achterstallige studiedingen af te maken, maar daar komt dan door gebrek aan stok achter de deur echt niks van terecht. Neem dan ondertussen bar weinig initiatieven voor 'leuke' dingen want vind dat ik eigenlijk moet studeren. En voel me aan het eind van de zomer dan helemaal depri van mijn gedrag én ben blij dat de colleges weer beginnen.
Dit is eigenlijk best een slecht patroon realiseer ik me weer nu ik dit opschrijf. Elke keer mezelf voornemen heel veel werk te verzetten en mezelf geen 'rust' gunnen. Nooit een dagje gewoon ontspannen niks kunnen doen. Ik blijf me schuldig/opgefokt voelen. Want ja er is altijd zoveel achterstallig werk, als het geen studiewerk is dan wel huishouden.
Op de eem pf andere manier voorzie ik ook elke keer weer niet dat er in een maand als deze zonder verplichtingen zo weinig uit m'n handen komt. En ben dan weer teleurgesteld in mezelf... Terwijl het dus eigenlijk langzaamaan behoorlijk voorspelbaar is dat dit gebeurt...
En nu vind ik dit weer een suf verhaal, zo weinig spectaculair enzo, niks grappigs aan ook. Vind mezelf zo karakterloos ook, met al dat uitstellen... Voel me beschaamd. Dit is waar ik normaal liever echt niet over praat, zelfs tov vriend verzwijg/verdoezel ik als het even kan nog hoe weinig ik vaak echt op een dag doe.
Het zit me op dit moment gewoon wat hoog.
Heb weer het hele weekend gehangen. Terwijl ik afgelopen week ook al erg weinig had gedaan voor de opdracht die ik over een week in moet leveren. Daarom had ik me voorgenomen van het weekend dan ook maar te gaan studeren, maar dat kwam er dus vervolgens weer niet van en nu is het weekend alweer voorbij en heb ik echt zo'n vervelend hangerig schuldgevoel.
Had afgelopen weken ook geen enkele structuur in m'n dagen, want collegevrije maand. Als ik zo'n ellenlange 'lege' dag voor me heb liggen kan ik me er helemaal niet meer toe zetten dan 's ochtends (of 's middags. Of 's avonds...) te beginnen.
NOu ja en als ik wel begin met een studieboek dat ik nog moet lezen, dan haak ik na een half uur weer af. Heb vroeger wel van een psycg gehoord dat ik dan gewoon tevreden moest zijn met wat ik wél aan studiewerk heb gedaan, maar tevreden zijn over een half uur studeren per dag lukt me écht niet. Ik sla mezelf elke avond weer voor m'n kop. Word er somber van ook.
Gelukkig beginnen de colleges weer morgen (ook weer niet zo veel, da's ook weer fijn), dan heb ik weer ietsje meer structuur in m'n week. Zo nu en dan een college met enthousiaste docent en studenten over een interessant onderwerp kan voor mijn motivatie echt wonderen doen. Ga dan ook vaak weer wat makkelijker aan de slag, niet alleen met studie maar zelfs met huishoudelijke klusjes.
Ik herinnerde me weer dat ik dit ook elke zomer ook heb. Dan neem ik me ook altijd voor om nog allemaal achterstallige studiedingen af te maken, maar daar komt dan door gebrek aan stok achter de deur echt niks van terecht. Neem dan ondertussen bar weinig initiatieven voor 'leuke' dingen want vind dat ik eigenlijk moet studeren. En voel me aan het eind van de zomer dan helemaal depri van mijn gedrag én ben blij dat de colleges weer beginnen.
Dit is eigenlijk best een slecht patroon realiseer ik me weer nu ik dit opschrijf. Elke keer mezelf voornemen heel veel werk te verzetten en mezelf geen 'rust' gunnen. Nooit een dagje gewoon ontspannen niks kunnen doen. Ik blijf me schuldig/opgefokt voelen. Want ja er is altijd zoveel achterstallig werk, als het geen studiewerk is dan wel huishouden.
Op de eem pf andere manier voorzie ik ook elke keer weer niet dat er in een maand als deze zonder verplichtingen zo weinig uit m'n handen komt. En ben dan weer teleurgesteld in mezelf... Terwijl het dus eigenlijk langzaamaan behoorlijk voorspelbaar is dat dit gebeurt...
En nu vind ik dit weer een suf verhaal, zo weinig spectaculair enzo, niks grappigs aan ook. Vind mezelf zo karakterloos ook, met al dat uitstellen... Voel me beschaamd. Dit is waar ik normaal liever echt niet over praat, zelfs tov vriend verzwijg/verdoezel ik als het even kan nog hoe weinig ik vaak echt op een dag doe.
Het zit me op dit moment gewoon wat hoog.
zondag 1 februari 2009 om 21:25
Phien klote dat je je zo voelt,weet niet wat voor tip ik geven kan..Ik heb geen werk en zit niet meer op school dus heb er nu nix mee temaken en weet ook niet wat je er precies aan doen kunt,al herken ik het wel,ook het je ervoor schamen....Heb jij bij psyq gelopen voor ADHD?Wat deden ze daar dan?Ik heb de diagnose via de Brijderstichtingn en heb daar in een ADHD groep gezeten maar die bestaat niet meer jammergenoeg.Ik ben aangemeld bij de afdeling psycho-trauma,heb volgende4 week mijn 2-e intake gesprek maar dat is voor PTSS.Ben gewoon benieuwd wat ze kunnen bieden tav. ADHD bij psyq.Of weet iemand anders dat?
Groetjes Spongebabe
Groetjes Spongebabe
zondag 1 februari 2009 om 22:16
maandag 2 februari 2009 om 10:02
Balen Phien, dat het weekend zo is verlopen. En ik kan me voorstellen dat je niet blij kan zijn met dat halve uur studeren. Helaas is dit voor mij wel erg herkenbaar..... mijn moeder zegt dan altijd: 'Nou, dat halve uur heb je er al wel mooi opzitten!' Maar als je jezelf altijd zoveel meer had voorgenomen, baal je flink.
Qua structuur wil het bij mij nog wel eens helpen om tegelijkertijd met mijn vriend op te staan (rond uur of 7), ook al heb ik die dag geen college's of andere afspraken. Dan ben ik nl. in elk geval bijtijds opgestaan en na een tijdje ga ik dan toch aan het einde van de middag wel iets van een studieboek pakken omdat ik me verveel....
Qua structuur wil het bij mij nog wel eens helpen om tegelijkertijd met mijn vriend op te staan (rond uur of 7), ook al heb ik die dag geen college's of andere afspraken. Dan ben ik nl. in elk geval bijtijds opgestaan en na een tijdje ga ik dan toch aan het einde van de middag wel iets van een studieboek pakken omdat ik me verveel....
maandag 2 februari 2009 om 10:14
Ik zit ook bij PsyQ, mij hebben ze een 'praatgroep' aangeboden. Dat is voor mensen die net de diagnose hebben, dan kan je met elkaar praten wat het met je doet. Had er graag gebruik van gemaakt, had me erg fijn geleken te praten met mensen die in hetzelfde schuitje zitten. Gewoon eens zien hoe zij er tegenaan kijken. Maar ik kan niet zomaar een paar uurtjes vrij nemen van m'n werk, dus ik kan er helaas niet heen. (Gelukkig is dit forum er nog!)
Voor de rest weet ik niet of ze 'vervolg-groepjes' ofzo hebben. Ik zit bij een PsyQ die pas net open is (sinds december ofzo), dus zo ver zijn ze nog niet volgens mij.
En verder kan ik met die psycholoog wat babbelen.
Mijn verhaal met de examencommissie, tsja, is eigenlijk nog niks uitgekomen. Studiebegeleider gaat examencommissie verzoeken het even te 'parkeren', zodat ik met mij probleem aan de slag kan.
Nog wel bedankt voor alle reacties trouwens. Heb er zeker wat aan gehad. JOjanneke, bedankt dat je even voor advocaat van de duivel hebt gespeeld. Ik had het zelf ook wel bedacht, maar m'n frustratie over het onbegrip overheerste even. Jouw post heeft me wel weer even 'to the point' gebracht!
Maaaaaar ik vrees dat het niks gaat worden met die toets; quote uit het mailtje van studiebegeleider:
Voor wat betreft de acties gericht op het oefenen lijkt mij hetgeen je hebt beschreven inderdaad afdoende. [...] Dit lost echter niet je concentratieprobleem op. Met andere woorden de reden (of in ieder geval een hele belangrijke) waarom jij de
B-toets niet hebt gehaald is nog niet weggenomen of zodanig verandert dat een positief toetsresultaat te verwachten is. En dat zal de examencommissie wel als criterium hanteren.
Voor de rest weet ik niet of ze 'vervolg-groepjes' ofzo hebben. Ik zit bij een PsyQ die pas net open is (sinds december ofzo), dus zo ver zijn ze nog niet volgens mij.
En verder kan ik met die psycholoog wat babbelen.
Mijn verhaal met de examencommissie, tsja, is eigenlijk nog niks uitgekomen. Studiebegeleider gaat examencommissie verzoeken het even te 'parkeren', zodat ik met mij probleem aan de slag kan.
Nog wel bedankt voor alle reacties trouwens. Heb er zeker wat aan gehad. JOjanneke, bedankt dat je even voor advocaat van de duivel hebt gespeeld. Ik had het zelf ook wel bedacht, maar m'n frustratie over het onbegrip overheerste even. Jouw post heeft me wel weer even 'to the point' gebracht!
Maaaaaar ik vrees dat het niks gaat worden met die toets; quote uit het mailtje van studiebegeleider:
Voor wat betreft de acties gericht op het oefenen lijkt mij hetgeen je hebt beschreven inderdaad afdoende. [...] Dit lost echter niet je concentratieprobleem op. Met andere woorden de reden (of in ieder geval een hele belangrijke) waarom jij de
B-toets niet hebt gehaald is nog niet weggenomen of zodanig verandert dat een positief toetsresultaat te verwachten is. En dat zal de examencommissie wel als criterium hanteren.
maandag 2 februari 2009 om 11:20
Nee, het lost idd je concentratieprobleem niet op. Dat kán namelijk ook niet. Je kan het alleen proberen bij te sturen. Kijk of je een creatief idee kan verzinnen om aan die laatste 'eis' te voldoen. Overleg ook even met diegene die jou behandelt voor je AD/HD.
Overigens was mijn eerste reactie: Als ze nu op alle slakken zout willen leggen; dan mag hij die joekel van een typ-fout er ook uit halen (veranderT...) Da's niet goed, toch?
Overigens was mijn eerste reactie: Als ze nu op alle slakken zout willen leggen; dan mag hij die joekel van een typ-fout er ook uit halen (veranderT...) Da's niet goed, toch?
maandag 2 februari 2009 om 11:34
quote:Phien schreef op 01 februari 2009 @ 21:15:
Dit is eigenlijk best een slecht patroon realiseer ik me weer nu ik dit opschrijf. Elke keer mezelf voornemen heel veel werk te verzetten en mezelf geen 'rust' gunnen. Nooit een dagje gewoon ontspannen niks kunnen doen. Ik blijf me schuldig/opgefokt voelen. Want ja er is altijd zoveel achterstallig werk, als het geen studiewerk is dan wel huishouden.
.
Het achterstallige werk is ook iets wat mij genekt heeft, en waardoor ik mezelf op een bepaald moment terug vond bij de controle arts van het uwv, snikkend en snotterend dat ik het wel erg vond, en dat ik er wel gek van werd...
Maar goed. Hier herkenning dus.8 jaar lang dingen schrappen, en je continue schuldig voelen omdat je nog zoveel moet doen, en er niet toe komt, en dan maar de dozen vol met post "verstopt" onder een leuk kleedje om er vervolgens een ouderwetse radio boven op te zetten als "interieuraccent"....
( God, wat vind ik bovenstaande alinea grappig.. ... En wat triest... LOL)
Het meest vreemde is dus dat ik goed kan organiseren, dat ik goed kan regelen, dat ik er ergens struktuur in kan brengen....
Maar ja, het doen he?
Ik denk trouwens dat ik dat betaald bij een ander ga doen. Organizen bij ADD-ers
Moet volgens mij nog wat opleveren ook.
JOjanneke.
Dit is eigenlijk best een slecht patroon realiseer ik me weer nu ik dit opschrijf. Elke keer mezelf voornemen heel veel werk te verzetten en mezelf geen 'rust' gunnen. Nooit een dagje gewoon ontspannen niks kunnen doen. Ik blijf me schuldig/opgefokt voelen. Want ja er is altijd zoveel achterstallig werk, als het geen studiewerk is dan wel huishouden.
.
Het achterstallige werk is ook iets wat mij genekt heeft, en waardoor ik mezelf op een bepaald moment terug vond bij de controle arts van het uwv, snikkend en snotterend dat ik het wel erg vond, en dat ik er wel gek van werd...
Maar goed. Hier herkenning dus.8 jaar lang dingen schrappen, en je continue schuldig voelen omdat je nog zoveel moet doen, en er niet toe komt, en dan maar de dozen vol met post "verstopt" onder een leuk kleedje om er vervolgens een ouderwetse radio boven op te zetten als "interieuraccent"....
( God, wat vind ik bovenstaande alinea grappig.. ... En wat triest... LOL)
Het meest vreemde is dus dat ik goed kan organiseren, dat ik goed kan regelen, dat ik er ergens struktuur in kan brengen....
Maar ja, het doen he?
Ik denk trouwens dat ik dat betaald bij een ander ga doen. Organizen bij ADD-ers
Moet volgens mij nog wat opleveren ook.
JOjanneke.
Vergeet niet, een “Ja, maar..” is eigenlijk een “nee, want...”
maandag 2 februari 2009 om 11:54
Ik ga dit inderdaad ook even aan de psycholoog voorleggen.
En ja, joekel van een grammatica-fout. Kan me daar verschrikkelijk aan ergeren, d/t-fouten, maar ben maar gestopt met elke spelfout van docenten op school verbeteren (want dan blijft ik bezig )
Gisteren een behoorlijk naar gesprek gehad met m'n schoonzus, die bij hoog en bij laag beweert dat ik echt geen adhd zou hebben. 'Want dan kan je echt niet, zoals jij, zo veel slapen'. Vervolgens steunde mijn moeder haar mening ook nog eens dat de diagnose adhd wel eens verkeerd gesteld zou kunnen zijn. "De ggz kan zo veel zeggen". Baalde behoorlijk van dat gesprek. Het kwam uiteindelijk neer op: 'ik denk echt niet dat je adhd hebt, ik denk dat dit en dit (heel verhaal) de oorzaak is van je probleem. Ga daar nou maar eens over nadenken, ik denk echt niet dat je adhd hebt'... Nou, lekker dan, van zulke mensen moet je het echt hebben als je keihard bezig bent met aan jezelf werken
En ja, joekel van een grammatica-fout. Kan me daar verschrikkelijk aan ergeren, d/t-fouten, maar ben maar gestopt met elke spelfout van docenten op school verbeteren (want dan blijft ik bezig )
Gisteren een behoorlijk naar gesprek gehad met m'n schoonzus, die bij hoog en bij laag beweert dat ik echt geen adhd zou hebben. 'Want dan kan je echt niet, zoals jij, zo veel slapen'. Vervolgens steunde mijn moeder haar mening ook nog eens dat de diagnose adhd wel eens verkeerd gesteld zou kunnen zijn. "De ggz kan zo veel zeggen". Baalde behoorlijk van dat gesprek. Het kwam uiteindelijk neer op: 'ik denk echt niet dat je adhd hebt, ik denk dat dit en dit (heel verhaal) de oorzaak is van je probleem. Ga daar nou maar eens over nadenken, ik denk echt niet dat je adhd hebt'... Nou, lekker dan, van zulke mensen moet je het echt hebben als je keihard bezig bent met aan jezelf werken
maandag 2 februari 2009 om 12:02
quote:jojanneke66 schreef op 02 februari 2009 @ 11:34:
Maar goed. Hier herkenning dus.8 jaar lang dingen schrappen, en je continue schuldig voelen omdat je nog zoveel moet doen, en er niet toe komt, en dan maar de dozen vol met post "verstopt" onder een leuk kleedje om er vervolgens een ouderwetse radio boven op te zetten als "interieuraccent"....
( God, wat vind ik bovenstaande alinea grappig.. ... En wat triest... LOL)
(toch niet echt depressief als ik nog zo kan lachen;-)
voila de onvolprezen en bijzonder eigenzinnige creativiteit die adhd-ers wordt toegedicht...
Maar dank jullie wel voor jullie steunende woorden. Kom later vandaag nog even op dingen terug, nu naar college (jeej! alleen nog even uitzoeken waar het nu precies is terwijl ik 5 min geleden al weg moest;-)
Maar goed. Hier herkenning dus.8 jaar lang dingen schrappen, en je continue schuldig voelen omdat je nog zoveel moet doen, en er niet toe komt, en dan maar de dozen vol met post "verstopt" onder een leuk kleedje om er vervolgens een ouderwetse radio boven op te zetten als "interieuraccent"....
( God, wat vind ik bovenstaande alinea grappig.. ... En wat triest... LOL)
(toch niet echt depressief als ik nog zo kan lachen;-)
voila de onvolprezen en bijzonder eigenzinnige creativiteit die adhd-ers wordt toegedicht...
Maar dank jullie wel voor jullie steunende woorden. Kom later vandaag nog even op dingen terug, nu naar college (jeej! alleen nog even uitzoeken waar het nu precies is terwijl ik 5 min geleden al weg moest;-)
maandag 2 februari 2009 om 12:03
quote:Maan86 schreef op 02 februari 2009 @ 11:54:
Gisteren een behoorlijk naar gesprek gehad met m'n schoonzus, die bij hoog en bij laag beweert dat ik echt geen adhd zou hebben. 'Want dan kan je echt niet, zoals jij, zo veel slapen'.
Okay, dat mag, dat is haar mening.
quote:
Vervolgens steunde mijn moeder haar mening ook nog eens dat de diagnose adhd wel eens verkeerd gesteld zou kunnen zijn. "De ggz kan zo veel zeggen".
Dat kan kwetsend zijn, want je verwacht dat je moeder jou steunt.quote:Baalde behoorlijk van dat gesprek. Het kwam uiteindelijk neer op: 'ik denk echt niet dat je adhd hebt, ik denk dat dit en dit (heel verhaal) de oorzaak is van je probleem. Ga daar nou maar eens over nadenken, ik denk echt niet dat je adhd hebt'... Nou, lekker dan, van zulke mensen moet je het echt hebben als je keihard bezig bent met aan jezelf werken
Weet je, je moeder en je schoonzus mogen een afwijkende mening hebben. Ga alleen niet de strijd met hen aan om ze van jou gelijk te overtuigen, of van het gelijk van een GGZ.
Die strijd kun je namelijk niet winnen. En een mening is niet goed of verkeerd, nee, die mening is anders.
Mocht je een volgende keer in die situatie terecht komen, bedenk dan dat je de strijd niet met ze aan hoeft te gaan. Je kunt het ook laten voor wat het is.
JOjanneke
Gisteren een behoorlijk naar gesprek gehad met m'n schoonzus, die bij hoog en bij laag beweert dat ik echt geen adhd zou hebben. 'Want dan kan je echt niet, zoals jij, zo veel slapen'.
Okay, dat mag, dat is haar mening.
quote:
Vervolgens steunde mijn moeder haar mening ook nog eens dat de diagnose adhd wel eens verkeerd gesteld zou kunnen zijn. "De ggz kan zo veel zeggen".
Dat kan kwetsend zijn, want je verwacht dat je moeder jou steunt.quote:Baalde behoorlijk van dat gesprek. Het kwam uiteindelijk neer op: 'ik denk echt niet dat je adhd hebt, ik denk dat dit en dit (heel verhaal) de oorzaak is van je probleem. Ga daar nou maar eens over nadenken, ik denk echt niet dat je adhd hebt'... Nou, lekker dan, van zulke mensen moet je het echt hebben als je keihard bezig bent met aan jezelf werken
Weet je, je moeder en je schoonzus mogen een afwijkende mening hebben. Ga alleen niet de strijd met hen aan om ze van jou gelijk te overtuigen, of van het gelijk van een GGZ.
Die strijd kun je namelijk niet winnen. En een mening is niet goed of verkeerd, nee, die mening is anders.
Mocht je een volgende keer in die situatie terecht komen, bedenk dan dat je de strijd niet met ze aan hoeft te gaan. Je kunt het ook laten voor wat het is.
JOjanneke
Vergeet niet, een “Ja, maar..” is eigenlijk een “nee, want...”
maandag 2 februari 2009 om 13:52
Ik ben het met JoJanneke eens,het is hun mening en daar verander je nix aan.Dus probeer ze niet teovertuigen want dan loop je alleen maar tegen een muur op.K*t voor je dat je moeder ook aan de mening van de GGZ twijfelt,van haar zou je toch een bepaalde steun moeten kunnen verwachten bij je problemen(in hoeverre ADHD een probleem voor je is weet ik natuurlijk niet,dat hoeft nml. helemaal niet).Het is een concentratie stoornis en gelukkig kan je daarmee oefenen als je dat wilt.(als je er veel last van hebt in het dagelijks leven-meestal is dat wel het geval;'bij mij tenminste wel,bij jullie geloof ik ook wel-)Met lijstjes werken,dingen opschrijven,zoveel mogelijk prikkels vermijden(zover mogelijk),evt. medicatie slikken,hoofd van bij zaken proberen te onderscheiden,dingen die veel concentratie vergen afwisselen met dingen die ontspanner zijn zoiets.Ik heb bij het tijdschrift de mind een boekje over Mindfullness gekregen en gelezen hierbij moet je je concentratie proberen testuren op het moment zelf(in het nu)En nagaan welke en watvoor prikkels je binnen krijgt zonder daarover te oordelen.Het is mij alleen niet duidelijk wat je hier nou daadwerkelijk aan hebt.Ga je je er beter van voelen,en waarom dan?Ik snap dat niet zo.Heeft een van jullie er een idee over of ervaring mee?Ik heb het geprobeert maar het levert me alleen maar frustratie op omdat ik het nauwelijks kan sturen en toch snel ergens over oordeel merk ik.Misschien komt het ook wel omdat mij het doel niet echt duidelijk is of althans wat het je (schijnbaar)op kan leveren?
Groetjes Spongebabe
Groetjes Spongebabe
