Psyche
alle pijlers
Angsten
donderdag 1 juni 2017 20:33
Angsten beheersen mijn leven, en ik vind dat ik verkeerde keuzes maak of beslissingen neem en ben bang dat door deze keuzes mijn gezin (vooral mijn kinderen en mijn man en niet ik) ernstig ziek wordt. Ja, ik ben reeds onder behandeling geweest en wacht nu op nieuwe afspraak bij andere psycholoog en ik gebruik ook al antidepressiva sinds maandag. Maar ik weet me op dit moment weer geen raad met mijn angsten. In mijn omgeving kan ook steeds moeilijker erover praten, ze worden moe van mij.
De angsten die me hoog zitten is gebruik van teflonpannen met pfoa (inmiddels is pfoa verboden in pannen). Deze heb ik ruim 10 jaar iedere dag gebruikt, en dus kans op pfoa in ons lichaam. Maar op dit moment nog het meeste is de nano deeltjes die tm 2013 in zonnebrandspray verkocht werden (inmiddels ook verboden). Deze hebben wij als gezin wel 8 zomers gebruikt, ook gewoon op lichaam en gezicht gesprayd, met dus de kans op inademing van nano deeltjes.
Mensen in mijn omgeving worden moe van mijn angsten. En zeggen gooi dan die oude troep weg en koop nieuwe en klaar! Maar zo werkt niet bij mij, ik ben nog steeds bang op ernstige ziektes door heel veel schadelijke dingen die ik in verleden gebruikt heb en misschien nu nog gebruik zonder te weten.
De angsten die me hoog zitten is gebruik van teflonpannen met pfoa (inmiddels is pfoa verboden in pannen). Deze heb ik ruim 10 jaar iedere dag gebruikt, en dus kans op pfoa in ons lichaam. Maar op dit moment nog het meeste is de nano deeltjes die tm 2013 in zonnebrandspray verkocht werden (inmiddels ook verboden). Deze hebben wij als gezin wel 8 zomers gebruikt, ook gewoon op lichaam en gezicht gesprayd, met dus de kans op inademing van nano deeltjes.
Mensen in mijn omgeving worden moe van mijn angsten. En zeggen gooi dan die oude troep weg en koop nieuwe en klaar! Maar zo werkt niet bij mij, ik ben nog steeds bang op ernstige ziektes door heel veel schadelijke dingen die ik in verleden gebruikt heb en misschien nu nog gebruik zonder te weten.
anoniem_339795 wijzigde dit bericht op 01-06-2017 21:13
3.74% gewijzigd
zondag 4 juni 2017 16:59
'On hold' houden is ongeveer hetzelfde als in je hoofd de hele dag een skippy bal onder water moeten houden.
Als je dat de hele dag moet doen, wordt je heel moe en chaggy van.
Maar het is vandaag een beetje gelukt, geen paniekaanval gehad. Maar gezellig en goed gehumeurd was ik vandaag ook niet, heb veel tv/tablet gekeken.
Als je dat de hele dag moet doen, wordt je heel moe en chaggy van.
Maar het is vandaag een beetje gelukt, geen paniekaanval gehad. Maar gezellig en goed gehumeurd was ik vandaag ook niet, heb veel tv/tablet gekeken.
zondag 4 juni 2017 17:34
Ik begrijp denk ik wat je bedoelt..ik ben zelf in periodes ontzettend hypochondrische..het helpt mij dan om hetgeen waar ik angstig over ben in mijn agenda te zetten op een paar weken later. Meestal kijk er dan op een andere manier tegenaan en kan ik het beter loslaten.
Maar als de angst heel heftig is en je er al tijden mee rond loopt in je hoofd snap ik dat dat niet werkt.
Maar als de angst heel heftig is en je er al tijden mee rond loopt in je hoofd snap ik dat dat niet werkt.
dinsdag 6 juni 2017 17:00
De afgelopen twee dagen zijn niet slecht gegaan. (Zouden medicijnen al beginnen?) Ik had zelfs een paar momenten dat ik niet mjjn angsten dacht, en dat was de dagen daarvoor absoluut nuet. Maar zo net weer enorme grote paniekaanval. Het is was druk, rumoerig, dingen gingen mis en zo ineens komen er weer angsten boven. Pff het zakt dit keer ook zo moeilijk, ben nu maar even op bed gaan liggen (man kookt vandaag, gelukkig!)
dinsdag 6 juni 2017 23:43
Je doet het in ieder geval heel goed. Je probeert het allemaal wel! Dat is echt al een enorme stap, dus daar mag je best een complimentje voor krijgen.
Weet je, jij bent nu oorlog aan het voeren met je eigen hoofd. De afgelopen twee dagen won jij. Supergoed. Vandaag heeft je hoofd even gewonnen. Is niet erg. Kan gebeuren. Uiteindelijk win jij. Dat weet ik zeker. Als je dit al bereikt zonder hulp, wat zul jij dan een hoop kunnen als ze straks de zware cavalerie en de scherpschutters erbij halen!
Weet je, jij bent nu oorlog aan het voeren met je eigen hoofd. De afgelopen twee dagen won jij. Supergoed. Vandaag heeft je hoofd even gewonnen. Is niet erg. Kan gebeuren. Uiteindelijk win jij. Dat weet ik zeker. Als je dit al bereikt zonder hulp, wat zul jij dan een hoop kunnen als ze straks de zware cavalerie en de scherpschutters erbij halen!
woensdag 7 juni 2017 16:02
Ik ben blij dat ik hier nog een compliment krijg. Mijn omgeving wordt alleen maar boos op mij, en ze zeggen dat ik het allemaal niet goed doe.
Ik zou te weinig tijd/dingen met de kinderen doen. De kinderen te beschermend opvoeden. Te weinig complimenten aan kinderen geven. Teveel huishoudelijke taken aan mijn man overlaten. Te vaak mijn rust nemen. Ik lees teveel over mijn angsten. Ik praat teveel over mijn angsten, zodat hun ook niet van kunnen slapen.
Mijn angsten zijn volgens hun allemaal onzin, waar ik mee moet stoppen. Ik moet maar gewoon positief doen. Als je niet gewoon gaat doen, raak je dadelijk alles kwijt, je huis, je gezin, alles.
Ik ga mezelf steeds verder terugtrekken, al die kritiek en totale onbegrip. Ik lig nu al 2 uurtjes maar op bed (man is thuis bij de kinderen). Ik weet verder ook niet wat ik moet doen, en dit heeft beetje rust. Alleen, stil in donkere kamer.
Ik zou te weinig tijd/dingen met de kinderen doen. De kinderen te beschermend opvoeden. Te weinig complimenten aan kinderen geven. Teveel huishoudelijke taken aan mijn man overlaten. Te vaak mijn rust nemen. Ik lees teveel over mijn angsten. Ik praat teveel over mijn angsten, zodat hun ook niet van kunnen slapen.
Mijn angsten zijn volgens hun allemaal onzin, waar ik mee moet stoppen. Ik moet maar gewoon positief doen. Als je niet gewoon gaat doen, raak je dadelijk alles kwijt, je huis, je gezin, alles.
Ik ga mezelf steeds verder terugtrekken, al die kritiek en totale onbegrip. Ik lig nu al 2 uurtjes maar op bed (man is thuis bij de kinderen). Ik weet verder ook niet wat ik moet doen, en dit heeft beetje rust. Alleen, stil in donkere kamer.
woensdag 7 juni 2017 18:20
Jee meid, je hebt het al moeilijk en dan krijg je dat kritiek er ook nog eens bovenop! Kan me voorstellen dat dat heel naar is..laat ze zelf maar eens last hebben van zulke heftige angsten, dan praten ze wel anders!
Idee om je man eens mee te nemen naar de psycholoog? Zodat die het hem uit kan leggen?
Vergeet niet, je bent niet alleen..veel meer moeders hebben angsten maar je ziet het niet ad buitenkant.
Daarom is zo'n forum ook zo fijn
Idee om je man eens mee te nemen naar de psycholoog? Zodat die het hem uit kan leggen?
Vergeet niet, je bent niet alleen..veel meer moeders hebben angsten maar je ziet het niet ad buitenkant.
Daarom is zo'n forum ook zo fijn
woensdag 7 juni 2017 18:44
Vooral mijn ouders reageren zo, en gaan vooral tegen in. Ik had voor mijn angsten, goed contact met mijn ouders. Maar telkens als ik daar ben geweest of via telefoon contact hebben gehad, krijg ik alles te horen (zie laatste reactie) en voor mijn gevoel zak ik nog verder weg in mijn probleem.
Mijn man weet eigenlijk niet goed wat hij met mijn probleem aan moet. Hij vindt wel dat hij teveel in huishouden moet doen, en dat het voor hem ook allemaal niet meevalt. En dat ik te vaak kritiek op hem heb.
Hij is naar vorige therapie, 1x meegeweest en daar kwamen we ook niet echt verder mee. Hij kan ook moeilijk meedenken, we hadden gisteren bijv afgesproken dat hij vanmorgen iets zou ophalen dus ik vraag vanmorgen waarom ben je niet ophalen. En dat reageert hij laconiek, oh maar dat kan vanmiddag ook nog wel. Voor mij is het nu rust en structuur en duidelijkheid in kleine dingen belangrijk, om mijn gedachte zo rustig mogelijk te houden. Maar hij begrijpt dat niet en zegt dan weer het is voor mij voor niet makkelijk hoor. Hij werd boos en ging alsnog ophalen maar hij blijft zeggen dat had vanmiddag ook nog kunnen halen.
Mijn man weet eigenlijk niet goed wat hij met mijn probleem aan moet. Hij vindt wel dat hij teveel in huishouden moet doen, en dat het voor hem ook allemaal niet meevalt. En dat ik te vaak kritiek op hem heb.
Hij is naar vorige therapie, 1x meegeweest en daar kwamen we ook niet echt verder mee. Hij kan ook moeilijk meedenken, we hadden gisteren bijv afgesproken dat hij vanmorgen iets zou ophalen dus ik vraag vanmorgen waarom ben je niet ophalen. En dat reageert hij laconiek, oh maar dat kan vanmiddag ook nog wel. Voor mij is het nu rust en structuur en duidelijkheid in kleine dingen belangrijk, om mijn gedachte zo rustig mogelijk te houden. Maar hij begrijpt dat niet en zegt dan weer het is voor mij voor niet makkelijk hoor. Hij werd boos en ging alsnog ophalen maar hij blijft zeggen dat had vanmiddag ook nog kunnen halen.
woensdag 7 juni 2017 21:59
Jij wil controle. Angst krijg je (denkt jouw hoofd nu nog, daarom komt de cavalerie straks) rustig met controle. Spreek de volgende keer af met je man dat hij het op dag X ophaalt, niet welk dagdeel.
Zorg dat jij de rust en structuur nu uit jezelf haalt. Focus op waar jij controle op hebt: je broodbeleg, je koffie/thee, dat soort dingen. Daar heb je controle op. Controle bij een ander leggen is net zoiets als je controle bij het weer neerleggen. De ander is onvoorspelbaar, en daardoor een onverstandige keuze voor veiligheid.
Weet je, in feite doet je man precies wat hij zou moeten doen, alleen te vroeg. Hij geeft niet toe aan jouw angst/dwang, waardoor jij de angst en de onrust aan moet gaan. Alleen heb jij daar nog te weinig middelen voor, te weinig 'gereedschap'.
Hij heeft eigenlijk nu net zo veel begrip nodig als jij. Jij probeert dat bij hem en je ouders te halen, hij probeert dat bij jou te halen. Ergens heeft hij gelijk: het is niet makkelijk om 'partner van' te zijn. Maar het is ook niet makkelijk om jou nu te zijn.
Vraag anders of hij mee gaat naar de huisarts, en vraag daar samen om tips. Is bijvoorbeeld wat ondersteuning vanuit de WMO tijdelijk een optie? Of een schoonmaakster die wat taken in huis overneemt?
Ik heb zelf trouwens in moeilijke periodes wel eens besloten om mijn ouders gewoon wat minder te vertellen. Juist vanwege dit soort reacties. Praat over koetjes en kalfjes. Het weer, wat de kinderen doen, waar zij naartoe gaan op vakantie, of je nog een leuke nieuwe serie hebt ontdekt/film hebt gezien... Dat soort dingen. Stop met ze te vertellen over je angsten. Zeg dat je hebt besloten om (in ieder geval te proberen) daar alleen nog met hulpverleners over te praten.
Je doet het echt goed, je roeit fantastisch met de riemen die je nu hebt. Het lastige is dat je ouders zo graag zouden willen zien dat je al een stap (of 10) verder was.
Mij helpt kleuren trouwens ook om rustig te worden. Misschien is dat iets waar jij ook wat aan kunt hebben?
Zorg dat jij de rust en structuur nu uit jezelf haalt. Focus op waar jij controle op hebt: je broodbeleg, je koffie/thee, dat soort dingen. Daar heb je controle op. Controle bij een ander leggen is net zoiets als je controle bij het weer neerleggen. De ander is onvoorspelbaar, en daardoor een onverstandige keuze voor veiligheid.
Weet je, in feite doet je man precies wat hij zou moeten doen, alleen te vroeg. Hij geeft niet toe aan jouw angst/dwang, waardoor jij de angst en de onrust aan moet gaan. Alleen heb jij daar nog te weinig middelen voor, te weinig 'gereedschap'.
Hij heeft eigenlijk nu net zo veel begrip nodig als jij. Jij probeert dat bij hem en je ouders te halen, hij probeert dat bij jou te halen. Ergens heeft hij gelijk: het is niet makkelijk om 'partner van' te zijn. Maar het is ook niet makkelijk om jou nu te zijn.
Vraag anders of hij mee gaat naar de huisarts, en vraag daar samen om tips. Is bijvoorbeeld wat ondersteuning vanuit de WMO tijdelijk een optie? Of een schoonmaakster die wat taken in huis overneemt?
Ik heb zelf trouwens in moeilijke periodes wel eens besloten om mijn ouders gewoon wat minder te vertellen. Juist vanwege dit soort reacties. Praat over koetjes en kalfjes. Het weer, wat de kinderen doen, waar zij naartoe gaan op vakantie, of je nog een leuke nieuwe serie hebt ontdekt/film hebt gezien... Dat soort dingen. Stop met ze te vertellen over je angsten. Zeg dat je hebt besloten om (in ieder geval te proberen) daar alleen nog met hulpverleners over te praten.
Je doet het echt goed, je roeit fantastisch met de riemen die je nu hebt. Het lastige is dat je ouders zo graag zouden willen zien dat je al een stap (of 10) verder was.
Mij helpt kleuren trouwens ook om rustig te worden. Misschien is dat iets waar jij ook wat aan kunt hebben?
donderdag 8 juni 2017 08:50
Bedankt voor je reactie, je hebt gelijk denk ik. Vooral dat ik op dit moment mijn angst rustig wil houden met controle!
Ik vind het moeilijk om tegen mijn ouders over koetjes en kalfjes te praten. Mijn hele lichaamshouding, gedrag laat iets heel anders zien, en dan praat ik over iets anders leuks.
Misschien moet ik ook iets van kleuren of zo iets gaan proberen.
Ik had gehoopt dat antidepressiva (10 dagen) al iets meer zouden doen. Maar ik merk nog weinig verschil, eerste nachten heb ik goed geslapen maar dat wordt nu beetje minder. Ik heb vannacht veel gedroomd, pff vervelend.
Ik vind het moeilijk om tegen mijn ouders over koetjes en kalfjes te praten. Mijn hele lichaamshouding, gedrag laat iets heel anders zien, en dan praat ik over iets anders leuks.
Misschien moet ik ook iets van kleuren of zo iets gaan proberen.
Ik had gehoopt dat antidepressiva (10 dagen) al iets meer zouden doen. Maar ik merk nog weinig verschil, eerste nachten heb ik goed geslapen maar dat wordt nu beetje minder. Ik heb vannacht veel gedroomd, pff vervelend.
donderdag 8 juni 2017 12:44
Probeer het eens, ikke! Er is hier ook een kleurtopic, en volgens mij ook een haaktopic. Voor beide hobby's kun je je materialen goedkoop kopen bij de action of de boekenvoordeel. Proberen kan geen kwaad!
En ik ben het met matz eens: je verwacht te veel. Overleg dus eens met de huisarts. Misschien helpt wat kamillethee of lavendelolie al, of kan de huisarts iets extra's voorschrijven voor deze lastige tijd.
Mij helpen luisterboeken trouwens ook erg! Wie weet jou ook?
Ik snap dat je heel graag wil dat alles als bij toverslag opgelost is, en dat je omgeving dat ook wil. Helaas werkt dat zo niet. Bij een gebroken been trouwens ook niet
En ik ben het met matz eens: je verwacht te veel. Overleg dus eens met de huisarts. Misschien helpt wat kamillethee of lavendelolie al, of kan de huisarts iets extra's voorschrijven voor deze lastige tijd.
Mij helpen luisterboeken trouwens ook erg! Wie weet jou ook?
Ik snap dat je heel graag wil dat alles als bij toverslag opgelost is, en dat je omgeving dat ook wil. Helaas werkt dat zo niet. Bij een gebroken been trouwens ook niet
donderdag 8 juni 2017 15:13
Ik werk nog wel gewoon, ik ben deze week een paar dagen vrij ivm Pinksteren. Ik heb op mijn werk niks verteld, sommige collega's zullen best wel iets in de gaten hebben. Ik gebruik nog maar weinig make-up en ik ben 6 kg afgevallen. Maar niemand zegt er iets over, 1 collega vroeg vorige week alleen of ik was afgevallen want mijn broek zat zo los. Ik heb dat toen gewoon toegegeven, maar verder zei ze niks dus ik zei verder ook niks. Ik wil eigenlijk niet ziek gemeld worden, omdat het dan op mijn werk lastig is om weer 100% beter gemeld te worden.
Ik wil eigenlijk al tijden gaan breien, maar ik weet niet hoe het moet. Cursussen zijn hier in de buurt niet (had ik al gekeken) en via internet heb ik geen zin in. Misschien met simpel haakwerk beginnen. Alhoewel ik dat nog nooit gedaan heb.
Ik heb as maandag weer afspraak met huisarts, om te kijken hoe het met antidepressiva gaat. Volgende week donderdag is intake voor nieuwe behandeling, maar kan week daarna was werkelijk beginnen met therapie.
Ik wil eigenlijk al tijden gaan breien, maar ik weet niet hoe het moet. Cursussen zijn hier in de buurt niet (had ik al gekeken) en via internet heb ik geen zin in. Misschien met simpel haakwerk beginnen. Alhoewel ik dat nog nooit gedaan heb.
Ik heb as maandag weer afspraak met huisarts, om te kijken hoe het met antidepressiva gaat. Volgende week donderdag is intake voor nieuwe behandeling, maar kan week daarna was werkelijk beginnen met therapie.
donderdag 8 juni 2017 16:33
Mijn man was al op weg naar de winkel, en gaat met kids langs de action wat uitzoeken! Ik ga het proberen.
Aan de kant wil ik zo graag niet meer aan angsten denken en vrij, gezellig, gelukkig en positief zijn. Maar die angsten lijken me zo in de greep te hebben, dat ik maar aan blijf denken en dat telkens weer nieuwe angsten bijkomen, die ik dan weer bedacht heb, pff. Terwijl ik probeer om niet aan angsten te denken.
Nou hopelijk kan ik creatief mijn gedachtes rustig krijgen en hopelijk kan de huisarts maandag iets extra's geven, maar ik denk dat ie dat niet doet. Dat deed hij 1,5 week geleden ook niet.
Aan de kant wil ik zo graag niet meer aan angsten denken en vrij, gezellig, gelukkig en positief zijn. Maar die angsten lijken me zo in de greep te hebben, dat ik maar aan blijf denken en dat telkens weer nieuwe angsten bijkomen, die ik dan weer bedacht heb, pff. Terwijl ik probeer om niet aan angsten te denken.
Nou hopelijk kan ik creatief mijn gedachtes rustig krijgen en hopelijk kan de huisarts maandag iets extra's geven, maar ik denk dat ie dat niet doet. Dat deed hij 1,5 week geleden ook niet.
donderdag 8 juni 2017 17:58
Precies, gewoon vragen. Je krijgt dan een beperkte dosis, maar alles is beter dan niets. Even voelen hoe het is om zonder angsten te leven kan je een doel geven om voor te vechten. Daarnaast kan een moment van rust ook je helpen om bijvoorbeeld beter te slapen, waardoor je de dag erna veel beter bent opgewassen tegen de angsten.
En zie je dat je man je van harte steunt als je zoiets wil proberen? Ze zoeken zelfs iets voor je uit! Heb jij al een fijn filmpje gevonden om de eerste steken te leren?
En zie je dat je man je van harte steunt als je zoiets wil proberen? Ze zoeken zelfs iets voor je uit! Heb jij al een fijn filmpje gevonden om de eerste steken te leren?
donderdag 8 juni 2017 18:47
Even voelen om zonder angsten te leven, ja dat zou fijn zijn.
Ik heb ook vaak dat ik bepaalde angst kan laten rusten maar dan dagen later komt het weer enorm omhoog. Dat had ik net weer met teflon pannen die in verleden altijd gebruikt hebben. Dat zot nog steeds hoog.
Mijn man kon niks vinden dus ik ben net met tegen zin toch zelf maar naar de winkel gegaan. Want ik ben bang om iets te zien, horen, ruiken wat mijn angst weer boven brengt.
Ik heb toch even op mijn gemak kunnen kijken en kopen: 2 kleurboeken voor volwassenen, haaknaalden, breinaalden, boek met uitleg en voorbeelden en wol. Het is wel allemaal acryl, maar ja ze hadden niks anders bij action.
Ik heb ook vaak dat ik bepaalde angst kan laten rusten maar dan dagen later komt het weer enorm omhoog. Dat had ik net weer met teflon pannen die in verleden altijd gebruikt hebben. Dat zot nog steeds hoog.
Mijn man kon niks vinden dus ik ben net met tegen zin toch zelf maar naar de winkel gegaan. Want ik ben bang om iets te zien, horen, ruiken wat mijn angst weer boven brengt.
Ik heb toch even op mijn gemak kunnen kijken en kopen: 2 kleurboeken voor volwassenen, haaknaalden, breinaalden, boek met uitleg en voorbeelden en wol. Het is wel allemaal acryl, maar ja ze hadden niks anders bij action.
donderdag 8 juni 2017 19:04
Wel goed dat je het gedaan hebt!
En acryl is prima om het mee te leren hoor. Als het bevalt kun je altijd nog beter spul kopen.
Wat betreft breien/haken: ga eerst lapjes maken, gewoon simpele lapjes. Als ze er niet uitzien is het niet erg. Dit heten namelijk 'broddellapjes' en in alle gevallen zijn de asiels er heel blij mee, want dan hebben ze weer iets om de dieren lekker op te laten liggen.
Wat voor kleurboek en wat voor kleur(en) wol heb je gekozen?
En acryl is prima om het mee te leren hoor. Als het bevalt kun je altijd nog beter spul kopen.
Wat betreft breien/haken: ga eerst lapjes maken, gewoon simpele lapjes. Als ze er niet uitzien is het niet erg. Dit heten namelijk 'broddellapjes' en in alle gevallen zijn de asiels er heel blij mee, want dan hebben ze weer iets om de dieren lekker op te laten liggen.
Wat voor kleurboek en wat voor kleur(en) wol heb je gekozen?
donderdag 8 juni 2017 19:19
Grijs en zwart.
Ik heb nog ergens in huis diverse roze liggen. Ik heb ooit diverse knopen geleerd, en daarvan heb ik weleens koord voor handschoenen van de kinderen gemaakt.
Ik vraag me af of het vandaag lukt. Ik herinner met opeens dat mijn man enkele jaren geleden een kachel heeft meegenomen achterin in auto met een asbestplaatje erbij. Dus hij heeft aangeraakt, het heeft in de auto gelegen, en auto daarna met gewone stofzuiger van thuis gestofzuigd. En die kachel en dat plaatje hebben jarenlang in schuur gelegen, en misschien daarna ook nog wel verplaatst want kachel is nooit aangesloten geweest.
Ik heb nog ergens in huis diverse roze liggen. Ik heb ooit diverse knopen geleerd, en daarvan heb ik weleens koord voor handschoenen van de kinderen gemaakt.
Ik vraag me af of het vandaag lukt. Ik herinner met opeens dat mijn man enkele jaren geleden een kachel heeft meegenomen achterin in auto met een asbestplaatje erbij. Dus hij heeft aangeraakt, het heeft in de auto gelegen, en auto daarna met gewone stofzuiger van thuis gestofzuigd. En die kachel en dat plaatje hebben jarenlang in schuur gelegen, en misschien daarna ook nog wel verplaatst want kachel is nooit aangesloten geweest.
donderdag 8 juni 2017 20:15
Soms zou je willen dat je brein minder goed werkt
Ik werk als begeleidster voor jongeren met autisme. Ik zeg vaak tegen hen: probeer het, in proberen kun je niet falen. Als het lukt is het mooi, als het niet lukt heb je het supergoed geprobeerd. Dus ik zou het gewoon proberen!
Probeer het. En als het haken/breien te veel frustratie oplevert, ga dan kleuren. Een potlood vasthouden en heen en weer bewegen (of een stift) lukt meestal nog wel.
En anders heb je het in ieder geval geprobeerd!
Ik werk als begeleidster voor jongeren met autisme. Ik zeg vaak tegen hen: probeer het, in proberen kun je niet falen. Als het lukt is het mooi, als het niet lukt heb je het supergoed geprobeerd. Dus ik zou het gewoon proberen!
Probeer het. En als het haken/breien te veel frustratie oplevert, ga dan kleuren. Een potlood vasthouden en heen en weer bewegen (of een stift) lukt meestal nog wel.
En anders heb je het in ieder geval geprobeerd!
