Psyche
alle pijlers
Autisme wie ook? Deel 3
woensdag 29 november 2017 om 22:29
Deel 2
psyche/autisme-wie-ook-deel-2/list_mess ... 1#23774901
Het wel en wee uit de levens van de viva-autisten deel 3. Nieuwkomers en nieuwsgerigen wees ook welkom.
psyche/autisme-wie-ook-deel-2/list_mess ... 1#23774901
Het wel en wee uit de levens van de viva-autisten deel 3. Nieuwkomers en nieuwsgerigen wees ook welkom.
zondag 18 maart 2018 om 23:30
Oke, gelukkig. Was bang dat ik je had gekwetst.SadSloth schreef: ↑18-03-2018 23:23Het is echt oke hoor! ik heb donderdag een afspraak met de trajectbegeleider en een andere afspraak bij de gemeente voor de bijstand. Ik wil toch het liefst aan het werk, maar dan moeten ze me wel helpen met het vinden van een baan wat ik vol kan houden. Blijkbaar werkt mijn instelling samen met een groot bedrijf die patienten aanneemt. Hopelijk is dat ook iets voor mij!
Volgende week maandag een afspraak voor medicatie bij de psychiater. Dat is snel
Fijn dat je donderdag gesprek hebt met trajectbegeleider en de gemeente. Mijn ervaring met de gemeente en de bijstand is wel goed, ik kreeg daar iemand aangewezen die met mij zocht naar een baan. Ben echt fijn geholpen toen.
Hopelijk gaan ze jou ook goed helpen.
maandag 19 maart 2018 om 03:03
De meerderheid van de inwoners van NL hebben mbo. Ik had tien jaar lang werk 'op mbo niveau' wat ik met mijn 2HBO-diploma's en een master op zak nog flink lastig werk vond ook, vermoeiend.Kwebbeltje91 schreef: ↑18-03-2018 22:30Nee ik snap je wel Biebeltje.. Maar ik ben gewoon bijna jaloers op mensen die hoog opgeleid zijn. Kom ik aan met mijn mbo-opleiding..
Nu een 'HBO-functie' die me een stuk prettiger afgaat. Mijn nieuwe collega heeft zelfs een PhD.. Het zegt allemaal niet veel (ze is ook heel praktisch dus ik trek me daar aan op, heel prettig werken)
Een topcarriere in mijn branch zit er gewoon niet in voor me, teveel ability-gaps zeg maar. Aan de ene kant goed leren kunnen en onthouden en toch structuur en sturing nodig hebben en duidelijkheid. Ik ben wel solide in mijn performance. Ik werk misschien iets langzamer, maar ook bedachtzamer, als ik een fout maak heb ik hem vaak al gecorrigeerd voordat het iemand opvalt. Zolang ik maar de kans krijg om een nieuwe routine aan te leren dan heb je echt wel wat aan me... Daar ging het vroeger mis, met bijbaantjes. De tijd kreeg je niet om te floreren.
maandag 19 maart 2018 om 05:52
Ik kijk dan weer enorm op tegen mensen die kunnen werken.Kwebbeltje91 schreef: ↑18-03-2018 22:30Nee ik snap je wel Biebeltje.. Maar ik ben gewoon bijna jaloers op mensen die hoog opgeleid zijn. Kom ik aan met mijn mbo-opleiding..
Ik ben afgekeurd en kan niet tegen de stress van werk. Niet zozeer inhoudelijk als wel de stress van het elke dag op tijd zijn, werk combineren met huishouden en zorgen voor mezelf. En sowieso het 'uit huis zijn'.
Ik ben dan wel weer voor de lol aan een universitaire studie begonnen.
Dat is namelijk het enige waar ik echt goed in ben: studeren.
Maar ik kan straks niks met die studie.
Het is zelfs de vraag of ik em kan afmaken, omdat er aan het eind verplichte stages zijn.
Maar dat zie ik dan wel weer.
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.
maandag 19 maart 2018 om 07:08
Mij lukt het bijna altijd om het leven op de rails te houden. Ik werk met pauze in totaal 41 uur per week. Ik ben zeer zelden te laat op het werk door mijn schuld, bijv. vergeten de wekker af te laten gaan.
Ik woon geheel zelfstandig alleen. Ik krijg dat alles goed voor elkaar. Een enkele keer hulp bij de administratie van mijn vader, maar cijfertjes is echt mijn ding. Financiële administratie thuis is dan ook bijna mijn hobby.
Mijn teamleider meende vroeger dat ik door autisme niet zelfstandig kon wonen. Ik zei toen - ik zat nog in een woonvorm - dat de begeleiding wel wist wat ze deed. Zij is professioneel genoeg. Dat vond niet alleen ik, maar ook mijn ouders.
Ik woon geheel zelfstandig alleen. Ik krijg dat alles goed voor elkaar. Een enkele keer hulp bij de administratie van mijn vader, maar cijfertjes is echt mijn ding. Financiële administratie thuis is dan ook bijna mijn hobby.
Mijn teamleider meende vroeger dat ik door autisme niet zelfstandig kon wonen. Ik zei toen - ik zat nog in een woonvorm - dat de begeleiding wel wist wat ze deed. Zij is professioneel genoeg. Dat vond niet alleen ik, maar ook mijn ouders.
World of Warcraft: Legion
maandag 19 maart 2018 om 08:22
Solomio, dat lijkt me in het licht van dit topic een interessante studie. Ik wist vreemd genoeg niet, dat je op volwassen leeftijd nog een universitaire studie kon doen. Maar goed... ik leer Japans maar dat is gewoon pure hobby, niet universitair.
Mijn vader was vroeger psychologieleraar.
Mijn vader was vroeger psychologieleraar.
World of Warcraft: Legion
maandag 19 maart 2018 om 08:33
Je kunt gewoon op ieder moment aan een studie of opleiding beginnen. Dat hangt niet van je leeftijd af.hans66 schreef: ↑19-03-2018 08:22Solomio, dat lijkt me in het licht van dit topic een interessante studie. Ik wist vreemd genoeg niet, dat je op volwassen leeftijd nog een universitaire studie kon doen. Maar goed... ik leer Japans maar dat is gewoon pure hobby, niet universitair.
Mijn vader was vroeger psychologieleraar.
De financiering is vaak een punt, omdat je geen studiefinanciering meer krijgt.
Ik studeer aan de Open Universiteit, daar kan ik zelf het tempo bepalen.
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.
maandag 19 maart 2018 om 09:03
Ik kan trouwens niet een volle werkweek (40 uur) werken. Dat is veel te veel. Met deze opleiding ga ik 2 dagen in de week naar school, dan ben ik al 14u mee bezig. Nu nog even geen stage maar als dat erbij komt, zal dat rond de 20 uur worden. Ben dan dus rond de 34 uur per week bezig. Als ik zometeen klaar ben met mijn studie ga ik tussen de 25 en 32 uur werken, dat is echt meer dan genoeg.
maandag 19 maart 2018 om 09:19
Wat voor studie doe je eigenlijk als ik vragen mag?Kwebbeltje91 schreef: ↑19-03-2018 09:03Ik kan trouwens niet een volle werkweek (40 uur) werken. Dat is veel te veel. Met deze opleiding ga ik 2 dagen in de week naar school, dan ben ik al 14u mee bezig. Nu nog even geen stage maar als dat erbij komt, zal dat rond de 20 uur worden. Ben dan dus rond de 34 uur per week bezig. Als ik zometeen klaar ben met mijn studie ga ik tussen de 25 en 32 uur werken, dat is echt meer dan genoeg.
maandag 19 maart 2018 om 09:39
Oei, erg sociale opleiding. Knap hoor!Kwebbeltje91 schreef: ↑19-03-2018 09:23Helpende zorg&welzijn. Normaal duurt deze opleiding 1 jaar, maar ik doe er 2 jaar over.
maandag 19 maart 2018 om 10:20
Dank je
Ja dat klopt, maar ik heb dit altijd al willen doen. Wilde vroeger iets met kinderen doen. Maar ben door toeval eigenlijk in de ouderenzorg beland wat me dus uitstekend is bevallen 
Kan me nu echt niet voorstellen dat ik eerst met kinderen wilde werken. Veel te veel prikkels. Deze opleiding heb ik al eerder gedaan via een ROC maar liep daar compleet vast met de theorie. Was wel een fijne, kleine klas, maar daar was ook alles mee gezegd. In die periode ging het privé ook slecht, dus alles bij elkaar was het echt een drama destijds. Toen een aantal jaar gewerkt maar het begon toch weer te kriebelen om die opleiding opnieuw te doen, alleen dan via een andere weg.
maandag 19 maart 2018 om 10:41
Ik heb ook een mbo opleiding gedaan hoor~
Ben blij dat ik hem in ieder geval af kon maken voordat ik mentale problemen kreeg(ofja, voordat het me in dingen ging beperken).
Ik heb op zijn 'best' 37 uur gewerkt, maar nu zijn het dagen van 5 uur, dus 15 uur in de week.
Ben blij dat ik hem in ieder geval af kon maken voordat ik mentale problemen kreeg(ofja, voordat het me in dingen ging beperken).
Ik heb op zijn 'best' 37 uur gewerkt, maar nu zijn het dagen van 5 uur, dus 15 uur in de week.
"When you come out of the storm, you won’t be the same person who walked in. That’s what this storm’s all about.”
maandag 19 maart 2018 om 10:57
Ik heb een aantal jaar geleden zo’n 40 uur per week gewerkt. Nu is 20 al teveel. En ook ben ik van het idee afgestapt om in mijn eigen functie te re-integreren en onderzoek of ik in een lagere functie kan gaan werken.
De laatste jaren brokkelt het aardig af (of heb ik jaren boven mijn kunnen gewerkt?). Ik kan prima leren maar de koppeling tussen theorie en praktijk lijkt te ontbreken. Mn begeleider noemde mij intelligenter dan mijn hoofd aankan....
De laatste jaren brokkelt het aardig af (of heb ik jaren boven mijn kunnen gewerkt?). Ik kan prima leren maar de koppeling tussen theorie en praktijk lijkt te ontbreken. Mn begeleider noemde mij intelligenter dan mijn hoofd aankan....
maandag 19 maart 2018 om 11:10
Die koppeling vind ik ook erg moeilijk inderdaad. Heb mijn Havo-diploma op zak, maar weet niet of ik beter MBO of Hbo moet doen..multomap schreef: ↑19-03-2018 10:57Ik heb een aantal jaar geleden zo’n 40 uur per week gewerkt. Nu is 20 al teveel. En ook ben ik van het idee afgestapt om in mijn eigen functie te re-integreren en onderzoek of ik in een lagere functie kan gaan werken.
De laatste jaren brokkelt het aardig af (of heb ik jaren boven mijn kunnen gewerkt?). Ik kan prima leren maar de koppeling tussen theorie en praktijk lijkt te ontbreken. Mn begeleider noemde mij intelligenter dan mijn hoofd aankan....
maandag 19 maart 2018 om 11:11
Hm, bij mij op mijn werk zegt mijn baas wel eens dat ik veel meer kan dan ik denk dat ik kan, maar aangezien ik sowieso al overschat word vind ik het fijner om meer te vragen, met de bevestiging dat ik het goed doe, dan dat ik niks vraag en mensen zich afvragen waarom ik iets simpels niet kan.
Ook vind ik het wel heel erg moeilijk om duidelijk te maken dat ik stap voor stap iets uitgelegd wil hebben, anders snap ik het niet. Dit was voor mijn diagnose ook al een punt, maar toen wist ik dat nog niet.
Ik heb soms het idee dat ik alleen maar slechter in mijn werk word, dan dat ik er in groei.
Ook vind ik het wel heel erg moeilijk om duidelijk te maken dat ik stap voor stap iets uitgelegd wil hebben, anders snap ik het niet. Dit was voor mijn diagnose ook al een punt, maar toen wist ik dat nog niet.
Ik heb soms het idee dat ik alleen maar slechter in mijn werk word, dan dat ik er in groei.
"When you come out of the storm, you won’t be the same person who walked in. That’s what this storm’s all about.”
maandag 19 maart 2018 om 11:13
Ik werkte voorheen 40 uur, nu 32, maar zou wel graag weer 3 dagen werken.
Op tijd komen vind ik sinds ik een kind heb erg lastig. Maar ik heb het "op tijd op mijn werk moeten zijn" losgelaten zodat ik me er niet meer zo schuldig over voel.
En ik werk dan misschien wel, maar huishouden en administratie is echt een drama...
In theorie zou ik nog kunnen groeien in mijn werk, maar dan krijg ik er allemaal taken en verantwoordelijkheden bij waar ik heel slecht in ben, dus dan blijf ik liever in mijn huidige functie hangen. Dan specialiseer ik me wel in iets of ga ik kijken naar aanvullende werkzaamheden die me wel liggen.
Ik heb namelijk echt iemand nodig die voor mij de hekken neer zet zodat ik in mijn afgekaderde wei mijn ding kan doen. Zelf kan ik die hekken niet neerzetten (of ik verander ze elke keer of ik weet gewoon niet waar ik ze neer moet zetten) en als ik in zo'n onbegrensde wei moet werken dan vlieg ik alle kanten op, komt er nooit iets af, kost alles enorm veel tijd etc. Dat levert dus alleen maar stress op waardoor ik nog minder gedaan krijg.
Als ik nu nog ooit een studie zou gaan doen dan gaat mijn voorkeur juist uit naar iets praktisch, iets waar je nog eens wat aan hebt (timmeren, elektricien, loodgieter, automonteur etc.). Maar ik zie erg op tegen al dat groepswerk en het moeten doen van examens. Lessen volgens is mijn probleem niet, die informatie blijft wel ergens hangen, maar om het dan ook weer op de gewenste manier terug te kunnen geven... Vaak zijn die vragen me gewoon niet helemaal duidelijk en zijn er wat mij betreft meerdere antwoorden mogelijk, afhankelijk van de specifieke situatie. Termen blijven bij mij ook niet hangen, terwijl ik dan wel het concept ken waar zo'n term voor staat.
Op tijd komen vind ik sinds ik een kind heb erg lastig. Maar ik heb het "op tijd op mijn werk moeten zijn" losgelaten zodat ik me er niet meer zo schuldig over voel.
En ik werk dan misschien wel, maar huishouden en administratie is echt een drama...
In theorie zou ik nog kunnen groeien in mijn werk, maar dan krijg ik er allemaal taken en verantwoordelijkheden bij waar ik heel slecht in ben, dus dan blijf ik liever in mijn huidige functie hangen. Dan specialiseer ik me wel in iets of ga ik kijken naar aanvullende werkzaamheden die me wel liggen.
Ik heb namelijk echt iemand nodig die voor mij de hekken neer zet zodat ik in mijn afgekaderde wei mijn ding kan doen. Zelf kan ik die hekken niet neerzetten (of ik verander ze elke keer of ik weet gewoon niet waar ik ze neer moet zetten) en als ik in zo'n onbegrensde wei moet werken dan vlieg ik alle kanten op, komt er nooit iets af, kost alles enorm veel tijd etc. Dat levert dus alleen maar stress op waardoor ik nog minder gedaan krijg.
Als ik nu nog ooit een studie zou gaan doen dan gaat mijn voorkeur juist uit naar iets praktisch, iets waar je nog eens wat aan hebt (timmeren, elektricien, loodgieter, automonteur etc.). Maar ik zie erg op tegen al dat groepswerk en het moeten doen van examens. Lessen volgens is mijn probleem niet, die informatie blijft wel ergens hangen, maar om het dan ook weer op de gewenste manier terug te kunnen geven... Vaak zijn die vragen me gewoon niet helemaal duidelijk en zijn er wat mij betreft meerdere antwoorden mogelijk, afhankelijk van de specifieke situatie. Termen blijven bij mij ook niet hangen, terwijl ik dan wel het concept ken waar zo'n term voor staat.
maandag 19 maart 2018 om 11:28
Ik heb 16 jaar een baan gehad waarbij ik 36 uur aanwezig was. Pauzes waren geen eigen tijd. Ook had ik een kantoor voor mezelf en ik kon lekker internetten en lange lunchwandelingen maken zolang ik mn deadlines maar haalde. Zo viel er voor mij nog te werken. In kantoortuinen word ik gek van alle geluiden en eveneens als ik niet met mn rug naar een muur kan zitten. Ook vind ik t bezopen dat je 9 uur aanwezig moet zijn om voor 8 uur betaald te krijgen.
maandag 19 maart 2018 om 11:28
Mee eens. Mocht ik kunnen rentenieren, ik zou nog wat vrijwilligerswerk doen omdat ik weet dat dit goed is voor de mentale gezondheid, maar verder heb ik genoeg eigen projecten om me bezig te houden.redbulletje schreef: ↑19-03-2018 09:45Ik ben alleen nog jaloers op mensen met geld. Werken vind ik een uitermate vervelend tijdverdrijf.
Iets leren gaat me goed af als iets me interesseert, maar de rest gaat bij mij ene oor in, andere oor uit.
@Hans: Niet alleen in je laatste berichten, maar tevens in je berichten op andere topics, lijk je snel te verzeilen in de slachtofferrol waarbij je de verantwoordelijkheid buiten jezelf plaatst. Ik zie dit vaker bij autisme. Niemand verplicht jou om je job te blijven doen, jij bent volkomen vrij om elders te solliciteren voor een job die beter bij je vaardigheden aansluit, maar zou het niet beter zijn om te aanvaarden dat je met een beperking kampt? Zelf zit ik aan de hoogste graad die in mijn beroep bestaat, de volgende stap zou zijn om zelf een zaak op te richten, maar ik besef dat ik daarvoor de vaardigheden ontbeer, dus blijf ik voortploeteren in een job die amper uitdaging biedt. Echte uitdaging zoek ik daarom in mijn vrije tijd.
Sociale relaties idem dito. Ik zou zoals jij hele epistels kunnen schrijven over het onlogische gedrag van mensen en de problemen die ermee samenhangen, maar ik begrijp ondertussen wel dat ik degene ben die er problemen mee ondervind en dat bijgevolg het probleem bij mij ligt en dat anderen zich niet verkeerd gedragen. Het is makkelijker om je eigen gedrag aan te passen dan de wereld te veranderen.
Misschien zou acceptatie je ook rust kunnen brengen, want uit veel van je berichten spreekt de strijd om voor "normaal" (volwaardig??) aanzien te worden.
Ik zou nog kunnen beginnen over je vader, maar dat word me een tikkeltje te Freudiaans.
maandag 19 maart 2018 om 11:39
Ik ben jaloers op mensen zonder chronische pijn. Die gewoon wel van seks kunnen genieten, zonder pijn. Ik kan alleen zonder pijn zijn als ik volledig ontspannen ben, die situatie haal ik niet als ik werk heb, zelfs als het een relaxte baan is. Het feit dat je ergens moet zijn om een bepaalde tijd tot een bepaalde tijd, is blijkbaar genoeg reden voor mijn lichaam om vervelend te doen
