
Autisme wie ook? Deel 4
woensdag 1 augustus 2018 om 08:14
Deel 3
psyche/autisme-wie-ook-deel-3/list_messages/396434
Het wel en wee uit de levens van de viva-autisten deel 4. Nieuwkomers en nieuwsgerigen wees ook welkom.
psyche/autisme-wie-ook-deel-3/list_messages/396434
Het wel en wee uit de levens van de viva-autisten deel 4. Nieuwkomers en nieuwsgerigen wees ook welkom.
World of Warcraft: Legion

maandag 2 december 2019 om 22:22
Heb ik allemaal geen last van.
Maar ik wil LICHT. Van de zon.
When arguing with a fool, first make sure the other isn't doing the same thing.
David Dunning
David Dunning
dinsdag 3 december 2019 om 06:54
Voor mij wat hectische maand. Drukker dan andere maanden. Eerst Sinterklaas en die heibel over Zwarte Piet eromheen (wat mij gestolen kan worden; daar heb ik het gehad mee). Als Sinterklaas eenmaal voorbij is, is het heel snel kerstvakantie. Daartussen nog een koorconcert en een examen Projectmanagement. Dan een georganiseerde reis naar Wenen. Dat duurt ongeveer een week; niet de gehele kerstvakantie. Dan Oud en Nieuw. Nieuwjaarsdag.
En dat is voor mij december en begin van januari. Als we dat allemaal gehad hebben, begint de school weer met studiedag. Eens kijken of we ons kunnen aanpassen aan Microsoft Teams en OneDrive (daar werk ik al enkele jaren mee).
World of Warcraft: Legion
woensdag 11 december 2019 om 07:47

woensdag 11 december 2019 om 08:02
Ik werk in de thuiszorg, als hulp in de huishouding. Ik heb hier een paar jaar geleden ook gewerkt (begonnen als vakantiekracht) en nog 2 jaar blijven hangen. Hele fijne werkgever, we konden het echt zo goed met elkaar vinden. Ze kenden mijn geschiedenis en ik werd eindelijk geaccepteerd wie ik was (dat was bij andere werkgevers wel anders helaas).Schabolleke schreef: ↑10-12-2019 23:57Wat voor werk doet iedereen hier? En hebben jullie daar sinds je diagnose hulp bij?
Na die 2 jaar ging ik weer studeren en ben ik de zorg zelf ingegaan. Dat liep helemaal fout, ik ging continu over mijn grenzen en ik vond de onregelmatige diensten erg zwaar.
Vorig jaar een tijdje thuis gezeten en nadat ik het begin dit jaar nog even heb geprobeerd, wist ik al dat het hem niet ging worden. De zorg is een prachtig beroep maar loodzwaar.
Ik heb altijd een soort heimwee gehad naar de thuiszorg en mijn jobcoach begreep het helemaal. Nu werk ik weer in mijn oude functie, met vaste dagen, weinig prikkels en vaste cliënten. Ik heb er geen seconde spijt van dat ik deze beslissing heb genomen.
woensdag 11 december 2019 om 09:17
Ik doe iets projectmatigs binnen de onderwijswereld (geen projectleider, daar ben ik heel slecht in). Dit deed ik al voor ik mijn diagnose kreeg. Veel vrijheid, structuur, duidelijke kaders waarbinnen ik zelf invulling kan geven aan een project...
Ondertussen een hoop zelfkennis rijker en een coachingstraject doorlopen zodat ik goed inzicht heb in mijn kwaliteiten en valkuilen. Nu alleen nog leren om te gaan met de overprikkeling/vermoeidheid.
Ondertussen een hoop zelfkennis rijker en een coachingstraject doorlopen zodat ik goed inzicht heb in mijn kwaliteiten en valkuilen. Nu alleen nog leren om te gaan met de overprikkeling/vermoeidheid.

woensdag 11 december 2019 om 12:52
Zelf werk ik bij een ICT-dagbestedingswerkplek.
Doe dit nu anderhalf jaar.
Heb het goed naar mijn zin en vind de sfeer over het algemeen zeer prettig.
Ook hier werken veel mensen met ASS.
Voorheen werkte ik ca 5 jaar bij een zorgboerderij.
Was ook een erg mooie werkplek, maar wel een andere sfeer en ook andere samenstelling van deelnemers-clienten (minder ASS).
Doe dit nu anderhalf jaar.
Heb het goed naar mijn zin en vind de sfeer over het algemeen zeer prettig.
Ook hier werken veel mensen met ASS.
Voorheen werkte ik ca 5 jaar bij een zorgboerderij.
Was ook een erg mooie werkplek, maar wel een andere sfeer en ook andere samenstelling van deelnemers-clienten (minder ASS).
woensdag 11 december 2019 om 13:52
De afspraak was dag vervroegd, normaal pas morgen maar al geweest hadden gebeld gisteren. En de operatie vind de 31 december plaats moet er de 30 zijn. En had al wat opgezocht. Maar dit is wat ze zeiden, gaat pijn doen logisch darm word doorgesneden, en gat in maaghuid. Waarschijnlijk krijg ik wel pijnstilling denk ik maar ik denk dat je het erdoor voelt. Geen idee ik heb er geen ervaring mee met operaties. Ik ben ook bang wat ik ga zeggen als ik ik niet weet wat voor pijnstiller krijg. Soms hoor je dat mensen hele verhalen doen zonder het nadien te weten. En ik wil dat eigenlijk niet dat ik niet weet wat ik zeg. Of erger nog dat ik ga uit bed gaan terwijl ik onder invloed ben van dat middel. Niet dat ik veel kracht zal hebben, misschien spuiten ze ook nog soort middel in waar je slap van word of zo weet ik niet.
Ik ga koorts hebben nadien en dan geven ze antibiotica, er gaat een darmpje zijn in dat gat in de buik langs waar ze het stuk darm weghalen. Het maagvocht moet wegzuigen zo lang die darm aan het herstellen is. Ook is het mogelijk dat de darm lekkage vertoont en dan moet het opnieuw geopereerd. Ik moet normaal een 5 tal dagen blijven. Maar wie weet wat er allemaal gaat mis lopen. En misschien heb ik voor altijd pijn nadien, en wie weet doe ik plots in mijn broek als een baby. Dit is echt een nachtmerrie, en als het al goed moest lukken. Dan komt nadien de opstart van die crohn medicatie welke ik niet weet welke ze gaan geven. Het rare is dat ik nu niet bloed en me ook niet echt slecht voel. Maar ik zal maar doen wat ze zeggen ik geef het op en verzet me niet, moest ik me goed voelen zou ik weigeren want het klinkt me veel te riskant. Ik kan enkel hopen dat ik doodval tijdens die operatie en niet al die pijnlijke dingen moet mee maken. Die ik niet wil meemaken daarvoor ben ik niet geboren.
Ik ga koorts hebben nadien en dan geven ze antibiotica, er gaat een darmpje zijn in dat gat in de buik langs waar ze het stuk darm weghalen. Het maagvocht moet wegzuigen zo lang die darm aan het herstellen is. Ook is het mogelijk dat de darm lekkage vertoont en dan moet het opnieuw geopereerd. Ik moet normaal een 5 tal dagen blijven. Maar wie weet wat er allemaal gaat mis lopen. En misschien heb ik voor altijd pijn nadien, en wie weet doe ik plots in mijn broek als een baby. Dit is echt een nachtmerrie, en als het al goed moest lukken. Dan komt nadien de opstart van die crohn medicatie welke ik niet weet welke ze gaan geven. Het rare is dat ik nu niet bloed en me ook niet echt slecht voel. Maar ik zal maar doen wat ze zeggen ik geef het op en verzet me niet, moest ik me goed voelen zou ik weigeren want het klinkt me veel te riskant. Ik kan enkel hopen dat ik doodval tijdens die operatie en niet al die pijnlijke dingen moet mee maken. Die ik niet wil meemaken daarvoor ben ik niet geboren.


woensdag 11 december 2019 om 16:36
Las hier een interessant artikel over de Wajong (hier zit ik al geruime tijd in);
https://www.nu.nl/werk/6016567/hoeveel- ... nager.html
https://www.nu.nl/werk/6016567/hoeveel- ... nager.html

woensdag 11 december 2019 om 18:11
Oh, shit. Die bestaat niet meer.hondenmens schreef: ↑11-12-2019 18:05Welkom terug, Elfje! Je hebt trouwens pb, maar nog onder je oude nick.

donderdag 12 december 2019 om 00:26
Veel sterkte Plakke!
Ik werk als fietsenmaker, al weer 6 jaar. Op mn 16e daar binnen gerold, nog zonder diagnose want die heb ik pas 2 jaar nu (ben 22). Toen ik uitviel vanwege depressie is er wel het een en ander aangepast qua werkdruk en werktijd, maar na mijn diagnose zijn er ook veel dingen aangepast zoals lampen boven mijn werkbank, schermen voor werkbank zodat ik geen klanten zie, en ik mag muziek on mn oren.

Ik werk als fietsenmaker, al weer 6 jaar. Op mn 16e daar binnen gerold, nog zonder diagnose want die heb ik pas 2 jaar nu (ben 22). Toen ik uitviel vanwege depressie is er wel het een en ander aangepast qua werkdruk en werktijd, maar na mijn diagnose zijn er ook veel dingen aangepast zoals lampen boven mijn werkbank, schermen voor werkbank zodat ik geen klanten zie, en ik mag muziek on mn oren.
"When you come out of the storm, you won’t be the same person who walked in. That’s what this storm’s all about.”
donderdag 12 december 2019 om 00:37
Welkom terug Elfje!
Ik werk nu als apotheek- medewerker. Was sinds augustus in een nieuwe functie geplaatst waar ik met moeite doch grenzeloos enthousiasme mijn plekje had gevonden. Nu ben ik herplaatst vanwege personele problemen en sta ik op orders picken. Heel geestdodend, en de enige uitdaging is alles wat niet klopt in het computerprogramma, rechtzetten.
Voordat ik kinderen kreeg was ik verpleegkundige. Hier ben ik op vastgelopen. Nu ik in deze huidige functie zo verveeld raak, heb ik op de valreep het gratis ontwikkeladvies 45+ aangevraagd. Hieruit blijkt dat ik terug moet in de ziekenhuiswereld, met name richting diagnostiek. Ik heb inmiddels de eerste 2 sollicitaties gedaan. Hopelijk leidt het tot iets waar mijn talenten kunnen vlammen.
Ik werk nu als apotheek- medewerker. Was sinds augustus in een nieuwe functie geplaatst waar ik met moeite doch grenzeloos enthousiasme mijn plekje had gevonden. Nu ben ik herplaatst vanwege personele problemen en sta ik op orders picken. Heel geestdodend, en de enige uitdaging is alles wat niet klopt in het computerprogramma, rechtzetten.
Voordat ik kinderen kreeg was ik verpleegkundige. Hier ben ik op vastgelopen. Nu ik in deze huidige functie zo verveeld raak, heb ik op de valreep het gratis ontwikkeladvies 45+ aangevraagd. Hieruit blijkt dat ik terug moet in de ziekenhuiswereld, met name richting diagnostiek. Ik heb inmiddels de eerste 2 sollicitaties gedaan. Hopelijk leidt het tot iets waar mijn talenten kunnen vlammen.
Het ware te wensen, dat alle mensen, hun eigen gebreken wat beter bekeken. Dan zouden ze het wel laten om over andere mensen te praten!!

donderdag 12 december 2019 om 07:01
Ik zit al jaren in de Wajong. Heb lang vrijwilligerswerk gedaan. Doordat ik ernstig depressief werd lukte dat niet meer. Tot nu toe nog geen dag spijt gehad dat ik daar niet meer werk. Mss dat ik over een poos via de begeleiding bij de ggz instelling wat nieuws ga zoeken. Maar voorlopig even niet. Ik ga eerst aan mezelf werken.