Autisme wie ook? Deel 4

Het is misschien ook de manier waarop. Een andere sollicitant (jaar of vier geleden) kwam in het eerste gesprek ook met een doelgroep verklaring, zelfs met het bericht dat ie bekend was met hartklachten. Toch aangenomen.

Ik zou het niet noemen want het hoeft niet. Het is alleen interessant als er weinig geld beschikbaar is bij het bedrijf want met een verklaring ben je goedkoper als een 'normale' werknemer. Maar zelf schiet je er niks mee op. Zeker nu zitten werkgevers denk ik niet te wachten op mensen met een extra labeltje of instructie terwijl de meeste bedrijven al tijd en geld tekort komen. Die willen gewoon de beste persoon op de functie.

@Snoopy80:

Ik zou deze beslissing vooral laten afhangen van het soort bedrijf waar je bij solliciteert.
Private sector zonder belang in de gezondheidszorg: niet.
Overheid of semi-overheid: wel.

Terzijde:
Gaat iemand zich opofferen om deel 5 te openen?
Zal dit over een uur nog eens bekijken.

Weet nu ruim 20 jaar dat ik autisme heb.
En ik blijf tegen moeilijke situaties aanlopen.
Vooral op sociaal en communicatief vlak en in het bijzonder met bepaalde vriendschappen.
Vaak lukt het mij niet om dit goed in stand te houden.
Gek genoeg kan ik best wel makkelijk vriendschappen aangaan.
Vermoedelijk te gemakkelijk.......
Heb vooral last van naiviteit, in de zin van het niet goed kunnen inschatten van mensen (sociale intuitie).
Daardoor kan het dan ook gebeuren dat ik vriendschappen aanga die helemaal niet goed voor me blijken te zijn (met personen die niet bij me passen) en waanzinnig veel energie blijken te kosten.
Maar waarom laat ik het dan zo ver komen?
En wat is er mis met mijn communicatie?
Voor mijn gevoel ligt het probleem ondermeer bij het feit dat ik mezelf teveel wegcijfer, alles best lijk te vinden en snel mijn excuses ergens voor maak.
Tevens stel ik mij te ondergeschikt, lievig en pleasend op.
Dat is absoluut niet goed gebleken in het verleden..
Niet om in een slachtofferrol te willen zitten, heb echter het gevoel dat sommige personen misbruik van me hebben gemaakt (op sociaal-emotioneel vlak).
Ondermeer dat er over mijn grenzen is gegaan en dat ik onder de duim gehouden ben.
Bij spanningen, irritaties of conflicten kunnen vriendschappen bij mij uit elkaar knallen en eindigen (wat ik bijzonder naar vind).
Ik kan daar bijzonder slecht mee omgaan.
Ook heb ik het gevoel dat ik me te kwetsbaar opstel en sommige personen te dichtbij heb laten komen.
Ook daar ben ik naief in geweest.
Hoe kan het toch iedere keer fout lopen?
Graag wil ik bepaalde situatie uit het verleden achter me laten.
Ben echter bang voor herhalingen in de toekomst.
En voor wie is dit herkenbaar?


P.S. Weet even niet of dit hier nog geplaats kan worden of gepost moet gaan worden in deel 5.

Nieuw deel:

psyche/autisme-wie-ook-deel-5/list_messages/462584