Psyche
alle pijlers
Autisme wie ook? Deel 4
woensdag 1 augustus 2018 om 08:14
Deel 3
psyche/autisme-wie-ook-deel-3/list_messages/396434
Het wel en wee uit de levens van de viva-autisten deel 4. Nieuwkomers en nieuwsgerigen wees ook welkom.
psyche/autisme-wie-ook-deel-3/list_messages/396434
Het wel en wee uit de levens van de viva-autisten deel 4. Nieuwkomers en nieuwsgerigen wees ook welkom.
World of Warcraft: Legion
donderdag 12 december 2019 om 08:31
Kwebbeltje91 schreef: ↑12-12-2019 08:04Oh, nu weet ik weer wie je bent. Fijn dat je nu een diagnose hebt
vrijdag 13 december 2019 om 09:32
Zelf heb ik erg sterk het gevoel bij mijzelf dat ik het erg lastig vind om mensen goed in te schatten, te 'tunen' etc.
Daardoor heb ik mijn vingers in het verleden behoorlijk gebrand aan bepaalde personen, waaronder met een aantal vriendschappen.
Heb voor mijn gevoel deze personen niet goed ingeschat, ben ook te naïef geweest en te makkelijk van vertrouwen geweest.
Nou moet ik ook schrijven over mezelf dat ik enigszins soft kan zijn in de communicatie, vooral in de zin dat ik onzeker en soms ook pleasend kan overkomen.
Dit vind ik heel vervelend aan mezelf en ik zou echt wat harder en ook vooral directer moeten gaan worden.
En niet zo verkapt/omslachtig, steeds geen nee durven zeggen, geen tegengas durven geven en me continu overal voor excuseren.
Begin hier steeds meer van te balen en ik wil dit totaal anders hebben bij mijzelf.
Wie herkent het eigenlijk met het moeite hebben om mensen goed in te schatten oid?
Daardoor heb ik mijn vingers in het verleden behoorlijk gebrand aan bepaalde personen, waaronder met een aantal vriendschappen.
Heb voor mijn gevoel deze personen niet goed ingeschat, ben ook te naïef geweest en te makkelijk van vertrouwen geweest.
Nou moet ik ook schrijven over mezelf dat ik enigszins soft kan zijn in de communicatie, vooral in de zin dat ik onzeker en soms ook pleasend kan overkomen.
Dit vind ik heel vervelend aan mezelf en ik zou echt wat harder en ook vooral directer moeten gaan worden.
En niet zo verkapt/omslachtig, steeds geen nee durven zeggen, geen tegengas durven geven en me continu overal voor excuseren.
Begin hier steeds meer van te balen en ik wil dit totaal anders hebben bij mijzelf.
Wie herkent het eigenlijk met het moeite hebben om mensen goed in te schatten oid?
vrijdag 13 december 2019 om 09:50
vrijdag 13 december 2019 om 10:20
De vraag is natuurlijk of anderen, zonder autisme, dat wel goed kunnen: mensen inschatten.
Wrsch denken ze van wel, maar gezien bijv het aantal echtscheidingen denk ik dat het best wel tegenvalt.
Ik denk vaak dat ik er niet zozeer slechter in ben, alswel dat ik me bewust ben van het feit dat het inschatten van andere mensen gewoon heel lastig is.
Wrsch denken ze van wel, maar gezien bijv het aantal echtscheidingen denk ik dat het best wel tegenvalt.
Ik denk vaak dat ik er niet zozeer slechter in ben, alswel dat ik me bewust ben van het feit dat het inschatten van andere mensen gewoon heel lastig is.
When arguing with a fool, first make sure the other isn't doing the same thing.
David Dunning
David Dunning
vrijdag 13 december 2019 om 10:31
Ik ben juist erg assertief, kan heel goed 'nee' zeggen en heb vaak moeite om sociaal wenselijk te reageren.
Toen ik nog niet wist dat ik een autist was liet ik overigens wel over mijn grenzen gaan door mensen waarmee ik heel graag bevriend was. Dat is me sinds mijn diagnose niet meer overkomen, dus ik heb zeker baat bij meer zelfkennis.
Toen ik nog niet wist dat ik een autist was liet ik overigens wel over mijn grenzen gaan door mensen waarmee ik heel graag bevriend was. Dat is me sinds mijn diagnose niet meer overkomen, dus ik heb zeker baat bij meer zelfkennis.
vrijdag 13 december 2019 om 11:27
Dat vraag ik mij ook dikwijls eigenlijk wel af.Solomio schreef: ↑13-12-2019 10:20De vraag is natuurlijk of anderen, zonder autisme, dat wel goed kunnen: mensen inschatten.
Wrsch denken ze van wel, maar gezien bijv het aantal echtscheidingen denk ik dat het best wel tegenvalt.
Ik denk vaak dat ik er niet zozeer slechter in ben, alswel dat ik me bewust ben van het feit dat het inschatten van andere mensen gewoon heel lastig is.
Ben mij trouwens ook erg bewust van het feit dat dit lastig is.
vrijdag 13 december 2019 om 11:29
Vooral die 2e alinea is voor mij ook erg herkenbaar.redbulletje schreef: ↑13-12-2019 10:31Ik ben juist erg assertief, kan heel goed 'nee' zeggen en heb vaak moeite om sociaal wenselijk te reageren.
Toen ik nog niet wist dat ik een autist was liet ik overigens wel over mijn grenzen gaan door mensen waarmee ik heel graag bevriend was. Dat is me sinds mijn diagnose niet meer overkomen, dus ik heb zeker baat bij meer zelfkennis.
Ook ik heb vaak over mijn grenzen laten gaan, met als gevolg steeds meer irritatie, scheefgroei etc.
vrijdag 13 december 2019 om 15:05
Ik vond het best meevallen in het ziekenhuis, mijn communicatie. Ik kon vrij vlot antwoorden, wel kort en wat gezegd moest worden, wel met neutraal gezicht. Maar dat heb ik altijd gehad, en lijkt nu minder een probleem dan hoe ze er vroeger over deden met die papieren en diagnose in school. En dat ik niets zou begrijpen omdat ik niet naar gezichten kijk en niet antwoorden toen.
Ik denk enkel aan wat ik moet overbrengen over het ziek zijn. En het is wel als iemand dan iets onverwacht aanbrengt. Bv verpleegster die over dochter met hsp begint. Dan pik ik daar niet op in. En op die manier valt het gesprek meteen snel stil buiten wat moet gezegd worden. Ik weet dat ik zo iets onverwacht kan verwachten. Maar om dan een gesprek daar over aan te gaan. Dat lukt mij niet zo snel, met text heb ik dit niet zo. En lijkt mij wat ongepast het is een soort patient verzorger relatie. En moet het dan over private zaken gaan, geen idee. Ik hou niet van tussendoor dingen uit de context aanbrengen, eerst het noodzakelijk, en dan als dat gelukt is. Mogen ze andere dingen aanbrengen hoewel dit zeker niet hoeft. Want wat zou ik daar nu moeten over vertellen tegen hun, ze zijn daar allemaal geleerd met diploma en ik niet. Dus lijkt het me onmogelijk dat ik hen nog iets nieuws kan vertellen.
Als mijn ouders er bij zijn word het pas echt vreemd voor de dokters of verplegers. Zo spreken ze voor mij, en beperk ik me eerder tot luisteren. En lijken wij wel een soort symbiose. Voor mij levert dit toch nog wat extra gemak op om goed te luisteren. Omdat ik dan niet hoef na te denken over antwoorden. En zo kan ik nog beter onthouden wat er gezegd is.
Ik denk enkel aan wat ik moet overbrengen over het ziek zijn. En het is wel als iemand dan iets onverwacht aanbrengt. Bv verpleegster die over dochter met hsp begint. Dan pik ik daar niet op in. En op die manier valt het gesprek meteen snel stil buiten wat moet gezegd worden. Ik weet dat ik zo iets onverwacht kan verwachten. Maar om dan een gesprek daar over aan te gaan. Dat lukt mij niet zo snel, met text heb ik dit niet zo. En lijkt mij wat ongepast het is een soort patient verzorger relatie. En moet het dan over private zaken gaan, geen idee. Ik hou niet van tussendoor dingen uit de context aanbrengen, eerst het noodzakelijk, en dan als dat gelukt is. Mogen ze andere dingen aanbrengen hoewel dit zeker niet hoeft. Want wat zou ik daar nu moeten over vertellen tegen hun, ze zijn daar allemaal geleerd met diploma en ik niet. Dus lijkt het me onmogelijk dat ik hen nog iets nieuws kan vertellen.
Als mijn ouders er bij zijn word het pas echt vreemd voor de dokters of verplegers. Zo spreken ze voor mij, en beperk ik me eerder tot luisteren. En lijken wij wel een soort symbiose. Voor mij levert dit toch nog wat extra gemak op om goed te luisteren. Omdat ik dan niet hoef na te denken over antwoorden. En zo kan ik nog beter onthouden wat er gezegd is.
dinsdag 17 december 2019 om 23:27
Ik vind het niet erg om dingen verkeerd op te vatten, en dat dit komt door autisme. Wat ik wel vervelend vind, is, dat mensen anders doen dan wat ze verbaal en non-verbaal laten zien. Omdat ik werkelijk alles onthou wat er eerder gezegd is, kom ik erachter dat mensen soms inconsequent gedrag vertonen. Ik twijfel soms - weliswaar niet altijd - aan hun oprechtheid. Ik zie meer dingen en ik leg meer verbanden dan dat anderen denken dan ik zie.
Ik was wat te goeder trouw geweest, en ik heb altijd gedacht dat volwassenen, vooral zij zonder autisme, veel socialer zijn dan ik. Ik ben erachter gekomen dat sommigen egocentrisch zijn, en een verborgen agenda hebben. Nu heb de mening, dat ik niet minder sociaal ben dan de meeste niet-autisten, maar even sociaal of socialer.
Ik heb geen problemen met veranderingen. Soms is er een goede reden om bepaalde dingen te veranderen. De verandering kan beter zijn dan de vorige situatie.
World of Warcraft: Legion
woensdag 18 december 2019 om 08:28
Dat heb ik ook.hans66 schreef: ↑17-12-2019 23:27Ik vind het niet erg om dingen verkeerd op te vatten, en dat dit komt door autisme. Wat ik wel vervelend vind, is, dat mensen anders doen dan wat ze verbaal en non-verbaal laten zien. Omdat ik werkelijk alles onthou wat er eerder gezegd is, kom ik erachter dat mensen soms inconsequent gedrag vertonen. Ik twijfel soms - weliswaar niet altijd - aan hun oprechtheid. Ik zie meer dingen en ik leg meer verbanden dan dat anderen denken dan ik zie.
Ik was wat te goeder trouw geweest, en ik heb altijd gedacht dat volwassenen, vooral zij zonder autisme, veel socialer zijn dan ik. Ik ben erachter gekomen dat sommigen egocentrisch zijn, en een verborgen agenda hebben. Nu heb de mening, dat ik niet minder sociaal ben dan de meeste niet-autisten, maar even sociaal of socialer.
Ik heb geen problemen met veranderingen. Soms is er een goede reden om bepaalde dingen te veranderen. De verandering kan beter zijn dan de vorige situatie.
Wat je zegt over veranderingen klopt wel, dat ze soms ook goed of zelfs beter zijn. Dan gaat het eraan wennen ook veel sneller.
Ik vind het wel vervelend om dingen verkeerd te begrijpen/op te vatten. . Voel me dan soms dom of verloopt de communicatie soms lastiger. Waarom vind jij dat niet vervelend om dingen verkeerd op te vatten?
woensdag 18 december 2019 om 09:12
Ik til daar gewoon niet zo zwaar aan. Het hangt wel af van de gevolgen van verkeerd opvatten. Soms zit daar ook humor bij, zoals bij twee reclamespotjes van Volkswagen. Die filmpjes kan ik niet zo snel vinden. Een van mijn vorige leidinggevenden maakte mij daar soms echter belachelijk mee, en gebruikte dat later tegen mij.Elfje* schreef: ↑18-12-2019 08:28Dat heb ik ook.
Wat je zegt over veranderingen klopt wel, dat ze soms ook goed of zelfs beter zijn. Dan gaat het eraan wennen ook veel sneller.
Ik vind het wel vervelend om dingen verkeerd te begrijpen/op te vatten. . Voel me dan soms dom of verloopt de communicatie soms lastiger. Waarom vind jij dat niet vervelend om dingen verkeerd op te vatten?
World of Warcraft: Legion
woensdag 18 december 2019 om 10:47
Ah zo. Ja, als het gepaard gaat met humor is het idd niet erg. Wat jouw vorige leidinggevende deed is stom.hans66 schreef: ↑18-12-2019 09:12Ik til daar gewoon niet zo zwaar aan. Het hangt wel af van de gevolgen van verkeerd opvatten. Soms zit daar ook humor bij, zoals bij twee reclamespotjes van Volkswagen. Die filmpjes kan ik niet zo snel vinden. Een van mijn vorige leidinggevenden maakte mij daar soms echter belachelijk mee, en gebruikte dat later tegen mij.
woensdag 18 december 2019 om 11:11
Wie herkent eigenlijk het hebben van overgevoeligheid?
Alsof je een soort van 'beschermingslaag' mist, een laag incasseringsvermogen.
Zelf ben ik lang een vermijder geweest, ook uit angst om overlopen te worden.
Nu zie ik in dat ik meer moet proberen om confrontaties aan te gaan en ook om tegengas te geven en van me af te bijten.
Mijn zelfbeeld is lange tijd erg negatief geweest en bij het minste of geringste aan kritiek kon ik erg van mijn stuk zijn.
Nu besef ik dat ik harder moeten worden en vooral ook duidelijk en directer in mijn communicatie.
Daar valt ook nog veel winst in te behalen.
Alsof je een soort van 'beschermingslaag' mist, een laag incasseringsvermogen.
Zelf ben ik lang een vermijder geweest, ook uit angst om overlopen te worden.
Nu zie ik in dat ik meer moet proberen om confrontaties aan te gaan en ook om tegengas te geven en van me af te bijten.
Mijn zelfbeeld is lange tijd erg negatief geweest en bij het minste of geringste aan kritiek kon ik erg van mijn stuk zijn.
Nu besef ik dat ik harder moeten worden en vooral ook duidelijk en directer in mijn communicatie.
Daar valt ook nog veel winst in te behalen.
woensdag 18 december 2019 om 12:29
Dat herken ik, Spike76.
Gisteren even een irritatie. Mijn moeder had nog een paar Kerstspullen voor me meegenomen. Ik had al gezegd dat ik genoeg had staan. Elk jaar zeg ik dat, maar toch komt ze dan weer met iets af. Ik vind dat maar irritant. En dan is ze teleurgesteld dat ik niet blij ben. Ook had ze voor mijn visite nog een paar extra lekkernijen meegenomen. Bovendien vind ik die niet eens lekker, maar dat zal ze vergeten zijn. Terwijl ik daar ook al genoeg van had en liet zien wat ik had gekocht. Ik zei dat ik niet én dit én dat ook nog wil. Dan is ze beledigd en zegt dat ze het alleen doet om goed te doen. Maar ik zie dat als bemoeien. Ze zei dat ze hoopte dat ik tegen mijn visite niet zo vervelend ging doen als tegen haar. Het heeft mijn avond niet verpest. Maar toch zit ik er nu steeds aan te denken. En ik vind dat mijn moeder ook overgevoelig kan reageren op zulke dingen.
Gisteren even een irritatie. Mijn moeder had nog een paar Kerstspullen voor me meegenomen. Ik had al gezegd dat ik genoeg had staan. Elk jaar zeg ik dat, maar toch komt ze dan weer met iets af. Ik vind dat maar irritant. En dan is ze teleurgesteld dat ik niet blij ben. Ook had ze voor mijn visite nog een paar extra lekkernijen meegenomen. Bovendien vind ik die niet eens lekker, maar dat zal ze vergeten zijn. Terwijl ik daar ook al genoeg van had en liet zien wat ik had gekocht. Ik zei dat ik niet én dit én dat ook nog wil. Dan is ze beledigd en zegt dat ze het alleen doet om goed te doen. Maar ik zie dat als bemoeien. Ze zei dat ze hoopte dat ik tegen mijn visite niet zo vervelend ging doen als tegen haar. Het heeft mijn avond niet verpest. Maar toch zit ik er nu steeds aan te denken. En ik vind dat mijn moeder ook overgevoelig kan reageren op zulke dingen.
woensdag 18 december 2019 om 12:58
Ja, herkenbaar. Komt vooral door mijn verleden.Spike76 schreef: ↑18-12-2019 11:11Wie herkent eigenlijk het hebben van overgevoeligheid?
Alsof je een soort van 'beschermingslaag' mist, een laag incasseringsvermogen.
Zelf ben ik lang een vermijder geweest, ook uit angst om overlopen te worden.
Nu zie ik in dat ik meer moet proberen om confrontaties aan te gaan en ook om tegengas te geven en van me af te bijten.
Mijn zelfbeeld is lange tijd erg negatief geweest en bij het minste of geringste aan kritiek kon ik erg van mijn stuk zijn.
Nu besef ik dat ik harder moeten worden en vooral ook duidelijk en directer in mijn communicatie.
Daar valt ook nog veel winst in te behalen.
woensdag 18 december 2019 om 15:51
Herkenbaar, Spike. Ik voel me net een krab zonder schild. En alle neurotypische mensen hebben dat schild wel, en kunnen ook snel vervellen, zodat ze maar even kwetsbaar zijn. Ik ben altijd kwetsbaar.
"When you come out of the storm, you won’t be the same person who walked in. That’s what this storm’s all about.”
woensdag 18 december 2019 om 16:45
Als ik iets verkloot of zelfs ook maar een lullig foutje maak lig ik gewoon een nacht wakker ervan, te balen. En de weken erna komt het af en toe weer aan de oppervlakte van m'n gedachten.
Op sociaal gebied is het nog erger. Soms voel ik jaren na een confrontatie nog schaamte of boosheid als het brein besluit zo'n herinnering weer eens naar boven te halen.
Beetje dit, maar dan niet alleen met today, maar ook "twenty years ago" of zo.
Op sociaal gebied is het nog erger. Soms voel ik jaren na een confrontatie nog schaamte of boosheid als het brein besluit zo'n herinnering weer eens naar boven te halen.
Beetje dit, maar dan niet alleen met today, maar ook "twenty years ago" of zo.
woensdag 18 december 2019 om 17:16
Goedemiddag, mag ik me melden?
Na 39 weken op de wachtlijst te hebben gestaan is het zover, eind januari kan ik terecht voor een intake bij het autisme centrum en waarschijnlijk diagnostisch onderzoek. Ik heb gisteren de vragenlijsten ingevuld. Moet zeggen dat ik bij de helft van de vragen nadere toelichting wilde geven, wat niet echt goed voelt. Maar goed, we zien hoe het gaat!
Korte samenvatting, vanaf mijn zesde al psychische problemen, meerdere opnames achter de rug, meerdere diagnoses gehad. Anderhalf jaar geleden weer uitgevallen met complexe PTSS, Emdr voor gehad, nu staat de diagnose op 'depressie', en is er een vermoeden van ofwel ASS of een dwangmatige persoonlijkheidsstoornis. Het was zowat 50/50, maar op dat moment was de wachtlijst bij het autisme centrum korter dan bij het centrum voor persoonlijkheidsstoornissen (je moet ergens een keuze maken).
Naast het diagnostisch proces bij het autisme centrum start ik binnenkort ook met individuele begeleiding via de wmo. Dit om praktisch naar mijn dagindeling, werk, hobbies, sociale verplichtingen etc te kijken en hier een balans in te krijgen.
In ieder geval, of ik ASS heb weet nog niemand, maar ik dacht ik kom hier alvast een kijkje nemen.
Mag ik vragen hoe bij jullie het diagnostisch proces verlopen is?
Na 39 weken op de wachtlijst te hebben gestaan is het zover, eind januari kan ik terecht voor een intake bij het autisme centrum en waarschijnlijk diagnostisch onderzoek. Ik heb gisteren de vragenlijsten ingevuld. Moet zeggen dat ik bij de helft van de vragen nadere toelichting wilde geven, wat niet echt goed voelt. Maar goed, we zien hoe het gaat!
Korte samenvatting, vanaf mijn zesde al psychische problemen, meerdere opnames achter de rug, meerdere diagnoses gehad. Anderhalf jaar geleden weer uitgevallen met complexe PTSS, Emdr voor gehad, nu staat de diagnose op 'depressie', en is er een vermoeden van ofwel ASS of een dwangmatige persoonlijkheidsstoornis. Het was zowat 50/50, maar op dat moment was de wachtlijst bij het autisme centrum korter dan bij het centrum voor persoonlijkheidsstoornissen (je moet ergens een keuze maken).
Naast het diagnostisch proces bij het autisme centrum start ik binnenkort ook met individuele begeleiding via de wmo. Dit om praktisch naar mijn dagindeling, werk, hobbies, sociale verplichtingen etc te kijken en hier een balans in te krijgen.
In ieder geval, of ik ASS heb weet nog niemand, maar ik dacht ik kom hier alvast een kijkje nemen.
Mag ik vragen hoe bij jullie het diagnostisch proces verlopen is?
woensdag 18 december 2019 om 17:35
woensdag 18 december 2019 om 17:35
