Psyche
alle pijlers
Autisme wie ook? Deel 4
woensdag 1 augustus 2018 om 08:14
Deel 3
psyche/autisme-wie-ook-deel-3/list_messages/396434
Het wel en wee uit de levens van de viva-autisten deel 4. Nieuwkomers en nieuwsgerigen wees ook welkom.
psyche/autisme-wie-ook-deel-3/list_messages/396434
Het wel en wee uit de levens van de viva-autisten deel 4. Nieuwkomers en nieuwsgerigen wees ook welkom.
World of Warcraft: Legion
dinsdag 17 maart 2020 om 06:45
Ik ben er wel onrustig van.
Werk is gestopt, dus mijn hele structuur valt weg en ook financieel is dit voor mij een flinke klap.
Daarbij voel ik me niet fit en ben kortademig.
Ik kan er slecht van slapen en het lukt me nog niet om te schakelen, dus ik loop een beetje rond als een kip zonder kop.
Gisteren 3 x naar de winkel geweest voor 1 ding: de eerste keer kwam ik er vlak voor de winkel achter dat ik mijn portemonnaie vergeten was en moest ik dus terug,
De tweede keer vergat ik het belangrijkste waarvoor ik kwam en daar kwam ik pas achter toen ik alweer thuis was.
Ik ben echt wel van slag, maar ik zal zeker niet de enige zijn.
Werk is gestopt, dus mijn hele structuur valt weg en ook financieel is dit voor mij een flinke klap.
Daarbij voel ik me niet fit en ben kortademig.
Ik kan er slecht van slapen en het lukt me nog niet om te schakelen, dus ik loop een beetje rond als een kip zonder kop.
Gisteren 3 x naar de winkel geweest voor 1 ding: de eerste keer kwam ik er vlak voor de winkel achter dat ik mijn portemonnaie vergeten was en moest ik dus terug,
De tweede keer vergat ik het belangrijkste waarvoor ik kwam en daar kwam ik pas achter toen ik alweer thuis was.
Ik ben echt wel van slag, maar ik zal zeker niet de enige zijn.
dinsdag 17 maart 2020 om 06:57
Vervelend om van iedereen te horen dat het zoveel impact heeft.
@Femke: Kan het misschien lukken ergens nog kleine momentjes van rust in te bouwen? Het lijkt waarschijnlijk een onmogelijke opgave nu. Is je vader risicogroep? Zo te horen leeft hij met je mee, misschien dat hij ook nog ergens een halve dag op kan passen, dat je even bij kunt komen.
@Hertje: ik word er ook heel onrustig van, alles volgen, omdat er niks duidelijk van wordt en er allerlei vragen in mijn hoofd opkomen.
Dat lijstje is een goeie, ik heb ook een lijstje liggen altijd.
@Redbulletje: als ik me niet kan concentreren op series ga ik vaak hele knullige dingen kijken, en dat lukt dan wel. Op Youtube vaak. Zo kijk ik graag naar AntsCanada. Dat is een kerel die heel veel mierenkolonies heeft en daar hele leuke enthousiaste videos over maakt, die ook niet zo lang duren.
Daarnaast ook "Biffa plays Indie Games" en dan vooral de videos over Cities Skylines. Hij neemt dat gebouwde steden van andere spelers en gaat het verkeer daarin oplossen (klinkt vaag, snap ik, maar het is heel repetitief en dat werkt rustgevend voor me). Misschien kun je zoiets opzoeken?
Ik heb de beste afleiding ever nu. Man en ik zitten samen in een houten hut op de veluwe. Campingwinkel en restaurant zijn dicht, er is bijna niemand hier op de camping. Heerlijk rustig. Lekker wandelen en we hebben veel spelletjes en onze ereaders meegenomen. Voor degenen die geen risiscogroep zijn en niet kunnen werken op dit moment (en een paar honderd euro kunnen missen) zeg ik; boek lekker een midweekje ergens in Nederland.
Als toch heel je structuur overhoop ligt is het fijner om het dan zelf overhoop te gooien en weg te gaan van al die ellende. Man en ik plakken er misschien nog een paar dagen achteraan, en hebben afgesproken dat we niet de hele dag coronapraat hebben. Ik zit nu buiten met een bakje koffie, heel veel vogeltjes en verder geen geluiden.
Het enige waar ik wel zorgen over heb is dat ik nu ineens geen therapie heb. Ik heb bij mijn vorige behandelaar afgesloten omdat ik bij centrum autisme zou beginnen, maar heb nog steeds geen casemanager. Daarnaast zou ik groepstherapie doen maar ik vrees dat dat niet doorgaat. Thuisbegeleiding is nu alleen telefonisch. Heb gebeld en gemaild naar centrum autisme. Ik heb geen contactpersoon en nogal crisisgevoelig. Dus ik vind dit maar niks.
Als therapieën en dergelijke niet doorgaan ga ik denk ik toch maar therapeutisch werken, al zei de bedrijfsarts dat niet te doen. Maar nu valt alles ineens weg. Ik werk in een drogisterij, waar het nu ontzettend druk is. Die blijven ook zo lang mogelijk open omdat apotheken anders de vraag naar zelfzorggeneesmiddelen niet aankunnen.
En ik ben gediplomeerd drogist dus ik mag geneesmiddelenadvies geven, en op het werk hebben ze nu een tekort aan gediplomeerde medewerkers. Dus dan kan ik toch nog iets betekenen.
@Femke: Kan het misschien lukken ergens nog kleine momentjes van rust in te bouwen? Het lijkt waarschijnlijk een onmogelijke opgave nu. Is je vader risicogroep? Zo te horen leeft hij met je mee, misschien dat hij ook nog ergens een halve dag op kan passen, dat je even bij kunt komen.
@Hertje: ik word er ook heel onrustig van, alles volgen, omdat er niks duidelijk van wordt en er allerlei vragen in mijn hoofd opkomen.
Dat lijstje is een goeie, ik heb ook een lijstje liggen altijd.
@Redbulletje: als ik me niet kan concentreren op series ga ik vaak hele knullige dingen kijken, en dat lukt dan wel. Op Youtube vaak. Zo kijk ik graag naar AntsCanada. Dat is een kerel die heel veel mierenkolonies heeft en daar hele leuke enthousiaste videos over maakt, die ook niet zo lang duren.
Daarnaast ook "Biffa plays Indie Games" en dan vooral de videos over Cities Skylines. Hij neemt dat gebouwde steden van andere spelers en gaat het verkeer daarin oplossen (klinkt vaag, snap ik, maar het is heel repetitief en dat werkt rustgevend voor me). Misschien kun je zoiets opzoeken?
Ik heb de beste afleiding ever nu. Man en ik zitten samen in een houten hut op de veluwe. Campingwinkel en restaurant zijn dicht, er is bijna niemand hier op de camping. Heerlijk rustig. Lekker wandelen en we hebben veel spelletjes en onze ereaders meegenomen. Voor degenen die geen risiscogroep zijn en niet kunnen werken op dit moment (en een paar honderd euro kunnen missen) zeg ik; boek lekker een midweekje ergens in Nederland.
Als toch heel je structuur overhoop ligt is het fijner om het dan zelf overhoop te gooien en weg te gaan van al die ellende. Man en ik plakken er misschien nog een paar dagen achteraan, en hebben afgesproken dat we niet de hele dag coronapraat hebben. Ik zit nu buiten met een bakje koffie, heel veel vogeltjes en verder geen geluiden.
Het enige waar ik wel zorgen over heb is dat ik nu ineens geen therapie heb. Ik heb bij mijn vorige behandelaar afgesloten omdat ik bij centrum autisme zou beginnen, maar heb nog steeds geen casemanager. Daarnaast zou ik groepstherapie doen maar ik vrees dat dat niet doorgaat. Thuisbegeleiding is nu alleen telefonisch. Heb gebeld en gemaild naar centrum autisme. Ik heb geen contactpersoon en nogal crisisgevoelig. Dus ik vind dit maar niks.
Als therapieën en dergelijke niet doorgaan ga ik denk ik toch maar therapeutisch werken, al zei de bedrijfsarts dat niet te doen. Maar nu valt alles ineens weg. Ik werk in een drogisterij, waar het nu ontzettend druk is. Die blijven ook zo lang mogelijk open omdat apotheken anders de vraag naar zelfzorggeneesmiddelen niet aankunnen.
En ik ben gediplomeerd drogist dus ik mag geneesmiddelenadvies geven, en op het werk hebben ze nu een tekort aan gediplomeerde medewerkers. Dus dan kan ik toch nog iets betekenen.
dinsdag 17 maart 2020 om 07:02
Dat is zoooo niet mijn ding youtube, daar kan ik normaal m'n gedachten al niet bij houden. Ik moet juist gepakt worden door een verhaallijn zonder dat het me teveel denkvermogen kost momenteel. Beste series daarvoor zijn de langlopende waarbij de karakters inmiddels tot het meubilair behoren zoals bijv. Greys.GreenLadyFern schreef: ↑17-03-2020 06:57
@Redbulletje: als ik me niet kan concentreren op series ga ik vaak hele knullige dingen kijken, en dat lukt dan wel. Op Youtube vaak. Zo kijk ik graag naar AntsCanada. Dat is een kerel die heel veel mierenkolonies heeft en daar hele leuke enthousiaste videos over maakt, die ook niet zo lang duren.
Daarnaast ook "Biffa plays Indie Games" en dan vooral de videos over Cities Skylines. Hij neemt dat gebouwde steden van andere spelers en gaat het verkeer daarin oplossen (klinkt vaag, snap ik, maar het is heel repetitief en dat werkt rustgevend voor me). Misschien kun je zoiets opzoeken?
dinsdag 17 maart 2020 om 07:04
Haha nevermind dan. Snap je wel hoor, dat doe ik met lezen. Als het een tijd niet goed lukt pak ik mijn harry potter boeken er weer bij, die ken ik bijna uit mijn hoofd.redbulletje schreef: ↑17-03-2020 07:02Dat is zoooo niet mijn ding youtube, daar kan ik normaal m'n gedachten al niet bij houden. Ik moet juist gepakt worden door een verhaallijn zonder dat het me teveel denkvermogen kost momenteel. Beste series daarvoor zijn de langlopende waarbij de karakters inmiddels tot het meubilair behoren zoals bijv. Greys.
dinsdag 17 maart 2020 om 10:29
Voor mij is deze situatie ook niet goed. De paar ochtenden die ik werk, zorgden ook voor mijn structuur en we zijn nu voor 3 weken gesloten, omdat er veel collega's ziek zijn; de teamleider heeft waarschijnlijk corona. Mensen die dat kunnen, moeten thuis werken. Ik ben docent en kan niet thuiswerken, maar nu dus ook niet op locatie.
Ik heb bericht gehad van mijn werk dat 'ze' gaan onderzoeken of online lesgeven mogelijk is en dat geeft mij veel onrust omdat ik echt niet weet hoe ik dat vorm moet gaan geven. Ik werk met anderstalige analfabeten, waarvan de meesten niet of nauwelijks digivaardig zijn en zelfs niet eens een laptop hebben.
Ik zit nu dus thuis en weet niet goed wat er van mij verwacht word. Kan ik zomaar thuiszitten zonder iets te doen?
Aan de andere kant wil ik wel graag wat doen, maar het moet dan wel concreet zijn. Ik zit al veel thuis doordat ik minder ben gaan werken en dat vind ik al moeilijk.
Maandag heb ik telefonisch contact gehad met de psych. Ik had afgebeld vanwege al die zieken op mijn werk. Was toch wel blij dat ze nog even belde, kon ik nog even m'n hart luchten over het gesprek van vorige week. M'n afspraak van volgende week staat nog, al zou ze mij nog laten weten of dat fysiek of telefonisch gaat plaatsvinden.
Verder is alles gecanceld: cursus, yoga, koor, zelfs mijn afspraak in het ziekenhuis. Man werkt thuis.
Ik hoop dat het niet langer dan 3 weken gaat duren want dit is niet goed voor mij.
Ik heb bericht gehad van mijn werk dat 'ze' gaan onderzoeken of online lesgeven mogelijk is en dat geeft mij veel onrust omdat ik echt niet weet hoe ik dat vorm moet gaan geven. Ik werk met anderstalige analfabeten, waarvan de meesten niet of nauwelijks digivaardig zijn en zelfs niet eens een laptop hebben.
Ik zit nu dus thuis en weet niet goed wat er van mij verwacht word. Kan ik zomaar thuiszitten zonder iets te doen?
Aan de andere kant wil ik wel graag wat doen, maar het moet dan wel concreet zijn. Ik zit al veel thuis doordat ik minder ben gaan werken en dat vind ik al moeilijk.
Maandag heb ik telefonisch contact gehad met de psych. Ik had afgebeld vanwege al die zieken op mijn werk. Was toch wel blij dat ze nog even belde, kon ik nog even m'n hart luchten over het gesprek van vorige week. M'n afspraak van volgende week staat nog, al zou ze mij nog laten weten of dat fysiek of telefonisch gaat plaatsvinden.
Verder is alles gecanceld: cursus, yoga, koor, zelfs mijn afspraak in het ziekenhuis. Man werkt thuis.
Ik hoop dat het niet langer dan 3 weken gaat duren want dit is niet goed voor mij.
Je kunt niet meer worden dan jezelf.
Je kunt wel meer jezelf worden.
Je kunt wel meer jezelf worden.
dinsdag 17 maart 2020 om 14:31
Ik trek dat corona ook niet echt. Vooral die paniekzaaijerij door zelfbenoemde "virologen" oftewel mensen die zonder enige kennis en kunde vanalles de wereld inslingeren en veel paniek zaaijen. Nu word er door deze amateurs opgeroepen om allemaal, dus ook wie niet ziek is binnen thuis te blijven terwijl de overheid dat niet adviseerd. Ik ben bang om straks op straat in elkaar geslagen te worden omdat ik het waag buiten te lopen.
Verder is mijn ritme naar de haaien, kan drie weken niet naar het werk, de sportschool is dicht, kan geen verjaardag meer vieren, zie sowieso geen mensen de komende tijd vanwege de sociale isolatie, de winkels worden geplunderd zodat je niet weet of datgene wat je nodig hebt er nog is.
Daarnaast kan ik slecht tegen de overkill aan informatie op facebook, de nosapp, Hart van Nederland etc. Ik probeer mijzelf nu maar even op een sociale media dieet te zetten, door er niet teveel over te gaan lezen en wat anderen vooral op FB lopen te roeptoeteren.
Ik vond de toespraak nogal paniekzaaijerig: we gaan het allemaal krijgen en het kan allemaal lang gaan duren. Fijn, blijft alles dan straks maanden dicht? Gaan we straks alsnog in een blijfthuis lockdown? Word het toch niet allemaal wat overtrokken? Er gaan mensen dood aan dit helaas, maar die hadden mss dit jaar waarschijnlijk ook niet overleeft door de griep of hun ziekte. Kunnen ze niet eens ophouden door te melden hoeveel zieken en doden er (wereldwijd) gevallen zijn en ook eens meer melden hoeveel mensen er per dag wel genezen zijn.
Ik ben bang dat niet alleen ik maar ook de rest vd maatschapij gaat doordraaien anders.
Verder is mijn ritme naar de haaien, kan drie weken niet naar het werk, de sportschool is dicht, kan geen verjaardag meer vieren, zie sowieso geen mensen de komende tijd vanwege de sociale isolatie, de winkels worden geplunderd zodat je niet weet of datgene wat je nodig hebt er nog is.
Daarnaast kan ik slecht tegen de overkill aan informatie op facebook, de nosapp, Hart van Nederland etc. Ik probeer mijzelf nu maar even op een sociale media dieet te zetten, door er niet teveel over te gaan lezen en wat anderen vooral op FB lopen te roeptoeteren.
Ik vond de toespraak nogal paniekzaaijerig: we gaan het allemaal krijgen en het kan allemaal lang gaan duren. Fijn, blijft alles dan straks maanden dicht? Gaan we straks alsnog in een blijfthuis lockdown? Word het toch niet allemaal wat overtrokken? Er gaan mensen dood aan dit helaas, maar die hadden mss dit jaar waarschijnlijk ook niet overleeft door de griep of hun ziekte. Kunnen ze niet eens ophouden door te melden hoeveel zieken en doden er (wereldwijd) gevallen zijn en ook eens meer melden hoeveel mensen er per dag wel genezen zijn.
Ik ben bang dat niet alleen ik maar ook de rest vd maatschapij gaat doordraaien anders.
Life is peachy, somethimes soft and sweet, somethimes hard and rotten
dinsdag 17 maart 2020 om 17:01
Er zijn overlevers, https://www.dailymail.co.uk/health/arti ... virus.html .
dinsdag 17 maart 2020 om 17:21
De toespraak paniekzaaierig? Ik ben geen fan van Rutte maar ik vond hem juist in deze toespraak heel rustig, kalm en duidelijk.
En ja, het zal vast morgen niet over zijn. Volgende week ook niet.
Maar daar maak ik me nu niet druk om. Ik bekijk het per dag wel. Ik word vanuit werk prima op de hoogte gehouden en ik kijk 1 of 2 keer per dag het journaal (of ik hoor het tussendoor op de radio) Ik ga me nu niet druk maken over hoe het er volgende week uitziet.
En ja, het zal vast morgen niet over zijn. Volgende week ook niet.
Maar daar maak ik me nu niet druk om. Ik bekijk het per dag wel. Ik word vanuit werk prima op de hoogte gehouden en ik kijk 1 of 2 keer per dag het journaal (of ik hoor het tussendoor op de radio) Ik ga me nu niet druk maken over hoe het er volgende week uitziet.
dinsdag 17 maart 2020 om 18:56
Ik was vanmiddag met m'n moeder ergens op 'n uitgestorven plek gaan wandelen en bij het er naartoe rijden had ik 't gevoel terug in de tijd te zijn gereisd. Het rustige straatbeeld geeft een soort jaren 70-vibe. Ik werd er zen van.
Alle arbeidsmigranten die hier normaal zitten lijken ook wel huiswaarts gekeerd, wat een deel van de rust verklaart. En zonder open terrassen trekken er ook minder mensen op uit. Dit vind ik oprecht een heel groot voordeel van deze crisis. Het lijkt wel 'n soort reset van de maatschappij.
Alle arbeidsmigranten die hier normaal zitten lijken ook wel huiswaarts gekeerd, wat een deel van de rust verklaart. En zonder open terrassen trekken er ook minder mensen op uit. Dit vind ik oprecht een heel groot voordeel van deze crisis. Het lijkt wel 'n soort reset van de maatschappij.
woensdag 18 maart 2020 om 09:03
Gisteren te horen gekregen dat alle therapie van de baan is voorlopig. In plaats van 5 contacturen nu 1 belafspraak in de week. Heel mijn week leeg, ik baal zo hard! Echt even gehuild. Ik zou die begeleiding krijgen omdat ik het nodig had en nu is t ineens weg.
Alles is onduidelijk, dus merk ik dat ik kleine dingetjes heel duidelijk wil hebben nu. Zoals mijn man die nog op bed ligt. Ik zou ontbijt klaar maken. Hij was al wakker. Ik heb dus drie keer gevraagd wanneer hij eruit kwam maar hij gaf geen antwoord. Ik heb dus drie kwartier zitten wachten, waarna ik dacht; dan trek ik mijn eigen plan wel. Ik zet dus koffie voor mezelf, en precies dan zegt manlief; zal ik er eens uitkomen? Kortsluiting bij mij.
Ik reageerde nogal kinderachtig. Man boos, reageert ook kinderachtig. Ik bied mijn excuses aan en zeg dat ik last heb van de onduidelijkheid, man blijft kinderachtig doen. "Nou dan blijf ik er wel lekker inliggen".
Nu tien minuten later is hij er wel uit, zegt niks en ik weet nu ook niet meer wat ik moet zeggen. Ik heb mijn excuses aangeboden voor hoe ik reageerde, uitgelegd waarom. En hij is nog steeds chagerijnig. Ik vind dat hij wat rekening ermee kan houden, dat ik duidelijkheid nodig heb. En dat hij net zo goed sorry mag zeggen voor hoe hij reageerde.
Ik hoop dat man kan blijven werken want als we op elkaars lip zitten zal dit vaker gebeuren, ik kan niet veel hebben op het moment. Maar we hebben nu beide lichte klachten dus dat is afwachten.
Alles is onduidelijk, dus merk ik dat ik kleine dingetjes heel duidelijk wil hebben nu. Zoals mijn man die nog op bed ligt. Ik zou ontbijt klaar maken. Hij was al wakker. Ik heb dus drie keer gevraagd wanneer hij eruit kwam maar hij gaf geen antwoord. Ik heb dus drie kwartier zitten wachten, waarna ik dacht; dan trek ik mijn eigen plan wel. Ik zet dus koffie voor mezelf, en precies dan zegt manlief; zal ik er eens uitkomen? Kortsluiting bij mij.
Ik reageerde nogal kinderachtig. Man boos, reageert ook kinderachtig. Ik bied mijn excuses aan en zeg dat ik last heb van de onduidelijkheid, man blijft kinderachtig doen. "Nou dan blijf ik er wel lekker inliggen".
Nu tien minuten later is hij er wel uit, zegt niks en ik weet nu ook niet meer wat ik moet zeggen. Ik heb mijn excuses aangeboden voor hoe ik reageerde, uitgelegd waarom. En hij is nog steeds chagerijnig. Ik vind dat hij wat rekening ermee kan houden, dat ik duidelijkheid nodig heb. En dat hij net zo goed sorry mag zeggen voor hoe hij reageerde.
Ik hoop dat man kan blijven werken want als we op elkaars lip zitten zal dit vaker gebeuren, ik kan niet veel hebben op het moment. Maar we hebben nu beide lichte klachten dus dat is afwachten.
woensdag 18 maart 2020 om 11:21
Argh... ik word echt helemaal gek!
Je hoeft maar naar de muren van ons huis te kijken en de stukken springen er af, maar een gaatje boren om gordijnen op te hangen? Ho maar. Ik kom er gewoon niet in.
Staan brullen van frustratie.
Alles onder het stof, voor niks...
Tot zo ver het thuis werken (gisteren ging wel goed, heb flink opgeruimd. Niet dat je daar na bovenstaand debacle nog iets van ziet).
Thuiswerken heb ik al opgegeven. Dat lukt echt niet...
Je hoeft maar naar de muren van ons huis te kijken en de stukken springen er af, maar een gaatje boren om gordijnen op te hangen? Ho maar. Ik kom er gewoon niet in.
Staan brullen van frustratie.
Alles onder het stof, voor niks...
Tot zo ver het thuis werken (gisteren ging wel goed, heb flink opgeruimd. Niet dat je daar na bovenstaand debacle nog iets van ziet).
Thuiswerken heb ik al opgegeven. Dat lukt echt niet...
woensdag 18 maart 2020 om 14:32
Betonnen welfsels waarschijnlijk. In oktober heb ik op 3 plaatsen moeten boren voor verplichte brandalarmen vanaf dit jaar. En na plaats 1 overgeschakeld op lijm want was echt niet door te komen, duurde 20 minuten of zo per gat. En boven je hoofd is dat zwaar werk om zo lang die boormachine te houden, moet je ook nog rusten af en toe. Volgens mijn vader moet je daar diamantboor voor hebben voor beton. Maar kost nogal veel en dan maar gelijmd. Weet niet of dit voor gordijnen lukt weegt nogal zwaar, misschien kun je die boren ergens zien te lenen of zo.Biebeltje schreef: ↑18-03-2020 11:21Argh... ik word echt helemaal gek!
Je hoeft maar naar de muren van ons huis te kijken en de stukken springen er af, maar een gaatje boren om gordijnen op te hangen? Ho maar. Ik kom er gewoon niet in.
Staan brullen van frustratie.
Alles onder het stof, voor niks...
Tot zo ver het thuis werken (gisteren ging wel goed, heb flink opgeruimd. Niet dat je daar na bovenstaand debacle nog iets van ziet).
Thuiswerken heb ik al opgegeven. Dat lukt echt niet...
woensdag 18 maart 2020 om 14:36
@biebeltje; heb je een klopboor gebruikt?
Met de klopboor komen we er vrijwel altijd wel doorheen, behalve als je recht op het staalin het beton zit. Zonder klopboor kunnen we ook proberen wat we willen maar schiet niet op.
Ook eventueel met een kleiner boortje beginnen, en dan gat verbreden met de juiste boor.
Met de klopboor komen we er vrijwel altijd wel doorheen, behalve als je recht op het staalin het beton zit. Zonder klopboor kunnen we ook proberen wat we willen maar schiet niet op.
Ook eventueel met een kleiner boortje beginnen, en dan gat verbreden met de juiste boor.
woensdag 18 maart 2020 om 14:44
@Biebeltje: superfrustrerend is dat!!
Hebben wij ook gehad, zelfs met een klopboor. Zelfs mijn man, die enorm veel geduld heeft met dit soort dingen, was geïrriteerd.
@Green: ik snap je helemaal! Het is echt enorm vervelend: heb je net alle onderzoeken achter de rug en zou het hele hulptraject eindelijk opgestart worden, wordt alles uitgesteld! En je zag er zo naar uit om te beginnen!
Zijn jullie nu trouwens weer thuis?
Hier ook een lege week en ik weet niet wat ik moet doen. Ik hoor ook niks van het werk behalve dat de locatie 3 weken dicht is. Ik wil ook duidelijkheid: weten tot hoe lang het allemaal zo gaat duren, wat er qua werk van mij verwacht word, of ik nog uitbetaald krijg. Ook ben ik bang voor nóg meer beperkende maatregelen.
Qua rust is deze situatie voor mij wel goed, maar het onduidelijke maakt me onrustig.
Hebben wij ook gehad, zelfs met een klopboor. Zelfs mijn man, die enorm veel geduld heeft met dit soort dingen, was geïrriteerd.
@Green: ik snap je helemaal! Het is echt enorm vervelend: heb je net alle onderzoeken achter de rug en zou het hele hulptraject eindelijk opgestart worden, wordt alles uitgesteld! En je zag er zo naar uit om te beginnen!
Zijn jullie nu trouwens weer thuis?
Hier ook een lege week en ik weet niet wat ik moet doen. Ik hoor ook niks van het werk behalve dat de locatie 3 weken dicht is. Ik wil ook duidelijkheid: weten tot hoe lang het allemaal zo gaat duren, wat er qua werk van mij verwacht word, of ik nog uitbetaald krijg. Ook ben ik bang voor nóg meer beperkende maatregelen.
Qua rust is deze situatie voor mij wel goed, maar het onduidelijke maakt me onrustig.
Je kunt niet meer worden dan jezelf.
Je kunt wel meer jezelf worden.
Je kunt wel meer jezelf worden.
woensdag 18 maart 2020 om 15:44
@Diva: ja het is echt worst timing ever. We moeten vrijdag de accomodatie uit. We maken de boel nog goed schoon (extra belangrijk nu we klachten hebben) en dan even afwachten of zondag de klachten weg zijn.
Ik vind de regels ook zo onduidelijk; we hebben klachten dus we moeten in thuisisolatie. Nu heb ik nog boodschappen op een pick up point als we terugkomen van vakantie dus ik wilde vragen aan familie die geen risicogroep zijn of zij misschien de boodschappen wilden ophalen. Maar die vond dat onzin.
Tegelijkertijd drukt de familie die wel risicogroep is me op het hart om niet langs te komen voorlopig (was ik ook niet van plan).
Dus ja. Beetje onhandig zo.
Ik vind de regels ook zo onduidelijk; we hebben klachten dus we moeten in thuisisolatie. Nu heb ik nog boodschappen op een pick up point als we terugkomen van vakantie dus ik wilde vragen aan familie die geen risicogroep zijn of zij misschien de boodschappen wilden ophalen. Maar die vond dat onzin.
Tegelijkertijd drukt de familie die wel risicogroep is me op het hart om niet langs te komen voorlopig (was ik ook niet van plan).
Dus ja. Beetje onhandig zo.
woensdag 18 maart 2020 om 15:57
Yup, van klein naar groter boortje. Klopboorfunctie aan... maar op een gegeven moment blijft het boortje gewoon in het plafond hangen. tsja, dan maar niet.
Ik vraag m'n pa wel als al deze ongein over is.
Werk is een beetje aan het pushen om een oplossing te vinden voor mijn thuiswerk problemen. Maar ik ben een beetje bang dat ik mezelf straks in allerlei bochten moet gaan wringen om iets voor elkaar te krijgen. En dat zie ik dus ook niet echt zitten.
Maar in de tussentijd levert het vooral veel stress op. Dit is pas dag drie en ik voel me al als een gekooide tijger die loopt te ijsberen, grommen en om het minst of geringste toehapt.
Lijkt me ook niet goed... alles gaat vandaag ook mis (als in: dingen laten vallen, pijn doen etc.)
Ik vraag m'n pa wel als al deze ongein over is.
Werk is een beetje aan het pushen om een oplossing te vinden voor mijn thuiswerk problemen. Maar ik ben een beetje bang dat ik mezelf straks in allerlei bochten moet gaan wringen om iets voor elkaar te krijgen. En dat zie ik dus ook niet echt zitten.
Maar in de tussentijd levert het vooral veel stress op. Dit is pas dag drie en ik voel me al als een gekooide tijger die loopt te ijsberen, grommen en om het minst of geringste toehapt.
Lijkt me ook niet goed... alles gaat vandaag ook mis (als in: dingen laten vallen, pijn doen etc.)
