Psyche
alle pijlers
Contactarm
zondag 28 juni 2015 om 22:20
Ik voel mij zo ontzettend alleen in dit leven. Inmiddels heb ik al meer dan 3 jaar geen vrienden en kan gewoon niet met mensen op een hartelijke manier verbinden. Het is voor mij ontzettend moeilijk om maar even op iemand af te stappen of "hallo" op een hartelijke manier te zeggen. De vrienden die ik heb gehad, waren studie vrienden (eigenlijk studeerden we alleen, een enkele keer de stad in geweest om te lunchen en 3x bowlen in 5 jaar tijd), zij maakten graag gebruik van mij om verder te komen in studie en later in hun werk. Ten kosten van mezelf liet ik het alsmaar toe. Uiteindelijk de contacten "verbroken".
Op werk een sociaal praatje maken met collega's lukt niet. Enige manier is om een paar minuten vakinhoudelijk te discussiëren, dat was dan voor mij het praatje van de dag. Daarna ben ik weer de hele dag stil op af en toe een vriendelijk zinnetje of opmerking bij de koffieautomaat, maar meestal een glimlach, ja, hoi, dankje, na jou en alsjeblieft.
Heb in tussentijd geprobeerd om naar wat borrels te gaan maar verdwijn dan tussen de mensen, op de achtergrond ben ik weg. Ook naar wat vakinhoudelijke presentaties geweest en ook daar gebeurt hetzelfde.... Ik denk dit al elke dag, minimaal 2 jaar lang..... en nu mag ik weer gaan slapen om morgen weer precies zo'n dag te hebben. Verandering lukt gewoon niet op sporadisch een zinnetje hier en daar na. Morgen weer zo'n dag met een intern dialoog in mijn hoofd. Nu weer een avondje depressief lopen doen, mezelf zielig vinden, wat huilen, hart onder de riem steken en daarna zal het vast weer wel een paar dagen goed gaan. Fantastisch al die herhalende dagen...
Op werk een sociaal praatje maken met collega's lukt niet. Enige manier is om een paar minuten vakinhoudelijk te discussiëren, dat was dan voor mij het praatje van de dag. Daarna ben ik weer de hele dag stil op af en toe een vriendelijk zinnetje of opmerking bij de koffieautomaat, maar meestal een glimlach, ja, hoi, dankje, na jou en alsjeblieft.
Heb in tussentijd geprobeerd om naar wat borrels te gaan maar verdwijn dan tussen de mensen, op de achtergrond ben ik weg. Ook naar wat vakinhoudelijke presentaties geweest en ook daar gebeurt hetzelfde.... Ik denk dit al elke dag, minimaal 2 jaar lang..... en nu mag ik weer gaan slapen om morgen weer precies zo'n dag te hebben. Verandering lukt gewoon niet op sporadisch een zinnetje hier en daar na. Morgen weer zo'n dag met een intern dialoog in mijn hoofd. Nu weer een avondje depressief lopen doen, mezelf zielig vinden, wat huilen, hart onder de riem steken en daarna zal het vast weer wel een paar dagen goed gaan. Fantastisch al die herhalende dagen...
maandag 29 juni 2015 om 01:08
Hoe vervelend ook, ik denk dat je echt uit je comfort zone moet stappen en WEL naar een huisarts of psycholoog moet. Waarom is dat een stap te ver en een risico, dat snap ik niet.
Je zegt dat je het al eng vindt om iemand te vragen of hij/zij nog op vakantie gaat. En dit is al 2 jaar zo. Ik zeg: rijp voor de psycholoog. Niet omdat je "gek" bent (want dat denken mensen snel, dat er echt wel een steekje aan je los moet zitten als je daarmee gaat praten) maar omdat een psycholoog je hierbij juist 1000x beter kan helpen dan een assertiviteitscursus.
Dit is kut, dat durf ik niet, dit vind ik vervelend maar ik voel me wel eenzaam.
Bel je huisarts, ga daar praten en ga er aan werken. Je hoeft over een maand niet ineens voorop in de polonaise te lopen maar je moet wel van je muurbloempjes-imago af.
Sterkte!
Je zegt dat je het al eng vindt om iemand te vragen of hij/zij nog op vakantie gaat. En dit is al 2 jaar zo. Ik zeg: rijp voor de psycholoog. Niet omdat je "gek" bent (want dat denken mensen snel, dat er echt wel een steekje aan je los moet zitten als je daarmee gaat praten) maar omdat een psycholoog je hierbij juist 1000x beter kan helpen dan een assertiviteitscursus.
Dit is kut, dat durf ik niet, dit vind ik vervelend maar ik voel me wel eenzaam.
Bel je huisarts, ga daar praten en ga er aan werken. Je hoeft over een maand niet ineens voorop in de polonaise te lopen maar je moet wel van je muurbloempjes-imago af.
Sterkte!
maandag 29 juni 2015 om 02:02
Ik vind het opvallend dat je iedere forummer antwoord geeft behalve Prima_Donna die jou de meest concrete handreiking doet. Waarom reageer je niet? Als je het niet ziet zitten of het niet vertrouwd of iets dergelijks, dan kun je toch gewoon nee zeggen?
Ik denk dat je alles in je hoofd veel groter maakt dan dat het is en dat je veel mensen in je leven onbewust afgewezen hebt en daarmee zelfs onzeker over zichzelf hebben laten voelen. Het is goed dat je profiteurs de deur hebt gewezen, maar veel mensen zijn gelukkig niet zo.
In je eentje naar de film of uit eten gaan zou voor mij totaal geen manier zijn om contact te leggen. Anderen zijn wel met iemand en dan durf ik die echt niet aan te spreken.
Op je werk zijn de grootste kansen om contact te leggen. De zomervakantie staat weer voor de deur; een ideaal small talk onderwerp. Kies iemand uit waarvan je denkt dat je de meeste kans maakt dan hij/zij naar je zal luisteren en vraag oprecht naar zijn/haar plannen.
Ik denk dat je alles in je hoofd veel groter maakt dan dat het is en dat je veel mensen in je leven onbewust afgewezen hebt en daarmee zelfs onzeker over zichzelf hebben laten voelen. Het is goed dat je profiteurs de deur hebt gewezen, maar veel mensen zijn gelukkig niet zo.
In je eentje naar de film of uit eten gaan zou voor mij totaal geen manier zijn om contact te leggen. Anderen zijn wel met iemand en dan durf ik die echt niet aan te spreken.
Op je werk zijn de grootste kansen om contact te leggen. De zomervakantie staat weer voor de deur; een ideaal small talk onderwerp. Kies iemand uit waarvan je denkt dat je de meeste kans maakt dan hij/zij naar je zal luisteren en vraag oprecht naar zijn/haar plannen.
maandag 29 juni 2015 om 02:43
Hoi MrSerenity!
Ik herken heel veel uit je verhaal.
Er zit nog een enorme kloof en spannigsveld tussen jou en op een natuurlijke manier communiceren.
Zodra je 'moet' praten met iemand treedt de sluiting in jou direkt op.
En bepaalde manieren van 'eraan werken' zoals assertiviteitstraining etc zijn bij jou ook een te groot blok. Waarschijnlijk voel je jezelf dan te onveilig en kwetsbaar.
Wat jou zou kunnen helpen is een omgeving waarin jij je echt veilig voelt/leert voelen. Een atmosfeer waarin je leert praten, bijv met anderen die in precies hetzelfde schuitje zitten. Mensen die ook heel veel moeite hebben met praten/expressie. Zo zit je in een steunende omgeving en voel jij je veel meer gesupport. Dan kan je je leren openen. In een veilige omgeving en waarbij niks wordt verwacht van je.Kijk of er in je omgeving groepjes zijn of cursus leren uiten, expressie,communicatie. (zoiets)En waarbij de deelnemers allemaal hetzelfde hebben.
De support is denk ik voor jou heel belangrijk.
Ik herken heel veel uit je verhaal.
Er zit nog een enorme kloof en spannigsveld tussen jou en op een natuurlijke manier communiceren.
Zodra je 'moet' praten met iemand treedt de sluiting in jou direkt op.
En bepaalde manieren van 'eraan werken' zoals assertiviteitstraining etc zijn bij jou ook een te groot blok. Waarschijnlijk voel je jezelf dan te onveilig en kwetsbaar.
Wat jou zou kunnen helpen is een omgeving waarin jij je echt veilig voelt/leert voelen. Een atmosfeer waarin je leert praten, bijv met anderen die in precies hetzelfde schuitje zitten. Mensen die ook heel veel moeite hebben met praten/expressie. Zo zit je in een steunende omgeving en voel jij je veel meer gesupport. Dan kan je je leren openen. In een veilige omgeving en waarbij niks wordt verwacht van je.Kijk of er in je omgeving groepjes zijn of cursus leren uiten, expressie,communicatie. (zoiets)En waarbij de deelnemers allemaal hetzelfde hebben.
De support is denk ik voor jou heel belangrijk.
maandag 29 juni 2015 om 05:19
Ik sluit me aan bij silvershadow. Ik denk dat de enige wijze waarop je dit probleem echt kan aanpakken is uit je comfortzone te komen en hulp te accepteren vanuit iemand die je professioneel kan begeleiden. en dat is vreselijk eng. Maar wellicht wel nodig.
Om het even heel concreet te maken, wat is het dat je tegenhoudt om iemand over zijn/haar vakantie te vragen? Welke reactie ben je bang voor? En hoe reëel is die angst?
Om het even heel concreet te maken, wat is het dat je tegenhoudt om iemand over zijn/haar vakantie te vragen? Welke reactie ben je bang voor? En hoe reëel is die angst?
maandag 29 juni 2015 om 06:50
@misia: Goede tip! Zal het vanavond bekijken.
@chocolol : heb ik een aantal jaar geleden ook geprobeerd, helaas heb ik het pech gehad dat het merendeel van de mensen waarmee het klikt aan de andere kant van het land woont, dat schiet ook niet echt op. Het is ook altijd echt bij 1 ontmoeting gebleven. Mijn ervaring is dat als mensen je online kennen dat je wel op een soort tweede plaats na al hun vrienden, etc. komt. Spreek ze soms wel, maar ze hebben het dan altijd "te druk" om even te bellen en al helemaal om af te spreken. Maar voor de rest wordt er wordt gewhatsapped, etc.
@chocolol : heb ik een aantal jaar geleden ook geprobeerd, helaas heb ik het pech gehad dat het merendeel van de mensen waarmee het klikt aan de andere kant van het land woont, dat schiet ook niet echt op. Het is ook altijd echt bij 1 ontmoeting gebleven. Mijn ervaring is dat als mensen je online kennen dat je wel op een soort tweede plaats na al hun vrienden, etc. komt. Spreek ze soms wel, maar ze hebben het dan altijd "te druk" om even te bellen en al helemaal om af te spreken. Maar voor de rest wordt er wordt gewhatsapped, etc.
maandag 29 juni 2015 om 07:33
quote:chocolol schreef op 29 juni 2015 @ 00:50:
Is het geen optie om wat online-vrienden te zoeken? Dus gewoon voor wat sociaal contact maar dan digitaal met de anonimiteit van internet. Misschien dat je hierdoor wel iets beter contact durft te maken.
Hier blijven schrijven dus. Is allicht een begin.
Sociaal vaardigheidstraining lijkt me ook niet verkeerd.
Is het geen optie om wat online-vrienden te zoeken? Dus gewoon voor wat sociaal contact maar dan digitaal met de anonimiteit van internet. Misschien dat je hierdoor wel iets beter contact durft te maken.
Hier blijven schrijven dus. Is allicht een begin.
Sociaal vaardigheidstraining lijkt me ook niet verkeerd.
maandag 29 juni 2015 om 07:46
Een afspraak bij de huisarts vind ik helemaal geen stap te ver in jouw geval.
Je vindt jezelf enorm zielig en je wilt niet of je kunt niet. Het zou zo maar kunnen zijn dat jij je omgeving bergen energie kost om contact met je te maken en daarom doen ze het niet, of ontwijken ze je, of ze doen het wel en jij ziet het niet.
Je reageert hier ook niet op een handreiking.
Ik zou toch echt wel hulp zoeken zodat je inzicht krijgt in jouw handelen en wat voor impact dat heeft op anderen en op jezelf.
Alleen dan kun je zaken veranderen.
Je vindt jezelf enorm zielig en je wilt niet of je kunt niet. Het zou zo maar kunnen zijn dat jij je omgeving bergen energie kost om contact met je te maken en daarom doen ze het niet, of ontwijken ze je, of ze doen het wel en jij ziet het niet.
Je reageert hier ook niet op een handreiking.
Ik zou toch echt wel hulp zoeken zodat je inzicht krijgt in jouw handelen en wat voor impact dat heeft op anderen en op jezelf.
Alleen dan kun je zaken veranderen.
maandag 29 juni 2015 om 08:12
quote:MrSerenity01 schreef op 29 juni 2015 @ 06:50:
@chocolol : heb ik een aantal jaar geleden ook geprobeerd, helaas heb ik het pech gehad dat het merendeel van de mensen waarmee het klikt aan de andere kant van het land woont, dat schiet ook niet echt op.
Je maakt het negatief en je plaatst het buiten jezelf.
Één ervaring maakt toch niet dat het altijd zo is?
@chocolol : heb ik een aantal jaar geleden ook geprobeerd, helaas heb ik het pech gehad dat het merendeel van de mensen waarmee het klikt aan de andere kant van het land woont, dat schiet ook niet echt op.
Je maakt het negatief en je plaatst het buiten jezelf.
Één ervaring maakt toch niet dat het altijd zo is?
maandag 29 juni 2015 om 08:21
quote:Eleonora schreef op 29 juni 2015 @ 07:32:
En nu negeer je Rubber_Ducky ook.
Jammer.
Lief van je prima_donna.
Negeren? TO kan toch reageren waarop hij wil, waarom trek je daar gelijk een negatieve conclusie uit, Eleonora?
En nu negeer je Rubber_Ducky ook.
Jammer.
Lief van je prima_donna.
Negeren? TO kan toch reageren waarop hij wil, waarom trek je daar gelijk een negatieve conclusie uit, Eleonora?
Until you have stood in another woman’s stilettos, you will never begin to know the year of pain she felt breaking them in. (S. L. Alder)
maandag 29 juni 2015 om 08:46
quote:MrSerenity01 schreef op 29 juni 2015 @ 06:50:
Mijn ervaring is dat als mensen je online kennen dat je wel op een soort tweede plaats na al hun vrienden, etc. komt.
Die ervaring deel ik niet. Een jaar of 10 geleden had ik weinig of geen vrienden in de buurt. Inmiddels heb ik weer een sociaal leven opgebouwd. Verschillende nieuwe vrienden online leren kennen. Sommigen op een prikbord van een gedeelde hobby. Anderen via een blog waar ik voor schreef. Enkelen via dit forum.
Ook heb ik enkele nieuwe mensen leren kennen door een cursus Niet door een keertje een cursus te doen. Maar door twee jaar lang elke week naar een cursus te gaan, en de vervolgcursus, en het vervolg daar weer op. En dan nog gaat het niet vanzelf: dan moet ik zelf aan mensen voorstellen iets te ondernemen buiten die cursus.
Mijn ervaring is dat als mensen je online kennen dat je wel op een soort tweede plaats na al hun vrienden, etc. komt.
Die ervaring deel ik niet. Een jaar of 10 geleden had ik weinig of geen vrienden in de buurt. Inmiddels heb ik weer een sociaal leven opgebouwd. Verschillende nieuwe vrienden online leren kennen. Sommigen op een prikbord van een gedeelde hobby. Anderen via een blog waar ik voor schreef. Enkelen via dit forum.
Ook heb ik enkele nieuwe mensen leren kennen door een cursus Niet door een keertje een cursus te doen. Maar door twee jaar lang elke week naar een cursus te gaan, en de vervolgcursus, en het vervolg daar weer op. En dan nog gaat het niet vanzelf: dan moet ik zelf aan mensen voorstellen iets te ondernemen buiten die cursus.
maandag 29 juni 2015 om 08:47
maandag 29 juni 2015 om 08:52
maandag 29 juni 2015 om 08:54
quote:korenwolf schreef op 29 juni 2015 @ 08:46:
[...]
Die ervaring deel ik niet. Een jaar of 10 geleden had ik weinig of geen vrienden in de buurt. Inmiddels heb ik weer een sociaal leven opgebouwd. Verschillende nieuwe vrienden online leren kennen. Sommigen op een prikbord van een gedeelde hobby. Anderen via een blog waar ik voor schreef. Enkelen via dit forum.
Ook heb ik enkele nieuwe mensen leren kennen door een cursus Niet door een keertje een cursus te doen. Maar door twee jaar lang elke week naar een cursus te gaan, en de vervolgcursus, en het vervolg daar weer op. En dan nog gaat het niet vanzelf: dan moet ik zelf aan mensen voorstellen iets te ondernemen buiten die cursus.
Is dat iets wat dan in jouw persoonlijkheid zit, denk je?
Dat mensen niet zelf met een voorstel komen richting jou?
Of ligt dat aan het soort cursus en de mensen die naar zo'n cursus gaan?
Wij kennen elkaar en daarom vraag ik het je, bij mij is het nameliji precies andersom vaak, of het komt van twee kanten maar ik verkeer, qua werk en belangstelling, in een zeer amicale en extroverte omgeving.
Heeft dat er volgens jou mee te maken?
[...]
Die ervaring deel ik niet. Een jaar of 10 geleden had ik weinig of geen vrienden in de buurt. Inmiddels heb ik weer een sociaal leven opgebouwd. Verschillende nieuwe vrienden online leren kennen. Sommigen op een prikbord van een gedeelde hobby. Anderen via een blog waar ik voor schreef. Enkelen via dit forum.
Ook heb ik enkele nieuwe mensen leren kennen door een cursus Niet door een keertje een cursus te doen. Maar door twee jaar lang elke week naar een cursus te gaan, en de vervolgcursus, en het vervolg daar weer op. En dan nog gaat het niet vanzelf: dan moet ik zelf aan mensen voorstellen iets te ondernemen buiten die cursus.
Is dat iets wat dan in jouw persoonlijkheid zit, denk je?
Dat mensen niet zelf met een voorstel komen richting jou?
Of ligt dat aan het soort cursus en de mensen die naar zo'n cursus gaan?
Wij kennen elkaar en daarom vraag ik het je, bij mij is het nameliji precies andersom vaak, of het komt van twee kanten maar ik verkeer, qua werk en belangstelling, in een zeer amicale en extroverte omgeving.
Heeft dat er volgens jou mee te maken?
maandag 29 juni 2015 om 09:19
Ik kijk er even heel praktisch en nuchter naar. Je ervaart het zelf als probleem en je krijgt het zelf niet opgelost. Tijd voor professionele hulp dus, lijkt me. Als je de huisarts een te grote stap vindt, kun je misschien eens bij het Leger des Heils aankloppen. Die geven ook cursussen op dat gebied. Ik denk dat het een beetje is als weer autorijden na een lange tijd, dan kun je ook beter wat lessen nemen om je vaardigheden op te frissen. Jouw sociale vaardigheden kunnen misschien ook wel eens opgefrist worden.
Freedom is just another word for nothing left to lose - Janis Joplin
maandag 29 juni 2015 om 09:19
Ik denk dat het in elk geval deels persoonlijkheid is, Eleonora. Ik ga bijvoorbeeld zelden naar feestjes, want die vind ik afschuwelijk. Dus ik zou een uitnodiging voor een feestje niet gauw herkennen als initiatief tot vriendschap, eerder als nare verplichting. Een praatje over het weer of iemands kinderen idem. Het ligt dus zeker aan mijn manier van kijken.
Qua werk en belangstelling ben ik ook introverter dan jij denk ik. Ik heb relatief veel nerdenvriendjes. Hoewel ik ook toneel gedaan heb, daar ging het net zo.
Qua werk en belangstelling ben ik ook introverter dan jij denk ik. Ik heb relatief veel nerdenvriendjes. Hoewel ik ook toneel gedaan heb, daar ging het net zo.
maandag 29 juni 2015 om 09:32
quote:korenwolf schreef op 29 juni 2015 @ 09:19:
Ik denk dat het in elk geval deels persoonlijkheid is, Eleonora. Ik ga bijvoorbeeld zelden naar feestjes, want die vind ik afschuwelijk. Dus ik zou een uitnodiging voor een feestje niet gauw herkennen als initiatief tot vriendschap, eerder als nare verplichting. Een praatje over het weer of iemands kinderen idem. Het ligt dus zeker aan mijn manier van kijken.
Qua werk en belangstelling ben ik ook introverter dan jij denk ik. Ik heb relatief veel nerdenvriendjes. Hoewel ik ook toneel gedaan heb, daar ging het net zo.
Ja precies.
Uit ervaring weet ik dat tijd met jou doorbrengen erg leuk is, terwijl wij qua persoonlijkheid nogal van elkaar verschillen.
Dat hoeft dus helemaal geen bezwaar te zijn. Wel, denk ik, is het gevoel dat er van beide zijden oprechte interesse is in elkaar belangrijk.
Ik denk dat het in elk geval deels persoonlijkheid is, Eleonora. Ik ga bijvoorbeeld zelden naar feestjes, want die vind ik afschuwelijk. Dus ik zou een uitnodiging voor een feestje niet gauw herkennen als initiatief tot vriendschap, eerder als nare verplichting. Een praatje over het weer of iemands kinderen idem. Het ligt dus zeker aan mijn manier van kijken.
Qua werk en belangstelling ben ik ook introverter dan jij denk ik. Ik heb relatief veel nerdenvriendjes. Hoewel ik ook toneel gedaan heb, daar ging het net zo.
Ja precies.
Uit ervaring weet ik dat tijd met jou doorbrengen erg leuk is, terwijl wij qua persoonlijkheid nogal van elkaar verschillen.
Dat hoeft dus helemaal geen bezwaar te zijn. Wel, denk ik, is het gevoel dat er van beide zijden oprechte interesse is in elkaar belangrijk.
maandag 29 juni 2015 om 10:12
quote:MrSerenity01 schreef op 29 juni 2015 @ 06:50:
@chocolol : heb ik een aantal jaar geleden ook geprobeerd, helaas heb ik het pech gehad dat het merendeel van de mensen waarmee het klikt aan de andere kant van het land woont, dat schiet ook niet echt op. Het is ook altijd echt bij 1 ontmoeting gebleven. Mijn ervaring is dat als mensen je online kennen dat je wel op een soort tweede plaats na al hun vrienden, etc. komt. Spreek ze soms wel, maar ze hebben het dan altijd "te druk" om even te bellen en al helemaal om af te spreken. Maar voor de rest wordt er wordt gewhatsapped, etc.
Maar je hoeft toch ook niet perse iemand te ontmoeten? Althans, zo bedoelde ik mijn tip niet. Ik heb een tijdje geschreven op een internationaal forum. Super leuk, maar niet realistisch om mensen van over de hele wereld in het echt te zien. Toch heb ik daar jaren lang veel online-vrienden gemaakt. Nu snap ik wel dat er een verschil is in digitaal of real life, maar als ik jou verhaal zo hoor met dat je moeite hebt om in het echt contact te maken maar je best eenzaam bent, denk ik dat je daar best wel wat aan hebt.
Verder valt het me op dat je op veel dingen iets aan te merken hebt. Je "vrienden" waren alleen bij jou om er zelf beter van te worden, je online vrienden hebben het te druk voor jou. etc. Je komt op mij wel een beetje negatief over. Misschien is het goed om eens naar je eigen houding te kijken. Als je meer open staat voor dingen en het wat positiever bekijkt, zul je zien dat je je beter voelt dat als je negatief doet EN ik denk dat je dan ook eerder vrienden maakt.
@chocolol : heb ik een aantal jaar geleden ook geprobeerd, helaas heb ik het pech gehad dat het merendeel van de mensen waarmee het klikt aan de andere kant van het land woont, dat schiet ook niet echt op. Het is ook altijd echt bij 1 ontmoeting gebleven. Mijn ervaring is dat als mensen je online kennen dat je wel op een soort tweede plaats na al hun vrienden, etc. komt. Spreek ze soms wel, maar ze hebben het dan altijd "te druk" om even te bellen en al helemaal om af te spreken. Maar voor de rest wordt er wordt gewhatsapped, etc.
Maar je hoeft toch ook niet perse iemand te ontmoeten? Althans, zo bedoelde ik mijn tip niet. Ik heb een tijdje geschreven op een internationaal forum. Super leuk, maar niet realistisch om mensen van over de hele wereld in het echt te zien. Toch heb ik daar jaren lang veel online-vrienden gemaakt. Nu snap ik wel dat er een verschil is in digitaal of real life, maar als ik jou verhaal zo hoor met dat je moeite hebt om in het echt contact te maken maar je best eenzaam bent, denk ik dat je daar best wel wat aan hebt.
Verder valt het me op dat je op veel dingen iets aan te merken hebt. Je "vrienden" waren alleen bij jou om er zelf beter van te worden, je online vrienden hebben het te druk voor jou. etc. Je komt op mij wel een beetje negatief over. Misschien is het goed om eens naar je eigen houding te kijken. Als je meer open staat voor dingen en het wat positiever bekijkt, zul je zien dat je je beter voelt dat als je negatief doet EN ik denk dat je dan ook eerder vrienden maakt.
maandag 29 juni 2015 om 10:56
quote:Eleonora schreef op 29 juni 2015 @ 08:49:
[...]
Omdat ze de enige was, met een concrete handreiking, die door TO niet beantwoord werd. Vandaar dus, Misia.
De enige met een concrete handreiking? NMLK, therapie, huisarts, er is al van alles geopperd.
En dan nog hoef je nog niet te concluderen dat TO Rubber_duck negeert. Erg negatief.
[...]
Omdat ze de enige was, met een concrete handreiking, die door TO niet beantwoord werd. Vandaar dus, Misia.
De enige met een concrete handreiking? NMLK, therapie, huisarts, er is al van alles geopperd.
En dan nog hoef je nog niet te concluderen dat TO Rubber_duck negeert. Erg negatief.
Until you have stood in another woman’s stilettos, you will never begin to know the year of pain she felt breaking them in. (S. L. Alder)
maandag 29 juni 2015 om 11:15
