depressie na scheiding

10-12-2019 19:30 20 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hallo, ben nieuw hier..
De scheiding is nu tien maanden geleden en ik raak meer en meer depressief heb ik de indruk..
Kan me niet over het gevoel zetten van vernederd, in de steek gelaten, gedumpt te voelen..
Iedereen zegt tijd heelt alles maar hoe lang zal ik me zo voelen? Geen toekomstperspectief?
Alle reacties Link kopieren
Wat erg voor je.
Ik maak er een beetje uit op dat de scheiding dus ook niet prettig verlopen is?
Ben je ook echt in de steek gelaten? Of geef je daar liever geen antwoord op?

Ik zou proberen goed voor mezelf te zijn, goed voor mezelf te zorgen.
Alle reacties Link kopieren
Ja van de een op andere dag was het over, huis verkocht, en nu voor alles alleen staan valt me zwaar.
Ik weet dat dit zoveel voorkomt bij andere mensen maar als je in deze spiraal zit raakt je er gewoon moeilijk uit..
Probeer voor mezelf te zorgen hoor ;-) maar het overheersende gevoel van waardeloos zijn blijft aanwezig
Alle reacties Link kopieren
En dan is het ook nog eens winter :| Plus de feestdagen komen er aan. Lijkt me inderdaad heel erg zwaar.
Probeer je wel plannen te maken voor de feestdagen? Heb je goede vriendschappen of fijn contact met familie?
Alle reacties Link kopieren
:hug:
pibbeli schreef:
10-12-2019 21:02
Probeer voor mezelf te zorgen hoor ;-) maar het overheersende gevoel van waardeloos zijn blijft aanwezig
Je hebt zoveel waarde!

:hug:
Alle reacties Link kopieren
Een scheiding, zeker zoals het bij jou is gegaan is een proces waarbij je door verschillende fases heen moet. Je hebt afscheid moeten nemen van je oude leven, je oude omgeving, bent gekwetst, moet opeens allerlei beslissingen nemen, kan boos, verdrietig, moe, lusteloos, teleurgesteld en noem maar op zijn. Het is een soort van rouwen. Toch gaat echt een moment komen waarbij je weer kunt genieten van dingen. Geef je zelf tijd. Tijd voor al die gevoelens. Het zal soms klote zijn, maar achter de wolken gaat de zon echt weer voor je schijnen. Heel veel sterkte.
Denk aan de egels en eekhoorns in de herfst en winter.
Heeft hij een ander? Voel je je daarom zo naar? Heb je kinderen? Heb je nog leuke dingen? Werk, vrienden, familie, hobbys? Scheiden is naar maar geef het nog wat tijd. Ik weet niet hoelang je samen was. Maar het eerste jaar is vaak wel het naarst. Wees mild voor jezelf. Je mag rouwen. Sterkte..
Iedereen beleeft de rouw van uit elkaar gaan op zijn eigen manier.
Bij mij hielp het om voor anderen te zorgen.
Bijvoorbeeld:
a. Een Kerstster (Euphorbia) langsbrengen bij de nieuwe buren en vragen of ze ergens hulp bij nodig hadden. (Ze hadden nog een trapje en emmers nodig.)
b. Zelf koekjes met amandelschaafsel bakken. En deze in een leuk trommeltje geven aan de groentezaak (‘groentejuwelier’) met hun fantastische team en lekkere groente/fruit.
c. 10 mooie kerstkaarten kopen en deze schrijven voor eenzame ouderen
https://www.ouderenfonds.nl/campagnes/s ... kerstkaart


Maar misschien wil jij vooral een boek lezen, rommelen thuis, wandelingetje maken.

En je mag hulp zoeken. Je bent niet de enige die naar een praktijkondersteuner of een psycholoog gaat.
pibbeli schreef:time=1576008121 user_id=393492]
Ja van de een op andere dag was het over[/b], huis verkocht, en nu voor alles alleen staan valt me zwaar.
Ik weet dat dit zoveel voorkomt bij andere mensen maar als je in deze spiraal zit raakt je er gewoon moeilijk uit..
Probeer voor mezelf te zorgen hoor ;-) maar het overheersende gevoel van waardeloos zijn blijft aanwezig
Echt nooit wat gemerkt? Dat is zuur. Hoe lang waren jullie bij elkaar?
pibbeli schreef:
10-12-2019 21:02
Ja van de een op andere dag was het over, huis verkocht, en nu voor alles alleen staan valt me zwaar.
Ik weet dat dit zoveel voorkomt bij andere mensen maar als je in deze spiraal zit raakt je er gewoon moeilijk uit..
Probeer voor mezelf te zorgen hoor ;-) maar het overheersende gevoel van waardeloos zijn blijft aanwezig
Probeer je focus te verleggen naar wat je nog wel hebt en wat je nog kunt bereiken met de middelen die je nu nog wel hebt en investeer in jezelf (en je kinderen). Gun jezelf dingen waar je een goed gevoel van krijgt.

Soms kun je je geest ui die cirkel krijgen door fysiek aan de slag te gaan:

- lekker gaan sporten;
- iets nieuws leren wat je altijd al hebt willen leren;
- iets doen wat je nog nooit hebt gedaan/gedurfd waardoor je je ontwikkeling als mens vergroot;
- jezelf verwennen met iets wat je fijn vindt.

Door bovenstaande dingen te blijven doen, bouw je aan je zelfwaardering en zul je je beter voelen.


En besef dat je in een rouwproces zit maar jij bent níet het rouwproces.

Als het alleen niet lukt om de focus te verplaatsen naar wat je nog wél hebt, in plaats van wat je bent verloren, zoek dan professionele hulp via de huisarts.
Alle reacties Link kopieren
Ik had paar weken voor de breuk een voorgevoel, geconfronteerd maar steeds ontkend met kracht.
Bedankt voor jullie lieve reacties, doet me goed..
Ben al door fases van rouw heen, maar nu lijkt depressie het beste woord voor de stemming waarin ik verkeer..
Ik ga al maanden naar psychologe, ook voor EMDR maar voorlopig veel terugvallen als ik eens een sterk moment heb.
Alle reacties Link kopieren
Ja een ander, een collega, die laat dan ook man en kind in de steek voor een verliefdheid van enkele weken en nu zijn ze zelfs verloofd al..
Alle reacties Link kopieren
Hee Pibelli,
Ik ben 6 maanden geleden door mijn man verlaten, ook plotseling. We zijn inmiddels officieel gescheiden. Woon nog wel in het huis, dat laten we 2 jaar onverdeeld om het makkelijker te maken voor onze dochter die het psychisch ook zwaar heeft.
Hij was de liefde van mijn leven en ook ik zit in een zwarte depressie nu. Leven lijkt zo zinloos. Wie weet kunnen we elkaar wat steunen...
Alle reacties Link kopieren
Hey Hyphen, ja is zo zwaar hé
Ik heb geen kinderen, misschien beter nu, leven lijkt idd zinloos, maar we moeten vooruit.
Er is geen wondermiddel om ons uit deze spiraal te halen, ik hoop enkel ooit weer het geluk te zien.
Was er ook een ander is spel?
Alle reacties Link kopieren
Hee Pibbeli,
Ja mijn twee kinderen (een is al uit huis) maken het niet makkelijker en hebben er ook veel verdriet van.
Mijn ex was ook verliefd op een ander maar hij is nu alleen. Hij wil mij gewoon niet meer en na meer dan 25 jaar is dat niet te bevatten.
Ik hoop dat ik er ooit overheen kom en ga ook naar therapie maar ik zie nog geen licht aan het einde van de tunnel. Mis hem gewoon nog zo ontzettend en vind mezelf niets meer waard nu
Alle reacties Link kopieren
Hyphen volkomen begrijpelijk, en alle lieve woorden ten spijt, we zien het gewoon even niet meer..
Hoop dat therapie iets uithaalt, ik ben altijd beetje beter maar soms van korte duur
Alle reacties Link kopieren
Mijn oom heeft zijn vrouw ook verlaten. Jaren geleden inmiddels al.
Zij was, ook tijdens haar huwelijk, al erg onzeker over zichzelf.
Ik weet nog hoe gebroken ook zij was, en terecht natuurlijk. Maar toch heeft het haar aan de andere kant, achteraf gezien ook wat goed gedaan. Anderhalf tot twee jaar later leefde ze op, ook met behulp van therapie en veel steun om zich heen. Ze kwam er achter hoe ontzettend sterk ze eigenlijk is. Het hele gebeuren heeft haar sterk en zelfverzekerd gemaakt.
Natuurlijk blijft daar tegenover staan... wel, de nare eenzaamheid die je af en toe zo snijdend voelt, voor nu. Maar ik wens voor jullie beide dat jullie hier sterker en zelfverzekerder uit mogen komen.
Ik weet dat mijn woorden, in vergelijking met hoe jullie je moeten voelen, maar weinig betekenen. Maar ik wil jullie het allerbeste toewensen.
Je komt er nog wel achter: je bent veel sterker dan je denkt.
Alle reacties Link kopieren
Bij mij heeft het ongeveer 2 jaar geduurd. Heb echt diep gezeten toen. Zag het echt niet meer zitten...

Nu eindelijk ben ik er toch uitgekomen en ben ik eindelijk weer happy met mijn leven. Heb ook een nieuwe vriend. Het gaat over.. maar pas als je het echt loslaat en accepteert dat het over is.
Alle reacties Link kopieren
Loslaten dat is het moeilijkste dat er is.. ik blijf maar hopen dat er inzicht komt en terugkomt.. wat niks zou veranderen natuurlijk integendeel zelfs..
Zie zo op tegen de feestdagen die ik alleen zal doorbrengen, merk ook dat ik gewoon mezelf aan isoleren ben.
Super om te horen dat het ondertussen goed met jullie gaat, jullie woorden doen me goed.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven