Depressietopic - praat mee!

IBIopviva ik sluit me volledig aan met jouw tekst.

@ shiverrr voor de aankomende dagen

En hoe is iedereen oud en nieuw doorgekomen?

Ik had gister een enorme crisis. Echt een flinke. Op mijn werk eerder naar huis gegaan ivm paniek, klamme handen, hartkloppingen en overgeven. Toen ik daarna mijn moeder aan de lijn had moest ik heel erg huilen. Ze was jarig dus daar voelde ik me erg schuldig over. Ben nog op bezoek gegaan maar ook daar moest ik alleen maar huilen. Heb de psychologen praktijk gebeld en kreeg een terugbelverzoek van mijn psycholoog. Ook heb ik de dokter gebeld en ik moest gelijk komen. Zij gaf mij advies om gelijk thuis oxazepam in te nemen en toen ik eenmaal thuis was ging het wel weer. Ik hoop dit nooit meer mee te maken, wat heb ik me vreselijk ellendig gevoeld. Als de dokter niet bereikbaar was geweest dan had ik de huisartsenpost moeten bellen, zo erg zat ik er doorheen. Mijn vriend kwam gelukkig nog wel op bezoek ‘s avonds dus we hebben samen rustig op de bank gezeten. Nu gaat het wel weer.

Ik had dit topic ontvolgd, want het ging na 2 EMDR sessies ineens wonderbaarlijk goed. Ik was helemaal helder en voelde me supergoed. Helaas heb ik deze week een vieze terugval, met veel angst, paniek en spanning. Het komt mede door het afbouwen van de medicatie, maar ik kan het redelijk slecht hebben hoor. Ik ga meteen twijfelen aan mijn toekomst, opleiding afmaken, heeft het wel zin, hou ik het wel vol? Het verlamd, beangstigd en geeft e een klap in het gezicht.

@ Tottalyfree goed dat je hier weer je hart lucht.
Vervelend zeg dat het minder gaat.
Zelf heb ik ook EMDR gehad bij mij kwam de ‘klap’ later wat normaal schijnt te kunnen zijn.
De één heeft het net na de behandeling en de ander later.
Ik kreeg opeens een terug val denk 1,5 maand na de sessies.
Hoe lang is het voor jou geleden?
Ik klim wel een beetje sneller uit het dal dan eerst.

@vlamtosti fijn dat je vriend er was en dat het nu weer wat beter gaat.

Ja ik heb 't wel mee gehoord hoor maar ik had er niet bij stil gestaan dat het mij ook zou overkomen haha. Er zat ongeveer een maand tussen, misschien 5 weken zelfs.
Ergens voelt het ook wel weer vetrouwd om me zo klote te voelen, stom is dat he?

@vlamtosti. Dat klinkt vervelend! Ik snap dat je je niet nog eens zo wil voelen. Heb je enig idee waardoor je in die crisis raakt op zon moment?
Sterkte!

@totally. Bah zeg, zon terugval! Dat is zeker schrikken. Nou hopelijk gaat het snel wat beter, al is het een klein beetje.

@hondenmens. Wat goed dat je dat gaat doen! Zeker gezien uitten voor je moeilijk kan zijn.

Gisteren is een vriendin blijven eten, daarna was ik alleen. Ik ben gewoon door oud en nieuw heen geslapen. Toch wel alleen eigenlijk. Maar ik wilde niet weer ontwricht raken door de feestdagen.

Ik denk wel dat het een goede keuze was. Vandaag had ik een goede dag, alleen nog erg moe. Ik heb ook een wat moeizamere maand gehad. Dat maakt ook weer moe.

Nu hopen dat ik weer terug ga naar mijn stabiliteit van voor december. En dan weer verder met mijn herstel.

chocoladeballetjes schreef: ↑

01-01-2020 20:52

@vlamtosti. Dat klinkt vervelend! Ik snap dat je je niet nog eens zo wil voelen. Heb je enig idee waardoor je in die crisis raakt op zon moment?
Sterkte!

Ik denk opgebouwde spanning van maanden. Ik had natuurlijk al de laatste tijd veel last van paniek klachten en nu kwam het tot een uitbarsting denk ik. Het was iig heel heftig.
Wat fijn dat jij vandaag een redelijk goede dag had, ondanks dat je moe bent. Dat moe zijn hoor ik veel om me heen ook.

Wat een nare ervaring vlamtosti, wel heel goed dat je hulp gezocht en gekregen hebt!

Choco, overslaan van een feestdag kan soms idd de beste keuze zijn.

Totally, EMDR kan verlaat idd nog een heftige inpact geven. Heb je nog wel begeleiding?

Allen,
Mij heeft de "vakantie" echt goed gedaan. Zo jammer dat het alweer voorbij is. Ja natuurlijk heb ik buien gehad. Boosheid op mijzelf en moeite mijn emoties te doseren. Een paar keer met mijn vuisten op de deur geslagen maar vrij snel weer bij zinnen.
Soms dagen dat ik echt niks wilde doen maar dat voelde nu ook wel een beetje als "legaal".
Ben weer wat creatieve dingen aan het oppakken. We hebben sinds enkele weken een soort schoonmaakrooster opgesteld en dat werkt eigenlijk erg goed uiteraard in combinatie met het vele opruimen wat ik afgelopen periode heb gedaan en het feit dat er nu beperkt dingen ingekocht worden.
Maar ook dingen als stofzuigen, de badkamer en de keuken worden nu vaker gedaan. Ook gewoon het opruimen hier in de woonkamer lijkt beter te gaan. Hopelijk houden we dit vol als de dagen straks weer drukker worden.
Morgen gaan we (wederom) nieuw zeil voor de keuken uitzoeken dus ik hoop dat we dat ook aanpakken in februari.

Ibop momenteel even niet, over 2 weken weer. Eerst maar eens op wintersport volgende week.

totallyfree schreef: ↑

02-01-2020 21:45

Ibop momenteel even niet, over 2 weken weer. Eerst maar eens op wintersport volgende week.

Hopelijk bied dat afleiding genoeg, veel plezier gewenst met de voorpret alvast.

IBIopviva schreef: ↑

02-01-2020 21:48

Hopelijk bied dat afleiding genoeg, veel plezier gewenst met de voorpret alvast.

Dank je wel Zie er wel een beetje tegenop, want ik ben weer een stuk vermoeider en dat is dan wel lastig als ik lekker op tijd mn bed uit wil om te skien.

@Grietje: dankje!

@Vlamtosti: He wat naar zeg om zoiets mee te maken. Heb je dit al vaker gehad of was dit de eerste keer dat het zo erg was? Ik heb zelf sinds ik ooit paniekaanvallen heb gehad iets bij wat ik kan innemen. Het is bijna nooit nodig, maar geeft wel een fijn gevoel. Misschien ook handig voor jou?

@Totallyfree: Jammer dat je een terugval hebt. Maar het gaat vaak met kleine stapjes en dat moet je niet vergeten denk ik. Je zet 2 stappen voorwaarts en weer 1 achteruit. Al zou het natuurlijk fijn zijn dat het in 1x gewoon goed zou gaan na je therapie. Sterkte iig! En veel plezier op wintersport. Hopelijk doet dat je een beetje goed!

@Ibi: Fijn dat je 'vakantie' je zo heeft goed gedaan! En dat je nu ook gewoon een duidelijk schema hebt. Dat geeft misschien ook wel houvast in drukkere periodes? Wat ben je voor creatieve dingen aan het oppakken?

@Choco: Goed dat je voor jezelf hebt gekozen ook al was het op dat moment zelf misschien even niet zo leuk. Nu de normale dagen weer beginnen hoop ik dat je je stabiliteit weer snel terug gaat vinden. Want je was zo goed op weg!
Klopt het trouwens dat de app emood pas een grafiek gaat laten zien na 30 dagen ipv dat ie het per dag al iets laat zien?

Mijn beladen dagen zijn achter de rug en ze waren echt verschrikkelijk. Veel zware rustgevende medicatie geslikt om maar niks te voelen en rustig te blijven. Vandaag heb ik het iig uit kunnen stellen tot 13.00 ipv om 06.30. Kleine vooruitgang zullen we maar zeggen.

De oppashond die ik heb was toch wel heel erg fijn bij die dagen en sowieso om er 1 te hebben. Hij is zo aanhankelijk en wil alleen maar bij me zijn. Dat geeft toch ook een soort van troost. Alsof hij het aanvoelt dat ik het nodig heb.

Ik hoop dat het nu langzaam de paniek verdwijnt en ik het sporten weer kan oppakken en uit mijn depressie kom. Want 1 maart begin ik met werken dus dan 'moet' ik wel stabiel zijn. Anders heb ik wel gelijk een slechte start.

@vlamtosti. Ik weet dat je nu vaker paniek klachten hebt. Maar soms zit er informatie in wat dus de laatste druppel was naar zon aanval. Maar wellicht is het in dit geval vager.
Maar vervelend al die paniek de afgelopen maanden.
Sterkte.

@ibi. Klinkt goed, dat die vakantie zo goed hielp. Probeer het nu meer vast te houden, die rust. Want het werkt dus goed. Dat betekent dus dat rust de sleutel is die je nu krijgt aangereikt en dus moet aanpakken. En dat kan ook als je meer doet, maar toch nog een beetje die vakantie erin houd.

@shiverr. Die vraag van de app weet ik niet meer. Het is erg lang geleden dat ik ermee ben begonnen nml.

Fijn dat alle beladen data achter je liggen, eindelijk. Ik snap dat het nu heel spannend voor je is of je daadwerkelijk gaat opknappen. Ik hoop het echt voor je. Maar het klinkt wel alsof de kans erin zit gezien de moeilijke data en feestdagen achter de rug zijn.

Wat fijn zo'n lieve hond waar je op past. Ik kan me voorstellen dat je daar wat aan hebt (hoewel dat bij mij meer zou werken met katten).

Het enige wat je nu kan doen is goed voor jezelf zorgen en rustig proberen op te knappen van die vermoeiende tijd.

Hier gaat het goed. Wel ben ik moe en overprikkeld omdat ik gisteren een drukke werkdag heb gehad.

Ik zou zondag ook een drukke dag hebben van werk (geen verplichting). Vanmiddag heb ik besloten dit niet te gaan doen. En ik vond dat een erg moeilijk besluit.
Dit omdat ik er erg veel zin in had. En mijn woonbegeleider leek vooral mij te stimuleren om te gaan en mijn baas ging er tegenin toen ik afzei.

Maar uiteindelijk weet ik wat mijn intuïtie zegt. En dat is dat ik uit de kwakkel maand wil komen en nu flink overprikkeld ben.

Ik ga nu zondag naar mijn ouders. En nu rust ik uit, wat ook als nodig voelt.
Ook heb ik me nu wel bij mijn keuze neergelegd, maar dat gaf echt even stress. Maar ik heb eigenlijk al geen twijfel wat de juiste keuze is. Alleen zou het fijn zijn wat bevestiging te krijgen.

Maar dan maar zonder.

Sterkte/succes vandaag

@Choco: Ja die kans zit er zeker in. Het zal niet gelijk beter gaan, maar misschien over aantal weken wel weer een stijgende lijn. Al zie ik het nu wel somber in, maar dt is ook weer de depressie die spreekt natuurlijk.

Wat goed dat je toch voor jezelf hebt gekozen ondanks dat de anderen niet achter je staan, echt knap. Wel jammer dat er moeilijk over wordt gedaan terwijl ze wel weten wat er speelt neem ik aan? Ik kan me voorstellen dat het je stress geeft zo'n beslissing, maar geniet van je vrije weekend en rustig even bijkomen!

Hallo allemaal,

Al eventjes niet mee geschreven..
Allereerst de allerbeste wensen voor het nieuwe jaar

Hier gaat het helaas niet zo goed, vandaag echt een dieptepunt.
Veel huilen, leeg voelen.. voel me echt al te lang niet goed, veel eenzaam ook.
Voel me gewoon niet mezelf en kan nergens meer echt blij van worden.

Heb in ieder geval wel een knoop doorgehakt net en me afgemeld voor vrijwilligers werk morgen en het ziet ernaar uit dat ik de komende tijd even niet ga. Ik blijf al te lang aanmodderen, toch maar weer wel gaan, weer mezelf op proberen te pakken. Doe mezelf ook te goed voor, terwijl ik me echt zwaar ellendig voel,..

Ik heb besloten om weer hulp te gaan
zoeken. Ik ga nog liever meerdere dagen in de week in therapie dan zo door blijven gaan.

Ik kán en wil zo niet doorgaan en ergens ben ik wel een beetje opgelucht dat ik in ieder geval een beslissing heb genomen..

@Yess: Vervelend dat het zo slecht met je gaat. Van niks meer blij worden herken ik op dit moment ook jammer genoeg. Het is echt een rot gevoel vind ik. Dan ga ik mezelf extra rot voelen, omdat ik niks meer leuk vind, beetje een bevestiging van 'zie je het gaat echt niet goed met je'.

Wel goed dat je je vrijwilligerswerk hebt afgezegd en voor jezelf hebt gekozen. Het moet wel leuk blijven natuurlijk en nu kan het gewoon te veel zijn op dit moment. Heb je een beetje rust gevonden nu je een beslissing hebt gemaakt?

Ik vind het een goede stap van je om weer hulp te gaan zoeken! Is soms echt even een drempel overgaan.
Heb je trouwens medicatie?

Choco,
dank je voor je reactie! Ik ben er vrij zeker van dat ik definitief ga stoppen met mijn vrijwilligerswerk. Momenteel ben ik al maanden afwezig wegens terugval maar ik merkte dat ik veel meer rust had afgelopen weken omdat mijn vrijwilligerswerk dan sowieso stil ligt. Ik merk nu pas dat ik op dagen dat ik hoorde te werken me toch onrustig en schuldig voelde.
Bovendien zal ik vanaf september in dagbehandeling gaan en dan moet ik sowieso toch stoppen, ik weet dat duurt nog een tijd hoor maar ik kan me niet voorstellen dat ik er over een paar weken anders over denk en weer terug ga tot die tijd.

Wat goed dat je hebt aangegeven niet te gaan. Sommige dingen voel je zelf toch beter. Ik had het laatst andersom. Ik twijfelde over iets en woonbegeleider zei: niet doen, heb het toch gedaan en dat was prima. Soms denk je er toch anders over en dat kan positief uitpakken of niet beide kun je lering trekken.

Yess,
wat naar zo'n enorme terugval. Goed om (weer) hulp te zoeken. Bespreek met de huisarts ook direct hoe de wachttijd (die er ongetwijfeld zal zijn) overbrugt gaat worden.
Ik vind het ook goed dat je je vrijwilligerswerk af gaat zeggen dat kan al enorm schelen.

Shiverrr,
Spannend om weer te gaan werken. Zit je momenteel officieel in de ziektewet, sta je er wel achter om weer te gaan werken?

Allen,
Merk dat het weer ietsje minder gaat. Spanning op kaken is terug maar kan redelijk de oorzaak aanwijzen en dat scheelt al wel een hoop.
Vandaag stond op mijn schoonmaaklijstje wat dingen in de keuken dus ik pak mijn koffiepot, spoel hem uit en denk goh dat ding is zwart vanbinnen klopt dat wel? Ik maak een sopje met heet water haal er een spons over gatver allemaal zwart spul. Hoort helemaal niet zwart te zijn uiteraard. Heb er soda en kokend water overheen gedaan en laten trekken. Korte tijd later glom hij weer helemaal bleh wat eruit kwam was nog donkerder dan koffie zelf.
Nou smaakte de koffie nog prima hoor maar dit ga ik wel vaker doen.
Op lijstje staat maandelijks de oven dus zet er dan maar ook de koffiekan bij. Snap ook echt niet hoe dat mij zo lang ontgaan was om eerlijk te zijn want de rest van het apparaat maak ik met enige regelmaat gewoon schoon. Voel me gelijk een viespeuk.
Verder rustige dag, even gaan wandelen met mijn man. Kon nog wat van de aanbieding kopen een soort kwark waar ik mee ontbijt was nu 1 plus 1 gratis. Is normaal ruim 2 euro per pot dus dat scheelde behoorlijk.

Eigenlijk zou ik morgenochtend naar mijn vrijwilligerswerk gaan (gewoon voor koffie) dat begint dan weer en hebben soort nieuwjaarsborrel maar denk niet dat ik ga. Deels ook omdat ik merk dat ik weer moeite heb met de gewone dingen. Haar, make-up beetje leuke kleding uitzoeken, douchen enz. En ik ga alleen daarheen als ik die dingen allemaal gedaan heb. Moet er om 10.00 zijn dus ook de wekker zetten.
Ik kan oprecht huilen als ik denk aan "al die" verplichtingen die weer op mij af gaan komen komende periode. Wat trek ik alles slecht. Kan me haast niet voorstellen dat ik ooit gewoon werkte, een zeer actieve man had en leven, een pleegzoontje, vrijwilligerswerk erbij enz. Nu kan ik al jaren alleen maar vrijwilligerswerk aan en zelfs dat al maanden niet.
Soms voelt het allemaal zo nutteloos en waardeloos.

@Ibi: Nee ik ben in mei moeten stoppen met mijn stage voor de 2e keer en durfde een 3e keer niet meer aan. Omdat beide keren mijn depressie de doorslag gaf in het niet behalen van mijn stage. Wel heel zonde want ik was 6 jaar naar school geweest en bijna mijn hbo diploma binnen. Zou nog 6 weken stage moeten en mijn scriptie en was dan klaar geweest. Dus daarna ben ik op zoek naar werk gegaan. Op het moment van een terugval denk ik ' ik ben blij dat ik niet werk' andere kant kan het juist ook mijn leven invulling geven waardoor ik me nuttig voel. Het is heel dubbel want op dit moment zie ik er tegen op.

Ben je qua schoonmaken niet te streng voor jezelf? Zoiets zie je toch ook gewoon makkelijk over het hoofd? En dan nog kan het gebeuren dat je zoiets mist.
Wel een heel naar gevoel dat nutteloze en waardeloze gevoel, wat ik wel heel goed kan begrijpen. Is het niet mogelijk dat je weer een aantal verplichtingen kan schrappen zodat de dingen die je 'moet' doen kleiner worden? Dan is het misschien ook beter te over zien voor je.

Morgen weer naar de psycholoog , kijken of ze me even kan helpen met de training door mijn dyslexie vind ik het toch een hele kluif en omdat mijn geheugen af en toe lastig is verwar ik bepaalde zaken met elkaar de benamingen.
Als me iets wordt verteld blijft het beter hangen.

@Shiverr, dankjewel! Het voelt ook echt als een opluchting.. heb ook echt besloten om voorlopig niet te gaan.
Ik trok het eigenlijk al een tijdje niet maar wilde eigenlijk mezelf groot houden en niet het gevoel hebben van falen... Maar ik weet dat zo doorgaan gewoon echt niet werkt en dat ik juist een stap terug moet doen om weer vooruit te komen.

Werd vanmorgen helemaal naar wakker, ook van het huilen. Dus het is gewoon de goede beslissing.
Ik slik trouwens geen medicijnen, durf het niet maar sta er wel weer voor open..
Deze week naar de huisarts en verder op mezelf richten, opruimen in huis, huishouden heb ik ook weinig energie voor gehad.

Verder heb ik al heel lang veel te weinig om naar uit te kijken... Moet dat op een of andere manier meer gaan plannen.
Maar ja, stap voor stap.

IBIopviva schreef: ↑

05-01-2020 21:45

Yess,
wat naar zo'n enorme terugval. Goed om (weer) hulp te zoeken. Bespreek met de huisarts ook direct hoe de wachttijd (die er ongetwijfeld zal zijn) overbrugt gaat worden.
Ik vind het ook goed dat je je vrijwilligerswerk af gaat zeggen dat kan al enorm schelen.

Eigenlijk zou ik morgenochtend naar mijn vrijwilligerswerk gaan (gewoon voor koffie) dat begint dan weer en hebben soort nieuwjaarsborrel maar denk niet dat ik ga. Deels ook omdat ik merk dat ik weer moeite heb met de gewone dingen. Haar, make-up beetje leuke kleding uitzoeken, douchen enz. En ik ga alleen daarheen als ik die dingen allemaal gedaan heb. Moet er om 10.00 zijn dus ook de wekker zetten.

Ik kan oprecht huilen als ik denk aan "al die" verplichtingen die weer op mij af gaan komen komende periode. Wat trek ik alles slecht. Kan me haast niet voorstellen dat ik ooit gewoon werkte, een zeer actieve man had en leven, een pleegzoontje, vrijwilligerswerk erbij enz. Nu kan ik al jaren alleen maar vrijwilligerswerk aan en zelfs dat al maanden niet.
Soms voelt het allemaal zo nutteloos en waardeloos.

Heel herkenbaar... Ben je nog geweest naar vrijwilligers werk?

Het rare is, ik heb heel lang in de ziektewet gezeten en ik heb nu dus al een tijdje dingen weer opgepakt, zoals vrijwilligers werk enz dus voor de buitenwereld lijkt het misschien alsof het beter gaat maar ik voel me niet beter..
Voelde me in de tijd dat ik niet werkte beter als nu.
Dus ik denk dat het me heel veel rust gaat geven, even geen vrijwilligers werk.

Ik heb dat ook dat ik wel kan janken als ik veel heb in een week en allerlei verplichtingen heb. Ik krijg het in mijn hoofd dan ook moeilijk op een rij, boodschappen lukt me dan minder goed, qua eten weet ik het allemaal niet meer, slaap slechter enz. Dus voel me dan ook snel uitgeput.

En dat in combinatie met vergelijken met anderen en snel overprikkeld zijn en daardoor regelmatig de connectie met mezelf verliezen heb ik nu echt zoiets van, even niet hoor... Even pas op de plaats en ik hoop dat het me lukt om binnenkort eens iets leuks voor mezelf te plannen.