Psyche
alle pijlers
Depressietopic - praat mee!
zondag 24 februari 2019 om 22:33
Nogal wat mensen op het forum (en daarbuiten natuurlijk) kampen met depressie.
Het leek me daarom een goed idee om een algemeen depressietopic te openen.
Zodat we elkaar kunnen steunen, tips kunnen geven, vragen kunnen stellen. Of gewoon even laten weten hoe je je voelt, delen dat je je klote voelt of dat het juist wat beter gaat.
Ook als je inmiddels hersteld bent van je depressie, of partner/betrokkene bent.
Voel je welkom!
Het leek me daarom een goed idee om een algemeen depressietopic te openen.
Zodat we elkaar kunnen steunen, tips kunnen geven, vragen kunnen stellen. Of gewoon even laten weten hoe je je voelt, delen dat je je klote voelt of dat het juist wat beter gaat.
Ook als je inmiddels hersteld bent van je depressie, of partner/betrokkene bent.
Voel je welkom!
zondag 1 december 2019 om 13:12
@shiver. Wat vervelend! En wat naar dat je het gevoel van falen erdoor krijgt. Ik vind het geen falen, het is natuurlijk wel heel jammer dat het nu zo loopt. Het valt ook altijd tegen als je weet terug valt. Hopelijk knap je snel een beetje op!
@all. Hier gaat het redelijk. De afgelopen dagen ging het niet goed. Omdat ik even echt in de war was is mijn geest enorm uitgeput en ben ik heel kwetsbaar.
Ik ben ik contact heel snel gespannen. Gisteren ben ik uren enorm overstuur geweest. Uiteindelijk was het wel goed denk ik.
Vanmorgen ben ik beter opgestaan. Maar ontbijten met een vriend van me was nog erg veel. Ik was erg gespannen.
Ik hoop vooral dat ik nu niet in een depressie terecht ga komen ofzo, want mijn geest heeft het zwaar om weer tot stabiliteit te komen.
Als ik nu snel stabiel wordt daarentegen ben ik wel heel trots op mezelf en mijn stabiliteit.
Rest van de middag pulp kijken op de bank onder mijn dekbed. En dan eten met mijn beste vriendin. Als ik dit opschrijf denk ik ineens, misschien moet ik maar even thuis eten. Even ovena denken.
@all. Hier gaat het redelijk. De afgelopen dagen ging het niet goed. Omdat ik even echt in de war was is mijn geest enorm uitgeput en ben ik heel kwetsbaar.
Ik ben ik contact heel snel gespannen. Gisteren ben ik uren enorm overstuur geweest. Uiteindelijk was het wel goed denk ik.
Vanmorgen ben ik beter opgestaan. Maar ontbijten met een vriend van me was nog erg veel. Ik was erg gespannen.
Ik hoop vooral dat ik nu niet in een depressie terecht ga komen ofzo, want mijn geest heeft het zwaar om weer tot stabiliteit te komen.
Als ik nu snel stabiel wordt daarentegen ben ik wel heel trots op mezelf en mijn stabiliteit.
Rest van de middag pulp kijken op de bank onder mijn dekbed. En dan eten met mijn beste vriendin. Als ik dit opschrijf denk ik ineens, misschien moet ik maar even thuis eten. Even ovena denken.
zondag 1 december 2019 om 16:24
Dankje @Mabelle en @Choco. Ik weet dat het niet goed is om gefrustreerd te raken dat ik moet slapen overdag. Alleen ik kan het gewoon niet accepteren, eigenlijk mn hele situatie niet. Ik weet ook wel waarom ik een terugval heb nu. Ik ben heel gevoelig voor data wanneer er vervelende dingen zijn gebeurt. Nu komt er half december 1 aan en rond nieuwjaar weer 1. Van beide heb ik toen het gebeurde erg veel last gehad en nog steeds niet helemaal verwerkt. Dus ik vrees dat ik er nu 1,5 maand sowieso aan vast zit of langer.
Het valt ook zo tegen elke keer opnieuw terugvallen. Alleen al daarom ben ik in begin boos en verdrietig om. Dat moet eerst weer even zakken voordat het weer beter kan gaan. Ik word er altijd beetje wanhopig van dat dit heel mn leven zal spelen.
Het contact met die jongen waar ik laatst advies over vroeg heb ik stop gezet. Ik kom zelf amper mn dagen door en dan kan ik niet nog eens leuk gaan doen via whats app of afspreken. Dat is gewoon te veel.
Dit weekend had ik een oppashond en dat maakt me altijd wat vrolijker. Gisteren wel een redelijke dag gehad, maar vandaag ondanks dat hij er is gaat het niet heel geweldig. Dus wanneer hij er niet was geweest, was het wel echt een rot dag geweest. Ik ga een stemmingsdagboek bijhouden op mijn telefoon. Dan kan ik eens kijken hoeveel goede en rot dagen ik nu werkelijk heb.
@Choco: Wat rot dat je je zo kwetsbaar voelt. Als de afspraak met je vriendin te veel is zou ik gewoon afzeggen en het uitleggen waarom. Want als dit je herstel in de weg zou staan zou het zonde zijn. Ik hoop echt voor je dat je weer je stabiliteit kan terug vinden en niet in een depressie raakt.
Het valt ook zo tegen elke keer opnieuw terugvallen. Alleen al daarom ben ik in begin boos en verdrietig om. Dat moet eerst weer even zakken voordat het weer beter kan gaan. Ik word er altijd beetje wanhopig van dat dit heel mn leven zal spelen.
Het contact met die jongen waar ik laatst advies over vroeg heb ik stop gezet. Ik kom zelf amper mn dagen door en dan kan ik niet nog eens leuk gaan doen via whats app of afspreken. Dat is gewoon te veel.
Dit weekend had ik een oppashond en dat maakt me altijd wat vrolijker. Gisteren wel een redelijke dag gehad, maar vandaag ondanks dat hij er is gaat het niet heel geweldig. Dus wanneer hij er niet was geweest, was het wel echt een rot dag geweest. Ik ga een stemmingsdagboek bijhouden op mijn telefoon. Dan kan ik eens kijken hoeveel goede en rot dagen ik nu werkelijk heb.
@Choco: Wat rot dat je je zo kwetsbaar voelt. Als de afspraak met je vriendin te veel is zou ik gewoon afzeggen en het uitleggen waarom. Want als dit je herstel in de weg zou staan zou het zonde zijn. Ik hoop echt voor je dat je weer je stabiliteit kan terug vinden en niet in een depressie raakt.
zondag 1 december 2019 om 19:06
@shiverr. Wat mij betreft heb je zeker niet de plicht tot accepteren (wat voor mijn gevoel vaak van je wordt gevraagd.) Je mag boos worden, sterker nog dat is normaal.
Ik ga mezelf ook echt niet lastig vallen dat ik die ellendige psychische problemen hoef te accepteren.
Ik ben idd ook altijd vooral in het begin van een terugval boos en verdrietig.
Jammer van die man, maar fijn voor je dat je een besluit hebt genomen.
Moeilijk rond van die data. Ik heb vooral spanning rond kerst en dat begint ook al een beetje.
Kan je hier goed over praten met je hulpverlener?
Ik ben niet naar die vriendin gegaan overigens. Zit al twee dagen bijna de hele dag alleen. Helemaaaaaal niet normaal voor mij.
Ik begin me beter te voelen. Ben het laatste uur wel een beetje onzeker of ik mij niet iets te blij voel. Nml iets creatiefs doen (zal het maar niet uitleggen) en mezelf dan ook gruwelijk geweldig geniaal vinden en er zo blij van worden haha. Ook lastig dat ik telkens met niemand kan overleggen (dat kon ik voor de bezuinigingen op mijn afdeling wel). Maar denk dat het nog wel goed gaat als ik het een beetje blijf checken. En misschien ben ik gewoon een beetje opgelucht me wat beter voel.
Altijd lastige kwestie!
Ik ga mezelf ook echt niet lastig vallen dat ik die ellendige psychische problemen hoef te accepteren.
Ik ben idd ook altijd vooral in het begin van een terugval boos en verdrietig.
Jammer van die man, maar fijn voor je dat je een besluit hebt genomen.
Moeilijk rond van die data. Ik heb vooral spanning rond kerst en dat begint ook al een beetje.
Kan je hier goed over praten met je hulpverlener?
Ik ben niet naar die vriendin gegaan overigens. Zit al twee dagen bijna de hele dag alleen. Helemaaaaaal niet normaal voor mij.
Ik begin me beter te voelen. Ben het laatste uur wel een beetje onzeker of ik mij niet iets te blij voel. Nml iets creatiefs doen (zal het maar niet uitleggen) en mezelf dan ook gruwelijk geweldig geniaal vinden en er zo blij van worden haha. Ook lastig dat ik telkens met niemand kan overleggen (dat kon ik voor de bezuinigingen op mijn afdeling wel). Maar denk dat het nog wel goed gaat als ik het een beetje blijf checken. En misschien ben ik gewoon een beetje opgelucht me wat beter voel.
Altijd lastige kwestie!
zondag 1 december 2019 om 22:39
@mabelle: Ik heb ook veel moeite met opstaan, op gang komen. Van teveel moeten raak ik gestrest, soms ook uit verveling. Angst heb ik met name voor de toekomst als mijn moeder ooit weg valt. Met niemand heb ik zo'n sterke band als haar. We kunnen bijna alles tegen elkaar zeggen. Zou niet weten tegen wie ik dat later zomaar kan doen. Denk dat ik me dan heel eenzaam zou voelen.
@Shiverrr: Vervelend dat het als falen voelt dat je overdag moet slapen. Maar ik herken het wel. Ik kan na de lunch of na de afwas 's avonds ineens zo'n moe zijn. Echt slapen doe ik niet dan. Ik zit dan soms een beetje te knikkebollen. Maar ik wil er nooit voor gaan liggen, dan moet ik echt al griep hebben. Mijn moeder heeft daar geen moeite mee. Als zij moe is gaat ze gewoon liggen slapen. Als ze tijd heeft dan.
Ik ben ook altijd erg met datums bezig, had ik als kind al. Zowel van leuke als vervelende dingen. Zoals nu. Dertien jaar geleden deze periode was ik net verhuisd met mijn moeder (scheiding). Alles wat daarbij kwam kijken en eromheen. Het lijkt nog maar zo kort geleden.
Ik snap dat het nu teveel is om je ook nog met die jongen bezig te houden. Eerst maar eens op jezelf richten.
Allen: Rustig weekend gehad. Niks bijzonders gedaan dan boodschappen, wandelen. Gisteren op Facebook met mijn single-vriendin gechat. Ze vroeg wat ik hele middagen doe, omdat ik dan altijd vrij ben. Zij werkt 32 uur en plant daarnaast alles vol. Ook vond ze dat ik mijn collega's met mijn werk opzadel dan. Ik vond dat niet aardig overkomen. Heb uitgelegd dat het bij een Sociale Werkplaats anders werkt en hoe. Dat is anders dan bij een reguliere baan. Hier werken we samen aan een opdracht en is het niet af, ga je de volgende dag verder. Is het spoed, dan zet de werkleiding er anderen aan.
Ik zit erover te denken om een proefles aquajogging te volgen. Daar kwam ik op doordat diezelfde vriendin het ook doet. Heb eens gekeken wat het is en het lijkt me wel leuk. Conditie opbouwen en spieren versterken zonder dat ze overbelast raken. Ook omdat ik op dit moment niet sport. Het schijnt wel een grote groep te zijn, maar het is maar een uur in totaal (half uur baantjes trekken en half uur sporten).
@Shiverrr: Vervelend dat het als falen voelt dat je overdag moet slapen. Maar ik herken het wel. Ik kan na de lunch of na de afwas 's avonds ineens zo'n moe zijn. Echt slapen doe ik niet dan. Ik zit dan soms een beetje te knikkebollen. Maar ik wil er nooit voor gaan liggen, dan moet ik echt al griep hebben. Mijn moeder heeft daar geen moeite mee. Als zij moe is gaat ze gewoon liggen slapen. Als ze tijd heeft dan.
Ik ben ook altijd erg met datums bezig, had ik als kind al. Zowel van leuke als vervelende dingen. Zoals nu. Dertien jaar geleden deze periode was ik net verhuisd met mijn moeder (scheiding). Alles wat daarbij kwam kijken en eromheen. Het lijkt nog maar zo kort geleden.
Ik snap dat het nu teveel is om je ook nog met die jongen bezig te houden. Eerst maar eens op jezelf richten.
Allen: Rustig weekend gehad. Niks bijzonders gedaan dan boodschappen, wandelen. Gisteren op Facebook met mijn single-vriendin gechat. Ze vroeg wat ik hele middagen doe, omdat ik dan altijd vrij ben. Zij werkt 32 uur en plant daarnaast alles vol. Ook vond ze dat ik mijn collega's met mijn werk opzadel dan. Ik vond dat niet aardig overkomen. Heb uitgelegd dat het bij een Sociale Werkplaats anders werkt en hoe. Dat is anders dan bij een reguliere baan. Hier werken we samen aan een opdracht en is het niet af, ga je de volgende dag verder. Is het spoed, dan zet de werkleiding er anderen aan.
Ik zit erover te denken om een proefles aquajogging te volgen. Daar kwam ik op doordat diezelfde vriendin het ook doet. Heb eens gekeken wat het is en het lijkt me wel leuk. Conditie opbouwen en spieren versterken zonder dat ze overbelast raken. Ook omdat ik op dit moment niet sport. Het schijnt wel een grote groep te zijn, maar het is maar een uur in totaal (half uur baantjes trekken en half uur sporten).
zondag 1 december 2019 om 22:54
Ik heb een vriendin waarvan ik afgelopen tijd merkte dat we wat uit elkaar aan het groeien zijn. Vandaag zeer kort bericht op uitnodiging verjaardag man. Zat me al niet lekker.
Zag ik zojuist dat ze een jaarlijks feestje heeft gehad vandaag. Iets waar wij ook altijd voor uitgenodigd werden maar nu dus niet.
Zit met een knoop in mijn maag op de bank en durf haar niet te benaderen.
Zou ik nou een vriendschap verliezen omdat het mij de laatste tijd niet goed gelukt is contacten te onderhouden?
Ik zou willen huilen, mijzelf pijn doen, mijzelf straffen maar ik doe dat niet. Ik zit op de bank en zie tegen het naar bed gaan op.
Steeds denk ik: ik ben wat sterker aan het worden, het gaat steeds iets beter. Maar dan gebeurd er iets en merk ik hoe kwetsbaar het nog is/ik nog ben.
Zag ik zojuist dat ze een jaarlijks feestje heeft gehad vandaag. Iets waar wij ook altijd voor uitgenodigd werden maar nu dus niet.
Zit met een knoop in mijn maag op de bank en durf haar niet te benaderen.
Zou ik nou een vriendschap verliezen omdat het mij de laatste tijd niet goed gelukt is contacten te onderhouden?
Ik zou willen huilen, mijzelf pijn doen, mijzelf straffen maar ik doe dat niet. Ik zit op de bank en zie tegen het naar bed gaan op.
Steeds denk ik: ik ben wat sterker aan het worden, het gaat steeds iets beter. Maar dan gebeurd er iets en merk ik hoe kwetsbaar het nog is/ik nog ben.
Liefhebben
is meer
lief
dan hebben
is meer
lief
dan hebben
zondag 1 december 2019 om 23:02
Maar zoiets is ook kut, of je nou goed in je vel zit of niet. En weet je, soms gaan vriendschappen ook weer over. Sinds ik dat besef heb, voel ik m ook niet zo schuldig over het feit dat vriendschappen verwateren. Ja dat is jammer, maar dat ligt niet aan jou, zo is de tendens. Vrienden komen en gaan, en soms is dat jammer en soms maak je je eigenlijk meer druk om de verhouding dan de daadwerkelijke vriendschap zelf.IBIopviva schreef: ↑01-12-2019 22:54Ik heb een vriendin waarvan ik afgelopen tijd merkte dat we wat uit elkaar aan het groeien zijn. Vandaag zeer kort bericht op uitnodiging verjaardag man. Zat me al niet lekker.
Zag ik zojuist dat ze een jaarlijks feestje heeft gehad vandaag. Iets waar wij ook altijd voor uitgenodigd werden maar nu dus niet.
Zit met een knoop in mijn maag op de bank en durf haar niet te benaderen.
Zou ik nou een vriendschap verliezen omdat het mij de laatste tijd niet goed gelukt is contacten te onderhouden?
Ik zou willen huilen, mijzelf pijn doen, mijzelf straffen maar ik doe dat niet. Ik zit op de bank en zie tegen het naar bed gaan op.
Steeds denk ik: ik ben wat sterker aan het worden, het gaat steeds iets beter. Maar dan gebeurd er iets en merk ik hoe kwetsbaar het nog is/ik nog ben.
En dan ontmoet je wel weer een keer nieuwe mensen in je leven. Zo heb ik dat deze week ook gehad. Toevallig iemand ontmoet en onze klik was niet normaal. Wij konden praten alsof we al jaren vrienden waren, heerlijk is dat en wederzijds. En als dat over 3 maanden weer over is, dan jammer maar dan heb ik een leuke 3 maanden gehad met die persoon.
Hier zit ik weer een beetje in de dissociatie vandaag. Wil niet naar bed, dan weet ik al hoe laat het is. Na de EMDR heb ik hele gekke dagen ghad, alsof er een fundamenteel deel/pilaar van mij ineens van onder opnieuw is opgebouwd. Heel bijzonder om dat zo te ervaren. En daardoor ging het de afgelopen dagen even goed. Maar nu weer terug op een gemiddeld niveau, wel veel bter dan het dus was voor de emdr, maar nog steeds niet top natuurlijk, en dat is weer even wennen haha. Wel al meer energie om dingen te doen dus dat is zeer positief!!
'Happiness is only real when shared'.
maandag 2 december 2019 om 16:15
@ibi. He wat verdrietig nu! Wel een dikke pluim voor jou dat je jezelf geen pijn hebt gedaan!
Een confrontatie met je klachten dit, dat kan ik begrijpen. Zou het nog wat kunnen zijn om haar uit te leggen hoe het zit, met je moeite om contacten te onderhouden op dit moment?
In elk geval sterkte.
@totallyfree. Fijn dat je progressie voelt door je EMDR. Wel even jammer als je weer iets naar beneden gaat. Maar fijn dat je energie hebt om dingen te doen.
Een confrontatie met je klachten dit, dat kan ik begrijpen. Zou het nog wat kunnen zijn om haar uit te leggen hoe het zit, met je moeite om contacten te onderhouden op dit moment?
In elk geval sterkte.
@totallyfree. Fijn dat je progressie voelt door je EMDR. Wel even jammer als je weer iets naar beneden gaat. Maar fijn dat je energie hebt om dingen te doen.
maandag 2 december 2019 om 16:21
Vandaag gesprek gehad met mijn casemanager en heel kort met mijn psychiater. Mijn psychiater zei dat ik woensdag/begin donderdag toch echt kort in een psychose zat. Maar ze vond dat ik er goed mee omgegaan was. Ze dacht dat het daardoor was gestopt. En dat het ook normaal is dat mijn geest na zoiets van slag is.
Verder gingen de gesprekken goed. Beiden gaven aan dat ik goed bezig ben. Maar we gingen ook niet te diep op alles in omdat ik nog wat sneller verward raak.
Ze waarschuwden dat ik nu snel in manie kan raken, dat het uit moet doven.
Nu ben ik moe. Maar op een lichte spanning na rustig.
Ik heb wel het gevoel dat het goed komt.
Woensdag moet ik werken maar dan belt mijn casemanager van tevoren. Dan besluiten we samen of het wel verstandig is.
Verder gingen de gesprekken goed. Beiden gaven aan dat ik goed bezig ben. Maar we gingen ook niet te diep op alles in omdat ik nog wat sneller verward raak.
Ze waarschuwden dat ik nu snel in manie kan raken, dat het uit moet doven.
Nu ben ik moe. Maar op een lichte spanning na rustig.
Ik heb wel het gevoel dat het goed komt.
Woensdag moet ik werken maar dan belt mijn casemanager van tevoren. Dan besluiten we samen of het wel verstandig is.
maandag 2 december 2019 om 16:26
Dat klinkt alsof je goede stappen hebt gemaaktchocoladeballetjes schreef: ↑02-12-2019 16:21Vandaag gesprek gehad met mijn casemanager en heel kort met mijn psychiater. Mijn psychiater zei dat ik woensdag/begin donderdag toch echt kort in een psychose zat. Maar ze vond dat ik er goed mee omgegaan was. Ze dacht dat het daardoor was gestopt. En dat het ook normaal is dat mijn geest na zoiets van slag is.
Verder gingen de gesprekken goed. Beiden gaven aan dat ik goed bezig ben. Maar we gingen ook niet te diep op alles in omdat ik nog wat sneller verward raak.
Ze waarschuwden dat ik nu snel in manie kan raken, dat het uit moet doven.
Nu ben ik moe. Maar op een lichte spanning na rustig.
Ik heb wel het gevoel dat het goed komt.
Woensdag moet ik werken maar dan belt mijn casemanager van tevoren. Dan besluiten we samen of het wel verstandig is.
'Happiness is only real when shared'.
maandag 2 december 2019 om 17:50
@IBI: Het is nooit leuk als een leuke/goede vriendschap verwaterd. Als je dan al depressief was komt het extra hard aan.
Bij mij zijn de meeste vriendschappen van vroeger verwaterd. Ik merk het ook bij mijn bovenstaand geschreven vriendin. De eerste jaren konden we een aantal interesses delen. De laatste jaren niet meer. Zij wil nu vooral naar cafés, in mensenmassa's zijn, naar feestjes. Precies de dingen die ik niet wil. Wel een paar keer mee naar het café geweest omdat ze het maar bleef vragen. Mijn ideeën vind ze niet meer leuk. En ze zegt 9 van de 10 keer af, ook als de vraag van haar kwam. Daar heb ik niet meer zo'n zin in. Ook omdat ik vaker zulke vriendinnen heb gehad. Ineens kwam er dan iets leukers en gingen ze dat doen. Ik heb me vaak het 5e wiel gevoeld en dan word ik terughoudender.
Nieuwe dingen en nieuwe mensen vind ik vaak ingewikkeld. Ik maak niet makkelijk contact en hecht nogal aan het vertrouwde. Als ik eenmaal iemand beter ken en er een goed gevoel bij heb word ik wel wat opener. Maar er zit toch best een muur voor. Dit jaar met 2 nieuwe mensen een dagje weg geweest. Was leuk. Hoe het verder gaat weet ik nog niet.
Ik vind instelling van Totallyfree wel relaxt. Dat je kunt denken: dan heb ik het toch 3 maanden leuk gehad met die persoon. Ik ben een piekeraar en ga dan denken wat ik toch heb fout gedaan dat het over is gegaan.
Bij mij zijn de meeste vriendschappen van vroeger verwaterd. Ik merk het ook bij mijn bovenstaand geschreven vriendin. De eerste jaren konden we een aantal interesses delen. De laatste jaren niet meer. Zij wil nu vooral naar cafés, in mensenmassa's zijn, naar feestjes. Precies de dingen die ik niet wil. Wel een paar keer mee naar het café geweest omdat ze het maar bleef vragen. Mijn ideeën vind ze niet meer leuk. En ze zegt 9 van de 10 keer af, ook als de vraag van haar kwam. Daar heb ik niet meer zo'n zin in. Ook omdat ik vaker zulke vriendinnen heb gehad. Ineens kwam er dan iets leukers en gingen ze dat doen. Ik heb me vaak het 5e wiel gevoeld en dan word ik terughoudender.
Nieuwe dingen en nieuwe mensen vind ik vaak ingewikkeld. Ik maak niet makkelijk contact en hecht nogal aan het vertrouwde. Als ik eenmaal iemand beter ken en er een goed gevoel bij heb word ik wel wat opener. Maar er zit toch best een muur voor. Dit jaar met 2 nieuwe mensen een dagje weg geweest. Was leuk. Hoe het verder gaat weet ik nog niet.
Ik vind instelling van Totallyfree wel relaxt. Dat je kunt denken: dan heb ik het toch 3 maanden leuk gehad met die persoon. Ik ben een piekeraar en ga dan denken wat ik toch heb fout gedaan dat het over is gegaan.
maandag 2 december 2019 om 18:54
@Choco: Het accepteren maakt het makkelijker zeggen ze. Maar hallo hun zitten er niet mee en weten niet hoe het is. Elke keer een terugval is gewoon kut en dat moet ik dan maar accepteren. Dat lukt volgens mij nooit.
Ik heb het er nog niet met mijn psycholoog over gehad. Er waren elke keer andere dingen die naar voren kwamen. Maar over 2 weken moet ik weer dus dan wil ik het er wel over hebben.
Knap dat je zo vooruit bent gegaan! Dat je de psychose zelf kon stoppen en nu ook niet gelijk een hele erge terugval heb. Want kan me idd wel voorstellen dat je daar even van slag bent. Het lijkt me ook niet niks om dat mee te maken. Goed dat je nu alles even rustig aan doet zodat je kan herstellen!
@hondenmens: Dus omdat jij parttime werkt vind je vriendin dat je de rest van de collega's laat stikken? Als dat zo is, rare gedachtegang want heel veel mensen werken parttime.
Ik zou als ik jou was gewoon naar die proefles gaan! Wie weet vind je het super leuk om te doen.
@Ibi: Een vriendschap kwijtraken is nooit makkelijk. Wel goed dat je jezelf toch geen pijn hebt gedaan! Hoe moeilijk het ook is, als het echt hoog blijft zitten zou ik toch proberen om een gesprek aan te gaan. Dan krijg jij ook antwoorden op je vragen of misschien kan het wel hersteld worden. Maar als jij de vriendschap ook minder leuk vindt, dan zou ik het zo laten.
@Totallyfree: Wat fijn dat je jezelf beter voelt dan voor de EMDR. Dan is die heftige tijd die je doormaakt door EMDR toch niet voor niks!
Ik heb het er nog niet met mijn psycholoog over gehad. Er waren elke keer andere dingen die naar voren kwamen. Maar over 2 weken moet ik weer dus dan wil ik het er wel over hebben.
Knap dat je zo vooruit bent gegaan! Dat je de psychose zelf kon stoppen en nu ook niet gelijk een hele erge terugval heb. Want kan me idd wel voorstellen dat je daar even van slag bent. Het lijkt me ook niet niks om dat mee te maken. Goed dat je nu alles even rustig aan doet zodat je kan herstellen!
@hondenmens: Dus omdat jij parttime werkt vind je vriendin dat je de rest van de collega's laat stikken? Als dat zo is, rare gedachtegang want heel veel mensen werken parttime.
Ik zou als ik jou was gewoon naar die proefles gaan! Wie weet vind je het super leuk om te doen.
@Ibi: Een vriendschap kwijtraken is nooit makkelijk. Wel goed dat je jezelf toch geen pijn hebt gedaan! Hoe moeilijk het ook is, als het echt hoog blijft zitten zou ik toch proberen om een gesprek aan te gaan. Dan krijg jij ook antwoorden op je vragen of misschien kan het wel hersteld worden. Maar als jij de vriendschap ook minder leuk vindt, dan zou ik het zo laten.
@Totallyfree: Wat fijn dat je jezelf beter voelt dan voor de EMDR. Dan is die heftige tijd die je doormaakt door EMDR toch niet voor niks!
maandag 2 december 2019 om 18:56
Ben met veel pijn en moeite wezen sporten vandaag. Maar mijn stemming is wel wat verbeterd en ik ben 'voldaan' moe nu. Dus het was het uiteindelijk wel waard. Donderdag afspraak met personal trainer dus dan heb ik deze week wel 2x gesport.
Vandaag heb ik een licht paniek gevoel en dat komt doordat de data steeds dichterbij komen. Ik hoop dat het niet doorzet en dat ik medicatie moet gaan gebruiken.
Vandaag heb ik een licht paniek gevoel en dat komt doordat de data steeds dichterbij komen. Ik hoop dat het niet doorzet en dat ik medicatie moet gaan gebruiken.
maandag 2 december 2019 om 19:09
Dit is voor mij heel herkenbaar..Shiverrr schreef: ↑01-12-2019 16:24
Het valt ook zo tegen elke keer opnieuw terugvallen. Alleen al daarom ben ik in begin boos en verdrietig om. Dat moet eerst weer even zakken voordat het weer beter kan gaan. Ik word er altijd beetje wanhopig van dat dit heel mn leven zal spelen.
Het contact met die jongen waar ik laatst advies over vroeg heb ik stop gezet. Ik kom zelf amper mn dagen door en dan kan ik niet nog eens leuk gaan doen via whats app of afspreken. Dat is gewoon te veel.
Hallo allemaal trouwens, ik val er weer even middenin.
Maar zo herkenbaar allemaal weer jullie verhalen en ook het gevoel dat het altijd aan een zijden draadje hangt.
Het moeilijkste vind ik mezelf blijven motiveren. Ik ben alleen en hoe makkelijk is het om te denken, laat maar zitten, ik blijf de hele dag in bed liggen. Het gevoel van nutteloosheid, waar doe ik het voor?
Maar ja, ik doe het wel, sta op tijd op, doe vrijwilligerswerk, ga sporten, ben veel met mijn hobby bezig, verzorg mezelf goed, draag leuke kleding, make up.
Ik doe echt mijn best om er iets van te maken, maar die innerlijke strijd blijft...
Soms vind ik het ook moeilijk als er nonchalant gereageerd wordt.
Dan ben ik diep van binnen best wel trots op iets wat ik heb gedaan/heb overwonnen. Maar dat is dan voor iemand zo vanzelfsprekend of iemand ziet niet helemaal in hoe belangrijk iets voor mij is, dus dan krijg ik soms niet de reactie die ik had gehoopt ofzo. Erg om het me misschien zo aan te trekken maar ik voel dat soms wel. Ook omdat ik al zo lang alles alleen doe.
Wat betreft mannen, ik zou ook echt niet weten hoe ik ooit weer een relatie aan zou moeten gaan. Precies wat je ook zegt Shiver, jezelf overeind houden kost al genoeg energie. Maar aan de andere kant mis ik soms wel iemand die die kleine stappen wel ziet en trots op me is, iemand die iets liefs voor me doet. Niet dat ik dat nu niet heb hoor, de meeste mensen zijn echt wel begaan, maar toch voelt dat anders met een partner.
Ik heb eigenlijk even geen tips maar wel herkenning, dus wilde weer even meepraten
en knap dat je toch bent gaan sporten Shiver!
maandag 2 december 2019 om 21:06
hallo allemaal,
Ik moet nog even terug lezen, maar alvast een vraag vanuit mij;
ik heb morgen eindelijk mijn intake bij S-ggz eerst bij een sp-vpk en dan onderzoek bij psychiater, heeft iemand tips of en hoe ik mij hier op kan voorbereiden?
Of gewoon gaan en we zien wel..
morgen om 9.00 uur al btw..
Ik moet nog even terug lezen, maar alvast een vraag vanuit mij;
ik heb morgen eindelijk mijn intake bij S-ggz eerst bij een sp-vpk en dan onderzoek bij psychiater, heeft iemand tips of en hoe ik mij hier op kan voorbereiden?
Of gewoon gaan en we zien wel..
morgen om 9.00 uur al btw..
maandag 2 december 2019 om 22:22
Die dingen die je hierboven beschrijft doe ik ook. Op het eerste gezicht is mn leven voor de buitenwereld redelijk normaal. Maar ze zien niet wat voor een strijd het is. Ik vind het wel knap dat ondanks dat je alleen bent al die dingen wel doet, want dan moet je het echt voor jezelf doen. Ik woon thuis dus dan ga je automatisch mee in het ritme denk ik en is er soort van controle.yesss schreef: ↑02-12-2019 19:09Dit is voor mij heel herkenbaar..
Hallo allemaal trouwens, ik val er weer even middenin.
Maar zo herkenbaar allemaal weer jullie verhalen en ook het gevoel dat het altijd aan een zijden draadje hangt.
Maar ja, ik doe het wel, sta op tijd op, doe vrijwilligerswerk, ga sporten, ben veel met mijn hobby bezig, verzorg mezelf goed, draag leuke kleding, make up.
Ik doe echt mijn best om er iets van te maken, maar die innerlijke strijd blijft...
Wat betreft mannen, ik zou ook echt niet weten hoe ik ooit weer een relatie aan zou moeten gaan. Precies wat je ook zegt Shiver, jezelf overeind houden kost al genoeg energie. Maar aan de andere kant mis ik soms wel iemand die die kleine stappen wel ziet en trots op me is, iemand die iets liefs voor me doet. Niet dat ik dat nu niet heb hoor, de meeste mensen zijn echt wel begaan, maar toch voelt dat anders met een partner.
Ik heb eigenlijk even geen tips maar wel herkenning, dus wilde weer even meepraten
Precies, voor jezelf de dag doorkomen kost soms al veel moeite. Laat staan dan extra leuk moeten doen voor een man. Je hebt wel gelijk dat het anders is met een partner en als je die date fase kon overslaan was het zoveel makkelijker. Want een relatie onderhouden lukt wel gewoon als er wat begrip is.
@Girl: Als je vragen hebt zou ik deze op schrijven en meenemen naar het gesprek. En anders zou ik het gewoon over je heen laten komen. Je weet van te voren nooit hoe het gaat lopen. Wanneer je dingen niet snapt of er zijn dingen niet duidelijk, gewoon om uitleg of opheldering vragen! Succes morgen.
maandag 2 december 2019 om 23:03
Ja dat inderdaad, ik moet het heel erg uit mezelf halen en dat vind ik soms best pittig... terwijl het voor de buitenwereld misschien lijkt alsof mijn leven maar makkelijk is ofzo.
Het gaat toch vaak om hoe druk mensen het hebben, ja dan lijkt mijn leven super relaxed haha. Maar ja zo werkt het niet, was het maar zo simpel.
Heb trouwens wel momenten dat ik daar wel van kan genieten trouwens hoor, dat ik het wel fijn vind, ik zou ook geen heel druk leven meer willen maar echt voldoening voel ik vaak niet... Of eventjes en dan zakt het weer weg en dan voelt het weer leeg ofzo.
Ik heb namelijk wel grote dromen en doelen en dat voelt vaak zo onbereikbaar...
Lastig hè wat betreft relaties.. ik hoop altijd dat als ik iemand tegenkom het iemand is die ik al ken waarmee ineens de vonk overslaat of een ex waarmee de timing ineens wel goed is, zodat ik niet helemaal opnieuw hoef te beginnen met iemand, maar er al een soort basis is.
Klink misschien raar hoor maar iemand weer helemaal vanaf het begin leren kennen, alles weer uit moeten leggen, dat zie ik eigenlijk helemaal niet meer zitten.
Het gaat toch vaak om hoe druk mensen het hebben, ja dan lijkt mijn leven super relaxed haha. Maar ja zo werkt het niet, was het maar zo simpel.
Heb trouwens wel momenten dat ik daar wel van kan genieten trouwens hoor, dat ik het wel fijn vind, ik zou ook geen heel druk leven meer willen maar echt voldoening voel ik vaak niet... Of eventjes en dan zakt het weer weg en dan voelt het weer leeg ofzo.
Ik heb namelijk wel grote dromen en doelen en dat voelt vaak zo onbereikbaar...
Lastig hè wat betreft relaties.. ik hoop altijd dat als ik iemand tegenkom het iemand is die ik al ken waarmee ineens de vonk overslaat of een ex waarmee de timing ineens wel goed is, zodat ik niet helemaal opnieuw hoef te beginnen met iemand, maar er al een soort basis is.
Klink misschien raar hoor maar iemand weer helemaal vanaf het begin leren kennen, alles weer uit moeten leggen, dat zie ik eigenlijk helemaal niet meer zitten.
yesss wijzigde dit bericht op 02-12-2019 23:11
6.12% gewijzigd
maandag 2 december 2019 om 23:10
Bedankt voor de reacties.
Slechte dag gehad vandaag. Luid huilend thuis gekomen en me letterlijk gestort op de schouder van mijn man.
Vanavond mijn afspraak afgezegd en huilend op de bank gezeten. Even een chatgesprek gehad met de luisterlijn dat vond ik wel prettig.
Morgen naar de sauna. Mijn man heeft net gebeld naar de sauna en voor ons beide een uur sportmassage bijgeboekt, beide voelen we flink wat spanning in ons lijf.
Slechte dag gehad vandaag. Luid huilend thuis gekomen en me letterlijk gestort op de schouder van mijn man.
Vanavond mijn afspraak afgezegd en huilend op de bank gezeten. Even een chatgesprek gehad met de luisterlijn dat vond ik wel prettig.
Morgen naar de sauna. Mijn man heeft net gebeld naar de sauna en voor ons beide een uur sportmassage bijgeboekt, beide voelen we flink wat spanning in ons lijf.
Liefhebben
is meer
lief
dan hebben
is meer
lief
dan hebben
dinsdag 3 december 2019 om 13:08
@shiver. Bedankt voor je reactie. Knap dat je bent wezen sporten! Goed om het erover te gaan hebben inderdaad. Heb je een fijne psycholoog?
Ik ken dat wel dat er telkens dingen zijn om te bespreken.
@yess. Het is altijd lastig om voor anderen echt te weten hoe (zwaar) het is. En dat voel je wel. Soms maakt mij dat ook eenzaam. Hoewel ik wel veel lieve mensen om mij heen heb.
@Ibi. Och wat naar dat je je zo voelt! Nou heel veel sterkte!
Ik ken dat wel dat er telkens dingen zijn om te bespreken.
@yess. Het is altijd lastig om voor anderen echt te weten hoe (zwaar) het is. En dat voel je wel. Soms maakt mij dat ook eenzaam. Hoewel ik wel veel lieve mensen om mij heen heb.
@Ibi. Och wat naar dat je je zo voelt! Nou heel veel sterkte!
dinsdag 3 december 2019 om 13:14
Hier gaat het redelijk.
Vanmorgen kwam mijn woonbegeleider. Die schrok van mijn troep. In mijn psychotische bui had ik ook alles overhoop gehaald voor de meest vage redenen.
Daarna was ik zo uitgeput dat het alleen maar meer een groep werd.
Maar we hebben als een malle opgeruimd en het is hier weer gewoon oke.
Nu ben ik alleen weer helemaal uitgeput en is alles teveel.
Morgen moet ik drukke shift draaien op werk, maar ik twijfel sterk om het af te zeggen of misschien te verzetten. Als het wel lukt kan dit mij echter ook veel brengen.
Morgen belt sowieso mijn casemanage om hier samen overna te denken voor mijn werk.
Mijn psychiater zei gisteren ook dat het normaal was als ik nog een tijdje nodig heb om terug te komen.
Nu gewoon ff een tijd op mijn bank in elk geval.
Vanmorgen kwam mijn woonbegeleider. Die schrok van mijn troep. In mijn psychotische bui had ik ook alles overhoop gehaald voor de meest vage redenen.
Daarna was ik zo uitgeput dat het alleen maar meer een groep werd.
Maar we hebben als een malle opgeruimd en het is hier weer gewoon oke.
Nu ben ik alleen weer helemaal uitgeput en is alles teveel.
Morgen moet ik drukke shift draaien op werk, maar ik twijfel sterk om het af te zeggen of misschien te verzetten. Als het wel lukt kan dit mij echter ook veel brengen.
Morgen belt sowieso mijn casemanage om hier samen overna te denken voor mijn werk.
Mijn psychiater zei gisteren ook dat het normaal was als ik nog een tijdje nodig heb om terug te komen.
Nu gewoon ff een tijd op mijn bank in elk geval.
dinsdag 3 december 2019 om 20:19
Oh dames wat een herkenbaarheid. Het telkens terugvallen na een aantal goede dagen en daardoor de moedeloosheid. Het bij voorbaat al moe en gefrustreerd zijn als er een aantal ‘moetjes’ zijn op een dag. Het moeilijk uit bed komen. Het schuldig voelen. Het niet meer kunnen verdragen van een drukke omgeving. Het moeten plannen van je dag om zo te voorkomen dat je jezelf voorbij rent. Elke dag weer een gevecht met jezelf.
Ik heb al een hele tijd niet meer meegeschreven hier, ik kon het niet opbrengen, maar las wel regelmatig mee. Ik ben nog altijd in behandeling voor zowel mijn depressie als mijn ptss, maar wat is elke dag weer een gevecht. Het gaat wel heel langzaam iets beter, maar het kost zo ontzettend veel energie.
Het is fijn te lezen dat je niet de enige bent die hiermee worstelt. Als ik sommige van jullie lees dan heb ik daar ontzettend veel bewondering voor, want ik vind het af en toe al zwaar en val volgens mij nog onder een milde depressie.
Chocoladeballetje, denk goed aan jezelf. Bij twijfel niet doen! Ik weet hoe moeilijk het is, zit zelf al geruime tijd in de ziektewet, maar de enige die goed voor jou kan zorgen ben jezelf. Je hoeft je van niemand iets aan te trekken. Je bent alleen jezelf verantwoording schuldig. Lekker belangrijk wat andere ervan vinden (zeg ik heel stoer, maar lukt mezelf ook niet).
IBI, hopelijk heeft het dagje sauna jou en je man goed gedaan en voel je je ietsje beter.
Yesss, heel knap dat je toch jezelf zo kunt motiveren. Ik vind de weekenden (als mijn man thuis is) toch echt iets makkelijker dan door de weeks wanneer ik alleen op moet staan en mijn dag door moet komen.
Dat zijden draadje zeg je mooi trouwens. Het is allemaal zo fragiel. Een goede dag kan ineens volledig omslaan in een donkere zwarte dag. Heel lastig vind ik dat. Ik probeer een beetje op te letten en triggers een beetje te vermijden, maar dat wil niet altijd even goed.
Shiver, ook hier herkenning. Voor de buitenwereld lijkt het prima en goed te gaan, maar die innerlijke strijd...
Een knuffel voor iedereen die het nodig heeft hier!
Ik heb al een hele tijd niet meer meegeschreven hier, ik kon het niet opbrengen, maar las wel regelmatig mee. Ik ben nog altijd in behandeling voor zowel mijn depressie als mijn ptss, maar wat is elke dag weer een gevecht. Het gaat wel heel langzaam iets beter, maar het kost zo ontzettend veel energie.
Het is fijn te lezen dat je niet de enige bent die hiermee worstelt. Als ik sommige van jullie lees dan heb ik daar ontzettend veel bewondering voor, want ik vind het af en toe al zwaar en val volgens mij nog onder een milde depressie.
Chocoladeballetje, denk goed aan jezelf. Bij twijfel niet doen! Ik weet hoe moeilijk het is, zit zelf al geruime tijd in de ziektewet, maar de enige die goed voor jou kan zorgen ben jezelf. Je hoeft je van niemand iets aan te trekken. Je bent alleen jezelf verantwoording schuldig. Lekker belangrijk wat andere ervan vinden (zeg ik heel stoer, maar lukt mezelf ook niet).
IBI, hopelijk heeft het dagje sauna jou en je man goed gedaan en voel je je ietsje beter.
Yesss, heel knap dat je toch jezelf zo kunt motiveren. Ik vind de weekenden (als mijn man thuis is) toch echt iets makkelijker dan door de weeks wanneer ik alleen op moet staan en mijn dag door moet komen.
Dat zijden draadje zeg je mooi trouwens. Het is allemaal zo fragiel. Een goede dag kan ineens volledig omslaan in een donkere zwarte dag. Heel lastig vind ik dat. Ik probeer een beetje op te letten en triggers een beetje te vermijden, maar dat wil niet altijd even goed.
Shiver, ook hier herkenning. Voor de buitenwereld lijkt het prima en goed te gaan, maar die innerlijke strijd...
Een knuffel voor iedereen die het nodig heeft hier!
dinsdag 3 december 2019 om 21:18
@Yesss: Herkenbaar stuk over die relaties. Het lijkt me ook veel makkelijker om een relatie te hebben met een bekende van me. Mijn moeder zei dat ook al eens tegen me. Dat áls ik een serieuze relatie krijg, dat met iemand zal moeten zijn die ik al (lang) ken. Omdat ik niet makkelijk contact maak. Ze woont zelf samen met onze vroegere buurman. Die ken ik al sinds mijn 2e en zijn vrouw is overleden 15 jaar terug. Twee jaar later gingen mijn ouders scheiden. Ze heeft nog 4 jaar met mij gewoond voordat ze iets met mijn stiefvader kreeg.
Iemand weer vanaf het begin moeten leren kennen vind ik ook vermoeiend.
Iemand weer vanaf het begin moeten leren kennen vind ik ook vermoeiend.
woensdag 4 december 2019 om 22:35
@uggs. Leuk dat je weer wat schrijft. Heftig therapie. Ik heb geen therapie meer omdat ik dat niet aan kan, maar wel begeleiding. Ik vond therapie echt super zwaar!
@hondenmens. Op dit moment lijkt verliefd worden mij echt een nachtmerrie en ik heb totaal geen behoefte aan een vriend.
Heel misschien in de toekomst weer. Maar ik vind het ook niet erg om mijn hele leven alleen te blijven.
@hondenmens. Op dit moment lijkt verliefd worden mij echt een nachtmerrie en ik heb totaal geen behoefte aan een vriend.
Heel misschien in de toekomst weer. Maar ik vind het ook niet erg om mijn hele leven alleen te blijven.
woensdag 4 december 2019 om 22:40
Ik ben vandaag toch gaan werken. Ik voelde mij vanmorgen ook heel goed.
Mijn werkdag was heel zwaar. Mijn bazin zat heel slecht en word dan altijd heel moeilijk en gaat heel erg aan mijn hangen. Uiteindelijk is ze naar huis gegaan en stond ik er alleen voor. Met Sinterklaas drukte.
Ik heb zelfs nog nooit alleen gestaan.
Maar oke. Heb er alles aan gedaan om weer tot rust te komen. En hoop van harte dat ik niet over mijn grenzen ben gegaan.
Ben wel heel blij dat ik eindelijk weer echt wat heb gedaan.
Nu kan ik morgen zo lang slapen als ik wil. En het de hele dag rustig.
Mijn werkdag was heel zwaar. Mijn bazin zat heel slecht en word dan altijd heel moeilijk en gaat heel erg aan mijn hangen. Uiteindelijk is ze naar huis gegaan en stond ik er alleen voor. Met Sinterklaas drukte.
Ik heb zelfs nog nooit alleen gestaan.
Maar oke. Heb er alles aan gedaan om weer tot rust te komen. En hoop van harte dat ik niet over mijn grenzen ben gegaan.
Ben wel heel blij dat ik eindelijk weer echt wat heb gedaan.
Nu kan ik morgen zo lang slapen als ik wil. En het de hele dag rustig.
donderdag 5 december 2019 om 09:29
Ja die verplichtingen... Moeilijk hè.uggs schreef: ↑03-12-2019 20:19Oh dames wat een herkenbaarheid. Het telkens terugvallen na een aantal goede dagen en daardoor de moedeloosheid. Het bij voorbaat al moe en gefrustreerd zijn als er een aantal ‘moetjes’ zijn op een dag. Het moeilijk uit bed komen. Het schuldig voelen. Het niet meer kunnen verdragen van een drukke omgeving. Het moeten plannen van je dag om zo te voorkomen dat je jezelf voorbij rent. Elke dag weer een gevecht met jezelf.
Yesss, heel knap dat je toch jezelf zo kunt motiveren. Ik vind de weekenden (als mijn man thuis is) toch echt iets makkelijker dan door de weeks wanneer ik alleen op moet staan en mijn dag door moet komen.
Dat zijden draadje zeg je mooi trouwens. Het is allemaal zo fragiel. Een goede dag kan ineens volledig omslaan in een donkere zwarte dag. Heel lastig vind ik dat. Ik probeer een beetje op te letten en triggers een beetje te vermijden, maar dat wil niet altijd even goed.
Ik doe het liefst zoveel mogelijk mijn eigen ding, dan voel ik me het beste.
ben ook heel snel moe, nerveus, hormonen spelen ook een grote rol en ik kan ook steeds slechter tegen prikkels of onverwachte dingen.
Merk het op vrijwilligers werk ook, vooral als ik de ochtend binnenkom en er hangt dan al een uitgelaten sfeer. Ik moet dan echt even naar de wc lopen en even afzonderen, ik kan dat niet hoor.
Collega's die 's morgens vroeg al helemaal hard gaan praten en lachen. Ik moet echt nog even wakker worden en op gang komen. Ik zie daar dus ook elke keer weer tegenop.
Maar gisterochtend had ik het ook op de sportschool, drukte in de kleedkamer, de harde muziek in de groepsles. Maar ik wil toch graag blijven sporten, maar ik merk wel dat het me steeds meer moeite kost en ik daarna ook echt bij moet komen. Ik kies er ook wel vaker voor om te gaan joggen, even geen drukte.
En precies wat je zegt, ik probeer soms ook triggers te vermijden maar het blijft inderdaad lastig.
Wel fijn dat dit topic er is, merk ook dat ik er niet altijd meer over praat, het heeft ook zo weinig zin, zeker als mensen het niet helemaal begrijpen.
