Psyche
alle pijlers
Depressieve partner
zaterdag 28 december 2019 08:00
Sorry voor het zoveelste topic over dit onderwerp... Ik zit met m'n handen in het haar en heb geen idee meer wat ik moet doen.
M'n man zit geruime tijd thuis en heeft sinds driekwart jaar een depressie. Het leek redelijk te gaan, tot de laatste paar weken en zeker de laatste paar dagen: veel huilen, weinig praten, op bed blijven liggen, geen uitweg meer zien. Hij is nu boos op mij omdat hij vind dat ook ik hem laat barsten (volgens hem).
We hebben geen contact meer met zijn kant van de familie en de weinige vrienden die hij heeft, laten heel weinig of niks van zich horen, wat voor hem geen goed doet. Hij heeft psychologische hulp, althans: een gesprek eens in de zoveel weken. In mijn ogen veel te weinig en daarom ben ik blij dat er een verwijzing is voor verdere hulp bij een andere instantie. Gelukkig staat er al een intakegesprek gepland, alleen voor nu heb ik daar helemaal niets aan. Ik weet echt niet meer wat ik moet doen om m'n man te helpen. De pest is dat het zaterdag is, dus zijn reguliere behandelaar is afwezig (is er maandag weer hopelijk). Weet iemand wat ik kan doen?
M'n man zit geruime tijd thuis en heeft sinds driekwart jaar een depressie. Het leek redelijk te gaan, tot de laatste paar weken en zeker de laatste paar dagen: veel huilen, weinig praten, op bed blijven liggen, geen uitweg meer zien. Hij is nu boos op mij omdat hij vind dat ook ik hem laat barsten (volgens hem).
We hebben geen contact meer met zijn kant van de familie en de weinige vrienden die hij heeft, laten heel weinig of niks van zich horen, wat voor hem geen goed doet. Hij heeft psychologische hulp, althans: een gesprek eens in de zoveel weken. In mijn ogen veel te weinig en daarom ben ik blij dat er een verwijzing is voor verdere hulp bij een andere instantie. Gelukkig staat er al een intakegesprek gepland, alleen voor nu heb ik daar helemaal niets aan. Ik weet echt niet meer wat ik moet doen om m'n man te helpen. De pest is dat het zaterdag is, dus zijn reguliere behandelaar is afwezig (is er maandag weer hopelijk). Weet iemand wat ik kan doen?
In this mad house we must all survive
zaterdag 28 december 2019 10:40
Zelf ben ik een tijd behoorlijk depressief geweest maar ik heb dit gedrag nooit gehad. Is denk ik dus ook een kwestie van karakter of coping, Hoe je met lastige dingen omgaat. Het terugtrekken herken ik wel, je voelt je zwaar waardeloos. Hij zal toch echt zelf aan de bak moeten want zonder inspanning kom je niet uit de depressie. Beweging, therapie, eventueel medicatie, rouwen en boos zijn om je verlies etc. Dat kan jij niet voor hem doen. Probeer dicht bij jezelf.te.blijven en zijn probleem niet die van jou te maken. Jij kan hem niet redden hoor!
zaterdag 28 december 2019 11:11
Crisisdienst is niet alleen maar bedden..... In tegendeel.GreenLadyFern schreef: ↑28-12-2019 08:50Dat is waar. Er zullen sowieso weinig tot geen bedden beschikbaar zijn zo rondom de kerst, dan is het altijd volle bak.
Betekent niet dat je het maar niet meer moet proberen.
Ze kunnen praten, helpen, thuis komen om even de situatie op te nemen. Ik heb er heel veel aan als de nood aan de man is hoor.
Zonder oorzaak geen gevolg
zaterdag 28 december 2019 11:20
TO, het enige wat je op dit moment kunt doen is:
1) hem met rust laten, respectvol blijven handelen en hem laten weten dat je er voor hem bent. Push vooral niet dat hij naar buiten moet of dat hij andere dingen moet, want geestelijk kan hij dat nu allemaal niet aan. ‘Moeten’ werkt alleen maar tegen. Want pushen werkt tegen. Het moet uit hemzelf komen. Als je hem volledig in zijn waarde laat zal hij vanzelf geestelijk meer uitrusten en er vanzelf wel meer met je uit willen straks.
2) de verdere hulp die eraan staat te komen afwachten en bij de intake met hem meegaan om de problematiek te ondersteunen zodat er gelijk een goed begin kan worden gemaakt. Daarna over een maand nog eens mee.
3) vooral ook je eigen ding blijven doen met familie en vrienden. Jouw leven gaat wél door. Daarnaast ben je er voor hem in steunende zin en wanneer hij je nodig heeft.
Succes en je komt er wel doorheen! Maar doe in ieder geval het bovenstaande meer kun je niet. Hou jezelf vooral ook overeind met door blijven gaan in je eigen leven en leuke dingen doen.
1) hem met rust laten, respectvol blijven handelen en hem laten weten dat je er voor hem bent. Push vooral niet dat hij naar buiten moet of dat hij andere dingen moet, want geestelijk kan hij dat nu allemaal niet aan. ‘Moeten’ werkt alleen maar tegen. Want pushen werkt tegen. Het moet uit hemzelf komen. Als je hem volledig in zijn waarde laat zal hij vanzelf geestelijk meer uitrusten en er vanzelf wel meer met je uit willen straks.
2) de verdere hulp die eraan staat te komen afwachten en bij de intake met hem meegaan om de problematiek te ondersteunen zodat er gelijk een goed begin kan worden gemaakt. Daarna over een maand nog eens mee.
3) vooral ook je eigen ding blijven doen met familie en vrienden. Jouw leven gaat wél door. Daarnaast ben je er voor hem in steunende zin en wanneer hij je nodig heeft.
Succes en je komt er wel doorheen! Maar doe in ieder geval het bovenstaande meer kun je niet. Hou jezelf vooral ook overeind met door blijven gaan in je eigen leven en leuke dingen doen.
zaterdag 28 december 2019 11:34
S-Groot schreef: ↑28-12-2019 09:13Ach vrouw, ga toch alsjeblieft werken! Jij bent er zelf ook nog hè, je hebt ook een eigen leven. Leef je daar wel naar? En zeg je dit ook tegen hem? Depressief of niet, je moet niet meegaan in een zieke spiraal. Als ik je latere bericht lees klampt hij zich vaker vast aan mensen, dat hij teleurgesteld is over de reactie van anderen daarop wil niet zeggen dat jij dan maar mee moet gaan in het vastklampen. Je hoeft niet onnodig hard te zijn maar je mag echt wel even wat realiteitszin terugbrengen hoor, je mag heus zeggen dat jij je eigen leven, werk, hobby's, behoeftes hebt en daar ook gewoon tijd voor neemt.
Jij weet duidelijk niet waar je het over hebt.
zaterdag 28 december 2019 11:46
mindervanmij schreef: ↑28-12-2019 08:41TO, doet hij dat wel vaker zichzelf opsluiten? Ik vind het namelijk wel heftig klinken en vraag me af waarom hij jou nu zo graag wil buitensluiten??
Hij wil zichzelf gewoon even afsluiten van alles, en voor de één is dat een wandeling maken en voor de ander is dat een poosje helemaal alleen in bed gaan liggen totdat je meer en meer rust voelt. Hij komt er vanzelf weer uit. En dat is wat anders dan zichzelf opsluiten of buitensluiten. Tis maar net hoe je het interpreteert. Je moet het vooral niet persoonlijk nemen..
zaterdag 28 december 2019 12:42
hoezoos schreef: ↑28-12-2019 11:46Hij wil zichzelf gewoon even afsluiten van alles, en voor de één is dat een wandeling maken en voor de ander is dat een poosje helemaal alleen in bed gaan liggen totdat je meer en meer rust voelt. Hij komt er vanzelf weer uit. En dat is wat anders dan zichzelf opsluiten of buitensluiten. Tis maar net hoe je het interpreteert. Je moet het vooral niet persoonlijk nemen..
Wellicht heb je gelijk, wellicht niet. Vandaar ook mijn vragen. Je stelt je wel op alsof jij alle wijsheid in pacht hebt met jouw reacties.
zaterdag 28 december 2019 13:25
Vandaar mijn opmerkingen, dat dat soort opmerkingen dodelijk zijn voor een topic als ditmindervanmij schreef: ↑28-12-2019 12:42Wellicht heb je gelijk, wellicht niet. Vandaar ook mijn vragen. Je stelt je wel op alsof jij alle wijsheid in pacht hebt met jouw reacties.
we hebben allemaal persoonlijke ervaringen, en geen ervaring is hetzelfde.
doen alsof iemand er geen weet van heeft, of dat jouw aanpak, de enige juiste is, is fnuikend. Zo eenvoudig zijn deze situaties niet.
MIJN ervaring is, dat je heel weinig voor de ander kunt doen. Dochter raakte depressief, moest er zelf uitkomen. Maar dat alleen al, was zo zwaar, dat ik echt goed voor mezelf moest zorgen. En nog zit het onder mijn huid. Ben overgevoelig voor haar stemmingen.
Maar ze is er nog
Ik heb ook vrienden en kennissen verloren aan zelfmoord, waar depressie aan vooraf ging. En je staat erbij en kijkt er naar. Maar je moet wel door, gezin draaiend houden, zelf op de been blijven
zaterdag 28 december 2019 14:02
Dat, plus dat het ALTIJD goed is om goed voor jezelf te zorgen en tijd en energie te steken in je eigen leven, werk, hobby's en behoeftes. Ook (en soms zelfs juist) als de ander ziek is.
zaterdag 28 december 2019 16:06
Sorry dat het niet duidelijk was. Ik had het in het bericht daarvoor over zelfmoordpogingen en niet kunnen beloven dat je dat niet doet.
Ik heb inderdaad ook wel eens een gesprek gehad, wijziging in de medicatie, of dagelijkse telefoontjes om een periode te overbruggen. Zolang ik kon beloven een dag veilig te zijn deden we een telefoontje.
zaterdag 28 december 2019 17:15
Ik heb nog niet alles gelezen, ik vind het lastig om (voor nu) te filteren wat wel of niet waar is.
Vanmorgen/-middag heb ik nog even gewerkt. Enerzijds wel even lekker om wat afleiding te hebben, maar aan de andere kant bleef ik me zorgen maken.
Man geeft (vooralsnog) geen teken van leven vanuit de logeerkamer. Ik weet wel dat hij vanmorgen er even uit is geweest, maar sinds ik thuis ben hoor en zie ik niets. Gelukkig is mijn moeder er. Zojuist de huisartsenpost gebeld voor advies, omdat mijn man nu zo down in combinatie met dat hij geen teken van leven geeft. Ze gaan nog overleggen; wellicht komt de crisisdienst van de organisatie waar mijn man in behandeling is. Ik hoop dat ze met hem kunnen praten. Niet alleen voor mezelf, maar vooral voor hemzelf.
Vanmorgen/-middag heb ik nog even gewerkt. Enerzijds wel even lekker om wat afleiding te hebben, maar aan de andere kant bleef ik me zorgen maken.
Man geeft (vooralsnog) geen teken van leven vanuit de logeerkamer. Ik weet wel dat hij vanmorgen er even uit is geweest, maar sinds ik thuis ben hoor en zie ik niets. Gelukkig is mijn moeder er. Zojuist de huisartsenpost gebeld voor advies, omdat mijn man nu zo down in combinatie met dat hij geen teken van leven geeft. Ze gaan nog overleggen; wellicht komt de crisisdienst van de organisatie waar mijn man in behandeling is. Ik hoop dat ze met hem kunnen praten. Niet alleen voor mezelf, maar vooral voor hemzelf.
In this mad house we must all survive
zaterdag 28 december 2019 17:20
Wat naar, zijdehoentje. Hopelijk kan iemand je hierbij ondersteunen en fijn dat je moeder er is. Is die deur op slot? Je zegt geen teken van leven, misschien een nare vraag maar je hebt wel gecontroleerd of dat het geval is? Dus zeg maar letterlijk een teken van leven?
Heeft je moeder je man ook nog gezien of gesproken?
Het lijkt me heel erg als je partner zo dichtbij en tegelijkertijd zo ver weg is. Ik hoop dat de huisartsenpost iets voor je kan betekenen.
Heeft je moeder je man ook nog gezien of gesproken?
Het lijkt me heel erg als je partner zo dichtbij en tegelijkertijd zo ver weg is. Ik hoop dat de huisartsenpost iets voor je kan betekenen.
zaterdag 28 december 2019 17:23
Ik vind het fijn dat jullie reageren hoor, dus blijf dat vooral doen. Ik zei het misschien krom (over wat waar is of niet), maar ik ga er vanuit dat de intenties van de meesten goed zijn.
En inderdaad, de situaties kunnen misschien verschillend zijn, maar dat sluit niet uit dat er geen bruikbare tips tussen zitten.
En inderdaad, de situaties kunnen misschien verschillend zijn, maar dat sluit niet uit dat er geen bruikbare tips tussen zitten.
In this mad house we must all survive
zaterdag 28 december 2019 17:25
De deur zit op slot, dus ik kan niet naar binnen. Het rolluik van het raam zit dicht. Onder de deur zit een kier en ik zie geen licht en/of hoor/zie geen beweging. En als ik of mijn moeder hem vraagt te reageren, dan komt er geen reactie. Het scenario dat hij zichzelf iets heeft aangedaan is al een paar keer door mijn gedachten geschoten, al kan ik niet geloven/bevatten dat hij dat daadwerkelijk heeft gedaan.
Inmiddels heb ik te horen gekregen dat de crisisdienst onze kant uitkomt, ik hoop dat zij het gesprek met hem aan kunnen gaan.
Inmiddels heb ik te horen gekregen dat de crisisdienst onze kant uitkomt, ik hoop dat zij het gesprek met hem aan kunnen gaan.
In this mad house we must all survive
zaterdag 28 december 2019 18:24
Jeetje wat heftig vrouw. Ik hoop dat het allemaal goed is. Heb je er ook al aan gedacht om de politie te bellen? Zij kunnen de deur rammen. Ik zou dat nu geen overdreven reactie vinden eerlijk gezegd. God mag weten ligt ie daar nu en kan je hem nog redden. Sorry, misschien luguber om over na te denken, maar ik zou het risico niet neemn om het af te wachten allemaal
Sterkte!
zaterdag 28 december 2019 21:25
Even een korte update:
De crisisdienst is geweest. Net voordat ze kwamen hoorde ik mijn man kuchen en kon ik zien dat de tv aan stond. Daar was ik erg blij mee. Helaas wilde man niet praten toen ze er waren. Enerzijds frustrerend, anderzijds begrijpelijk (hoe zou ik reageren als ik in zijn schoenen zou staan?). Vond dat ze best 'fel' het gesprek probeerden te starten door best hard op de deur te kloppen en luid vragen te stellen. Man reageerde hier boos op. Dus op gegeven moment trokken ze zich terug om te overleggen: ze besloten om de politie erbij te roepen.
De politie heeft met hem op een menselijke, maar ferme manier aan-/toegesproken (nou wil ik niet zeggen dat de crisisdienst niet menselijk is, maar meer bedoeld om het verschil aan te duiden). Het werkte gelukkig, waardoor man open stond voor een gesprek met de crisisdienst.
Kort gezegd zagen ze geen aanleiding voor opname, medicatie of vergelijkbare andere optie. Man wil graag rust en dat begrijp ik, al vind ik het lastig omdat ik hem graag wat dingen wil vragen.
Mijn moeder blijft vannacht slapen.
De crisisdienst is geweest. Net voordat ze kwamen hoorde ik mijn man kuchen en kon ik zien dat de tv aan stond. Daar was ik erg blij mee. Helaas wilde man niet praten toen ze er waren. Enerzijds frustrerend, anderzijds begrijpelijk (hoe zou ik reageren als ik in zijn schoenen zou staan?). Vond dat ze best 'fel' het gesprek probeerden te starten door best hard op de deur te kloppen en luid vragen te stellen. Man reageerde hier boos op. Dus op gegeven moment trokken ze zich terug om te overleggen: ze besloten om de politie erbij te roepen.
De politie heeft met hem op een menselijke, maar ferme manier aan-/toegesproken (nou wil ik niet zeggen dat de crisisdienst niet menselijk is, maar meer bedoeld om het verschil aan te duiden). Het werkte gelukkig, waardoor man open stond voor een gesprek met de crisisdienst.
Kort gezegd zagen ze geen aanleiding voor opname, medicatie of vergelijkbare andere optie. Man wil graag rust en dat begrijp ik, al vind ik het lastig omdat ik hem graag wat dingen wil vragen.
Mijn moeder blijft vannacht slapen.
In this mad house we must all survive
zaterdag 28 december 2019 21:35
En hoe voel jij je hier allemaal bij TO? Het is niet niks... Heb jij ook nog advies gekregen van de crisisdienst waar je voor jou gevoel mee verder kunt?
Misschien sowieso geen verkeerd idee om eens met de poh-ggz van de huisarts te praten over alles wat er hier gebeurd. Je kan misschien je man niet helpen met zijn mentale gezondheid, maar het is wel belangrijk extra goed voor jezelf te zorgen.
Wel heel fijn dat je moeder voor je klaar staat.
Misschien sowieso geen verkeerd idee om eens met de poh-ggz van de huisarts te praten over alles wat er hier gebeurd. Je kan misschien je man niet helpen met zijn mentale gezondheid, maar het is wel belangrijk extra goed voor jezelf te zorgen.
Wel heel fijn dat je moeder voor je klaar staat.
