Psyche
alle pijlers
Eenzaamheid - accepteer je of doe je er iets aan?
zaterdag 13 oktober 2018 18:15
Ik zat weer eens te denken en dacht aan eenzaamheid. Niet super toevallig want ik kan mij zelf ook eenzaam noemen.
Vroeg me af of er mensen zijn die dit 'gewoon' hebben geaccepteerd? Of misschien actief dit hebben veranderd en nu goede vrienden en/of partner hebben? Of in het klooster zijn gegaan of zo
Wil iemand een success story delen? Of juist niet, mag ook.
En iemand enig idee over hoe het komt dat sommige mensen eenzaam zijn? Ligt dit denk je aan een bepaalde karakter eigenschap, iets dat veel eenzame mensen hebben?
en dan nu een poll:
Vroeg me af of er mensen zijn die dit 'gewoon' hebben geaccepteerd? Of misschien actief dit hebben veranderd en nu goede vrienden en/of partner hebben? Of in het klooster zijn gegaan of zo
Wil iemand een success story delen? Of juist niet, mag ook.En iemand enig idee over hoe het komt dat sommige mensen eenzaam zijn? Ligt dit denk je aan een bepaalde karakter eigenschap, iets dat veel eenzame mensen hebben?
en dan nu een poll:
Anoniem17062022182122 wijzigde dit bericht op 13-10-2018 18:37
Reden: aanvulling
Reden: aanvulling
5.73% gewijzigd
zaterdag 13 oktober 2018 22:08
Ik ben heel vaak alleen, maar nooit eenzaam. Mijn sociale cirkel is klein, maar het zijn wel mensen waar ik echt wat mee heb.
In groepen kan ik me soms wel heel eenzaam voelen. Dan is er geen connectie.
Ik denk dat er veel mensen zich wel eenzaam voelen omdat die mensen wel de behoefte hebben aan contact, maar niet in staat zijn dat contact aan te gaan. Echt contact vraagt nogal wat. Vaak is het allemaal zo oppervlakkig. Niet genoeg om je niet meer eenzaam te voelen.
Ik vraag me wel eens af of eenzaamheid niet een vorm van verveling is.
In groepen kan ik me soms wel heel eenzaam voelen. Dan is er geen connectie.
Ik denk dat er veel mensen zich wel eenzaam voelen omdat die mensen wel de behoefte hebben aan contact, maar niet in staat zijn dat contact aan te gaan. Echt contact vraagt nogal wat. Vaak is het allemaal zo oppervlakkig. Niet genoeg om je niet meer eenzaam te voelen.
Ik vraag me wel eens af of eenzaamheid niet een vorm van verveling is.
zaterdag 13 oktober 2018 22:17
Kleppeboxx, wat een heftige reactie... Niet iedereen heeft het getroffen in het leven, voor sommigen ziet het er heel anders uit dan ze gehoopt hadden. Om nou te suggereren dat je aan je karakter moet werken, gaat wel ver. Soms lopen dingen ook anders, door verhuizen, nieuwe relaties, kinderen, allerlei dingen kun je langzaam wat vrienden verliezen. En dat ligt er dan niet aan dat je zelf zo vervelend was...
Verder IS dit een bijzonder topic, vind ik. Laten we het ook zo houden. Ik vind het eigenlijk wel steunend.
Verder IS dit een bijzonder topic, vind ik. Laten we het ook zo houden. Ik vind het eigenlijk wel steunend.
zaterdag 13 oktober 2018 22:30
Tja, ik heb een paar bijdragen geleverd die ik oprecht heb neergetypt en als dat niet de bedoeling was, dan kan ik daar ook niets aan doen.MonteCara* schreef: ↑13-10-2018 22:26Je hoeft in dit topic helemaal niet het achterste van je tong te laten zien.
Tenminste, zo begrijp ik Strikje en haar topic.
Het is ook aan de TO om het topic een beetje te sturen hè, door op z'n minst reacties te geven en dat is in het hele topic één keer gebeurd. Zou fijn zijn geweest als ze mee had geschreven, dan weten wij ook beter wat de bedoeling is.
zaterdag 13 oktober 2018 22:40
Cateautje schreef: ↑13-10-2018 22:30Tja, ik heb een paar bijdragen geleverd die ik oprecht heb neergetypt en als dat niet de bedoeling was, dan kan ik daar ook niets aan doen.
Het is ook aan de TO om het topic een beetje te sturen hè, door op z'n minst reacties te geven en dat is in het hele topic één keer gebeurd. Zou fijn zijn geweest als ze mee had geschreven, dan weten wij ook beter wat de bedoeling is.
Ben ik met je eens hoor.
zaterdag 13 oktober 2018 22:41
Misschien, maar aan de andere kant heeft ze in andere topics genoeg geschreven om een heel goed beeld te krijgen van hoe zij er in staat. Altijd alles te moeten herhalen is ook vervelend. Of nouja zo zie ik het.Cateautje schreef: ↑13-10-2018 22:30Tja, ik heb een paar bijdragen geleverd die ik oprecht heb neergetypt en als dat niet de bedoeling was, dan kan ik daar ook niets aan doen.
Het is ook aan de TO om het topic een beetje te sturen hè, door op z'n minst reacties te geven en dat is in het hele topic één keer gebeurd. Zou fijn zijn geweest als ze mee had geschreven, dan weten wij ook beter wat de bedoeling is.
zaterdag 13 oktober 2018 22:46
Dat weet ik dus niet en kan me voorstellen dat ik daar niet de enige in ben. Maar goed, als je bepaalde bedoelingen hebt met een topic, dan is meeschrijven en duidelijk maken wat je ervan wilt toch het minste om je doel te bereiken. Nu is het een tegenvaller. Het zij zo.
zaterdag 13 oktober 2018 22:47
Eenzaamheid is blijkbaar nogal een breed begrip. To had het eerder over "Als je niemand kunt bellen als er iets is."
Dat lijkt me wel een duidelijke definitie en misschien wat strikje voor ogen had. Dus niemand om te vragen om helpen met verhuizen, of ergens naartoe brengen, etc. Is wel een extremere vorm, maar komt meer voor dan je denkt.
Dat lijkt me wel een duidelijke definitie en misschien wat strikje voor ogen had. Dus niemand om te vragen om helpen met verhuizen, of ergens naartoe brengen, etc. Is wel een extremere vorm, maar komt meer voor dan je denkt.
Voortaan hier oostenwind en alle ruimte aan bodemloze putten van pure slechtheid. Juli 2020
zaterdag 13 oktober 2018 22:47
Daarom begrijp ik Strikjemetstippels wel, maar niet iedereen heeft haar gelezen.
zaterdag 13 oktober 2018 22:52
miedo schreef: ↑13-10-2018 18:48Ik voel mij ook vaak eenzaam, niet door gebrek aan sociale contacten.
Maar doordat mijn moeder is overleden vorig jaar.
Heb nu alleen nog een broer en een vader.
en helaas ook geen kinderen, dat kan ook niet met mijn problemen.
Voel me ook eenzaam door de voortdurende nooit ophoudende strijd tegen de angsten/depressies uit mijn onveilig jeugd .
En omdat ik een aso-buurt woon met allemaal alcoholisten en criminelen, omdat ik iets beters niet kan betalen.
Voel me hier niet echt thuis.
Mis ook nuttige, interessante werkzaamheden overdag.Geen energie voor.
zaterdag 13 oktober 2018 22:54
.
Ik ook niet.
Vind het een mooi topic tot nu toe en ben benieuwd hoe het zich verder ontwikkeld.
Only action impacts the drift | A year from now you may wish you had started today
zaterdag 13 oktober 2018 22:54
zaterdag 13 oktober 2018 22:55
Dat zag ik.strikjemetstippels schreef: ↑13-10-2018 22:54klopt hoor, ik antwoordde enkel op een vraag die mij werd gesteld.
zaterdag 13 oktober 2018 22:55
Eh, je hebt een gebrekkige manier van tellen als je denkt dat ik 1 keer heb gereageerd.Cateautje schreef: ↑13-10-2018 22:30Tja, ik heb een paar bijdragen geleverd die ik oprecht heb neergetypt en als dat niet de bedoeling was, dan kan ik daar ook niets aan doen.
Het is ook aan de TO om het topic een beetje te sturen hè, door op z'n minst reacties te geven en dat is in het hele topic één keer gebeurd. Zou fijn zijn geweest als ze mee had geschreven, dan weten wij ook beter wat de bedoeling is.
zaterdag 13 oktober 2018 22:58
ja dit is wel wat ik meer bedoelde denk ik. Ja je kunt ook in gezelschap eenzaam zijn, die vorm ken ik ook wel zelf. Maar als je echt ook alles zelf moet doen en je iets heel erg heftig mee maakt maar dit niet kwijt kunt aan iemand, dat vind ik echte eenzaamheid en enorm vervreemdend. Dat houdt wel verband met elkaar natuurlijk, maar de gewoonste dingen zijn dan ineens onmogelijk. Idd helpen verhuizen, maar ook helpen met weet ik veel een kast in elkaar zetten, of bang zijn je been te breken want je kunt dan niets meer want niemand om te helpen.kopjekoffie70 schreef: ↑13-10-2018 22:47Eenzaamheid is blijkbaar nogal een breed begrip. To had het eerder over "Als je niemand kunt bellen als er iets is."
Dat lijkt me wel een duidelijke definitie en misschien wat strikje voor ogen had. Dus niemand om te vragen om helpen met verhuizen, of ergens naartoe brengen, etc. Is wel een extremere vorm, maar komt meer voor dan je denkt.
dat idee. zonder sneu over te willen komen of zo.
en dan vind ik de zogenaamde 'vreselijke' reacties juist wel fijn, want ik iig wil wel begrijpen hoe het zo ver kan komen en hoe je dat verandert.
zaterdag 13 oktober 2018 23:00
Strikje, iets wat je in het begin van dit topic schreef raakte me. Dat was dit:
"Ik weet niet of eenzaamheid een keuze is. Voor mij iig niet. Het is meer onbeholpen zijn, onkundig of weet ik het, misschien een naar karakter."
Voor mijn moeder, met wie ik geen goede band heb, was haar eenzaamheid denk ik wel degelijk een keuze. Een heleboel nemen en nooit iets geven, een slachtofferrol aannemen, dat stoot af. In dat opzicht durf ik zelfs te zeggen dat mijn moeder best een naar karakter had.
Echter, het geeft een steek in mijn hart als ik jou dat hier zie schrijven over jezelf. Hoe ik jou ken hier van het forum ben je een ongelooflijk oprechte, lieve en bovenal zeer intelligente vrouw. Soms vraag ik me af of die intelligentie je juist in de weg zit, dat je daardoor soms niet begrepen wordt en je niet begrepen voelt. Heel eerlijk, ik werd er zelfs een beetje door tegengehouden een reactie te plaatsen op een van je topics omdat ik dacht, o jee, daar kan ik nooit aan tippen. Bang om iets doms te schrijven of zo
Ik ben niet zo goed in mezelf uitdrukken in woorden, maar wat ik bedoel te zeggen is denk alsjeblieft niet dat jouw eenzaamheid toe te schrijven is aan een naar karakter want daarmee haal je jezelf zó ontzettend naar beneden. Zou het niet gewoon kunnen dat het vinden van gelijkgestemden met wie jij een band voelt nou eenmaal niet makkelijk is?
Het is ook best lastig om sociaal te zijn, veelal betekent dat meedoen met de grote massa en dat kan/wil niet iedereen, voor sommigen is het ook gewoon niet weggelegd omdat het energie vreet.
Mijn zelfverkozen 'eenzaamheid' (wat dus eigenlijk geen eenzaamheid is want zo eenzaam zijn dat het pijn doet lijkt me vreselijk maar zo voel ik dat persoonlijk niet). Het is wie ik ben en daar kan ik mee leven ook al is mijn sociale leven heel erg klein.
Ik vraag me af hoe dat voor jou zit, wil je het veranderen (en daardoor misschien veel van jezelf inleveren) of juist niet?
Pfff, onsamenhangend verhaal sorry daarvoor maar ik krijg het niet beter opgeschreven. Hopelijk komt de boodschap over.
"Ik weet niet of eenzaamheid een keuze is. Voor mij iig niet. Het is meer onbeholpen zijn, onkundig of weet ik het, misschien een naar karakter."
Voor mijn moeder, met wie ik geen goede band heb, was haar eenzaamheid denk ik wel degelijk een keuze. Een heleboel nemen en nooit iets geven, een slachtofferrol aannemen, dat stoot af. In dat opzicht durf ik zelfs te zeggen dat mijn moeder best een naar karakter had.
Echter, het geeft een steek in mijn hart als ik jou dat hier zie schrijven over jezelf. Hoe ik jou ken hier van het forum ben je een ongelooflijk oprechte, lieve en bovenal zeer intelligente vrouw. Soms vraag ik me af of die intelligentie je juist in de weg zit, dat je daardoor soms niet begrepen wordt en je niet begrepen voelt. Heel eerlijk, ik werd er zelfs een beetje door tegengehouden een reactie te plaatsen op een van je topics omdat ik dacht, o jee, daar kan ik nooit aan tippen. Bang om iets doms te schrijven of zo
Ik ben niet zo goed in mezelf uitdrukken in woorden, maar wat ik bedoel te zeggen is denk alsjeblieft niet dat jouw eenzaamheid toe te schrijven is aan een naar karakter want daarmee haal je jezelf zó ontzettend naar beneden. Zou het niet gewoon kunnen dat het vinden van gelijkgestemden met wie jij een band voelt nou eenmaal niet makkelijk is?
Het is ook best lastig om sociaal te zijn, veelal betekent dat meedoen met de grote massa en dat kan/wil niet iedereen, voor sommigen is het ook gewoon niet weggelegd omdat het energie vreet.
Mijn zelfverkozen 'eenzaamheid' (wat dus eigenlijk geen eenzaamheid is want zo eenzaam zijn dat het pijn doet lijkt me vreselijk maar zo voel ik dat persoonlijk niet). Het is wie ik ben en daar kan ik mee leven ook al is mijn sociale leven heel erg klein.
Ik vraag me af hoe dat voor jou zit, wil je het veranderen (en daardoor misschien veel van jezelf inleveren) of juist niet?
Pfff, onsamenhangend verhaal sorry daarvoor maar ik krijg het niet beter opgeschreven. Hopelijk komt de boodschap over.
...
zaterdag 13 oktober 2018 23:06
Helder verhaal juist Calamitycat.
Ik herken mezelf overigens in dit stuk:
.
Ik herken mezelf overigens in dit stuk:
.
Calamitycat schreef: ↑13-10-2018 23:00Zou het niet gewoon kunnen dat het vinden van gelijkgestemden met wie jij een band voelt nou eenmaal niet makkelijk is?
Het is ook best lastig om sociaal te zijn, veelal betekent dat meedoen met de grote massa en dat kan/wil niet iedereen, voor sommigen is het ook gewoon niet weggelegd omdat het energie vreet.
Only action impacts the drift | A year from now you may wish you had started today
zaterdag 13 oktober 2018 23:13
Zelf ben ik niet eenzaam. Ik heb een paar goede vrienden, dezelfde partner sinds mijn 16e, betrokken (schoon)familie, leuke collega’s. Toch voel ik mij wel eens intens eenzaam, bij grote gebeurtenissen zoals plotseling overlijden vader. Hoe lief en zorgzaam mensen zijn, het is jouw verdriet en gemis waar je mee moet dealen. Dat kan niemand overnemen of echt precies aanvoelen. Tragedie van mens-zijn denk ik. Veel heftige (positief en negatief) gebeurtenissen ondergaan we (bijna) allemaal maar het verschilt van mens tot mens.
Idee over vraag in OP (hoe komt het dat sommige mensen eenzaam zijn): ik ken niet veel mensen die aangeven eenzaam te zijn. Die paar die ik ken zijn van het type bodemloze put. Er zit geen wederkerigheid in, ik moet een soort semi-hulpverlener zijn en dan nog is het niet goed/genoeg. Alle initiatief moet van mij uit komen en er komt alleen negativiteit voor terug. Dan ben ik wel zo eerlijk om te schrijven dat ik dan heel gemakzuchtig ben en dan denk ‘bekijk het maar’.
En er is iemand waarvan ik denk dat zij heel eenzaam is door de bijna dwangmatige manier om zich zo veel en vaak mogelijk met mensen te omringen. Of ze is bang voor zichzelf, dat ze bij stilte met zichzelf moet dealen en dat om de een of andere reden niet (aan)kan. Gezien de hoeveelheid sh*t die zij over zich heen heeft gekregen en heeft moeten meemaken kan ik mij dat levendig voorstellen: angst voor de stilte.
Idee over vraag in OP (hoe komt het dat sommige mensen eenzaam zijn): ik ken niet veel mensen die aangeven eenzaam te zijn. Die paar die ik ken zijn van het type bodemloze put. Er zit geen wederkerigheid in, ik moet een soort semi-hulpverlener zijn en dan nog is het niet goed/genoeg. Alle initiatief moet van mij uit komen en er komt alleen negativiteit voor terug. Dan ben ik wel zo eerlijk om te schrijven dat ik dan heel gemakzuchtig ben en dan denk ‘bekijk het maar’.
En er is iemand waarvan ik denk dat zij heel eenzaam is door de bijna dwangmatige manier om zich zo veel en vaak mogelijk met mensen te omringen. Of ze is bang voor zichzelf, dat ze bij stilte met zichzelf moet dealen en dat om de een of andere reden niet (aan)kan. Gezien de hoeveelheid sh*t die zij over zich heen heeft gekregen en heeft moeten meemaken kan ik mij dat levendig voorstellen: angst voor de stilte.
Nee heb je, ja kun je krijgen
zaterdag 13 oktober 2018 23:15
.strikjemetstippels schreef: ↑13-10-2018 18:29Ja misschien moet ik het eigenlijk eerst definitie geven. Er is natuurlijk het woordenboek, maar ik denk dat de omschrijving 'als je een probleem hebt en je kunt niemand bellen' wat meer de kern raakt. Of dat je geen verjaardag kunt vieren want je hebt niemand om uit te nodigen.
Hier kan ik mij volledig in vinden.
Totaal geen vrienden, mijn ouders overleden, een broer die ik 3 of 4 keer per jaar zie en 2 dochters. De een zie ik een keer of 3 per jaar maar wel goed contact, de andere woont nog bij mij dus daar wel dagelijks contact.
Gelukkig heb ik er geen probleem mee alhoewel ik wat meer contacten wel op prijs zou stellen.
Ik weet ook van mijzelf dat ik enorm kritisch ben in mijn keuze in mensen waar ik contact mee wil hebben.
Niet geschoten is altijd mis
