Psyche
alle pijlers
(Eindelijk) de diagnose ADHD
zaterdag 18 mei 2019 08:37
Gisteren heb ik de diagnose ADHD gekregen. Na een dag aan onderzoeken en testen en het gebruiken van medicatie kom ik er niet meer om heen.
Ik ben ontzettend opgelucht, iets wat ik mijn hele leven al vermoedde dat er wat met mij is, dat ik anders ben dan anderen is er toch gekomen. Ik weet het nu, ik heb duidelijkheid en ik kan vooruit gaan kijken.
Ook heb ik moeite en kijk ik terug naar het kind , puber meisje en de student die zo hard heeft moeten knokken en het zo zwaar heeft gehad om iets voor elkaar te krijgen. Zich niet begrepen heeft gevoeld. Dat maakt mij verdrietig.
Mijn ouders begrijpen het nog niet helemaal en vragen zich af wat zij verkeerd hebben gedaan. Ik neem ze niks kwalijk.
Heb ik een vraag? Nee niet echt, ik wil gewoon even kletsen...
Ik ben ontzettend opgelucht, iets wat ik mijn hele leven al vermoedde dat er wat met mij is, dat ik anders ben dan anderen is er toch gekomen. Ik weet het nu, ik heb duidelijkheid en ik kan vooruit gaan kijken.
Ook heb ik moeite en kijk ik terug naar het kind , puber meisje en de student die zo hard heeft moeten knokken en het zo zwaar heeft gehad om iets voor elkaar te krijgen. Zich niet begrepen heeft gevoeld. Dat maakt mij verdrietig.
Mijn ouders begrijpen het nog niet helemaal en vragen zich af wat zij verkeerd hebben gedaan. Ik neem ze niks kwalijk.
Heb ik een vraag? Nee niet echt, ik wil gewoon even kletsen...
woensdag 17 juli 2019 22:35
Klinkt als een heel goed plan Eviva.
Ik had vandaag een lijstje met wat ik niet mocht vergeten te kopen. Ik kwam met heel veel dingen thuis en de helft van het lijstje![🤔]()
Daar baalde ik flink van.
2 maanden niks kopen... ik vind het een strak plan maar zou dat niet zo goed kunnen. Mijn probleem nu is dat ik heel erg gul ben geworden terwijl ik voorheen echt een gierig kreng was en inwoon naast de action. Dat is niet altijd handig.
Aftellen is geblazen, nog 2 dgn werken, vrijdag avond mijn verjaardag vieren, zaterdag avond/ nacht verzamelen voor Amerika.
Wel ga ik mijn kleine diva-kat heel erg missen deze 3 weken. Ik heb goede oppassers maar ik voel me nu al schuldig, we zijn samen echt een mini-eenheid in dit kleine huishouden.
Ennnnn mijn huis is nog nooit zo opgeruimd geweest![🤭]()
ik lijk wel minimalistisch te worden, alles gaat de deur uit zonder problemen. Heerlijk.
Ik had vandaag een lijstje met wat ik niet mocht vergeten te kopen. Ik kwam met heel veel dingen thuis en de helft van het lijstje
Daar baalde ik flink van.
2 maanden niks kopen... ik vind het een strak plan maar zou dat niet zo goed kunnen. Mijn probleem nu is dat ik heel erg gul ben geworden terwijl ik voorheen echt een gierig kreng was en inwoon naast de action. Dat is niet altijd handig.
Aftellen is geblazen, nog 2 dgn werken, vrijdag avond mijn verjaardag vieren, zaterdag avond/ nacht verzamelen voor Amerika.
Wel ga ik mijn kleine diva-kat heel erg missen deze 3 weken. Ik heb goede oppassers maar ik voel me nu al schuldig, we zijn samen echt een mini-eenheid in dit kleine huishouden.
Ennnnn mijn huis is nog nooit zo opgeruimd geweest
ik lijk wel minimalistisch te worden, alles gaat de deur uit zonder problemen. Heerlijk.
donderdag 18 juli 2019 12:03
Eviva..
Dat zijn toch mega-stappen, ik zou er voor tekenen!
Weet je nog dat we een tijdje terug tegen MEF zeiden dat medicatie je vooral 'denkruimte' geeft , het lukt jou nu dus om[te bedenken] 4 uur !! lang afleiding van je telefoon uit te schakelen zodat je met meer aandacht/focus je ding kunt doen. Het lukt je om aanpassingen te vinden zodat je meer, makkelijker, relaxter iets voor elkaar krijgt en ook nog minder stress en paniek hebt... noem dat maar niks
Je moet wel nog steeds zelf een plan, lijn, motivatie hebben om iets te gaan doen [en hoe je dat t handigste aanpakt] want dat zit dan weer niet in die pil... best jammer soms.
Ik denk dat dat ook weleen groot deel van je proces is nadat je diagnose gesteld is.. enerzijds is 'alles' ineens anders, er zijn [weer] mogelijkheden maar hoe ga je die vormgeven, hoie bereik je ze, wat heb je nodig, hoe kun je je nieuwe focus inzetten, wat is een redelijke en realistische verwachting.
Misschien is dat wat je deed maar nu met minder strijd, energy-drain en frustratie ook al een meer dan prima resultaat.
Ik ben er ook echt nog niet uit hoor, het gevoel en verwachting rondom adhd en de how-to schiet regelmatig alle kanten op.
MEF
Lekker hoor.. eerst je feest en dan hop zo door in de reisstand!
Gaan jullie rondreizen met de hele club?
Beestjes thuislaten is altijd een dingetje he, lieve oppassers zijn goud waard.
ik vind de logeer-oppas nog altijd de allerfijnste oplossing maar zo iemand is niet altijd voor handen
Dat zijn toch mega-stappen, ik zou er voor tekenen!
Weet je nog dat we een tijdje terug tegen MEF zeiden dat medicatie je vooral 'denkruimte' geeft , het lukt jou nu dus om[te bedenken] 4 uur !! lang afleiding van je telefoon uit te schakelen zodat je met meer aandacht/focus je ding kunt doen. Het lukt je om aanpassingen te vinden zodat je meer, makkelijker, relaxter iets voor elkaar krijgt en ook nog minder stress en paniek hebt... noem dat maar niks
Je moet wel nog steeds zelf een plan, lijn, motivatie hebben om iets te gaan doen [en hoe je dat t handigste aanpakt] want dat zit dan weer niet in die pil... best jammer soms.
Ik denk dat dat ook weleen groot deel van je proces is nadat je diagnose gesteld is.. enerzijds is 'alles' ineens anders, er zijn [weer] mogelijkheden maar hoe ga je die vormgeven, hoie bereik je ze, wat heb je nodig, hoe kun je je nieuwe focus inzetten, wat is een redelijke en realistische verwachting.
Misschien is dat wat je deed maar nu met minder strijd, energy-drain en frustratie ook al een meer dan prima resultaat.
Ik ben er ook echt nog niet uit hoor, het gevoel en verwachting rondom adhd en de how-to schiet regelmatig alle kanten op.
MEF
Lekker hoor.. eerst je feest en dan hop zo door in de reisstand!
Gaan jullie rondreizen met de hele club?
Beestjes thuislaten is altijd een dingetje he, lieve oppassers zijn goud waard.
ik vind de logeer-oppas nog altijd de allerfijnste oplossing maar zo iemand is niet altijd voor handen
donderdag 18 juli 2019 12:13
Klopt hoor, maak me er ook niet zo heel druk over. Vond het in eerste instantie een beetje bizar en omdat ikgraag een beetje mag overdrijven werd dat een heel DING.charade schreef: ↑14-07-2019 11:53In en doorslapen is bij mij het probleem en eigenlijk ook te vroeg wakker worden.
Ik moest idd ook zo’n dagboek bijhouden en mocht ook niet op de klok kijken. Dus dan moet je schatten. Bij mij klopte het overigens wel aardig met de gemeten waarden. Niet te veel over nadenken, gewoon op gevoel invullen, komt wel goed. Succes ermee!
Gek genoeg helpt er wat bewuster mee omgaan ook al wel om zelf wat meer inzicht te krijgen maar mijn eerste reactie is steeds... wat een gedoe,ga toch weg met je lijstjes/oefening/huiswerk... kssst!
Hoe gaat het bij jou met je strakke regime? Is het wel te doen je slaap-bootcamp?
donderdag 18 juli 2019 20:52
Teaus schreef: ↑18-07-2019 12:03Eviva..
Dat zijn toch mega-stappen, ik zou er voor tekenen!
Weet je nog dat we een tijdje terug tegen MEF zeiden dat medicatie je vooral 'denkruimte' geeft , het lukt jou nu dus om[te bedenken] 4 uur !! lang afleiding van je telefoon uit te schakelen zodat je met meer aandacht/focus je ding kunt doen. Het lukt je om aanpassingen te vinden zodat je meer, makkelijker, relaxter iets voor elkaar krijgt en ook nog minder stress en paniek hebt... noem dat maar niks
Je moet wel nog steeds zelf een plan, lijn, motivatie hebben om iets te gaan doen [en hoe je dat t handigste aanpakt] want dat zit dan weer niet in die pil... best jammer soms.
Ik denk dat dat ook weleen groot deel van je proces is nadat je diagnose gesteld is.. enerzijds is 'alles' ineens anders, er zijn [weer] mogelijkheden maar hoe ga je die vormgeven, hoie bereik je ze, wat heb je nodig, hoe kun je je nieuwe focus inzetten, wat is een redelijke en realistische verwachting.
Misschien is dat wat je deed maar nu met minder strijd, energy-drain en frustratie ook al een meer dan prima resultaat.
Ik ben er ook echt nog niet uit hoor, het gevoel en verwachting rondom adhd en de how-to schiet regelmatig alle kanten op.
MEF
Lekker hoor.. eerst je feest en dan hop zo door in de reisstand!
Gaan jullie rondreizen met de hele club?
Beestjes thuislaten is altijd een dingetje he, lieve oppassers zijn goud waard.
ik vind de logeer-oppas nog altijd de allerfijnste oplossing maar zo iemand is niet altijd voor handen
Teaus, ik denk dat je een goed punt hebt!
Bedankt dat je het me even laat zien!
Meer ruimte heb ik inderdaad wel in mijn hoofd.
Waardoor ik inderdaad beter een plan kan maken.
En niet meer vol zit met verschillende gedachtes door elkaar in mijn hoofd (waardoor ik weer heel snel in paniek raakte).
Wat dat betreft zeker een win situatie
.Misschien beetje overdreven om te denken dat ik na een kleine 2 maanden slikken gelijk een keurig georganiseerd en opruimd huis Zou hebben (I wish).
Toch ook nadelen van de medicijnen.
Merk dat ik bij het inwerken wat onrust ervaar en juist minder focus (de eerste 3 uur toch wel) .. pas na 3 uur begin ik lekker rustig en relaxed te worden.
Maar soms ook wel snel opgefokt (wat ik misschien zonder medicatie niet minder was).
Zie jij voordelen aan je medicatie? Tov zonder medicatie? En hoe lang slik je het al?
Mef: plezier/ succes met je pubers!! Komt vast goed met je diva katje!!
En heerlijk thuis komen als je huis zo lekker aan kant is!!
Voor je het weet ben je weer thuis .
vrijdag 19 juli 2019 09:02
Eviva, MEF en de anderen ook
Zal ik jullie vragen s beantwoorden, jullie stellen vragen of vertellen dingen die me dwingen het iig voor mezelf te verwoorden, te onderzoeken en dat is fijn, lastig maar fijn en nodig en behulpzaam
Medicatie is in februari gestart en net als jullie vergeet ik wel eens dat het echt wel veel biedt maar dat je het nog steeds zelf moet doen, zelf je plan en je trucjes moet inzetten.
Alleen het doorzetten, overzien, kiezen en organiseren is een heel stuk eenvoudiger, emotie daar verzuip ik wat minder snel in, ik hoef niet meteen mijn mening te delen uit angst dat ik anders al mijn briljante observaties weer vergeten ben
, er is veel meer ruimte om wat 'mindfull' in situaties te staan.... dat is voor mij de denkruimte.
Alleen vergeet ik heel snel dat dit zonder medicatie echt heel, verschrikkelijk moeilijk is en een enorme berg energie kost, waardoor ik vaak vreselijk 'strak' sta.
Wat het allemaal wat lastiger maakt en trager is dat er meerdere dingen door elkaar heen lopen : naast een dikke burn-out was er al eerder aanleiding om flink in therapie te gaan... daar komt nu ook af en toe 'het AD[H]D-filter' overheen als we bepaald gedrag/ervaringen/overtuigingen bespreken.
Heel evrhelderend , dat wel.
Burnout maakt dat ik mijn doelen nog helemaal niet zo hard kan stellen, alle valkuilen staan nog [iets minder] wijd open.
Voor mijn gevoel moet/mag/ben ik mezelf opnieuw uitvinden en deze keer word ik niet geblindoekt in het diepe geduwd
Qua medicatie weet ik echt niet waar ik goed aan doe, 3-4x daags methylfenidaat blijkt best lastig vol te houden ondanks timers
Grote voordeel is de enorme flexibiliteit die je hebt met een kortwerkend middel [en dat er geen bijbetaling voor geldt]
Nadeel is wel dat het ook 3-4x daags 'aan' gaat, de lichamelijke onrust [het gejaagde] , dat er ergens in die cyclus een punt zit waar ik vaak hoofdpijn krijg en de rebound die vaak echt somber en moedeloos maakt...
Zal ik jullie vragen s beantwoorden, jullie stellen vragen of vertellen dingen die me dwingen het iig voor mezelf te verwoorden, te onderzoeken en dat is fijn, lastig maar fijn en nodig en behulpzaam
Medicatie is in februari gestart en net als jullie vergeet ik wel eens dat het echt wel veel biedt maar dat je het nog steeds zelf moet doen, zelf je plan en je trucjes moet inzetten.
Alleen het doorzetten, overzien, kiezen en organiseren is een heel stuk eenvoudiger, emotie daar verzuip ik wat minder snel in, ik hoef niet meteen mijn mening te delen uit angst dat ik anders al mijn briljante observaties weer vergeten ben
, er is veel meer ruimte om wat 'mindfull' in situaties te staan.... dat is voor mij de denkruimte.Alleen vergeet ik heel snel dat dit zonder medicatie echt heel, verschrikkelijk moeilijk is en een enorme berg energie kost, waardoor ik vaak vreselijk 'strak' sta.
Wat het allemaal wat lastiger maakt en trager is dat er meerdere dingen door elkaar heen lopen : naast een dikke burn-out was er al eerder aanleiding om flink in therapie te gaan... daar komt nu ook af en toe 'het AD[H]D-filter' overheen als we bepaald gedrag/ervaringen/overtuigingen bespreken.
Heel evrhelderend , dat wel.
Burnout maakt dat ik mijn doelen nog helemaal niet zo hard kan stellen, alle valkuilen staan nog [iets minder] wijd open.
Voor mijn gevoel moet/mag/ben ik mezelf opnieuw uitvinden en deze keer word ik niet geblindoekt in het diepe geduwd
Qua medicatie weet ik echt niet waar ik goed aan doe, 3-4x daags methylfenidaat blijkt best lastig vol te houden ondanks timers
Grote voordeel is de enorme flexibiliteit die je hebt met een kortwerkend middel [en dat er geen bijbetaling voor geldt]
Nadeel is wel dat het ook 3-4x daags 'aan' gaat, de lichamelijke onrust [het gejaagde] , dat er ergens in die cyclus een punt zit waar ik vaak hoofdpijn krijg en de rebound die vaak echt somber en moedeloos maakt...
vrijdag 19 juli 2019 09:56
Teaus:
fijn (en confronterend) en onwijs verhelderend he om sommige dingen uit te schrijven.
Althans bij mij geeft dat altijd een hoop opheldering.
Weet je wat het lastige is. Bij veel ADHDers speelt er meer dan alleen de ADHD. (soms andere diagnoses) of burnout, angststoornis, depressie etc etc.
Hierdoor is het lastig om te beoordelen of de klachten door de ADHD komen of door een trauma/burnout/angststoornis etc.
Ook is het lastig te bedenken hoe het was zonder medicatie.
Misschien een keer een week stoppen, dan merk je het direct.
Kan me voorstellen dat de kortwerkende versie erg lastig is en je daardoor ook veel verschil in stemming krijgt gedurende de dag (bij inwerken en uitwerken)
Gelukkig zijn er nog genoeg andere opties
.
Maar ik heb zelf wel gemerkt dat geen 1 medicatie zaligmakend is.
Ben vaak weer gestopt, maar dan voel ik me ook niet fijn.
Lastige stoornis hoor, dat ADHD.
fijn (en confronterend) en onwijs verhelderend he om sommige dingen uit te schrijven.
Althans bij mij geeft dat altijd een hoop opheldering.
Weet je wat het lastige is. Bij veel ADHDers speelt er meer dan alleen de ADHD. (soms andere diagnoses) of burnout, angststoornis, depressie etc etc.
Hierdoor is het lastig om te beoordelen of de klachten door de ADHD komen of door een trauma/burnout/angststoornis etc.
Ook is het lastig te bedenken hoe het was zonder medicatie.
Misschien een keer een week stoppen, dan merk je het direct.
Kan me voorstellen dat de kortwerkende versie erg lastig is en je daardoor ook veel verschil in stemming krijgt gedurende de dag (bij inwerken en uitwerken)
Gelukkig zijn er nog genoeg andere opties
.Maar ik heb zelf wel gemerkt dat geen 1 medicatie zaligmakend is.
Ben vaak weer gestopt, maar dan voel ik me ook niet fijn.
Lastige stoornis hoor, dat ADHD.
vrijdag 19 juli 2019 16:20
dan hebben wij hetzelfde karakter Daar maakt medicatie trouwens ook verschil....
Als een ADHD-hoofd geneigd is om voortdurend in kringetjes te blijven denken, denk-loops noem ik ze, dan is het ook niet zo raar dat je heel moeilijk uit een irritatie-loop kunt komen? Of denk ik nou erg in mijn eigen straatje ?
Zonder pillen is het als pulken aan een korstje..je wéét dat je er beter vanaf kunt blijven en toch moet je er steeds even aan voelen
vrijdag 19 juli 2019 23:21
Ik meld me ook maar weer eensTeaus schreef: ↑19-07-2019 16:20
Daar maakt medicatie trouwens ook verschil....
Als een ADHD-hoofd geneigd is om voortdurend in kringetjes te blijven denken, denk-loops noem ik ze, dan is het ook niet zo raar dat je heel moeilijk uit een irritatie-loop kunt komen? Of denk ik nou erg in mijn eigen straatje ?
Zonder pillen is het als pulken aan een korstje..je wéét dat je er beter vanaf kunt blijven en toch moet je er steeds even aan voelen
... was even wat afwezig hier, zit niet heel lekker in mijn vel, beetje last van een situatie die nogal wat stress oplevert.Wilde nu wel even reageren: Teaus ... ik zit in dezelfde situatie als jou, zware burn-out gehad (zit er nog wel in maar niet meer zo heel heftig als in het begin) en heb ook dingen uit het verleden waar ik last van heb en het is idd soms lastig om het onderscheid te maken waar het nou vandaan komt precies. Na de Adhd trainingen ga ik gelukkig wel aan de slag dmv van trauma-behandeling en dat voelt wel goed.
Slapen gaat trouwens wel een stukje beter, niet zozeer door de slaaprestrictie maar meer door de acupunctuur voor mijn gevoel. Ik merk het ook aan andere dingen met bv mijn huid, ik had last van hele droge huid en uitslag en dat gaat opeens veel beter. Volgens acupuncturist is dat een heel goed teken, als het aan de ‘buitenkant’ goed gaat/eruit komt dan wil dat zeggen dat het aan de ‘binnenkant’ ook goed werkt.
Die denk-loops herken ik zó goed, ik heb hier ook heel erg last van en dus ook van de irritatie-loops. Ik denk dat het er ook mee te maken heeft dat ‘wij adhd’ers’ vaak een heel groot gevoel van rechtvaardigheid hebben en dat we daarnaast vaak ‘ongeduldig’ (want zich op verschillende wijzen kan uiten) omdat we vaak sneller denken (en handelen) als niet adhd’ers. Dat werd ook uitgelegd tijdens de training van afgelopen keer. Dus het kan wel een soort van adhd-karaktertrekje zijn. Die groepstraining is zo ontzettend fijn, het is echt een ‘feest’ van herkenning.
Afgelopen keer werd een een Ted Talk filmpje getoond over uitstelgedrag, erg grappig én herkenbaar! Dit is ‘em, duurt een kwartiertje ongeveer: https://www.ted.com/talks/tim_urban_ins ... anguage=nl
Vind het briljant uitgelegd
zondag 21 juli 2019 09:39
Wat vervelend dat je niet lekker in je vel zit Charade.. dat herken ik wel regelmatig.
Hopelijk ga je wat aan de therapie hebben.
Teaus en Charade: ben "blij" te horen dat ik niet de enige ben die zich snel irriteert.
Ik kan ook totaal niet tegen onrecht en kan me er heel erg in vastbijten (in mijn hoofd) als ik boos op iemand ben.
Of als ik me irriteer. Ik uit het dan niet perse (want heb wel geleerd dat ik dat niet altijd hoef te doen) maar kan het dan ook niet loslaten.
Het is vaak nutteloos om je aan bepaald gedrag van iemand te irriteren maar het gaat automatisch.
Helaas helpt mijn medicatie dat niet afvlakken merk ik.
Ik ben nogal een extreem persoon in emoties.
Hopelijk ga je wat aan de therapie hebben.
Teaus en Charade: ben "blij" te horen dat ik niet de enige ben die zich snel irriteert.
Ik kan ook totaal niet tegen onrecht en kan me er heel erg in vastbijten (in mijn hoofd) als ik boos op iemand ben.
Of als ik me irriteer. Ik uit het dan niet perse (want heb wel geleerd dat ik dat niet altijd hoef te doen) maar kan het dan ook niet loslaten.
Het is vaak nutteloos om je aan bepaald gedrag van iemand te irriteren maar het gaat automatisch.
Helaas helpt mijn medicatie dat niet afvlakken merk ik.
Ik ben nogal een extreem persoon in emoties.
dinsdag 23 juli 2019 09:00
Stress situatie is inmiddels (goed) opgelost dus dat is weer een zorg minder. Ik heb idd ook last van wisselende stemmingen hoor, komt vaak voor volgend de PET.Eviva_83 schreef: ↑21-07-2019 09:39Wat vervelend dat je niet lekker in je vel zit Charade.. dat herken ik wel regelmatig.
Hopelijk ga je wat aan de therapie hebben.
Teaus en Charade: ben "blij" te horen dat ik niet de enige ben die zich snel irriteert.
Ik kan ook totaal niet tegen onrecht en kan me er heel erg in vastbijten (in mijn hoofd) als ik boos op iemand ben.
Of als ik me irriteer. Ik uit het dan niet perse (want heb wel geleerd dat ik dat niet altijd hoef te doen) maar kan het dan ook niet loslaten.
Het is vaak nutteloos om je aan bepaald gedrag van iemand te irriteren maar het gaat automatisch.
Helaas helpt mijn medicatie dat niet afvlakken merk ik.
Ik ben nogal een extreem persoon in emoties.
En ik ben ook extreem qua emoties, hoge pieken
en diepe dalen 
dinsdag 23 juli 2019 09:16
Charade wat fijn dat de stress situatie goed is opgelost.
Vaak is zo'n situatie dan echt even de druppel waardoor je spanningsklachten krijgt, ivm ons toch al drukke hoofd kan er dan slecht wat bij.
Stemmingswisselingen zijn Mij inderdaad bekend .
We zijn ook gewoon erg intense mensen qua emoties.
Hoe gaat het nu op de training?
Ook al leuke contacten opgedaan?
Vaak is zo'n situatie dan echt even de druppel waardoor je spanningsklachten krijgt, ivm ons toch al drukke hoofd kan er dan slecht wat bij.
Stemmingswisselingen zijn Mij inderdaad bekend .
We zijn ook gewoon erg intense mensen qua emoties.
Hoe gaat het nu op de training?
Ook al leuke contacten opgedaan?
dinsdag 23 juli 2019 19:10
Hallo allemaal,
Ik een vrouw van 38 j oud en weet sinds vorig jaar dat ik ook een prikkelverwerking stoornis heb. Ik slik alleen ad al vele jaren wat niet helpt dus zit nu op 10 mg. Ritalin geprobeerd maar werd er heel onrustig van. Nu eerst behandeling aangaan.
Door het nooit weten heb ik een erg hardnekkig overlevingspatroon ontwikkeld. Voor mij is dit de grootste worsteling. Om dit patroon te doorbreken.
Herkennen jullie dat?
Het wordt vooral getriggerd op mijn werk en twijfel nu wat ik moet doen.
De triggers aangaan of iets anders zoeken?
Ik heb t idee om eerst de tijd te nemen om t te verwerken met alle angst en shit die erbij hoort. Voordat je echt een juiste keuze voor werk kan maken.
Als dit lukt met mijn huidige werk doe ik dat anders las ik een pauze in met werk waar ik minder getriggerd word. Ik wil oefenen in moeilijke emoties verdragen en ik denk dat t niet uit maakt wat je doet zolang je t niet beheerst ( ik bleef nl altijd piekeren). Het is wel zo dat ik t mezelf wel wat lastiger maak in mijn huidige sector, pppfff ingewikkeld.
Heekennen jullie dit? Wat voor een werk doen jullie?
Ik een vrouw van 38 j oud en weet sinds vorig jaar dat ik ook een prikkelverwerking stoornis heb. Ik slik alleen ad al vele jaren wat niet helpt dus zit nu op 10 mg. Ritalin geprobeerd maar werd er heel onrustig van. Nu eerst behandeling aangaan.
Door het nooit weten heb ik een erg hardnekkig overlevingspatroon ontwikkeld. Voor mij is dit de grootste worsteling. Om dit patroon te doorbreken.
Herkennen jullie dat?
Het wordt vooral getriggerd op mijn werk en twijfel nu wat ik moet doen.
De triggers aangaan of iets anders zoeken?
Ik heb t idee om eerst de tijd te nemen om t te verwerken met alle angst en shit die erbij hoort. Voordat je echt een juiste keuze voor werk kan maken.
Als dit lukt met mijn huidige werk doe ik dat anders las ik een pauze in met werk waar ik minder getriggerd word. Ik wil oefenen in moeilijke emoties verdragen en ik denk dat t niet uit maakt wat je doet zolang je t niet beheerst ( ik bleef nl altijd piekeren). Het is wel zo dat ik t mezelf wel wat lastiger maak in mijn huidige sector, pppfff ingewikkeld.
Heekennen jullie dit? Wat voor een werk doen jullie?
woensdag 24 juli 2019 08:00
Dag Zen ,
wat een geworstel hè als je niet weet wat er 'mis' is.
Het is 100% herkenbaar wat je schrijft alle ups & downs, depressieve episodes, therapieën die niet 'werken', superkrachtige coping en óók veerkracht, humor, oplossingsgericht ... heel veel onbeantwoorde vragen omdat je er niks van snapt.
je hebt vast alles al met je behandelaar besproken want er zijn meer mogelijkheden dan Ritalin en die werken, voor zover ik weet, ook echt anders wellicht ligt daar nog een mogelijkheid.
Zoalds je hier wel hebt kunnen lezen went de nieuwe status [jij met medicatie] heel snel en vragen we ons om de beurt af of die pillen het eigenlijk wel doen, ze nou echt zo noodzakelijk zijn, we het 'zelf' niet minstens zo goed kunnen en dan iig zonder bijwerkingen...
Wat voor jou goed is weet ik natuurlijk niet.... en welke volgorde de beste is ook niet.
Ooit hoorde ik dat de meest ideale situatie zou zijn dat je eerst in therapie zoveel mgelijk oud zeer en nare zaken verwerkt en je dan richt op 'het leven met ADHD' maar ik denk dat dat in de praktijk niet altijd mogelijk is en dat de dingen een beetje dorr elkaar heen lopen... net als in t echte leven.
Veel mensen met AD[H]D lopen vast op werk[stress] , of komen prive volledig in de knoop omdat ze [ook] in hun werk zo op hun tenen lopen om maar controle te houden. Mij klinkt dat iig niet onbekend, ik schoot op alle fronten in de kramp om net zo te zijn als iedereen
[terwijl ik die 'iedereen' eigenlijk retesaaai en voorspelbaar vind]
wat mij heel veel helpt is kennis heel veelkennis, vaardighedentraining, geduld hebben, bloedje eerlijk naar mezelf zijn [want niet alles is ADD/overkomt je zomaar/de schuld van dehelewereld], geduld, geduld, mildheid, vertrouwen, rustig doorgaan, geduld en nog meer geduld
En zorgvuldiger omgaan met je energie en aandacht : ik hoef niet overal mijn mening ove te geven, ik hoef me niet overal tegen aan te bemoeien, ik hoef niet alles te kunnen en 'goed genoeg' of 'vandaag maar even niet' is hartstikke prima
wat een geworstel hè als je niet weet wat er 'mis' is.
Het is 100% herkenbaar wat je schrijft alle ups & downs, depressieve episodes, therapieën die niet 'werken', superkrachtige coping en óók veerkracht, humor, oplossingsgericht ... heel veel onbeantwoorde vragen omdat je er niks van snapt.
je hebt vast alles al met je behandelaar besproken want er zijn meer mogelijkheden dan Ritalin en die werken, voor zover ik weet, ook echt anders wellicht ligt daar nog een mogelijkheid.
Zoalds je hier wel hebt kunnen lezen went de nieuwe status [jij met medicatie] heel snel en vragen we ons om de beurt af of die pillen het eigenlijk wel doen, ze nou echt zo noodzakelijk zijn, we het 'zelf' niet minstens zo goed kunnen en dan iig zonder bijwerkingen...
Wat voor jou goed is weet ik natuurlijk niet.... en welke volgorde de beste is ook niet.
Ooit hoorde ik dat de meest ideale situatie zou zijn dat je eerst in therapie zoveel mgelijk oud zeer en nare zaken verwerkt en je dan richt op 'het leven met ADHD' maar ik denk dat dat in de praktijk niet altijd mogelijk is en dat de dingen een beetje dorr elkaar heen lopen... net als in t echte leven.
Veel mensen met AD[H]D lopen vast op werk[stress] , of komen prive volledig in de knoop omdat ze [ook] in hun werk zo op hun tenen lopen om maar controle te houden. Mij klinkt dat iig niet onbekend, ik schoot op alle fronten in de kramp om net zo te zijn als iedereen
[terwijl ik die 'iedereen' eigenlijk retesaaai en voorspelbaar vind]wat mij heel veel helpt is kennis heel veelkennis, vaardighedentraining, geduld hebben, bloedje eerlijk naar mezelf zijn [want niet alles is ADD/overkomt je zomaar/de schuld van dehelewereld], geduld, geduld, mildheid, vertrouwen, rustig doorgaan, geduld en nog meer geduld
En zorgvuldiger omgaan met je energie en aandacht : ik hoef niet overal mijn mening ove te geven, ik hoef me niet overal tegen aan te bemoeien, ik hoef niet alles te kunnen en 'goed genoeg' of 'vandaag maar even niet' is hartstikke prima
woensdag 24 juli 2019 08:05
@Zen
Oh ik zie nu dat je het een prikkelverwerkingsstoornis noemt , ik ben blindelings uitgegaan van AD[H]D maar er zijn er natuurlijk wel meer.... daar weet ik echt niks van
er zit nog geen pilletje in... dus al mijn aandacht ging naar een lekker-lang-van-stof antwoord en dan zie ik eea over t hoofd
Oh ik zie nu dat je het een prikkelverwerkingsstoornis noemt , ik ben blindelings uitgegaan van AD[H]D maar er zijn er natuurlijk wel meer.... daar weet ik echt niks van
er zit nog geen pilletje in... dus al mijn aandacht ging naar een lekker-lang-van-stof antwoord en dan zie ik eea over t hoofd
woensdag 24 juli 2019 13:14
Hoi bedankt voor je antwoord, ik noem het zo omdat ik van alles wat een beetje heb. De oorzaak is een hersenafwijking waarbij de zelfde delen van adhd/autisme minder goed werken ( oa frontaalkwab ).
Ik zou ook graag alles willen verwerken ( trauma bv ) en daarnaast leren omgaan met.
Helaas is dat bij de ggz kwa organisatie haast niet te doen. Gelukkig kan ik wel mijn aan mijn persoonlijk verhaal werken om alles een plek te geven en te gaan begrijpen hoe mijn brein werkt.
Ik zou ook graag alles willen verwerken ( trauma bv ) en daarnaast leren omgaan met.
Helaas is dat bij de ggz kwa organisatie haast niet te doen. Gelukkig kan ik wel mijn aan mijn persoonlijk verhaal werken om alles een plek te geven en te gaan begrijpen hoe mijn brein werkt.
donderdag 25 juli 2019 15:55
Ik wou ook even hallo zeggen! Sinds vorig jaar heb ik de ADHD diagnose, gekregen na een burnout en depressie. De juiste medicatie vinden is nog een heel traject (bezig sinds november met de juiste soort en dosering vinden), op het moment ben ik net gestopt met methylfenidaat. Dat bevalt me helemaal niet. Hopelijk deze week weer over op dexamfetamine na overleg met de psychiater, daar heb ik wel fijne ervaringen mee. Al sinds het begin van dit topic lees ik mee, maar nooit mijn laptop gepakt om even een berichtje te typen. Dus hierbij hallo! 
donderdag 25 juli 2019 16:56
donderdag 25 juli 2019 17:26
Zen28 schreef: ↑24-07-2019 13:14Hoi bedankt voor je antwoord, ik noem het zo omdat ik van alles wat een beetje heb. De oorzaak is een hersenafwijking waarbij de zelfde delen van adhd/autisme minder goed werken ( oa frontaalkwab ).
Ik zou ook graag alles willen verwerken ( trauma bv ) en daarnaast leren omgaan met.
Helaas is dat bij de ggz kwa organisatie haast niet te doen. Gelukkig kan ik wel mijn aan mijn persoonlijk verhaal werken om alles een plek te geven en te gaan begrijpen hoe mijn brein werkt.
Jeetje, dat klinkt best complex.
Maar zijn ze bij deze ggz-organisatie nou niet voldoende geëquipeerd om jouw trauma te behandelen of is het meer een logistiek probleem. Dat het haast niet te organiseren valt om gelijktijdig psycho-educatie/vaardigheden/acceptatie én een pittige therapie te volgen?
Soms is het ook niet anders hè dan pak je de dingen op als ze op je pad komen of als de mogelijkheid zich voordoet
Je schreef ook dat je in je werk tegen dingen aanloopt , zijn dat dingen die met tips&tricks 'leerbaar' zijn?
Zit t in dingen als organisatie en overzicht, executieve vaardigheden of vind je ,bij wijze van spreken, 'alle mensen suffe rupsen' en maakt dat het lastig ze serieus te nemen... ik noem maar een dwarsstraat hè
Of werk je in een omgeving die voor jou niet helemaal passend is en kom je elders beter tot je recht?
Ik kom er nu eindelijk meer en meer achter dat veel van mijn 'vastlopers' echt niet alleen te wijten zijn aan luiigheid, gemakzucht, gebrek aan intelligentie en ander verwijtbaar falen... alleen dat inzicht is al ontzettend helend en maakt dat een hoop ervaringen (en strategieën) ineens verklaarbaar zijn.
donderdag 25 juli 2019 17:40
HOERA! ! voor opgeloste situaties
dat helpt tegen bijna alles: onrust, slecht slapen, buien, chaos...
Gaat t verder goed met iedereen... of zijn jullie allemaal met MEF & de pubers mee op vakantie ??
Merk dat ik een beetje in beweging moet gaan komen, dat er wat lucht komt in de burn-out,
maar dat ik geen idee heb waar te beginnen, wat ik eigenlijk wil of kan... dat ik altijd maar een beetje op de stroom heb meegedobberd, voor het oog de weg van van de minste weerstand omdat 'gewoon' meedoen al zoveel kracht kostte.
Nu wordt het tijd om zelf s aan het stuur te gaan staan
vrijdag 26 juli 2019 10:02
@Teaus: van methylfenidaat word ik heel suf, maar niet op de goede manier. Ik voel me slaperig, beetje dronken zelfs, alles lijkt trager binnen te komen, opstarten van taken is moeilijker i.p.v. makkelijker. Verder lijk ik er ook somber en afgevlakt van te worden, het haalt de vreugde weg. Dus niet wat ik zoek in medicijnen!
Van dexamfetamine heb ik juist meer zin om dingen te doen, ook als ik er eigenlijk tegen opzie doordat ik mij lang moet concentreren en daar geen zin in heb op dat moment. Het helpt me beter te plannen, het overzicht van mijn dag te houden en maakt me algeheel actiever. Vooral haalt het de drempel om te starten weg en dat is juist wel wat ik zoek. Helaas krijg ik een erg hoge hartslag van dex, daarom zal ik er betablokkers bij moeten gaan slikken. Nog een medicijn vind ik niet een hele fijne gedachte, daarom gaf ik methylfenidaat nog een tweede kans. Maar het blijkt echt niet mijn medicijn te zijn.
Ik snap heel goed dat je worstelt met de vraag wat medicijnen doen en of het genoeg oplevert en het het waard is! Ik heb zelfs maanden niet echt doorgehad dat mijn medicijnen mij echt iets opleverde, maar ik ben dan ook heel langzaam gaan opbouwen. Uit de QB test is echter gebleken dat het wel een heel groot verschil maakt. Toen ik tijdelijk stopte i.v.m. de hoge hartslag, merkte ik ook echt een verschil in mijn productiviteit. Zelfs mijn omgeving viel het op, terwijl niemand ooit verwacht noch gemerkt had dat ik concentratieproblemen had.
Slik je ook medicijnen (en zo ja wat?). Helpt het je?
Wat betreft burn-out, ik heb deze nu ongeveer anderhalf jaar. Sinds januari voel ik me opknappen en ga ik met stappen vooruit. Mijn depressie is ook sinds januari weg en dat zal zeker bijdragen aan meer energie en me stabieler voelen. Ik ben deze week weer begonnen met vrijwilligerswerk en hoop ook over een aantal weken te solliciteren voor een betaalde baan.
Succes met achter het stuur staan, je kunt het! Misschien kun je beginnen bij een nieuwe hobby? Zit geen druk op, je kunt nieuwe dingen leren en je hebt snel resultaat.
Van dexamfetamine heb ik juist meer zin om dingen te doen, ook als ik er eigenlijk tegen opzie doordat ik mij lang moet concentreren en daar geen zin in heb op dat moment. Het helpt me beter te plannen, het overzicht van mijn dag te houden en maakt me algeheel actiever. Vooral haalt het de drempel om te starten weg en dat is juist wel wat ik zoek. Helaas krijg ik een erg hoge hartslag van dex, daarom zal ik er betablokkers bij moeten gaan slikken. Nog een medicijn vind ik niet een hele fijne gedachte, daarom gaf ik methylfenidaat nog een tweede kans. Maar het blijkt echt niet mijn medicijn te zijn.
Ik snap heel goed dat je worstelt met de vraag wat medicijnen doen en of het genoeg oplevert en het het waard is! Ik heb zelfs maanden niet echt doorgehad dat mijn medicijnen mij echt iets opleverde, maar ik ben dan ook heel langzaam gaan opbouwen. Uit de QB test is echter gebleken dat het wel een heel groot verschil maakt. Toen ik tijdelijk stopte i.v.m. de hoge hartslag, merkte ik ook echt een verschil in mijn productiviteit. Zelfs mijn omgeving viel het op, terwijl niemand ooit verwacht noch gemerkt had dat ik concentratieproblemen had.
Slik je ook medicijnen (en zo ja wat?). Helpt het je?
Wat betreft burn-out, ik heb deze nu ongeveer anderhalf jaar. Sinds januari voel ik me opknappen en ga ik met stappen vooruit. Mijn depressie is ook sinds januari weg en dat zal zeker bijdragen aan meer energie en me stabieler voelen. Ik ben deze week weer begonnen met vrijwilligerswerk en hoop ook over een aantal weken te solliciteren voor een betaalde baan.
Succes met achter het stuur staan, je kunt het! Misschien kun je beginnen bij een nieuwe hobby? Zit geen druk op, je kunt nieuwe dingen leren en je hebt snel resultaat.
zaterdag 27 juli 2019 11:16
Hallo nieuwelingen! 
Welkom!
Teaus, herkenbaar! Ik zit er nu een kwart jaar in ongeveer, dat de ergste burn-out erop zit en ik merk dat ik nu bepaalde zaken moet oppakken, wil ik niet weer in die burn-out raken. Al voelt het alsof er geen weg terug is, ik voel me echt enorm gespannen en rot als ik weer in mijn oude gewoontes val.
Het is in fases gekomen, zaken die op mijn pad komen en waar ik nu mee moet dealen. Ik ben een enorme bangerik. Heb nooit geleerd om mijn angsten te overwinnen en daarbij stil te staan. Pak altijd de gemakkelijkste weg. Dit jaar heb ik de eerste stappen gemaakt in angsten overwinnen en ook stappen in de goede richting gemaakt om voor mezelf te kiezen. Het is niet gemakkelijk, het voelt vaak nog zó onwennig, maar de wetenschap dat het in de toekomst gemakkelijker zal gaan, en ik echt niet terug kan gaan, maakt dat ik het toch doe.
Ik heb een enorm Pinterest bord met allemaal positieve quotes.
Iedere ochtend lees ik er weer een deel en voel ik me toch weer flink genoeg om aan de slag te gaan met mezelf. Het levert zoveel op!
Bijzonder dat hier er veel zijn waarmee hun ADHD en burn-out samen hand in hand gaat. Mijn coach vertelde me ten tijde van de diagnose ook dat het heel veel voorkomt. Blijkt hier ook.
Welkom! Teaus, herkenbaar! Ik zit er nu een kwart jaar in ongeveer, dat de ergste burn-out erop zit en ik merk dat ik nu bepaalde zaken moet oppakken, wil ik niet weer in die burn-out raken. Al voelt het alsof er geen weg terug is, ik voel me echt enorm gespannen en rot als ik weer in mijn oude gewoontes val.
Het is in fases gekomen, zaken die op mijn pad komen en waar ik nu mee moet dealen. Ik ben een enorme bangerik. Heb nooit geleerd om mijn angsten te overwinnen en daarbij stil te staan. Pak altijd de gemakkelijkste weg. Dit jaar heb ik de eerste stappen gemaakt in angsten overwinnen en ook stappen in de goede richting gemaakt om voor mezelf te kiezen. Het is niet gemakkelijk, het voelt vaak nog zó onwennig, maar de wetenschap dat het in de toekomst gemakkelijker zal gaan, en ik echt niet terug kan gaan, maakt dat ik het toch doe.
Ik heb een enorm Pinterest bord met allemaal positieve quotes.
Iedere ochtend lees ik er weer een deel en voel ik me toch weer flink genoeg om aan de slag te gaan met mezelf. Het levert zoveel op! Bijzonder dat hier er veel zijn waarmee hun ADHD en burn-out samen hand in hand gaat. Mijn coach vertelde me ten tijde van de diagnose ook dat het heel veel voorkomt. Blijkt hier ook.
zaterdag 27 juli 2019 11:21
Ik heb mijn vader wat moeten beloven. Hij is zakelijk in contact gekomen met een professionele organizer (dus een Marie Kondo bij wijze van). Hij wilt graag dat ik contact met haar zoek en haar eens bij ons thuis laat komen.
Ik kon hem eigenlijk alleen maar gelijk geven. Het is geen zooi in de leefruimtes, maar we hebben wel onze afgesloten ruimtes die ik professioneel ontduik.
Het zou fijn zijn die ruimtes eens opgeruimd te krijgen en ook tips te krijgen ons huishouden te stroomlijnen. Het zal nooit in de buurt van een perfect huishouden komen, maar een verbetering van ons huidige huishouden zie ik wel zitten. Pap heeft afgelopen week geholpen ons schuurtje op te ruimen en dat resultaat maakte me wel heel erg blij. Echt weer ruimte in mijn hoofd.
Haar maandag eens bellen, ben benieuwd!
Ik kon hem eigenlijk alleen maar gelijk geven. Het is geen zooi in de leefruimtes, maar we hebben wel onze afgesloten ruimtes die ik professioneel ontduik.
Het zou fijn zijn die ruimtes eens opgeruimd te krijgen en ook tips te krijgen ons huishouden te stroomlijnen. Het zal nooit in de buurt van een perfect huishouden komen, maar een verbetering van ons huidige huishouden zie ik wel zitten. Pap heeft afgelopen week geholpen ons schuurtje op te ruimen en dat resultaat maakte me wel heel erg blij. Echt weer ruimte in mijn hoofd.
Haar maandag eens bellen, ben benieuwd!
zondag 28 juli 2019 17:54
Welkom voor de nieuwe schrijvers.
Laatbloeiertje: wat goed dat je met een organizer aan de slag gaat!
Maar ook erg confronterend.
Zou niks voor mij zijn, ben echt stront eigenwijs en allergisch voor handige systemen.
Hoe is het met de rest?
Ik heb de laatste weken last van spanningsklachten (druk op borst ) wat dagelijks op komt zetten.
Niet met paniek erbij gelukkig maar wel vervelend.
Ben duidelijk verkeerd aan ademen.
De reden weet ik niet goed.
Ik weet wel dat de therapie er soms echt inhakt (iedere week) en er extra drukte in huis is sinds de kinderen vakantie hebben
Maar verder echt geen idee..
Beetje bang dat het toch door de medicijnen komt (strattera).
Wel vreemd dat ik het in het begin niet had (slik het nu een twee maanden)
Iemand bekend met spanningsklachten?
Heb niks aan mijn hart. (Is getest)
Laatbloeiertje: wat goed dat je met een organizer aan de slag gaat!
Maar ook erg confronterend.
Zou niks voor mij zijn, ben echt stront eigenwijs en allergisch voor handige systemen.
Hoe is het met de rest?
Ik heb de laatste weken last van spanningsklachten (druk op borst ) wat dagelijks op komt zetten.
Niet met paniek erbij gelukkig maar wel vervelend.
Ben duidelijk verkeerd aan ademen.
De reden weet ik niet goed.
Ik weet wel dat de therapie er soms echt inhakt (iedere week) en er extra drukte in huis is sinds de kinderen vakantie hebben
Maar verder echt geen idee..
Beetje bang dat het toch door de medicijnen komt (strattera).
Wel vreemd dat ik het in het begin niet had (slik het nu een twee maanden)
Iemand bekend met spanningsklachten?
Heb niks aan mijn hart. (Is getest)
maandag 29 juli 2019 14:42
De psych, wat zegt die ervan Eviva?
Therapie en combinatie van de kinderen kan het ook wel zijn. Ik merk ook dat ik me anders voel nu de kinderen rond me heen zwermen de hele dag. Ze zijn enorm lief, redelijk goed bezig te houden maar het is en blijft dat ze toch de hele dag in huis zijn.
Ja, de organizer gaat vast confronterend zijn. Ik zie er ook wel een beetje tegenop hoor. Maar ondanks alle plannen die we maken komt er gewoon geen regelmaat in. En ik heb al zoveel geprobeerd de afgelopen jaren. Het is hier een beetje een alles-of-niks mentaliteit en we zijn heel goed in 'later' Het is nu zover dat het echt een doorn in het oog begint te worden, dus we moeten wel. Man is best wat onbeholpen in het huishouden en ik met mijn ADHD zijn we echt een heel leuke combi voor de organizer.
Ik heb de kinderen op de opvang vandaag en ik ben een dag thuis. Hoopte eigenlijk ook vandaag aan wat schrijven toe te komen, maar helaas, het was gewoon een ongegeneerde puinzooi. Met name de eetkamer, waarin ook de speelhoek van de kinderen zit. Als ze hier zijn kan ik gewoon niet helemaal doorpakken. Ondanks dat ik niet echt tijd heb gehad om wat te hangen vandaag, toch wel blij met het resultaat. Niet alleen opgeruimd en gepoetst maar ook weer wat spulletjes een nieuwe plek gegeven. Zit weer een frisse energie in het huis.
Ben benieuwd hoe snel de meisjes het weer in een teringbende veranderen.
Therapie en combinatie van de kinderen kan het ook wel zijn. Ik merk ook dat ik me anders voel nu de kinderen rond me heen zwermen de hele dag. Ze zijn enorm lief, redelijk goed bezig te houden maar het is en blijft dat ze toch de hele dag in huis zijn.
Ja, de organizer gaat vast confronterend zijn. Ik zie er ook wel een beetje tegenop hoor. Maar ondanks alle plannen die we maken komt er gewoon geen regelmaat in. En ik heb al zoveel geprobeerd de afgelopen jaren. Het is hier een beetje een alles-of-niks mentaliteit en we zijn heel goed in 'later'
Het is nu zover dat het echt een doorn in het oog begint te worden, dus we moeten wel. Man is best wat onbeholpen in het huishouden en ik met mijn ADHD zijn we echt een heel leuke combi voor de organizer. Ik heb de kinderen op de opvang vandaag en ik ben een dag thuis. Hoopte eigenlijk ook vandaag aan wat schrijven toe te komen, maar helaas, het was gewoon een ongegeneerde puinzooi. Met name de eetkamer, waarin ook de speelhoek van de kinderen zit. Als ze hier zijn kan ik gewoon niet helemaal doorpakken. Ondanks dat ik niet echt tijd heb gehad om wat te hangen vandaag, toch wel blij met het resultaat. Niet alleen opgeruimd en gepoetst maar ook weer wat spulletjes een nieuwe plek gegeven.
Zit weer een frisse energie in het huis. Ben benieuwd hoe snel de meisjes het weer in een teringbende veranderen.
