Psyche
alle pijlers
En nu even eerlijk....
vrijdag 8 februari 2008 om 21:56
Dus ik wil geen politiek correcte antwoorden, gedachten ingegeven door Oprah Winfrey of God (al worden die vaak als eenheid gezien), geen Moeder Theresa-achtige zalvende woorden of onrealistische benaderingen.
Mijn vraagstelling luidt als volgt: zijn er mensen die absoluut nergens goed in zijn, die eigenlijk niets kunnen, mislukt zijn op sociaal gebied, a-muzikaal zijn, een voorgebakken lasagneschotel als hoogtepunt van hun kookkunst beschouwen, niet kunnen studeren en een te slap karakter hebben om naar de sportschool te gaan om de bierbuik/vetrollen weg te trainen?
Ik denk persoonlijk van wel.
En helaas schaar ik mijzelf ook onder die categorie. Maar het gaat om meningen, dus ik ben benieuwd.
Mijn vraagstelling luidt als volgt: zijn er mensen die absoluut nergens goed in zijn, die eigenlijk niets kunnen, mislukt zijn op sociaal gebied, a-muzikaal zijn, een voorgebakken lasagneschotel als hoogtepunt van hun kookkunst beschouwen, niet kunnen studeren en een te slap karakter hebben om naar de sportschool te gaan om de bierbuik/vetrollen weg te trainen?
Ik denk persoonlijk van wel.
En helaas schaar ik mijzelf ook onder die categorie. Maar het gaat om meningen, dus ik ben benieuwd.
zondag 10 februari 2008 om 18:15
Dus dat lidmaatschap is niet iets om te begeren begrijp ik?:
[...]
Die is inderdaad hier heel populair! Maar ja, dat is toch al de dominante lijn hier: you can't have it all. Of 't nou om kinderen én werken gaat, of intelligentie én sociale vaardigheden, íets moet ingeleverd worden. En zo niet, dan ben je wel een arrogant kutwijf
Maar ja, tijdens dat ene Mensa-avondje wel de harde kern van die theorie gezien. Mén, wat een nerds. Maar gezien hun totale gebrek aan sociale vaardigheden zal geen normaal mens hen ooit tegenkomen.
Weer wat geleerd!
zondag 10 februari 2008 om 18:16
:
[...]
't Gemiddelde gepieker op de Beautypijler vergt inderdaad geen al te hoog IQ
touché. Maar hoeveel mensen die schrijven op de psychepijler zouden hoogbegaafd zijn? Of bovenmatig intelligent?
En van de mensen die intelligent zijn, laten we zeggen 'universitair studenten', hoeveel procent wordt daarvan gek of is ongelukkig vanwege teveel nadenken en piekeren? Ik denk zelf dat dat allemaal wel meevalt.
zondag 10 februari 2008 om 18:17
zondag 10 februari 2008 om 18:19
Ik begrijp je boosheid niet zo goed. Gaat die over de vergelijking die Fashionvictim maakte, of over mijn reactie daarop? En als 't over de vergelijking gaat, is 't dan vooral vervelend dat mijn naam genoemd wordt en dus twee forummers vergeleken worden, of is 't überhaupt vervelend om te lezen dat men jouw gedrag minder vindt dan x ander gedrag?
zondag 10 februari 2008 om 18:20
"Ik denk eigenlijk altijd bij dergelijke verhalen: als diegene echt zo getalenteerd of echt zo slim was, dan was ie geen vuilnisman.
Maar dat zal wel mijn simpele geest zijn."
Dat laatste kan ik niet beoordelen , maar er zijn mensen die níet leven voor hun baan en tóch erg intelligent zijn. Ik was het die in dat andere topic de vuilnisman noemde die universiteit had gedaan. Tja, die vind dat écht gewoon leuk om te doen (hij doet nu niet meer het echte ophaalwerk, hij heeft zich opgewerkt ), die leeft voor zijn muziek en werkt om geld te verdienen. Hij hoeft zich niet zo nodig te bewijzen met een baan (en misschien was hetgeen waar hij in afstudeerde ook wel niet zijn ambitie, dat weet ik eigenlijk niet), als ie maar kan doen wat ie leuk vind! Levensgenieter noem ik dat!
Oh en er zijn natuurlijk ook zat superslimme mensen die níet gaan studeren....(moet je ook maar net zin in hebben)
Maar dat zal wel mijn simpele geest zijn."
Dat laatste kan ik niet beoordelen
, maar er zijn mensen die níet leven voor hun baan en tóch erg intelligent zijn. Ik was het die in dat andere topic de vuilnisman noemde die universiteit had gedaan. Tja, die vind dat écht gewoon leuk om te doen (hij doet nu niet meer het echte ophaalwerk, hij heeft zich opgewerkt ), die leeft voor zijn muziek en werkt om geld te verdienen. Hij hoeft zich niet zo nodig te bewijzen met een baan (en misschien was hetgeen waar hij in afstudeerde ook wel niet zijn ambitie, dat weet ik eigenlijk niet), als ie maar kan doen wat ie leuk vind! Levensgenieter noem ik dat!Oh en er zijn natuurlijk ook zat superslimme mensen die níet gaan studeren....(moet je ook maar net zin in hebben)
zondag 10 februari 2008 om 18:21
Ik heb een sociale wetenschap gestudeerd. Maar bij mijn vrienden had het psychische probleem soms wel tien jaar nodig om te 'rijpen':
[...]
Ikzelf heb een universitaire studie gedaan en van mijn studievrienden is er overigens nog niemand gek geworden; misschien ligt 't aan de richtingOf we moeten over twintig jaar nog eens praten en zit dan iedereen in een inrichting
zondag 10 februari 2008 om 18:24
Nee, maar in de vier jaar dat ik met verstandelijk beperkten heb gewerkt, heb ik wel gehandicapten gezien van 't niveau van een kleuter (die niet kunnen praten, soms niet zindelijk zijn, zich niet kunnen wassen of aankleden, enfin je begrijpt me wel) die de hele dag gruwelijk chagrijnig zaten te wezen. Dag in dag uit.
Automutilatie komt trouwens ook verschrikkelijk veel voor bij verstandelijk gehandicapten. Het zijn niet allemaal josti-band-types (maar dat kan je inderdaad niet weten als je nooit in een instelling komt, voor mij was dat ook een grote verrassing toen ik begon met werken daar).
En dat zal dan ongetwijfeld niet komen doordat ze depressief werden omdat ze de zin van 't bestaan niet konden ontcijferen, maar of dat dan minder erg is, dat weet ik niet. Voor mij in elk geval niet.
zondag 10 februari 2008 om 18:25
En toen viel het pas van de boom?:
[...]
Ik heb een sociale wetenschap gestudeerd. Maar bij mijn vrienden had het psychische probleem soms wel tien jaar nodig om te 'rijpen'
"Wat is er met Fred gebeurd?" "Oh, die is toch van de boom gevallen uiteindelijk" "Ah...ik dacht altijd al dat er iets in hem groeide"
zondag 10 februari 2008 om 18:25
Lezen is niet je sterkste kant, geloof ik. Of je komt uit een heel ander soort omgeving dan ik. Want ik weet niet hoe het vroeger bij jou op school was, op de mijne was het toch echt zo dat de jongens met de stoerste brommers, niet op het gymnasium maar op de havo zaten. En dat de meiden met de meeste make-up, niet op het gymnasium zaten, maar op de Mavo. Roken was ook nogal not done, bij mijn klasgenoten. Net als discotheken.
Wie op het gym zat, was ongeneeslijk saai en had per definitie geen verstand van modieuze perikelen. Ik was dus nogal een vreemde eend in de bijt en had alleen maar vrienden die op de havo zaten ( wij hadden geen mavo in de buurt).
Am Yisrael Chai!
zondag 10 februari 2008 om 18:30
zondag 10 februari 2008 om 18:31
Zoals het er staat vind ik het inderdaad wat simpel gedacht. Het is leuk om intelligent te zijn in een omgeving met veel stimulans, door bijvoorbeeld ouders die zo ongeveer op hetzelfde niveau zitten. Helemaal leuk is het als je dan ook nog in een omgeving zit met leeftijdsgenoten die zo ongeveer op hetzelfde niveau zitten.
Op die beide terreinen kan het behoorlijk mis gaan. Met ouders die echt niet begrijpen waar je het over hebt, die de boeken die je leest bekijken en zich afvragen wanneer je eens iets nuttigs gaat doen. Die demotiveren dus.
Of met kinderen die niet begrijpen dat je de stof daadwerkelijk interessant vind. En je niet, zoals ik hier ook lees, vooral je uiterste best doet te bewijzen dat je met zo min mogelijk moeite (interesse, intrinsieke motivatie desnoods) een voldoende hebt gehaald. Nee, dat is sociaal niet handig. En als je dan sociaal al wat zwakker bent, of onzeker, of geen grote bek maar verder in orde, kan je in een neerwaartse spiraal terecht komen.
Doet me denken aan een docu die ik ooit zag, over een school met hoogbegaafde kinderen. God wat een ellende kwam daar voorbij. De leraren en ouders lieten waren zo geïmponeerd door die kinderen, dat elk gedrag goed gekeurd werd. Dus een puberkind in een depressieve bankhang bui werd niet gecorrigeerd en kreeg geen goede begeleiding. Ook niet wb de negatieve en wellicht erg filosofisch getinte gedachten. En dan kan het al jong mis gaan. Dan loopt het hoofd vooruit op de feiten of de mensen in je omgeving en voor je het weet 'draait het door'.
zondag 10 februari 2008 om 18:32
Zoiets gebeurde mij laatst met mijn Engels. Op de middelbare school en in mijn familie is mijn Engels altijd helemaal opgehemeld want ik had zo'n prachtig Brits accent (vanaf mijn geboorte kwam er ook elk jaar hetzelfde meisje uit Londen bij ons in de zomer vakantie vieren, een soort zus dus, en ik sprak al vroeg Engels daarom). Ik was compleet overtuigd dat ik Queen's English sprak. Toen ging ik een paar weken terug naar een seminar, praatte twee minuten met een Brit en hij zei 'Are you Dutch?'.
Jongens, ik zag er denk ik uit alsof de grond onder mijn voeten wegzakte, want hij zei meteen 'oh that's okay, I live in Brussels so I know a lot of Dutch'.
Zolang je er zelf om kan lachen is er geen man overboord toch.
