Psyche
alle pijlers
Geloof jij?
vrijdag 22 februari 2013 om 18:56
Naar aanleiding van het topic over kind wat geesten zag, en ik haar topic niet wil vervuilen met gefilosofeer over geloof etc,maar het onderwerp bere-interessant vind, heb ik zelf maar een topic geopend.
Geloof jij, in God, Jezus, Allah, Aliens, leven na de dood, karma geesten of het spirituele? En waarom? (ervaringen vind ik ook mooi om te lezen)
Dat er meer is tussen hemel en aarde?
Of meerdere dingen tegelijk, kan ook natuurlijk.
Of juist helemaaal niets?
En wil je misschien vertellen (hoeft niet natuurlijk) of je met het geloof opgegroeid bent, of op latere leeftijd bekeerd bent?
Ik zal zelf maar aftrappen dan.
Ik heb (in een ver verleden) in een pinkstergemeente gezeten, en daar knaagde toch altijd al wat, dat er volgens mij niet maar een soort van waar geloof of waarheid was, ben er op latere leeftijd dan ook uitgestapt.
Nu geloof ik nog steeds dat er veel meer is dan wij kunnen waarnemen, maar ben nog steeds zoekende, ( ik noem mezelf dan ook maar een agnost).
Ik vind eigenlijk dat er in vele geloven mooie dingen zitten,(en minder mooie ook natuurlijk) en houd er niet zo van om een geloof het ware te noemen...
En oh ja ik geloof zelfs in aliens!
Paranormale ervaringen vind ik ook interessant om te lezen!
Geloof jij, in God, Jezus, Allah, Aliens, leven na de dood, karma geesten of het spirituele? En waarom? (ervaringen vind ik ook mooi om te lezen)
Dat er meer is tussen hemel en aarde?
Of meerdere dingen tegelijk, kan ook natuurlijk.
Of juist helemaaal niets?
En wil je misschien vertellen (hoeft niet natuurlijk) of je met het geloof opgegroeid bent, of op latere leeftijd bekeerd bent?
Ik zal zelf maar aftrappen dan.
Ik heb (in een ver verleden) in een pinkstergemeente gezeten, en daar knaagde toch altijd al wat, dat er volgens mij niet maar een soort van waar geloof of waarheid was, ben er op latere leeftijd dan ook uitgestapt.
Nu geloof ik nog steeds dat er veel meer is dan wij kunnen waarnemen, maar ben nog steeds zoekende, ( ik noem mezelf dan ook maar een agnost).
Ik vind eigenlijk dat er in vele geloven mooie dingen zitten,(en minder mooie ook natuurlijk) en houd er niet zo van om een geloof het ware te noemen...
En oh ja ik geloof zelfs in aliens!
Paranormale ervaringen vind ik ook interessant om te lezen!
vrijdag 22 februari 2013 om 20:26
quote:buaya schreef op 22 februari 2013 @ 19:37:
[...]
Aan de andere kant, jouw laatste zin gaat er van uit dat elke religie een andere God heeft. In mijn opinie is dat niet zo.Erger nog: ik denk dat ieder individu zijn eigen god heeft. Immers iedereen haalt uit zijn god waar hij behoefte aan heeft: een strenge leider, een bron van troost, structuur in het dagelijkse ritme, een extern geweten, een verklaring voor onverklaarbare zaken, noem maar op. En daarmee is het voor mij in ieder geval duidelijk dat De God niet bestaat.
[...]
Aan de andere kant, jouw laatste zin gaat er van uit dat elke religie een andere God heeft. In mijn opinie is dat niet zo.Erger nog: ik denk dat ieder individu zijn eigen god heeft. Immers iedereen haalt uit zijn god waar hij behoefte aan heeft: een strenge leider, een bron van troost, structuur in het dagelijkse ritme, een extern geweten, een verklaring voor onverklaarbare zaken, noem maar op. En daarmee is het voor mij in ieder geval duidelijk dat De God niet bestaat.
vrijdag 22 februari 2013 om 20:46
quote:Lady-Voldemort schreef op 22 februari 2013 @ 20:26:
[...]
Erger nog: ik denk dat ieder individu zijn eigen god heeft. Immers iedereen haalt uit zijn god waar hij behoefte aan heeft: een strenge leider, een bron van troost, structuur in het dagelijkse ritme, een extern geweten, een verklaring voor onverklaarbare zaken, noem maar op. En daarmee is het voor mij in ieder geval duidelijk dat De God niet bestaat.
Ik probeer je te volgen, maar het lukt niet zo...
Het kan toch dezelfde God zijn, want ik stel het me voor als een ouder.
Noem bijvoorbeeld de vader, het ene kind ziet hem als een een strenge leider, het andere kind als een soort beschermer, weer een ander als een trooster, dan blijft het toch wel de zelfde vader?
Ik denk niet zo zeer dat iedereen dan een andere God heeft maar hem anders beleeft, of ervaard.
[...]
Erger nog: ik denk dat ieder individu zijn eigen god heeft. Immers iedereen haalt uit zijn god waar hij behoefte aan heeft: een strenge leider, een bron van troost, structuur in het dagelijkse ritme, een extern geweten, een verklaring voor onverklaarbare zaken, noem maar op. En daarmee is het voor mij in ieder geval duidelijk dat De God niet bestaat.
Ik probeer je te volgen, maar het lukt niet zo...
Het kan toch dezelfde God zijn, want ik stel het me voor als een ouder.
Noem bijvoorbeeld de vader, het ene kind ziet hem als een een strenge leider, het andere kind als een soort beschermer, weer een ander als een trooster, dan blijft het toch wel de zelfde vader?
Ik denk niet zo zeer dat iedereen dan een andere God heeft maar hem anders beleeft, of ervaard.
vrijdag 22 februari 2013 om 20:53
quote:Lady-Voldemort schreef op 22 februari 2013 @ 20:26:
[...]
Erger nog: ik denk dat ieder individu zijn eigen god heeft. Immers iedereen haalt uit zijn god waar hij behoefte aan heeft: een strenge leider, een bron van troost, structuur in het dagelijkse ritme, een extern geweten, een verklaring voor onverklaarbare zaken, noem maar op. En daarmee is het voor mij in ieder geval duidelijk dat De God niet bestaat.
Heel mooi gezegd! Zo kijk ik er ook tegen aan. Wist alleen niet hoe het te verwoorden, dus ik hield het bij die ene zin. Maar nu doe jij het voor me!
Elk individu heeft zijn/haar eigen god/godsbeeld, elke religie geeft er een eigen vorm/naam/namen aan. De betekenis die iemand aan zijn god/goden geeft is imo het belangrijkste van geloven. En ik denk dat die betekenis voor twee mensen van verschillende religies vrijwel gelijk kan zijn. Net zoals die betekenis voor twee mensen van dezelfde religie ontzettend kan verschillen.
Vandaar dat ik niet zo'n groot verschil zie tussen religies. Het is imo vooral een vorm-ding, een vorm waar je voor kiest waar je je prettig bij voelt en ik denk dat dat gevoel voor een groot deel cultureel bepaald is.
[...]
Erger nog: ik denk dat ieder individu zijn eigen god heeft. Immers iedereen haalt uit zijn god waar hij behoefte aan heeft: een strenge leider, een bron van troost, structuur in het dagelijkse ritme, een extern geweten, een verklaring voor onverklaarbare zaken, noem maar op. En daarmee is het voor mij in ieder geval duidelijk dat De God niet bestaat.
Heel mooi gezegd! Zo kijk ik er ook tegen aan. Wist alleen niet hoe het te verwoorden, dus ik hield het bij die ene zin. Maar nu doe jij het voor me!
Elk individu heeft zijn/haar eigen god/godsbeeld, elke religie geeft er een eigen vorm/naam/namen aan. De betekenis die iemand aan zijn god/goden geeft is imo het belangrijkste van geloven. En ik denk dat die betekenis voor twee mensen van verschillende religies vrijwel gelijk kan zijn. Net zoals die betekenis voor twee mensen van dezelfde religie ontzettend kan verschillen.
Vandaar dat ik niet zo'n groot verschil zie tussen religies. Het is imo vooral een vorm-ding, een vorm waar je voor kiest waar je je prettig bij voelt en ik denk dat dat gevoel voor een groot deel cultureel bepaald is.
vrijdag 22 februari 2013 om 20:54
quote:saffietje schreef op 22 februari 2013 @ 20:46:
[...]
Ik probeer je te volgen, maar het lukt niet zo...
Het kan toch dezelfde God zijn, want ik stel het me voor als een ouder.
Noem bijvoorbeeld de vader, het ene kind ziet hem als een een strenge leider, het andere kind als een soort beschermer, weer een ander als een trooster, dan blijft het toch wel de zelfde vader?
Ik denk niet zo zeer dat iedereen dan een andere God heeft maar hem anders beleeft, of ervaard.Die vergelijking gaat mank, mits je het verschijnsel 'vader' ziet als een concept. En ik denk dat god precies dat is: een concept dat iedereen inderdaad naar eigen behoefte invult. Niet dat daar wat mis mee is trouwens. Het wordt pas mis als mensen hun godsconcept aan anderen op gaan dringen door geschreeuw op een forum, bekering aan de deur of erger.
[...]
Ik probeer je te volgen, maar het lukt niet zo...
Het kan toch dezelfde God zijn, want ik stel het me voor als een ouder.
Noem bijvoorbeeld de vader, het ene kind ziet hem als een een strenge leider, het andere kind als een soort beschermer, weer een ander als een trooster, dan blijft het toch wel de zelfde vader?
Ik denk niet zo zeer dat iedereen dan een andere God heeft maar hem anders beleeft, of ervaard.Die vergelijking gaat mank, mits je het verschijnsel 'vader' ziet als een concept. En ik denk dat god precies dat is: een concept dat iedereen inderdaad naar eigen behoefte invult. Niet dat daar wat mis mee is trouwens. Het wordt pas mis als mensen hun godsconcept aan anderen op gaan dringen door geschreeuw op een forum, bekering aan de deur of erger.
vrijdag 22 februari 2013 om 20:59
quote:saffietje schreef op 22 februari 2013 @ 20:13:
[...]
Ik pas ook niet in 1 religie, ik geloof ook niet dat er 1 religie is die de absolute waarheid in pacht heeft.
Ik las ooit een keer ergens,: als je het volgens 1 religie goed doet, doe je het volgens de andere 100 verkeerd. ( ik vond dat een hele goeie uitspraak)
Ik denk dat er wel iets is, of je het nou God, of wat dan ook wilt noemen, of liefdesenergie oid
En waarom vind je het jammer dan dat je niet in 1 religie past?Omdat ik het op den duur denk ik wel heel fijn zou vinden om een plek te hebben waar ik naartoe zou kunnen om actief met het geloof bezig te zijn. En niet alleen, dat kan thuis oid ook, maar ook met anderen die dat enigszins op dezelfde manier doen als ik.
[...]
Ik pas ook niet in 1 religie, ik geloof ook niet dat er 1 religie is die de absolute waarheid in pacht heeft.
Ik las ooit een keer ergens,: als je het volgens 1 religie goed doet, doe je het volgens de andere 100 verkeerd. ( ik vond dat een hele goeie uitspraak)
Ik denk dat er wel iets is, of je het nou God, of wat dan ook wilt noemen, of liefdesenergie oid
En waarom vind je het jammer dan dat je niet in 1 religie past?Omdat ik het op den duur denk ik wel heel fijn zou vinden om een plek te hebben waar ik naartoe zou kunnen om actief met het geloof bezig te zijn. En niet alleen, dat kan thuis oid ook, maar ook met anderen die dat enigszins op dezelfde manier doen als ik.
vrijdag 22 februari 2013 om 21:03
quote:buaya schreef op 22 februari 2013 @ 20:59:
[...]
Omdat ik het op den duur denk ik wel heel fijn zou vinden om een plek te hebben waar ik naartoe zou kunnen om actief met het geloof bezig te zijn. En niet alleen, dat kan thuis oid ook, maar ook met anderen die dat enigszins op dezelfde manier doen als ik.Hoe ben jij dan bezig met je geloof?
[...]
Omdat ik het op den duur denk ik wel heel fijn zou vinden om een plek te hebben waar ik naartoe zou kunnen om actief met het geloof bezig te zijn. En niet alleen, dat kan thuis oid ook, maar ook met anderen die dat enigszins op dezelfde manier doen als ik.Hoe ben jij dan bezig met je geloof?
vrijdag 22 februari 2013 om 21:04
quote:saffietje schreef op 22 februari 2013 @ 20:46:
[...]
Ik probeer je te volgen, maar het lukt niet zo...
Het kan toch dezelfde God zijn, want ik stel het me voor als een ouder.
Noem bijvoorbeeld de vader, het ene kind ziet hem als een een strenge leider, het andere kind als een soort beschermer, weer een ander als een trooster, dan blijft het toch wel de zelfde vader?
Ik denk niet zo zeer dat iedereen dan een andere God heeft maar hem anders beleeft, of ervaard.
Wow, nu maak je me in de war, haha. Ik kan me in jullie beider omschrijving vinden.
Op elementair niveau is god voor iedereen gelijk. De betekenis/invulling ervan verschilt per individu. Kan dat?
[...]
Ik probeer je te volgen, maar het lukt niet zo...
Het kan toch dezelfde God zijn, want ik stel het me voor als een ouder.
Noem bijvoorbeeld de vader, het ene kind ziet hem als een een strenge leider, het andere kind als een soort beschermer, weer een ander als een trooster, dan blijft het toch wel de zelfde vader?
Ik denk niet zo zeer dat iedereen dan een andere God heeft maar hem anders beleeft, of ervaard.
Wow, nu maak je me in de war, haha. Ik kan me in jullie beider omschrijving vinden.
Op elementair niveau is god voor iedereen gelijk. De betekenis/invulling ervan verschilt per individu. Kan dat?
vrijdag 22 februari 2013 om 21:08
quote:Lady-Voldemort schreef op 22 februari 2013 @ 21:03:
[...]
Hoe ben jij dan bezig met je geloof?
Nou ja, daar ben ik nu naar opzoek (zie mijn eerste post in dit topic). Ik weet het dus allemaal nog niet. Ben heel erg op zoek naar mogelijkheden die er zijn en de behoeftes die ik zelf heb.
Op dit moment ben ik, heel basic, de bijbel, aan het lezen. Daarnaast zoek ik af en toe een moment van bezinning, soms is dat meer bidden (een gesprek voeren) en soms meer mediteren (stilte ervaren). En ik praat erover. Verder ben ik nog niet gekomen, (nog) geen veranderingen in gedrag, (nog) niks buiten de deur gedaan.
[...]
Hoe ben jij dan bezig met je geloof?
Nou ja, daar ben ik nu naar opzoek (zie mijn eerste post in dit topic). Ik weet het dus allemaal nog niet. Ben heel erg op zoek naar mogelijkheden die er zijn en de behoeftes die ik zelf heb.
Op dit moment ben ik, heel basic, de bijbel, aan het lezen. Daarnaast zoek ik af en toe een moment van bezinning, soms is dat meer bidden (een gesprek voeren) en soms meer mediteren (stilte ervaren). En ik praat erover. Verder ben ik nog niet gekomen, (nog) geen veranderingen in gedrag, (nog) niks buiten de deur gedaan.
vrijdag 22 februari 2013 om 21:12
Ik geloof dat crematie "pijn" doet. Daarom wil ik begraven worden.
Ik geloof dat je gestraft wordt voor zelfmoord.
Ik geloof in het paranormale, geesten enzo. Ben echt doodsbang geweest na de films van Paranormal Activity. En ik heb zelfs een angst overgehouden na het lezen van Kuzu's verhaal (de fluit vanuit het niets).
Ik geloof dat je gestraft wordt voor zelfmoord.
Ik geloof in het paranormale, geesten enzo. Ben echt doodsbang geweest na de films van Paranormal Activity. En ik heb zelfs een angst overgehouden na het lezen van Kuzu's verhaal (de fluit vanuit het niets).
vrijdag 22 februari 2013 om 21:14
Een (katholieke) kerk is voor mij trouwens altijd al wel een plek geweest waarin ik makkelijker in die staat van bezinning kom. Voel de rustige, vredige en mystieke sfeer die er hangt altijd direct en heel sterk. Voelt echt als het huis van God voor mij. Al-tijd als we in een katholieke kerk komen (ook toeristisch gezien) doe ik een gebedje. Van even kort een groetje tot hele lange gebeden. Als wij in mijn jeugd als gezin op vakantie een kerk binnen gingen moest de rest bijna altijd op mij wachten, omdat ik nog zat te bidden, haha. Terwijl er bij ons thuis verder weinig aan geloof gedaan werd, ging niet verder dan de Kerstmis en even stilstaan bij het verhaal rond Pasen.
Ben ook in Taize geweest, was ook een hele indringende ervaring.
Vanwege bovenstaande ook de katholieke oriëntatie in mijn zoektocht.
Ben ook in Taize geweest, was ook een hele indringende ervaring.
Vanwege bovenstaande ook de katholieke oriëntatie in mijn zoektocht.
vrijdag 22 februari 2013 om 21:16
quote:buaya schreef op 22 februari 2013 @ 21:04:
[...]
Wow, nu maak je me in de war, haha. Ik kan me in jullie beider omschrijving vinden.
Op elementair niveau is god voor iedereen gelijk. De betekenis/invulling ervan verschilt per individu. Kan dat?God is zeker niet voor iedereen gelijk. Ik geloof namelijk niet (of nauwelijks) in een god, terwijl jij er van uit gaat dat er 'iets' is al weet je nog niet helemaal wat, en weer iemand anders ervan overtuigd is dat zijn god de enige ware is en dat iedereen die dat niet aan wil nemen een hoer is die zonder scrupules verkracht mag worden. Aangezien god nog nooit door iemand waargenomen is zullen we het moeten doen met de verschijningsvormen die het geloof aan kan nemen, en die zijn voor iedereen anders.
[...]
Wow, nu maak je me in de war, haha. Ik kan me in jullie beider omschrijving vinden.
Op elementair niveau is god voor iedereen gelijk. De betekenis/invulling ervan verschilt per individu. Kan dat?God is zeker niet voor iedereen gelijk. Ik geloof namelijk niet (of nauwelijks) in een god, terwijl jij er van uit gaat dat er 'iets' is al weet je nog niet helemaal wat, en weer iemand anders ervan overtuigd is dat zijn god de enige ware is en dat iedereen die dat niet aan wil nemen een hoer is die zonder scrupules verkracht mag worden. Aangezien god nog nooit door iemand waargenomen is zullen we het moeten doen met de verschijningsvormen die het geloof aan kan nemen, en die zijn voor iedereen anders.
vrijdag 22 februari 2013 om 21:16
quote:buaya schreef op 22 februari 2013 @ 21:04:
[...]
Wow, nu maak je me in de war, haha. Ik kan me in jullie beider omschrijving vinden.
Op elementair niveau is god voor iedereen gelijk. De betekenis/invulling ervan verschilt per individu. Kan dat?
Zo ervaar ik het ook Buaya (zoals Saffietje het omschrijft). Jouw relatie tot God is een hele persoonlijke. Dus het kan best zijn dat jij het ervaart als een keurslijf terwijl de ander het prettig vind om handvatten te hebben bij bepaalde vraagstukken of als een soort herder functioneert.
Ik ben zelf RK opgevoed (Poolse stijl). Dat is op zichzelf niet anders dan hier maar er zijn wel verschillen hoe de Poolse cultuur het heeft vertaald in het dagelijks leven. Zo eten wij bijvoorbeeld geen vlees met kerst, vis wel. Iedere vrijdag is vleesvrij maar aan de andere kant is staat en kerk juist meer gescheiden, bepaalde verlofdagen die wij hebben kennen ze daar weer juist niet, moet men gewoon werken en gaat men na het werk bijvoorbeeld naar de kerk. Mijn dochter is ook gedoopt en heeft de communie gedaan en ik merk dat ik de laatste 2-3 jaren mijn weg ook weer terug vind naar de kerk. Niet dat ik iedere zondag ga maar zeker regelmatig, samen met dochter, Zweed soms ook maar die is niet gelovig.
Voor mij is het geloof een rode draad door het leven. Bij goede dagen en gebeurtenissen sla ik een kruisje, dank God dat het goed is afgelopen of dat hij mij de juiste weg heeft gewezen, bij slechte dagen of gebeurtenissen sla ik een kruis en bid ik voor zijn bijstand en kracht. Qua gevoel voel ik mij gesterkt, ook in de donkerste dagen heb ik iets en iemand om op terug te vallen, ik ben nooit alleen, dat vind ik een prettige gedachte.
[...]
Wow, nu maak je me in de war, haha. Ik kan me in jullie beider omschrijving vinden.
Op elementair niveau is god voor iedereen gelijk. De betekenis/invulling ervan verschilt per individu. Kan dat?
Zo ervaar ik het ook Buaya (zoals Saffietje het omschrijft). Jouw relatie tot God is een hele persoonlijke. Dus het kan best zijn dat jij het ervaart als een keurslijf terwijl de ander het prettig vind om handvatten te hebben bij bepaalde vraagstukken of als een soort herder functioneert.
Ik ben zelf RK opgevoed (Poolse stijl). Dat is op zichzelf niet anders dan hier maar er zijn wel verschillen hoe de Poolse cultuur het heeft vertaald in het dagelijks leven. Zo eten wij bijvoorbeeld geen vlees met kerst, vis wel. Iedere vrijdag is vleesvrij maar aan de andere kant is staat en kerk juist meer gescheiden, bepaalde verlofdagen die wij hebben kennen ze daar weer juist niet, moet men gewoon werken en gaat men na het werk bijvoorbeeld naar de kerk. Mijn dochter is ook gedoopt en heeft de communie gedaan en ik merk dat ik de laatste 2-3 jaren mijn weg ook weer terug vind naar de kerk. Niet dat ik iedere zondag ga maar zeker regelmatig, samen met dochter, Zweed soms ook maar die is niet gelovig.
Voor mij is het geloof een rode draad door het leven. Bij goede dagen en gebeurtenissen sla ik een kruisje, dank God dat het goed is afgelopen of dat hij mij de juiste weg heeft gewezen, bij slechte dagen of gebeurtenissen sla ik een kruis en bid ik voor zijn bijstand en kracht. Qua gevoel voel ik mij gesterkt, ook in de donkerste dagen heb ik iets en iemand om op terug te vallen, ik ben nooit alleen, dat vind ik een prettige gedachte.
vrijdag 22 februari 2013 om 21:20
quote:buaya schreef op 22 februari 2013 @ 21:08:
[...]
Nou ja, daar ben ik nu naar opzoek (zie mijn eerste post in dit topic). Ik weet het dus allemaal nog niet. Ben heel erg op zoek naar mogelijkheden die er zijn en de behoeftes die ik zelf heb.
Op dit moment ben ik, heel basic, de bijbel, aan het lezen. Daarnaast zoek ik af en toe een moment van bezinning, soms is dat meer bidden (een gesprek voeren) en soms meer mediteren (stilte ervaren). En ik praat erover. Verder ben ik nog niet gekomen, (nog) geen veranderingen in gedrag, (nog) niks buiten de deur gedaan.Misschien een idee om een (vrijblijvend) bijbelleesclubje te zoeken? Hier in de buurt bestaat zoiets. Een clubje van mensen die wekelijks bij elkaar komen om samen de bijbel te lezen en erover te praten, zonder dat je je meteen hoeft te bekeren tot het een of ander. Ik voel nou niet meteen behoefte om mee te gaan doen, maar ik vind het wel leuk om te weten dat het bestaat, praten over god zonder allerlei niet ter zake doende waardeoordelen.
[...]
Nou ja, daar ben ik nu naar opzoek (zie mijn eerste post in dit topic). Ik weet het dus allemaal nog niet. Ben heel erg op zoek naar mogelijkheden die er zijn en de behoeftes die ik zelf heb.
Op dit moment ben ik, heel basic, de bijbel, aan het lezen. Daarnaast zoek ik af en toe een moment van bezinning, soms is dat meer bidden (een gesprek voeren) en soms meer mediteren (stilte ervaren). En ik praat erover. Verder ben ik nog niet gekomen, (nog) geen veranderingen in gedrag, (nog) niks buiten de deur gedaan.Misschien een idee om een (vrijblijvend) bijbelleesclubje te zoeken? Hier in de buurt bestaat zoiets. Een clubje van mensen die wekelijks bij elkaar komen om samen de bijbel te lezen en erover te praten, zonder dat je je meteen hoeft te bekeren tot het een of ander. Ik voel nou niet meteen behoefte om mee te gaan doen, maar ik vind het wel leuk om te weten dat het bestaat, praten over god zonder allerlei niet ter zake doende waardeoordelen.
vrijdag 22 februari 2013 om 21:24
Ik ben agnost en ik geloof niet in goden, geesten, ancient aliens, etc. Wel christelijk opgevoed maar daar langzaam vanaf geraakt.
Heb me veel verdiept in religie want het is erg interessant, maar misschien juist daardoor heb ik een zekere afstand tot alles wat met geloof te maken heeft.
Heb me veel verdiept in religie want het is erg interessant, maar misschien juist daardoor heb ik een zekere afstand tot alles wat met geloof te maken heeft.
What a nuanced anxiety
vrijdag 22 februari 2013 om 21:27
quote:buaya schreef op 22 februari 2013 @ 21:14:
Een (katholieke) kerk is voor mij trouwens altijd al wel een plek geweest waarin ik makkelijker in die staat van bezinning kom. Voel de rustige, vredige en mystieke sfeer die er hangt altijd direct en heel sterk. Voelt echt als het huis van God voor mij. Al-tijd als we in een katholieke kerk komen (ook toeristisch gezien) doe ik een gebedje. Van even kort een groetje tot hele lange gebeden. Als wij in mijn jeugd als gezin op vakantie een kerk binnen gingen moest de rest bijna altijd op mij wachten, omdat ik nog zat te bidden, haha. Terwijl er bij ons thuis verder weinig aan geloof gedaan werd, ging niet verder dan de Kerstmis en even stilstaan bij het verhaal rond Pasen.
Ben ook in Taize geweest, was ook een hele indringende ervaring.
Vanwege bovenstaande ook de katholieke oriëntatie in mijn zoektocht.
Haha, dat herken ik dan weer wel. Als we per ongeluk langs een mooie RK kerk komen moet ik altijd even naar binnen. Gelukkig deelt mijn dochter die tic, dus mijn mannen blijven dan berustend buiten even wachten . Ik vind het prachtig, die kaarsen en die wierook en die oerlelijke heiligenportretten en -beelden. Bidden doe ik er trouwens niet, net zo goed als dat ik stelselmatig weiger ter communie te gaan als ik een keer om een sociale reden een kerkdienst bijwoon... om de een of andere reden vind ik het niet kunnen om als bijna-atheïst deel te nemen aan zoiets. Kaarsje branden doe ik wel omdat ik dat gewoon een mooi gebaar vind.
Ik zeg ook wel eens gekscherend dat ik het katholieke geloof zou aannemen als ze me met een pistool op mijn hoofd zouden dwingen te kiezen.
Een (katholieke) kerk is voor mij trouwens altijd al wel een plek geweest waarin ik makkelijker in die staat van bezinning kom. Voel de rustige, vredige en mystieke sfeer die er hangt altijd direct en heel sterk. Voelt echt als het huis van God voor mij. Al-tijd als we in een katholieke kerk komen (ook toeristisch gezien) doe ik een gebedje. Van even kort een groetje tot hele lange gebeden. Als wij in mijn jeugd als gezin op vakantie een kerk binnen gingen moest de rest bijna altijd op mij wachten, omdat ik nog zat te bidden, haha. Terwijl er bij ons thuis verder weinig aan geloof gedaan werd, ging niet verder dan de Kerstmis en even stilstaan bij het verhaal rond Pasen.
Ben ook in Taize geweest, was ook een hele indringende ervaring.
Vanwege bovenstaande ook de katholieke oriëntatie in mijn zoektocht.
Haha, dat herken ik dan weer wel. Als we per ongeluk langs een mooie RK kerk komen moet ik altijd even naar binnen. Gelukkig deelt mijn dochter die tic, dus mijn mannen blijven dan berustend buiten even wachten . Ik vind het prachtig, die kaarsen en die wierook en die oerlelijke heiligenportretten en -beelden. Bidden doe ik er trouwens niet, net zo goed als dat ik stelselmatig weiger ter communie te gaan als ik een keer om een sociale reden een kerkdienst bijwoon... om de een of andere reden vind ik het niet kunnen om als bijna-atheïst deel te nemen aan zoiets. Kaarsje branden doe ik wel omdat ik dat gewoon een mooi gebaar vind.
Ik zeg ook wel eens gekscherend dat ik het katholieke geloof zou aannemen als ze me met een pistool op mijn hoofd zouden dwingen te kiezen.
vrijdag 22 februari 2013 om 21:31
quote:femselien schreef op 22 februari 2013 @ 21:10:
Wat ik heel vaak hoor van mensen die geloven, is dat ze troost/steun vinden bij hun geloof. Is dat dan de enige reden om te geloven?
Wat ik me afvraag, wat overtuigd een persoon om te geloven?
Wederom een goede vraag en ook lastig te verwoorden
Het klopt dat ik steun en troost vind bij mijn geloof, maar dat het niet hetgeen mij overtuigt. Althans, het is wel een onderdeel van de bevestiging. Ik kan alleen maar zeggen dat ik niet het gevoel heb dat ik gekozen heb om te geloven, maar gevoelsmatig meer gekozen ben. Het 'overkwam' me namelijk. Maar geloof staat nog los van echte bekering, dat is wel een bewuste keuze geweest. Ik heb gekregen, vervolgens ben ik gaan vertrouwen en elke stap in vertrouwen wordt bevestigd en sterker.
Het is dus niet zo dat ik iets gekozen heb wat me 'aanspreekt'.
Wat ik heel vaak hoor van mensen die geloven, is dat ze troost/steun vinden bij hun geloof. Is dat dan de enige reden om te geloven?
Wat ik me afvraag, wat overtuigd een persoon om te geloven?
Wederom een goede vraag en ook lastig te verwoorden
Het klopt dat ik steun en troost vind bij mijn geloof, maar dat het niet hetgeen mij overtuigt. Althans, het is wel een onderdeel van de bevestiging. Ik kan alleen maar zeggen dat ik niet het gevoel heb dat ik gekozen heb om te geloven, maar gevoelsmatig meer gekozen ben. Het 'overkwam' me namelijk. Maar geloof staat nog los van echte bekering, dat is wel een bewuste keuze geweest. Ik heb gekregen, vervolgens ben ik gaan vertrouwen en elke stap in vertrouwen wordt bevestigd en sterker.
Het is dus niet zo dat ik iets gekozen heb wat me 'aanspreekt'.
vrijdag 22 februari 2013 om 21:33
quote:tyche schreef op 22 februari 2013 @ 21:24:
Ik ben agnost en ik geloof niet in goden, geesten, ancient aliens, etc. Wel christelijk opgevoed maar daar langzaam vanaf geraakt.
Heb me veel verdiept in religie want het is erg interessant, maar misschien juist daardoor heb ik een zekere afstand tot alles wat met geloof te maken heeft.Religie als verschijnsel vind ik ook heel interessant, ik heb zelfs serieus overwogen om theologie te gaan studeren. Vroegah ben ik ook wel eens met een gereformeerde vriendin mee geweest naar de categesatie. Die dominee was bereblij met mij want ik wist de antwoorden op al zijn vragen en in tegenstelling tot die boerenkinkels die daar verplicht zaten toonde ik mij zeer geïnteresseerd. Hij keek wel een beetje raar op toen ik hem vertelde dat ik afvallig katholiek was .
Ik ben agnost en ik geloof niet in goden, geesten, ancient aliens, etc. Wel christelijk opgevoed maar daar langzaam vanaf geraakt.
Heb me veel verdiept in religie want het is erg interessant, maar misschien juist daardoor heb ik een zekere afstand tot alles wat met geloof te maken heeft.Religie als verschijnsel vind ik ook heel interessant, ik heb zelfs serieus overwogen om theologie te gaan studeren. Vroegah ben ik ook wel eens met een gereformeerde vriendin mee geweest naar de categesatie. Die dominee was bereblij met mij want ik wist de antwoorden op al zijn vragen en in tegenstelling tot die boerenkinkels die daar verplicht zaten toonde ik mij zeer geïnteresseerd. Hij keek wel een beetje raar op toen ik hem vertelde dat ik afvallig katholiek was .
vrijdag 22 februari 2013 om 21:40
quote:Lady-Voldemort schreef op 22 februari 2013 @ 21:27:
[...]
Haha, dat herken ik dan weer wel. Als we per ongeluk langs een mooie RK kerk komen moet ik altijd even naar binnen.
Ik ook, ik ben dan ook zo'n muts die er vaak emo van raakt, loop niet te janken, dat niet maar krijg er altijd wel een brok van in mijn keel, weet niet waarom.
@Rozenstruikje, welke richting trekt jou het meeste aan?
[...]
Haha, dat herken ik dan weer wel. Als we per ongeluk langs een mooie RK kerk komen moet ik altijd even naar binnen.
Ik ook, ik ben dan ook zo'n muts die er vaak emo van raakt, loop niet te janken, dat niet maar krijg er altijd wel een brok van in mijn keel, weet niet waarom.
@Rozenstruikje, welke richting trekt jou het meeste aan?
vrijdag 22 februari 2013 om 21:49
quote:rozenstruikje schreef op 22 februari 2013 @ 21:44:
Snyggin, God, Jezus, en de bijbel trekken mij aan. De stroming interesseert me minder. Geen aanvullingen op de bijbel voor mij. Ik zit nu in evangelische kringen, maar daar kan ik mezelf niet volledig in vinden.
Het mooie van zo'n zoektocht is dat je vaak ook je bewuster wordt van wat je wel en niet belangrijk vind en stil staat bij jouw "needs"
Ik hoop dat je vind wat je zoekt (leuk je hier ook weer te zien trouwens!)
Ik vraag me soms af of ik op mijn "eigen" ook RK was geweest of dat ik helemaal geen geloof had aangehangen. Ik kan me dat alleen niet zo goed voorstellen, dat zou zo "leeg" aanvoelen.
Snyggin, God, Jezus, en de bijbel trekken mij aan. De stroming interesseert me minder. Geen aanvullingen op de bijbel voor mij. Ik zit nu in evangelische kringen, maar daar kan ik mezelf niet volledig in vinden.
Het mooie van zo'n zoektocht is dat je vaak ook je bewuster wordt van wat je wel en niet belangrijk vind en stil staat bij jouw "needs"
Ik hoop dat je vind wat je zoekt (leuk je hier ook weer te zien trouwens!)
Ik vraag me soms af of ik op mijn "eigen" ook RK was geweest of dat ik helemaal geen geloof had aangehangen. Ik kan me dat alleen niet zo goed voorstellen, dat zou zo "leeg" aanvoelen.
vrijdag 22 februari 2013 om 21:52
Het grappige is dat ik steeds losser kom van mijn needs. Ik voel me met de dag onafhankelijker worden, dat is wel een vreemde gewaarwording. Vroeger joeg ik zoveel na voor een 'gevoel'. En nu heb ik dat niet meer en dat is heel prettig.
RK is natuurlijk ook heel rijk met alles er op en er aan. Ik kan me voorstellen dat het leeg zou voelen zonder. Maar uiteindelijk is het een persoonlijke zoektocht inderdaad
RK is natuurlijk ook heel rijk met alles er op en er aan. Ik kan me voorstellen dat het leeg zou voelen zonder. Maar uiteindelijk is het een persoonlijke zoektocht inderdaad
vrijdag 22 februari 2013 om 21:53
Bijbelleesclubje oid ben ik inderdaad wel aan het overwegen. Ik neem de tijd en ga rustig op zoek naar een plek die me aanspreekt.
@ rozenstruikje, nav jouw posts in dit topic ben ik heel erg benieuwd hoe het geloof in jouw leven gekomen is. Je hebt het over bekering, het overkwam je. Daaruit maak ik op dat het geloof niet altijd onderdeel van je leven uit heeft gemaakt, klopt dat?
Zelf ben ik nu het geloof aan het "ontdekken", maar ondanks dat ik het tot nu toe nooit actief opgezocht heb voelt het wel alsof het altijd in me gezeten heeft. Ik activeerde het alleen nooit of zo, haha. Voelt dat voor jou anders?
@ rozenstruikje, nav jouw posts in dit topic ben ik heel erg benieuwd hoe het geloof in jouw leven gekomen is. Je hebt het over bekering, het overkwam je. Daaruit maak ik op dat het geloof niet altijd onderdeel van je leven uit heeft gemaakt, klopt dat?
Zelf ben ik nu het geloof aan het "ontdekken", maar ondanks dat ik het tot nu toe nooit actief opgezocht heb voelt het wel alsof het altijd in me gezeten heeft. Ik activeerde het alleen nooit of zo, haha. Voelt dat voor jou anders?
vrijdag 22 februari 2013 om 22:02
Er zijn ook oecumenische gemeenten, dat zij kerken die meer uitgaan van de overeenkomsten tussen verschillende stromingen en zich richten op de algemeenheden met meestal een vrijzinnige inslag. Misschien interessant voor de mensen die zich aangetrokken voelen tot het christendom maar terugschrikken voor een label.
Ik ben het met rozenstruikje eens: geloof is geen (bewuste) keuze. Natuurlijke hebben de keuzes die je in je leven maakt wel invloed op je overtuigingen, maar geloof is meer dan een theorie. Mensen gaan niet rationeel overwegen wat het meest aannemelijk is en kiezen ervoor dat te geloven, eerder andersom. Mensen hebben aanleg voor religie, welke religie iemand aanhangt is dan weer grotendeels cultureel bepaald.
Ik ben het met rozenstruikje eens: geloof is geen (bewuste) keuze. Natuurlijke hebben de keuzes die je in je leven maakt wel invloed op je overtuigingen, maar geloof is meer dan een theorie. Mensen gaan niet rationeel overwegen wat het meest aannemelijk is en kiezen ervoor dat te geloven, eerder andersom. Mensen hebben aanleg voor religie, welke religie iemand aanhangt is dan weer grotendeels cultureel bepaald.
What a nuanced anxiety
vrijdag 22 februari 2013 om 22:04
Buaya, mij is mijn geloof 'overkomen', maar mijn bekering een bewuste keuze. Oftewel, ik wil ook serieus daarin zijn.
Het heeft een tijd daarvoor wel voorgeslopen met momentjes waarin ik achteraf rare gedachten had gedurende jaren. Ik had niet anders dan hypocrisie gezien in het verleden, dus heb altijd afstand er van gehouden.
Eerste keer bij mijn moeders overlijden. Mijn moeder was gelovig maar oh zo fout. Echt gewoon zoals het niet moet, eigenlijk haar hele leven inclusief mijn opvoeding. Toen ik haar zag liggen kreeg ik spontaan de gedachte "juist voor dit soort foute mensen die het echt niet goed konden doen is Jezus gestorven".
Tweede keer dat ik, jaren geleden, in bad zat en het gevoel had dat God iets van mij wilde. Dit heb ik mensen ook verteld met daarbij dat ik dat een rot gedachte vind en er niks mee te maken wil hebben.
Twee of drie keer gedurende de jaren dat ik naar buiten keek naar de zon en een bepaald gevoel kreeg wat ik heel bewust heb genegeerd.
Ik wilde echt NIET. Het paste niet bepaald in mijn leven wat ongeveer tegenovergestelde was van wat ik nu ben. Ik wilde niet en dat heb ik lang volgehouden. Tot in mijn tweede huwelijk waarbij wij beiden God, los van elkaar op verschillende locaties, niet wetende van elkaar, ervaarden. Hij en ik geloven dus allebei. Ik heb me echter bekeerd, hij zich er van af gekeerd, hij is verschrikkelijk bang geworden (haal ik zo weer weg ivm herkenbaarheid dit stuk, gaarne niet quoten) Dit was midden in onze scheiding.
Vanaf dat moment ben ik ermee verder gegaan. Echt bekeren heb ik achteraf gezien pas veel later gedaan. Paar maanden geleden hooguit.
Het heeft een tijd daarvoor wel voorgeslopen met momentjes waarin ik achteraf rare gedachten had gedurende jaren. Ik had niet anders dan hypocrisie gezien in het verleden, dus heb altijd afstand er van gehouden.
Eerste keer bij mijn moeders overlijden. Mijn moeder was gelovig maar oh zo fout. Echt gewoon zoals het niet moet, eigenlijk haar hele leven inclusief mijn opvoeding. Toen ik haar zag liggen kreeg ik spontaan de gedachte "juist voor dit soort foute mensen die het echt niet goed konden doen is Jezus gestorven".
Tweede keer dat ik, jaren geleden, in bad zat en het gevoel had dat God iets van mij wilde. Dit heb ik mensen ook verteld met daarbij dat ik dat een rot gedachte vind en er niks mee te maken wil hebben.
Twee of drie keer gedurende de jaren dat ik naar buiten keek naar de zon en een bepaald gevoel kreeg wat ik heel bewust heb genegeerd.
Ik wilde echt NIET. Het paste niet bepaald in mijn leven wat ongeveer tegenovergestelde was van wat ik nu ben. Ik wilde niet en dat heb ik lang volgehouden. Tot in mijn tweede huwelijk waarbij wij beiden God, los van elkaar op verschillende locaties, niet wetende van elkaar, ervaarden. Hij en ik geloven dus allebei. Ik heb me echter bekeerd, hij zich er van af gekeerd, hij is verschrikkelijk bang geworden (haal ik zo weer weg ivm herkenbaarheid dit stuk, gaarne niet quoten) Dit was midden in onze scheiding.
Vanaf dat moment ben ik ermee verder gegaan. Echt bekeren heb ik achteraf gezien pas veel later gedaan. Paar maanden geleden hooguit.
