Psyche
alle pijlers
Hier mag alles zijn en weer verdwijnen - 5
zaterdag 10 mei 2025 om 21:03
Een gedeelde plek om verder te kunnen schrijven en ook weer te kunnen wissen. Voel je welkom in dit topic: Hier delen we zielenroerselen die je IRL niet op tafel gooit.
In de eerdere edities werd duidelijk dat de zwaarste thema's respectvol en empathisch besproken kunnen worden. Een oproep aan iedere schrijver om daar aan mee te werken.
Wissen mag altijd en daarom geldt hier de regel: 'NIET QUOOTEN' zodat elke schrijver zelf kan bepalen wat er wel of niet blijft staan.
In de eerdere edities werd duidelijk dat de zwaarste thema's respectvol en empathisch besproken kunnen worden. Een oproep aan iedere schrijver om daar aan mee te werken.
Wissen mag altijd en daarom geldt hier de regel: 'NIET QUOOTEN' zodat elke schrijver zelf kan bepalen wat er wel of niet blijft staan.
Als het gras bij de buren altijd groener is dan is het kunstgras.
dinsdag 19 augustus 2025 om 22:31
Ja, in bepaalde vormen kan je dat ook emdr-en. Je kan ook de angst voor de reactie op de emdr emdr-en, of via emdr kijken of je een krachtbron kan installeren, die je kan helpen op moeilijke momenten.
Als het je lukt om dit (eventueel door een mail) bespreekbaar te maken bij hapto kan ze met je meedenken wat mogelijk bij jou kan passen.
Ik vind het heel mooi dat je kan voelen behoefte te hebben aan troost en steun. Heel logisch, heel normaal. En weer een grote stap, dat je neiging niet is om weg te duwen, maar om toenadering te zoeken.
Als het je lukt om dit (eventueel door een mail) bespreekbaar te maken bij hapto kan ze met je meedenken wat mogelijk bij jou kan passen.
Ik vind het heel mooi dat je kan voelen behoefte te hebben aan troost en steun. Heel logisch, heel normaal. En weer een grote stap, dat je neiging niet is om weg te duwen, maar om toenadering te zoeken.
dinsdag 19 augustus 2025 om 23:05
dinsdag 19 augustus 2025 om 23:21
Dat je hier durft te ventileren, dat je dat hier kunt, daarmee help jij op jouw beurt anderen weer. Mij help je er enorm mee. Door wat je hier schrijft weet ik dat ik niet zo totaal alleen ben als ik me voel. En dat ik misschien ook niet helemaal gestoord ben dat ik voel/ervaar wat ik doe. Ergens weet ik echt wel dat ik niet 'de enige ben', maar zo voelt het wel en in het offlineleven ben ik wel alleen en weten dat er (ook al is dat dan online) mensen zijn die het wel begrijpen, die niet direct wegkijken, die met iemand als jou (en dus iemand als mij) mee willen denken. Dat helpt. Dus Avo blijf alsjeblieft jezelf, blijf schrijven en weet dat je niet alleen bent.
Forever is a hell of a long time
woensdag 20 augustus 2025 om 23:02
woensdag 20 augustus 2025 om 23:06
Morgen begint voor mij het nieuwe schooljaar. En hoewel de vakantie fijn en bijzonder en gezellig enzovoorts was, was het ook vooral nog niet genoeg. Ik heb niet het gevoel dat de batterij opgeladen is. Het weer kwakkelt voor mij ook teveel en ik merk dat als het weer een grijze/regenachtige dag is ik al best in de stress schiet 'dat de herfst er alweer aan komt'. Zeker de afgelopen twee weken vol moeilijke data vloog het me soms heel erg aan. Daarnaast zijn er grote veranderingen
hier thuis op komst die me het gevoel geven dat ik helemaal geen vaste grond meer onder m'n voeten heb. Niet zo heel lekker dus helaas.
hier thuis op komst die me het gevoel geven dat ik helemaal geen vaste grond meer onder m'n voeten heb. Niet zo heel lekker dus helaas.
Forever is a hell of a long time
woensdag 20 augustus 2025 om 23:15
woensdag 20 augustus 2025 om 23:24
Ik ben altijd al heel bang dat ik herkenbaar ben, maar hiermee zouden mensen om me heen meteen weten wie ik ben, dat durf ik niet. Ik kan er verder niet echt iets tegen doen, ondergaan en er het beste van maken, maar ik wordt enorm geraakt in oude pijn en angsten, waardoor het gevoel alleen te zijn ook weer heel erg sterk is.
Forever is a hell of a long time
woensdag 20 augustus 2025 om 23:48
Niet echt. De paar mensen om me heen staan er totaal anders in. Vinden het geweldig, zien mijn angst (en pijn) hierin niet. Ergens hoop ik dat werk in die zin afleiding wordt. Iets anders doen en de tijd sneller laten gaan. Wat ik ook lastig vind, want hoe sneller de tijd gaat hoe eerder het echt herfst/winter is 
Forever is a hell of a long time
donderdag 21 augustus 2025 om 06:48
Je hebt pb Avo, dank je wel 
Dat ja, de zomer vliegt altijd voorbij. De rest van het jaar duurt voor mijn gevoel altijd zoveel langer.
Werk is zowel ritme, routine, houvast en (gezellig) contact als toneelspelen, schone schijn ophouden en vooral mijn gevoel verbergen. Ik ga nu m'n laptop opstarten en dan is schooljaar '25-'26 echt aan en het is ergens dus best ok, maar ik zou ook wel heel graag nog een paar weken niks doen. Mezelf ingraven en de storm afwachten. En dat lost ook niets op, ik weet het, dus we gaan maar gewoon aan de slag.
Enige voordeel is dat over drie weken therapie ook weer start, daar heb ik eigenlijk ook gewoon behoefte aan al klinkt dat ook heel zeurderig en behoeftig.
Dat ja, de zomer vliegt altijd voorbij. De rest van het jaar duurt voor mijn gevoel altijd zoveel langer.
Werk is zowel ritme, routine, houvast en (gezellig) contact als toneelspelen, schone schijn ophouden en vooral mijn gevoel verbergen. Ik ga nu m'n laptop opstarten en dan is schooljaar '25-'26 echt aan en het is ergens dus best ok, maar ik zou ook wel heel graag nog een paar weken niks doen. Mezelf ingraven en de storm afwachten. En dat lost ook niets op, ik weet het, dus we gaan maar gewoon aan de slag.
Enige voordeel is dat over drie weken therapie ook weer start, daar heb ik eigenlijk ook gewoon behoefte aan al klinkt dat ook heel zeurderig en behoeftig.
Forever is a hell of a long time
donderdag 21 augustus 2025 om 07:00
Oh Selune, wat naar dat je al die veranderingen die gaan komen maar gewoon moet ondergaan, en je er voor jouw gevoel geen invloed op hebt en je omgeving er ook nog eens heel anders instaat.
Ik vind het helemaal niet raar of behoeftig dat je uitkijkt naar therapie, eerder logisch gezien alle veranderingen om je heen. Kan je bij de therapeut straks wel het verhaal kwijt over hoe alles anders wordt, en kan zij jou daarbij een beetje ondersteunen denk je?
Ik vind het helemaal niet raar of behoeftig dat je uitkijkt naar therapie, eerder logisch gezien alle veranderingen om je heen. Kan je bij de therapeut straks wel het verhaal kwijt over hoe alles anders wordt, en kan zij jou daarbij een beetje ondersteunen denk je?
donderdag 21 augustus 2025 om 07:08
Ik hoop het. Ergens ben ik bang dat zij het ook onzin vind, ook zegt dat ik me niet moet aanstellen en blij moet zijn voor de mensen om me heen. Maar bij haar durf ik wel mijn angst meer uit te spreken en misschien kan ze daarop inspelen. Dat zou al fijn zijn denk ik, niet met nog meer angst de winter ingaan.
Forever is a hell of a long time
donderdag 21 augustus 2025 om 11:27
Herkenbaar wat je zegt Selune over hoe je tegen je werk aankijkt. Ik moet morgen weer beginnen (opstart) en volgende week beginnen de lessen weer. Voelt voor mij nu ook als masker op en net doen alsof ik helemaal uitgerust ben en er weer veel zin in heb. Het alternatief is ook niet alles, want thuis doe ik ook niet veel en voel me de laatste tijd ook een beetje down daardoor. Ik weet dat werk (structuur, sociale contacten, iets om handen hebben) me daar wel bij helpt, maar ik moet ook altijd weer een hele hoge drempel over. (Ik had ook al gewoon iets kunnen doen, maar ik zit het weer uit te stellen onder het mom van 'het is nog vakantie.')
Gisteren bij hapto geweest. Ik heb wel het gevoel dat ik daar iets aan ga hebben. Het gaat wel lang duren denk ik. Zij heeft er ook vertrouwen in zei ze. Mijn doel is uiteindelijk iets geworden in de trant van dat ik wil gaan voelen dat ik goed ben zoals ik ben, ongeacht wat anderen van mij vinden.
Weer met het emotiewiel geoefend: wat herhaald en geoefend met het voelen van boosheid en blijheid. Ik merk dat ik echt heel vaak in flight/freeze/fight zit. Boos, blij, verdriet noemt zij de verbindende emoties. Boos zou zelfs coöperatief zijn. Ik snap het nog niet helemaal, ik zie boos als schreeuwen en schelden, maar dat is dan weer fight zegt ze. In die optiek ben ik dus nooit boos.
Ook weer huiswerk gekregen om mezelf te blijven voelen als ik zit (letterlijk: voel je je billen op de stoel) en proberen op te merken als ik niet meer voel (bijv door gedachtes) en dan weer bewust te gaan voelen. Klinkt simpel, maar is echt moeilijk. Ik voel al niet meer zodra zij iets tegen me zegt, in stilte lukt het beter totdat ik ga denken...
Gisteren bij hapto geweest. Ik heb wel het gevoel dat ik daar iets aan ga hebben. Het gaat wel lang duren denk ik. Zij heeft er ook vertrouwen in zei ze. Mijn doel is uiteindelijk iets geworden in de trant van dat ik wil gaan voelen dat ik goed ben zoals ik ben, ongeacht wat anderen van mij vinden.
Weer met het emotiewiel geoefend: wat herhaald en geoefend met het voelen van boosheid en blijheid. Ik merk dat ik echt heel vaak in flight/freeze/fight zit. Boos, blij, verdriet noemt zij de verbindende emoties. Boos zou zelfs coöperatief zijn. Ik snap het nog niet helemaal, ik zie boos als schreeuwen en schelden, maar dat is dan weer fight zegt ze. In die optiek ben ik dus nooit boos.
Ook weer huiswerk gekregen om mezelf te blijven voelen als ik zit (letterlijk: voel je je billen op de stoel) en proberen op te merken als ik niet meer voel (bijv door gedachtes) en dan weer bewust te gaan voelen. Klinkt simpel, maar is echt moeilijk. Ik voel al niet meer zodra zij iets tegen me zegt, in stilte lukt het beter totdat ik ga denken...
Je kunt niet meer worden dan jezelf.
Je kunt wel meer jezelf worden.
Je kunt wel meer jezelf worden.
donderdag 21 augustus 2025 om 14:26
Dat zegt hapto ook: je ervan bewust zijn dat je bepaalde delen van jezelf niet voelt, is al heel goed. Stap 1. Mij valt het nu op dat ik eigenlijk niet veel kan zeggen zonder 'ik denk' te gebruiken. Om maar aan te geven hoe erg ik leef vanuit mijn hoofd. Ik zal nog eerder zeggen 'ik denk dat ik me xyz voel' dan 'ik voel me xyz.'
Het moest trouwens niet echt een doel zijn dat ik daar koste wat kost wil bereiken, maar ze wilde weten wat ik graag zou willen, zodat we daar aan kunnen werken. Als ik maar een klein beetje dichter bij dat gevoel zou kunnen komen met minder angst, ben ik al blij.
Ik heb een paar jaar geleden yoga gedaan maar het is niet echt iets voor mij. Ik vind de setting en rust wel heel fijn, maar ik liep continue tegen mijn ontzettende a-lenigheid aan (zelfs de startpositie in kleermakerszit al
). Ik wilde het graag goed doen, maar het lukte vaak niet en dat is dan erg frustrerend. Bij mij was het Hatha yoga. Stoelyoga lijkt me nog wel een optie, maar dat heb ik hier in de buurt nog niet gevonden.
Het moest trouwens niet echt een doel zijn dat ik daar koste wat kost wil bereiken, maar ze wilde weten wat ik graag zou willen, zodat we daar aan kunnen werken. Als ik maar een klein beetje dichter bij dat gevoel zou kunnen komen met minder angst, ben ik al blij.
Ik heb een paar jaar geleden yoga gedaan maar het is niet echt iets voor mij. Ik vind de setting en rust wel heel fijn, maar ik liep continue tegen mijn ontzettende a-lenigheid aan (zelfs de startpositie in kleermakerszit al
). Ik wilde het graag goed doen, maar het lukte vaak niet en dat is dan erg frustrerend. Bij mij was het Hatha yoga. Stoelyoga lijkt me nog wel een optie, maar dat heb ik hier in de buurt nog niet gevonden.
Je kunt niet meer worden dan jezelf.
Je kunt wel meer jezelf worden.
Je kunt wel meer jezelf worden.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
