Psyche
alle pijlers
Ik ben zo bang... deel 4
maandag 31 mei 2010 om 21:37
Een paar maanden verder, maar er is weer zo veel gebeurd.
Met mij, maar ook in de levens van alle lieve vrouwen die hier meeschrijven. Over kanker, leven met kanker, de angst voor zieker worden, maar ook over vlinders, het leven, vakanties in Thailand, konijnen, een baan zoeken, kinderen en familie, trouwen (of nog niet!) en andere zaken
Ik hoop dat dit vierde deel net zo'n prachtig, warm, open, gezellig en mooi deel wordt als de drie vorige delen.
Deel 3: Ik ben zo bang... deel 3
Met mij, maar ook in de levens van alle lieve vrouwen die hier meeschrijven. Over kanker, leven met kanker, de angst voor zieker worden, maar ook over vlinders, het leven, vakanties in Thailand, konijnen, een baan zoeken, kinderen en familie, trouwen (of nog niet!) en andere zaken
Ik hoop dat dit vierde deel net zo'n prachtig, warm, open, gezellig en mooi deel wordt als de drie vorige delen.
Deel 3: Ik ben zo bang... deel 3
dinsdag 20 juli 2010 om 18:49
Ben er weer; wat een lange dag zeg... lekker uitrusten nu; Ro bakt frietjes. Chemo ging er goed in, Petit had weinig bijzonders: ik krijg begin september een PETscan om de vooruitgang bij te houden.
Naar die uitslag ben ik erg benieuwd, daar hangt veel vanaf.
Ben heel blij dat je blij bent met je cadeau Zoebie!!!! En ook dat het op tijd geleverd is, daar was ik een beetje bang voor.
Dikke en van ons voor je verjaardag alvast!
Naar die uitslag ben ik erg benieuwd, daar hangt veel vanaf.
Ben heel blij dat je blij bent met je cadeau Zoebie!!!! En ook dat het op tijd geleverd is, daar was ik een beetje bang voor.
Dikke en van ons voor je verjaardag alvast!
dinsdag 20 juli 2010 om 19:30
dinsdag 20 juli 2010 om 20:07
Hé lekker frietjes. Dat eten wij morgen.
Bo het was zeker een lange dag. Wat was je laat terug zeg. Hebben de monsters zich gedragen bij de buurvrouw?
En nog tot september wachten. Ook nog lang. terwijl het over zes weken al september is eigenlijk.
Dus nog maar even lekker genieten van die mooie zomer.
Bo je cadeau stond op Jan's naam, dus ik maakte het niet open. Toen hij thuiskwam zei hij dat hij niets had besteld??
Dus samen opengemaakt en ik was heel erg verrast. En heel erg blij. 't Is zo leuk om naar te kijken. Nog een keer een dikke
Bo het was zeker een lange dag. Wat was je laat terug zeg. Hebben de monsters zich gedragen bij de buurvrouw?
En nog tot september wachten. Ook nog lang. terwijl het over zes weken al september is eigenlijk.
Dus nog maar even lekker genieten van die mooie zomer.
Bo je cadeau stond op Jan's naam, dus ik maakte het niet open. Toen hij thuiskwam zei hij dat hij niets had besteld??
Dus samen opengemaakt en ik was heel erg verrast. En heel erg blij. 't Is zo leuk om naar te kijken. Nog een keer een dikke
dinsdag 20 juli 2010 om 20:18
Zoooo ik ben er ook weer.
Robo fijn dat alles een beetje vlot ging in het ziekenhuis.
Ik heb een stomme vraag maar weet iemand hoe je chocolade uit een lichtbruine stoffen bank krijgt.
Ik had een after eight die aan m'n laars was komen te zitten (don't ask me why) en die is in de bank gesmolten. En ja ik schaam me. echt ubergenant dit*. #durftevragen.
Robo fijn dat alles een beetje vlot ging in het ziekenhuis.
Ik heb een stomme vraag maar weet iemand hoe je chocolade uit een lichtbruine stoffen bank krijgt.
Ik had een after eight die aan m'n laars was komen te zitten (don't ask me why) en die is in de bank gesmolten. En ja ik schaam me. echt ubergenant dit*. #durftevragen.
dinsdag 20 juli 2010 om 20:44
ja maar hij zat aan de zijkant van m'n laars, dus de zool was neit op de bank 
maar je hebt gelijk.
De dasty had ik er al bij gepakt, maar vrees dat de kleur dat niet trekt.
Ik ben er net achter gekomen dat de kussen van de zitting en leuningen uit de hoes kunnen dus ik heb ze eraf gehaald en in de was gestopt.
HA en voor m'n verjaardag heb ik zo'n emaille braadpan gevraagd. Lekker degelijk.
zondag m'n grote nieuwe boekenkasten in elkaar gezet en omdat m'n huis wat hoger is had ik zo'n extra opzet stuk om hem nog hoger te maken. Blijkt dat ik m'n kast in wit heb gekocht, maar het opzetstuk in beuken. en natuurlijk ben ik het bonnetje kwijt.
schoenen uit en altijd je bonnetje bewaren...het is wel gezegd maar bij deze heeft het moederbeest gefaald. trail en error werkt echter weer prima.
even wat anders, maar ik was zondag op een familieverjaardag en daar zat mijn tante heel de tijd te zagen over dat ze oma wil worden en hoe ze dat aan zou pakken als de kinderen er zijn en andere oma's over hun kleinkind. Het was niet even maar de hele tijd. Terwijl mijn nichtje is niet zwanger en er ook niet mee bezig. Ze vond het ook niet zo fijn maar mijn tante ging maar door, zonder zich te realiseren dat het echt heel pijnlijk is voor haar zus, mijn moeder. Haar allergrootste wens was ooit oma worden en dat gaat gewoon niet gebeuren. En voor mij omdat ik juist datgene niet kan geven.
mijn tante praat er zo gemakkelijk over, alsof het allemaal maar gewoon is en iedereen maar oma kan worden.
maar je hebt gelijk.De dasty had ik er al bij gepakt, maar vrees dat de kleur dat niet trekt.
Ik ben er net achter gekomen dat de kussen van de zitting en leuningen uit de hoes kunnen dus ik heb ze eraf gehaald en in de was gestopt.
HA en voor m'n verjaardag heb ik zo'n emaille braadpan gevraagd. Lekker degelijk.
zondag m'n grote nieuwe boekenkasten in elkaar gezet en omdat m'n huis wat hoger is had ik zo'n extra opzet stuk om hem nog hoger te maken. Blijkt dat ik m'n kast in wit heb gekocht, maar het opzetstuk in beuken. en natuurlijk ben ik het bonnetje kwijt.
schoenen uit en altijd je bonnetje bewaren...het is wel gezegd maar bij deze heeft het moederbeest gefaald. trail en error werkt echter weer prima.
even wat anders, maar ik was zondag op een familieverjaardag en daar zat mijn tante heel de tijd te zagen over dat ze oma wil worden en hoe ze dat aan zou pakken als de kinderen er zijn en andere oma's over hun kleinkind. Het was niet even maar de hele tijd. Terwijl mijn nichtje is niet zwanger en er ook niet mee bezig. Ze vond het ook niet zo fijn maar mijn tante ging maar door, zonder zich te realiseren dat het echt heel pijnlijk is voor haar zus, mijn moeder. Haar allergrootste wens was ooit oma worden en dat gaat gewoon niet gebeuren. En voor mij omdat ik juist datgene niet kan geven.
mijn tante praat er zo gemakkelijk over, alsof het allemaal maar gewoon is en iedereen maar oma kan worden.
dinsdag 20 juli 2010 om 20:49
dinsdag 20 juli 2010 om 21:17
Luonto moeilijk ja, en dat op een verjaardag. Vind ook dat nichtje dat eerst maar zelf eens moet willen, en dan kunnen. Sommige wensen moet je niet de hele dag verkondigen. En voor jouw moeder en jijzelf pijnlijk, dat kan ze toch weten? Heb je het er wel eens met je moeder over? Het lijkt me zo moeilijk om zo'n droom op te moeten geven. Al weet je nooit hoe het loopt, al snap ik dat biologisch niet mogelijk is.
dinsdag 20 juli 2010 om 21:33
Lijkt me super vervelend Luonto, ook voor haar dochter. We hebben het er wel eens over met de kinderen maar ik vind het hun keuze. Mijn oudste is 35 en de jongste 27. Ze moeten het doen als het hun uit komt. Wel erg onaardig van die tante. En erg vervelend voor jou. Kan je moeder er niet eens iets van zeggen? Als zussen onder elkaar moet dat toch kunnen.
Jou opmerking: "En voor mij omdat ik juist datgene niet kan geven." klinkt erg. Meid het is toch ook niet jou keuze dat het niet meer kan. Ik kan me heel erg voorstellen hoe erg het voor jou moet zijn. Heel, heel erg. Weet je lieverd. ik vind die tante hemeltergend. Ze kan best rekening met jullie houdenI.
En dom ook nog.
Ik ben zo verschrikkelijk blij dat wij Nienke dat nooit hebben verteld. We wisten dat het bij haar ook niet meer kon. En de oncoloog maar drammen dat we het haar moesten vertellen. Ik ben erg boos geworden en ik heb hem gezegd, dat als het moment juist was, ik haar dat echt wel zou vertellen. Maar niet op haar elfde, of twaalfde. En dat IK degene was die haar dat vertelde en niet iemand anders. Nienke droomde van een gezin met vier kinderen. En ik ben erg blij dat ik haar die droom heb kunnen laten dromen. Ze heeft het nooit geweten en dat is goed. Luont, vandaar ook dat ik me heel erg voor kan stellen hoe erg en hoe vervelend dat voor jou moet zijn geweest. En voor je moeder. en een dikke
Jou opmerking: "En voor mij omdat ik juist datgene niet kan geven." klinkt erg. Meid het is toch ook niet jou keuze dat het niet meer kan. Ik kan me heel erg voorstellen hoe erg het voor jou moet zijn. Heel, heel erg. Weet je lieverd. ik vind die tante hemeltergend. Ze kan best rekening met jullie houdenI.
En dom ook nog.
Ik ben zo verschrikkelijk blij dat wij Nienke dat nooit hebben verteld. We wisten dat het bij haar ook niet meer kon. En de oncoloog maar drammen dat we het haar moesten vertellen. Ik ben erg boos geworden en ik heb hem gezegd, dat als het moment juist was, ik haar dat echt wel zou vertellen. Maar niet op haar elfde, of twaalfde. En dat IK degene was die haar dat vertelde en niet iemand anders. Nienke droomde van een gezin met vier kinderen. En ik ben erg blij dat ik haar die droom heb kunnen laten dromen. Ze heeft het nooit geweten en dat is goed. Luont, vandaar ook dat ik me heel erg voor kan stellen hoe erg en hoe vervelend dat voor jou moet zijn geweest. En voor je moeder. en een dikke
dinsdag 20 juli 2010 om 21:44
dinsdag 20 juli 2010 om 22:05
goedenavond
Bo, fijn dat je weer thuis bent. Hoop dat je ondertussen lekker slaapt en wat een lief kado voor Zoeb
Luonto, is het een ikea kast dan zou ik het zonder bonnetje gewoon proberen. Ze zijn daar meestal niet zo moeilijk. Wat vervelend van je tante. Kan me voorstellen hoe klote dat voor je moeder moet zijn
Poehee, hoe is het met jouw
en hoe is het met de rest?
Bo, fijn dat je weer thuis bent. Hoop dat je ondertussen lekker slaapt en wat een lief kado voor Zoeb
Luonto, is het een ikea kast dan zou ik het zonder bonnetje gewoon proberen. Ze zijn daar meestal niet zo moeilijk. Wat vervelend van je tante. Kan me voorstellen hoe klote dat voor je moeder moet zijn
Poehee, hoe is het met jouw
en hoe is het met de rest?
Je moet soms vallen om weer leren op te staan
dinsdag 20 juli 2010 om 22:10
Bedankt voor de hugs
Och zoebie, ja de tijd had het wel dan een plek gegeven als het daar was, wat gek dat dat zo doorgedrukt werd. Normaal ben ik voor volledige openheid, maar in dit geval. Op het moment dat het zo onzeker is of zoiets al aan de orde komt, waarom dan de droom van zoiets moois doorprikken.
Ik kan mijn ouders trots en blij maken door het leven vol te leven, maar ik kan nooit nooit het geluk en de vreugde van een nieuw leven terug geven. Natuurlijk vinden ze het niet erg en is dat niet het belangrijkst, maar toch is er altijd zoveel geluk als er een kindje mag komen en ik vind het wel echt heel jammer dat ik juist dat geluk nooit zal delen met mijn ouders en zusje. Ik kan mezelf rationeel vertellen dat dat niet erg is, maar zo voelt het wel.
Dat ik zelf geen kinderen kan krijgen vind ik een stuk minder erg dan het gevoel dat ik dat geluk niet kan delen met en geven aan mijn ouders.
Zij hebben een kind wat ineens ziek blijkt te zijn, misschien zelfs wel twee, waarmee het altijd onzeker blijft hoe het gaat lopen en daarnaast zullen ze geen opa en oma worden. Dat vind ik wel erg. Want wat is er nou belangrijker dan de gezondheid en het geluk van je kind?
Ik vind het niet vervelend als vriendinnetjes zwanger zijn, juist niet. Ik vind het heerlijk. Maar de eerste blikken van de trotse grootouders sla ik graag even over.
nou dit waren weer even genoeg zielenroerselen....
de wasmachine staat helemaal vol met schuim ...ik ben benieuwd hoe dat afloopt.
it's het zijn idd Ikea kasten. billy
Ik ga ze ruilen, of alvast de goede kasten kopen en dan met die bon terug.
Och zoebie, ja de tijd had het wel dan een plek gegeven als het daar was, wat gek dat dat zo doorgedrukt werd. Normaal ben ik voor volledige openheid, maar in dit geval. Op het moment dat het zo onzeker is of zoiets al aan de orde komt, waarom dan de droom van zoiets moois doorprikken.
Ik kan mijn ouders trots en blij maken door het leven vol te leven, maar ik kan nooit nooit het geluk en de vreugde van een nieuw leven terug geven. Natuurlijk vinden ze het niet erg en is dat niet het belangrijkst, maar toch is er altijd zoveel geluk als er een kindje mag komen en ik vind het wel echt heel jammer dat ik juist dat geluk nooit zal delen met mijn ouders en zusje. Ik kan mezelf rationeel vertellen dat dat niet erg is, maar zo voelt het wel.
Dat ik zelf geen kinderen kan krijgen vind ik een stuk minder erg dan het gevoel dat ik dat geluk niet kan delen met en geven aan mijn ouders.
Zij hebben een kind wat ineens ziek blijkt te zijn, misschien zelfs wel twee, waarmee het altijd onzeker blijft hoe het gaat lopen en daarnaast zullen ze geen opa en oma worden. Dat vind ik wel erg. Want wat is er nou belangrijker dan de gezondheid en het geluk van je kind?
Ik vind het niet vervelend als vriendinnetjes zwanger zijn, juist niet. Ik vind het heerlijk. Maar de eerste blikken van de trotse grootouders sla ik graag even over.
nou dit waren weer even genoeg zielenroerselen....
de wasmachine staat helemaal vol met schuim ...ik ben benieuwd hoe dat afloopt.
it's het zijn idd Ikea kasten. billy
Ik ga ze ruilen, of alvast de goede kasten kopen en dan met die bon terug.
dinsdag 20 juli 2010 om 22:59
Och lieve Luonto wat erg dat zo'n vrouw niet begrijpt wat dit voor jullie moet betekenen, ze is gewoon helemaal kwijt hoe het voor jullie was en nog is, te veel met zichzelf bezig, zoals zo veel mensen tegenwoordig. Het valt me wel op dat je het nare feit dat je geen biologische kinderen zult krijgen het meest door de ogen van je moeder beleeft, dus vanuit een ander persoon, die weliswaar erg veel voor je betekent, maar toch bekijk je dat verdrietige feit nu niet vanuit jezelf. Dat komt misschien pas, als je zo ver bent dat dat aan bod zou komen. Het is een heel proces, je zult dan wel weten wat je wilt, misschien dat adoptie ook bevredigend kan zijn, of je vriend heeft al kinderen, je weet gelukkig niet hoe het leven loopt.
Je moeder zal in eerste instantie voor jou hopen op geluk, een kleinkind is dan lang zo belangrijk niet. Tenminste zo denk ik dat het voor mij zou voelen.
Je moeder zal in eerste instantie voor jou hopen op geluk, een kleinkind is dan lang zo belangrijk niet. Tenminste zo denk ik dat het voor mij zou voelen.
woensdag 21 juli 2010 om 06:01
Nou, wij stonden om 4.30 (HALF VIJF!!!) alweer naast ons bed, want Joe heeft de kolder in z'n kop.
Hij begint als een debiel te blaffen en houdt pas op als hij naar buiten mag; als hij dan buiten is gaat hij voor de deur verder liggen blaffen....
We snappen er niks van, maar goed. Het zal wel een fase zijn! Sam merkt niks en tukt gewoon lekker verder, maar Joe is een nerveuzer hondje en dat merken we nu!
Gelukkig kan ik vanmiddag een dutje doen, want dat zal ik wel nodig hebben.
Gelukkeling, ja, ik heb andere pijnstillers gekregen tegen de gewrichtspijn, Di-antalvic heet het. Benieuwd of het gaat werken, maar dat zullen we morgen weil zien als ik mijn dipje weer heb.
Luonto, is je bank weer fris en schoon? Wat een stomme tante zeg, daar voelt iedereen zich toch ongemakkelijk bij? En ik kan me je gevoel trouwens prima voorstellen, je kùnt je ouders geen kleinkinderen geven, en ja, dat is gewoon een teer punt. Voor jezelf, maar ik denk ook voor hen.
Niemands schuld en toch is het probleem er, dat zijn de moeilijkste situaties.
Ik wil trouwens alleen nog wel graag weten HOE die after-eight op je laars terechtkwam
Norre, wat een feest, douchen in je nieuwe douche, plassen op je nieuwe toitlet, en daarna natuurlijk handen wassen aan je nieuwe wastafel!
Zoebie, ben echt blij dat je het een leuk cadeau vindt! Ro en ik hadden het idee al langer, maar ik was blij dat je er nog geen had, dat was een beetje onze angst, dat je 'm dubbel zou hebben.
En ik heb de initialen op het pakketje gezet die ooit op één van jouw eerste pakketjes stonden Wist niet dat dat de letters van je man waren!
Phoehee, hoe staat het? Volgens mij ga jij gewoon perfect op de uitgerekende dag bevallen hoor
Nou, ik ga eens douchen en mijn boswandelkleding uitdoen en mezelf een kop thee inschenken.
voordat Ro naar zijn werk is hebben we al een hele dag achter de rug, met die blafferds lieve puppies
Hij begint als een debiel te blaffen en houdt pas op als hij naar buiten mag; als hij dan buiten is gaat hij voor de deur verder liggen blaffen....
We snappen er niks van, maar goed. Het zal wel een fase zijn! Sam merkt niks en tukt gewoon lekker verder, maar Joe is een nerveuzer hondje en dat merken we nu!
Gelukkig kan ik vanmiddag een dutje doen, want dat zal ik wel nodig hebben.
Gelukkeling, ja, ik heb andere pijnstillers gekregen tegen de gewrichtspijn, Di-antalvic heet het. Benieuwd of het gaat werken, maar dat zullen we morgen weil zien als ik mijn dipje weer heb.
Luonto, is je bank weer fris en schoon? Wat een stomme tante zeg, daar voelt iedereen zich toch ongemakkelijk bij? En ik kan me je gevoel trouwens prima voorstellen, je kùnt je ouders geen kleinkinderen geven, en ja, dat is gewoon een teer punt. Voor jezelf, maar ik denk ook voor hen.
Niemands schuld en toch is het probleem er, dat zijn de moeilijkste situaties.
Ik wil trouwens alleen nog wel graag weten HOE die after-eight op je laars terechtkwam
Norre, wat een feest, douchen in je nieuwe douche, plassen op je nieuwe toitlet, en daarna natuurlijk handen wassen aan je nieuwe wastafel!
Zoebie, ben echt blij dat je het een leuk cadeau vindt! Ro en ik hadden het idee al langer, maar ik was blij dat je er nog geen had, dat was een beetje onze angst, dat je 'm dubbel zou hebben.
En ik heb de initialen op het pakketje gezet die ooit op één van jouw eerste pakketjes stonden Wist niet dat dat de letters van je man waren!
Phoehee, hoe staat het? Volgens mij ga jij gewoon perfect op de uitgerekende dag bevallen hoor
Nou, ik ga eens douchen en mijn boswandelkleding uitdoen en mezelf een kop thee inschenken.
voordat Ro naar zijn werk is hebben we al een hele dag achter de rug, met die blafferds lieve puppies
woensdag 21 juli 2010 om 07:11
Wat vervelend dat Joe dat doet. En raar ook zo vroeg. Gisteren ook al. Dat moet ie toch niet iedere morgen gaan doen zeg, dan hebben jullie geen nachtrust meer. Maar je hebt nu dus al een boswandeling achter de rug?
Ik moet straks naar de arbeidsdeskundige. Blugh eigenlijk weinig zin in. Maar ja het moet en ik zie het wel.
Ik moet straks naar de arbeidsdeskundige. Blugh eigenlijk weinig zin in. Maar ja het moet en ik zie het wel.
