Psyche
alle pijlers
Ik schrik van mijn eigen gedachten.
woensdag 13 juni 2012 om 10:09
Ik heb een leuk leven, leuke man, lieve familie, huisdieren, vrienden, een fijn huis in een leuke stad.
Als jullie loepen, zien jullie dat ik al lange tijd bezig ben met een onderneming die niet zo florisant draait.
Ontslag van een medewerker is akkoord dus er is iets meer financiële lucht om het zo te zeggen. Toch is het niet genoeg, dit geld moet ik gebruiken om de bank te betalen.
Dat betekent dat ik voorlopig weer geen salaris uit de zaak kan halen, mijn man betaalt alles voor mij, terwijl ik zelf zes dagen in de week aan het werk ben.
Ik word er zo moedeloos van. Ik zie geen toekomst meer. Natuurlijk zal de bank ooit afbetaald zijn, maar wanneer? Iedere seizoen dat ik doorga zijn er weer risico's.
Stoppen is een optie, maar er komt zoveel bij kijken. Dat ik een hele dikke schuld ga overhouden. Iedere maand dat ik zo doorga is het een maand minder schuld.
Ik word alleen af en toe zo verdrietig van de situatie. Dan denk ik dat iedereen beter af is als ik er niet meer ben, dat ik dus dood moet.Mijn man zijn financiele vrijheid, mijn familie geen zorgen meer over mij en geld en mijn vriendinnen zijn het ook wel beu dat ik om de haverklap afspraken afzeg omdat ik geen geld heb.
Die gedachten probeer ik dan snel te verdringen, want ik heb buiten dit financiële gebeuren gewoon een heel leuk leven.
Nu snap ik best dat er niet veel mensen zijn die in een gelijke positie zitten, maar ik kan me best voorstellen dat geldzorgen voor psychische problemen zorgen. Herkent iemand dit? Hoe zorg je ervoor dat deze gedachten weggaan?
Als jullie loepen, zien jullie dat ik al lange tijd bezig ben met een onderneming die niet zo florisant draait.
Ontslag van een medewerker is akkoord dus er is iets meer financiële lucht om het zo te zeggen. Toch is het niet genoeg, dit geld moet ik gebruiken om de bank te betalen.
Dat betekent dat ik voorlopig weer geen salaris uit de zaak kan halen, mijn man betaalt alles voor mij, terwijl ik zelf zes dagen in de week aan het werk ben.
Ik word er zo moedeloos van. Ik zie geen toekomst meer. Natuurlijk zal de bank ooit afbetaald zijn, maar wanneer? Iedere seizoen dat ik doorga zijn er weer risico's.
Stoppen is een optie, maar er komt zoveel bij kijken. Dat ik een hele dikke schuld ga overhouden. Iedere maand dat ik zo doorga is het een maand minder schuld.
Ik word alleen af en toe zo verdrietig van de situatie. Dan denk ik dat iedereen beter af is als ik er niet meer ben, dat ik dus dood moet.Mijn man zijn financiele vrijheid, mijn familie geen zorgen meer over mij en geld en mijn vriendinnen zijn het ook wel beu dat ik om de haverklap afspraken afzeg omdat ik geen geld heb.
Die gedachten probeer ik dan snel te verdringen, want ik heb buiten dit financiële gebeuren gewoon een heel leuk leven.
Nu snap ik best dat er niet veel mensen zijn die in een gelijke positie zitten, maar ik kan me best voorstellen dat geldzorgen voor psychische problemen zorgen. Herkent iemand dit? Hoe zorg je ervoor dat deze gedachten weggaan?
woensdag 13 juni 2012 om 10:15
Het is heel 'normaal' dat je zoiets wel eens denkt. Waarom zou dat niet mogen? Laat deze gedachten passeren en besteed er verder geen aandacht aan, dan gaan ze wel weer weg. Jezelf verbieden iets te denken zorgt er juist voor dat het zich vasthaakt in je hoofd.
Verder sterkte met je financiële situatie. Het is moeilijk.
Verder sterkte met je financiële situatie. Het is moeilijk.
woensdag 13 juni 2012 om 10:16
Helaas niets, om op je laatste vraag in te gaan, je kunt alleen maar doorgaan tot het voorbij is. Heel cru, maar het beste tegen een depressie over geld is werken, werken, werken tot het er weer is en je zorgen voorbij zijn.
Het geeft je wat omhanden, en zorgt voor stabiliteit, die heb je nu juist echt nodig, anders word je echt depressief over geld (ben ik ooit geweest, dat is verschrikkelijk, een echte vicieuze cirkel werd dat, want ik kon niet meer werken...).
Doe toch leuke dingen, hoewel het soms duur is, of maak een lijstje met goedkope leuke dingen en stel die voor aan vriendinnen. Zij weten dat je krap zit en dat het er niet af kan. Als je een goed alternatief kunt bieden, is dat voor je eigen gevoel van controle ook heel prettig.
Het geeft je wat omhanden, en zorgt voor stabiliteit, die heb je nu juist echt nodig, anders word je echt depressief over geld (ben ik ooit geweest, dat is verschrikkelijk, een echte vicieuze cirkel werd dat, want ik kon niet meer werken...).
Doe toch leuke dingen, hoewel het soms duur is, of maak een lijstje met goedkope leuke dingen en stel die voor aan vriendinnen. Zij weten dat je krap zit en dat het er niet af kan. Als je een goed alternatief kunt bieden, is dat voor je eigen gevoel van controle ook heel prettig.
woensdag 13 juni 2012 om 10:18
Ik denk dat het normaal is om dat wel eens te denken. Dat betekent nog niet dat je het ook wilt!
Je bent nu eenmaal druk bezig te denken aan oplossingen, tja dan komt ook deze gedachte als 'oplossing' langs. Puur als een, niet serieus te nemen, optie.
Maar zo lang je zelf niet het gevoel hebt dat je ook echt dood wilt, is er volgens mij niks aan de hand.
Je bent nu eenmaal druk bezig te denken aan oplossingen, tja dan komt ook deze gedachte als 'oplossing' langs. Puur als een, niet serieus te nemen, optie.
Maar zo lang je zelf niet het gevoel hebt dat je ook echt dood wilt, is er volgens mij niks aan de hand.
woensdag 13 juni 2012 om 10:18
woensdag 13 juni 2012 om 10:19
woensdag 13 juni 2012 om 10:23
quote:nak schreef op 13 juni 2012 @ 10:18:
Ik denk dat het normaal is om dat wel eens te denken. Dat betekent nog niet dat je het ook wilt!
Je bent nu eenmaal druk bezig te denken aan oplossingen, tja dan komt ook deze gedachte als 'oplossing' langs. Puur als een, niet serieus te nemen, optie.
Maar zo lang je zelf niet het gevoel hebt dat je ook echt dood wilt, is er volgens mij niks aan de hand.Idd, het is een oplossing. Ik wil geen einde maken aan mijn leven, maar soms is het idd wel een makkelijker vooruitzicht dan het vooruitzicht wat er nu ligt.
Ik denk dat het normaal is om dat wel eens te denken. Dat betekent nog niet dat je het ook wilt!
Je bent nu eenmaal druk bezig te denken aan oplossingen, tja dan komt ook deze gedachte als 'oplossing' langs. Puur als een, niet serieus te nemen, optie.
Maar zo lang je zelf niet het gevoel hebt dat je ook echt dood wilt, is er volgens mij niks aan de hand.Idd, het is een oplossing. Ik wil geen einde maken aan mijn leven, maar soms is het idd wel een makkelijker vooruitzicht dan het vooruitzicht wat er nu ligt.
woensdag 13 juni 2012 om 10:24
[quote]nak schreef op 13 juni 2012 @ 10:18:
Ik denk dat het normaal is om dat wel eens te denken. Dat betekent nog niet dat je het ook wilt!
Je bent nu eenmaal druk bezig te denken aan oplossingen, tja dan komt ook deze gedachte als 'oplossing' langs. Puur als een, niet serieus te nemen, optie.
Maar zo lang je zelf niet het gevoel hebt dat je ook echt dood wilt, is er volgens mij niks aan de hand.[/quote]
Je kan beter nu iets aan die gedachten gaan doen, dan op het moment dat ze zo serieus zijn dat je het ook echt ten uitvoer wil brengen.
Ik denk dat het normaal is om dat wel eens te denken. Dat betekent nog niet dat je het ook wilt!
Je bent nu eenmaal druk bezig te denken aan oplossingen, tja dan komt ook deze gedachte als 'oplossing' langs. Puur als een, niet serieus te nemen, optie.
Maar zo lang je zelf niet het gevoel hebt dat je ook echt dood wilt, is er volgens mij niks aan de hand.[/quote]
Je kan beter nu iets aan die gedachten gaan doen, dan op het moment dat ze zo serieus zijn dat je het ook echt ten uitvoer wil brengen.
woensdag 13 juni 2012 om 10:24
quote:faillietofniet schreef op 13 juni 2012 @ 10:23:
[...]
Idd, het is een oplossing. Ik wil geen einde maken aan mijn leven, maar soms is het idd wel een makkelijker vooruitzicht dan het vooruitzicht wat er nu ligt.
Dat vind ik ook heel logisch, het is een achterdeurtje: als echt niets meer werkt, kan ik er altijd nog uitstappen...
Soms geeft dat een veilig gevoel, als je het gevoel hebt geen enkele controle meer te hebben over de situatie. Heel begrijpelijk en ook menselijk.
[...]
Idd, het is een oplossing. Ik wil geen einde maken aan mijn leven, maar soms is het idd wel een makkelijker vooruitzicht dan het vooruitzicht wat er nu ligt.
Dat vind ik ook heel logisch, het is een achterdeurtje: als echt niets meer werkt, kan ik er altijd nog uitstappen...
Soms geeft dat een veilig gevoel, als je het gevoel hebt geen enkele controle meer te hebben over de situatie. Heel begrijpelijk en ook menselijk.
woensdag 13 juni 2012 om 10:26
quote:elise500 schreef op 13 juni 2012 @ 10:21:
Btw mijn reactie is niet lullig bedoeld, maar dat zou een gedachte zijn die je door je hoofd kan laten gaan als je aan zulke dingen denkt! Je situatie is ook niet uitzichtloos, sterkte!
Het is maar geld, tsja, als het zo simpel was. Het niet hebben van geld, het wél hebben van een bankschuld (voor lucht, voor de naam van de zaak) zorgt er wel voor dat ik niet kan leven zoals ik graag zou willen. Ik pas me aan, pas me nog een keer aan, pas me wéér aan en de grens van wat ik nog kan hebben wordt gewoon kleiner.
Geen nieuwe schoenen, geen nieuwe broek, niet naar de kapper, niet uit eten, etc. (en niet voor een paar maanden, maar voor jaren).
Ik heb geen basisinkomen en dat is soms echt zwaar.
Btw mijn reactie is niet lullig bedoeld, maar dat zou een gedachte zijn die je door je hoofd kan laten gaan als je aan zulke dingen denkt! Je situatie is ook niet uitzichtloos, sterkte!
Het is maar geld, tsja, als het zo simpel was. Het niet hebben van geld, het wél hebben van een bankschuld (voor lucht, voor de naam van de zaak) zorgt er wel voor dat ik niet kan leven zoals ik graag zou willen. Ik pas me aan, pas me nog een keer aan, pas me wéér aan en de grens van wat ik nog kan hebben wordt gewoon kleiner.
Geen nieuwe schoenen, geen nieuwe broek, niet naar de kapper, niet uit eten, etc. (en niet voor een paar maanden, maar voor jaren).
Ik heb geen basisinkomen en dat is soms echt zwaar.
woensdag 13 juni 2012 om 10:28
quote:nellaaa schreef op 13 juni 2012 @ 10:24:
[quote]nak schreef op 13 juni 2012 @ 10:18:
Ik denk dat het normaal is om dat wel eens te denken. Dat betekent nog niet dat je het ook wilt!
Je bent nu eenmaal druk bezig te denken aan oplossingen, tja dan komt ook deze gedachte als 'oplossing' langs. Puur als een, niet serieus te nemen, optie.
Maar zo lang je zelf niet het gevoel hebt dat je ook echt dood wilt, is er volgens mij niks aan de hand.[/quote]
Je kan beter nu iets aan die gedachten gaan doen, dan op het moment dat ze zo serieus zijn dat je het ook echt ten uitvoer wil brengen.
Maar als iedereen die dat wel eens denkt professionele hulp moet zoeken kunnen hele volksstammen in therapie.
Kijk, als ze echt depressief wordt, moet ze natuurlijk hulp zoeken. Maar je beroerd voelen in een nare situatie, en geldzorgen zijn gewoon rot, is heel normaal. Dit soort gedachtes kunnen dan bij je opkomen. Dat betekent niet dat je ook dood wílt.
[quote]nak schreef op 13 juni 2012 @ 10:18:
Ik denk dat het normaal is om dat wel eens te denken. Dat betekent nog niet dat je het ook wilt!
Je bent nu eenmaal druk bezig te denken aan oplossingen, tja dan komt ook deze gedachte als 'oplossing' langs. Puur als een, niet serieus te nemen, optie.
Maar zo lang je zelf niet het gevoel hebt dat je ook echt dood wilt, is er volgens mij niks aan de hand.[/quote]
Je kan beter nu iets aan die gedachten gaan doen, dan op het moment dat ze zo serieus zijn dat je het ook echt ten uitvoer wil brengen.
Maar als iedereen die dat wel eens denkt professionele hulp moet zoeken kunnen hele volksstammen in therapie.
Kijk, als ze echt depressief wordt, moet ze natuurlijk hulp zoeken. Maar je beroerd voelen in een nare situatie, en geldzorgen zijn gewoon rot, is heel normaal. Dit soort gedachtes kunnen dan bij je opkomen. Dat betekent niet dat je ook dood wílt.
woensdag 13 juni 2012 om 10:30
Ik denk dat je helemaal geen hulp hoeft te zoeken voor die gedachten.
Ik ken die gedachten soms wel. Bij mij werkt het in dat soort gevallen gek genoeg juist als geruststelling: dat ik er altijd nog uit kan stappen mocht de boel echt uit de hand lopen.
Niet dat ik dat echt van plan ben. Maar ik heb het idee dat meer mensen op een redelijk onschuldig niveau wel eens met die gedachten spelen.
Ik ken die gedachten soms wel. Bij mij werkt het in dat soort gevallen gek genoeg juist als geruststelling: dat ik er altijd nog uit kan stappen mocht de boel echt uit de hand lopen.
Niet dat ik dat echt van plan ben. Maar ik heb het idee dat meer mensen op een redelijk onschuldig niveau wel eens met die gedachten spelen.
woensdag 13 juni 2012 om 10:31
quote:Roelfien schreef op 13 juni 2012 @ 10:28:
[...]
Maar als iedereen die dat wel eens denkt professionele hulp moet zoeken kunnen hele volksstammen in therapie.
Kijk, als ze echt depressief wordt, moet ze natuurlijk hulp zoeken. Maar je beroerd voelen in een nare situatie, en geldzorgen zijn gewoon rot, is heel normaal. Dit soort gedachtes kunnen dan bij je opkomen. Dat betekent niet dat je ook dood wílt.Klopt helemaal. Ik ben totaal niet depressief en mijn gevoel van verdriet/ onmacht is ook gewoon aanwijsbaar. Het is dus hypothetisch op te lossen. Ik denk ook echt dat ik het leven niet kan laten schieten omdat ik teveel dingen teveel waardeer.
[...]
Maar als iedereen die dat wel eens denkt professionele hulp moet zoeken kunnen hele volksstammen in therapie.
Kijk, als ze echt depressief wordt, moet ze natuurlijk hulp zoeken. Maar je beroerd voelen in een nare situatie, en geldzorgen zijn gewoon rot, is heel normaal. Dit soort gedachtes kunnen dan bij je opkomen. Dat betekent niet dat je ook dood wílt.Klopt helemaal. Ik ben totaal niet depressief en mijn gevoel van verdriet/ onmacht is ook gewoon aanwijsbaar. Het is dus hypothetisch op te lossen. Ik denk ook echt dat ik het leven niet kan laten schieten omdat ik teveel dingen teveel waardeer.
woensdag 13 juni 2012 om 10:37
Heb je een zakelijk netwerk waar je advies zou kunnen vragen?
Misschien kan je onderneming na enkele aanpassingen toch winstgevend worden. Misschien ook niet en trek je aan een dood paard en is het beter om te stoppen.
Misschien kan je onderneming na enkele aanpassingen toch winstgevend worden. Misschien ook niet en trek je aan een dood paard en is het beter om te stoppen.
Voortaan hier oostenwind en alle ruimte aan bodemloze putten van pure slechtheid. Juli 2020
woensdag 13 juni 2012 om 10:39
quote:jukebox schreef op 13 juni 2012 @ 10:30:
Ik denk dat je helemaal geen hulp hoeft te zoeken voor die gedachten.
Ik ken die gedachten soms wel. Bij mij werkt het in dat soort gevallen gek genoeg juist als geruststelling: dat ik er altijd nog uit kan stappen mocht de boel echt uit de hand lopen.
Niet dat ik dat echt van plan ben. Maar ik heb het idee dat meer mensen op een redelijk onschuldig niveau wel eens met die gedachten spelen.Het 'rare' is dat ik deze gedachten helemaal niet ken van mezelf. Daarom raak ik er een beetje van in paniek. Ik wil ze wel goed weg kunnen krijgen. Gisteravond werd ik zo verdrietig van mezelf, dat ik dat dacht. Daardoor werd ik nog verdrietiger. Dus verdriet op verdriet of onmacht op onmacht.
Ik denk dat je helemaal geen hulp hoeft te zoeken voor die gedachten.
Ik ken die gedachten soms wel. Bij mij werkt het in dat soort gevallen gek genoeg juist als geruststelling: dat ik er altijd nog uit kan stappen mocht de boel echt uit de hand lopen.
Niet dat ik dat echt van plan ben. Maar ik heb het idee dat meer mensen op een redelijk onschuldig niveau wel eens met die gedachten spelen.Het 'rare' is dat ik deze gedachten helemaal niet ken van mezelf. Daarom raak ik er een beetje van in paniek. Ik wil ze wel goed weg kunnen krijgen. Gisteravond werd ik zo verdrietig van mezelf, dat ik dat dacht. Daardoor werd ik nog verdrietiger. Dus verdriet op verdriet of onmacht op onmacht.
woensdag 13 juni 2012 om 10:43
quote:faillietofniet schreef op 13 juni 2012 @ 10:39:
[...]
Het 'rare' is dat ik deze gedachten helemaal niet ken van mezelf. Daarom raak ik er een beetje van in paniek. Ik wil ze wel goed weg kunnen krijgen. Gisteravond werd ik zo verdrietig van mezelf, dat ik dat dacht. Daardoor werd ik nog verdrietiger. Dus verdriet op verdriet of onmacht op onmacht.Probeer het dan eens anders. Als je nu denkt: "Het is begrijpelijk dat ik deze gedachten heb, dat mag ook. Ik hoef er niet bang voor te zijn, het gaat vanzelf weer over." Zou dat helpen?
[...]
Het 'rare' is dat ik deze gedachten helemaal niet ken van mezelf. Daarom raak ik er een beetje van in paniek. Ik wil ze wel goed weg kunnen krijgen. Gisteravond werd ik zo verdrietig van mezelf, dat ik dat dacht. Daardoor werd ik nog verdrietiger. Dus verdriet op verdriet of onmacht op onmacht.Probeer het dan eens anders. Als je nu denkt: "Het is begrijpelijk dat ik deze gedachten heb, dat mag ook. Ik hoef er niet bang voor te zijn, het gaat vanzelf weer over." Zou dat helpen?
woensdag 13 juni 2012 om 10:44
quote:faillietofniet schreef op 13 juni 2012 @ 10:39:
[...]
Het 'rare' is dat ik deze gedachten helemaal niet ken van mezelf. Daarom raak ik er een beetje van in paniek. Ik wil ze wel goed weg kunnen krijgen. Gisteravond werd ik zo verdrietig van mezelf, dat ik dat dacht. Daardoor werd ik nog verdrietiger. Dus verdriet op verdriet of onmacht op onmacht.
Veel mensen die 'dood willen' willen helemaal niet dood maar vooral een ander leven of dat bepaalde zaken in hun leven fundamenteel veranderen. In uitzichtloze situaties steekt die gedachten sneller de kop op. Is niet zo heel vreemd denk ik.
Het is misschien een enorme dooddoener, maar vergeet niet dat er altijd een oplossing is. Echt altijd en overal voor. Daar heb je misschien niet zoveel aan, maar ik weet uit eigen ervaring dat bijna elk probleem wel op te lossen is, ook enorme financiële tegenwind. Word niet te moedeloos en houd je rug recht. Komt allemaal goed, echt waar.
[...]
Het 'rare' is dat ik deze gedachten helemaal niet ken van mezelf. Daarom raak ik er een beetje van in paniek. Ik wil ze wel goed weg kunnen krijgen. Gisteravond werd ik zo verdrietig van mezelf, dat ik dat dacht. Daardoor werd ik nog verdrietiger. Dus verdriet op verdriet of onmacht op onmacht.
Veel mensen die 'dood willen' willen helemaal niet dood maar vooral een ander leven of dat bepaalde zaken in hun leven fundamenteel veranderen. In uitzichtloze situaties steekt die gedachten sneller de kop op. Is niet zo heel vreemd denk ik.
Het is misschien een enorme dooddoener, maar vergeet niet dat er altijd een oplossing is. Echt altijd en overal voor. Daar heb je misschien niet zoveel aan, maar ik weet uit eigen ervaring dat bijna elk probleem wel op te lossen is, ook enorme financiële tegenwind. Word niet te moedeloos en houd je rug recht. Komt allemaal goed, echt waar.
woensdag 13 juni 2012 om 10:46
Het is een vluchtreactie: zoals je zelf ook al zegt zou je graag uit je situatie ontsnappen en dit lijkt een rustgevende (zij het wat drastische) optie. Zolang je zelf maar doorhebt dat je gedachten niet serieus zijn en een duidelijke oorzaak hebben zullen ze niet snel uit de hand lopen. Merk je dat ze dat wel doen, zoek dan hulp. Maakt niet uit bij wie, maar probeer het niet in je eentje op te lossen.
Afgezien daarvan geeft het misschien rust om je hart eens te luchten en alles op een rijtje te zetten. Bij mij werkt dat in elk geval altijd goed, het zorgt ervoor dat de ergste paniek verdwijnt. Het hoeft geen professional te zijn, misschien heb je een vriendin of iemand anders die je vertrouwt en die voor klankbord wil spelen.
Afgezien daarvan geeft het misschien rust om je hart eens te luchten en alles op een rijtje te zetten. Bij mij werkt dat in elk geval altijd goed, het zorgt ervoor dat de ergste paniek verdwijnt. Het hoeft geen professional te zijn, misschien heb je een vriendin of iemand anders die je vertrouwt en die voor klankbord wil spelen.
woensdag 13 juni 2012 om 10:47
quote:kopjekoffie70 schreef op 13 juni 2012 @ 10:37:
Heb je een zakelijk netwerk waar je advies zou kunnen vragen?
Misschien kan je onderneming na enkele aanpassingen toch winstgevend worden. Misschien ook niet en trek je aan een dood paard en is het beter om te stoppen.Ja, ik heb inmiddels veel mensen aan wie ik zakelijk advies kan vragen. Het beste advies is, zo doorgaan zo lang je het vol kunt houden. De bankschuld kan ik niet op een 'gewoon salaris' terugbetalen. Dus iedere maand dat ik quitte speel (omzet-kosten-bankaflossing en rente) ben ik een maand dichter bij het 'einddoel'.
Heb je een zakelijk netwerk waar je advies zou kunnen vragen?
Misschien kan je onderneming na enkele aanpassingen toch winstgevend worden. Misschien ook niet en trek je aan een dood paard en is het beter om te stoppen.Ja, ik heb inmiddels veel mensen aan wie ik zakelijk advies kan vragen. Het beste advies is, zo doorgaan zo lang je het vol kunt houden. De bankschuld kan ik niet op een 'gewoon salaris' terugbetalen. Dus iedere maand dat ik quitte speel (omzet-kosten-bankaflossing en rente) ben ik een maand dichter bij het 'einddoel'.
woensdag 13 juni 2012 om 10:48
quote:faillietofniet schreef op 13 juni 2012 @ 10:47:
[...]
Ja, ik heb inmiddels veel mensen aan wie ik zakelijk advies kan vragen. Het beste advies is, zo doorgaan zo lang je het vol kunt houden. De bankschuld kan ik niet op een 'gewoon salaris' terugbetalen. Dus iedere maand dat ik quitte speel (omzet-kosten-bankaflossing en rente) ben ik een maand dichter bij het 'einddoel'.Weet je hoe lang dat nog maximaal gaat duren?
[...]
Ja, ik heb inmiddels veel mensen aan wie ik zakelijk advies kan vragen. Het beste advies is, zo doorgaan zo lang je het vol kunt houden. De bankschuld kan ik niet op een 'gewoon salaris' terugbetalen. Dus iedere maand dat ik quitte speel (omzet-kosten-bankaflossing en rente) ben ik een maand dichter bij het 'einddoel'.Weet je hoe lang dat nog maximaal gaat duren?
woensdag 13 juni 2012 om 10:49
Misschien ben jij gewoon niet zo geschikt als ondernemer met alle risico's die daarbij komen kijken?
Is het geen optie je onderneming van de hand te doen, je verlies/schuld te nemen en gewoon ergens in loondienst te gaan, zonder risico's, en dan maar wat langer bezig te zijn met het afbetalen van je schulden?
Dan heb je in elk geval wel rust in je hoofd en weet je waar je aan toe bent.
Zou mij een hoop waard zijn.
Is het geen optie je onderneming van de hand te doen, je verlies/schuld te nemen en gewoon ergens in loondienst te gaan, zonder risico's, en dan maar wat langer bezig te zijn met het afbetalen van je schulden?
Dan heb je in elk geval wel rust in je hoofd en weet je waar je aan toe bent.
Zou mij een hoop waard zijn.
