
Introvert? Schrijf mee!

vrijdag 11 december 2015 om 10:09
Jarenlang heb ik sommige dingen stom gevonden van mezelf:
- Dat ik bij feestjes het liefst verdwijn zonder iemand gedag te zeggen
- Dat ik baal als ik naar huis wil en iemand zegt: 'O, ik moet precies dezelfde kant op!'
- Dat ik dol ben op avonden alleen thuis met de laptop op schoot
- Dat ik elk jaar weer op zie tegen mijn eigen verjaardag en verjaardagen van anderen het liefst vermijd
- Dat het me veel moeite kost om interesse te tonen in de small talk van mijn moeder (laat staan om te onthouden wat ze vertelt)
- Dat ik liever heb dat iemand me appt dan dat iemand me belt
- Dat ik...
Pas sinds kort realiseer ik me dat ik een introvert ben en dat ik al die tijd tegen mijn eigen weerstand in heb geprobeerd om me in sociale situaties 'normaal' te gedragen. Dat het niet erg is dat ik etentjes met groepen het liefst vermijd en liever een lange avond doorbreng met een goede vriendin. Dat ik er niet zoveel aan kan doen dat gesprekken over ditjes of datjes met mensen die ik nauwelijks ken me veel moeite en energie kosten. Dat het nou eenmaal zo is dat ik bij borrels en feestjes het liefst weer snel naar huis ga, of me op de kat van de gastvrouw stort...
Ik heb me voorgenomen om aardiger voor mezelf te worden en wat meer rekening te houden met mijn eigen behoeftes. Maar ik ga nog regelmatig de fout in of zit me te ergeren aan mijn eigen gedrag. Meer mensen behoefte om hierover van zich af te schrijven?
- Dat ik bij feestjes het liefst verdwijn zonder iemand gedag te zeggen
- Dat ik baal als ik naar huis wil en iemand zegt: 'O, ik moet precies dezelfde kant op!'
- Dat ik dol ben op avonden alleen thuis met de laptop op schoot
- Dat ik elk jaar weer op zie tegen mijn eigen verjaardag en verjaardagen van anderen het liefst vermijd
- Dat het me veel moeite kost om interesse te tonen in de small talk van mijn moeder (laat staan om te onthouden wat ze vertelt)
- Dat ik liever heb dat iemand me appt dan dat iemand me belt
- Dat ik...
Pas sinds kort realiseer ik me dat ik een introvert ben en dat ik al die tijd tegen mijn eigen weerstand in heb geprobeerd om me in sociale situaties 'normaal' te gedragen. Dat het niet erg is dat ik etentjes met groepen het liefst vermijd en liever een lange avond doorbreng met een goede vriendin. Dat ik er niet zoveel aan kan doen dat gesprekken over ditjes of datjes met mensen die ik nauwelijks ken me veel moeite en energie kosten. Dat het nou eenmaal zo is dat ik bij borrels en feestjes het liefst weer snel naar huis ga, of me op de kat van de gastvrouw stort...
Ik heb me voorgenomen om aardiger voor mezelf te worden en wat meer rekening te houden met mijn eigen behoeftes. Maar ik ga nog regelmatig de fout in of zit me te ergeren aan mijn eigen gedrag. Meer mensen behoefte om hierover van zich af te schrijven?

dinsdag 26 juni 2018 om 11:10
Het probleem met veel introverten is dat ze zelf vaak heel veel bezig zijn met wat anderen vinden of over hoe iets overkomt. Veel mensen zijn daar niet zo mee bezig.
Dus in plaats van allemaal subtiele hints droppen die misschien helemaal niet aankomen bij iemand doen het naar zijn zin heeft en ook al een glaasje op heeft kun je beter gewoon duidelijk zijn. “Jongens, ik moet zo echt naar bed/ik moet zo nog even werken/heel leuk dat jullie er waren, maar voor mij is het mooi geweest”. Of als partner het nog gezellig vindt: “ik zeg vast gedag, maar blijf lekker zitten”.
Ze kennen je toch als introvert? Wees duidelijk en houd zelf de controle. Scheelt een hoop ergernis en jezelf opvreten. Iedereen weet van mij dat ik het op een gegeven moment zat ben. Mensen waarderen eerlijkheid enorm.
Dus in plaats van allemaal subtiele hints droppen die misschien helemaal niet aankomen bij iemand doen het naar zijn zin heeft en ook al een glaasje op heeft kun je beter gewoon duidelijk zijn. “Jongens, ik moet zo echt naar bed/ik moet zo nog even werken/heel leuk dat jullie er waren, maar voor mij is het mooi geweest”. Of als partner het nog gezellig vindt: “ik zeg vast gedag, maar blijf lekker zitten”.
Ze kennen je toch als introvert? Wees duidelijk en houd zelf de controle. Scheelt een hoop ergernis en jezelf opvreten. Iedereen weet van mij dat ik het op een gegeven moment zat ben. Mensen waarderen eerlijkheid enorm.

dinsdag 26 juni 2018 om 11:17
Hier heb je gelijk in Liz. Ik heb er wel bewondering voor hoe direct maar eerlijk jij kunt zijn. Ik geef toe dat ik daar moeite mee heb. Ik ben niet alleen introvert maar ook erg verlegen en onzeker dus vind dat soort dingen vaak lastig.
Ik weet alleen nu al dat m'n man pissig ga zijn als ik een opmerking maak dat het voor mij genoeg is. Of als ik bijvoorbeeld weg ga als er nog visite is.
Ik weet alleen nu al dat m'n man pissig ga zijn als ik een opmerking maak dat het voor mij genoeg is. Of als ik bijvoorbeeld weg ga als er nog visite is.
dinsdag 26 juni 2018 om 12:30
Ik ga regelmatig bij een koppel op bezoek waarvan de man het niet laat genoeg kan maken, vrouw vindt het sneller genoeg.
Zij zegt dan gewoon, ik ga bed in veel plezier nog.
En iedereen tevreden.
Denk dat je het best inderdaad wel even op voorhand met je man bespreekt maar iedereen is anders, als je allemaal eerlijk daarover bent, vermijd je veel frustratie denk ik.
Zij zegt dan gewoon, ik ga bed in veel plezier nog.
En iedereen tevreden.

Denk dat je het best inderdaad wel even op voorhand met je man bespreekt maar iedereen is anders, als je allemaal eerlijk daarover bent, vermijd je veel frustratie denk ik.

dinsdag 26 juni 2018 om 12:34
Mijn man is net als ik ook introvert, dus het probleem van mensen die echt tot in de late uurtjes blijven hebben wij sowieso niet. Denk dat 2 introverten ook niet echt aantrekklijk zijn om tot heeeel laat te blijven hangen, omdat we op een gegeven moment gewoon door ons entertainment heen zijn. Alleen vrienden waarbij we ons heel erg op ons gemak voelen doen dat wel eens, maar dat is voor ons dan ook geen probleem in principe.
Gek genoeg: overdag kan hier altijd nog wel gezellig zijn! Maar na een uurtje of 7 ga ik in extreme introvert modus en wil ik echt ook heel graag alleen zijn.
Gek genoeg: overdag kan hier altijd nog wel gezellig zijn! Maar na een uurtje of 7 ga ik in extreme introvert modus en wil ik echt ook heel graag alleen zijn.
dinsdag 26 juni 2018 om 12:48
Ja maar ik vind dat wel logisch. Ik moet even bijkomen van de dag voor ik ga slapen. Als ik tot een half uur voor bedtijd nog mensen op bezoek heb dan slaap ik vaak erg slecht. Ik moet altijd even een uurtje mn hoofd leegmaken merk ik dan. Dat speelt voor mij ook erg mee!.
Oh leuk linkje zag ik net op facebook
https://www.boredpanda.com/introvert-my ... BPFacebook
Oh leuk linkje zag ik net op facebook

https://www.boredpanda.com/introvert-my ... BPFacebook
dinsdag 26 juni 2018 om 15:00
Inderdaad.LizBakker schreef: ↑26-06-2018 11:10Het probleem met veel introverten is dat ze zelf vaak heel veel bezig zijn met wat anderen vinden of over hoe iets overkomt. Veel mensen zijn daar niet zo mee bezig.
Dus in plaats van allemaal subtiele hints droppen die misschien helemaal niet aankomen bij iemand doen het naar zijn zin heeft en ook al een glaasje op heeft kun je beter gewoon duidelijk zijn. “Jongens, ik moet zo echt naar bed/ik moet zo nog even werken/heel leuk dat jullie er waren, maar voor mij is het mooi geweest”. Of als partner het nog gezellig vindt: “ik zeg vast gedag, maar blijf lekker zitten”.
Ze kennen je toch als introvert? Wees duidelijk en houd zelf de controle. Scheelt een hoop ergernis en jezelf opvreten. Iedereen weet van mij dat ik het op een gegeven moment zat ben. Mensen waarderen eerlijkheid enorm.
Zelf ontbreekt het me niet per se aan dat assertieve gelukkig. Mijn leidinggevende heeft eens een keer als compliment gegeven dat ik heel concreet ben in mijn communicatie en hoe ik dingen oplos, maar dat het toch altijd even vriendelijk als altijd overkomt en nooit bot.

@shewolf: gefeliciteerd!

dinsdag 26 juni 2018 om 17:27
Waar ik ook een teringhekel aan heb: de kapper. Die blijft maar ditje-datje vragen op me afvuren. Ben je nog op vakantie geweeeest of ga je nog? Zucht. Ik wil alleen dat je z.s.m. mijn haar knipt, dan kan ik naar huis. In dat geval vind ik het gunstig dat ik geen dikke bos haar heb, ze is gelukkig meestal wel snel klaar met dat dunne bosje van mij.

dinsdag 26 juni 2018 om 17:53
ladybas Oh ja, als het niet de vakantieplannen zijn, dan is het wel het weer of de kerst- en paasplannen. Of nog erger, wat voor werk je doet. Ik antwoord gewoon heel kort en lees een boekje. Ze doen dat zelf ook niet uit oprechte interesse, ze zijn dolblij als ze merken dat ze in stilte mogen knippen. Ik zeg soms ook dat ik niet zo’n kletser ben, tenzij het over m’n haar gaat.
dinsdag 26 juni 2018 om 21:56
Inderdaad altijd hetzelfde riedeltje. Ik antwoord ik altijd heel kort. Bij de kapper waar ik nu ga valt het gelukkig mee, maar bij de vorige had een van de kapsters echt behoefte om alles over haar vriend en kind in detail te vertellen. Haast niet reageren werkte in dit geval niet.ladybass schreef: ↑26-06-2018 17:27Waar ik ook een teringhekel aan heb: de kapper. Die blijft maar ditje-datje vragen op me afvuren. Ben je nog op vakantie geweeeest of ga je nog? Zucht. Ik wil alleen dat je z.s.m. mijn haar knipt, dan kan ik naar huis. In dat geval vind ik het gunstig dat ik geen dikke bos haar heb, ze is gelukkig meestal wel snel klaar met dat dunne bosje van mij.



vrijdag 29 juni 2018 om 17:59
Oh ja de kapper, alles behalve ontspannend
Dit is volgens mij al een keer ter sprake gekomen maar ik vraag me soms toch af in hoeverre teleurstellingen mijn leven hebben beïnvloed en ik daardoor vaak niet meer zo'n zin heb in andere mensen.
Ik heb de laatste jaren toch wel wat teleurstellingen gehad, o.a in vriendschappen en ik denk dat ik me daardoor nog meer ben gaan afzonderen.
Ik merk gewoon dat het goed gaat zolang ik me op mezelf kan richten (klinkt misschien heel egoïstisch maar iets wat de laatste jaren is gegroeid) maar als ik bv een verjaardag heb of iets anders waarbij het om de ander gaat voel ik me vaak helemaal niet lekker en heb ik eigenlijk nooit zin om te gaan...

Dit is volgens mij al een keer ter sprake gekomen maar ik vraag me soms toch af in hoeverre teleurstellingen mijn leven hebben beïnvloed en ik daardoor vaak niet meer zo'n zin heb in andere mensen.
Ik heb de laatste jaren toch wel wat teleurstellingen gehad, o.a in vriendschappen en ik denk dat ik me daardoor nog meer ben gaan afzonderen.
Ik merk gewoon dat het goed gaat zolang ik me op mezelf kan richten (klinkt misschien heel egoïstisch maar iets wat de laatste jaren is gegroeid) maar als ik bv een verjaardag heb of iets anders waarbij het om de ander gaat voel ik me vaak helemaal niet lekker en heb ik eigenlijk nooit zin om te gaan...
vrijdag 29 juni 2018 om 18:21
Dit. Mijn gedachten dwalen ook gauw af als het vaak over de ander gaat. Zeker als het over de (nieuwe) verkering van iemand gaat. Dat vond ik als tiener al slaapverwekkend.yesss schreef: ↑29-06-2018 17:59Oh ja de kapper, alles behalve ontspannend![]()
Dit is volgens mij al een keer ter sprake gekomen maar ik vraag me soms toch af in hoeverre teleurstellingen mijn leven hebben beïnvloed en ik daardoor vaak niet meer zo'n zin heb in andere mensen.
Ik heb de laatste jaren toch wel wat teleurstellingen gehad, o.a in vriendschappen en ik denk dat ik me daardoor nog meer ben gaan afzonderen.
Ik merk gewoon dat het goed gaat zolang ik me op mezelf kan richten (klinkt misschien heel egoïstisch maar iets wat de laatste jaren is gegroeid) maar als ik bv een verjaardag heb of iets anders waarbij het om de ander gaat voel ik me vaak helemaal niet lekker en heb ik eigenlijk nooit zin om te gaan...
Volwassen vriendschappen, moeilijk vak. In de zomer mis ik het vaak meer dat ik zo weinig mensen heb.

vrijdag 29 juni 2018 om 19:44
Ja dit inderdaad. Ik ben ook strenger voor mezelf wat vriendschappen betreft. Vroeger zovaak teleurgesteld en 'bedrogen' ('vriendinnen' die allemaal over me roddelden). Ik was ook veel te naïef maar tegelijkertijd ook zo blij dat ik eindelijk wat vriendinnen had.yesss schreef: ↑29-06-2018 17:59Oh ja de kapper, alles behalve ontspannend![]()
Dit is volgens mij al een keer ter sprake gekomen maar ik vraag me soms toch af in hoeverre teleurstellingen mijn leven hebben beïnvloed en ik daardoor vaak niet meer zo'n zin heb in andere mensen.
Ik heb de laatste jaren toch wel wat teleurstellingen gehad, o.a in vriendschappen en ik denk dat ik me daardoor nog meer ben gaan afzonderen.
Ik merk gewoon dat het goed gaat zolang ik me op mezelf kan richten (klinkt misschien heel egoïstisch maar iets wat de laatste jaren is gegroeid) maar als ik bv een verjaardag heb of iets anders waarbij het om de ander gaat voel ik me vaak helemaal niet lekker en heb ik eigenlijk nooit zin om te gaan...
Nu heb ik wel wat vriendschappen opgebouwd maar daar zijn echt wat jaren overheen gegaan.
En alsnog heb ik eigenlijk te weinig vrienden helaas. Ik ben jaloers op mensen die tig vriendinnen hebben. Ik heb er eigenlijk maar een paar en die spreek ik ook niet wekelijks. En bij 1 vriendin heb ik mijn twijfels over onze vriendschap.

zaterdag 30 juni 2018 om 12:56
Mijn teleurstellingen in vriendschappen uitten zich vaak in 2e keus zijn. Afspraken die regelmatig last minute werden afgezegd door de ander. Of als we ineens een bekende tegenkwamen. Dan ging alle aandacht naar die ander en praatten ze steeds over voor mij onbekende dingen en mensen. Mijn taak zat er dan blijkbaar op. Ik hoef geen hordes vriendinnen. Dat betekent vaak ook meer feestjes bijwonen. Word al moe bij het idee. Maar een paar meer zodat ik keus heb zou fijn zijn. Met de een eens naar het strand, met de ander tennissen, met die eens winkelen.