Introvert? Schrijf mee!

11-12-2015 10:09 3007 berichten
Jarenlang heb ik sommige dingen stom gevonden van mezelf:



- Dat ik bij feestjes het liefst verdwijn zonder iemand gedag te zeggen

- Dat ik baal als ik naar huis wil en iemand zegt: 'O, ik moet precies dezelfde kant op!'

- Dat ik dol ben op avonden alleen thuis met de laptop op schoot

- Dat ik elk jaar weer op zie tegen mijn eigen verjaardag en verjaardagen van anderen het liefst vermijd

- Dat het me veel moeite kost om interesse te tonen in de small talk van mijn moeder (laat staan om te onthouden wat ze vertelt)

- Dat ik liever heb dat iemand me appt dan dat iemand me belt

- Dat ik...



Pas sinds kort realiseer ik me dat ik een introvert ben en dat ik al die tijd tegen mijn eigen weerstand in heb geprobeerd om me in sociale situaties 'normaal' te gedragen. Dat het niet erg is dat ik etentjes met groepen het liefst vermijd en liever een lange avond doorbreng met een goede vriendin. Dat ik er niet zoveel aan kan doen dat gesprekken over ditjes of datjes met mensen die ik nauwelijks ken me veel moeite en energie kosten. Dat het nou eenmaal zo is dat ik bij borrels en feestjes het liefst weer snel naar huis ga, of me op de kat van de gastvrouw stort...



Ik heb me voorgenomen om aardiger voor mezelf te worden en wat meer rekening te houden met mijn eigen behoeftes. Maar ik ga nog regelmatig de fout in of zit me te ergeren aan mijn eigen gedrag. Meer mensen behoefte om hierover van zich af te schrijven?
Heel herkenbaar hondenmens. Ik zou het zelf geschreven kunnen hebben.
O ja, dat tweede keuze zijn herken ik ook heel erg. Alsof de dingen waar ik over vertel minder boeiend zijn dan die van andere mensen.

Inmiddels heb ik wel ontdekt dat het voor mij helpt om me op de vlakte te houden. Als ik te enthousiast vertel over mijn passies dan stoot ik elke keer mijn neus. Dus ik blijf nu vaak oppervlakkig op feestjes en dergelijke. Blijkbaar zit niemand te wachten op mijn echte ik. o_o
Alle reacties Link kopieren
Ook ik vertel aan weinig mensen dingen over mezelf. Ik ben ook heel oppervlakkig. Als ik wat vertel over mijn hobby's of passies bekijken andere me alsof ik van Mars kom...
Alle reacties Link kopieren
snorriemorrie schreef:
30-06-2018 18:19
O ja, dat tweede keuze zijn herken ik ook heel erg. Alsof de dingen waar ik over vertel minder boeiend zijn dan die van andere mensen.

Inmiddels heb ik wel ontdekt dat het voor mij helpt om me op de vlakte te houden. Als ik te enthousiast vertel over mijn passies dan stoot ik elke keer mijn neus. Dus ik blijf nu vaak oppervlakkig op feestjes en dergelijke. Blijkbaar zit niemand te wachten op mijn echte ik. o_o
Oh ja hoor, heel herkenbaar...
Sommige mensen willen zelf altijd in de picture staan en kunnen weinig ruimte laten voor de ander.

Alleen ik ben zelf ook best veel veranderd, een tijdje terug zou ik mezelf op de achtergrond houden, maar ik laat mezelf dus nu wél horen. Ik vind ook gewoon dat mijn verhaal er ook toedoet. En al reageert iemand dan niet, dan heb ik het in ieder geval wel verteld.
yesss wijzigde dit bericht op 01-07-2018 14:40
29.68% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
hondenmens schreef:
29-06-2018 18:21
Dit. Mijn gedachten dwalen ook gauw af als het vaak over de ander gaat. Zeker als het over de (nieuwe) verkering van iemand gaat. Dat vond ik als tiener al slaapverwekkend.
Volwassen vriendschappen, moeilijk vak. In de zomer mis ik het vaak meer dat ik zo weinig mensen heb.
Ja vind ik ook. Ik merk het vooral als de ander niet geïnteresseerd is en inderdaad veel over zichzelf praat, dan vind ik het andersom heel moeilijk om interesse te blijven tonen. Er moet echt een bepaalde wisselwerking zijn, ruimte voor de ander. Maar ook dat je voelt dat iemand blij voor je is.
Onlangs heb ik een probleem uitgesproken met een vriend van mij.
Dat vond ik toch wel een goede zet (ipv vermijden etc).
Wel moet ik concluderen bij mijzelf dat ik erg verkapt ben in mijn communicatie en ook alles teveel wil nuanceren, uitleggen etc.
Merk dat ik me soms in allerlei bochten wring en dat is gewoon niet goed.
Heb moeite om direct te zijn en om gelijk to-the-point te komen.
Alle reacties Link kopieren
Gisteravond was ons (moeder, stiefvader, oom en ik) zomerfeest in de speeltuin waar we vrijwilliger zijn. Dat proberen we elk jaar te doen. Het waren zo'n 80 man, dus veel. Maar omdat er overal tafels staan waaraan kleine groepjes zitten merk ik dat niet zo. En het is buiten, dat scheelt ook qua geluid. Mijn groepje bestond uit 4 mensen (inclusief ik). Was wel erg gezellig. Er was ook iemand die we liever niet hebben. Maar mijn moeder had het gevoel er niet van buiten te kunnen haar uit te nodigen. Een vrouw die altijd heel klef en belerend doet. Ze kwam een paar keer over me heen hangen. Haar gezicht heel dicht langs het mijne. Haar arm om me heen. Een smachtende blik. Brrrrrr! Ze zei dat ze me zo lief vond en heel vaak aan me denkt. Ook vroeg ze of ik een keer op bezoek wilde komen. Nou, nee bedankt. We vinden het een vreselijk mens. Niemand wil er mee omgaan, zelfs haar man en volwassen kinderen ontvluchten haar.
Alle reacties Link kopieren
lola712 schreef:
30-06-2018 11:19
Hebben jullie sollicitatietips? Door mijn introvertie denken ze steeds dat ik niet makkelijk kan functioneren in een kantoortuin/omgeving. Dat ik niet opgewassen ben tegen het hoge tempo, de vele discussies en omgang met collega's.
Hoi Lola,

Er spelen een aantal dingen heb ik gemerkt:
Ik heb nu paar jaar in de kantoortuin gewerkt. Maar mijn baas is een serieus type en niet iemand die houdt van aanwezig extravert gedrag. Dus ik was gewoon het type kandidaat dat ze zochten zonder dat ik mn best deed. Gesprek ging destijds ook niet sprankelend ofzo, maar kalme bescheiden ik was wie ze zochten.
Echter zodra er iets meer commercieel/aanpakker type gezocht wordt, dan kom ik niet door die procedure heen.
En dan is het ook de vraag, kan en wil ik dit wel? Want als ze mij niet geschikt vinden zoals ik ben, dan is de kans ook groot dat ik er niet tussen pas.

Ik moet hierbij wel zeggen dat het kantoorwerk (in de financiële sector) iets is wat ik doe omdat ik er toevallig ingerold ben en niks anders kon vinden rond de crisis.

Maar onlangs ben ik dus wel aangenomen voor mn droombaan. Iets wat ik echt echt oprecht wil. En bij een eerder gesprek in de toerisme sector kreeg ik het commentaar dat ik nier enthousiast genoeg overkwam. Terwijl ik dat wel ben.
Dus ik heb in deze gesprekken waarin ik helemaal affiniteit had met de functie, mezelf extra goed voorbereid. Veel vragen bedenken en net ietsje buiten mn comfortzone zijn qua enthousiasme. Dus even klein schepje erbovenop om net dat beetje meer shewolf te laten zien.

Dus als je de baan echt tof vindt, extra veel vragen stellen. Net even enthousiaster proberen te doen, want je mag het best laten zien :)
Ik merk dat ik op werk juist extra serieus word genomen als ik eens iets zeg. Dan noteert iedereen het meteen terwijl ze bij de wat luidruchtiger types de helft maar laten gaan. Privé hetzelfde. Als ik eens iets vertel is iedereen vol aandacht. Ik herken bovenstaande verhalen van niet gehoord worden dan ook niet zo.

Maar in mijn vriendenkring is niet-geïnteresseerd zijn echt een doodzonde. Daar wordt ook over gepraat als iemand het alleen maar over zichzelf had, ook de hele extraverte types houden daar niet van.

Je hebt altijd mensen die een verhaal gewoon leuker vertellen dan anderen. Ik zelf heb hele droge humor en kan iets met één rake opmerking treffend vertellen, anderen doen dat weer op hun manier.

De langdradige, luide extraverten hebben daar bij ons ook veel zelfspot in, zo van, “oké, oké, Liz vat nu mijn verhaal van 10 minuten in één zin samen, ik zeg al niks meer”, haha! Maar voor alle types is ruimte in mijn vriendenkring, gelukkig!

Hoe dan ook, mijn tip aan anderen zou toch zijn, als je wat te zeggen hebt, zég het toch. Hopelijk zijn je vrienden beleefd of geïnteresseerd genoeg om naar je te luisteren. Wij luisteren ook naar andermans verhaal.
Alle reacties Link kopieren
yesss schreef:
01-07-2018 07:44
Ja vind ik ook. Ik merk het vooral als de ander niet geïnteresseerd is en inderdaad veel over zichzelf praat, dan vind ik het andersom heel moeilijk om interesse te blijven tonen. Er moet echt een bepaalde wisselwerking zijn, ruimte voor de ander. Maar ook dat je voelt dat iemand blij voor je is.
Ja dit heb ik ook hoor. Ik hou dat eventjes vol en dan ben ik er klaar mee. Sowieso snap ik dat niet, dan probeer je een gesprek op te starten door geïnteresseerd vragen te stellen, en dan is het eenrichtingsverkeer. Ik had het laatst ook, we kwamen op een gedeelde interesse en toch blijft diegene geen moeite doen om mij wat te vragen. Heel vervelend!
Alle reacties Link kopieren
Zoals jullie misschien eerder hebben gelezen stond ik dus vorig weekend op een evenment voor het werk. Daar werden ook foto's genomen. Er was een man die van mij met 2 andere collega's een foto getrokken had en hij gaf ons nadien een kaartje met zijn gegevens moesten we de foto willen hebben.
Nu kreeg ik vorige week de opmerking van een kennis dat ze een foto van mij had zien staan op facebook van op dat evenement. Ik had gekeken maar ik zag geen enkele foto. Vanmiddag kreeg ik dat alweer te horen van iemand anders. Samen ff gezocht op facebook en inderdaad, die ene foto staat dus op facebook.

Nu ik ben iemand die zelf geen enkele foto van mezelf op eender welke social media heeft staan en ik kan er eigenlijk absoluut niet mee lachen dat deze foto zonder mijn toestemming op facebook geplant werd, ondanks dat het wel een mooie foto is. Ik heb een facebookpagina zodat ik de pagina van de winkel van mijn vader kan beheren en verder gebruik ik dit niet. Ik heb deze foto dan ook gerapporteerd en verzocht om deze te verwijderen.

Herkennen jullie zich hierin als introvert zijnde? Of is dit gewoon en karaktertrek van mij?
Dat herken ik niet Mandarijntje. Ik deel zo heel af en toe ook foto's waar, behalve ikzelf, ook anderen op staan. Ik doe dat alleen als ik denk dat die persoon het ok vindt, het een leuke foto is en ik tag die persoon dan niet. Ik denk niet dat dit iets te maken heeft met introvert zijn.

Ik snap op zich wel dat je die foto van FB af wilt hebben. Kun je niet de persoon die de foto op FB heeft gezet een berichtje sturen om te vragen of de foto verwijderd kan worden? Niet iedereen is zich bewust dat anderen niet op FB willen met een foto.
Alle reacties Link kopieren
Nomad schreef:
01-07-2018 18:28
Dat herken ik niet Mandarijntje. Ik deel zo heel af en toe ook foto's waar, behalve ikzelf, ook anderen op staan. Ik doe dat alleen als ik denk dat die persoon het ok vindt, het een leuke foto is en ik tag die persoon dan niet. Ik denk niet dat dit iets te maken heeft met introvert zijn.

Ik snap op zich wel dat je die foto van FB af wilt hebben. Kun je niet de persoon die de foto op FB heeft gezet een berichtje sturen om te vragen of de foto verwijderd kan worden? Niet iedereen is zich bewust dat anderen niet op FB willen met een foto.
Door het te rapporteren kon ik ook een berichtje sturen en dat heb ik ook gedaan. Ik hoop alleen maar dat ze er rekening mee houden.
Ik heb geen idee wie die foto erop heeft gezet, die staat op zo'n algemene pagina van de gemeente, ik weet niet wie dit beheert.
Pffh ff een ego berichtje, sorry. Zit op de verjaardag van mijn moeder en heb me op het toilet verstopt. Ik trek die oppervlakkige praat echt niet vandaag
Alle reacties Link kopieren
snorriemorrie schreef:
01-07-2018 18:53
Pffh ff een ego berichtje, sorry. Zit op de verjaardag van mijn moeder en heb me op het toilet verstopt. Ik trek die oppervlakkige praat echt niet vandaag
Kan je niet doen alsof je ziek bent en naar huis gaan?
snorriemorrie schreef:
01-07-2018 18:53
Pffh ff een ego berichtje, sorry. Zit op de verjaardag van mijn moeder en heb me op het toilet verstopt. Ik trek die oppervlakkige praat echt niet vandaag
Herkenbaar helaas.
Ik had gisterenavond een verjaardag. Totaal geen zin in en wilde het liefst in mijn eentje thuis op de bank zitten. Toch maar gegaan en toen werd me gevraagd of ik me bezig wilde houden met hapjes klaarmaken etc. Heb grotendeels in de keuken gestaan wat ik niet erg vond. Daarna wel mijn gezicht buiten laten zien, maar wat een vreselijke drukte. Had het de afgelopen dagen al zo druk gehad met stage, was echt moe. En de warmte hielp ook niet bepaald mee. Heb me gisterenavond bij de gasten in een hoekje gewurmd, maar na een half uur hield ik het weer voor gezien. Zoveel prikkels, sigarettenrook, iedereen die naar me toe komt want ze wilden mijn auto zien, iedereen praat door elkaar (en dat wordt alleen maar erger als er alcohol bij komt). Vannacht nauwelijks geslapen. Vandaag nog een bbq gehad, was een klein groepje dus dat scheelt. Ik ben echt blij dat ik het deze week rustiger heb. Morgen vrij, dan plan ik echt helemaal niets.
Mandarijntje1 schreef:
01-07-2018 18:59
Kan je niet doen alsof je ziek bent en naar huis gaan?

Die smoes gaat helaas teveel opvallen als je hem vaker gebruikt, dus die kan ik ff niet gebruiken :-(

Maar het komt vast wel weer goed... Nog eventjes!!
Alle reacties Link kopieren
Zaterdag een feestje gehad van mn oom. 100 man en op locatie.. zijn van die drukke mensen. Brr. Stond eerst met mn ouders rustig in de tuin maar we moesten op bepaald punt naar binnen.
Ik was niet zo in een dikke bierdrinkavond, maar veel mensen wel.
Iedereen lomp los aan het ratelen. Bah, blij dat ik kon gaan na twee uurtjes.


Weer even leuk linkje haha. Mooie uitspraken :D
https://m.9gag.com/gag/aXxd1Nz#_=_
Alle reacties Link kopieren
https://gezondnu.nl/dossiers/psyche/str ... p-feestje/

Is misschien ook een leuk artikel voor jullie.

Hebben jullie het ook vaak dat je 's avonds na het werk zo moe bent dat je gewoon begint te huilen uit het niks? Ik heb vandaag weer zo'n dag, huilen huilen huilen zonder aanleiding :cry:
Herkenbaar hoor, Mandarijntje. Of dat ik super chago ben, en als ik dan ga terugdenken kom ik er ook achter dat ik niet genoeg echt tijd voor mezelf heb genomen.
Alle reacties Link kopieren
Het huilen ken ik niet, maar het chagrijnige wel. Ik ben al een paar weken iedere avond onwijs chagrijnig. Op werk is het te druk (qua werkdruk, maar ook qua prikkels, neem veel nieuwe taken op me) en thuis laad ik ook niet voldoende op, want ik leef in 1 ruimte met mijn vriend (grote studio).
Niet leuk voor mij, maar nog minder leuk voor mijn vriend. Hij probeert me nu wel meer ruimte te geven en daardoor gaat het wat beter, maar ik merk dat ik alsnog nooit écht voldoende oplaad.
Eind augustus verhuizen we naar een groter huis, en komt er meer rust in de tent, dus het is nog even aftellen...
Ik dacht dus juist vaak dat extraverte mensen veel huilen en ook zo vaak drama om niets. Sommige van mijn vriendinnen huilen om van alles en nog wat, en ook in gezelschap. Maar dan is het ook snel weer oké. Echt zo’n emotionele achtbaan. Zelf huil ik zeer zelden.
Alle reacties Link kopieren
LizBakker schreef:
13-07-2018 20:01
Ik dacht dus juist vaak dat extraverte mensen veel huilen en ook zo vaak drama om niets. Sommige van mijn vriendinnen huilen om van alles en nog wat, en ook in gezelschap. Maar dan is het ook snel weer oké. Echt zo’n emotionele achtbaan. Zelf huil ik zeer zelden.
Ja, vreselijk, van die dramaqueen achtige figuren. Zit daar ook altijd vol verbazing naar te kijken en denk dan in stilte "OMG, stel je toch niet zo aan". Maar goed, bij hen zal ik ongetwijfeld weer overkomen als een emotieloos type. Ik huil eigenlijk ook bijna nooit. Soms bij filmpjes over zielige dieren :)
Trouwens, ik heb een hele tijd niet in dit topic geschreven, wel meegelezen, maar wilde even kwijt dat ik jou zo'n leuke introvert vind Liz! Je geeft echt hele oplossingsgerichte tips waar ik (en ik denk wel meer mensen) wat mee kan.
Nothing happens for a reason
Alle reacties Link kopieren
Een huilbui niet zo snel. Maar als ik zo'+ naar leeggevreten gevoel heb, dan ga ik na het eten douchen en zonder make up in mn badjas zitten op de bank :p en dan het liefst iets als spoorloos kijken haha.
Ben dan ook t liefst even lekker alleen thuis. Vaak ebt dat vervelende gevoel ook langzaam weg dan.
shewolf schreef:
13-07-2018 22:09
Een huilbui niet zo snel. Maar als ik zo'+ naar leeggevreten gevoel heb, dan ga ik na het eten douchen en zonder make up in mn badjas zitten op de bank :p en dan het liefst iets als spoorloos kijken haha.
Ben dan ook t liefst even lekker alleen thuis. Vaak ebt dat vervelende gevoel ook langzaam weg dan.
Oh dan ben je misschien gewoon aan het opladen en van alles aan het verwerken. Dat heb je dan even nodig.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven