Introvert? Schrijf mee!

11-12-2015 10:09 3007 berichten
Jarenlang heb ik sommige dingen stom gevonden van mezelf:



- Dat ik bij feestjes het liefst verdwijn zonder iemand gedag te zeggen

- Dat ik baal als ik naar huis wil en iemand zegt: 'O, ik moet precies dezelfde kant op!'

- Dat ik dol ben op avonden alleen thuis met de laptop op schoot

- Dat ik elk jaar weer op zie tegen mijn eigen verjaardag en verjaardagen van anderen het liefst vermijd

- Dat het me veel moeite kost om interesse te tonen in de small talk van mijn moeder (laat staan om te onthouden wat ze vertelt)

- Dat ik liever heb dat iemand me appt dan dat iemand me belt

- Dat ik...



Pas sinds kort realiseer ik me dat ik een introvert ben en dat ik al die tijd tegen mijn eigen weerstand in heb geprobeerd om me in sociale situaties 'normaal' te gedragen. Dat het niet erg is dat ik etentjes met groepen het liefst vermijd en liever een lange avond doorbreng met een goede vriendin. Dat ik er niet zoveel aan kan doen dat gesprekken over ditjes of datjes met mensen die ik nauwelijks ken me veel moeite en energie kosten. Dat het nou eenmaal zo is dat ik bij borrels en feestjes het liefst weer snel naar huis ga, of me op de kat van de gastvrouw stort...



Ik heb me voorgenomen om aardiger voor mezelf te worden en wat meer rekening te houden met mijn eigen behoeftes. Maar ik ga nog regelmatig de fout in of zit me te ergeren aan mijn eigen gedrag. Meer mensen behoefte om hierover van zich af te schrijven?
Kwebbeltje91 schreef:
23-06-2018 20:43
Vaak blijft je eerste gevoel toch het juiste gevoel.
Ik heb dat best snel eigenlijk. Of ik voel me gelijk op mijn gemak bij iemand, of juist niet. Ik heb ook veel moeite met mensen die een gesloten houding hebben.

Maar hebben juist introverten dit niet heel vaak?
Hoezitdit schreef:
23-06-2018 21:29
Maar hebben juist introverten dit niet heel vaak?
Eh.. ik denk het ja.
Alhoewel ik ook iemand ken die extravert is maar ook met dit probleem zit.
Alle reacties Link kopieren
shewolf schreef:
23-06-2018 15:22
Hondenmens, bij mij is de baas zelf zo n wispelturige waarvan ik soms niet weet wat er precies in haar omgaat.
Mijn tip: afstand nemen van die collega en je op je eigen werk focussen. Dan ziet jouw baas jouw inzet ook :)

Dit soort mensen moet je beetje voor oppassen heb ik gemerkt..
Ja, ik weet ik hoe ze kan zijn. Ze is ook een vriendin geweest tot we ruzie kregen waar ze zich helemaal in vastbeet. Volgens mij heeft ze op dat zo'n moment niet door dat haar gedrag niet kan. Ze heeft met veel collega's al problemen gehad. Volgende week is onze baas er weer en ga ik het eens vragen waarom ik nu niet mocht of kon. Of dat hij misschien niet tevreden over me is. Maar hij is normaal gesproken wel eerlijk. Dus dan had hij het toch wel eerder gezegd, vermoed ik. Het gebeurt wel vaker dat ik een paar weken niet naar die afdeling moet. Het kan toeval zijn. Maar omdat het uitgerekend zij is ga ik twijfelen.
Hoezitdit schreef:
23-06-2018 21:29
Maar hebben juist introverten dit niet heel vaak?

Een gesloten houding is niet persé alleen iets van introverten hoor. Je hebt ook zat extraverte mensen die een heel gesloten houding hebben. Heel nors of onvriendelijk.
Alle reacties Link kopieren
Moest gisteren voor het werk op een evenement gaan staan in de gemeente samen met een andere collega. Een soort van bradderij, om reclame te maken. Ik had al wijselijk gezegd dat ik maar 1 dag kon (het evenement was vrijdag/zaterdag/zondag) terwijl het de bedoeling was dat iedereen 2 dagen deed. Die 2 dagen zag ik absoluut al niet zitten! 2 dagen in die drukte en lawaai gaan staan pff.
Nu ben ik er gisteren geweest en had ik geluk dat het kalm was vanwege de Belgen die speelden op het WK, maar vandaag is mijn hele dag dus naar de zak wegens extreme vermoeidheid!
Ik doe mijn job graag, maar mijn werkgever heeft echt de neiging om zoveel mogelijk feestjes te geven met zoveel mogelijk mensen. Dit is zeker goed bedoeld en de meesten vinden dit superleuk! Maar ik dus niet...
Ben iemand die moeilijk van zich kan afbijten en laat te vaak over me heen lopen.
Dit gebeurd vooral door mensen die erg dominant, te direct en ook betweterig kunnen zijn.
Momenteel ondervind ik wat hinder van een buurman die zich soms overal mee bemoeid.
Ik probeer me hier niet teveel aan te irriteren; weet me echter niet altijd raad met de situatie.
Probeer zulke situaties en personen vaak wat te vermijden, ook uit schaamte en onzekerheid.
Niet goed natuurlijk.
Voel me hierin erg voor blok gezet en voel me daar niet fijn bij.
Ik met mn grote mond.. Pff.

Vanmorgen op werk hadden we het over ontspanning en sport. Ik vertelde dat ik het nu nog druk had met (oa) mijn studie, maar dat ik wel van plan ben om binnenkort weer naar yoga te gaan. Collega gelijk enthousiast: "Oh wat leuk, jij bent ook van de yoga? Dan gaan we lekker samen!!"

Ehm... Nee liever niet.. Het is een lieve collega maar zij is echt extravert, dat merk je aan alles. Ze komt ook niet uit Nederland, en in haar cultuur is het normaal dat je met grote groepen alles gaat ondernemen.
Anyway, gelukkig kreeg ik een telefoontje en toen ik terug kwam was ze weg. Ik zie ze gelukkig niet vaak want ik sta vaak met iemand anders ingepland en ze is op therapeutische basis aan het werk... Maar ik hoop heel erg dat ons gesprekje vergeet.
Ergens heb ik sterk het gevoel dat er iets niet aan mij klopt.
Mensen zeggen vaak dat ik aardig en sociaal ben.
Toch vind ik het soms moeilijk om op te brengen om sociaal te zijn.
Kan soms wat egocentrisch zijn.
Niet dat ik alleen maar aan mezelf wil denken; ben echter wel erg op mezelf.
Sociale omgang kost mij erg veel energie en vooral met mensen die mij niet echt (meer) liggen.
Dat vind ik heel spijtig om te schrijven toch wel.
Ook heb ik het idee dat in in mijn communicatie bepaalde vaardigheden mis.
Alsof ik mij bepaalde 'trucs' heb aangeleerd.
Toon te weinig karakter en het blijft allemaal wat slapjes, onzeker en lievig.
Daar baal ik erg van.
Ook vraag ik mij voortdurend af hoe het komt dat ik al zo lang geen (intieme) relatie meer heb gehad.
Er lijkt iets te ontbreken bij mij en dat vreet erg aan me.
Kwebbeltje91 schreef:
24-06-2018 23:08
Ik met mn grote mond.. Pff.

Vanmorgen op werk hadden we het over ontspanning en sport. Ik vertelde dat ik het nu nog druk had met (oa) mijn studie, maar dat ik wel van plan ben om binnenkort weer naar yoga te gaan. Collega gelijk enthousiast: "Oh wat leuk, jij bent ook van de yoga? Dan gaan we lekker samen!!"

Ehm... Nee liever niet.. Het is een lieve collega maar zij is echt extravert, dat merk je aan alles. Ze komt ook niet uit Nederland, en in haar cultuur is het normaal dat je met grote groepen alles gaat ondernemen.
Anyway, gelukkig kreeg ik een telefoontje en toen ik terug kwam was ze weg. Ik zie ze gelukkig niet vaak want ik sta vaak met iemand anders ingepland en ze is op therapeutische basis aan het werk... Maar ik hoop heel erg dat ons gesprekje vergeet.
Je bent nu voorbereid, mocht ze (of iemand anders) er nog eens over beginnen, dan zeg je gewoon dat yoga voor jou nou net iets is dat je liever alleen doet. Echt, dat wordt helemaal niet raar opgepakt.
anoniem_350483 wijzigde dit bericht op 25-06-2018 12:06
0.09% gewijzigd
LizBakker schreef:
25-06-2018 00:53
Je bent nu voorbereid, mocht ze (of iemand anders) er nog eens over beginnen, dan zeg je gewoon dat yoga voor jou nog net iets is dat je liever alleen doet. Echt, dat wordt helemaal niet raar opgepakt.

Inderdaad, die ervaring heb ik ook. Ik vond het altijd erg moeilijk om nee te zeggen, maar sinds kort doe ik het wel wat vaker. Ik heb voorbeeldzinnetjes in een boekje staan. Die lees ik regelmatig door, zodat ik niet met mijn mond vol tanden sta op het moment dat iemand me iets vraagt.

Bijvoorbeeld:
- Leuk dat je het vraagt, maar ik heb al andere plannen.
- Fijn dat je aan me denkt, maar vanavond blijf ik liever thuis
- Bedankt voor de uitnodiging, maar ik hou het weekend liever vrij voor mijn gezin.

Enz,
snorriemorrie schreef:
25-06-2018 08:05
Inderdaad, die ervaring heb ik ook. Ik vond het altijd erg moeilijk om nee te zeggen, maar sinds kort doe ik het wel wat vaker. Ik heb voorbeeldzinnetjes in een boekje staan. Die lees ik regelmatig door, zodat ik niet met mijn mond vol tanden sta op het moment dat iemand me iets vraagt.

Bijvoorbeeld:
- Leuk dat je het vraagt, maar ik heb al andere plannen.
- Fijn dat je aan me denkt, maar vanavond blijf ik liever thuis
- Bedankt voor de uitnodiging, maar ik hou het weekend liever vrij voor mijn gezin.

Enz,
Bedankt voor je tips. Heel herkenbaar hoor, moeite om nee te zeggen. De laatste tijd gaat het wel beter gelukkig (ik heb een periode gehad dat ik overal ja op zei omdat ik geen nee durfde te zeggen).
Lizbakker bedankt voor je tip.
Kwebbeltje91 Ja, want anders ben je straks elke keer dat je die collega aan hoort komen bang dat ze weer over die yoga begint en misschien probeer je haar dan zelfs te ontwijken. Nu je je woordje paraat hebt, hoef je nergens bang voor te zijn.

Ze is haar opmerking en die hele yoga overigens waarschijnlijk al lang weer vergeten, maar dat terzijde.
Ja ik denk het ook. Het is sowieso maar de vraag of ze weer volledig terug gaat komen daar. En ik sta nauwelijks met haar ingepland gelukkig.
Alle reacties Link kopieren
Haha ja ik kan ook weleens in een opwelling "ja" zeggen op iets waarbij ik later dan denk van why heb ik hier nou weer mee ingestemd :p

Ja ze zal het waarschijnlijk wel vergeten zijn. Ook laat ik soms zelf zoiets gewoon doodbloeden, als je paar keer aangeeft dat je niet kan dan stopt ze wel met vragen (worst case scenario dat ze overgaat tot echt een afspraak maken voor de yoga doel ik dan op)
Alle reacties Link kopieren
Mandarijntje1 schreef:
24-06-2018 17:43
Moest gisteren voor het werk op een evenement gaan staan in de gemeente samen met een andere collega. Een soort van bradderij, om reclame te maken. Ik had al wijselijk gezegd dat ik maar 1 dag kon (het evenement was vrijdag/zaterdag/zondag) terwijl het de bedoeling was dat iedereen 2 dagen deed. Die 2 dagen zag ik absoluut al niet zitten! 2 dagen in die drukte en lawaai gaan staan pff.
Nu ben ik er gisteren geweest en had ik geluk dat het kalm was vanwege de Belgen die speelden op het WK, maar vandaag is mijn hele dag dus naar de zak wegens extreme vermoeidheid!
Ik doe mijn job graag, maar mijn werkgever heeft echt de neiging om zoveel mogelijk feestjes te geven met zoveel mogelijk mensen. Dit is zeker goed bedoeld en de meesten vinden dit superleuk! Maar ik dus niet...
Lijkt mij ook enorm vermoeiend. Vooral als anderen dan wel zomaar 2 dagen willen staan dan wordt je snel weer met een lang gezicht aangekeken. Wel zonde, drukt gelijk een stempel op je weekend dan he.

Ik had mezelf te vol gepland. Do sociaal avondje, vr op bezoek, za onverwachts bandjes kijken, en zo lunchen met een vriendin/eventjes festivalletje in de stad.
Resultaat: mijn hoofd draaide overuren vannacht en werd gebroken wakker :(
Alle reacties Link kopieren
snorriemorrie schreef:
24-06-2018 09:12
Een gesloten houding is niet persé alleen iets van introverten hoor. Je hebt ook zat extraverte mensen die een heel gesloten houding hebben. Heel nors of onvriendelijk.
Sterker nog, mijn ervaring is dat extraverte mensen vaak mensen zijn die veel over zichzelf praten maar weinig interesse tonen in een ander.
Ik loop er nu ook weer tegenaan, als ik bij sommige mensen dingen niet uit mezelf vertel wordt er gewoon nooit iets gevraagd :nut:
Vind dat wel vermoeiend soms hoor...

Ik blijf wel dingen uit mezelf vertellen, want mijn leven is ook belangrijk, maar vind het soms lastig om daar een balans in te vinden. Ik weet als ik het niet doe dat ik van binnen ook geïrriteerd raak en dan heb ik er uiteindelijk mezelf mee.
yesss schreef:
25-06-2018 15:52
Sterker nog, mijn ervaring is dat extraverte mensen vaak mensen zijn die veel over zichzelf praten maar weinig interesse tonen in een ander.
Ik loop er nu ook weer tegenaan, als ik bij sommige mensen dingen niet uit mezelf vertel wordt er gewoon nooit iets gevraagd :nut:
Vind dat wel vermoeiend soms hoor...

Ik blijf wel dingen uit mezelf vertellen, want mijn leven is ook belangrijk, maar vind het soms lastig om daar een balans in te vinden. Ik weet als ik het niet doe dat ik van binnen ook geïrriteerd raak en dan heb ik er uiteindelijk mezelf mee.

Ja, dat ken ik ook inderdaad ja. Dan zijn ze wel heel erg open over zichzelf, maar staan niet echt open voor andermans verhaal.

Het lastigste vind ik als mensen heel ongeinteresseerd zijn én ook niks loslaten als je wat vraagt. Dat je alleen korte antwoorden krijgt en gewoon geen aanknopingspunten hebt om het gesprek aan te gaan... Dat vind ik awkward.
Alle reacties Link kopieren
shewolf schreef:
25-06-2018 12:57
Lijkt mij ook enorm vermoeiend. Vooral als anderen dan wel zomaar 2 dagen willen staan dan wordt je snel weer met een lang gezicht aangekeken. Wel zonde, drukt gelijk een stempel op je weekend dan he.

Ik had mezelf te vol gepland. Do sociaal avondje, vr op bezoek, za onverwachts bandjes kijken, en zo lunchen met een vriendin/eventjes festivalletje in de stad.
Resultaat: mijn hoofd draaide overuren vannacht en werd gebroken wakker :(
Ja idd... Gisteren was het blijkbaar enorm druk op dat evenement dus was ik heel blij dat ik er niet was, want vandaag moest ik gewoon weer werken.
Ik ken dat gevoel van gebroken wakker worden, als ik oververmoeid ben heb ik vaak barstende hoofdpijn/migraine of kan ik echt huilen om niks, en als ik dan begin te huilen is het voor de hele dag, met gevolg dat ik de dag nadien dan ook weer niks waard ben...
Alle reacties Link kopieren
snorriemorrie schreef:
25-06-2018 17:50
Ja, dat ken ik ook inderdaad ja. Dan zijn ze wel heel erg open over zichzelf, maar staan niet echt open voor andermans verhaal.

Het lastigste vind ik als mensen heel ongeinteresseerd zijn én ook niks loslaten als je wat vraagt. Dat je alleen korte antwoorden krijgt en gewoon geen aanknopingspunten hebt om het gesprek aan te gaan... Dat vind ik awkward.
Ja vooral het eerste stuk, ook altijd in de aandacht willen zowel positief als negatief.
Vind dat wel lastig om mee om te gaan hoor, want er is eigenlijk nooit echt ruimte voor jouw verhaal.
Alle reacties Link kopieren
Mandarijntje1 schreef:
25-06-2018 18:01
Ja idd... Gisteren was het blijkbaar enorm druk op dat evenement dus was ik heel blij dat ik er niet was, want vandaag moest ik gewoon weer werken.
Ik ken dat gevoel van gebroken wakker worden, als ik oververmoeid ben heb ik vaak barstende hoofdpijn/migraine of kan ik echt huilen om niks, en als ik dan begin te huilen is het voor de hele dag, met gevolg dat ik de dag nadien dan ook weer niks waard ben...
Ook herkenbaar...
Heb soms echt een paar dagen nodig om bij te tanken als het druk is geweest.
Alle reacties Link kopieren
Wat een verademing om online een actief forum te vinden waar mensen allemaal met hetzelfde lijken te kampen... ik lees nu vanaf vrijdag al veel pagina's door en heb voor het eerst dat ik denk van "Hey, er zijn nog meer mensen zoals mij... eindelijk". Dank jullie wel voor alle openheid, ik lees nog even lekker door.
shewolf schreef:
25-06-2018 12:55
Haha ja ik kan ook weleens in een opwelling "ja" zeggen op iets waarbij ik later dan denk van why heb ik hier nou weer mee ingestemd :p

Ja ze zal het waarschijnlijk wel vergeten zijn. Ook laat ik soms zelf zoiets gewoon doodbloeden, als je paar keer aangeeft dat je niet kan dan stopt ze wel met vragen (worst case scenario dat ze overgaat tot echt een afspraak maken voor de yoga doel ik dan op)
Haha ja echt he!
Ik ga er inderdaad niet meer op in. Met een beetje geluk sta ik ook niet meer met haar ingepland, en misschien is ze het allang weer vergeten straks.
Kwebbeltje91 schreef:
25-06-2018 20:50
Haha ja echt he!
Ik ga er inderdaad niet meer op in. Met een beetje geluk sta ik ook niet meer met haar ingepland, en misschien is ze het allang weer vergeten straks.
Toch zou het het mooiste zijn als ze er wel over begint en het lukt je om Nee te zeggen. Dan merk je vanzelf hoe makkelijk dat eigenlijk is. Dan hoef je niet meer tegen zo’n situatie op te zien.
Ik zie best wel tegen deze week op. Vanmiddag komt er een kennis met kids BBQ-en en zwemmen. (we hadden vorig jaar zo'n groot Amerikaans zwembad gewonnen, m'n man heeft het deze week opgezet en maar gelijk 'iedereen' uitgenodigd. Grrr, heb nu al spijt dat ik aan die prijsvraag heb meegedaan) Heb ik dus de hele dag gewerkt, kom je thuis in de drukte terwijl ik gewoon wil relaxen en op het gemakje doen.
Morgenavond komen m'n schoonouders langs. Vrijdagavond komt m'n nichtje logeren. Vind ik wel leuk maar heb er gewoon moeite mee dat ik zo weinig tijd heb voor mezelf.
En m'n man had het erover om zaterdag vrienden uit te nodigen om te komen BBQ-en. Dat wordt me dus echt te veel! (heb ik ook tegen hem gezegd)
Ik ben blij met dit forum omdat ik dankzij dit topic weet dat ik wel normaal ben en dat meer mensen dit hebben (ik dacht echt serieus altijd dat ik niet normaal was en zelfs aso omdat ik niet graag mensen om me heen heb. Zeker niet in m'n eigen huis omdat je er dan geen controle over hebt zeg maar. Je bent afhankelijk van wanneer hun weg gaan en daar kan ik slecht tegen.
Zo, ik wou het even kwijt :-)
Alle reacties Link kopieren
Oh ik snap het helemaal Doubletree.
Ik vind het al veel als ik één verplichting in de week heb naast werk ;-D

Een van de redenen waarom ik niet van de zomer houd. Zijn toch meer mensen die dan af willen spreken of bijvoorbeeld last minute willen BBQ-en.

Maar goed dat je hebt gezegd dat het teveel is. Al helemaal als je dan van vrijdag op zaterdag al je nichtje te logeren hebt, dan wil je zaterdag gewoon niks.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven