Psyche
alle pijlers
Is het vreemd als je als vrouw niets hebt met kinderen?
woensdag 13 oktober 2010 om 16:12
Ik weet eigenlijk niet zo goed of ik dit onderwerp wel onder Psyche moet plaatsen maar ik weet even geen betere plek. Vanaf mijn 30e zijn er steeds meer mensen in mijn omgeving die kinderen krijgen of mensen die van mening zijn dat ik een 'geweldige' moeder zou zijn. Inmiddels ben ik 33 en tot op de dag van vandaag heb ik niet het gevoel dat ik iets mis en mijn vriend denkt er net zo over. Wat is je probleem dan? Nou ik heb geen probleem maar het schijnt ABNORMAAL te zijn als ik eerlijk aangeef dat ik weinig heb met kinderen. Het is niet zo dat ik een hekel aan ze heb want op afstand zijn ze best leuk maar ik moet er gewoon niet aan denken om ze zelf te hebben. Maar het is nog steeds een onderwerp wat heel gevoelig ligt bij heel veel vrouwen. Ben van mening dat je beter bewust voor geen kinderen kan kiezen dan dat je toch wel overstag gaat en er spijt van hebt want ik lees de laatste tijd steeds meer verhalen over moeders die zeggen 'was ik er maar nooit aan begonnen'. Zijn er meer vrouwen die mijn 'gevoel' met mij delen?
donderdag 14 oktober 2010 om 15:36
quote:elninjoo schreef op 14 oktober 2010 @ 15:34:
[...]
maar op 'n forum vind ik dat gechargeer juist 'n toegevoegde waarde hebben.
Wat voor toegevoegde waarde heeft het dan?
In mijn ogen maakt het jou namelijk tot een karikatuur typetje.
[...]
maar op 'n forum vind ik dat gechargeer juist 'n toegevoegde waarde hebben.
Wat voor toegevoegde waarde heeft het dan?
In mijn ogen maakt het jou namelijk tot een karikatuur typetje.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
donderdag 14 oktober 2010 om 15:37
quote:laska schreef op 14 oktober 2010 @ 15:30:
wat maar vaag met moedergevoelens te maken heeft.
Ik hoefde geen broertjes of zusjes ( lekker enigst kind)Had ik ook en geen broer/zus hebben heeft ook als voordeel dat je nu in je volwassen leven niet wordt opgezadeld met allerlei familiebijeenkomsten waar kleine kinderen in voor komen.
wat maar vaag met moedergevoelens te maken heeft.
Ik hoefde geen broertjes of zusjes ( lekker enigst kind)Had ik ook en geen broer/zus hebben heeft ook als voordeel dat je nu in je volwassen leven niet wordt opgezadeld met allerlei familiebijeenkomsten waar kleine kinderen in voor komen.
donderdag 14 oktober 2010 om 15:39
donderdag 14 oktober 2010 om 15:40
@BGB, ik moet echt heel erg hard lachen om jouw stukje over de paarden haha
Ik snap het hier allemaal niet zo, iedereen moet toch lekker zelf weten wat hij met zijn of haar leven doet.
Ik heb zelf wel kinderen, maar zou nooit aan iemands hoofd gaan zeuren waarom diegene geen kinderen wil krijgen. Zal mij toch een worst zijn.
Ik heb echt helemaal niks met trouwen, dat vinden sommige mensen ook raar, mijn vriend wil dat namelijk wel. Nou ook al vragen ze waarom ik dat niet wil, dan geef ik gewoon antwoord en kan me er verder niet druk om maken.
Ik vind het hier wel lijken als je kinderen hebt dat je dan een saai leven hebt waarin je geen leuke dingen meer kunt doen.
Ik slaap elke nacht lekker door en in het weekend slaap ik heerlijk uit, want mijn kinderen doen dat ook,lekker toch.
Als ik weg wil zijn kunnen we zo in de auto of op de fiets zitten, geen probleem.
Ik hou ook van foto's maken en dat combineer ik dan lekker met een wandeling met de kinderen.
Met vriendinnen afspreken vind ik ook gezellig, en met diegene die kinderen heeft zal ik meer over kinderen praten dan diegene zonder. Maar als je vriendinnen bent ben je toch geinteresseerd in elkaar's leven. Sommige mensen praten graag over hun werk of een hobby of vakantie en andere over kinderen. Als je er maar geen uren over doorgaat. Maar dat lijkt me logsich.
Ik snap het hier allemaal niet zo, iedereen moet toch lekker zelf weten wat hij met zijn of haar leven doet.
Ik heb zelf wel kinderen, maar zou nooit aan iemands hoofd gaan zeuren waarom diegene geen kinderen wil krijgen. Zal mij toch een worst zijn.
Ik heb echt helemaal niks met trouwen, dat vinden sommige mensen ook raar, mijn vriend wil dat namelijk wel. Nou ook al vragen ze waarom ik dat niet wil, dan geef ik gewoon antwoord en kan me er verder niet druk om maken.
Ik vind het hier wel lijken als je kinderen hebt dat je dan een saai leven hebt waarin je geen leuke dingen meer kunt doen.
Ik slaap elke nacht lekker door en in het weekend slaap ik heerlijk uit, want mijn kinderen doen dat ook,lekker toch.
Als ik weg wil zijn kunnen we zo in de auto of op de fiets zitten, geen probleem.
Ik hou ook van foto's maken en dat combineer ik dan lekker met een wandeling met de kinderen.
Met vriendinnen afspreken vind ik ook gezellig, en met diegene die kinderen heeft zal ik meer over kinderen praten dan diegene zonder. Maar als je vriendinnen bent ben je toch geinteresseerd in elkaar's leven. Sommige mensen praten graag over hun werk of een hobby of vakantie en andere over kinderen. Als je er maar geen uren over doorgaat. Maar dat lijkt me logsich.
donderdag 14 oktober 2010 om 15:42
quote:elninjoo schreef op 14 oktober 2010 @ 15:39:
[...]
dat maakt toch niet uit? althans niet voor mij en ik voel me er goed bij
beter dan 'n grijze muis in de massa zijn
Ik vind mensen die op een normale toon hun standpunten naar voren kunnen brengen en die onderbouwen geen grijze muizen.
Als dat je enige manier is om je te onderscheiden van de rest dan vind ik dat nogal armoeiig, eigenlijk.
[...]
dat maakt toch niet uit? althans niet voor mij en ik voel me er goed bij
beter dan 'n grijze muis in de massa zijn
Ik vind mensen die op een normale toon hun standpunten naar voren kunnen brengen en die onderbouwen geen grijze muizen.
Als dat je enige manier is om je te onderscheiden van de rest dan vind ik dat nogal armoeiig, eigenlijk.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
donderdag 14 oktober 2010 om 15:44
Toch nog stiekem een opmerking:
Ik denk dat het 'm daarin zit, dat kindvrijen niet dezelfde beleving hebben bij kinderen, zoals moeders deze hebben. Is er toch een significant verschillende denkwijze, waarbij het lastig inleven is voor mensen die het ondenkbaar of onwenselijk vinden zelf kinderen te krijgen/hebben.
Vaak wordt toch ook een soort van empathie verwacht; een inlevingsvermogen van personen die geen kinderen hebben in personen die wél kinderen hebben.
Ik zal nu trachten een metaforische omschrijving neer te pennen: ik ben zo'n vier jaar vrijgezel geweest, terwijl veel vrienden en vriendinnen zich juist gingen vestigen met hun partner. Op een gegeven ogenblik werd ik gillend gek van alle "Weet je wat mijn vriend nou laatst flikte?!" of "Ik ben nu zó boos op Jantje!" verhalen, omdat ik daar niet over mee kon praten en het ook redelijk frustrerend werkte om het constant maar over relaties te moeten hebben, terwijl ik op dat moment best behoorlijk tevreden was met mijn vrijgezellenbestaan. Zodanig, dat ik hen op een gegeven ogenblik heb gevraagd of ze niet in vredesnaam een ander onderwerp konden aanhalen.
Ik denk, althans dat proef ik uit eerdere reacties in dit topic, dat dit iets in dezelfde strekking is.
Ook ik word vaak "geconfronteerd" met mensen met kinderen of in ieder geval met kinderwensen. Vind ik voor hen heel leuk, maar het betekent niet dat ik er iedere keer maar weer over praten. Doe dan maar een verhaaltje over kantklossen. Overigens vind ik af en toe wat kinderverhalen echt niet vervelend om aan te horen, zeker niet als er grappige anekdotes tussen zitten, maar wanneer iemand over niets anders meer kan praten, zal ik ook niet schromen dit op te merken. Een mens maakt toch wel meer mee op een dag dan alleen maar de poepluiers van hun kinderen te moeten verschonen?
Hetzelfde geldt voor mensen die altijd weer over hun huisdieren beginnen. Vind ik ook vervelend. Die verhalen over kattenbakken uitscheppen of honden die de hele boel hebben ondergepiest kunnen mij ook niet bekoren.
Zo.. Just my two cents.
Ik denk dat het 'm daarin zit, dat kindvrijen niet dezelfde beleving hebben bij kinderen, zoals moeders deze hebben. Is er toch een significant verschillende denkwijze, waarbij het lastig inleven is voor mensen die het ondenkbaar of onwenselijk vinden zelf kinderen te krijgen/hebben.
Vaak wordt toch ook een soort van empathie verwacht; een inlevingsvermogen van personen die geen kinderen hebben in personen die wél kinderen hebben.
Ik zal nu trachten een metaforische omschrijving neer te pennen: ik ben zo'n vier jaar vrijgezel geweest, terwijl veel vrienden en vriendinnen zich juist gingen vestigen met hun partner. Op een gegeven ogenblik werd ik gillend gek van alle "Weet je wat mijn vriend nou laatst flikte?!" of "Ik ben nu zó boos op Jantje!" verhalen, omdat ik daar niet over mee kon praten en het ook redelijk frustrerend werkte om het constant maar over relaties te moeten hebben, terwijl ik op dat moment best behoorlijk tevreden was met mijn vrijgezellenbestaan. Zodanig, dat ik hen op een gegeven ogenblik heb gevraagd of ze niet in vredesnaam een ander onderwerp konden aanhalen.
Ik denk, althans dat proef ik uit eerdere reacties in dit topic, dat dit iets in dezelfde strekking is.
Ook ik word vaak "geconfronteerd" met mensen met kinderen of in ieder geval met kinderwensen. Vind ik voor hen heel leuk, maar het betekent niet dat ik er iedere keer maar weer over praten. Doe dan maar een verhaaltje over kantklossen. Overigens vind ik af en toe wat kinderverhalen echt niet vervelend om aan te horen, zeker niet als er grappige anekdotes tussen zitten, maar wanneer iemand over niets anders meer kan praten, zal ik ook niet schromen dit op te merken. Een mens maakt toch wel meer mee op een dag dan alleen maar de poepluiers van hun kinderen te moeten verschonen?
Hetzelfde geldt voor mensen die altijd weer over hun huisdieren beginnen. Vind ik ook vervelend. Die verhalen over kattenbakken uitscheppen of honden die de hele boel hebben ondergepiest kunnen mij ook niet bekoren.
Zo.. Just my two cents.
donderdag 14 oktober 2010 om 15:45
quote:blijfgewoonbianca schreef op 14 oktober 2010 @ 15:42:
[...]
Ik vind mensen die op een normale toon hun standpunten naar voren kunnen brengen en die onderbouwen geen grijze muizen.
Als dat je enige manier is om je te onderscheiden van de rest dan vind ik dat nogal armoeiig, eigenlijk.Ik doe er niet m'n best voor, ik reageer gewoon zoals het in me op komt. Heb geen behoefte mijn manier van reageren of gedrag aan te passen van hoe sommige anderen vinden dat ik zou moeten reageren. Men neemt mij maar zoals ik ben en anders maar niet.
[...]
Ik vind mensen die op een normale toon hun standpunten naar voren kunnen brengen en die onderbouwen geen grijze muizen.
Als dat je enige manier is om je te onderscheiden van de rest dan vind ik dat nogal armoeiig, eigenlijk.Ik doe er niet m'n best voor, ik reageer gewoon zoals het in me op komt. Heb geen behoefte mijn manier van reageren of gedrag aan te passen van hoe sommige anderen vinden dat ik zou moeten reageren. Men neemt mij maar zoals ik ben en anders maar niet.
donderdag 14 oktober 2010 om 15:46
quote:Confiture schreef op 14 oktober 2010 @ 15:40:
[...]
Paardenrookvlees. Maar ik ben vast al mosterd.
Yep, maar misschien is die mosterd er wel heel lekker bij?
Zijn er mensen die dat eten? Ik dacht namelijk dat paardenvlees erg not done is in Nederland?
[...]
Paardenrookvlees. Maar ik ben vast al mosterd.
Yep, maar misschien is die mosterd er wel heel lekker bij?
Zijn er mensen die dat eten? Ik dacht namelijk dat paardenvlees erg not done is in Nederland?
Morrigan Crow, net zo leuk als Harry Potter.
donderdag 14 oktober 2010 om 15:46
quote:blijfgewoonbianca schreef op 14 oktober 2010 @ 15:13:
[...]
Ik vind het - zwak uitgedrukt - niet netjes om op het forum, tegen mij, je gram te gaan halen omdat mensen die ik niet ken, dingen zeggen die ik niet gezegd heb en waarschijnlijk ook nooit zou zeggen.Dat is het ook niet. En ik vind het jammer dat er gelijk fel gereageerd word (van beide kanten overigens...). Het is nergens voor nodig, en het vertroebeld de discussie. (Overigens ben ik me er niet van bewust dat ik persoonlijk jou ergens van beschuldigd heb, maar ik kan je nu verkeerd begrijpen natuurlijk...)
[...]
Ik vind het - zwak uitgedrukt - niet netjes om op het forum, tegen mij, je gram te gaan halen omdat mensen die ik niet ken, dingen zeggen die ik niet gezegd heb en waarschijnlijk ook nooit zou zeggen.Dat is het ook niet. En ik vind het jammer dat er gelijk fel gereageerd word (van beide kanten overigens...). Het is nergens voor nodig, en het vertroebeld de discussie. (Overigens ben ik me er niet van bewust dat ik persoonlijk jou ergens van beschuldigd heb, maar ik kan je nu verkeerd begrijpen natuurlijk...)
Your life could depend on this. Don't blink. Don't even blink. Blink and you're dead. They are fast. Faster than you can believe. Don't turn your back, don't look away, and don't blink! Good luck. - The Doctor
donderdag 14 oktober 2010 om 15:47
quote:tonkje schreef op 14 oktober 2010 @ 15:46:
[...]
Yep, maar misschien is die mosterd er wel heel lekker bij?
Zijn er mensen die dat eten? Ik dacht namelijk dat paardenvlees erg not done is in Nederland?'t Is dat ik 't niet lust, maar het is erg mager vlees, dus erg gezond. Verder hebben veel paarden 'n beter leven gehad voordat ze op je bord belanden dan 'n slachtvarken of rund.
[...]
Yep, maar misschien is die mosterd er wel heel lekker bij?
Zijn er mensen die dat eten? Ik dacht namelijk dat paardenvlees erg not done is in Nederland?'t Is dat ik 't niet lust, maar het is erg mager vlees, dus erg gezond. Verder hebben veel paarden 'n beter leven gehad voordat ze op je bord belanden dan 'n slachtvarken of rund.
donderdag 14 oktober 2010 om 15:57
quote:The_Heart_Collector schreef op 14 oktober 2010 @ 15:44:
Toch nog stiekem een opmerking:
Ik denk dat het 'm daarin zit, dat kindvrijen niet dezelfde beleving hebben bij kinderen, zoals moeders deze hebben. Is er toch een significant verschillende denkwijze, waarbij het lastig inleven is voor mensen die het ondenkbaar of onwenselijk vinden zelf kinderen te krijgen/hebben.
Vaak wordt toch ook een soort van empathie verwacht; een inlevingsvermogen van personen die geen kinderen hebben in personen die wél kinderen hebben.
Ik zal nu trachten een metaforische omschrijving neer te pennen: ik ben zo'n vier jaar vrijgezel geweest, terwijl veel vrienden en vriendinnen zich juist gingen vestigen met hun partner. Op een gegeven ogenblik werd ik gillend gek van alle "Weet je wat mijn vriend nou laatst flikte?!" of "Ik ben nu zó boos op Jantje!" verhalen, omdat ik daar niet over mee kon praten en het ook redelijk frustrerend werkte om het constant maar over relaties te moeten hebben, terwijl ik op dat moment best behoorlijk tevreden was met mijn vrijgezellenbestaan. Zodanig, dat ik hen op een gegeven ogenblik heb gevraagd of ze niet in vredesnaam een ander onderwerp konden aanhalen.
Ik denk, althans dat proef ik uit eerdere reacties in dit topic, dat dit iets in dezelfde strekking is.
Ook ik word vaak "geconfronteerd" met mensen met kinderen of in ieder geval met kinderwensen. Vind ik voor hen heel leuk, maar het betekent niet dat ik er iedere keer maar weer over praten. Doe dan maar een verhaaltje over kantklossen. Overigens vind ik af en toe wat kinderverhalen echt niet vervelend om aan te horen, zeker niet als er grappige anekdotes tussen zitten, maar wanneer iemand over niets anders meer kan praten, zal ik ook niet schromen dit op te merken. Een mens maakt toch wel meer mee op een dag dan alleen maar de poepluiers van hun kinderen te moeten verschonen?
Hetzelfde geldt voor mensen die altijd weer over hun huisdieren beginnen. Vind ik ook vervelend. Die verhalen over kattenbakken uitscheppen of honden die de hele boel hebben ondergepiest kunnen mij ook niet bekoren.
Zo.. Just my two cents.
Juistem!! En dit topic gaat dan nou toevallig over dat het soms best vervelend is om al die opmerkingen te krijgen over dat je geen kinderen wilt.
Iedereen heeft zijn eigen mening, en heeft daar ook recht op, maar laat een ander wel in zijn waarde. Vroeger ging ik om met een meisje dat vegetariër was. Prima, ieder zijn ding. Maar bij ieder broodje ham, of weet ik veel wat met vlees, moest ik dus de hele riedel horen over dat het moord was enz. Doodmoe werd ik daarvan. En dat heb ik nu ook regelmatig met ouders. Dat nu mijn nieuwe huis af is, het zo mooi is omdat ik ruimte heb voor een berg kinderen. Die nu vast wel heel snel zullen komen. En als je dan zegt dat dat niet de bedoeling is dan krijg je zo'n meewarende blik.
Maar goed, ik val in herhaling geloof ik..
Toch nog stiekem een opmerking:
Ik denk dat het 'm daarin zit, dat kindvrijen niet dezelfde beleving hebben bij kinderen, zoals moeders deze hebben. Is er toch een significant verschillende denkwijze, waarbij het lastig inleven is voor mensen die het ondenkbaar of onwenselijk vinden zelf kinderen te krijgen/hebben.
Vaak wordt toch ook een soort van empathie verwacht; een inlevingsvermogen van personen die geen kinderen hebben in personen die wél kinderen hebben.
Ik zal nu trachten een metaforische omschrijving neer te pennen: ik ben zo'n vier jaar vrijgezel geweest, terwijl veel vrienden en vriendinnen zich juist gingen vestigen met hun partner. Op een gegeven ogenblik werd ik gillend gek van alle "Weet je wat mijn vriend nou laatst flikte?!" of "Ik ben nu zó boos op Jantje!" verhalen, omdat ik daar niet over mee kon praten en het ook redelijk frustrerend werkte om het constant maar over relaties te moeten hebben, terwijl ik op dat moment best behoorlijk tevreden was met mijn vrijgezellenbestaan. Zodanig, dat ik hen op een gegeven ogenblik heb gevraagd of ze niet in vredesnaam een ander onderwerp konden aanhalen.
Ik denk, althans dat proef ik uit eerdere reacties in dit topic, dat dit iets in dezelfde strekking is.
Ook ik word vaak "geconfronteerd" met mensen met kinderen of in ieder geval met kinderwensen. Vind ik voor hen heel leuk, maar het betekent niet dat ik er iedere keer maar weer over praten. Doe dan maar een verhaaltje over kantklossen. Overigens vind ik af en toe wat kinderverhalen echt niet vervelend om aan te horen, zeker niet als er grappige anekdotes tussen zitten, maar wanneer iemand over niets anders meer kan praten, zal ik ook niet schromen dit op te merken. Een mens maakt toch wel meer mee op een dag dan alleen maar de poepluiers van hun kinderen te moeten verschonen?
Hetzelfde geldt voor mensen die altijd weer over hun huisdieren beginnen. Vind ik ook vervelend. Die verhalen over kattenbakken uitscheppen of honden die de hele boel hebben ondergepiest kunnen mij ook niet bekoren.
Zo.. Just my two cents.
Juistem!! En dit topic gaat dan nou toevallig over dat het soms best vervelend is om al die opmerkingen te krijgen over dat je geen kinderen wilt.
Iedereen heeft zijn eigen mening, en heeft daar ook recht op, maar laat een ander wel in zijn waarde. Vroeger ging ik om met een meisje dat vegetariër was. Prima, ieder zijn ding. Maar bij ieder broodje ham, of weet ik veel wat met vlees, moest ik dus de hele riedel horen over dat het moord was enz. Doodmoe werd ik daarvan. En dat heb ik nu ook regelmatig met ouders. Dat nu mijn nieuwe huis af is, het zo mooi is omdat ik ruimte heb voor een berg kinderen. Die nu vast wel heel snel zullen komen. En als je dan zegt dat dat niet de bedoeling is dan krijg je zo'n meewarende blik.
Maar goed, ik val in herhaling geloof ik..
donderdag 14 oktober 2010 om 16:01
quote:viennas schreef op 14 oktober 2010 @ 15:57:
[...]
Juistem!! En dit topic gaat dan nou toevallig over dat het soms best vervelend is om al die opmerkingen te krijgen over dat je geen kinderen wilt.
Iedereen heeft zijn eigen mening, en heeft daar ook recht op, maar laat een ander wel in zijn waarde. Vroeger ging ik om met een meisje dat vegetariër was. Prima, ieder zijn ding. Maar bij ieder broodje ham, of weet ik veel wat met vlees, moest ik dus de hele riedel horen over dat het moord was enz. Doodmoe werd ik daarvan. En dat heb ik nu ook regelmatig met ouders. Dat nu mijn nieuwe huis af is, het zo mooi is omdat ik ruimte heb voor een berg kinderen. Die nu vast wel heel snel zullen komen. En als je dan zegt dat dat niet de bedoeling is dan krijg je zo'n meewarende blik.
Maar goed, ik val in herhaling geloof ik..
Grinnik, die opmerkingen kregen wij tien jaar geleden toen we ons huidige huis kochten. Zes slaapkamers: we zouden wel van alles van plan zijn.... En dan beginnen over klussen (en nee, niet de vorm met hamers en spijkers.....)
Wij hebben maar gedaan of onze neus bloedde en doodserieus verteld dat we zo blij waren met de extra ruimte vanwege onze uitdijende boekenverzameling.....
[...]
Juistem!! En dit topic gaat dan nou toevallig over dat het soms best vervelend is om al die opmerkingen te krijgen over dat je geen kinderen wilt.
Iedereen heeft zijn eigen mening, en heeft daar ook recht op, maar laat een ander wel in zijn waarde. Vroeger ging ik om met een meisje dat vegetariër was. Prima, ieder zijn ding. Maar bij ieder broodje ham, of weet ik veel wat met vlees, moest ik dus de hele riedel horen over dat het moord was enz. Doodmoe werd ik daarvan. En dat heb ik nu ook regelmatig met ouders. Dat nu mijn nieuwe huis af is, het zo mooi is omdat ik ruimte heb voor een berg kinderen. Die nu vast wel heel snel zullen komen. En als je dan zegt dat dat niet de bedoeling is dan krijg je zo'n meewarende blik.
Maar goed, ik val in herhaling geloof ik..
Grinnik, die opmerkingen kregen wij tien jaar geleden toen we ons huidige huis kochten. Zes slaapkamers: we zouden wel van alles van plan zijn.... En dan beginnen over klussen (en nee, niet de vorm met hamers en spijkers.....)
Wij hebben maar gedaan of onze neus bloedde en doodserieus verteld dat we zo blij waren met de extra ruimte vanwege onze uitdijende boekenverzameling.....
Your life could depend on this. Don't blink. Don't even blink. Blink and you're dead. They are fast. Faster than you can believe. Don't turn your back, don't look away, and don't blink! Good luck. - The Doctor
donderdag 14 oktober 2010 om 16:01
quote:elninjoo schreef op 14 oktober 2010 @ 15:47:
[...]
't Is dat ik 't niet lust, maar het is erg mager vlees, dus erg gezond. Verder hebben veel paarden 'n beter leven gehad voordat ze op je bord belanden dan 'n slachtvarken of rund.Ik zal het onthouden voor het geval ik ooit weer eens een vleeseter word.
[...]
't Is dat ik 't niet lust, maar het is erg mager vlees, dus erg gezond. Verder hebben veel paarden 'n beter leven gehad voordat ze op je bord belanden dan 'n slachtvarken of rund.Ik zal het onthouden voor het geval ik ooit weer eens een vleeseter word.
Morrigan Crow, net zo leuk als Harry Potter.
donderdag 14 oktober 2010 om 16:03
@ tonkje & viennas: thanks! Met nog een extra bedankje richting viennas. Hoe vaak ik wel niet meemaak dat vegetariërs aangeduid worden met "vegetarisch"; het heeft mij inmiddels doen afvragen of ze misschien tóch eetbaar zijn. Hetgeen weer vrij ironisch zou zijn om de mensen op te eten die uit principiële overwegingen geen vlees eten .
donderdag 14 oktober 2010 om 16:11
quote:blijfgewoonbianca schreef op 14 oktober 2010 @ 15:34:
[...]
Dat snap ik dan dus niet.
Wat maakt het nou uit als ik praat over Timboektoe, vingerhaken of iets anders waar ik niets mee heb of als jij met mij zou praten over kinderen ( die van mij of in het algemeen) ? Het komt er toch beiden op neer dat je uit beleefdheid, of gezelligheid, of weet-ik-veel-wat zit te praten over een onderwerp waar je niets mee hebt?
Gewoon vanuit mezelf geredeneerd vind ik praten over kinderen saaier dan over vingerhaken, maar ik kan het wel hoor, gewoon uit beleefdheid of voor de gezelligheid.
Pas als het de hele dag duurt wordt het vervelend. Dit heb ik wel eens meegemaakt tijdens een dagje sauna....
[...]
Dat snap ik dan dus niet.
Wat maakt het nou uit als ik praat over Timboektoe, vingerhaken of iets anders waar ik niets mee heb of als jij met mij zou praten over kinderen ( die van mij of in het algemeen) ? Het komt er toch beiden op neer dat je uit beleefdheid, of gezelligheid, of weet-ik-veel-wat zit te praten over een onderwerp waar je niets mee hebt?
Gewoon vanuit mezelf geredeneerd vind ik praten over kinderen saaier dan over vingerhaken, maar ik kan het wel hoor, gewoon uit beleefdheid of voor de gezelligheid.
Pas als het de hele dag duurt wordt het vervelend. Dit heb ik wel eens meegemaakt tijdens een dagje sauna....
donderdag 14 oktober 2010 om 17:00
quote:elninjoo schreef op 14 oktober 2010 @ 15:45:
[...]
Ik doe er niet m'n best voor, ik reageer gewoon zoals het in me op komt. Heb geen behoefte mijn manier van reageren of gedrag aan te passen van hoe sommige anderen vinden dat ik zou moeten reageren. Men neemt mij maar zoals ik ben en anders maar niet.
Niet heel sociaal, vind ik dat.
Ik heb 'm weleens eerder in de groep gegooid, geloof ik, maar jij hebt je ouders behoorlijk hoog zitten, volgens mij. En jullie band is erg hecht. En je voelt je tot op bepaalde hoogte ook erg verplicht (niet om het minst vanwege die liefde ) voor hun welbevinden.
Stel nou dat ik te pas en te onpas erin gooi dat alles boven de 60 muf ruikt, onzin lult, aftakelt, stoffig is, niet meer helemaal bij de pinken is, overbodig is, er niet meer uit ziet, en dat mensen die omgaan met dat soort wandelende halve lijken ook niet helemaal lekker zijn etc. Dan vind ik het heel moeilijk om te geloven dat jij dan niet aan je eigen ouders denkt, je jezelf ( en je ouders ) niet een kleín beetje aangevallen en aangesproken voelt.
Op die manier voel ik me namelijk wel aangesproken als jij het hebt over jankende blagen. En die van mij janken al járen niet meer.
[...]
Ik doe er niet m'n best voor, ik reageer gewoon zoals het in me op komt. Heb geen behoefte mijn manier van reageren of gedrag aan te passen van hoe sommige anderen vinden dat ik zou moeten reageren. Men neemt mij maar zoals ik ben en anders maar niet.
Niet heel sociaal, vind ik dat.
Ik heb 'm weleens eerder in de groep gegooid, geloof ik, maar jij hebt je ouders behoorlijk hoog zitten, volgens mij. En jullie band is erg hecht. En je voelt je tot op bepaalde hoogte ook erg verplicht (niet om het minst vanwege die liefde ) voor hun welbevinden.
Stel nou dat ik te pas en te onpas erin gooi dat alles boven de 60 muf ruikt, onzin lult, aftakelt, stoffig is, niet meer helemaal bij de pinken is, overbodig is, er niet meer uit ziet, en dat mensen die omgaan met dat soort wandelende halve lijken ook niet helemaal lekker zijn etc. Dan vind ik het heel moeilijk om te geloven dat jij dan niet aan je eigen ouders denkt, je jezelf ( en je ouders ) niet een kleín beetje aangevallen en aangesproken voelt.
Op die manier voel ik me namelijk wel aangesproken als jij het hebt over jankende blagen. En die van mij janken al járen niet meer.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
donderdag 14 oktober 2010 om 17:07
Dat missen van inlevingsvermogen heb ik juist bij de bewust kindervrije moeder-haters, heart collecter.
Het topic begon vooral met kattige opmerking over kinderen en hoe vrij van verplichtingen en gezellige speeltuinhandelingen de niet-barende had.
Ik gaf aan dat ik datzelfde gevoel nog steeds heb, terwijl ik moeder ben.
Maar toen werd ik toch ineens als een Moeke de Heks bestempeld.
Sja.
Dan kan je 'm krijgen.
En ik ben niet eens opgewarmd.
Het topic begon vooral met kattige opmerking over kinderen en hoe vrij van verplichtingen en gezellige speeltuinhandelingen de niet-barende had.
Ik gaf aan dat ik datzelfde gevoel nog steeds heb, terwijl ik moeder ben.
Maar toen werd ik toch ineens als een Moeke de Heks bestempeld.
Sja.
Dan kan je 'm krijgen.
En ik ben niet eens opgewarmd.
