Psyche
alle pijlers
Is het vreemd als je als vrouw niets hebt met kinderen?
woensdag 13 oktober 2010 om 16:12
Ik weet eigenlijk niet zo goed of ik dit onderwerp wel onder Psyche moet plaatsen maar ik weet even geen betere plek. Vanaf mijn 30e zijn er steeds meer mensen in mijn omgeving die kinderen krijgen of mensen die van mening zijn dat ik een 'geweldige' moeder zou zijn. Inmiddels ben ik 33 en tot op de dag van vandaag heb ik niet het gevoel dat ik iets mis en mijn vriend denkt er net zo over. Wat is je probleem dan? Nou ik heb geen probleem maar het schijnt ABNORMAAL te zijn als ik eerlijk aangeef dat ik weinig heb met kinderen. Het is niet zo dat ik een hekel aan ze heb want op afstand zijn ze best leuk maar ik moet er gewoon niet aan denken om ze zelf te hebben. Maar het is nog steeds een onderwerp wat heel gevoelig ligt bij heel veel vrouwen. Ben van mening dat je beter bewust voor geen kinderen kan kiezen dan dat je toch wel overstag gaat en er spijt van hebt want ik lees de laatste tijd steeds meer verhalen over moeders die zeggen 'was ik er maar nooit aan begonnen'. Zijn er meer vrouwen die mijn 'gevoel' met mij delen?
vrijdag 15 oktober 2010 om 15:02
quote:blijfgewoonbianca schreef op 15 oktober 2010 @ 12:33:
[...]
Nou ja, zeg........
Ik ben nergens over jouw bevindingen heengewalst.
Het wordt erg verwarrend wanneer ik Kjong aanspreek, dat jij dingen op jezelf gaat betrekken.
Ik heb een constatering gedaan die strookt met mijn bevindingen. Vervolgens ga jij een de aanval, door te zeggen hoe mensen zonder kinderen over moeders denken. Zie pag. 17. Maar daar ging het eigenlijk niet eens over. Dit topic gaat over hoe mensen geen kinderen willen, hoe ze zich daarbij voelen, en hoe er op hen gereageerd wordt.
quote:blijfgewoonbianca schreef op 15 oktober 2010 @ 12:36:
[...]
Je klinkt een beetje als een ex-roker.whatever. Ik heb nooit gerookt. Maar iedereen heeft zwakheden en de een werkt er aan en de ander klampt zich er aan vast en zegt dat ie niets fout doet.
[...]
Nou ja, zeg........
Ik ben nergens over jouw bevindingen heengewalst.
Het wordt erg verwarrend wanneer ik Kjong aanspreek, dat jij dingen op jezelf gaat betrekken.
Ik heb een constatering gedaan die strookt met mijn bevindingen. Vervolgens ga jij een de aanval, door te zeggen hoe mensen zonder kinderen over moeders denken. Zie pag. 17. Maar daar ging het eigenlijk niet eens over. Dit topic gaat over hoe mensen geen kinderen willen, hoe ze zich daarbij voelen, en hoe er op hen gereageerd wordt.
quote:blijfgewoonbianca schreef op 15 oktober 2010 @ 12:36:
[...]
Je klinkt een beetje als een ex-roker.whatever. Ik heb nooit gerookt. Maar iedereen heeft zwakheden en de een werkt er aan en de ander klampt zich er aan vast en zegt dat ie niets fout doet.
vrijdag 15 oktober 2010 om 15:07
quote:iones schreef op 15 oktober 2010 @ 15:02:
[...]
Het wordt erg verwarrend wanneer ik Kjong aanspreek, dat jij dingen op jezelf gaat betrekken. Je noemde mijn naam anders ook, hoor.
Ik heb een constatering gedaan die strookt met mijn bevindingen. Vervolgens ga jij O, nu wel weer ik en niet Kjong? Je maakt het zelf verwarrend, hoor. een de aanval, door te zeggen hoe mensen zonder kinderen over moeders denken. Zie pag. 17. Maar daar ging het eigenlijk niet eens over. Dit topic gaat over hoe mensen geen kinderen willen, hoe ze zich daarbij voelen, en hoe er op hen gereageerd wordt.
[...]
whatever. Ik heb nooit gerookt.Eh...... ja? Dus? Maar iedereen heeft zwakheden en de een werkt er aan en de ander klampt zich er aan vast en zegt dat ie niets fout doet.Mensen die " bekeerd " zijn, zijn vaak heel fel ten op zichte van de " fouten " die ze vroeger zelf gemaakt hebben. Feller als iemand die niet zelf die fouten heeft gemaakt. Dat bedoelde ik met dat ex-roker zijn.
[...]
Het wordt erg verwarrend wanneer ik Kjong aanspreek, dat jij dingen op jezelf gaat betrekken. Je noemde mijn naam anders ook, hoor.
Ik heb een constatering gedaan die strookt met mijn bevindingen. Vervolgens ga jij O, nu wel weer ik en niet Kjong? Je maakt het zelf verwarrend, hoor. een de aanval, door te zeggen hoe mensen zonder kinderen over moeders denken. Zie pag. 17. Maar daar ging het eigenlijk niet eens over. Dit topic gaat over hoe mensen geen kinderen willen, hoe ze zich daarbij voelen, en hoe er op hen gereageerd wordt.
[...]
whatever. Ik heb nooit gerookt.Eh...... ja? Dus? Maar iedereen heeft zwakheden en de een werkt er aan en de ander klampt zich er aan vast en zegt dat ie niets fout doet.Mensen die " bekeerd " zijn, zijn vaak heel fel ten op zichte van de " fouten " die ze vroeger zelf gemaakt hebben. Feller als iemand die niet zelf die fouten heeft gemaakt. Dat bedoelde ik met dat ex-roker zijn.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
vrijdag 15 oktober 2010 om 15:08
quote:mjdh schreef op 15 oktober 2010 @ 13:04:
Tja. Je leven verandert inderdaad met het krijgen van een kind. Daar kun je lang tegenaan blijven schoppen, maar als een kinderloze (ik heb er nog 1, de rest heeft kinderen) vriendin op donderdagavond belt of ik zin heb om mee te gaan naar de film, dan is het toch 9 van de 10 keer zo dat ik niet kan omdat kind slaapt en man werkt en ik geen oppas heb. Gelukkig weet ik vaak wel een creatieve manier te vinden en uit te voeren om toch af en toe iets leuks te doen. Even los van kind, huis en man. Vind ik ook belangrijk. Ik besta immers uit meer dan moeder zijn voor en van...Ik zou daar nooit tegen schoppen, maar ik zou daar denk ik wel even van balen. Het is een voor mij niet zo gunstige ontwikkeling waar ik niet om gevraagd heb. Het is het gevolg van een keuze van mijn vriendin, een keuze die haar gelukkig maakt. Dat moet ik dan gewoon respecteren. Maar dit zou dus voor mij een reden kunnen zijn om niet aan kinderen te beginnen, niet meer kunnen gaan en staan waar je wilt. Aan mij zou dat vreten, aan jou niet. En dat is wat jou waarschijnlijk een geschiktere moeder maakt dan mij. Je kind is afhankelijk van je en die heeft er niet om gevraagd om te komen. En dan heb je er voor te zijn, heel simpel.quote:mjdh schreef op 15 oktober 2010 @ 13:04:
Mijn man is zo'n nieuwerwetse. Hij doet veel met ons kind. Niet omdat dat van mij moet, maar omdat hij het wil en het leuk vind. Ze hebben een goede band. Het is ook niet alleen mijn kind, maar ook die van hem.
Deze ontwikkeling is wel super. Ik zie veel vaders die graag tijd doorbrengen met hun kinderen, en niet omdat het moet. WAt heb je ook aan kinderen als je alleen voor de kosten moet opdraaien maar verder de leut er niet van hebt? Niet bij hun ontwikkeling mag zijn? De vaders van vroeger (waaronder de mijne) hebben veel gemist, en zich veel moeten ontzeggen. Ze waren financieel in een onafhankelijke positie, maar daar moesten ze wel een prijs voor betalen. Ik denk overigens dat de meesten niet beter wisten. Maar het was uiteindelijk wel een beetje armoede voor ze.
.'.
Tja. Je leven verandert inderdaad met het krijgen van een kind. Daar kun je lang tegenaan blijven schoppen, maar als een kinderloze (ik heb er nog 1, de rest heeft kinderen) vriendin op donderdagavond belt of ik zin heb om mee te gaan naar de film, dan is het toch 9 van de 10 keer zo dat ik niet kan omdat kind slaapt en man werkt en ik geen oppas heb. Gelukkig weet ik vaak wel een creatieve manier te vinden en uit te voeren om toch af en toe iets leuks te doen. Even los van kind, huis en man. Vind ik ook belangrijk. Ik besta immers uit meer dan moeder zijn voor en van...Ik zou daar nooit tegen schoppen, maar ik zou daar denk ik wel even van balen. Het is een voor mij niet zo gunstige ontwikkeling waar ik niet om gevraagd heb. Het is het gevolg van een keuze van mijn vriendin, een keuze die haar gelukkig maakt. Dat moet ik dan gewoon respecteren. Maar dit zou dus voor mij een reden kunnen zijn om niet aan kinderen te beginnen, niet meer kunnen gaan en staan waar je wilt. Aan mij zou dat vreten, aan jou niet. En dat is wat jou waarschijnlijk een geschiktere moeder maakt dan mij. Je kind is afhankelijk van je en die heeft er niet om gevraagd om te komen. En dan heb je er voor te zijn, heel simpel.quote:mjdh schreef op 15 oktober 2010 @ 13:04:
Mijn man is zo'n nieuwerwetse. Hij doet veel met ons kind. Niet omdat dat van mij moet, maar omdat hij het wil en het leuk vind. Ze hebben een goede band. Het is ook niet alleen mijn kind, maar ook die van hem.
Deze ontwikkeling is wel super. Ik zie veel vaders die graag tijd doorbrengen met hun kinderen, en niet omdat het moet. WAt heb je ook aan kinderen als je alleen voor de kosten moet opdraaien maar verder de leut er niet van hebt? Niet bij hun ontwikkeling mag zijn? De vaders van vroeger (waaronder de mijne) hebben veel gemist, en zich veel moeten ontzeggen. Ze waren financieel in een onafhankelijke positie, maar daar moesten ze wel een prijs voor betalen. Ik denk overigens dat de meesten niet beter wisten. Maar het was uiteindelijk wel een beetje armoede voor ze.
.'.
vrijdag 15 oktober 2010 om 15:14
quote:blijfgewoonbianca schreef op 15 oktober 2010 @ 15:07:
[...]
Mensen die " bekeerd " zijn, zijn vaak heel fel ten op zichte van de " fouten " die ze vroeger zelf gemaakt hebben. Feller als iemand die niet zelf die fouten heeft gemaakt. Dat bedoelde ik met dat ex-roker zijn.
Jij begon over roken he. Ja, dus????
Ik ben niet bekeerd joh! Men wat ben jij zwaar op de hand zeg! Dat ik te veel over paarden praatte, dat is zo lang geleden! Ik heb het geleidelijk aan afgeleerd en dat noem jij bekeren!
Alsof ik nu jou wil bekeren omwille van een kinderwens of niet! Ja, ik heb jouw naam ook genoemd. Jij staat namelijk niet open voor mijn argumenten, gaat er niet inhoudelijk op in, zit con-ti-nu in de aanvalmodus, ook nu nog!
Ook die vragen die jij stelt, of een kinderloze de verantwoording niet aan zou kunnen...... Die implicatie alleen al is zo respectloos!
"waarom?" vraag jij!
Er is geen waarom! Waarom wil jij kinderen? Waarom wil ik geen kinderen?
De redenen voor mij om niet aan kinderen te beginnen, gelden ook voor jou. De redenen voor jou om aan kinderen te beginnen, gelden ook voor mij. Toch wil ik ze niet, en jij wel!
Er is geen waarom. Een mens is zoals die is. Accepteer dat! Het is geen misdaad, noch een onhebbelijkheid. We doen er niemand kwaad mee.
Neem een voorbeeld aan MJDH, dat is een moeder en die laat ons gewoon. Vertelt ons haar levensinstelling en die spreekt velen aan. Mij ook.
Ze lijkt mij een interessante persoonlijkheid.
[...]
Mensen die " bekeerd " zijn, zijn vaak heel fel ten op zichte van de " fouten " die ze vroeger zelf gemaakt hebben. Feller als iemand die niet zelf die fouten heeft gemaakt. Dat bedoelde ik met dat ex-roker zijn.
Jij begon over roken he. Ja, dus????
Ik ben niet bekeerd joh! Men wat ben jij zwaar op de hand zeg! Dat ik te veel over paarden praatte, dat is zo lang geleden! Ik heb het geleidelijk aan afgeleerd en dat noem jij bekeren!
Alsof ik nu jou wil bekeren omwille van een kinderwens of niet! Ja, ik heb jouw naam ook genoemd. Jij staat namelijk niet open voor mijn argumenten, gaat er niet inhoudelijk op in, zit con-ti-nu in de aanvalmodus, ook nu nog!
Ook die vragen die jij stelt, of een kinderloze de verantwoording niet aan zou kunnen...... Die implicatie alleen al is zo respectloos!
"waarom?" vraag jij!
Er is geen waarom! Waarom wil jij kinderen? Waarom wil ik geen kinderen?
De redenen voor mij om niet aan kinderen te beginnen, gelden ook voor jou. De redenen voor jou om aan kinderen te beginnen, gelden ook voor mij. Toch wil ik ze niet, en jij wel!
Er is geen waarom. Een mens is zoals die is. Accepteer dat! Het is geen misdaad, noch een onhebbelijkheid. We doen er niemand kwaad mee.
Neem een voorbeeld aan MJDH, dat is een moeder en die laat ons gewoon. Vertelt ons haar levensinstelling en die spreekt velen aan. Mij ook.
Ze lijkt mij een interessante persoonlijkheid.
vrijdag 15 oktober 2010 om 15:16
quote:iones schreef op 15 oktober 2010 @ 15:08:
[...]
Ik zou daar nooit tegen schoppen, maar ik zou daar denk ik wel even van balen. Het is een voor mij niet zo gunstige ontwikkeling waar ik niet om gevraagd heb. Het is het gevolg van een keuze van mijn vriendin, een keuze die haar gelukkig maakt. Dat moet ik dan gewoon respecteren. Maar dit zou dus voor mij een reden kunnen zijn om niet aan kinderen te beginnen, niet meer kunnen gaan en staan waar je wilt. Aan mij zou dat vreten, aan jou niet. En dat is wat jou waarschijnlijk een geschiktere moeder maakt dan mij. Je kind is afhankelijk van je en die heeft er niet om gevraagd om te komen. En dan heb je er voor te zijn, heel simpel.
[...]
Vooral het dikgemaakte stukje herken ik heel erg. Die vriendin verandert haar leven en is daar blij mee, maar ik zit op die verandering niet te wachten, maar ik moet het toch accepteren en mezelf zelfs aanpassen.
Dit klinkt zuurder dan ik het bedoel. Ik wil alleen aangeven dat het soms best lastig is als kinderloze in een wereld vol moeders....
[...]
Ik zou daar nooit tegen schoppen, maar ik zou daar denk ik wel even van balen. Het is een voor mij niet zo gunstige ontwikkeling waar ik niet om gevraagd heb. Het is het gevolg van een keuze van mijn vriendin, een keuze die haar gelukkig maakt. Dat moet ik dan gewoon respecteren. Maar dit zou dus voor mij een reden kunnen zijn om niet aan kinderen te beginnen, niet meer kunnen gaan en staan waar je wilt. Aan mij zou dat vreten, aan jou niet. En dat is wat jou waarschijnlijk een geschiktere moeder maakt dan mij. Je kind is afhankelijk van je en die heeft er niet om gevraagd om te komen. En dan heb je er voor te zijn, heel simpel.
[...]
Vooral het dikgemaakte stukje herken ik heel erg. Die vriendin verandert haar leven en is daar blij mee, maar ik zit op die verandering niet te wachten, maar ik moet het toch accepteren en mezelf zelfs aanpassen.
Dit klinkt zuurder dan ik het bedoel. Ik wil alleen aangeven dat het soms best lastig is als kinderloze in een wereld vol moeders....
vrijdag 15 oktober 2010 om 15:18
quote:iones schreef op 15 oktober 2010 @ 15:14:
[...]
Ook die vragen die jij stelt, of een kinderloze de verantwoording niet aan zou kunnen...... Die implicatie alleen al is zo respectloos! Volgens mij heb ik dat NERGENS gevraagd. Hoe kom je daar bij?
Neem een voorbeeld aan MJDH,
Neem jij een voorbeeld aan iedereen die léést wat er staat. dat is een moeder en die laat ons gewoon. Vertelt ons haar levensinstelling en die spreekt velen aan. Mij ook.
Ze lijkt mij een interessante persoonlijkheid.
[...]
Ook die vragen die jij stelt, of een kinderloze de verantwoording niet aan zou kunnen...... Die implicatie alleen al is zo respectloos! Volgens mij heb ik dat NERGENS gevraagd. Hoe kom je daar bij?
Neem een voorbeeld aan MJDH,
Neem jij een voorbeeld aan iedereen die léést wat er staat. dat is een moeder en die laat ons gewoon. Vertelt ons haar levensinstelling en die spreekt velen aan. Mij ook.
Ze lijkt mij een interessante persoonlijkheid.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
vrijdag 15 oktober 2010 om 15:50
quote:blijfgewoonbianca schreef op 15 oktober 2010 @ 15:07:
[...]
Mensen die " bekeerd " zijn, zijn vaak heel fel ten op zichte van de " fouten " die ze vroeger zelf gemaakt hebben. Feller als iemand die niet zelf die fouten heeft gemaakt. Dat bedoelde ik met dat ex-roker zijn.Ik ben fel anti-kind en fel anti-roken, maar ik heb beiden nooit gehad/gedaan. Vind dat dus ook altijd zo vreemd die uitspraak dat mensen fel zouden zijn omdat ze zelf de fout ooit gemaakt hebben. Of zou ik nóg feller zijn geweest als ik wel in de fout was gegaan?
[...]
Mensen die " bekeerd " zijn, zijn vaak heel fel ten op zichte van de " fouten " die ze vroeger zelf gemaakt hebben. Feller als iemand die niet zelf die fouten heeft gemaakt. Dat bedoelde ik met dat ex-roker zijn.Ik ben fel anti-kind en fel anti-roken, maar ik heb beiden nooit gehad/gedaan. Vind dat dus ook altijd zo vreemd die uitspraak dat mensen fel zouden zijn omdat ze zelf de fout ooit gemaakt hebben. Of zou ik nóg feller zijn geweest als ik wel in de fout was gegaan?
vrijdag 15 oktober 2010 om 15:56
quote:iris1969 schreef op 15 oktober 2010 @ 15:16:
[...]
Vooral het dikgemaakte stukje herken ik heel erg. Die vriendin verandert haar leven en is daar blij mee, maar ik zit op die verandering niet te wachten, maar ik moet het toch accepteren en mezelf zelfs aanpassen.
Dit klinkt zuurder dan ik het bedoel. Ik wil alleen aangeven dat het soms best lastig is als kinderloze in een wereld vol moeders....Bij de eerste keer dat 'n vriendin 'n kind nam stond ik er nog open tegenover, maar ik merkte dat dat de reden was waarom we uit elkaar groeiden en bij volgenden die voor de bijl gingen ben je dus al bevooroordeeld dat het weer 'n verloren zaak gaat worden. Gelukkig ben ik nu uit de kritieke leeftijdscategorie wat vriendenkring betreft en zijn het doorgaans vrouwen (+mannen) die ook geen kinderen wilden. Je moet als bewust kindvrije niet blijven hangen bij vrouwen die broeds worden. Die zoeken 't tenslotte ook bij medemoedertjes die ze op 't schoolplein en op de clubjes van hun kids ontmoeten.
[...]
Vooral het dikgemaakte stukje herken ik heel erg. Die vriendin verandert haar leven en is daar blij mee, maar ik zit op die verandering niet te wachten, maar ik moet het toch accepteren en mezelf zelfs aanpassen.
Dit klinkt zuurder dan ik het bedoel. Ik wil alleen aangeven dat het soms best lastig is als kinderloze in een wereld vol moeders....Bij de eerste keer dat 'n vriendin 'n kind nam stond ik er nog open tegenover, maar ik merkte dat dat de reden was waarom we uit elkaar groeiden en bij volgenden die voor de bijl gingen ben je dus al bevooroordeeld dat het weer 'n verloren zaak gaat worden. Gelukkig ben ik nu uit de kritieke leeftijdscategorie wat vriendenkring betreft en zijn het doorgaans vrouwen (+mannen) die ook geen kinderen wilden. Je moet als bewust kindvrije niet blijven hangen bij vrouwen die broeds worden. Die zoeken 't tenslotte ook bij medemoedertjes die ze op 't schoolplein en op de clubjes van hun kids ontmoeten.
vrijdag 15 oktober 2010 om 16:00
quote:elninjoo schreef op 15 oktober 2010 @ 15:56:
[...]
Bij de eerste keer dat 'n vriendin 'n kind nam stond ik er nog open tegenover, maar ik merkte dat dat de reden was waarom we uit elkaar groeiden en bij volgenden die voor de bijl gingen ben je dus al bevooroordeeld dat het weer 'n verloren zaak gaat worden. Gelukkig ben ik nu uit de kritieke leeftijdscategorie wat vriendenkring betreft en zijn het doorgaans vrouwen (+mannen) die ook geen kinderen wilden. Je moet als bewust kindvrije niet blijven hangen bij vrouwen die broeds worden. Die zoeken 't tenslotte ook bij medemoedertjes die ze op 't schoolplein en op de clubjes van hun kids ontmoeten.Klopt en jij vond ze in de reiswereld en ik in de dierenwereld. Al is mijn vriendenclubje van vier dames bijeen gebleven, terwijl daar ook moeders bij zijn, maar hun kinderen zijn al wat ouder.
[...]
Bij de eerste keer dat 'n vriendin 'n kind nam stond ik er nog open tegenover, maar ik merkte dat dat de reden was waarom we uit elkaar groeiden en bij volgenden die voor de bijl gingen ben je dus al bevooroordeeld dat het weer 'n verloren zaak gaat worden. Gelukkig ben ik nu uit de kritieke leeftijdscategorie wat vriendenkring betreft en zijn het doorgaans vrouwen (+mannen) die ook geen kinderen wilden. Je moet als bewust kindvrije niet blijven hangen bij vrouwen die broeds worden. Die zoeken 't tenslotte ook bij medemoedertjes die ze op 't schoolplein en op de clubjes van hun kids ontmoeten.Klopt en jij vond ze in de reiswereld en ik in de dierenwereld. Al is mijn vriendenclubje van vier dames bijeen gebleven, terwijl daar ook moeders bij zijn, maar hun kinderen zijn al wat ouder.
vrijdag 15 oktober 2010 om 16:33
quote:kjong schreef op 15 oktober 2010 @ 16:15:
'omdat jij rationeel gezien de beste moeder'
Nou nee.
Ik bén de Beste Moeder.
En de liefste van de heeele wereld.Wrong! Dat kan helemaal niet Kjong, want dat is mijn moeder al... Lekker puh!
'omdat jij rationeel gezien de beste moeder'
Nou nee.
Ik bén de Beste Moeder.
En de liefste van de heeele wereld.Wrong! Dat kan helemaal niet Kjong, want dat is mijn moeder al... Lekker puh!
Your life could depend on this. Don't blink. Don't even blink. Blink and you're dead. They are fast. Faster than you can believe. Don't turn your back, don't look away, and don't blink! Good luck. - The Doctor
vrijdag 15 oktober 2010 om 19:26
quote:iris1969 schreef op 15 oktober 2010 @ 15:16:
[...]
Vooral het dikgemaakte stukje herken ik heel erg. Die vriendin verandert haar leven en is daar blij mee, maar ik zit op die verandering niet te wachten, maar ik moet het toch accepteren en mezelf zelfs aanpassen.
Dit klinkt zuurder dan ik het bedoel. Ik wil alleen aangeven dat het soms best lastig is als kinderloze in een wereld vol moeders....
Zeeeeeer herkenbaar!!! Ik ben tot mijn 38ste kinderloos geweest, al mijn vriendinnen (op 1 na, maar dat lukt niet, ze wil wel) hebben kinderen. Ik weet hoe het voelt om als enige stel op een kinderfeestje te zitten tussen al dat grut. Vreselijk! Wat een zooi, wat een lawaai, wat een gedoe! En niemand vraagt hoe het met je gaat, simpelweg omdat een normaal gesprek niet mogelijk is door die takkeherrie! Toen zoonlief zich aandiende hebben we besloten een aantal dingen ook anders te doen. We vieren pas sinterklaas (wat heb ik daar toch een hekel aan) als zoon het een beetje begrijpt. Kinderfeestjes besteden we uit, of vieren ze ergens anders, maar geen gezeik thuis. Dat soort dingen. En vooral tijd en aandacht besteden aan elkaar. En aan onszelf. We hebben bewust gekozen voor 1 kind. Dat maakt de boel ook wel wat handiger. Ik heb in het verleden vaak genoeg gezien hoe 2 of meerdere kinderen de ouders afbeulen, en, eerlijk gezegd, ik vind 1 al soms moeilijk genoeg. We vormen een echt drie-eenheid en het voelt goed.
We hebben ons in kinderland gestort het idee, lukt het dan is het goed, lukt het niet (ik was immers 'al' 37) ook goed. Het leven heeft veel te bieden en is niet alleen zinvol als je je voortplant. Sterker nog, zoals ik al eerder zei, het hebben van kinderen wordt schromelijk overschat. (Maar spijt van mijn kind? Nee, dat zeker niet. Ik wil hem nooit meer missen!!!!).
Monique
[...]
Vooral het dikgemaakte stukje herken ik heel erg. Die vriendin verandert haar leven en is daar blij mee, maar ik zit op die verandering niet te wachten, maar ik moet het toch accepteren en mezelf zelfs aanpassen.
Dit klinkt zuurder dan ik het bedoel. Ik wil alleen aangeven dat het soms best lastig is als kinderloze in een wereld vol moeders....
Zeeeeeer herkenbaar!!! Ik ben tot mijn 38ste kinderloos geweest, al mijn vriendinnen (op 1 na, maar dat lukt niet, ze wil wel) hebben kinderen. Ik weet hoe het voelt om als enige stel op een kinderfeestje te zitten tussen al dat grut. Vreselijk! Wat een zooi, wat een lawaai, wat een gedoe! En niemand vraagt hoe het met je gaat, simpelweg omdat een normaal gesprek niet mogelijk is door die takkeherrie! Toen zoonlief zich aandiende hebben we besloten een aantal dingen ook anders te doen. We vieren pas sinterklaas (wat heb ik daar toch een hekel aan) als zoon het een beetje begrijpt. Kinderfeestjes besteden we uit, of vieren ze ergens anders, maar geen gezeik thuis. Dat soort dingen. En vooral tijd en aandacht besteden aan elkaar. En aan onszelf. We hebben bewust gekozen voor 1 kind. Dat maakt de boel ook wel wat handiger. Ik heb in het verleden vaak genoeg gezien hoe 2 of meerdere kinderen de ouders afbeulen, en, eerlijk gezegd, ik vind 1 al soms moeilijk genoeg. We vormen een echt drie-eenheid en het voelt goed.
We hebben ons in kinderland gestort het idee, lukt het dan is het goed, lukt het niet (ik was immers 'al' 37) ook goed. Het leven heeft veel te bieden en is niet alleen zinvol als je je voortplant. Sterker nog, zoals ik al eerder zei, het hebben van kinderen wordt schromelijk overschat. (Maar spijt van mijn kind? Nee, dat zeker niet. Ik wil hem nooit meer missen!!!!).
Monique
vrijdag 15 oktober 2010 om 20:22
Bedankt voor je eerlijkheid Monique. Ik krijg ook de indruk dat je er nuchter tegenaan kijkt, dat je je niet laat verblinden. Er zijn veel mensen die ouders fouten zien begaan, vervolgens denken "maar dat ga ik anders doen" om vervolgens dom in dezelfde valkuilen te stappen.
Maar jij herinnert je nog te goed de ergernissen, de gebrek aan een fatsoenlijk gesprek, gebrek aan belangstelling op een verjaardag/visite waar kleine kinderen aanwezig waren en stemt de opvoeding van je kind daarop af. Respect daarvoor!
Maar jij herinnert je nog te goed de ergernissen, de gebrek aan een fatsoenlijk gesprek, gebrek aan belangstelling op een verjaardag/visite waar kleine kinderen aanwezig waren en stemt de opvoeding van je kind daarop af. Respect daarvoor!
zaterdag 16 oktober 2010 om 08:53
TO, ik ken eigenlijk maar 1 moeder die spijt heeft van haar kinderen, da's namelijk mijn schoonzus. Ze heeft een zoon van 19 en een dochter van 21. Maar voor mijn gevoel heeft het bij haar alles te maken met haarzelf. Ze is teleurgesteld in zichzelf en in haar leven. Ze had dingen anders willen doen. En ze zegt dat met de komst van haar kinderen haar leven ophield. Naar mijn mening ben je dan echt ergens de mist in gegaan. En ik vind het ook te makkelijk. Ook met kinderen kun je een leuk leven hebben, echt waar.
Dat ze het zegt waar haar kinderen bij zijn vind ik eigenlijk heel verwerpelijk. Die hebben niet gevraagd om geboren te worden. Het is overigens een heel leuk stel kinderen. Ik denk dat schoonzus spijt heeft van haar huwelijk, al zegt ze dat niet. Als je dan voor de kinderen bij elkaar blijft.....
Mijn advies is om alle goedbedoelde opmerkingen (oh, het staat je zo leuk. Je zou echt een leuke moeder zijn, je weet niet wat je gaat missen etc etc etc) naast je neer en kijk in je hart. En het is belangrijk dat je het samen eens bent met je partner. Het gaat om jullie en jullie eventuele ouderschap. Of niet. Maar jullie gevoel moet kloppen.
Ik heb overigens een hele tijd gedacht dat er iets mis was met mij. Voor mijn gevoel zou ieder vrouw het oergevoel moeten hebben, of minstens later krijgen. Ik heb dat eigenlijk nooit zo gevoeld en dat voelde als falen. Dat ik geen echte vrouw was. Want hoe kun je als vrouw nou geen baby willen? Zo steekt de natuur toch niet in elkaar? Naarmate ik ouder werd heb ik dat gevoel opgegeven. Je bent wie je bent en je bent zoals je bent. Je kan dat gevoel niet faken. En ook niet op commando oproepen. Het is er of niet. Toen ik 37 werd vertelde een virendin van me dat ze zwanger was. Ineens bekeek ik het in een heel ander licht. Was het eigenlijk ook een optie voor ons? Ik heb het besproken met mijn man en we zijn er gewoon voor gegaan. Maar eigenlijk weet je niet waar je aan begint. Het is maar goed dat als je kinderen wil en het lukt niet, dat je dan niet weet wat je mist. Maar het is ook maar goed dat als je er aan begint en het lukt wel, dat je ook dan niet van te voren weet wat er gaat komen.
Ik was binnen 1 maand zwanger. Een grote schok, en een heel groot geluk!
Monique
Dat ze het zegt waar haar kinderen bij zijn vind ik eigenlijk heel verwerpelijk. Die hebben niet gevraagd om geboren te worden. Het is overigens een heel leuk stel kinderen. Ik denk dat schoonzus spijt heeft van haar huwelijk, al zegt ze dat niet. Als je dan voor de kinderen bij elkaar blijft.....
Mijn advies is om alle goedbedoelde opmerkingen (oh, het staat je zo leuk. Je zou echt een leuke moeder zijn, je weet niet wat je gaat missen etc etc etc) naast je neer en kijk in je hart. En het is belangrijk dat je het samen eens bent met je partner. Het gaat om jullie en jullie eventuele ouderschap. Of niet. Maar jullie gevoel moet kloppen.
Ik heb overigens een hele tijd gedacht dat er iets mis was met mij. Voor mijn gevoel zou ieder vrouw het oergevoel moeten hebben, of minstens later krijgen. Ik heb dat eigenlijk nooit zo gevoeld en dat voelde als falen. Dat ik geen echte vrouw was. Want hoe kun je als vrouw nou geen baby willen? Zo steekt de natuur toch niet in elkaar? Naarmate ik ouder werd heb ik dat gevoel opgegeven. Je bent wie je bent en je bent zoals je bent. Je kan dat gevoel niet faken. En ook niet op commando oproepen. Het is er of niet. Toen ik 37 werd vertelde een virendin van me dat ze zwanger was. Ineens bekeek ik het in een heel ander licht. Was het eigenlijk ook een optie voor ons? Ik heb het besproken met mijn man en we zijn er gewoon voor gegaan. Maar eigenlijk weet je niet waar je aan begint. Het is maar goed dat als je kinderen wil en het lukt niet, dat je dan niet weet wat je mist. Maar het is ook maar goed dat als je er aan begint en het lukt wel, dat je ook dan niet van te voren weet wat er gaat komen.
Ik was binnen 1 maand zwanger. Een grote schok, en een heel groot geluk!
Monique
zaterdag 16 oktober 2010 om 09:08
quote:mjdh schreef op 16 oktober 2010 @ 08:53:
Ik heb overigens een hele tijd gedacht dat er iets mis was met mij. Voor mijn gevoel zou ieder vrouw het oergevoel moeten hebben, of minstens later krijgen. Ik heb dat eigenlijk nooit zo gevoeld en dat voelde als falen. Dat ik geen echte vrouw was. Want hoe kun je als vrouw nou geen baby willen? Zo steekt de natuur toch niet in elkaar?
Ik heb dat echt nooit zo gevoeld. Net zoals dat gedweep met ongesteldheid van sommige vrouwen, die de pil niet door willen slikken omdat ze zich vrouw voelen als ze ongesteld zijn. Laat me niet lachen! Als er 1 moment is dat ik me absoluut niet vrouwelijk voel, dan is dat wel tijdens 'n ongesteldheid!
Kan me er dus ook niks bij voorstellen dat als je moedergevoel ontbreekt je denkt dat er iets mis is. Dacht daar eigenlijk meestal niks over en had ook zeker geen angst dat mijn eierstokken nog wel 'ns zouden gaan rammelen. Denk dus ook vaak dat vrouwen die later toch nog voor de bijl gaan, toch ergens wel 'n latente kinderwens hadden.
quote:Het is maar goed dat als je kinderen wil en het lukt niet, dat je dan niet weet wat je mist.
Dat zou je dan weer niet denken als je soms de hysterie leest bij vrouwen waarbij 't niet lukt. Hele relaties verziekt omdat er jarenlang op commando geneukt moet worden en gedokterd. Lijkt me voor de man (voor wie 'n kinderwens toch minder vaak zo nodig hoeft) toch ook 'n hele opgave om met zo'n hysterica door één deur te blijven kunnen.
Jij komt trouwens over als 'n moeder die met beide benen op de grond is blijven staan.
Ik heb overigens een hele tijd gedacht dat er iets mis was met mij. Voor mijn gevoel zou ieder vrouw het oergevoel moeten hebben, of minstens later krijgen. Ik heb dat eigenlijk nooit zo gevoeld en dat voelde als falen. Dat ik geen echte vrouw was. Want hoe kun je als vrouw nou geen baby willen? Zo steekt de natuur toch niet in elkaar?
Ik heb dat echt nooit zo gevoeld. Net zoals dat gedweep met ongesteldheid van sommige vrouwen, die de pil niet door willen slikken omdat ze zich vrouw voelen als ze ongesteld zijn. Laat me niet lachen! Als er 1 moment is dat ik me absoluut niet vrouwelijk voel, dan is dat wel tijdens 'n ongesteldheid!
Kan me er dus ook niks bij voorstellen dat als je moedergevoel ontbreekt je denkt dat er iets mis is. Dacht daar eigenlijk meestal niks over en had ook zeker geen angst dat mijn eierstokken nog wel 'ns zouden gaan rammelen. Denk dus ook vaak dat vrouwen die later toch nog voor de bijl gaan, toch ergens wel 'n latente kinderwens hadden.
quote:Het is maar goed dat als je kinderen wil en het lukt niet, dat je dan niet weet wat je mist.
Dat zou je dan weer niet denken als je soms de hysterie leest bij vrouwen waarbij 't niet lukt. Hele relaties verziekt omdat er jarenlang op commando geneukt moet worden en gedokterd. Lijkt me voor de man (voor wie 'n kinderwens toch minder vaak zo nodig hoeft) toch ook 'n hele opgave om met zo'n hysterica door één deur te blijven kunnen.
Jij komt trouwens over als 'n moeder die met beide benen op de grond is blijven staan.
zaterdag 16 oktober 2010 om 10:02
ik ben zelf 34 en heb een zoon van 3.
ik begrijp`heel goed waarom vrouwen geen kinderen willen. mij eierstokken hebben ook nooit gerammeld ofzo maar manlief wilde erg graag en toen dacht ik waarom niet.
laten we wel wezen kinderen zijn niet zaligmakend!! kinderen kunnen een hoop stress geven.. maar.... het allesoverheersende gevoel van liefde wat ik voel voor hem is werkelijk het mooiste wat me is overkomen. iedereen kan wel zeggen dat het zo is maar dat moet je gewoon meemaken wil je het echt snappen. (net als zoveel dingen in het leven) daardoor vind ik het niet erg om veel tijd met hem door te brengen, vind het heerlijk om hem dingen te leren, hem te zien ontwikkelen enzo.
maar wat de vrouwen hier schrijven kan ik ook erg goed begrijpen en voor mij allemaal redenen om het lekker bij 1 te houden. er zijn heel veel moekes die alleen nog maar over kinderen praten alsof er niks anders meer in het leven is, zichzelf verwaarlozen en ga zo maar door.
zo ben ik absoluut niet en zo ga ik ook niet zo worden.
ben ook geen geboren moeder (zoals sommige vrouwen die al een hele leven wisten dat ze moeder wilde zijn)
wat een punt is is dat de buitenwereld altijd een mening over anderen heeft. is het neit omdat je geen kinderen wilt of omdat je heel jong kinderen wilt of juist heel oud.
laat iedereen lekker praten en blijf bij je eigen mening.
oja mijn zus wilt ook geen kinderen hoor!
ik begrijp`heel goed waarom vrouwen geen kinderen willen. mij eierstokken hebben ook nooit gerammeld ofzo maar manlief wilde erg graag en toen dacht ik waarom niet.
laten we wel wezen kinderen zijn niet zaligmakend!! kinderen kunnen een hoop stress geven.. maar.... het allesoverheersende gevoel van liefde wat ik voel voor hem is werkelijk het mooiste wat me is overkomen. iedereen kan wel zeggen dat het zo is maar dat moet je gewoon meemaken wil je het echt snappen. (net als zoveel dingen in het leven) daardoor vind ik het niet erg om veel tijd met hem door te brengen, vind het heerlijk om hem dingen te leren, hem te zien ontwikkelen enzo.
maar wat de vrouwen hier schrijven kan ik ook erg goed begrijpen en voor mij allemaal redenen om het lekker bij 1 te houden. er zijn heel veel moekes die alleen nog maar over kinderen praten alsof er niks anders meer in het leven is, zichzelf verwaarlozen en ga zo maar door.
zo ben ik absoluut niet en zo ga ik ook niet zo worden.
ben ook geen geboren moeder (zoals sommige vrouwen die al een hele leven wisten dat ze moeder wilde zijn)
wat een punt is is dat de buitenwereld altijd een mening over anderen heeft. is het neit omdat je geen kinderen wilt of omdat je heel jong kinderen wilt of juist heel oud.
laat iedereen lekker praten en blijf bij je eigen mening.
oja mijn zus wilt ook geen kinderen hoor!
zaterdag 16 oktober 2010 om 13:31
Eigenlijk (je merkt, het onderwerp laat me niet los) is het van de zotte dat sommige mensen zich zo laten beïnvloeden door anderen. Het is jouw leven, je vult het op jouw manier in!
Bijvoorbeeld. Ik werk nu niet. Ik wil graag de eerste 2 jaar thuis blijven met mijn kind. nog 5,5 maanden en dan is het al weer voorbij. Je wil niet weten wat voor opmerkingen ik naar mijn hoofd heb gekregen. En altijd van vrouwen die het anders doen dan ik. Lekker belangrijk. Ik ga er nooit op in, vind het de moeite niet waard, maar als je niet zo stevig in je schoenen staat zou je onzeker kunnen worden, zoals TO, over onderwerpen zoals werk, kinderen wel of niet, huis, auto, of wat dan ook waar mensen dan een mening over hebben.
De buitenwereld heeft altijd overal een mening over. Ik eigenlijk ook wel, maar ben wel terughoudend. Ons leven gaat ook niet zoal het hoort (vroeg getrouwd, laat aan kind beginnen, we begonnen in een villa en wonen 19 jaar laten op een flatje. Man heeft carrière even in de ijskast gezet etc etc). Dus opmerkingen genoeg. Maar het doet me wel beseffen dat een ander niet over jouw leven, en hoe je dat invult, gaat. En ik dus ook niet over andermans leven.
Mix, dat gevoel heb ik ook. Ik hou zielsveel van mijn zoon. Maar een vriendin zei ooit 'als ik moet kiezen tussen mijn man of mijn kind, kies ik onvoorwaardelijk voor mijn kind'. Mijn man en zoon delen samen nummer 1. Eigenlijk best een stomme opmerking van die vriendin.....
Monique
Bijvoorbeeld. Ik werk nu niet. Ik wil graag de eerste 2 jaar thuis blijven met mijn kind. nog 5,5 maanden en dan is het al weer voorbij. Je wil niet weten wat voor opmerkingen ik naar mijn hoofd heb gekregen. En altijd van vrouwen die het anders doen dan ik. Lekker belangrijk. Ik ga er nooit op in, vind het de moeite niet waard, maar als je niet zo stevig in je schoenen staat zou je onzeker kunnen worden, zoals TO, over onderwerpen zoals werk, kinderen wel of niet, huis, auto, of wat dan ook waar mensen dan een mening over hebben.
De buitenwereld heeft altijd overal een mening over. Ik eigenlijk ook wel, maar ben wel terughoudend. Ons leven gaat ook niet zoal het hoort (vroeg getrouwd, laat aan kind beginnen, we begonnen in een villa en wonen 19 jaar laten op een flatje. Man heeft carrière even in de ijskast gezet etc etc). Dus opmerkingen genoeg. Maar het doet me wel beseffen dat een ander niet over jouw leven, en hoe je dat invult, gaat. En ik dus ook niet over andermans leven.
Mix, dat gevoel heb ik ook. Ik hou zielsveel van mijn zoon. Maar een vriendin zei ooit 'als ik moet kiezen tussen mijn man of mijn kind, kies ik onvoorwaardelijk voor mijn kind'. Mijn man en zoon delen samen nummer 1. Eigenlijk best een stomme opmerking van die vriendin.....
Monique
zaterdag 16 oktober 2010 om 13:35
Elninjoo,
Ik ken best wel veel moeders die er zo over denken als ik. Echte moekes ken ik ook wel, maar dat zijn geen vriendinnen (). 1 Vriendin heeft nu 3 kinderen en die is zo verandert dat ik haar niet eens meer herken als ze voorbij zou lopen. Ze praat alleen nog maar over haar jongens. En dan bedoelt ze haar hele gezin, inclusief man..... Als ik eens wat vraag over een film, de mode of iets anders, dan kijkt ze me heel glazig aan.
Mijn echte vriendinnen zijn meiden die vol in het leven staan. Met man, kinderen, vrienden, huishoudens, werk en veel plezier in het leven en onze vriendschappen. Wat verandert is dat we niet meer zo snel uitgaan. Maar dat was ik voordat zoon zich aandiende ook al sterk vermindert. Wat we vaak doen is koken en eten samen. Samen koken, en aan de grote eettafel zitten. De hele avond, veel flessen wijn erbij en alle kindjes boven te slapen. Heerlijk!
Monique
Ik ken best wel veel moeders die er zo over denken als ik. Echte moekes ken ik ook wel, maar dat zijn geen vriendinnen (). 1 Vriendin heeft nu 3 kinderen en die is zo verandert dat ik haar niet eens meer herken als ze voorbij zou lopen. Ze praat alleen nog maar over haar jongens. En dan bedoelt ze haar hele gezin, inclusief man..... Als ik eens wat vraag over een film, de mode of iets anders, dan kijkt ze me heel glazig aan.
Mijn echte vriendinnen zijn meiden die vol in het leven staan. Met man, kinderen, vrienden, huishoudens, werk en veel plezier in het leven en onze vriendschappen. Wat verandert is dat we niet meer zo snel uitgaan. Maar dat was ik voordat zoon zich aandiende ook al sterk vermindert. Wat we vaak doen is koken en eten samen. Samen koken, en aan de grote eettafel zitten. De hele avond, veel flessen wijn erbij en alle kindjes boven te slapen. Heerlijk!
Monique
zaterdag 16 oktober 2010 om 14:05
quote:iones schreef op 15 oktober 2010 @ 11:34:
[...]
We onderscheiden de moeders in moekes en gewoon moeders. De moekes zijn degenen die opgaan in de kinderen, zichzelf verliezen en nergens anders meer over kunnen praten etc. etc.
Als we dit zouden betrekken op moeders in het algemeen, zouden we generaliserend zijn, maar nu gebruiken we een speciale term, dat is "moekes".
Ik vond jou niet een typische moeke omdat je erg open staat voor onze levenswijze, onze zienswijze.
En wat betreft egoistisch, we waren er al eerder uit gekomen dat je een keuze maakt die dicht bij je gevoel staat, en dat is altijd een egoistische keuze natuurlijk. Of je nu wel of geen kinderen wilt. Maar ja, egoisme heeft een functie. Het is erop gericht om eerst goed voor jezelf te zorgen. Als je niet voor jezelf kunt zorgen, kun je het ook niet voor anderen.
Je zou dat ook kunnen zien als moeders met erg veel passie voor het moederschap. Moeke klinkt op de manier zoals hier gebruikt denigrerend. Zodra een vrouw bewust wil lopen zorgen en haar kinderen op nummer 1 wil zetten en daar zelf 24/7 over wil praten, haar vroegere interesses minder interessant vindt, is dat haar eigen vrije keuze, en doet ze dat wat haar gelukkig maakt, los van wat de omgeving ervan vindt. Je kan als buitenstaander niet zomaar stellen dat dat vrouwen zijn die zichzelf verliezen in het moederschap, dat is hoe jij er als vrouw met totaal andere levensbehoeften tegenaan kijkt. Je wilt zelf niet in een hoek gedrukt worden, doe dat een ander dan ook niet aan, toch?
Ik vind het inlevingsvermogen van jou hierin maar beperkt. In een topic als deze waarin je aangeeft te balen van de vooroordelen of hoe je omgeving omgaat met bewust kinderlozen, vind ik het raar dat je zelf ook je vooroordelen over een andere groep vlijtig neerschrijft. En maar klagen over onbegrip voor je eigen keuzes, maar zelf loop je over van onbegrip voor de keuzes van een ander en ben je die nu al aardig wat postings lang in een hokje aan het drukken. Wil je zelf niet veroordeeld worden, veroordeel dan eerst een ander niet. You get what you give.
Overigens ben ik nog geen moeke of moeder
En als het zover is en ik verander van een hip en happening-vrouw in een super moeke, ben ik daar zelf bij, is dat mijn eigen keuze en maakt me dat op dat moment onwijs gelukkig. Los van wat andere moeders of kinderloze vrouwen ervan vinden. De enige die ik hierbij betrek en waar ik rekening mee heb te houden is mijn partner. Wat de buitenwereld dan denkt of vindt, zal me werkelijk de dagelijkse poepluiers roesten.
[...]
We onderscheiden de moeders in moekes en gewoon moeders. De moekes zijn degenen die opgaan in de kinderen, zichzelf verliezen en nergens anders meer over kunnen praten etc. etc.
Als we dit zouden betrekken op moeders in het algemeen, zouden we generaliserend zijn, maar nu gebruiken we een speciale term, dat is "moekes".
Ik vond jou niet een typische moeke omdat je erg open staat voor onze levenswijze, onze zienswijze.
En wat betreft egoistisch, we waren er al eerder uit gekomen dat je een keuze maakt die dicht bij je gevoel staat, en dat is altijd een egoistische keuze natuurlijk. Of je nu wel of geen kinderen wilt. Maar ja, egoisme heeft een functie. Het is erop gericht om eerst goed voor jezelf te zorgen. Als je niet voor jezelf kunt zorgen, kun je het ook niet voor anderen.
Je zou dat ook kunnen zien als moeders met erg veel passie voor het moederschap. Moeke klinkt op de manier zoals hier gebruikt denigrerend. Zodra een vrouw bewust wil lopen zorgen en haar kinderen op nummer 1 wil zetten en daar zelf 24/7 over wil praten, haar vroegere interesses minder interessant vindt, is dat haar eigen vrije keuze, en doet ze dat wat haar gelukkig maakt, los van wat de omgeving ervan vindt. Je kan als buitenstaander niet zomaar stellen dat dat vrouwen zijn die zichzelf verliezen in het moederschap, dat is hoe jij er als vrouw met totaal andere levensbehoeften tegenaan kijkt. Je wilt zelf niet in een hoek gedrukt worden, doe dat een ander dan ook niet aan, toch?
Ik vind het inlevingsvermogen van jou hierin maar beperkt. In een topic als deze waarin je aangeeft te balen van de vooroordelen of hoe je omgeving omgaat met bewust kinderlozen, vind ik het raar dat je zelf ook je vooroordelen over een andere groep vlijtig neerschrijft. En maar klagen over onbegrip voor je eigen keuzes, maar zelf loop je over van onbegrip voor de keuzes van een ander en ben je die nu al aardig wat postings lang in een hokje aan het drukken. Wil je zelf niet veroordeeld worden, veroordeel dan eerst een ander niet. You get what you give.
Overigens ben ik nog geen moeke of moeder
En als het zover is en ik verander van een hip en happening-vrouw in een super moeke, ben ik daar zelf bij, is dat mijn eigen keuze en maakt me dat op dat moment onwijs gelukkig. Los van wat andere moeders of kinderloze vrouwen ervan vinden. De enige die ik hierbij betrek en waar ik rekening mee heb te houden is mijn partner. Wat de buitenwereld dan denkt of vindt, zal me werkelijk de dagelijkse poepluiers roesten.
zaterdag 16 oktober 2010 om 14:14
Ik ga hier niet meer posten ook, want het is van een topic tegen vooroordelen veranderd in een topic vol vooroordelen. En als een moeder dan hier schrijft dingen anders te doen dan het beeld dat een aantal van jullie van moeders hebben en het heeft je goedkeuring, hangen jullie de vlag uit. Terwijl er ZAT moeders zijn die geen moeke zijn. En los daarvan is moeke zijn net zoveel een prive-aangelegenheid als kinderloos willen zijn. Kortom een aantal van jullie hangt ook enkel de vlag uit op momenten van herkenning en dingen die ver van je bed zijn veroordeel je net zo hard. Dus niet meer zo verbaasd zijn als je zelf stuit op onbegrip. Haal diep adem en denk "ach ja zo onnozel ben ik af en toe eigenlijk ook wel, onbekend maakt onbemind".
zaterdag 16 oktober 2010 om 15:22
quote:Iwannalive schreef op 16 oktober 2010 @ 14:14:
Ik ga hier niet meer posten ook, want het is van een topic tegen vooroordelen veranderd in een topic vol vooroordelen. En als een moeder dan hier schrijft dingen anders te doen dan het beeld dat een aantal van jullie van moeders hebben en het heeft je goedkeuring, hangen jullie de vlag uit. Terwijl er ZAT moeders zijn die geen moeke zijn. En los daarvan is moeke zijn net zoveel een prive-aangelegenheid als kinderloos willen zijn. Kortom een aantal van jullie hangt ook enkel de vlag uit op momenten van herkenning en dingen die ver van je bed zijn veroordeel je net zo hard. Dus niet meer zo verbaasd zijn als je zelf stuit op onbegrip. Haal diep adem en denk "ach ja zo onnozel ben ik af en toe eigenlijk ook wel, onbekend maakt onbemind".
Dus jij zegt hiermee dat je alleen voor je man en (toekomstige) kind hoeft te leven? Je hoeft volgens jou dus geen enkele rekening te houden met (de gevoelens van) andere mensen, en kunt doen waar je zin in hebt? Hmmmm, ik ben blij dat jij niet in mijn vriendenkring of familie zit. Bijzonder onvriendelijk gedrag vind ik dat.
Hoe kom je er overigens bij dat wij moekes zouden veroordelen? Dat moeten die dames helemaal zelf weten, ik hoef er alleen niet perse mee om te gaan, juist vanwege het beperken van je wereldbeeld door zo krampachtig moeke uit te hangen. Dat mag ik best vinden. Jij mag ook vinden dat kindervrij zijn raar is, alleen er is niets in de wereld dat mij tegenhoud om toch uit te leggen (of dat in ieder geval proberen te doen) wat mij beweegt, en graag enkele misverstanden (kinderhater, moederhater, egoisme) uit de wereld te helpen.
Ik ga hier niet meer posten ook, want het is van een topic tegen vooroordelen veranderd in een topic vol vooroordelen. En als een moeder dan hier schrijft dingen anders te doen dan het beeld dat een aantal van jullie van moeders hebben en het heeft je goedkeuring, hangen jullie de vlag uit. Terwijl er ZAT moeders zijn die geen moeke zijn. En los daarvan is moeke zijn net zoveel een prive-aangelegenheid als kinderloos willen zijn. Kortom een aantal van jullie hangt ook enkel de vlag uit op momenten van herkenning en dingen die ver van je bed zijn veroordeel je net zo hard. Dus niet meer zo verbaasd zijn als je zelf stuit op onbegrip. Haal diep adem en denk "ach ja zo onnozel ben ik af en toe eigenlijk ook wel, onbekend maakt onbemind".
Dus jij zegt hiermee dat je alleen voor je man en (toekomstige) kind hoeft te leven? Je hoeft volgens jou dus geen enkele rekening te houden met (de gevoelens van) andere mensen, en kunt doen waar je zin in hebt? Hmmmm, ik ben blij dat jij niet in mijn vriendenkring of familie zit. Bijzonder onvriendelijk gedrag vind ik dat.
Hoe kom je er overigens bij dat wij moekes zouden veroordelen? Dat moeten die dames helemaal zelf weten, ik hoef er alleen niet perse mee om te gaan, juist vanwege het beperken van je wereldbeeld door zo krampachtig moeke uit te hangen. Dat mag ik best vinden. Jij mag ook vinden dat kindervrij zijn raar is, alleen er is niets in de wereld dat mij tegenhoud om toch uit te leggen (of dat in ieder geval proberen te doen) wat mij beweegt, en graag enkele misverstanden (kinderhater, moederhater, egoisme) uit de wereld te helpen.
Your life could depend on this. Don't blink. Don't even blink. Blink and you're dead. They are fast. Faster than you can believe. Don't turn your back, don't look away, and don't blink! Good luck. - The Doctor
