Psyche
alle pijlers
Is het vreemd als je als vrouw niets hebt met kinderen?
woensdag 13 oktober 2010 om 16:12
Ik weet eigenlijk niet zo goed of ik dit onderwerp wel onder Psyche moet plaatsen maar ik weet even geen betere plek. Vanaf mijn 30e zijn er steeds meer mensen in mijn omgeving die kinderen krijgen of mensen die van mening zijn dat ik een 'geweldige' moeder zou zijn. Inmiddels ben ik 33 en tot op de dag van vandaag heb ik niet het gevoel dat ik iets mis en mijn vriend denkt er net zo over. Wat is je probleem dan? Nou ik heb geen probleem maar het schijnt ABNORMAAL te zijn als ik eerlijk aangeef dat ik weinig heb met kinderen. Het is niet zo dat ik een hekel aan ze heb want op afstand zijn ze best leuk maar ik moet er gewoon niet aan denken om ze zelf te hebben. Maar het is nog steeds een onderwerp wat heel gevoelig ligt bij heel veel vrouwen. Ben van mening dat je beter bewust voor geen kinderen kan kiezen dan dat je toch wel overstag gaat en er spijt van hebt want ik lees de laatste tijd steeds meer verhalen over moeders die zeggen 'was ik er maar nooit aan begonnen'. Zijn er meer vrouwen die mijn 'gevoel' met mij delen?
woensdag 13 oktober 2010 om 17:57
Of je wel of geen kinderen wilt moet iedereen zelf weten. Maar persoonlijk vind ik mensen die "niets met kinderen hebben" eigenlijk wel raar. Hoe kan je niets met kinderen hebben? Je was zelf ooit ook kind. Misschien zit er wel een genetische reden achter die wij nog niet kennen. Maar die faalt dan wel, want er zijn helaas teveel nerds die kinderen als kauwgomballen eruit ploppen om ze vervolgens te verwaarlozen, mishandelen of misbruiken.
Niet altijd, maar toch wel vaak krijg je als reden van de bewust kinderlozen allemaal praktische bezwaren. Men wil kunnen blijven reizen, onafhankelijk blijven, niet hoeven inbinden qua financien, kinderen maken zoveel rotzooi, men wil niet delen, je hebt nooit meer tijd voor jezelf en je bezigheden. Waar draait het leven dan om? Om de liefde of de spulletjes?
Ik ken in mijn nabije omgeving een voorbeeld van iemand die echt anti-kind was en nu heeft hij (ongepland) al een aantal jaren het liefste kindje van de wereld heeft, zoals hij dat zegt, heeft hij daar alles voor over. Hij is er als persoon ook veel leuker op geworden (zijn zijn eigen woorden).
Ik denk eigenlijk dat in ieder geval de liefde voor kinderen in een ieder zijn hart hoort te zitten, al is het maar een beetje, zeker als ze klein zijn, ze zijn totaal niet bedreigend, zien er aandoenlijk uit (net als jonge dieren, daar kan je toch ook niet aan voorbij lopen zonder een glimlach op je mond te krijgen) en zonder een volwassenen redden ze het niet. Of je ze uiteindelijk wel of niet zelf neemt is een tweede.
Niet altijd, maar toch wel vaak krijg je als reden van de bewust kinderlozen allemaal praktische bezwaren. Men wil kunnen blijven reizen, onafhankelijk blijven, niet hoeven inbinden qua financien, kinderen maken zoveel rotzooi, men wil niet delen, je hebt nooit meer tijd voor jezelf en je bezigheden. Waar draait het leven dan om? Om de liefde of de spulletjes?
Ik ken in mijn nabije omgeving een voorbeeld van iemand die echt anti-kind was en nu heeft hij (ongepland) al een aantal jaren het liefste kindje van de wereld heeft, zoals hij dat zegt, heeft hij daar alles voor over. Hij is er als persoon ook veel leuker op geworden (zijn zijn eigen woorden).
Ik denk eigenlijk dat in ieder geval de liefde voor kinderen in een ieder zijn hart hoort te zitten, al is het maar een beetje, zeker als ze klein zijn, ze zijn totaal niet bedreigend, zien er aandoenlijk uit (net als jonge dieren, daar kan je toch ook niet aan voorbij lopen zonder een glimlach op je mond te krijgen) en zonder een volwassenen redden ze het niet. Of je ze uiteindelijk wel of niet zelf neemt is een tweede.
woensdag 13 oktober 2010 om 17:59
Ja, inderdaad het is een gevoel. Dat vertellen ze dan ook. Maar waarom blijft dat gevoel niet hangen?
En ook nog een goede: bij scheidingen: ja, hij/zij moest zonodig kinderen.
Om over huwelijken die stuk lopen na twee kleine kinderen nog maar te zwijgen. Zulke leuke stellen heb ik uit elkaar zien gaan of ontzettende problemen hebben, dood en dood moe zijn. Geen tijd meer voor elkaar. Ja, eh zijn de tropenjaren. Nou, ik zit liever in de tropen.
En ook nog een goede: bij scheidingen: ja, hij/zij moest zonodig kinderen.
Om over huwelijken die stuk lopen na twee kleine kinderen nog maar te zwijgen. Zulke leuke stellen heb ik uit elkaar zien gaan of ontzettende problemen hebben, dood en dood moe zijn. Geen tijd meer voor elkaar. Ja, eh zijn de tropenjaren. Nou, ik zit liever in de tropen.
woensdag 13 oktober 2010 om 18:02
woensdag 13 oktober 2010 om 18:03
quote:roosje4 schreef op 13 oktober 2010 @ 17:49:
Sommige vrienden/kennisen/collega's zeggen eerlijk: ik hou het maar bij 1, wat valt het me tegen.
Of: als ik van te voren geweten had dat het zo zwaar was, was ik er nooit aan begonnen. En dan verzand ik altijd in de discussie: waarom weet ik dan wel va nte voren dat het zwaar is en jij niet?
Dat vind ik idd ook vreemd dat men zich dat niet van te voren kon voorstellen. Ik krijg het alleen al spaans benauwd bij 't idee jarenlang vast te zitten aan de verantwoordelijkheid. Je mag niet meer spontaan je huis uit om even om boodschappen te gaan, nee, je hoort dan je kind ofwel mee te nemen ofwel oppas te regelen. De gedachte aan zo'n soort leven vliegt mij naar de strot. Daar kan ik écht helemaal niet tegen. En dat is nog maar 1 klein facetje.
Ik zou bang zijn zo'n kind wat aan te doen als het de hele tijd loopt te 'waarommen', of te dreinen en jengelen. En babies die je dagelijks aan en uit moet kleden. Dat getut met poppen was ik ook al vroegtijdig zat.
Nee, 't is echt niet mijn ding en ben blij dat ik me dat al vroeg realiseerde. Je kunt op veel gebied 'ns wat uitproberen (studie, werk, lifestyle) maar daarmee kun je nog switchen als het je niet bevalt en dat kan nu eenmaal met 'n kind niet.
Sommige vrienden/kennisen/collega's zeggen eerlijk: ik hou het maar bij 1, wat valt het me tegen.
Of: als ik van te voren geweten had dat het zo zwaar was, was ik er nooit aan begonnen. En dan verzand ik altijd in de discussie: waarom weet ik dan wel va nte voren dat het zwaar is en jij niet?
Dat vind ik idd ook vreemd dat men zich dat niet van te voren kon voorstellen. Ik krijg het alleen al spaans benauwd bij 't idee jarenlang vast te zitten aan de verantwoordelijkheid. Je mag niet meer spontaan je huis uit om even om boodschappen te gaan, nee, je hoort dan je kind ofwel mee te nemen ofwel oppas te regelen. De gedachte aan zo'n soort leven vliegt mij naar de strot. Daar kan ik écht helemaal niet tegen. En dat is nog maar 1 klein facetje.
Ik zou bang zijn zo'n kind wat aan te doen als het de hele tijd loopt te 'waarommen', of te dreinen en jengelen. En babies die je dagelijks aan en uit moet kleden. Dat getut met poppen was ik ook al vroegtijdig zat.
Nee, 't is echt niet mijn ding en ben blij dat ik me dat al vroeg realiseerde. Je kunt op veel gebied 'ns wat uitproberen (studie, werk, lifestyle) maar daarmee kun je nog switchen als het je niet bevalt en dat kan nu eenmaal met 'n kind niet.
woensdag 13 oktober 2010 om 18:05
quote:elninjoo schreef op 13 oktober 2010 @ 17:39:
Overigens stoort 't me niet als mensen me vragen waarom ik geen kinderen heb. Heb daar genoeg goede motivatie voor. Ik ben net zo schaamteloos terug met vragen waarom iemand ze wel neemt. Vooral mensen die voorheen 'n vrij en luxe leven hadden. Dan vraag ik me dus oprecht af of ze die vrijheid en luxe niet gaan missen als ze er 'n kostenpost bijkrijgen en er vaak in inkomen op achteruit gaan.
Dit bedoel ik dus. Voor jou is enkel zichtbaar wat ze er op "achteruit gaan", de materiele zaken. Maar wat ze ervoor terug krijgen "onvoorwaardelijke liefde" dat gaat toch verder dan dat grote huis.
Een kinderhandje dat de jouwe pakt, je lachend in de ogen kijkt en trots de woorden zegt die je hem geleerd hebt (of nou net dat ene woord zegt met een K, die je liever had dat ie niet had opgevangen haha). Daar kan voor mij geen luxe tegen op.
Overigens stoort 't me niet als mensen me vragen waarom ik geen kinderen heb. Heb daar genoeg goede motivatie voor. Ik ben net zo schaamteloos terug met vragen waarom iemand ze wel neemt. Vooral mensen die voorheen 'n vrij en luxe leven hadden. Dan vraag ik me dus oprecht af of ze die vrijheid en luxe niet gaan missen als ze er 'n kostenpost bijkrijgen en er vaak in inkomen op achteruit gaan.
Dit bedoel ik dus. Voor jou is enkel zichtbaar wat ze er op "achteruit gaan", de materiele zaken. Maar wat ze ervoor terug krijgen "onvoorwaardelijke liefde" dat gaat toch verder dan dat grote huis.
Een kinderhandje dat de jouwe pakt, je lachend in de ogen kijkt en trots de woorden zegt die je hem geleerd hebt (of nou net dat ene woord zegt met een K, die je liever had dat ie niet had opgevangen haha). Daar kan voor mij geen luxe tegen op.
woensdag 13 oktober 2010 om 18:06
Ik denk dat je er echt totaal niets van snapt Iwannalive, want vele bewust kinderlozen zijn helemaal niet anti-kind, maar willen ze zelf niet hebben.
Die liefde geven ze liever aan hun partner, hun familie, hun vrienden en hun huisdieren dan aan hun eigen kind, omdat ze dat oergevoel tot voortplanting en verzorging niet hebben.
Verder draait het zeker ook niet alleen op praktische bezwaren, maar om het gevoel dat het leven ook zonder kinderen zinvol en leuk is en dat kinderen dus niets toevoegen.
Tenslotte heeft het ook niets met spulletjes en materiële zaken te maken, want ik ben bijvoorbeeld beslist niet rijk, ook niet zonder kinderen.
Zie het als lesbisch zijn: daaraan vraag je toch ook niet waarom ze geen sex met een man willen? Ze voelen het anders en that's it.
Die liefde geven ze liever aan hun partner, hun familie, hun vrienden en hun huisdieren dan aan hun eigen kind, omdat ze dat oergevoel tot voortplanting en verzorging niet hebben.
Verder draait het zeker ook niet alleen op praktische bezwaren, maar om het gevoel dat het leven ook zonder kinderen zinvol en leuk is en dat kinderen dus niets toevoegen.
Tenslotte heeft het ook niets met spulletjes en materiële zaken te maken, want ik ben bijvoorbeeld beslist niet rijk, ook niet zonder kinderen.
Zie het als lesbisch zijn: daaraan vraag je toch ook niet waarom ze geen sex met een man willen? Ze voelen het anders en that's it.
woensdag 13 oktober 2010 om 18:07
quote:Iwannalive schreef op 13 oktober 2010 @ 18:05:
[...]
Dit bedoel ik dus. Voor jou is enkel zichtbaar wat ze er op "achteruit gaan", de materiele zaken. Maar wat ze ervoor terug krijgen "onvoorwaardelijke liefde" dat gaat toch verder dan dat grote huis.
Een kinderhandje dat de jouwe pakt, je lachend in de ogen kijkt en trots de woorden zegt die je hem geleerd hebt (of nou net dat ene woord zegt met een K, die je liever had dat ie niet had opgevangen haha). Daar kan voor mij geen luxe tegen op.Voor jou ja, ik voel daar niets bij....
[...]
Dit bedoel ik dus. Voor jou is enkel zichtbaar wat ze er op "achteruit gaan", de materiele zaken. Maar wat ze ervoor terug krijgen "onvoorwaardelijke liefde" dat gaat toch verder dan dat grote huis.
Een kinderhandje dat de jouwe pakt, je lachend in de ogen kijkt en trots de woorden zegt die je hem geleerd hebt (of nou net dat ene woord zegt met een K, die je liever had dat ie niet had opgevangen haha). Daar kan voor mij geen luxe tegen op.Voor jou ja, ik voel daar niets bij....
woensdag 13 oktober 2010 om 18:08
quote:roosje4 schreef op 13 oktober 2010 @ 18:02:
@Iwannalive, ik heb het gevoel gewoon niet. Het heeft niets met praktische bezwaren te maken. Ik heb veel dieren die me geld kosten, tijd in moet steken, hokken schoon moet maken. Oppas regelen voor vakantie. En het kost me geen enkele moeite.
Wat ik heb met dieren, heb ik niet met kinderen.Ik heb precies hetzelfde en als je met dieren werkt net als ik, kom je talloze mensen tegen die precies hetzelfde voelen.
@Iwannalive, ik heb het gevoel gewoon niet. Het heeft niets met praktische bezwaren te maken. Ik heb veel dieren die me geld kosten, tijd in moet steken, hokken schoon moet maken. Oppas regelen voor vakantie. En het kost me geen enkele moeite.
Wat ik heb met dieren, heb ik niet met kinderen.Ik heb precies hetzelfde en als je met dieren werkt net als ik, kom je talloze mensen tegen die precies hetzelfde voelen.
woensdag 13 oktober 2010 om 18:09
quote:roosje4 schreef op 13 oktober 2010 @ 18:02:
@Iwannalive, ik heb het gevoel gewoon niet. Het heeft niets met praktische bezwaren te maken. Ik heb veel dieren die me geld kosten, tijd in moet steken, hokken schoon moet maken. Oppas regelen voor vakantie. En het kost me geen enkele moeite.
Wat ik heb met dieren, heb ik niet met kinderen.Okay dan. Ik schreef ook "niet altijd".
@Iwannalive, ik heb het gevoel gewoon niet. Het heeft niets met praktische bezwaren te maken. Ik heb veel dieren die me geld kosten, tijd in moet steken, hokken schoon moet maken. Oppas regelen voor vakantie. En het kost me geen enkele moeite.
Wat ik heb met dieren, heb ik niet met kinderen.Okay dan. Ik schreef ook "niet altijd".
woensdag 13 oktober 2010 om 18:10
quote:Iwannalive schreef op 13 oktober 2010 @ 17:57:
Of je wel of geen kinderen wilt moet iedereen zelf weten. Maar persoonlijk vind ik mensen die "niets met kinderen hebben" eigenlijk wel raar. Hoe kan je niets met kinderen hebben? Je was zelf ooit ook kind. Misschien zit er wel een genetische reden achter die wij nog niet kennen. Maar die faalt dan wel, want er zijn helaas teveel nerds die kinderen als kauwgomballen eruit ploppen om ze vervolgens te verwaarlozen, mishandelen of misbruiken.Omdat je zelf kind bent geweest moet je perse iets met kinderen hebben? Dat is een kromme redenering. Omdat ik kan basketballen (en daar ook nog lang genoeg voor ben), wil niet zeggen dat ik dan maar prof-basketballer word, dat lijkt me helemaal niets. Omdat ik goed kan koken, wil niet zeggen dat ik professioneel kok ga worden. Nee, die vlieger gaat niet op, beste Iwannalive.quote:Iwannalive schreef op 13 oktober 2010 @ 17:57:Niet altijd, maar toch wel vaak krijg je als reden van de bewust kinderlozen allemaal praktische bezwaren. Men wil kunnen blijven reizen, onafhankelijk blijven, niet hoeven inbinden qua financien, kinderen maken zoveel rotzooi, men wil niet delen, je hebt nooit meer tijd voor jezelf en je bezigheden. Waar draait het leven dan om? Om de liefde of de spulletjes? Dit soort beweegredenen spelen voor kindervrijen mee in de overweging geen kinderen te willen. Het is zelden de hoofdreden. Die is simpelweg: wij hebben er geen enkele behoefte aan. Het probleem bij deze zinsnede is echter dat men dat niet voetstoots aanneemt, maar door gaat vragen... Het is niet slim van een kindervrije om er dieper op in te gaan en met andere redenen aan te komen, want hierdoor ontstaat een scheef beeld van de gemiddelde kindervrije. (alhoewel er vast een aantal zijn die wel om door jouw beschreven redenen een weloverwogen beslissing hebben genomen hoor)quote:Iwannalive schreef op 13 oktober 2010 @ 17:57:Ik ken in mijn nabije omgeving een voorbeeld van iemand die echt anti-kind was en nu heeft hij (ongepland) al een aantal jaren het liefste kindje van de wereld heeft, zoals hij dat zegt, heeft hij daar alles voor over. Hij is er als persoon ook veel leuker op geworden (zijn zijn eigen woorden). Tja dat kan. Ik ken ook mensen die spijt hebben als haren op hun hoofd van het feit dat ze toch kinderen hebben gekregen. Dat maakt het overigens geen slechte ouders, maar (deels) wel ongelukkig.quote:Iwannalive schreef op 13 oktober 2010 @ 17:57:Ik denk eigenlijk dat in ieder geval de liefde voor kinderen in een ieder zijn hart hoort te zitten, al is het maar een beetje, zeker als ze klein zijn, ze zijn totaal niet bedreigend, zien er aandoenlijk uit (net als jonge dieren, daar kan je toch ook niet aan voorbij lopen zonder een glimlach op je mond te krijgen) en zonder een volwassenen redden ze het niet. Of je ze uiteindelijk wel of niet zelf neemt is een tweede.Dat kan je vinden, maar dat is nu eenmaal niet zo. Er zijn echt, serieus, zeker weten waar, totaal niet onder de indruk zijn van een klein kind. Ik heb het ook niet op baby's, kleuters, peuters en anderszins nog niet redelijk denkende wezens. Ik vind kinderen pas leuk vanaf puberleeftijd. Dat kan... Vast niet normaal of zo, maar wat maakt dat nu uit?
Of je wel of geen kinderen wilt moet iedereen zelf weten. Maar persoonlijk vind ik mensen die "niets met kinderen hebben" eigenlijk wel raar. Hoe kan je niets met kinderen hebben? Je was zelf ooit ook kind. Misschien zit er wel een genetische reden achter die wij nog niet kennen. Maar die faalt dan wel, want er zijn helaas teveel nerds die kinderen als kauwgomballen eruit ploppen om ze vervolgens te verwaarlozen, mishandelen of misbruiken.Omdat je zelf kind bent geweest moet je perse iets met kinderen hebben? Dat is een kromme redenering. Omdat ik kan basketballen (en daar ook nog lang genoeg voor ben), wil niet zeggen dat ik dan maar prof-basketballer word, dat lijkt me helemaal niets. Omdat ik goed kan koken, wil niet zeggen dat ik professioneel kok ga worden. Nee, die vlieger gaat niet op, beste Iwannalive.quote:Iwannalive schreef op 13 oktober 2010 @ 17:57:Niet altijd, maar toch wel vaak krijg je als reden van de bewust kinderlozen allemaal praktische bezwaren. Men wil kunnen blijven reizen, onafhankelijk blijven, niet hoeven inbinden qua financien, kinderen maken zoveel rotzooi, men wil niet delen, je hebt nooit meer tijd voor jezelf en je bezigheden. Waar draait het leven dan om? Om de liefde of de spulletjes? Dit soort beweegredenen spelen voor kindervrijen mee in de overweging geen kinderen te willen. Het is zelden de hoofdreden. Die is simpelweg: wij hebben er geen enkele behoefte aan. Het probleem bij deze zinsnede is echter dat men dat niet voetstoots aanneemt, maar door gaat vragen... Het is niet slim van een kindervrije om er dieper op in te gaan en met andere redenen aan te komen, want hierdoor ontstaat een scheef beeld van de gemiddelde kindervrije. (alhoewel er vast een aantal zijn die wel om door jouw beschreven redenen een weloverwogen beslissing hebben genomen hoor)quote:Iwannalive schreef op 13 oktober 2010 @ 17:57:Ik ken in mijn nabije omgeving een voorbeeld van iemand die echt anti-kind was en nu heeft hij (ongepland) al een aantal jaren het liefste kindje van de wereld heeft, zoals hij dat zegt, heeft hij daar alles voor over. Hij is er als persoon ook veel leuker op geworden (zijn zijn eigen woorden). Tja dat kan. Ik ken ook mensen die spijt hebben als haren op hun hoofd van het feit dat ze toch kinderen hebben gekregen. Dat maakt het overigens geen slechte ouders, maar (deels) wel ongelukkig.quote:Iwannalive schreef op 13 oktober 2010 @ 17:57:Ik denk eigenlijk dat in ieder geval de liefde voor kinderen in een ieder zijn hart hoort te zitten, al is het maar een beetje, zeker als ze klein zijn, ze zijn totaal niet bedreigend, zien er aandoenlijk uit (net als jonge dieren, daar kan je toch ook niet aan voorbij lopen zonder een glimlach op je mond te krijgen) en zonder een volwassenen redden ze het niet. Of je ze uiteindelijk wel of niet zelf neemt is een tweede.Dat kan je vinden, maar dat is nu eenmaal niet zo. Er zijn echt, serieus, zeker weten waar, totaal niet onder de indruk zijn van een klein kind. Ik heb het ook niet op baby's, kleuters, peuters en anderszins nog niet redelijk denkende wezens. Ik vind kinderen pas leuk vanaf puberleeftijd. Dat kan... Vast niet normaal of zo, maar wat maakt dat nu uit?
Your life could depend on this. Don't blink. Don't even blink. Blink and you're dead. They are fast. Faster than you can believe. Don't turn your back, don't look away, and don't blink! Good luck. - The Doctor
woensdag 13 oktober 2010 om 18:10
Dat we zelf ook kind zijn geweest vind ik zo'n stomme opmerking. Wij zijn die kinderperiode toch ontgroeid? Ik vond als kind jongere kinderen al vaak stom en irritant en trok regelmatig met kinderen op die 'n paar jaar ouder waren. Het heeft me gewoon nooit gelegen. Ik speelde ook geen 'vadertje en moedertje', maar avontuurlijkere spelletjes zoals cowboy/indiaan, of politie/boef e.d.
woensdag 13 oktober 2010 om 18:13
@Iwannalive, bij mij verschijnt er geen glimlach om mijn mond als ik kinderen zie, wel bij pasgeboren diertjes.
Met babies heb ik zowieso niets. Vanaf de pubertijd vind ik ze nog wel leuk worden. Maar om die reden een kind te nemen lijkt me niet verstandig.
Nog eentje van een collega: ik vroeg haar waarom ze een kind had genomen, want he, het wordt ook altijd aan mij gevraagd waarom ik ze niet wil. Het antwoord vond ik stuitend: anders zit ik op mijn oude dag alleen!! Tja.
Met babies heb ik zowieso niets. Vanaf de pubertijd vind ik ze nog wel leuk worden. Maar om die reden een kind te nemen lijkt me niet verstandig.
Nog eentje van een collega: ik vroeg haar waarom ze een kind had genomen, want he, het wordt ook altijd aan mij gevraagd waarom ik ze niet wil. Het antwoord vond ik stuitend: anders zit ik op mijn oude dag alleen!! Tja.
woensdag 13 oktober 2010 om 18:13
quote:Hasse88 schreef op 13 oktober 2010 @ 18:10:
[...]
Omdat je zelf kind bent geweest moet je perse iets met kinderen hebben? Dat is een kromme redenering. Omdat ik kan basketballen (en daar ook nog lang genoeg voor ben), wil niet zeggen dat ik dan maar prof-basketballer word, dat lijkt me helemaal niets. Omdat ik goed kan koken, wil niet zeggen dat ik professioneel kok ga worden. Nee, die vlieger gaat niet op, beste Iwannalive.
[...]
Dit soort beweegredenen spelen voor kindervrijen mee in de overweging geen kinderen te willen. Het is zelden de hoofdreden. Die is simpelweg: wij hebben er geen enkele behoefte aan. Het probleem bij deze zinsnede is echter dat men dat niet voetstoots aanneemt, maar door gaat vragen... Het is niet slim van een kindervrije om er dieper op in te gaan en met andere redenen aan te komen, want hierdoor ontstaat een scheef beeld van de gemiddelde kindervrije. (alhoewel er vast een aantal zijn die wel om door jouw beschreven redenen een weloverwogen beslissing hebben genomen hoor)
[...]
Tja dat kan. Ik ken ook mensen die spijt hebben als haren op hun hoofd van het feit dat ze toch kinderen hebben gekregen. Dat maakt het overigens geen slechte ouders, maar (deels) wel ongelukkig.
[...]
Dat kan je vinden, maar dat is nu eenmaal niet zo. Er zijn echt, serieus, zeker weten waar, totaal niet onder de indruk zijn van een klein kind. Ik heb het ook niet op baby's, kleuters, peuters en anderszins nog niet redelijk denkende wezens. Ik vind kinderen pas leuk vanaf puberleeftijd. Dat kan... Vast niet normaal of zo, maar wat maakt dat nu uit?
Ik sluit me hier helemaal bij aan.
@ Iwannalive: je moet jouw ideeën over kinderlozen gewoon loslaten en lezen wat er staat. Wij vertellen hier de echte redenen, omdat wij dat zo voelen....
[...]
Omdat je zelf kind bent geweest moet je perse iets met kinderen hebben? Dat is een kromme redenering. Omdat ik kan basketballen (en daar ook nog lang genoeg voor ben), wil niet zeggen dat ik dan maar prof-basketballer word, dat lijkt me helemaal niets. Omdat ik goed kan koken, wil niet zeggen dat ik professioneel kok ga worden. Nee, die vlieger gaat niet op, beste Iwannalive.
[...]
Dit soort beweegredenen spelen voor kindervrijen mee in de overweging geen kinderen te willen. Het is zelden de hoofdreden. Die is simpelweg: wij hebben er geen enkele behoefte aan. Het probleem bij deze zinsnede is echter dat men dat niet voetstoots aanneemt, maar door gaat vragen... Het is niet slim van een kindervrije om er dieper op in te gaan en met andere redenen aan te komen, want hierdoor ontstaat een scheef beeld van de gemiddelde kindervrije. (alhoewel er vast een aantal zijn die wel om door jouw beschreven redenen een weloverwogen beslissing hebben genomen hoor)
[...]
Tja dat kan. Ik ken ook mensen die spijt hebben als haren op hun hoofd van het feit dat ze toch kinderen hebben gekregen. Dat maakt het overigens geen slechte ouders, maar (deels) wel ongelukkig.
[...]
Dat kan je vinden, maar dat is nu eenmaal niet zo. Er zijn echt, serieus, zeker weten waar, totaal niet onder de indruk zijn van een klein kind. Ik heb het ook niet op baby's, kleuters, peuters en anderszins nog niet redelijk denkende wezens. Ik vind kinderen pas leuk vanaf puberleeftijd. Dat kan... Vast niet normaal of zo, maar wat maakt dat nu uit?
Ik sluit me hier helemaal bij aan.
@ Iwannalive: je moet jouw ideeën over kinderlozen gewoon loslaten en lezen wat er staat. Wij vertellen hier de echte redenen, omdat wij dat zo voelen....
woensdag 13 oktober 2010 om 18:16
quote:roosje4 schreef op 13 oktober 2010 @ 18:13:
Nog eentje van een collega: ik vroeg haar waarom ze een kind had genomen, want he, het wordt ook altijd aan mij gevraagd waarom ik ze niet wil. Het antwoord vond ik stuitend: anders zit ik op mijn oude dag alleen!! Tja.
Ze moet ook maar afwachten of haar kind haar komt opzoeken als ze oud is.
Als het een beetje tegenzit verbreekt dat kind op z'n 16e al het contact.
Nog eentje van een collega: ik vroeg haar waarom ze een kind had genomen, want he, het wordt ook altijd aan mij gevraagd waarom ik ze niet wil. Het antwoord vond ik stuitend: anders zit ik op mijn oude dag alleen!! Tja.
Ze moet ook maar afwachten of haar kind haar komt opzoeken als ze oud is.
Als het een beetje tegenzit verbreekt dat kind op z'n 16e al het contact.
woensdag 13 oktober 2010 om 18:18
quote:viva1973 schreef op 13 oktober 2010 @ 18:16:
[...]
Ze moet ook maar afwachten of haar kind haar komt opzoeken als ze oud is.
Als het een beetje tegenzit verbreekt dat kind op z'n 16e al het contact.Of, god forbid, een crimineeltje word en in de bak beland, onder een auto loopt, niet gezond is, een hartgrondige hekel aan zijn/haar ouders krijgt, een bitch van een vrouw of een eikel van een vent aan de haak slaat, naar het buitenland verhuisd.... Alles kan he? Niets staat vast in het leven, behalve dat je belasting betaald en de zon voor niets opkomt...
[...]
Ze moet ook maar afwachten of haar kind haar komt opzoeken als ze oud is.
Als het een beetje tegenzit verbreekt dat kind op z'n 16e al het contact.Of, god forbid, een crimineeltje word en in de bak beland, onder een auto loopt, niet gezond is, een hartgrondige hekel aan zijn/haar ouders krijgt, een bitch van een vrouw of een eikel van een vent aan de haak slaat, naar het buitenland verhuisd.... Alles kan he? Niets staat vast in het leven, behalve dat je belasting betaald en de zon voor niets opkomt...
Your life could depend on this. Don't blink. Don't even blink. Blink and you're dead. They are fast. Faster than you can believe. Don't turn your back, don't look away, and don't blink! Good luck. - The Doctor
woensdag 13 oktober 2010 om 18:21
woensdag 13 oktober 2010 om 18:22
quote:iris1969 schreef op 13 oktober 2010 @ 18:08:
[...]
Ik heb precies hetzelfde en als je met dieren werkt net als ik, kom je talloze mensen tegen die precies hetzelfde voelen.Je schrijft net iets over geen behoefte hebben aan verzorging, maar dieren bied je toch ook die verzorging en aandacht, kosten ook geld en ruimte. Het verschil is volgens mij dat je met dieren de controle hebt. Met kinderen verlies je een groot deel van de controle, dat is een groot verschil. Een kind gaat op je gevoel zitten, prikt er doorheen, stelt vragen, maakt emoties los. Ik denk even hard op.
Soms denk ik dat mensen die "niks met kinderen hebben" bang zijn voor de kwetsbaarheid die het met zich meebrengt, weten dat je verandert door kinderen. Niks komt dichterbij dan je eigen vlees en bloed.
Maar ik besef me wel dat ik vanuit mijn eigen referentiekader er tegen aan kijk.
Ondanks wat ik nu schrijf, ik vind echt dat iedereen zelf moet leven zoals hij zij dat wil, als men niemand kwetst of pijn doet, prima toch. Leven en laten leven.
[...]
Ik heb precies hetzelfde en als je met dieren werkt net als ik, kom je talloze mensen tegen die precies hetzelfde voelen.Je schrijft net iets over geen behoefte hebben aan verzorging, maar dieren bied je toch ook die verzorging en aandacht, kosten ook geld en ruimte. Het verschil is volgens mij dat je met dieren de controle hebt. Met kinderen verlies je een groot deel van de controle, dat is een groot verschil. Een kind gaat op je gevoel zitten, prikt er doorheen, stelt vragen, maakt emoties los. Ik denk even hard op.
Soms denk ik dat mensen die "niks met kinderen hebben" bang zijn voor de kwetsbaarheid die het met zich meebrengt, weten dat je verandert door kinderen. Niks komt dichterbij dan je eigen vlees en bloed.
Maar ik besef me wel dat ik vanuit mijn eigen referentiekader er tegen aan kijk.
Ondanks wat ik nu schrijf, ik vind echt dat iedereen zelf moet leven zoals hij zij dat wil, als men niemand kwetst of pijn doet, prima toch. Leven en laten leven.
woensdag 13 oktober 2010 om 18:22
woensdag 13 oktober 2010 om 18:24
quote:Iwannalive schreef op 13 oktober 2010 @ 18:22:
[...]
Je schrijft net iets over geen behoefte hebben aan verzorging, maar dieren bied je toch ook die verzorging en aandacht, kosten ook geld en ruimte. Het verschil is volgens mij dat je met dieren de controle hebt. Met kinderen verlies je een groot deel van de controle, dat is een groot verschil. Een kind gaat op je gevoel zitten, prikt er doorheen, stelt vragen, maakt emoties los. Ik denk even hard op.
.Maar bovenstaande geldt ook voor dieren. Die gaan ook op je gevoel zitten, prikken er OOK doorheen want je kunt ze niet voor de gek houden, en ze maken emoties los. Ze stellen alleen geen vragen, en het is allemaal minder gecompliceerd met minder grote gevolgen voor jezelf, voor je eigen leven.
[...]
Je schrijft net iets over geen behoefte hebben aan verzorging, maar dieren bied je toch ook die verzorging en aandacht, kosten ook geld en ruimte. Het verschil is volgens mij dat je met dieren de controle hebt. Met kinderen verlies je een groot deel van de controle, dat is een groot verschil. Een kind gaat op je gevoel zitten, prikt er doorheen, stelt vragen, maakt emoties los. Ik denk even hard op.
.Maar bovenstaande geldt ook voor dieren. Die gaan ook op je gevoel zitten, prikken er OOK doorheen want je kunt ze niet voor de gek houden, en ze maken emoties los. Ze stellen alleen geen vragen, en het is allemaal minder gecompliceerd met minder grote gevolgen voor jezelf, voor je eigen leven.
woensdag 13 oktober 2010 om 18:25
quote:iris1969 schreef op 13 oktober 2010 @ 18:06:
Ik denk dat je er echt totaal niets van snapt Iwannalive, want vele bewust kinderlozen zijn helemaal niet anti-kind, maar willen ze zelf niet hebben.
Die liefde geven ze liever aan hun partner, hun familie, hun vrienden en hun huisdieren dan aan hun eigen kind, omdat ze dat oergevoel tot voortplanting en verzorging niet hebben.
Verder draait het zeker ook niet alleen op praktische bezwaren, maar om het gevoel dat het leven ook zonder kinderen zinvol en leuk is en dat kinderen dus niets toevoegen.
Tenslotte heeft het ook niets met spulletjes en materiële zaken te maken, want ik ben bijvoorbeeld beslist niet rijk, ook niet zonder kinderen.
Zie het als lesbisch zijn: daaraan vraag je toch ook niet waarom ze geen sex met een man willen? Ze voelen het anders en that's it.Zo heb ik er nog nooit naar gekeken. Mijn eerste reactie is: dat is wel wat anders want dan gaat het om een seksuele relatie... maar ik ga het laten bezinken en er even verder over nadenken. Misschien dat ik jullie dan beter begrijp.
Ik denk dat je er echt totaal niets van snapt Iwannalive, want vele bewust kinderlozen zijn helemaal niet anti-kind, maar willen ze zelf niet hebben.
Die liefde geven ze liever aan hun partner, hun familie, hun vrienden en hun huisdieren dan aan hun eigen kind, omdat ze dat oergevoel tot voortplanting en verzorging niet hebben.
Verder draait het zeker ook niet alleen op praktische bezwaren, maar om het gevoel dat het leven ook zonder kinderen zinvol en leuk is en dat kinderen dus niets toevoegen.
Tenslotte heeft het ook niets met spulletjes en materiële zaken te maken, want ik ben bijvoorbeeld beslist niet rijk, ook niet zonder kinderen.
Zie het als lesbisch zijn: daaraan vraag je toch ook niet waarom ze geen sex met een man willen? Ze voelen het anders en that's it.Zo heb ik er nog nooit naar gekeken. Mijn eerste reactie is: dat is wel wat anders want dan gaat het om een seksuele relatie... maar ik ga het laten bezinken en er even verder over nadenken. Misschien dat ik jullie dan beter begrijp.
woensdag 13 oktober 2010 om 18:25
quote:Iwannalive schreef op 13 oktober 2010 @ 18:22:
[...]
Je schrijft net iets over geen behoefte hebben aan verzorging, maar dieren bied je toch ook die verzorging en aandacht, kosten ook geld en ruimte. Het verschil is volgens mij dat je met dieren de controle hebt. Met kinderen verlies je een groot deel van de controle, dat is een groot verschil. Een kind gaat op je gevoel zitten, prikt er doorheen, stelt vragen, maakt emoties los. Ik denk even hard op.
Soms denk ik dat mensen die "niks met kinderen hebben" bang zijn voor de kwetsbaarheid die het met zich meebrengt, weten dat je verandert door kinderen. Niks komt dichterbij dan je eigen vlees en bloed.
Maar ik besef me wel dat ik vanuit mijn eigen referentiekader er tegen aan kijk.
Ondanks wat ik nu schrijf, ik vind echt dat iedereen zelf moet leven zoals hij zij dat wil, als men niemand kwetst of pijn doet, prima toch. Leven en laten leven.
Fijn dat je erbij zet dat het uit je eigen referentiekader komt, want ik herken hier helemaal niets van... Ik zou bang moeten zijn voor mijn eigen kwetsbaarheid? Hmmmm, dan had ik ook niet aan een vent moeten beginnen geloof ik..
Nee, dit soort psychologie van de koude grond kan ik helemaal niets mee...
[...]
Je schrijft net iets over geen behoefte hebben aan verzorging, maar dieren bied je toch ook die verzorging en aandacht, kosten ook geld en ruimte. Het verschil is volgens mij dat je met dieren de controle hebt. Met kinderen verlies je een groot deel van de controle, dat is een groot verschil. Een kind gaat op je gevoel zitten, prikt er doorheen, stelt vragen, maakt emoties los. Ik denk even hard op.
Soms denk ik dat mensen die "niks met kinderen hebben" bang zijn voor de kwetsbaarheid die het met zich meebrengt, weten dat je verandert door kinderen. Niks komt dichterbij dan je eigen vlees en bloed.
Maar ik besef me wel dat ik vanuit mijn eigen referentiekader er tegen aan kijk.
Ondanks wat ik nu schrijf, ik vind echt dat iedereen zelf moet leven zoals hij zij dat wil, als men niemand kwetst of pijn doet, prima toch. Leven en laten leven.
Fijn dat je erbij zet dat het uit je eigen referentiekader komt, want ik herken hier helemaal niets van... Ik zou bang moeten zijn voor mijn eigen kwetsbaarheid? Hmmmm, dan had ik ook niet aan een vent moeten beginnen geloof ik..
Nee, dit soort psychologie van de koude grond kan ik helemaal niets mee...
Your life could depend on this. Don't blink. Don't even blink. Blink and you're dead. They are fast. Faster than you can believe. Don't turn your back, don't look away, and don't blink! Good luck. - The Doctor
woensdag 13 oktober 2010 om 18:26
quote:roosje4 schreef op 13 oktober 2010 @ 17:49:
Sommige vrienden/kennisen/collega's zeggen eerlijk: ik hou het maar bij 1, wat valt het me tegen.
Of: als ik van te voren geweten had dat het zo zwaar was, was ik er nooit aan begonnen. En dan verzand ik altijd in de discussie: waarom weet ik dan wel va nte voren dat het zwaar is en jij niet?Helemaal, heb soms het idee dat veel mensen er niet goed over nadenken wat het nou precies allemaal vergt het opvoeden van kinderen. Ik heb veel voorbeelden in mijn omgeving en ik merk dat ze allemaal stuk voor stuk niet hebben gerealiseerd wat voor impact het op je leven heeft. Als ik zo op mijn werk rondkijk dan lijken de 'nieuwe' moeders binnen een jaar tijd bijna 10 jaar ouder, jammer dat ik hier geen before en after foto's kan plaatsen, dan zie je dat ik echt niet overdrijf.
Sommige vrienden/kennisen/collega's zeggen eerlijk: ik hou het maar bij 1, wat valt het me tegen.
Of: als ik van te voren geweten had dat het zo zwaar was, was ik er nooit aan begonnen. En dan verzand ik altijd in de discussie: waarom weet ik dan wel va nte voren dat het zwaar is en jij niet?Helemaal, heb soms het idee dat veel mensen er niet goed over nadenken wat het nou precies allemaal vergt het opvoeden van kinderen. Ik heb veel voorbeelden in mijn omgeving en ik merk dat ze allemaal stuk voor stuk niet hebben gerealiseerd wat voor impact het op je leven heeft. Als ik zo op mijn werk rondkijk dan lijken de 'nieuwe' moeders binnen een jaar tijd bijna 10 jaar ouder, jammer dat ik hier geen before en after foto's kan plaatsen, dan zie je dat ik echt niet overdrijf.
woensdag 13 oktober 2010 om 18:28
quote:Iwannalive schreef op 13 oktober 2010 @ 18:22:
[...]
Je schrijft net iets over geen behoefte hebben aan verzorging, maar dieren bied je toch ook die verzorging en aandacht, kosten ook geld en ruimte. Het verschil is volgens mij dat je met dieren de controle hebt. Met kinderen verlies je een groot deel van de controle, dat is een groot verschil. Een kind gaat op je gevoel zitten, prikt er doorheen, stelt vragen, maakt emoties los. Ik denk even hard op.
Soms denk ik dat mensen die "niks met kinderen hebben" bang zijn voor de kwetsbaarheid die het met zich meebrengt, weten dat je verandert door kinderen. Niks komt dichterbij dan je eigen vlees en bloed.
Maar ik besef me wel dat ik vanuit mijn eigen referentiekader er tegen aan kijk.
Ondanks wat ik nu schrijf, ik vind echt dat iedereen zelf moet leven zoals hij zij dat wil, als men niemand kwetst of pijn doet, prima toch. Leven en laten leven.
Wederom ben je hopeloos aan het projecteren en zit je er finaal naast, want ik voel niets voor kinderen en wel veel voor dieren, dus ik mis het gevoel gewoon. Kinderen maken mij dus niet kwetsbaar en ze komen ook niet te dichtbij, ik vind ze gewoon niet leuk genoeg.
Wat betreft het verzorgen: een kind is 24/7 een verantwoordelijkheid en een dier niet en dat vind ik wel zo prettig.
[...]
Je schrijft net iets over geen behoefte hebben aan verzorging, maar dieren bied je toch ook die verzorging en aandacht, kosten ook geld en ruimte. Het verschil is volgens mij dat je met dieren de controle hebt. Met kinderen verlies je een groot deel van de controle, dat is een groot verschil. Een kind gaat op je gevoel zitten, prikt er doorheen, stelt vragen, maakt emoties los. Ik denk even hard op.
Soms denk ik dat mensen die "niks met kinderen hebben" bang zijn voor de kwetsbaarheid die het met zich meebrengt, weten dat je verandert door kinderen. Niks komt dichterbij dan je eigen vlees en bloed.
Maar ik besef me wel dat ik vanuit mijn eigen referentiekader er tegen aan kijk.
Ondanks wat ik nu schrijf, ik vind echt dat iedereen zelf moet leven zoals hij zij dat wil, als men niemand kwetst of pijn doet, prima toch. Leven en laten leven.
Wederom ben je hopeloos aan het projecteren en zit je er finaal naast, want ik voel niets voor kinderen en wel veel voor dieren, dus ik mis het gevoel gewoon. Kinderen maken mij dus niet kwetsbaar en ze komen ook niet te dichtbij, ik vind ze gewoon niet leuk genoeg.
Wat betreft het verzorgen: een kind is 24/7 een verantwoordelijkheid en een dier niet en dat vind ik wel zo prettig.
