Psyche
alle pijlers
Kennis stelt indringende vragen
zondag 10 november 2019 17:37
Ik heb een nieuwe kennis die af en toe koffie komt drinken. We kennen elkaar nu ongeveer een jaar. Ik vond haar in het begin een vrouw die oprecht geïnteresseerd in anderen was. Ze stelde me altijd geïnteresseerde vragen over mij, mijn verleden, mijn familie, mijn bezigheden etc. Maar ik merk dat ik steeds meer moeite ga krijgen met haar vragen. Waarschijnlijk had ik dat gevoel in het begin al, maar heb ik dat gevoel genegeerd. Ik begin er moeite mee te krijgen dat haar “oprechte interesse” soms verdacht veel lijkt op een kruisverhoor. Ik voel me soms in een hoek gedrukt, het is een verkeerde soort energie uitwisseling. Ze wil werkelijk alles weten. Ik krijg geen kans om even adem te halen. Soms zou ik willen zeggen “Dat gaat je geen zak aan”, maar daar ben ik dan weer te beleefd voor. Dat ik meer voor mezelf op moet komen en desnoods de afspraakjes moet stoppen begrijp ik. Ik ben echter geïnteresseerd in de psychologie van het hoe en waarom. Waarom wil iemand zoveel van een ander weten? En wat gebeurt er op energetisch niveau? Ik heb namelijk het idee dat een zuigerige, dwingende energie mij leegslurpt na een reeks vragen van haar kant. En ook al zit ze 2 meter verderop, toch heb ik het idee dat ze op 1 centimeter voor mijn gezicht staat. Zijn hier mensen die verstand hebben van energetische processen en wat hier gebeurt?
zondag 10 november 2019 18:09
Ja, misschien beter maar het contact afhouden. Ik probeer mensen en hun beweegredenen altijd te begrijpen, maar misschien is het verspilde moeite. :\Nitflex schreef: ↑10-11-2019 18:05Verschrikkelijk, ik zou daar absoluut geen duidelijke antwoorden op geven en het contact afhouden. “Dat voert nu te ver/dat is niet aan mij om met jou te bespreken/dat is al zo lang geleden, dat weet ik echt niet meer/oh, dat verschilt” is een willekeurige greep uit mijn repertoire, want collega’s waar je soms nou eenmaal mee te maken hebt kunnen er ook wat van.
zondag 10 november 2019 18:10
Het staat je natuurlijk vrij om niet te antwoorden, maar het is jammer als je er geirriteerd oid van raakt terwijl die ander zich van geen kwaad bewust is. Ik begrijp dat het een cultuurdingetje is. Daar heb ik in het dagelijks leven (informeel) niet zo veel mee te maken dus vandaar dat het voor mij wat vreemd overkomt.
zondag 10 november 2019 18:11
En het ligt ook aan het tempo waarin vragen worden afgevuurd. Bij haar komt de ene vraag meteen na de andere vraag, net als een kruisverhoor.
Klopt inderdaad dat het in veel culturen “not done” zou zijn.
zondag 10 november 2019 18:11
Het gaat om jou. Als jij het niet prettig vindt, waarom zou je dan vrijwillig met zo iemand omgaan? Zeker als je zegt hier met anderen geen last van te hebben.
zondag 10 november 2019 18:12
Dan zou ik echt eens zeggen "goh Truus, dat zijn heel veel vragen. Hoe komt dat?" Ik zou wel benieuwd zijn.
Een vragenvuur zou je mij overigens ook geen plezier mee doen
zondag 10 november 2019 18:13
Energetische processen? Even terug naar aarde hoor. Zij stelt jou vragen waar je geen antwoord op wilt geven.
Dat zeg je: " weet je, ik wil er eigenlijk helemaal niet zo diep op ingaan". (... met jou" dat kan je er nog achteraan zeggen als je durft).
Je voelt je er niet prettig bij. Je wilt er niet over praten met haar. Zij is te nieuwsgierig. Waarschijnlijk vindt zij van zichzelf dat ze de energie van mensen zo goed aanvoelt of weet ik het wat. Nee is nee, haar energie overheerst jou. Straal dus maar een beetje terug. Kom op meid, sta je mannetje.
Ik wil ook altijd veel van een ander weten omdat ik dan oprecht geïnteresseerd ben in die ander (dus ik wil niet alles weten van iedereen). Er zijn ook mensen die veel van een ander willen weten omdat ze dat als een soort van overwinning zien , zonder dat ze veel om die ander geven. Snap je? Beetje moeilijk om uit te leggen.
Dat zeg je: " weet je, ik wil er eigenlijk helemaal niet zo diep op ingaan". (... met jou" dat kan je er nog achteraan zeggen als je durft).
Je voelt je er niet prettig bij. Je wilt er niet over praten met haar. Zij is te nieuwsgierig. Waarschijnlijk vindt zij van zichzelf dat ze de energie van mensen zo goed aanvoelt of weet ik het wat. Nee is nee, haar energie overheerst jou. Straal dus maar een beetje terug. Kom op meid, sta je mannetje.
Ik wil ook altijd veel van een ander weten omdat ik dan oprecht geïnteresseerd ben in die ander (dus ik wil niet alles weten van iedereen). Er zijn ook mensen die veel van een ander willen weten omdat ze dat als een soort van overwinning zien , zonder dat ze veel om die ander geven. Snap je? Beetje moeilijk om uit te leggen.
zondag 10 november 2019 18:14
Klinkt als mijn schoonzusje. Toen ik haar pas net kende antwoordde ik altijd netjes totdat ik in de gaten kreeg dat ik dat eigenlijk niet wilde. Inmiddels heb ik geleerd om gewoon meteen te zeggen dat ik geen zin heb om te antwoorden op haar vragen. Als je dat eenmaal een keer gedaan hebt gaat het de tweede en volgende keren een stuk gemakkelijker.
Ik ben verantwoordelijk voor wat ik schrijf, niet voor wat u leest.
zondag 10 november 2019 18:15
Ik raak niet geïrriteerd hoor, maar ik laat het meestal gewoon niet zo ver komen.Snowpink schreef: ↑10-11-2019 18:10Het staat je natuurlijk vrij om niet te antwoorden, maar het is jammer als je er geirriteerd oid van raakt terwijl die ander zich van geen kwaad bewust is. Ik begrijp dat het een cultuurdingetje is. Daar heb ik in het dagelijks leven (informeel) niet zo veel mee te maken dus vandaar dat het voor mij wat vreemd overkomt.
Mijn vader heeft mijn Nederlandse moeder echt af moeten leren om bij onze Latijns-Amerikaanse familie zoveel te vragen, neem dingen gewoon zoals een ander ze je vertelt riep hij altijd. Waarschijnlijk heb ik daar een klap van de molen meegekregen haha!
Omgekeerd zullen sommigen mij misschien ongeïnteresseerd vinden. Ik vraag vaak ook weinig door en dan spreek je anderen die dan meteen al weer dingen willen weten die ik niet gevraagd heb.
zondag 10 november 2019 18:16
zondag 10 november 2019 18:20
Je kunt oefenen met nietszeggende antwoorden en dan zie je vanzelf of zij echt de antwoorden perse (en precies) wil weten of dat zij vragen stelt om de conversatie gaande te houden.
En met wie was je daar dan? - oh, met een kennis/vriendin van vroeger
En hoe lang was je daar? - weet niet meer precies, totdat we het zat waren
En hoe lang is zij al je vriendin? - zal inmiddels een paar jaar zijn, denk ik
En waarom werk je daar niet meer? - ik heb opgezegd vanwege een andere baan
Is je zusje gescheiden? -ja
Waarom dan? - dat is niet aan mij om met derden te bespreken
Hoe laat gaan jullie altijd eten? - wanneer het uitkomt / het eten klaar is
etc.
Persoonlijke financiën, seks, politiek, e.d.:
- dat soort zaken hou ik liever voor mijzelf
- daar spreek ik nooit met anderen over
- daar staat mijn hoofd nu niet naar
etc.
En met wie was je daar dan? - oh, met een kennis/vriendin van vroeger
En hoe lang was je daar? - weet niet meer precies, totdat we het zat waren
En hoe lang is zij al je vriendin? - zal inmiddels een paar jaar zijn, denk ik
En waarom werk je daar niet meer? - ik heb opgezegd vanwege een andere baan
Is je zusje gescheiden? -ja
Waarom dan? - dat is niet aan mij om met derden te bespreken
Hoe laat gaan jullie altijd eten? - wanneer het uitkomt / het eten klaar is
etc.
Persoonlijke financiën, seks, politiek, e.d.:
- dat soort zaken hou ik liever voor mijzelf
- daar spreek ik nooit met anderen over
- daar staat mijn hoofd nu niet naar
etc.
zondag 10 november 2019 18:22
Heel simpel. Speel de bal terug. Vraag haar "Hoe was jouw jeugd eigenlijk, en waar heb je die doorgebracht, en hoe waren je ouders, en je familie, en hoe kijk jij daarop terug?".
Maar kort en goed: kennissen wisselen nieuwtjes uit uit de buurt, praten over koetjes en kalfjes, en helemaal niet vreemd of verkeerd als er dan een keer ter sprake komt waar je bent opgegroeid (als je uit een andere plaats komt), maar daar blijft het dan wel zo'n beetje bij.
Ik zou beginnen met het contact met deze kennis wat te verminderen. Af en toe een uurtje koffie, maar zeker niet elke week of maand. En in dat uurtje heb je het dan over wat jij/jullie hebben meegemaakt in de afgelopen maand(en), en komt er toch een vraag die impertinent is, dan negeer je die en ga je over iets anders praten.
Mocht je helemaal geen zin meer hebben in contact met deze vrouw, dan zeg je dat gewoon.
Maar kort en goed: kennissen wisselen nieuwtjes uit uit de buurt, praten over koetjes en kalfjes, en helemaal niet vreemd of verkeerd als er dan een keer ter sprake komt waar je bent opgegroeid (als je uit een andere plaats komt), maar daar blijft het dan wel zo'n beetje bij.
Ik zou beginnen met het contact met deze kennis wat te verminderen. Af en toe een uurtje koffie, maar zeker niet elke week of maand. En in dat uurtje heb je het dan over wat jij/jullie hebben meegemaakt in de afgelopen maand(en), en komt er toch een vraag die impertinent is, dan negeer je die en ga je over iets anders praten.
Mocht je helemaal geen zin meer hebben in contact met deze vrouw, dan zeg je dat gewoon.
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
zondag 10 november 2019 18:34
Als ik niet oppas ben ik jouw kennis. Het is een combi van heel nieuwsgierig zijn en me vervelen bij mij, dan ga ik in standje kruisverhoorm
Het is vervelend dat jouw kennis jouw signalen niet oppikt, je merkt heus wel als je over iemands grens heengaat.
Maar je hebt ook mensen die denken dat het fantastisch is dat ze over grenzen heengaan omdat ze denken daar de ander bij te helpen.
Je had die types een tijdje in reiki kringen, als je dan aangaf dat je iets niet wilde kreeg je zo'n antwoord: geeft niet, dan ben je er nog niet aan toe
Handige zinnen:
Ik wil daar nu geen antwoord op geven.
Pfoe nou wat een vraag zeg, daar wil ik even over nadenken
Nee
Of zoals mijn collegaal altijd zei:
Whahahahaaa jaaaa daar zeg je wat zeg whahaaaaa
Het is vervelend dat jouw kennis jouw signalen niet oppikt, je merkt heus wel als je over iemands grens heengaat.
Maar je hebt ook mensen die denken dat het fantastisch is dat ze over grenzen heengaan omdat ze denken daar de ander bij te helpen.
Je had die types een tijdje in reiki kringen, als je dan aangaf dat je iets niet wilde kreeg je zo'n antwoord: geeft niet, dan ben je er nog niet aan toe
Handige zinnen:
Ik wil daar nu geen antwoord op geven.
Pfoe nou wat een vraag zeg, daar wil ik even over nadenken
Nee
Of zoals mijn collegaal altijd zei:
Whahahahaaa jaaaa daar zeg je wat zeg whahaaaaa
zondag 10 november 2019 18:35
Je kent haar al een jaar, dus je kunr nu niet ineens de assertieve tante gaan uithangen.
Wat ik doe wanneee ik een vraag niet wil beantwoorden is een stilte laten vallen, met mijn wenkbrauw omhoog, om vervolgens te zeggen eeeh dat is prive
Uiteindelijk kiest iedereen voor zichzelf
zondag 10 november 2019 18:39
zondag 10 november 2019 18:41
Ik moet zeggen dat ik haar vragen niet echt indringend vind - eerder geïnteresseerd. Vragen als: van wat voor seks houd jij en wanneer kom je klaar en wat is je grootste verdriet ooit geweest vind ik eerder indringend. Natuurlijk kan jij het wel als indringend ervaren. Misschien is het haar manier om te verbinden?
Je zou haar ook kunnen vragen : wat maakt dat je het allemaal wil weten?
Ik vind het dan weer bijzonder dat je schrijft over energetisch niveau? Wat bedoel je daar precies mee?
Je zou haar ook kunnen vragen : wat maakt dat je het allemaal wil weten?
Ik vind het dan weer bijzonder dat je schrijft over energetisch niveau? Wat bedoel je daar precies mee?
zondag 10 november 2019 18:42
zondag 10 november 2019 18:43
Hoezo kan je nu niet de assertieve tante uithangen? Je kan toch naar verloop van tijd van gedachte veranderen over iets wat pas op den duur vervelend is gaan worden?
zondag 10 november 2019 18:58
Wat ik ook wel doe als iemand een te intieme vraag stelt is die veralgemeniseren: "Tja van zulke berichten word je nooit vrolijk. En van dit weer word je nog sikkeneuriger" en dan ga je verder over het weer. Als het goed is pikt ze dit op en zal volgende keer minder direct worden. Want niemand loopt graag een blauwtje. Doet ze dat niet: "en nu vertel je écht hoe dat zit" dan kan je altijd nog direct worden. Ze had kunnen weten dat ze een risico zou lopen door impertinente vragen direct te stellen.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
zondag 10 november 2019 19:02
Je kunt natuurlijk ook benoemen wat je voelt. Dus als ze weer een hoop vragen stelt: "Nou Truus, het lijkt wel een kruisverhoor." Als jij dat zo voelt, mag je dat best zeggen. Blijf oprecht en dicht bij je gevoel.
Ik vraag me nog af: deelt ze wel dingen over zichzelf? En vraag jij ook dingen aan haar?
Ik vraag me nog af: deelt ze wel dingen over zichzelf? En vraag jij ook dingen aan haar?
zondag 10 november 2019 19:06
Ook als ze over jouw grenzen gaan? Bijzonder. Het is gewoon zoals het is. Waarom iemand dan ook nog gaan analyseren? Je kunt haar ook gewoon vragen waarom ze het doet.
zondag 10 november 2019 19:11
Of: joh... wil je mijn kleur onderbroek ook weten?Het-groepje schreef: ↑10-11-2019 18:34Als ik niet oppas ben ik jouw kennis. Het is een combi van heel nieuwsgierig zijn en me vervelen bij mij, dan ga ik in standje kruisverhoorm
Het is vervelend dat jouw kennis jouw signalen niet oppikt, je merkt heus wel als je over iemands grens heengaat.
Maar je hebt ook mensen die denken dat het fantastisch is dat ze over grenzen heengaan omdat ze denken daar de ander bij te helpen.
Je had die types een tijdje in reiki kringen, als je dan aangaf dat je iets niet wilde kreeg je zo'n antwoord: geeft niet, dan ben je er nog niet aan toe
Handige zinnen:
Ik wil daar nu geen antwoord op geven.
Pfoe nou wat een vraag zeg, daar wil ik even over nadenken
Nee
Of zoals mijn collegaal altijd zei:
Whahahahaaa jaaaa daar zeg je wat zeg whahaaaaa
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
