Psyche
alle pijlers
Lang geleden... deel 2
woensdag 29 juli 2009 om 01:19
Sjonge jonge ben je een avond weg...
Wat een heftige emoties allemaal.
Wat ik persoonlijk graag kwijt wil is dat ik inderdaad voorbij ben gegaan aan de heftigheid van jullie besluit. Ten dele omdat ik verschrikkelijk selfabsorbed ben op het moment maar ook omdat ik in de heladiejo heladiejee jullie gaan samen weg sfeer ben blijven steken.
Maar nu ik jullie, Saar en Iry, lees begrijp ik hoe ontzettend heftig, dapper en verschrikkelijk eng dit besluit moet zijn. Voor jullie allebei. Misschien is dit ook de eerste keer dat jullie beiden het zo benoemen.
En Saar tsja...ik ben erg voor de kort door de bocht dan zijn we het maar kwijt aanpak. Het moet ook niet zo worden dat we elkaar voor de waarheid moeten behoeden. En eerlijk gezegd heb ik geen moment het idee gehad dat het te goed met je gaat om hier te kunnen schrijven, het is zoals je zelf al zegt, vorig jaar ging het ook prima en toen kwam ik hier zomaar in jullie mooie gesprek vallen. Ik wil je niet kwijt ook eigenlijk gewoon.
Lieve Iry: ik begrijp niet helemaal waarom je je niet meer veilig zou voelen hier. Je zegt:
"Ik voel mij onveilig omdat ik het gevoel krijg dat er niet door,mijn woorden geprikt kunnen worden...
En als ik probeer iets te zeggen hoe ik mij gevoeld heb,lijkt het te escaleren."
Het escaleren zie ik niet zo gebeuren, en door woorden prikken is een tricky ding vind ik. Ik denk dat het aan de zender is om de boodschap goed te verzenden en niet aan de luisteraar om hem te ontcijferen. Dat neemt niet weg dat ik wel begrijp dat het fijn is als mensen je goed genoeg kennen om aan je te voelen dat er iets niet lekker zit. En dat is denk ik wat je vaak tegenkomt. Het is je kracht en je valkuil en dat is frustrerend. Je bent te goed in wat je doet en daar krijg je soms een kick van en soms de rekening van. Het doet me denken aan de titel van een boek : het drama van het begaafde kind. Nou heb ik het boek verder niet gelezen maar de titel doet me aan je denken ineens.
Je bent denk ik een multi getalenteerd mens en das mooi en das ingewikkeld. Maar ik hoop dat je je niet onveilig gaat voelen hier, nou net hier niet.
Pfoe...heel goed af en toe de vlam in de pan, dat meen ik wel.
Wat een heftige emoties allemaal.
Wat ik persoonlijk graag kwijt wil is dat ik inderdaad voorbij ben gegaan aan de heftigheid van jullie besluit. Ten dele omdat ik verschrikkelijk selfabsorbed ben op het moment maar ook omdat ik in de heladiejo heladiejee jullie gaan samen weg sfeer ben blijven steken.
Maar nu ik jullie, Saar en Iry, lees begrijp ik hoe ontzettend heftig, dapper en verschrikkelijk eng dit besluit moet zijn. Voor jullie allebei. Misschien is dit ook de eerste keer dat jullie beiden het zo benoemen.
En Saar tsja...ik ben erg voor de kort door de bocht dan zijn we het maar kwijt aanpak. Het moet ook niet zo worden dat we elkaar voor de waarheid moeten behoeden. En eerlijk gezegd heb ik geen moment het idee gehad dat het te goed met je gaat om hier te kunnen schrijven, het is zoals je zelf al zegt, vorig jaar ging het ook prima en toen kwam ik hier zomaar in jullie mooie gesprek vallen. Ik wil je niet kwijt ook eigenlijk gewoon.
Lieve Iry: ik begrijp niet helemaal waarom je je niet meer veilig zou voelen hier. Je zegt:
"Ik voel mij onveilig omdat ik het gevoel krijg dat er niet door,mijn woorden geprikt kunnen worden...
En als ik probeer iets te zeggen hoe ik mij gevoeld heb,lijkt het te escaleren."
Het escaleren zie ik niet zo gebeuren, en door woorden prikken is een tricky ding vind ik. Ik denk dat het aan de zender is om de boodschap goed te verzenden en niet aan de luisteraar om hem te ontcijferen. Dat neemt niet weg dat ik wel begrijp dat het fijn is als mensen je goed genoeg kennen om aan je te voelen dat er iets niet lekker zit. En dat is denk ik wat je vaak tegenkomt. Het is je kracht en je valkuil en dat is frustrerend. Je bent te goed in wat je doet en daar krijg je soms een kick van en soms de rekening van. Het doet me denken aan de titel van een boek : het drama van het begaafde kind. Nou heb ik het boek verder niet gelezen maar de titel doet me aan je denken ineens.
Je bent denk ik een multi getalenteerd mens en das mooi en das ingewikkeld. Maar ik hoop dat je je niet onveilig gaat voelen hier, nou net hier niet.
Pfoe...heel goed af en toe de vlam in de pan, dat meen ik wel.
woensdag 29 juli 2009 om 01:40
Klopt philo..door woorden prikken is ook ene tricky iets (of zoals in de ellenlange behandelingen gezegd,reken er niet op dat mensen je gedachte kunnen lezen,zo krijg je nooit wat je nodig hebt)
Maar goed,ik ben vanavond kennelijk de ster in het slecht formuleren van wat ik bedoel (of jullie kunnen allemaal niet lezen ).
Nou ja,escaleren....
de verdedigingssfeer,niemand snapt het....ja dat voelt onveilig.
Sorry,ik kan er niets anders van maken,dan denk ik snel,laat ook maar.
En misschien was de verwachting te hoog....een topic met redelijk gelijkgestemde,denken dat een verstaander hier dan maar een half woord nodig heeft.
Enne....ik had je graag op msn gezien philo!!,maar heb je niet als contactpersoon.
Doe daar dan eens wat aan
Maar goed,ik ben vanavond kennelijk de ster in het slecht formuleren van wat ik bedoel (of jullie kunnen allemaal niet lezen ).
Nou ja,escaleren....
de verdedigingssfeer,niemand snapt het....ja dat voelt onveilig.
Sorry,ik kan er niets anders van maken,dan denk ik snel,laat ook maar.
En misschien was de verwachting te hoog....een topic met redelijk gelijkgestemde,denken dat een verstaander hier dan maar een half woord nodig heeft.
Enne....ik had je graag op msn gezien philo!!,maar heb je niet als contactpersoon.
Doe daar dan eens wat aan
woensdag 29 juli 2009 om 01:44
Oh en wil nog even kwijt(denk ik nu aan nu ik het ook in philo haar bericht lees)
Dat het mij wel goed doet dat er ook berichten geschreven zijn waar wel begrip in gezet is.
(gatverdamme,ik durf echt amper te schrijven even omdat mijn woorden zo zwaar beladen lijken en ik alleen maar denk dat het niet goed gelezen wordt)
Dat het mij wel goed doet dat er ook berichten geschreven zijn waar wel begrip in gezet is.
(gatverdamme,ik durf echt amper te schrijven even omdat mijn woorden zo zwaar beladen lijken en ik alleen maar denk dat het niet goed gelezen wordt)
woensdag 29 juli 2009 om 01:45
woensdag 29 juli 2009 om 11:00
Oef, wat heb ik weer veel gemist.
Even dit.
Ik vind jullie allemaal, stuk voor stuk, personen die kleur geven aan dit topic, die allemaal hun eigen plek innemen, en als er iemand een paar dagen niet post, denk ik: wat is er aan de hand? Vooral met jou, Iry, eerlijk gezegd.
Door woorden heen prikken vind ik bij geschreven tekst moeilijk. In werkelijkheid met mensen ook nog wel. Want ik kijk echt niet achter een grote bek, omdat ik dan allang ben overheerst door grote angst die mijn voelen en blik vertroebelt. Ik kan wel iets voelen door woorden heen, maar dan nog is er het gevaar van eigen interpretatie omdat je toch altijd vanuit je eigen referentiekader kijkt. Dus wat mij betreft: vraag gewoon als iets niet duidelijk is of verwarring oproept. Ik probeer het irl ook uit te spreken, omdat ik het zo ontzettend heb gehad met dubbele boodschappen en de verwarring die dat oproept.
Ik hoop gewoon dat het voor iedereen een veilige plek is en kan blijven, en als er iets is wat dat belemmert, dat dat dan gewoon uitgesproken kan worden.
Oh ja, en goedemorgen trouwens.
Even dit.
Ik vind jullie allemaal, stuk voor stuk, personen die kleur geven aan dit topic, die allemaal hun eigen plek innemen, en als er iemand een paar dagen niet post, denk ik: wat is er aan de hand? Vooral met jou, Iry, eerlijk gezegd.
Door woorden heen prikken vind ik bij geschreven tekst moeilijk. In werkelijkheid met mensen ook nog wel. Want ik kijk echt niet achter een grote bek, omdat ik dan allang ben overheerst door grote angst die mijn voelen en blik vertroebelt. Ik kan wel iets voelen door woorden heen, maar dan nog is er het gevaar van eigen interpretatie omdat je toch altijd vanuit je eigen referentiekader kijkt. Dus wat mij betreft: vraag gewoon als iets niet duidelijk is of verwarring oproept. Ik probeer het irl ook uit te spreken, omdat ik het zo ontzettend heb gehad met dubbele boodschappen en de verwarring die dat oproept.
Ik hoop gewoon dat het voor iedereen een veilige plek is en kan blijven, en als er iets is wat dat belemmert, dat dat dan gewoon uitgesproken kan worden.
Oh ja, en goedemorgen trouwens.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
woensdag 29 juli 2009 om 11:01
Ik vond eht ook fijn gisteraaf!
En Iry, ik begrijp denk ik wel wat je bedoeld met 'geescaleerd'. Maar voor mij is het niet negatief, wat er gebeurde gisteraaf.
Het koste wel even een bergje emoties en zenuwen, maar dingen zijn uitgesproken, en k denk dat iedereen weer weet waar ie aan toe is.
Ik vind discussie eng, maar wel nodig.
Ook om te merken dat het achteraf gewoon okee is. Dat goed je eigen mening geven niet betekent dat mensen boos zijn. Wel dat het soms onbegrip oproept, maar als je dan in gesprek blijft, en dat gebeurde gister, denk ik dat je elkaar uiteindelijlk alleen maar beter leert kennen.
Het is goed dat je ons er weer even op wijst dat je mondje af en toe een stukje stoerder is dan je hartje. Dan kunnen we daar weer een beetje rekening mee houden.
En het is ook goed dat Philo zegt dat het aan jou is om te laten zien wàt je nou wilt vertellen. Omdat we nu eenmaal forummen zonder webcam
Schrijf nou niet extra krampachtig, schrijf eens vanuit je hart. Zoals toen je alleen op reis ging laatste keer.
Schrijf wat waar is, wat voor jou echt is.
Dan zullen mensen het soms misschien niet begrijpen, maar ik denk ook niet dat ze je meteen zullen veroordelen.
Enne, ik ben mans genoeg om te vragen wat je nou precies zit te tetteren als ik het niet begrijp hoor!
(vraag maar aan Saar, die gister bijna wanhopig werd van mn 'jaha, maar ik begrijp het niet')
Nou, preekstand uit.
Zit een beetje te hikken tegen alles hier.
Wel al doosje ingepakt, maar weet zolangzamerhand niet meer waar ik mee verder moet/aan moet beginnen.
Het lijkt nog zò veel, maar ook zoveel 'nog nodig', of 'nog niet handig'. Ben maar begonnen met open dozen neerzetten vol spullen die we nog kunnen pakken dan.
Pfff.
En dan zegt mn beste dinnetje net dat ze morgen alweer op vakantie wil (ze is net een dag terug) terwijl ik hoop had op drie weken samen vrij rondom het huis. Boehoe, ik wil niet dat ze weggaat... (huilie!)
Heb zin om net als zij te doen. Een lastminute naar de zon boeken, en over 3 weken pas terugkomen. Als die hele verhuizing achter de rug is.
Zullen we een fonds op zetten?
En Iry, ik begrijp denk ik wel wat je bedoeld met 'geescaleerd'. Maar voor mij is het niet negatief, wat er gebeurde gisteraaf.
Het koste wel even een bergje emoties en zenuwen, maar dingen zijn uitgesproken, en k denk dat iedereen weer weet waar ie aan toe is.
Ik vind discussie eng, maar wel nodig.
Ook om te merken dat het achteraf gewoon okee is. Dat goed je eigen mening geven niet betekent dat mensen boos zijn. Wel dat het soms onbegrip oproept, maar als je dan in gesprek blijft, en dat gebeurde gister, denk ik dat je elkaar uiteindelijlk alleen maar beter leert kennen.
Het is goed dat je ons er weer even op wijst dat je mondje af en toe een stukje stoerder is dan je hartje. Dan kunnen we daar weer een beetje rekening mee houden.
En het is ook goed dat Philo zegt dat het aan jou is om te laten zien wàt je nou wilt vertellen. Omdat we nu eenmaal forummen zonder webcam
Schrijf nou niet extra krampachtig, schrijf eens vanuit je hart. Zoals toen je alleen op reis ging laatste keer.
Schrijf wat waar is, wat voor jou echt is.
Dan zullen mensen het soms misschien niet begrijpen, maar ik denk ook niet dat ze je meteen zullen veroordelen.
Enne, ik ben mans genoeg om te vragen wat je nou precies zit te tetteren als ik het niet begrijp hoor!
(vraag maar aan Saar, die gister bijna wanhopig werd van mn 'jaha, maar ik begrijp het niet')
Nou, preekstand uit.
Zit een beetje te hikken tegen alles hier.
Wel al doosje ingepakt, maar weet zolangzamerhand niet meer waar ik mee verder moet/aan moet beginnen.
Het lijkt nog zò veel, maar ook zoveel 'nog nodig', of 'nog niet handig'. Ben maar begonnen met open dozen neerzetten vol spullen die we nog kunnen pakken dan.
Pfff.
En dan zegt mn beste dinnetje net dat ze morgen alweer op vakantie wil (ze is net een dag terug) terwijl ik hoop had op drie weken samen vrij rondom het huis. Boehoe, ik wil niet dat ze weggaat... (huilie!)
Heb zin om net als zij te doen. Een lastminute naar de zon boeken, en over 3 weken pas terugkomen. Als die hele verhuizing achter de rug is.
Zullen we een fonds op zetten?
woensdag 29 juli 2009 om 12:33
Ik heb net alles nog eens teruggelezen.
En wat ik graag zou willen weten is of ik mijn gevoel duidelijk heb kunnen maken aan jullie.
Of jullie mijn reacties begrijpen.
Niet zozeer of jullie mijn gevoel kunnen begrijpen hoor, maar meer of jullie begrijpen wat ik wilde zeggen. Of ik duidelijk heb kunnen maken waarom ik het zo ervaar.
En dan heb ik het dus niet alleen over die vakantie en de reacties daarop.
En wat ik graag zou willen weten is of ik mijn gevoel duidelijk heb kunnen maken aan jullie.
Of jullie mijn reacties begrijpen.
Niet zozeer of jullie mijn gevoel kunnen begrijpen hoor, maar meer of jullie begrijpen wat ik wilde zeggen. Of ik duidelijk heb kunnen maken waarom ik het zo ervaar.
En dan heb ik het dus niet alleen over die vakantie en de reacties daarop.
woensdag 29 juli 2009 om 13:01
Eerlijk gezegd Saar begrijp ik er niets van, maar ik was er niet bij op msn dus misschien is daar het een en ander duidelijk geworden. Ik begrijp het zolang het over de vakantie gaat maar verder begrijp ik het niet.
Het komt volgens mij neer op een soort: 'het gaat nu aan de oppervlakte wat beter met me en dus is er geen ruimte en begrip meer voor me.'
Verwacht je iets dat je niet krijgt? Geef je iets maar krijg je het niet terug? Wordt je verkeerd begrepen?
Ik snap het niet en de zin 'misschien ben ik klaar met dit forum' ja dat kan zo zijn, dat gevoel hebben we allemaal wel eens denk ik.
Ik vind het zo'n vage discussie dat ik er eigenlijk gewoon boos van wordt. Kan iemand me uitleggen hoe dat komt?
Het komt volgens mij neer op een soort: 'het gaat nu aan de oppervlakte wat beter met me en dus is er geen ruimte en begrip meer voor me.'
Verwacht je iets dat je niet krijgt? Geef je iets maar krijg je het niet terug? Wordt je verkeerd begrepen?
Ik snap het niet en de zin 'misschien ben ik klaar met dit forum' ja dat kan zo zijn, dat gevoel hebben we allemaal wel eens denk ik.
Ik vind het zo'n vage discussie dat ik er eigenlijk gewoon boos van wordt. Kan iemand me uitleggen hoe dat komt?
woensdag 29 juli 2009 om 13:08
woensdag 29 juli 2009 om 13:24
Ja ik vraag me ook echt af waarom ik er boos van word.
Ik denk dat het is omdat ik het gevoel krijg dat er hier iets fout gedaan wordt maar dat ik niet goed begrijp wat dat dan is.
Je schrijft:
"...En ik denk dat ik dat ook een beetje voel nu het weer wat beter met me gaat, ik weer aan het werk ben. Alsof ik het dan ook niet meer moeilijk mag hebben ofzo."
Dat begrijp ik oprecht niet. We hebben allemaal betere en slechtere tijden. Ik ben blij dat het iets beter gaat in de praktijk nu bij je maar ik ben echt niet onder de indruk dat je nu genezen bent of het niet meer moeilijk mag hebben. Maar dan moet je misschien wel af en toe vertellen hoe het met je is?
En dat kan ik me wel heel goed voorstellen, dat je daar even geen zin en/of behoefte aan hebt. Dat je even geen zin hebt in navelstaren, dat je wilt bewegen, dat je wil doen, dat je actie wil ipv woorden.
Nou ja, snap je dat ik het niet snap?
Ik denk dat het is omdat ik het gevoel krijg dat er hier iets fout gedaan wordt maar dat ik niet goed begrijp wat dat dan is.
Je schrijft:
"...En ik denk dat ik dat ook een beetje voel nu het weer wat beter met me gaat, ik weer aan het werk ben. Alsof ik het dan ook niet meer moeilijk mag hebben ofzo."
Dat begrijp ik oprecht niet. We hebben allemaal betere en slechtere tijden. Ik ben blij dat het iets beter gaat in de praktijk nu bij je maar ik ben echt niet onder de indruk dat je nu genezen bent of het niet meer moeilijk mag hebben. Maar dan moet je misschien wel af en toe vertellen hoe het met je is?
En dat kan ik me wel heel goed voorstellen, dat je daar even geen zin en/of behoefte aan hebt. Dat je even geen zin hebt in navelstaren, dat je wilt bewegen, dat je wil doen, dat je actie wil ipv woorden.
Nou ja, snap je dat ik het niet snap?
woensdag 29 juli 2009 om 13:24
Jee, wat vermoeiend is dit eigenlijk zeg.
Enige wat ik wilde was duidelijk maken waarom ik mij hier niet meer zo thuis voelde, minder reageerde.
En ik vind het echt kut dat het nu zoveel onbegrip en zelfs ook boosheid oproept.
Moeten we dan altijd maar lief zijn en knuffels uitdelen?
Mag ik dan niet zeggen wat ik lastig vind, waar ik moeite mee heb?
Ik wil alles proberen nog duidelijker te maken, heb niet voor niets op alles proberen te reageren gisteravond.
Ik wil niemand kwetsen of verdriet doen hier.
Maar ik merk wel dat het mij nu verdriet doet.
Ik weet niet meer hoe ik het goed kan doen en of ik het nog goed kan doen hier.
Ik weet het even niet meer....
Enige wat ik wilde was duidelijk maken waarom ik mij hier niet meer zo thuis voelde, minder reageerde.
En ik vind het echt kut dat het nu zoveel onbegrip en zelfs ook boosheid oproept.
Moeten we dan altijd maar lief zijn en knuffels uitdelen?
Mag ik dan niet zeggen wat ik lastig vind, waar ik moeite mee heb?
Ik wil alles proberen nog duidelijker te maken, heb niet voor niets op alles proberen te reageren gisteravond.
Ik wil niemand kwetsen of verdriet doen hier.
Maar ik merk wel dat het mij nu verdriet doet.
Ik weet niet meer hoe ik het goed kan doen en of ik het nog goed kan doen hier.
Ik weet het even niet meer....
woensdag 29 juli 2009 om 13:25
Misschien zit het hem daar: je hebt geen zin om over je problemen te schrijven, vind het fijner om even in het hier en nu te zijn. Dan vertel je dat jullie samen op vakantie gaan en dan lijkt het alsof iedereen is vergeten dat je het heus ook moeilijk hebt en dat het hartstikke knap is dat je verder gaat en grenzen opzoekt?
Dat kan ik me wel voorstellen.
Dat kan ik me wel voorstellen.
woensdag 29 juli 2009 om 15:38
Ik kan ook geen twee uur dozen inpakken he?
Nee hoor. Klote voor jou Saar, maar ik geloof dat Philo ook nog vragen heeft.
Philo, ik geloof dat ik gisteravond precies hetzelfde had.
Ik keek vraagtekens.
Saar, ik vind het oprecht heel naar voor je dat je verdriet hebt. Ik kan het me ook goed voorstellen, denk dat ik in jou situatie ook flink overstuur geweest zou zijn. Omdat het gewoon heel moeilijk is om het nìèt persoonlijk op te vatten.
Philo, ik begrijp dat je het heel erg vervelend vind om het gevoel te krijgen dat je iets verkeerd gedaan hebt, maar niet begrijpt hoe het zit. Ik vond dat gister ook moeilijk.
Volgende keer misschien èèrst specifiek aan Saar vragen wat ze bedoeld, voor je -net als ik- begint te stuiteren van verontwaardiging die eigenljk niet geheel nodig is?
Dit niet als commentaar bedoeld, ben zelf dus geen haar beter , meer omdat we allebei al in de verdediging schieten voor er een 'echte' aanval geweest is.
Saar, ik vind het ronduit verdrietig dat je poging om je hart te luchten zoveel oproept bij anderen. Je gebruikt inderdaad keurig de ik-boodschap, en veroordeelt niet. (daar vroeg je nog naar) Ik kan me ook indenken dat je deze reacties dan niet verwacht had, en ze je rauw en vooral hard, op je dak vallen.
Toch snapt niet iedereen het meteen. Dat kan. Sommigen van ons -ik- zijn niet zo'n licht, sommigen hebben zich laten misleiden door de 'dubbele boodschap' die je soms uitzend, en soms voel je je nu eenmaal persoonlijk aangevallen, zonder dat de ander dat bedoeld, en vertroebeld dat de boodschap die de zender èigenlijk wilde geven.
Ik blijf het goed vinden van je dat je op deze manier wel weer ruimte creeert voor jou gevoelens en grenzen. Blijf dat ook vooral doen, en ook op jou manier.
En lieve Saar, reacties en vragen daarop zijn geen directe afwijzing of ontkenning van jou gevoelens, want niemand kan zeggen dat jij niet voelt wat je voelt.
We kunnen het hoogstens niet begrijpen, of moeilijk vinden.
En dat mag dan ook weer.
En zo mag iedereen voelen wat ie voelt.
Aldus. Nu leg ik even mn vredespijp neer...
Nee hoor. Klote voor jou Saar, maar ik geloof dat Philo ook nog vragen heeft.
Philo, ik geloof dat ik gisteravond precies hetzelfde had.
Ik keek vraagtekens.
Saar, ik vind het oprecht heel naar voor je dat je verdriet hebt. Ik kan het me ook goed voorstellen, denk dat ik in jou situatie ook flink overstuur geweest zou zijn. Omdat het gewoon heel moeilijk is om het nìèt persoonlijk op te vatten.
Philo, ik begrijp dat je het heel erg vervelend vind om het gevoel te krijgen dat je iets verkeerd gedaan hebt, maar niet begrijpt hoe het zit. Ik vond dat gister ook moeilijk.
Volgende keer misschien èèrst specifiek aan Saar vragen wat ze bedoeld, voor je -net als ik- begint te stuiteren van verontwaardiging die eigenljk niet geheel nodig is?
Dit niet als commentaar bedoeld, ben zelf dus geen haar beter , meer omdat we allebei al in de verdediging schieten voor er een 'echte' aanval geweest is.
Saar, ik vind het ronduit verdrietig dat je poging om je hart te luchten zoveel oproept bij anderen. Je gebruikt inderdaad keurig de ik-boodschap, en veroordeelt niet. (daar vroeg je nog naar) Ik kan me ook indenken dat je deze reacties dan niet verwacht had, en ze je rauw en vooral hard, op je dak vallen.
Toch snapt niet iedereen het meteen. Dat kan. Sommigen van ons -ik- zijn niet zo'n licht, sommigen hebben zich laten misleiden door de 'dubbele boodschap' die je soms uitzend, en soms voel je je nu eenmaal persoonlijk aangevallen, zonder dat de ander dat bedoeld, en vertroebeld dat de boodschap die de zender èigenlijk wilde geven.
Ik blijf het goed vinden van je dat je op deze manier wel weer ruimte creeert voor jou gevoelens en grenzen. Blijf dat ook vooral doen, en ook op jou manier.
En lieve Saar, reacties en vragen daarop zijn geen directe afwijzing of ontkenning van jou gevoelens, want niemand kan zeggen dat jij niet voelt wat je voelt.
We kunnen het hoogstens niet begrijpen, of moeilijk vinden.
En dat mag dan ook weer.
En zo mag iedereen voelen wat ie voelt.
Aldus. Nu leg ik even mn vredespijp neer...
