Lang geleden... deel 3
zaterdag 15 augustus 2009 om 22:56
Voor alle vrouwen
met een verleden
van onveiligheid,
weet je welkom.
Samen vertrouwen ontdekken,
dat is de titel van het plaatje
wat ik vond.
Samen ontdekken we hier
dat een verhaal verteld mag worden
dat ruimte ingenomen mag worden
dat je je mag uitspreken
dat je mag zijn wie je werkelijk bent
met alles wat in je leeft.
Vervolg op Lang geleden... deel 2:
http://forum.viva.nl/forum/list_message ... 0#m3729580
met een verleden
van onveiligheid,
weet je welkom.
Samen vertrouwen ontdekken,
dat is de titel van het plaatje
wat ik vond.
Samen ontdekken we hier
dat een verhaal verteld mag worden
dat ruimte ingenomen mag worden
dat je je mag uitspreken
dat je mag zijn wie je werkelijk bent
met alles wat in je leeft.
Vervolg op Lang geleden... deel 2:
http://forum.viva.nl/forum/list_message ... 0#m3729580
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
maandag 14 september 2009 om 23:08
En je doet het ook niet bewust, andere mensen pijn doen...
En het doet ook zeer om daarbij stil te staan!
Maar het is wel belangrijk.
Want die mensen, dat zijn wel mensen die heel heel heel belangrijk zijn voor je. En soms helpt het om dan maar voor hèn dingen te doen. Of te laten.
Enne. Ja. Een BOR kan vervelend zijn.
Maar het is ook niet de bedoeling dat je er effe lekker kan relaxen en het naar je zin gaat hebben. Dan zit je er zo weer.
Het is functioneel bedoeld:
dicht bij hulp, dagbesteding en mensen om je heen, even uit je huiselijke omgeving met al zijn verplichtingen, en dit alles met behoud van eigen verantwoordelijkheid.
Geloof dat dat bij jou ook een kernwoord is he?
En het doet ook zeer om daarbij stil te staan!
Maar het is wel belangrijk.
Want die mensen, dat zijn wel mensen die heel heel heel belangrijk zijn voor je. En soms helpt het om dan maar voor hèn dingen te doen. Of te laten.
Enne. Ja. Een BOR kan vervelend zijn.
Maar het is ook niet de bedoeling dat je er effe lekker kan relaxen en het naar je zin gaat hebben. Dan zit je er zo weer.
Het is functioneel bedoeld:
dicht bij hulp, dagbesteding en mensen om je heen, even uit je huiselijke omgeving met al zijn verplichtingen, en dit alles met behoud van eigen verantwoordelijkheid.
Geloof dat dat bij jou ook een kernwoord is he?
maandag 14 september 2009 om 23:10
Lieve Ster.
Je moet je niet schuldig voelen naar anderen.
En dat je het verkeerd hebt aangepakt?
Het doet er niet toe wat wel of niet goed was...dat is gewoon klaar,punt erachter.
Beter is kijken hoe je het nu aan wil pakken.
En ja,het is ook leren hoe je moet omgaan met " profs".
Uiteindelijk ben jij de prof,jij gaat steeds meer zien en leren wat je helpt en wat niet.
En steeds beter worden in vragen en voor jezelf opkomen in de instantie's.
Je moet wel,anders wordt je van tafel geveegd.
Dus meid,
Ik heb net zo goed mij onder laten sneeuwen in het begin.
En wat ik hoop te bereiken met mijn posts is een beetje strijdlust los te krijgen.
Ik denk dat werk ook heel belangrijk is Wurm,maar dan moet je wel de energie kunnen behouden en niet volledig stuk gaa thuis.
Anderzijds,in je uppie tegen 4 muren staren word niemand vrolijker.
Het is dus zoeken naar balans en zien uit te vogelen wat het nu zo zwaar maakt voor je.
Maar ik denk dat rust voor nu ,met gepaste daginvulling nu het beste voor je is.
Kan je niet informeren of jullie zoiets in de buurt hebben?.
Wat ik eerder in het topic beschreef,een soort rusthuis zeg maar,minder zwaar dan echt een opname,maar bied je wel alle rust en inzichten hopelijk.
Pff..ik probeer zo mee te denken met je Ster.
Je moet je niet schuldig voelen naar anderen.
En dat je het verkeerd hebt aangepakt?
Het doet er niet toe wat wel of niet goed was...dat is gewoon klaar,punt erachter.
Beter is kijken hoe je het nu aan wil pakken.
En ja,het is ook leren hoe je moet omgaan met " profs".
Uiteindelijk ben jij de prof,jij gaat steeds meer zien en leren wat je helpt en wat niet.
En steeds beter worden in vragen en voor jezelf opkomen in de instantie's.
Je moet wel,anders wordt je van tafel geveegd.
Dus meid,
Ik heb net zo goed mij onder laten sneeuwen in het begin.
En wat ik hoop te bereiken met mijn posts is een beetje strijdlust los te krijgen.
Ik denk dat werk ook heel belangrijk is Wurm,maar dan moet je wel de energie kunnen behouden en niet volledig stuk gaa thuis.
Anderzijds,in je uppie tegen 4 muren staren word niemand vrolijker.
Het is dus zoeken naar balans en zien uit te vogelen wat het nu zo zwaar maakt voor je.
Maar ik denk dat rust voor nu ,met gepaste daginvulling nu het beste voor je is.
Kan je niet informeren of jullie zoiets in de buurt hebben?.
Wat ik eerder in het topic beschreef,een soort rusthuis zeg maar,minder zwaar dan echt een opname,maar bied je wel alle rust en inzichten hopelijk.
Pff..ik probeer zo mee te denken met je Ster.
maandag 14 september 2009 om 23:12
maandag 14 september 2009 om 23:15
Ster:
Niet pleasen! dat mag juist stoppen. dan heb je die andere uitwegen niet meer nodig.
Pleasen is ook iets doen wat niet echt nodig is, om een ander te vriend te houden.
Dit zou zijn geen destructief gedrag vertonen, omdat je JOU allerliefste daar heel veel verdriet mee doet.
Tenminste, ik heb het beeld van Lief echt op mn netvlies.
En ben alleen daarom al vastbesloten om het nooit meer tot een suicidepoging te laten komen. Elke keer weer gaat er een stukje van hem kapot.
En ook een stukje van onze relatie. IK maak hem kapot op die manier. En dat wil ik niet. Dat mag niet.
Maar dat is hoe het voor mij is hoor. En de beste motivatie voor mij, als ik me klote voel. en hij zo lief voor me is.
Niet pleasen! dat mag juist stoppen. dan heb je die andere uitwegen niet meer nodig.
Pleasen is ook iets doen wat niet echt nodig is, om een ander te vriend te houden.
Dit zou zijn geen destructief gedrag vertonen, omdat je JOU allerliefste daar heel veel verdriet mee doet.
Tenminste, ik heb het beeld van Lief echt op mn netvlies.
En ben alleen daarom al vastbesloten om het nooit meer tot een suicidepoging te laten komen. Elke keer weer gaat er een stukje van hem kapot.
En ook een stukje van onze relatie. IK maak hem kapot op die manier. En dat wil ik niet. Dat mag niet.
Maar dat is hoe het voor mij is hoor. En de beste motivatie voor mij, als ik me klote voel. en hij zo lief voor me is.
maandag 14 september 2009 om 23:15
Het is dus zoeken naar balans en zien uit te vogelen wat het nu zo zwaar maakt voor je.
O en ik waardeer het zo dat je meedenkt. Geen idee van het rusthuis. Wil eerst morgen even afwachten en desnoods naar de huisarts stappen.
Maar de bovenstaande zin he. Ik weet dat dus nooit.
In mijn leven is geen plaats, geen ruimte voor balans. Die ben ik echt altijd kwijt en dat maakt het zo zwaar en verdrietig.
Er zijn drie woorden, waar ik verschrikkelijk tegenaanloop.
Mezelf.
Eigen verantwoordelijkheid.
Balans en ritme.
Wat is goed, wat is fout? Hoe moet ik leven?
Dit zijn vragen die altijd terug komen.
De ene keer ben ik vreselijk uitgeput na het werk, de andere keer doet het me goed.
Vakanties trek ik niet, want kan daarna niet meer in het normale ritme komen wat zich uit in eetgestoord gedrag.
Voel me vaak afgewezen, heb vreselijk veel moeite met mezelf. (gewoon wie ik ben, hoe ik eruit zie)
Vind het leven zwaar.
En het lijkt allemaal nog zo ver weg, een beetje balans en geluk. Het valt me gewoon zwaar.
O en ik waardeer het zo dat je meedenkt. Geen idee van het rusthuis. Wil eerst morgen even afwachten en desnoods naar de huisarts stappen.
Maar de bovenstaande zin he. Ik weet dat dus nooit.
In mijn leven is geen plaats, geen ruimte voor balans. Die ben ik echt altijd kwijt en dat maakt het zo zwaar en verdrietig.
Er zijn drie woorden, waar ik verschrikkelijk tegenaanloop.
Mezelf.
Eigen verantwoordelijkheid.
Balans en ritme.
Wat is goed, wat is fout? Hoe moet ik leven?
Dit zijn vragen die altijd terug komen.
De ene keer ben ik vreselijk uitgeput na het werk, de andere keer doet het me goed.
Vakanties trek ik niet, want kan daarna niet meer in het normale ritme komen wat zich uit in eetgestoord gedrag.
Voel me vaak afgewezen, heb vreselijk veel moeite met mezelf. (gewoon wie ik ben, hoe ik eruit zie)
Vind het leven zwaar.
En het lijkt allemaal nog zo ver weg, een beetje balans en geluk. Het valt me gewoon zwaar.
maandag 14 september 2009 om 23:16
Lieverds..ik denk allemaal zo aan jullie.
En ja,ik ben ook even flink neergeknuppeld door alle zorgen enzo van hier.
Maar goed,ik tuimel wel weer omhoog dus no worry's.
Appel heb je nog gebeld naar psych vandaag?
Wil eigenlijk verder vragen op msn,maar die doet het kennelijk niet.
Saar,lieverd..bah meid wat klote zeg dat het nu ineens even flink in je gezicht uit elkaar spat.
Grrr..zou jullie allemaal wel willen spreken op msn,maar die doet raar,enne.....ik heb weer last van superwoman waanzin dat ik alle schoteltjes omhoog weet te houden door met jullie allemaal in gesprek te gaan.
En ja,ik ben ook even flink neergeknuppeld door alle zorgen enzo van hier.
Maar goed,ik tuimel wel weer omhoog dus no worry's.
Appel heb je nog gebeld naar psych vandaag?
Wil eigenlijk verder vragen op msn,maar die doet het kennelijk niet.
Saar,lieverd..bah meid wat klote zeg dat het nu ineens even flink in je gezicht uit elkaar spat.
Grrr..zou jullie allemaal wel willen spreken op msn,maar die doet raar,enne.....ik heb weer last van superwoman waanzin dat ik alle schoteltjes omhoog weet te houden door met jullie allemaal in gesprek te gaan.