Psyche
alle pijlers
leren minder fel te zijn.
maandag 2 november 2009 om 17:08
Gister heeft mijn vriend te kennen gegeven dat hij na 9 jaar wil stoppen met onze relatie omat zijn gevoel voor mij weg is.
Gaande het gesprek kwam er naar voren dat het deels te maken heeft met de manier waarop ik op bepaalde situaties en dingen reageer. Ik weet dat ik fel uit de hoek kan komen en vooral de laatste tijd kon ik al heftig reageren bij elk wissewasje. Dit heeft er vooral mee te maken dat ik me niet lekker in mijn vel voel door moeheid ( kind dat slecht slaapt) en andere dingen.
Nu weet ik dat ik er eerst voor moet zorgen om beter in mijn vel te gaan zitten maar daar is het probleem niet mee opgelost. Het zit gewoon in mij om in bepaalde situaties wat feller te zijn en op het moment zelf niet te kunnen relativeren.
Ik wil hier nu echt wat aan gaan doen. En vraag me af of mensen hier ervaring mee hebben en weten of ik cursus o.i.d. kan gaan volgen om hier aan te gaan werken.
Alvast bedankt voor jullie hulp!
Gaande het gesprek kwam er naar voren dat het deels te maken heeft met de manier waarop ik op bepaalde situaties en dingen reageer. Ik weet dat ik fel uit de hoek kan komen en vooral de laatste tijd kon ik al heftig reageren bij elk wissewasje. Dit heeft er vooral mee te maken dat ik me niet lekker in mijn vel voel door moeheid ( kind dat slecht slaapt) en andere dingen.
Nu weet ik dat ik er eerst voor moet zorgen om beter in mijn vel te gaan zitten maar daar is het probleem niet mee opgelost. Het zit gewoon in mij om in bepaalde situaties wat feller te zijn en op het moment zelf niet te kunnen relativeren.
Ik wil hier nu echt wat aan gaan doen. En vraag me af of mensen hier ervaring mee hebben en weten of ik cursus o.i.d. kan gaan volgen om hier aan te gaan werken.
Alvast bedankt voor jullie hulp!
maandag 2 november 2009 om 17:21
Is de manier waarop jij in sommige situaties te fel reageert de reden dat hij na 9 jaar denkt: ik kap ermee? Ik vind dat wel drastisch!
Verder geef je zelf al een beetje de oplossing aan: leren relativeren (en niet pas achteraf). Het is makkelijk gezegd, I know
maar in feite komt het echt neer op: stapje terug zetten, tot 10 tellen, en dan nog eens rustig reageren. Je zult zien dat veel dingen minder erg zijn dan ze lijken als je er probeert wat afstand van te nemen en je niet te impulsief reageert.
Verder: heb je wel aan je partner aangegeven waar je mee zit en hoe het komt dat je soms zo reageert?
Verder geef je zelf al een beetje de oplossing aan: leren relativeren (en niet pas achteraf). Het is makkelijk gezegd, I know
maar in feite komt het echt neer op: stapje terug zetten, tot 10 tellen, en dan nog eens rustig reageren. Je zult zien dat veel dingen minder erg zijn dan ze lijken als je er probeert wat afstand van te nemen en je niet te impulsief reageert.Verder: heb je wel aan je partner aangegeven waar je mee zit en hoe het komt dat je soms zo reageert?
maandag 2 november 2009 om 17:25
Leest mee...
Ik heb hetzelfde denk ik... Weet niet waar het vandaan komt, ben soms ineens heel licht ontvlambaar, en vriend doet dan niets meer goed in mijn ogen! Ik kan me ook totaal niet in hem verplaatsen. Echt alleen hoe IK het zie is de goeie weg.
Hij durft niet eens tegen me in te gaan om héle felle ruzies te vermijden.
Zo ben ik in andere relaties nooit geweest, ik weet ook niet hoe het komt. Het enige verschil in deze relatie is dat we een samengesteld gezin zijn. Onze beide kinderen wonen bij ons. En dan nog wel eens hobbels geeft zeg maar.
Ik wil er ook echt wel wat aan doen, maar ik zou niet weten wat? Is het bijvoorbeeld echt al zover dat ik bij de dokter om info moet vragen.
Ik lees dus even mee!
Jutka, succes met je situatie nu. Ik hoop oprecht voor je dat jullie relatie te redden is!!
Ik heb hetzelfde denk ik... Weet niet waar het vandaan komt, ben soms ineens heel licht ontvlambaar, en vriend doet dan niets meer goed in mijn ogen! Ik kan me ook totaal niet in hem verplaatsen. Echt alleen hoe IK het zie is de goeie weg.
Hij durft niet eens tegen me in te gaan om héle felle ruzies te vermijden.
Zo ben ik in andere relaties nooit geweest, ik weet ook niet hoe het komt. Het enige verschil in deze relatie is dat we een samengesteld gezin zijn. Onze beide kinderen wonen bij ons. En dan nog wel eens hobbels geeft zeg maar.
Ik wil er ook echt wel wat aan doen, maar ik zou niet weten wat? Is het bijvoorbeeld echt al zover dat ik bij de dokter om info moet vragen.
Ik lees dus even mee!
Jutka, succes met je situatie nu. Ik hoop oprecht voor je dat jullie relatie te redden is!!
maandag 2 november 2009 om 17:29
Wat vreselijk voor je dat je vriend met jullie relatie wil stoppen.
Wat je schrijft kan ik me wel wat in vinden. Er wordt mij vaak verteld dat ik me constant verdedig.
Is het zo dat je vriend je fel vind omdat je direct een antwoord geeft? Sommige mensen doen vaak heel vaag omtrent een antwoord of willen een ander niet kwetsen met wat ze zeggen. Ik, en zoals het klinkt jij ook, geef gewoon antwoord, recht voor z'n raap, maar bedoel het niet kwetsend. Soms kan het beter zijn een wat 'vager' antwoord te geven of iemand voorzichtig(er) te benaderen.
Komt dit overeen?
Wat je schrijft kan ik me wel wat in vinden. Er wordt mij vaak verteld dat ik me constant verdedig.
Is het zo dat je vriend je fel vind omdat je direct een antwoord geeft? Sommige mensen doen vaak heel vaag omtrent een antwoord of willen een ander niet kwetsen met wat ze zeggen. Ik, en zoals het klinkt jij ook, geef gewoon antwoord, recht voor z'n raap, maar bedoel het niet kwetsend. Soms kan het beter zijn een wat 'vager' antwoord te geven of iemand voorzichtig(er) te benaderen.
Komt dit overeen?
maandag 2 november 2009 om 17:29
Ik herken die felheid wel, maar naarmate ik weer beter in mijn vel zat, werd de felheid ook minder. Ik had ook veel last van het schuldgevoel achteraf, als ik weer eens uit mijn slof was geschoten, dit was vooral t.o.v. mijn moeder. Mijn man attendeerde mij hier op, en daar schrok ik van.
Helemaal weg gaat het niet, en ik denk dat het soms juist een hele goede eigenschap is, maar je voelt zelf wel aan wanneer het de verkeerde felheid is.
Overigens ook eens met boterkuip, is dat het enige waarom je vriend ermee wil stoppen? Of is het zo allesoverheersend dat je in elke situatie 24/7 te fel reageert?
Helemaal weg gaat het niet, en ik denk dat het soms juist een hele goede eigenschap is, maar je voelt zelf wel aan wanneer het de verkeerde felheid is.
Overigens ook eens met boterkuip, is dat het enige waarom je vriend ermee wil stoppen? Of is het zo allesoverheersend dat je in elke situatie 24/7 te fel reageert?
maandag 2 november 2009 om 20:08
Bedankt voor jullie reactie, ben er erg blij mee.
Maar word ook zo verdrietig ervan, het staat nu zo zwart op wit.
Hij wil onze relatie stoppen omdat hij geen gevoelens meer voor me heeft en wil het ook niet meer proberen omdat hij weet dat ik me dan een tijdje rustig hou en dat ik uiteindelijk weer in mijn felheid verzand ( als het weer even wat minder gaat)
Het is zo'n beetje als S0ezy het beschrijft. Alleen het verschil is dat wij geen samengesteld gezin zijn, we hebben 2 kinderen samen.
Dit is nu helemaal het geval omdat ik me niet lekker in mijn vel voel maar verder ben ik inderdaad het type alles recht voor zijn raap zeggen.
tja minder fel zijn kan ik dus wel maar als ik me wat minder voel kan het dus niet. Ik hoopte dus op iets wat me leert het ook in de mindere tijden vol te houden.
Maar misschien hoopte ik ook op de laatste strohalm om mijn relatie te redden.
Maar word ook zo verdrietig ervan, het staat nu zo zwart op wit.
Hij wil onze relatie stoppen omdat hij geen gevoelens meer voor me heeft en wil het ook niet meer proberen omdat hij weet dat ik me dan een tijdje rustig hou en dat ik uiteindelijk weer in mijn felheid verzand ( als het weer even wat minder gaat)
Het is zo'n beetje als S0ezy het beschrijft. Alleen het verschil is dat wij geen samengesteld gezin zijn, we hebben 2 kinderen samen.
Dit is nu helemaal het geval omdat ik me niet lekker in mijn vel voel maar verder ben ik inderdaad het type alles recht voor zijn raap zeggen.
tja minder fel zijn kan ik dus wel maar als ik me wat minder voel kan het dus niet. Ik hoopte dus op iets wat me leert het ook in de mindere tijden vol te houden.
Maar misschien hoopte ik ook op de laatste strohalm om mijn relatie te redden.
maandag 2 november 2009 om 20:14
maandag 2 november 2009 om 20:19
quote:paloma schreef op 02 november 2009 @ 20:14:
Felheid is een uiting van onzekerheid.
Dat snap ik niet... ik ben vaak fel, soms te fel... mijn omgeving went eraan en neemt me daardoor niet al te serieus in mijn felheid.
Maar onzeker? Nee hoor, ik word juist fel doordta ik ergens van overtuigd ben.
Waarom denk jij dat het bij onzekerheid vandaan komt?
Felheid is een uiting van onzekerheid.
Dat snap ik niet... ik ben vaak fel, soms te fel... mijn omgeving went eraan en neemt me daardoor niet al te serieus in mijn felheid.
Maar onzeker? Nee hoor, ik word juist fel doordta ik ergens van overtuigd ben.
Waarom denk jij dat het bij onzekerheid vandaan komt?
maandag 2 november 2009 om 20:23
quote:lichtelijk schreef op 02 november 2009 @ 20:19:
[...]
Dat snap ik niet... ik ben vaak fel, soms te fel... mijn omgeving went eraan en neemt me daardoor niet al te serieus in mijn felheid.
Maar onzeker? Nee hoor, ik word juist fel doordta ik ergens van overtuigd ben.
Waarom denk jij dat het bij onzekerheid vandaan komt?Bij mij heeft het weleens met onzekerheid te maken. Dan reageer ik overdreven fel op iets en verwar ik dat met assertief zijn.
[...]
Dat snap ik niet... ik ben vaak fel, soms te fel... mijn omgeving went eraan en neemt me daardoor niet al te serieus in mijn felheid.
Maar onzeker? Nee hoor, ik word juist fel doordta ik ergens van overtuigd ben.
Waarom denk jij dat het bij onzekerheid vandaan komt?Bij mij heeft het weleens met onzekerheid te maken. Dan reageer ik overdreven fel op iets en verwar ik dat met assertief zijn.
maandag 2 november 2009 om 20:35
quote:lichtelijk schreef op 02 november 2009 @ 20:19:
[...]
Dat snap ik niet... ik ben vaak fel, soms te fel... mijn omgeving went eraan en neemt me daardoor niet al te serieus in mijn felheid.
Maar onzeker? Nee hoor, ik word juist fel doordta ik ergens van overtuigd ben.
Waarom denk jij dat het bij onzekerheid vandaan komt?Waarom heb je de behoefte om jezelf te "overschreeuwen" omdat je ergens van overtuigd bent? Waarom kun je het niet op een rustige manier zeggen of uitleggen? Waarom luister je niet naar anderen maar gaat het alleen maar om wat jij te zeggen hebt? Waarom nemen mensen jou niet serieus? Denk je dat mensen die jou niet serieus nemen, jouw felheid ook niet serieus nemen?
[...]
Dat snap ik niet... ik ben vaak fel, soms te fel... mijn omgeving went eraan en neemt me daardoor niet al te serieus in mijn felheid.
Maar onzeker? Nee hoor, ik word juist fel doordta ik ergens van overtuigd ben.
Waarom denk jij dat het bij onzekerheid vandaan komt?Waarom heb je de behoefte om jezelf te "overschreeuwen" omdat je ergens van overtuigd bent? Waarom kun je het niet op een rustige manier zeggen of uitleggen? Waarom luister je niet naar anderen maar gaat het alleen maar om wat jij te zeggen hebt? Waarom nemen mensen jou niet serieus? Denk je dat mensen die jou niet serieus nemen, jouw felheid ook niet serieus nemen?
maandag 2 november 2009 om 20:49
Hoe fel is te fel? Bedreigend, laat je de ander geen ruimte? In dat geval is het zinvol om eraan te werken.
Als je alleen afwijkend bent van wat je vriend als ideaal beschouwd, zou ik eerder in de richting gaan van accepteren dat dit je karakter is. Proberen jezelf wat meer te ontlasten zodat je niet oververmoeid bent (ingeval van slecht slapend kind: een goed slapend kind in jouw bed is voor jouw stresslevel te prefereren boven een slecht slapend kind in zijn eigen bed).
Zelf lukt het me (iets) minder fel te zijn door pauzes te nemen in de dag, en zoveel mogelijk in de week, tijd waarin ik niets voor niemand hoef. En door hetgeen in mijn hoofd gebeurt te benoemen. Ik kan sinds enige tijd voelen dat het min of meer electrisch gespannen is in mijn hoofd als ik overreageer. Maakt het voor mijn omgeving geen spat leuker, maar in elk geval kan ik het zo benoemen dat het bij mij zit, en niet echt met hen te maken heeft.
Ik weet dat er bij GGZ bij bepaalde diagnoses toegang is tot emotieregulatietherapie (duurt lang) of agressieregulatietherapie (duurt veel te kort) maar die dingen hebben weinig zin als je de bron van je prikkelbaarheid, je oververmoeidheid, niet aanpakt.
Heb je al eens een simpele assertiviteitscursus bij Maatschappelijk werk gevolgd? Er zijn veel mensen die een probleem hebben met hun assertiviteit te reguleren, en die switchen tussen subassertief en (verbaal) agressief. Precies de doelgroep (bij Maatschappelijk werk in mijn stad) voor een assertiviteitscursus.
Als je alleen afwijkend bent van wat je vriend als ideaal beschouwd, zou ik eerder in de richting gaan van accepteren dat dit je karakter is. Proberen jezelf wat meer te ontlasten zodat je niet oververmoeid bent (ingeval van slecht slapend kind: een goed slapend kind in jouw bed is voor jouw stresslevel te prefereren boven een slecht slapend kind in zijn eigen bed).
Zelf lukt het me (iets) minder fel te zijn door pauzes te nemen in de dag, en zoveel mogelijk in de week, tijd waarin ik niets voor niemand hoef. En door hetgeen in mijn hoofd gebeurt te benoemen. Ik kan sinds enige tijd voelen dat het min of meer electrisch gespannen is in mijn hoofd als ik overreageer. Maakt het voor mijn omgeving geen spat leuker, maar in elk geval kan ik het zo benoemen dat het bij mij zit, en niet echt met hen te maken heeft.
Ik weet dat er bij GGZ bij bepaalde diagnoses toegang is tot emotieregulatietherapie (duurt lang) of agressieregulatietherapie (duurt veel te kort) maar die dingen hebben weinig zin als je de bron van je prikkelbaarheid, je oververmoeidheid, niet aanpakt.
Heb je al eens een simpele assertiviteitscursus bij Maatschappelijk werk gevolgd? Er zijn veel mensen die een probleem hebben met hun assertiviteit te reguleren, en die switchen tussen subassertief en (verbaal) agressief. Precies de doelgroep (bij Maatschappelijk werk in mijn stad) voor een assertiviteitscursus.
maandag 2 november 2009 om 20:52
Ik denk wel dat je gelijk hebt Paloma. Juist op momenten dat ik me onzeker voel naar hem toe ben ik alleen maar feller en overschreeuw me vaak.
Dit is vooral op momenten dat er sprake is van een conflict situatie maar ik ben tegenwoordig ook er fel in als ik hem gevraagd heb iets te doen en hij heeft het niet gedaan.
Ik ben naar hem toe ook veel feller dan tegen mijn vriendinnen of familie. Dus het zal waarschijnlijk wel te maken hebben met onzekerheid. Maar waar ben ik dan zo onzeker over vraag ik me nu af...
Hij ziet me nu alleen als de moeder van zijn kinderen waar hij diep respect voor heeft maar er is geen gevoel meer bij hem waardoor hij geen zin meer heeft om die felheid te stoppen en te analyseren.
Dit is vooral op momenten dat er sprake is van een conflict situatie maar ik ben tegenwoordig ook er fel in als ik hem gevraagd heb iets te doen en hij heeft het niet gedaan.
Ik ben naar hem toe ook veel feller dan tegen mijn vriendinnen of familie. Dus het zal waarschijnlijk wel te maken hebben met onzekerheid. Maar waar ben ik dan zo onzeker over vraag ik me nu af...
Hij ziet me nu alleen als de moeder van zijn kinderen waar hij diep respect voor heeft maar er is geen gevoel meer bij hem waardoor hij geen zin meer heeft om die felheid te stoppen en te analyseren.
maandag 2 november 2009 om 21:01
Ik kan inderdaad soms erg bedreigend zijn en de ander geen ruimte bieden. Maar dit is vooral nu ik me niet lekker in mijn vel voel.
Het me niet lekker in mijn vel zitten heeft niet alleen te maken met een slecht slapend kind. Doordat ik op dit moment duidelijk niet met mijn emoties om kan gaan is hij zich steeds meer terug gaan trekken en vertier buiten de deur gaan zoeken.
Hierdoor ben ik mij steeds meer alleen maar moeder van gaan voelen en ben steeds meer het gevoel het gevoel van vrouw kwijt geraakt.
Gister tijdens het gesprek heb ik dit ook aangegeven dat ik zo bang om straks in zo'n zwart gat te vallen doordat ik eigenlijk niks meer ben op dit moment.
Hij gaat hier rekening mee houden en meer thuis zijn zodat ik ergens positieve energie op kan doen.
Jammer genoeg voor ons te laat.
Heel erg bedankt mazelle met je suggesties. Ik denk dat er zeker wat aan heb. want al gaat het deze relatie niet redden dan heb ik er voor in de toekomst zeker wat aan
Het me niet lekker in mijn vel zitten heeft niet alleen te maken met een slecht slapend kind. Doordat ik op dit moment duidelijk niet met mijn emoties om kan gaan is hij zich steeds meer terug gaan trekken en vertier buiten de deur gaan zoeken.
Hierdoor ben ik mij steeds meer alleen maar moeder van gaan voelen en ben steeds meer het gevoel het gevoel van vrouw kwijt geraakt.
Gister tijdens het gesprek heb ik dit ook aangegeven dat ik zo bang om straks in zo'n zwart gat te vallen doordat ik eigenlijk niks meer ben op dit moment.
Hij gaat hier rekening mee houden en meer thuis zijn zodat ik ergens positieve energie op kan doen.
Jammer genoeg voor ons te laat.
Heel erg bedankt mazelle met je suggesties. Ik denk dat er zeker wat aan heb. want al gaat het deze relatie niet redden dan heb ik er voor in de toekomst zeker wat aan
maandag 2 november 2009 om 21:01
quote:jutka schreef op 02 november 2009 @ 20:52:
Ik ben naar hem toe ook veel feller dan tegen mijn vriendinnen of familie. Dus het zal waarschijnlijk wel te maken hebben met onzekerheid. Maar waar ben ik dan zo onzeker over vraag ik me nu af...Is zijn besluit om weg te gaan, een besluit die je misschien liever zelf had willen nemen maar deed je het niet omdat je dit eng vond?
Ik ben naar hem toe ook veel feller dan tegen mijn vriendinnen of familie. Dus het zal waarschijnlijk wel te maken hebben met onzekerheid. Maar waar ben ik dan zo onzeker over vraag ik me nu af...Is zijn besluit om weg te gaan, een besluit die je misschien liever zelf had willen nemen maar deed je het niet omdat je dit eng vond?
maandag 2 november 2009 om 21:21
Felheid binnen een relatie kan evenzogoed een ultieme uiting van vertrouwen zijn als van onzekerheid.
Helaas schrikt het de benaderde af. Anytime. En dat is de nr. 1 reden dat je tijdig je grenzen moet bewaken zodat het niet zover hoeft te komen.
Ik hoop dat je relatief snel erachter zult komen dat het zwarte gat niet zo diep en uitzichtloos is als je nu inschat.
Helaas schrikt het de benaderde af. Anytime. En dat is de nr. 1 reden dat je tijdig je grenzen moet bewaken zodat het niet zover hoeft te komen.
Ik hoop dat je relatief snel erachter zult komen dat het zwarte gat niet zo diep en uitzichtloos is als je nu inschat.
maandag 2 november 2009 om 21:24
Probeer samen met hem te werken de komende tijd en laat hem je helpen en dingen uit handen te nemen, zodat je wat meer aan jezelf toekomt. Jij hebt -denk ik- even quality time voor jezelf nodig. Wat nu gebeurt, gebeurt met een reden en nu is het zwaar maar ik denk dat jij er sterker uit zult komen. Meer dan dat jij je realiseert.
maandag 2 november 2009 om 22:01
maandag 2 november 2009 om 22:22
Kijk even of maatschappelijk werk in jouw stad een site heeft, ik denk wel dat assertiviteit (naast o.a. budgetbeheer) een soort van handelsmerk is voor maatschappelijk werk. Gewoon bellen en een afspraak maken dus, je vraag voorleggen zoals je die hier voorlegde in de openingspost moet voldoende zijn.
Ik heb in het verleden mezelf heel erg naar gevoeld na het verbreken van een relatie. Toen ik met een 'gestoorde' man in zee ben gegaan ben ik genezen van de noodzaak om iemand dichtbij me te hebben, heb ik mijn eigen kracht gevoeld, zeg maar.
Ik heb sinds ik kinderen heb een onevenredig fel temperament. Voor die tijd was ik eerder subassertief.
De felheid is pas beduidend minder geworden nadat ik echte tools kreeg in het opvoeden van/omgaan met mijn kinderen. Weg is ze nog steeds niet. Ik moet mijn werk/sociaal leven/tijd instellen op het feit dat ik zowel een moeder ben als een snel prikkelbaar persoon. Alle dingen buiten het gezin zijn van secundair belang.
Ik heb in het verleden mezelf heel erg naar gevoeld na het verbreken van een relatie. Toen ik met een 'gestoorde' man in zee ben gegaan ben ik genezen van de noodzaak om iemand dichtbij me te hebben, heb ik mijn eigen kracht gevoeld, zeg maar.
Ik heb sinds ik kinderen heb een onevenredig fel temperament. Voor die tijd was ik eerder subassertief.
De felheid is pas beduidend minder geworden nadat ik echte tools kreeg in het opvoeden van/omgaan met mijn kinderen. Weg is ze nog steeds niet. Ik moet mijn werk/sociaal leven/tijd instellen op het feit dat ik zowel een moeder ben als een snel prikkelbaar persoon. Alle dingen buiten het gezin zijn van secundair belang.
dinsdag 3 november 2009 om 06:51
Ik ben denk ik ook een snel prikkelbaar persoon dus inderdaad belangrijk nu om tot mezelf te komen en positieve energie op te kunnen doen via sporten en gezellige dingen met vriendinnen te doen.
Ik ga hier nu ook alle ruimte voor krijgen. Ik baal er eerlijk va dat het nu allemaal wel kan. Ik heb al meerder malen aangegeven dat ik er door heen zit en daardoor extra prikkelbaar. Maar i.p.v. dat hij mij ruimte gaf is hij zelf meer ruimte gaan nemen en mij meer voor de dingen laten opdraaien. En nu kan het ineens wel allemaal? Nu het te laat is?
Mamzelle ben jij ook maatschappelijkwerk geweest om die handvaten te leren?
Ik ga hier nu ook alle ruimte voor krijgen. Ik baal er eerlijk va dat het nu allemaal wel kan. Ik heb al meerder malen aangegeven dat ik er door heen zit en daardoor extra prikkelbaar. Maar i.p.v. dat hij mij ruimte gaf is hij zelf meer ruimte gaan nemen en mij meer voor de dingen laten opdraaien. En nu kan het ineens wel allemaal? Nu het te laat is?
Mamzelle ben jij ook maatschappelijkwerk geweest om die handvaten te leren?
dinsdag 3 november 2009 om 08:06
Jammer dat er niet eerder in de relatie al is gesproken over dit soort issues. Overigens is het wel heel verleidelijk voor je ex om naar jou te wijzen in plaats van onderzoeken of hij wel alles heeft gedaan om de relatie te laten werken.
In mijn geval was de prikkelbaarheid een probleem dat bovenop chronische depressieve en onzekere gevoelens kwam, dus ben direct bij het riagg terechtgekomen. Ik heb voor een cliente het aanbod van Maatschappelijk werk in mijn stad onderzocht en dat was een best wel stevige cursus, van 10 tot 13 sessies, met een inhoud die mij best wel zou hebben aangesproken toen ik begon met de hulpverlening. Het lijkt mij dus raadzaam te beginnen bij Maatschappelijk werk, die kunnen je eventueel doorbegeleiden naar GGZ of Riagg als dat nodig mocht zijn.
In mijn geval was de prikkelbaarheid een probleem dat bovenop chronische depressieve en onzekere gevoelens kwam, dus ben direct bij het riagg terechtgekomen. Ik heb voor een cliente het aanbod van Maatschappelijk werk in mijn stad onderzocht en dat was een best wel stevige cursus, van 10 tot 13 sessies, met een inhoud die mij best wel zou hebben aangesproken toen ik begon met de hulpverlening. Het lijkt mij dus raadzaam te beginnen bij Maatschappelijk werk, die kunnen je eventueel doorbegeleiden naar GGZ of Riagg als dat nodig mocht zijn.
