Psyche
alle pijlers
Leven in armoede
dinsdag 16 april 2013 om 22:47
Ik ben even heel verdrietig want er komt opeens een hoop pijn en verdriet boven waarvan ik me niet eens bewust was dat ik dat had. In de jaren heb ik geleerd me te verbijten, het verdriet te verdragen.
De reden dat ik mij verdrietig voel is dat ik me realiseerde dat ik zeker sinds mijn pubertijd, geleefd heb onder het juk van armoede. Als een zwaar anker zat en zit het om mijn gezin heen. Mijn ouders waren oorspronkelijk welvarende hardwerkende mensen met een hoge baan, ze hebben HBO en WO gedaan. In mijn kindertijd ben ik niks tekort gekomen.
Toen is mijn moeder arbeidsongeschikt geraakt en moest mijn vader het wiel alleen trekken want mijn moeder bleef in haar uitkering, ze vond het wel prima zo (dat kon toen nog).
Mijn vader bleek jarenlang een beeld te scheppen wat niet helemaal klopte. Zijn bedrijf wat ooit succesvol was had al jaren geen inkomsten meer. Hij had een rare constructie bedacht om het vol te houden, 'want die opdracht zou wel komen, echt waar'. Mijn moeder interesseerde zich niet in de financiën, sowieso betaalde mijn vader toch voor alles en ze moest niet zeuren het zou wel goed komen.
Nu moeten zij al jaren een schuld terugbetalen aan de belastingdienst. Dit komt omdat mijn vader jarenlang niet zijn inkomsten heeft opgegeven door die rare constructie om tijd te rekken.
Mijn ouders betalen het netjes af, elke cent van hun pensioen waar ze hard voor gewerkt hebben gaat er naartoe.
Ondertussen merk ik steeds meer dat ik ondertussen een knauw meegekregen heb. Ik weet niet meer wat het is om geen financiële zorgen te hebben, om me niet medeverantwoordelijk te voelen voor de financiën. Er zijn tijden geweest dat ik honger had, en dat we heel zuinig met eten kopen moesten doen. Toen zat ik op het gymnasium tussen de verwende kindjes, op zich wel raar dus. Als mijn docent een appel at, snakte ik naar die appel soms.
Mijn ouders voelen zich super schuldig maar hebben ook zoiets van: je hebt geen geld nodig om gelukkig te zijn. En op zich ben ik ook best gelukkig. Ik heb weinig nodig.
De momenten waarin ik zelf in financiële nood zit, zijn echter wel erg zwaar. Ik weet dat ik nooit om geld zou kunnen vragen omdat ze dat gewoon niet hebben. Mijn broer hebben ze in het verleden wel vaak wat geleend maar toen ik eenmaal wat ouder was kon dit nooit.
Mijn broers en zussen hebben ze wel in weelde op kunnen voeden. Mijn broer heeft nog net het laatste staartje meegekregen maar is er nog goed afgekomen. Hij snapt niet dat mijn ouders geen geld hebben, is erg egoïstisch en wordt altijd financieel geholpen door mijn ouders. Mijn andere broer en zus zijn goed terecht gekomen en verdienen bovenmodaal, zij hebben mijn ouders wat geld geleend.
Mijn ouders vinden dat ik in principe recht heb op hetzelfde als wat mijn broers en zussen hebben gekregen (collegegeld en studieboeken), maar ik weet dat ze hiervoor krom moeten liggen, dus ik doe het niet. Ze laten al gauw snel het onderwerp liggen.
Ik leen dit dus gewoon of betaal alles uit eigen zak.
Ik zie er sjofel uit als ik heel eerlijk ben en ik heb wat overgewicht. Ik zie er vaak moe en grauw uit en je kan zien dat ik het moeilijk heb gehad. Mijn kleren zijn uitgelubberd. Als ik kijk naar mijn medestudenten (ben bijna klaar met mijn WO opleiding) dan steek ik af. Er wordt op mij neergekeken en mensen denken dat ik geen gevoel voor mode heb. Ik heb er echter gewoon het geld niet voor.
Mijn ouders snappen niet hoe de wereld nu in elkaar zit. Dat de ouders van mijn vrienden luxe backpackjaren voor hen betalen. Dat ze met hen naar locaties als Nepal en Amerika gaan. Dat iedereen met een apple laptop en daarnaast hun ipad in de klas zit.
Ik heb nu zelf geld gespaard voor zo'n reis (mijn droomwens) maar iets houdt mij al jaren tegen: het voelt alsof ik er geen recht op heb. Mijn ouders vinden het sowieso een belachelijk idee, er zal wel wat mis met me zijn... Dat gebruik je toch voor de volgende tegenslag? zeggen ze. En dan ga ik toch weer niet, en dan gaat de kans voorbij en besteed ik het geld aan andere dingen, eten enzo. Langzaamaan daalt de stapel geld dan weer.
Ik voel me gevangen in de armoede waarin ik nu al 10 jaar leef. Ik voel me gevangen als jongere in een wereld waarin alles bij anderen maar lijkt te kunnen en ik scheef aangekeken wordt dat ik dat niet heb.
Ik gun anderen alles en lach erbij, maar ergens doet het blijkbaar pijn (anders voelde ik dat net niet opeens). Pijn dat ik in deze situatie heb moeten leven. Schaamte dat mijn ouders niet echt voor mij hebben kunnen zorgen zoals dat zou moeten en de pijn die er is dat ik mijn ouders überhaupt hiervan de schuld durf te geven. Dat leven voor mij als vechten en overleven voelt, vechten om uit deze k*tsituatie te komen! Dat elke dag een struggle is, maar dat ik wel denk: dit is een stap in mijn nieuwe toekomst zonder geldzorgen en waarbij ik rijk en hoogopgeleid en mee kan doen.
Maar stiekem weet ik dat ik dit nooit achter kan laten. Want over elk luxeproduct wat ik koop voel ik me schuldig. Dit zou ik niet moeten hebben. De armoede zit in me, het zit tot in het diepste van mijn bot en ik ben bang dat het geld er straks dan wel zal zijn (ik wil de rest van mijn leven fulltime werken, mijn kinderen zal het aan niets ontkomen) maar in mijn hart zal ik altijd 'arm' zijn.
En dat doet pijn.
Het enige wat troost biedt is de gedachte: wacht maar, straks ben ik net zo rijk en gelukkig als jullie.
De reden dat ik mij verdrietig voel is dat ik me realiseerde dat ik zeker sinds mijn pubertijd, geleefd heb onder het juk van armoede. Als een zwaar anker zat en zit het om mijn gezin heen. Mijn ouders waren oorspronkelijk welvarende hardwerkende mensen met een hoge baan, ze hebben HBO en WO gedaan. In mijn kindertijd ben ik niks tekort gekomen.
Toen is mijn moeder arbeidsongeschikt geraakt en moest mijn vader het wiel alleen trekken want mijn moeder bleef in haar uitkering, ze vond het wel prima zo (dat kon toen nog).
Mijn vader bleek jarenlang een beeld te scheppen wat niet helemaal klopte. Zijn bedrijf wat ooit succesvol was had al jaren geen inkomsten meer. Hij had een rare constructie bedacht om het vol te houden, 'want die opdracht zou wel komen, echt waar'. Mijn moeder interesseerde zich niet in de financiën, sowieso betaalde mijn vader toch voor alles en ze moest niet zeuren het zou wel goed komen.
Nu moeten zij al jaren een schuld terugbetalen aan de belastingdienst. Dit komt omdat mijn vader jarenlang niet zijn inkomsten heeft opgegeven door die rare constructie om tijd te rekken.
Mijn ouders betalen het netjes af, elke cent van hun pensioen waar ze hard voor gewerkt hebben gaat er naartoe.
Ondertussen merk ik steeds meer dat ik ondertussen een knauw meegekregen heb. Ik weet niet meer wat het is om geen financiële zorgen te hebben, om me niet medeverantwoordelijk te voelen voor de financiën. Er zijn tijden geweest dat ik honger had, en dat we heel zuinig met eten kopen moesten doen. Toen zat ik op het gymnasium tussen de verwende kindjes, op zich wel raar dus. Als mijn docent een appel at, snakte ik naar die appel soms.
Mijn ouders voelen zich super schuldig maar hebben ook zoiets van: je hebt geen geld nodig om gelukkig te zijn. En op zich ben ik ook best gelukkig. Ik heb weinig nodig.
De momenten waarin ik zelf in financiële nood zit, zijn echter wel erg zwaar. Ik weet dat ik nooit om geld zou kunnen vragen omdat ze dat gewoon niet hebben. Mijn broer hebben ze in het verleden wel vaak wat geleend maar toen ik eenmaal wat ouder was kon dit nooit.
Mijn broers en zussen hebben ze wel in weelde op kunnen voeden. Mijn broer heeft nog net het laatste staartje meegekregen maar is er nog goed afgekomen. Hij snapt niet dat mijn ouders geen geld hebben, is erg egoïstisch en wordt altijd financieel geholpen door mijn ouders. Mijn andere broer en zus zijn goed terecht gekomen en verdienen bovenmodaal, zij hebben mijn ouders wat geld geleend.
Mijn ouders vinden dat ik in principe recht heb op hetzelfde als wat mijn broers en zussen hebben gekregen (collegegeld en studieboeken), maar ik weet dat ze hiervoor krom moeten liggen, dus ik doe het niet. Ze laten al gauw snel het onderwerp liggen.
Ik leen dit dus gewoon of betaal alles uit eigen zak.
Ik zie er sjofel uit als ik heel eerlijk ben en ik heb wat overgewicht. Ik zie er vaak moe en grauw uit en je kan zien dat ik het moeilijk heb gehad. Mijn kleren zijn uitgelubberd. Als ik kijk naar mijn medestudenten (ben bijna klaar met mijn WO opleiding) dan steek ik af. Er wordt op mij neergekeken en mensen denken dat ik geen gevoel voor mode heb. Ik heb er echter gewoon het geld niet voor.
Mijn ouders snappen niet hoe de wereld nu in elkaar zit. Dat de ouders van mijn vrienden luxe backpackjaren voor hen betalen. Dat ze met hen naar locaties als Nepal en Amerika gaan. Dat iedereen met een apple laptop en daarnaast hun ipad in de klas zit.
Ik heb nu zelf geld gespaard voor zo'n reis (mijn droomwens) maar iets houdt mij al jaren tegen: het voelt alsof ik er geen recht op heb. Mijn ouders vinden het sowieso een belachelijk idee, er zal wel wat mis met me zijn... Dat gebruik je toch voor de volgende tegenslag? zeggen ze. En dan ga ik toch weer niet, en dan gaat de kans voorbij en besteed ik het geld aan andere dingen, eten enzo. Langzaamaan daalt de stapel geld dan weer.
Ik voel me gevangen in de armoede waarin ik nu al 10 jaar leef. Ik voel me gevangen als jongere in een wereld waarin alles bij anderen maar lijkt te kunnen en ik scheef aangekeken wordt dat ik dat niet heb.
Ik gun anderen alles en lach erbij, maar ergens doet het blijkbaar pijn (anders voelde ik dat net niet opeens). Pijn dat ik in deze situatie heb moeten leven. Schaamte dat mijn ouders niet echt voor mij hebben kunnen zorgen zoals dat zou moeten en de pijn die er is dat ik mijn ouders überhaupt hiervan de schuld durf te geven. Dat leven voor mij als vechten en overleven voelt, vechten om uit deze k*tsituatie te komen! Dat elke dag een struggle is, maar dat ik wel denk: dit is een stap in mijn nieuwe toekomst zonder geldzorgen en waarbij ik rijk en hoogopgeleid en mee kan doen.
Maar stiekem weet ik dat ik dit nooit achter kan laten. Want over elk luxeproduct wat ik koop voel ik me schuldig. Dit zou ik niet moeten hebben. De armoede zit in me, het zit tot in het diepste van mijn bot en ik ben bang dat het geld er straks dan wel zal zijn (ik wil de rest van mijn leven fulltime werken, mijn kinderen zal het aan niets ontkomen) maar in mijn hart zal ik altijd 'arm' zijn.
En dat doet pijn.
Het enige wat troost biedt is de gedachte: wacht maar, straks ben ik net zo rijk en gelukkig als jullie.
dinsdag 16 april 2013 om 23:59
quote:VanBuuren schreef op 16 april 2013 @ 23:55:
Ik snap TO wel.
en denk je dat al die luxedingen mensen echt gelukkig maken? Of zouden er heel veel kinderen tussen zitten die van alles krijgen aan materiële dingen, maar geen aandacht en liefde krijgen?
Ik weet het antwoord wel....
Ik snap TO wel.
en denk je dat al die luxedingen mensen echt gelukkig maken? Of zouden er heel veel kinderen tussen zitten die van alles krijgen aan materiële dingen, maar geen aandacht en liefde krijgen?
Ik weet het antwoord wel....
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
dinsdag 16 april 2013 om 23:59
quote:yellowlove2punt0 schreef op 16 april 2013 @ 23:57:
[...]
Vast wel meer dan een miljard van de mensen op deze aardbol. Maar daar heb ik me toch neit vaak echt beter door gevoeld. Wat betreft de reacties die dan 'beter' zouden zijn, ik ben het er niet mee eens. Onaardig doen tegen iemand help niet. Hard, daar wil ik nog in meegaan maar onaardig doen en roepen dat iemand zeikt/zeurt/zich aanstelt, nee.daar hoef jij ook niet in mee te gaan. Ik zie TO ook niet zo aardig reageren BTW. De waarheid is dat je het zo slecht hebt als je zelf vindt.
[...]
Vast wel meer dan een miljard van de mensen op deze aardbol. Maar daar heb ik me toch neit vaak echt beter door gevoeld. Wat betreft de reacties die dan 'beter' zouden zijn, ik ben het er niet mee eens. Onaardig doen tegen iemand help niet. Hard, daar wil ik nog in meegaan maar onaardig doen en roepen dat iemand zeikt/zeurt/zich aanstelt, nee.daar hoef jij ook niet in mee te gaan. Ik zie TO ook niet zo aardig reageren BTW. De waarheid is dat je het zo slecht hebt als je zelf vindt.
dinsdag 16 april 2013 om 23:59
dinsdag 16 april 2013 om 23:59
quote:Orzoo schreef op 16 april 2013 @ 23:57:
[...]
Anders ga je even serieus in op wat sommige mensen gezegd hebben ipv iemand heks te gaan zitten noemen. Kom anders eens langs bij mij. tweeverdieners en wij gaan ook niet jaarlijks naar nepal.Wat lul je dan als je tweeverdieners bent? Zeker stiekem blij dat anderen het slecht hebben.
[...]
Anders ga je even serieus in op wat sommige mensen gezegd hebben ipv iemand heks te gaan zitten noemen. Kom anders eens langs bij mij. tweeverdieners en wij gaan ook niet jaarlijks naar nepal.Wat lul je dan als je tweeverdieners bent? Zeker stiekem blij dat anderen het slecht hebben.
woensdag 17 april 2013 om 00:00
quote:Sakara schreef op 16 april 2013 @ 22:47:
Mijn ouders betalen het netjes af, elke cent van hun pensioen waar ze hard voor gewerkt hebben gaat er naartoe.
(...)
Ik heb nu zelf geld gespaard voor zo'n reis (mijn droomwens) maar iets houdt mij al jaren tegen: het voelt alsof ik er geen recht op heb. Mijn ouders vinden het sowieso een belachelijk idee, er zal wel wat mis met me zijn... Dat gebruik je toch voor de volgende tegenslag? zeggen ze. En dan ga ik toch weer niet, en dan gaat de kans voorbij en besteed ik het geld aan andere dingen, eten enzo. Langzaamaan daalt de stapel geld dan weer.
Ik heb een beetje moeite met je verhaal.
Ik weet niet of het al genoemd is, maar 1,5 jaar geleden schreef je nog dat je een ticket had geboekt voor je droomreis en moedigden je ouders je juist aan om te gaan.
Bovendien hadden je ouders toen zelf ook net een vakantie achter de rug.
Mijn ouders betalen het netjes af, elke cent van hun pensioen waar ze hard voor gewerkt hebben gaat er naartoe.
(...)
Ik heb nu zelf geld gespaard voor zo'n reis (mijn droomwens) maar iets houdt mij al jaren tegen: het voelt alsof ik er geen recht op heb. Mijn ouders vinden het sowieso een belachelijk idee, er zal wel wat mis met me zijn... Dat gebruik je toch voor de volgende tegenslag? zeggen ze. En dan ga ik toch weer niet, en dan gaat de kans voorbij en besteed ik het geld aan andere dingen, eten enzo. Langzaamaan daalt de stapel geld dan weer.
Ik heb een beetje moeite met je verhaal.
Ik weet niet of het al genoemd is, maar 1,5 jaar geleden schreef je nog dat je een ticket had geboekt voor je droomreis en moedigden je ouders je juist aan om te gaan.
Bovendien hadden je ouders toen zelf ook net een vakantie achter de rug.
woensdag 17 april 2013 om 00:00
quote:sabbaticalmeds schreef op 16 april 2013 @ 23:59:
[...]
daar hoef jij ook niet in mee te gaan. Ik zie TO ook niet zo aardig reageren BTW. De waarheid is dat je het zo slecht hebt als je zelf vindt.
Wat denk je als jullie zo gaan reageren. Dat is toch niet normaal?!
Bestaat jullie hele leven uit het gemeen doen en naar beneden trappen van mensen op een virtueel forum ofzo? Hoe sneu is dat.
[...]
daar hoef jij ook niet in mee te gaan. Ik zie TO ook niet zo aardig reageren BTW. De waarheid is dat je het zo slecht hebt als je zelf vindt.
Wat denk je als jullie zo gaan reageren. Dat is toch niet normaal?!
Bestaat jullie hele leven uit het gemeen doen en naar beneden trappen van mensen op een virtueel forum ofzo? Hoe sneu is dat.
woensdag 17 april 2013 om 00:01
quote:Éowyn_68 schreef op 17 april 2013 @ 00:00:
[...]
Ik heb een beetje moeite met je verhaal.
Ik weet niet of het al genoemd is, maar 1,5 jaar geleden schreef je nog dat je een ticket had geboekt voor je droomreis en moedigden je ouders je juist aan om te gaan.
Bovendien hadden je ouders toen zelf ook net een vakantie achter de rug.Ik ben uiteindelijk niet gegaan. Ik durf niet. Ben bang dat ik daar zonder geld kom te zitten enzo. Dat er opeens iets ergs gebeurt. Ik heb al jaren plotselinge tegenvallen waardoor ik in 1 klap mijn geld weer kwijt ben en zelfs weer rood sta.
[...]
Ik heb een beetje moeite met je verhaal.
Ik weet niet of het al genoemd is, maar 1,5 jaar geleden schreef je nog dat je een ticket had geboekt voor je droomreis en moedigden je ouders je juist aan om te gaan.
Bovendien hadden je ouders toen zelf ook net een vakantie achter de rug.Ik ben uiteindelijk niet gegaan. Ik durf niet. Ben bang dat ik daar zonder geld kom te zitten enzo. Dat er opeens iets ergs gebeurt. Ik heb al jaren plotselinge tegenvallen waardoor ik in 1 klap mijn geld weer kwijt ben en zelfs weer rood sta.
woensdag 17 april 2013 om 00:01
quote:VanBuuren schreef op 16 april 2013 @ 23:55:
Ik snap TO wel.
.
Tja maar dat heeft iedereen toch? De meeste mensen zouden wel wat meer op stand willen leven. Fijn voor die mensen als dat kan een splinternieuwe auto en daar kun je ook best een beetje jaloers op zijn maar je gaat je ouders toch niet kwalijk nemen dat ze jou als je begin 20 bent niet een splinternieuwe auto geven???
Heel eerlijk? Ik ga binnenkort mijn eerste echte, eigen auto aanschaffen die helemaal van mij is. Dan kunnen sommige leeftijdsgenoten wel een splinternieuwe polo hebben, maar ik ben dan blijer met mijn occasion uit 1999 want die is mooi wel helemaal van mij en helemaal zelf verdiend.
Ik weet nieteens hoe jaloers je uberhaupt moet zijn op mensen die alles in hun schoot geworpen krijgen van pa en ma. Ik word acuut droog van gladde mannetjes die staan te patsen met hun BMW terwijl ik weet dat ze die alleen maar hebben dankzij pappie.
Neehoor, dan maar een oude panda die je wel lekker zelf betaald hebt.
Ik snap TO wel.
.
Tja maar dat heeft iedereen toch? De meeste mensen zouden wel wat meer op stand willen leven. Fijn voor die mensen als dat kan een splinternieuwe auto en daar kun je ook best een beetje jaloers op zijn maar je gaat je ouders toch niet kwalijk nemen dat ze jou als je begin 20 bent niet een splinternieuwe auto geven???
Heel eerlijk? Ik ga binnenkort mijn eerste echte, eigen auto aanschaffen die helemaal van mij is. Dan kunnen sommige leeftijdsgenoten wel een splinternieuwe polo hebben, maar ik ben dan blijer met mijn occasion uit 1999 want die is mooi wel helemaal van mij en helemaal zelf verdiend.
Ik weet nieteens hoe jaloers je uberhaupt moet zijn op mensen die alles in hun schoot geworpen krijgen van pa en ma. Ik word acuut droog van gladde mannetjes die staan te patsen met hun BMW terwijl ik weet dat ze die alleen maar hebben dankzij pappie.
Neehoor, dan maar een oude panda die je wel lekker zelf betaald hebt.
woensdag 17 april 2013 om 00:02
quote:Sakara schreef op 17 april 2013 @ 00:00:
[...]
Wat denk je als jullie zo gaan reageren. Dat is toch niet normaal?!
Bestaat jullie hele leven uit het gemeen doen en naar beneden trappen van mensen op een virtueel forum ofzo? Hoe sneu is dat.Maar heb je nu wel wat gehad aan de positieve reacties die je hier hebt gekregen, en de tips? Of ga je alleen maar in op de negatieve reacties?
[...]
Wat denk je als jullie zo gaan reageren. Dat is toch niet normaal?!
Bestaat jullie hele leven uit het gemeen doen en naar beneden trappen van mensen op een virtueel forum ofzo? Hoe sneu is dat.Maar heb je nu wel wat gehad aan de positieve reacties die je hier hebt gekregen, en de tips? Of ga je alleen maar in op de negatieve reacties?
woensdag 17 april 2013 om 00:02
woensdag 17 april 2013 om 00:02
quote:Sakara schreef op 17 april 2013 @ 00:00:
[...]
Bestaat jullie hele leven uit het gemeen doen en naar beneden trappen van mensen op een virtueel forum ofzo? .
Ja, tussen mijn vakanties door doen we dat.
Al forum ik soms vanaf mijn Apple op een terrasje in St. Tropez.
[...]
Bestaat jullie hele leven uit het gemeen doen en naar beneden trappen van mensen op een virtueel forum ofzo? .
Ja, tussen mijn vakanties door doen we dat.
Al forum ik soms vanaf mijn Apple op een terrasje in St. Tropez.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
woensdag 17 april 2013 om 00:02
quote:Sakara schreef op 16 april 2013 @ 23:59:
[...]
Wat lul je dan als je tweeverdieners bent? Zeker stiekem blij dat anderen het slecht hebben.Sorry?? kun je wel lezen? Ik zeg net dat wij als tweeverdieners OOK niet elk jaar naar Nepal kunnen. Dat is bedoeld om je gerust te stellen dat het echt niet zo erg is dat je niet alles kunt. Daar hebben heel veel mensen last van namelijk. Ja, ook tweeverdieners hebben vaak geen bakken met geld om zomaar uit te geven.
[...]
Wat lul je dan als je tweeverdieners bent? Zeker stiekem blij dat anderen het slecht hebben.Sorry?? kun je wel lezen? Ik zeg net dat wij als tweeverdieners OOK niet elk jaar naar Nepal kunnen. Dat is bedoeld om je gerust te stellen dat het echt niet zo erg is dat je niet alles kunt. Daar hebben heel veel mensen last van namelijk. Ja, ook tweeverdieners hebben vaak geen bakken met geld om zomaar uit te geven.
woensdag 17 april 2013 om 00:02
quote:Orzoo schreef op 17 april 2013 @ 00:01:
[...]
Tja maar dat heeft iedereen toch? De meeste mensen zouden wel wat meer op stand willen leven. Fijn voor die mensen als dat kan een splinternieuwe auto en daar kun je ook best een beetje jaloers op zijn maar je gaat je ouders toch niet kwalijk nemen dat ze jou als je begin 20 bent niet een splinternieuwe auto geven???
Heel eerlijk? Ik ga binnenkort mijn eerste echte, eigen auto aanschaffen die helemaal van mij is. Dan kunnen sommige leeftijdsgenoten wel een splinternieuwe polo hebben, maar ik ben dan blijer met mijn occasion uit 1999 want die is mooi wel helemaal van mij en helemaal zelf verdiend.
Ik weet nieteens hoe jaloers je uberhaupt moet zijn op mensen die alles in hun schoot geworpen krijgen van pa en ma. Ik word acuut droog van gladde mannetjes die staan te patsen met hun BMW terwijl ik weet dat ze die alleen maar hebben dankzij pappie.
Neehoor, dan maar een oude panda die je wel lekker zelf betaald hebt.Hoezo geef je er om dat jouw leeftijdsgenoten een splinternieuwe polo hebben? Dat is toch niet belangrijk?
[...]
Tja maar dat heeft iedereen toch? De meeste mensen zouden wel wat meer op stand willen leven. Fijn voor die mensen als dat kan een splinternieuwe auto en daar kun je ook best een beetje jaloers op zijn maar je gaat je ouders toch niet kwalijk nemen dat ze jou als je begin 20 bent niet een splinternieuwe auto geven???
Heel eerlijk? Ik ga binnenkort mijn eerste echte, eigen auto aanschaffen die helemaal van mij is. Dan kunnen sommige leeftijdsgenoten wel een splinternieuwe polo hebben, maar ik ben dan blijer met mijn occasion uit 1999 want die is mooi wel helemaal van mij en helemaal zelf verdiend.
Ik weet nieteens hoe jaloers je uberhaupt moet zijn op mensen die alles in hun schoot geworpen krijgen van pa en ma. Ik word acuut droog van gladde mannetjes die staan te patsen met hun BMW terwijl ik weet dat ze die alleen maar hebben dankzij pappie.
Neehoor, dan maar een oude panda die je wel lekker zelf betaald hebt.Hoezo geef je er om dat jouw leeftijdsgenoten een splinternieuwe polo hebben? Dat is toch niet belangrijk?
woensdag 17 april 2013 om 00:03
woensdag 17 april 2013 om 00:04
quote:Sakara schreef op 16 april 2013 @ 23:59:
[...]
Wat lul je dan als je tweeverdieners bent? Zeker stiekem blij dat anderen het slecht hebben.Ik vind dit echt heel erg om te lezen, Sakara... De meeste hier geven aan dat je een verkeerd beeld hebt van de wereld en dat JIJ dat kunt veranderen. Door op een andere manier te kijken en te denken en te gaan leven. Lees je die teksten wel? Ga dáár nou een inhoudelijk op in? Niemand vind het fijn voor je dat je zo arm bent, of zo ongelukkig bent. Maar iedereen vindt dat je dat voor een groot deel zelf in de hand hebt. Je hebt nu geld, want je spaart voor een wereldreis, dat is een keuze en die keuze mag je maken. Maar begrijp dan ook dat hier mensen zijn die zeggen: je kunt kiezen om positiever te denken en de wereld te beleven. Ik hoop dat je daar over wilt nadenken en dan echt serieus over wilt nadenken. Misschien moet je er even een nachtje over slapen en even rustiger worden in je eigen hoofd?
[...]
Wat lul je dan als je tweeverdieners bent? Zeker stiekem blij dat anderen het slecht hebben.Ik vind dit echt heel erg om te lezen, Sakara... De meeste hier geven aan dat je een verkeerd beeld hebt van de wereld en dat JIJ dat kunt veranderen. Door op een andere manier te kijken en te denken en te gaan leven. Lees je die teksten wel? Ga dáár nou een inhoudelijk op in? Niemand vind het fijn voor je dat je zo arm bent, of zo ongelukkig bent. Maar iedereen vindt dat je dat voor een groot deel zelf in de hand hebt. Je hebt nu geld, want je spaart voor een wereldreis, dat is een keuze en die keuze mag je maken. Maar begrijp dan ook dat hier mensen zijn die zeggen: je kunt kiezen om positiever te denken en de wereld te beleven. Ik hoop dat je daar over wilt nadenken en dan echt serieus over wilt nadenken. Misschien moet je er even een nachtje over slapen en even rustiger worden in je eigen hoofd?
woensdag 17 april 2013 om 00:04
woensdag 17 april 2013 om 00:05
quote:Orzoo schreef op 17 april 2013 @ 00:01:
[...]
Ik weet nieteens hoe jaloers je uberhaupt moet zijn op mensen die alles in hun schoot geworpen krijgen van pa en ma. Ik word acuut droog van gladde mannetjes die staan te patsen met hun BMW terwijl ik weet dat ze die alleen maar hebben dankzij pappie.
Oh dat heb ik weleens hoor. Dan vind ik het echt vet kut dat mijn familie geen geld heeft en dan ben ik hartstikke jaloers op iedereen die wel geld lijkt te hebben .Dat heeft iedereen toch wel eens. En daarna herpak je jezelf en ga je proberen er weer wat van te maken.
[...]
Ik weet nieteens hoe jaloers je uberhaupt moet zijn op mensen die alles in hun schoot geworpen krijgen van pa en ma. Ik word acuut droog van gladde mannetjes die staan te patsen met hun BMW terwijl ik weet dat ze die alleen maar hebben dankzij pappie.
Oh dat heb ik weleens hoor. Dan vind ik het echt vet kut dat mijn familie geen geld heeft en dan ben ik hartstikke jaloers op iedereen die wel geld lijkt te hebben .Dat heeft iedereen toch wel eens. En daarna herpak je jezelf en ga je proberen er weer wat van te maken.
woensdag 17 april 2013 om 00:05
quote:aliceanna schreef op 17 april 2013 @ 00:04:
[...]
Ik vind dit echt heel erg om te lezen, Sakara... De meeste hier geven aan dat je een verkeerd beeld hebt van de wereld en dat JIJ dat kunt veranderen. Door op een andere manier te kijken en te denken en te gaan leven. Lees je die teksten wel? Ga dáár nou een inhoudelijk op in? Niemand vind het fijn voor je dat je zo arm bent, of zo ongelukkig bent. Maar iedereen vindt dat je dat voor een groot deel zelf in de hand hebt. Je hebt nu geld, want je spaart voor een wereldreis, dat is een keuze en die keuze mag je maken. Maar begrijp dan ook dat hier mensen zijn die zeggen: je kunt kiezen om positiever te denken en de wereld te beleven. Ik hoop dat je daar over wilt nadenken en dan echt serieus over wilt nadenken. Misschien moet je er even een nachtje over slapen en even rustiger worden in je eigen hoofd?Veel mensen hier weten niet eens wat het is om arm te zijn en constant achter te lopen bij dingen.
[...]
Ik vind dit echt heel erg om te lezen, Sakara... De meeste hier geven aan dat je een verkeerd beeld hebt van de wereld en dat JIJ dat kunt veranderen. Door op een andere manier te kijken en te denken en te gaan leven. Lees je die teksten wel? Ga dáár nou een inhoudelijk op in? Niemand vind het fijn voor je dat je zo arm bent, of zo ongelukkig bent. Maar iedereen vindt dat je dat voor een groot deel zelf in de hand hebt. Je hebt nu geld, want je spaart voor een wereldreis, dat is een keuze en die keuze mag je maken. Maar begrijp dan ook dat hier mensen zijn die zeggen: je kunt kiezen om positiever te denken en de wereld te beleven. Ik hoop dat je daar over wilt nadenken en dan echt serieus over wilt nadenken. Misschien moet je er even een nachtje over slapen en even rustiger worden in je eigen hoofd?Veel mensen hier weten niet eens wat het is om arm te zijn en constant achter te lopen bij dingen.
