Lotgenotengroep depressie

@Ditishet: sterkte deze week! Mooi dat je samen met je moeder gaat lunchen. Hopelijk voelt het ook mooi of fijn om aan je vader te denken. Maar makkelijk is het helaas nooit, dit soort periodes. Ik vind deze altijd mooi: missing someone is your heart's way of reminding you that you love them Sterkte!

@Pumpkin: balen dat je meer stress voelt en dat de uitslag niet is wat jullie gehoopt hadden. Kan me voorstellen dat dit extra onrust en spanning geeft. En het was al niet makkelijk. Dikke virtuele knuffel vanaf hier! Is werk een fijne afleiding of geeft het nu meer druk? Hoop dat alles een beetje gaat. Het is ook veel wat je moet dragen, poes, man, jezelf en ook je schoonmoeder nog. Heel veel sterkte! Als het even niet lukt allemaal dan is dat ook ok. De dag zo goed mogelijk doorkomen is genoeg.

@Marcha: wat fijn dat er opluchting is! Hopelijk helpt het een beetje om beter met de spanning in de ochtend om te kunnen gaan. Fijn dat je in januari verder gaat met je eigen triggers. Ik hoop dat je hier fijne hulp bij krijgt en de dagen in de tussentijd zo goed mogelijk doorkomt.

Ik herken inderdaad dat als je soms bezig bent met iets of afleiding hebt dat je minder of geen spanning voelt. Of niet steeds bezig bent met hoe het gaat. Totdat je weer stil zit, alleen bent of wel gaat nadenken over hoe je je voelt.

Vandaag hier een mindere dag. Te lang geslapen (op dinsdag is de enige dag dat ik alleen ben en kan blijven liggen). Misschien iets hormonaals ook (mijn baarmoeder is in mei verwijderd, maar 1 eierstok zit er nog). Ik weet nu niet zo goed meer wanneer mijn cyclus is, maar heb nog wel last er van. Meer huilen, lage rugpijn, meer op de wc zitten En dus ook weer wat meer spanning en spierpijn. Hoop dat dit uiteindelijk ook weer wat normaler gaat worden. Dat een mindere dag niet voelt als 'het werkt allemaal niet', 'ik doe het niet goed' of 'help, wat is er aan de hand en ga ik acheruit'. Ik weet dat het morgen weer anders kan zijn. En heb wel gewoon de kinderen gedaan, gewandeld, boodschappen en de was opgehangen.

De avonden zijn nog niet zo ontspannen als vroeger. Toen voelde ik me echt in de avond altijd weer mezelf. Dit komt nu pas later. Maar ik kan wel gewoon tv kijken (dat doe ik het liefste in de avond), dekentje en thee er bij en het meestal accepteren dat het nu is zoals het is.

Hopelijk morgen weer een betere dag.

Marcha, dat is een mooi voornemen om met je triggers aan de slag te gaan!
Ga je dit met hulp van iemand doen? Hopelijk geeft de gedachte dat je er aan gaat werken ook wat kracht.

Starshine, lijkt me behoorlijk heftig hoor als je baarmoeder verwijderd is. De klachten die je nu hebt klinken ook echt niet fijn. Ik zou toch eens terug gaan naar de (huis)arts om te bespreken of dit erbij hoort. Al is het dan voor de geruststelling.
Ik herken de gedachte van dat je achteruit gaat als je een mindere dag hebt. Heb zelf ook best veel lichamelijke klachten en dat maakt me echt bang.
Ik hoop heel erg voor je dat je rust in de avond weer terugkomt. Dat is toch zo’n beetje het moment waar je naar uit kijkt overdag, wetende dat je dan niks meer moet en nog even kan ontspannen.

Hier wordt het een zware dag, slecht geslapen en ben nu al klaar wakker en ga zo maar uit bed. De hele dag werken op kantoor, is zwaar en extreme druk nu maar ergens dus fijn.

Mijn man had 3 waardes in bloed laten testen die kunnen wijzen op de ziekte waarvan hij denkt dat hij dit kan hebben. Als die positief zijn is de kans dat je die ziekte hebt erg aanwezig maar bij 30 tot 40% zijn de waardes negatief maar heb je toch die ziekte. Bij hem was het negatief en daar balen we van want nu doet de internist weer moeilijk om hem door te sturen naar R’dam waar een expertise en behandelcentrum zit. Die internist werkt echt totaal niet mee, hij wordt niet teruggebeld, alsof hij genegeerd wordt. Heel triest. Wij hopen dat hij die ziekte heeft omdat er dan een behandeling mogelijk is en nu niet omdat ze niet weten wat hij heeft. (Op CVS steken ze het maar met zo veel neurologische klachten kan ik daar soms niet meer in geloven)

Morgen is het zover, met de poes naar de specialist. Ben zo zenuwachtig als wat, vannacht ook weer over gedroomd. Zal blij zijn als het achter de rug is. Maar ben ook bang voor wat de specialist te vertellen heeft.

Ik hoop dat iedereen een goede dag heeft!

@Pumpkin: dank voor je bericht! Het zijn denk ik gewone schommelingen die je normaal ook hebt voordat je ongesteld wordt. Vroeger was ik dan bijvoorbeeld ook wel emotioneler, moe of buikpijn. Dus denk niet dat er verder iets aan de hand is. Het is nu alleen lastiger te koppelen omdat je dus niet meer daadwerkelijk ongesteld wordt. Verder heb ik gelukkig geen last meer van de operatie. Stress heeft ook gewoon impact op je lichaam en darmen. Dus vrees dat ik het er allemaal nog even mee moet doen. Stom hè dat mindere momenten altijd veel langer blijven hangen dan goede momenten. Ik schrijf wel nog steeds alles op, dus dan kan ik een beetje relativeren.

Vervelend dat je een zware dag tegemoet gaat. Hopelijk red je het een beetje. Kun je niet altijd zelf een second opinion vragen? Bijvoorbeeld via je huisarts? Volgens mij kan een internist dat niet bepalen en heb je daar gewoon recht op. Maar kan me voorstellen dat het wel extra stress geeft. Sterkte vandaag!

Ik hoop ook dat iedereen een rustige of fijne dag heeft vandaag.

Sunshine, dat je het nu niet kunt koppelen dat maakt het wat lastiger en stress doet zoveel met je lijf! Dat doe ik ook van mij afschrijven, heb jij dat ook dat de ene keer je alles in rust kan opschrijven en de ene keer dan raast mijn pen als een dolle over het papier, meestal als ik mij machteloos of boos voel. Hopelijk heb je vanavond wat meer rust en op je enige dag uitslapen daar is niks mis mee, dan heb je lichaam dat nodig.

Pumpkin, ik ga even niks schrijven over je man, niet omdat ik niet geïnteresseerd ben maar denk dat je nu echt bezig ben voor morgen. Heel veel sterkte en rij voorzichtig en knuffel voor je kat! Je kunt het, er wordt geen regen, sneeuw, ijzel of ander hersenspinsel verwacht.

Ik heb een redelijk goede dag, ik voel wel spanning in lichaam en hoofd maar het is gelukkig te doen. Ik kijk nog wel altijd uit naar de avond, dat geeft mij toch extra rust. Ik heb voor morgenmiddag een afspraak staan met een vriendin eerst fietsen, ronde kringloop en dan ergens waar het rustig is koffie te doen.

Voor iedereen

Ik heb vandaag wel een iets mindere dag. Vanmiddag een beetje gefrustreerd en emotioneel dat alles nog zo moeilijk gaat en niet vanzelf (teveel in je hoofd, teveel nadenken over wat je moet doen en weinig voelt nog normaal). Een keertje huilen, knuffel van mijn man. En toch maar gewoon weer doorgaan, want je hebt weinig keuze. Boodschappen. Daarna even eruit en wat winkels gedaan met mijn dochter, gewandeld en een stuk van the Masked Singer gekeken. Nu eten maken en dan hopen dat het in de avond wel iets rustiger wordt. Ondanks dat er niet helemaal avondrust is, heb ik wel mijn routine van tv kijken, dekentje, kaarsje en een kopje thee.

Rationeel weet je dat er betere dagen zijn geweest. Maar toch altijd even zwaar als het dan weer zo moeilijk voelt. Terwijl tegelijkertijd alles best lukt.

@Marcha: ik typ eigenlijk in plaats van schrijven Ik typ op mijn telefoon, die heb ik bijna altijd bij de hand en dan kan ik de hele dag een beetje van me afschrijven. Als het minder gaat typ ik wel veel meer. Maar probeer zeker ook de positieve dingen elke dag op te schrijven. Fijn dat je een goede dag hebt! Dat is je enorm gegund. Gek hoe het soms makkelijker lukt om die spanning in je lichaam en hoofd te accepteren. Mooi dat de avond nog meer rust geeft en fijne plannen voor morgen. Klinkt goed.

Ik heb morgen mijn afscheidslunch op werk. Ik ga sowieso, los van hoe ik me voel want wil graag gaan en het zijn fijne collega's. Het is met mijn eigen team. Daarvoor gaan we nog even kletsen en spelletjes doen. En einde middag bijkletsen met een vriendinnetje van werk. Hopelijk geeft het wat afleiding en niet teveel spanning. Maar die spanning is er soms sowieso, dus eigenlijk maakt het niet zoveel uit. Zolang het maar te doen is.

Ik blijf in mijn hoofd maar herhalen dat het allemaal golven zijn. Dus er komt vast ook weer een goede, rustige en fijne golf.

@Pumpkin: morgen ben ik waarschijnlijk minder online, dus alvast heel erg veel sterkte met rijden en voor de poes! Ik ga voor je duimen en hoop dat het meevalt.

@Ditishet: ik denk aan je in deze moeilijke week.

Ook voor alle andere nog een dikke virtuele knuffel en sterkte deze week.

Sunshine, even een korte reactie, weet niet of het gepast is of om je veel plezier moet wensen bij je afscheidslunch of sterkte, dus ik doe beide vind het echt zo vervelend voor jou dat je een mindere dag hebt. Doe vanavond rustig aan want het zal morgen voor jou ook zwaar zijn om afscheid te nemen van je collega's en werk

Hoi allemaal ik kom ook weer even aanhaken.. sorry als ik niet op iedereen reageer! Ik ga nog even rustig terug lezen.
Het gaat nog steeds niet helemaal lekker, heb helaas de poh moeten verzetten want voelde me helemaal niet lekker, veel hoofdpijn en een te hoge drempel momenteel, het is al best een stuk met de bus dus het ging even niet, heb nu in januari een afspraak, is misschien ook beter want het gaat deze maand denk ik toch weinig opleveren, wordt er alleen maar onrustig van.
Dus hopelijk heb ik tegen die tijd iets meer ruimte en lukt het dan wel.

Ben vanmorgen naar vrijwilligerswerk geweest maar had achteraf gezien beter thuis kunnen blijven.. gezegd dat het niet zo lekker ging en gelukkig ook alle begrip.
Ben soms ook zo gefrustreerd en moe dat alles zoveel energie en moeite kost het is ook gewoon een opstapeling.
Ik kom ook niet meer tot rust, nu heb ik gisteren ook weer overlast gehad van het geklus ze stonden ineens aan de deur, maar het is nu gelukkig klaar, lang verhaal maar het is hier groot onderhoud geweest (flat in de steigers, ik haal het misschien later even weg vanwege herkenbaarheid) en dat is dus al vanaf april..... elke keer die schepjes erbovenop, ik had eigenlijk vanmorgen gewoon af moeten zeggen maar wilde het toch proberen maar denk dat ik het mezelf soms ook wel moeilijk maak.

Wat rot dat je een mindere dag hebt Starshine, ik ken het gevoel zo goed.
Ook heftig van je baarmoeder verwijdering en dat je dus niet weet wanneer eigenlijk je cyclus zou zijn, die lichamelijke klachten kunnen ook zo opbreken. Ik loop ook alweer dagen met buikpijn, middenin de nacht raar wakker worden.. zit ook hormonaal niet lekker.
Wel goed dat je morgen naar de lunch gaat! Wil je alvast succes en veel plezier wensen en we horen het hier wel hoe het is gegaan

Pumpkin die lichamelijke klachten zijn zo rot he.. slecht slapen is ook al zo'n trigger. In ieder geval heel veel sterkte morgen met je kat! Ook het rijden natuurlijk ik duim voor je en laat even weten hoe het is gegaan super knap dat je ook zo'n eind gaat rijden.

Hopelijk valt het allemaal toch mee en is je kat ook niet te gestrest.
(Ik weet het nog met mijn kat, dat was echt een stress beestje )
Sterkte ook met je man, die onzekerheid kost ook zoveel energie hopelijk hebben jullie gauw wat meer duidelijkheid.

Wat fijn Marcha het goede nieuws voor je man, dat geeft dan toch een stukje rust nu denk ik!

Goed dat je ook ondanks je zorgen toch leuke positieve dingen voor jezelf plant, daar kun je dan toch weer wat positieve energie uithalen nog iets leuks gevonden bij de Kringloop?
Oh lees nu dat dat morgen is, sorry hoor las het even verkeerd
Veel plezier alvast in ieder geval!

Ditishet, wat moeilijk om je vader te moeten missen en deze week/tijd valt dan natuurlijk weer extra zwaar.
Wel heel fijn dat je met je moeder gaat lunchen en steun aan elkaar kan hebben, heel veel sterkte!

Starshine, stress heeft idd veel impact op je lichaam helaas. Je bedoelt dat je een soort dagboek bijhoudt digitaal? Ik hou zelf ook altijd een dagboek bij (op de ouderwetse manier) en ik vind dat ook wel fijn.
Vandaag dus ook een moeilijke en zware dag voor je met het afscheidsetentje. Je laatste dag wordt heel leuk afgesloten maar ik snap wel dat het emotioneel ook zwaar is. Ik hoop dat de afleiding de boventoon volgt en je daardoor minder spanning hebt die dag.
Wellicht kwam je mindere dag gisteren omdat je toch wat stress hebt door vandaag?
Knap dat je toch om boodschappen bent gaan en naar wat winkels met je dochter.

Marcha, goed om te horen dat je gisteren een goede dag had en vandaag heb je dus ook wat leuks op de planning staan. Ze geven wel redelijk weer af dus misschien wel goed om ook even buiten te zijn.

Yesss, wat balen dat het nog steeds niet lekker loopt. Ik vind het wel getuigen van doorzettingsvermogen dat je toch naar vrijwilligerswerk bent gegaan maar je moet natuurlijk wel uitkijken dat het niet ten koste van jezelf gaat. Zijn ze op je werk wel allemaal begripvol.
Die overlast die je ervaart is vreselijk, kan een mens echt tot waanzin drijven. Hopelijk is het i.i.g. even stil rond en tijdens de feestdagen.

Ik heb gister de dag overleefd maar vroeg niet hoe. Soms kan ik me echt ziek van vermoeidheid voelen. Ik heb na het eten als een zombie op de bank gelegen en ben om 8 uur naar bed gegaan. Ik was (en ben) zo extreem zenuwachtig. Tot hartkloppingen aan toe. Heb uit verzorg 2 slaappillen genomen en dat heeft wel wat geholpen. Was wel om 3 uur klaar wakker maar daarvoor toch geslapen.
Kan alleen maar denken aan alles wat mis kan gaan. Ik ga strak proberen de poes een kalmeringstabletje te geven maar zal wel weer niet lukken. Zal zo blij zij;als dat achter de rug is!!!
M’n man was gister ook weer een hoop frustratie en pissigheid en ik kon het gewoon even niet handelen, had een enorme jankbui en ben op de slaapkamer gaan zitten.
Hij moet vandaag terug naar huisarts want internist wilt hem niet helpen, bizar.

Fijne dag allemaal!

Nou, ik zit in de kliniek te wachten. De rit was helemaal goed gegaan, kalmeringstabletje was gelukt en had geholpen.
Heb alleen een slecht gevoel bij dit alles, het klinkt alsof er maar 1 mogelijkheid is en dat is een zware operatie waarbij ze een soort by-pass aanleggen maar dat betekent dat je daarna iedere week ofzo naar de kliniek moet om te spoelen. Het is me nog niet helemaal duidelijk maar ik ben compleet van slag De operatie zelf is heel duur maar dat maakt me niet uit maar ze had het over 300 euro per maand aan nazorg. Dat is toch niet meer op te brengen voor een normaal mens… pfff, zit hier bijna te janken

@Yess: wat vervelend dat je niet lekker bent. Knap dat je wel doorzet en naar vrijwilligerswerk gaat, wel heel vervelend als het dan te veel voelt. Soms weet je vooraf gewoon niet meer wat goed voelt. Afleiding kan de ene keer fijn zijn en dan weer niet. Je weet het alleen door te proberen. Fijn dat er wel begrip was en dat de overlast klaar is. Heel frustrerend inderdaad als alles veel energie kost. Hopelijk lukt het toch om ergens wat rust te vinden, al is het maar een mini momentje. Sterkte!

@Pumpkin: wat knap dat het rijden goed gegaan is. Maar wat ellendig dat er onzekerheid is en hoge kosten. Hopelijk heb je snel meer duidelijkheid. Heel veel sterkte!

Ik had helaas echt een rotdag vandaag. Ik dacht dat kantoor fijne afleiding zou zijn. Even uit je hoofd, ook al is het een afscheid (ik ben volgende week pas echt voor het laatst). Maar vooraf spanning en niet blij. En daarna bij aankomst en na afloop alleen maar huilen. Kon wel even kletsen met een lieve vriendin van werk, maar daarna weer alleen maar huilen. Ook bij thuiskomst. Huilen lijkt dan niet eens meer gerelateerd te zijn aan iets. En daarna komt weer die altijd aanwezige lichamelijke spanning.

Echt weer zo'n diep gevoel dat alles waardeloos is, niet meer goed komt en dat het niet beter wordt. Terwijl ik weet dat er betere momenten waren. Twijfels over medicatie, had na 6 weken meer stabiliteit verwacht (gaf mij eerder wel meer rust in mijn lichaam en minder piekeren). Twijfels over wat ik moet doen. Doe zo mijn best met acceptatie, structuur, doorgaan, maar ook rust nemen en niet alles moeten, wandelen. En na 3 maanden totaal kun je je nog steeds net zo rot voelen. Ellendig om te beseffen. Hopelijk is het tijdelijk. Ik kijk het weekend even aan en anders toch weer naar de huisarts voor overleg. Hoe kun je functioneren als je alleen maar stress & spanning blijft voelen en continu moet huilen? Of komen er vanzelf toch weer betere momenten.

Dikke knuffel voor iedereen!

Sunshine, wat naar om te lezen, dat je zo een rotdag hebt. Had het te maken met je afscheid dat het toch onbewust een grotere impact op je heeft dan je denkt? Het gemis van je collega's, voorlopig een andere dagstructuur, de verandering in je leven. Goed dat je gehuild hebt en de emoties mogen er zijn . Weet je Starshine, als je een paar keer goede momenten of redelijke dagen hebt gehad dan komen de diepe momenten zo intens hard aan, dus niks vreemds dat je vandaag zo verdrietig en vol twijfels zit, en je doe zo je best, dat lees ik zo in je berichten! Hoop dat je voor nu wat rust in je lichaam en hoofd hebt. Ik herken echt wat je schrijft, ik heb soms ook dagen of momenten dat ik zo moedeloos wordt van alle spanning en sombere gedachten , en het liefst wil verdwijnen, en ik heb al 2 redelijke dagen achter de rug, en de goede momenten komen voor jou ook weer, geloof mij! Ik weet ook niet hoe ik mij morgen voel het kan zo omslaan, maar ik weet wel dat er ook goede momenten zijn daar hou ik mij voor nu aan vast, dat geld ook voor jou.

Pumpkin, gelukkig is de rit goed gegaan, zo blij voor jou. Maar hoe is het gegaan bij de dierenarts, is er al meer duidelijkheid? Ik lees zoveel spanning bij je, hoe gaat het momenteel met je? Wat je man betreft, kan de huisarts geen doorverwijzing sturen, deze gang van zaken is toch niet te doen. Ik begrijp de internist niet, wat is de reden dat hij zo met jullie omgaat, dit is zo niet ok. Hoop dat je vanavond het een beetje los kan laten en je rust kunt vinden want wat een heftige dagen voor jou

Yesss, wat fijn om iets van je te horen, ook al is de reden niet prettig maar heb wel aan je gedacht. Wat erg zeg al die bouwwerkzaamheden, kan mij voorstellen dat je er helemaal overprikkeld van raakt, en je huis dat moet gewoon een plek zijn waar je veilig en in rust moet zijn. En toch dat je naar je vrijwilligerswerk ben geweest dat is echt heel knap van je maar wat hield je tegen om een keer niet te gaan. Het is niet erg of verkeerd om voor jezelf te kiezen als je denkt dat het een keer niet gaat lukken. Hoop dat de afspraak in Januari je iets gaat brengen, en dapper dat je dat hebt verzet. Hopelijk nu de renovatie achter de rug is dat er ook meer rust in je hoofd en lichaam komt

Vandaag was ik met vriendin middag weg, fietsen kringloop koffie ergens doen, was goed gegaan. Voelde wel vooraf en tussendoor wat spanning maar heb dat ook aangegeven. Zo raar dat ik tijdens een gesprek het wel hoor maar dat mijn gedachten in een soort van spanningsveld zit.

Voor iedereen een avond vol rust

@Marcha: dank voor je bericht! Ik heb geen idee of het afscheid een trigger was. Het voelt zo uit het niets dat je de hele dag moet huilen. Misschien onbewust een trigger ofzo. Diepe momenten komen inderdaad weer harder aan na goede dagen. Alsof het nooit ophoudt. Ik probeer me ook vast te houden aan de gedachten dat er weer goede dagen kunnen komen. Dat omslaan blijft zo naar. Ik probeer er controle op te krijgen, door mijn gedrag en gewoon doorgaan met (kleine) dingen. Maar die angst om steeds weer terug te vallen is er ook. Dus daar zal ik denk ik mee aan de slag moeten. Heb in ieder geval nog even gewandeld met de jongste en een serietje gekeken met de oudste. Dat gaf een klein beetje lucht. Ik weet dat ik gewoon mag huilen bij de kinderen, maar tegelijkertijd voelt het naar. Ga nu nog even tv kijken, hopelijk morgen weer een betere dag.

Fijn dat jij in ieder geval redelijke dagen hebt en wat goed met je vriendin koffie en naar de kringloop. Klinkt als fijne stappen. Mooi als het ondanks spanning lukt om toch door te gaan en kleine genietmomenten te hebben.

@Pumpkin: hopelijk ben je dag een beetje doorgekomen

Marcha, wat fijn dat je een redelijke dag had en met vriendin heb afgesproken. Nog iets leuks gevonden in de Kringloop?

Starshine, wat rot dat jij juist zo’n shit dag had. Je zou denken dat je afscheid er wel mee te maken heeft? Je neemt niet alleen afscheid van je collega’s en werk maar toch ook van een tijdperk zeg maar. Bewust en/of onbewust zorgt dat toch voor veel spanning denk ik.
Wel verstandig dat je terug naar de huisarts gaat om samen nog eens te kijken hoe of wat en of er nog iets in de medicatie aangepast kan worden.
Ik hoop heel erg dat je in wat rustiger vaarwater terecht komt als de feestdagen voorbij zijn en je wat meer gewend bent dat je daar niet meer werkt.

Hier gaat het helaas niet goed. Slecht nieuws over Poes. De stenen die in nieren en urinelijder zitten kunnen niet echt verwijderd worden. In de blaas zitten er ook. Ook zijn haar nierwaarden verhoogd wat echt niet goed is. Over een week weer bloed laten trekken bij eigen dierenarts om te kijken of de waarden weer verhoogd zijn. Ben gewoon echt kapot hiervan. In m’n hoofd ben ik al afscheid aan het nemen. Er is nog 1 ding wat ik kan doen; informeren bij een kliniek in België die als enigste van België een laser heeft die stenen kan vergruizen. Er schijnen alleen veel nadelen en risico’s aan te zitten. Maar niks doen is ook geen optie. Ik weet het gewoon niet meer…

M’n man is eindelijk doorgestuurd naar R’dam. Door de huisarts, de internist wou echt niet meewerken. Met als simpele reden “ik zie geen aanleiding om je door te sturen… “ Onbegrijpelijk!

Ik hoop dat jullie een goede dag hebben!