Lotgenotengroep depressie

Ik vind trouwens dit sombere grijze weer ook niet meehelpen met de gemoedstoestand

@Ditishet: fijn dat het goed gaat en klinkt heerlijk een relaxte sauna dag! Hopelijk geeft dat positieve energie. Fijn dat je op de sterfdag vrij was. Wel vervelend dat je problemen hebt met de oudste, hopelijk komt de grens aan bij hem. Vandaag is hier wat meer zon. Ik hoop ook dat het helpt. Mag ik je een pb sturen met een andere vraag?

Ik heb niet echt specifieke angst of spanning volgens mij op dit moment. Soms kan ik het piekeren plaatsen en geeft het spanning. Maar soms is spanning er ook gewoon constant. Het zal vast onbewust ergens mee te maken hebben. Maar mijn lichaam voelt voor mij nu gewoon spontaan gespannen de hele dag. Dus niet werken even klinkt op zich niet erg nu. Geeft in ieder geval geen druk van werk en ik kan inmiddels thuis wel een beetje afleiding vinden als de spanning niet alles overneemt.

Ik heb nu zelf sterk de indruk dat mijn hormoonhuishouding veranderd is door mijn operatie in mei. En dat mijn huidige AD medicatie daarom minder goed werkt. Ik was 3 jaar stabiel. Toen kwam er spanning/piekeren terug en dwars door de medicatie heen. Opbouwen gaat nu veel moeizamer. Ik heb echt hele andere ervaringen in eerdere periodes. Ben inmiddels 6 weken verder. Ik twijfel tussen toch nog afwachten. Misschien is een overstap een optie. Ik ga maandag bellen met de huisarts en de mogelijkheden bespreken.

Hopelijk heeft iedereen een fijn, rustig weekend.

@starshine ja hoor je mag me een pb sturen.

Heeft de operatie invloed op je hormoonhuishouding? Kun je bv eerder in de overgang raken? Vaak wordt dat door artsen ook verward met depressie. En anders een verwijzing vragen voor een psycholoog die kan misschien beter inzien wat je nodig hebt.

Ja het heeft inderdaad invloed op je hormoonhuishouding. Mijn baarmoeder en 1 eierstok zijn verwijderd. Mijn eerdere zware periodes zijn ook vaak begonnen na zwangerschappen. Dus blijkbaar ben ik gevoelig voor hormoonveranderingen. Weet niet of een psycholoog daar iets mee kan?

Misschien klinkt het eigenwijs, maar soms heb ik het idee dat ik alles doe wat ik zou moeten doen. Het wordt wel iets beter, maar het gaat heel anders dan eerdere periodes met mijn medicatie. Ik heb inmiddels wat coping strategieën geleerd maar een onrustig lichaam en piekeren blijft. Eerder had ik het gevoel dat het dankzij de medicatie weer wat makkelijker ging en ik meer mezelf werd. Nu heb ik het gevoel dat ik ondanks de medicatie toch een beetje vooruit kom soms.

Rustiger aan doen, wandelen, schommelingen accepteren, meditatie, doorgaan met normale routine, afleiding, schrijven, niets doen. Herkennen jullie dat. Hebben jullie wel een duidelijke oorzaak of ook dat het uit het niets lijkt te komen allemaal, los van wat je soms doet?

Mijn valkuil is wel dat ik teveel mijn best doe om het allemaal te analyseren en te begrijpen. En dat ik teveel controle wil houden, een soort perfectionisme. Maar eerder heb ik dus wel heel wat jaren normaal gefunctioneerd. Het piekeren werd vorige keer met deze medicatie minder en je kon meer in het nu leven.

Klinkt ingewikkeld misschien allemaal. Vandaag gaat het in ieder geval wel. Ondanks een onrustig lichaam even naar de markt, wat tv gekeken en verse vis gehaald.

Hopelijk hebben jullie een fijne of rustige zaterdag.

Er is veel geschreven zeg. Wat vervelend Starshine dat het zo slecht ging. Hormonen kunnen ook veel doen dus wellicht heeft het daar ook mee te maken?
Ik hoop dat het vandaag weer een stuk beter gaat?!

Marcha, jammer dat je niks kon vinden in de kringloop maar je hebt iig toch een uitje gehad. De prijzen moeten natuurlijk wel leuk zijn, je gaat niet voor niets naar de kringloop

Ditishet, klinkt goed een sauna dag, dat heb je ook wel verdiend na zo’n moeilijke week. En wat gedoe met je zoon, hopelijk ziet hij wel in dat je nu echt een grens hebt getrokken.

Sorry dat ik niet zo uitgebreid reageer maar het gaat even niet zo lekker. Loop vanaf donderdag alleen maar te janken, ben gewoon zo kapot van verdriet om Poes. Je zou denken dat je tranen een keer op moeten zijn… Het idee haar te verliezen maakt me gek, onze band is zo uniek.
Ik ga zo om boodschappen en probeer de dag door te komen.

Fijne rustige zondag allemaal!

@starshine anders misschien een overgangsconsulent? Het helpt mij wel om niet teveel stil te staan bij mijn gevoel. Het gewoon opmerkingen en daarna weer verder met wat ik aan het doen was. Het vergt veel oefening en het lukt me niet altijd. Maar hoe vaker ik oefen hoe beter het gaat.

@pumpkin sterkte met je kat. Je doet wat je kan.

Ik haak ook weer even aan..
@Pumpkin wat rot en verdrietig van poes, ik ken het zo goed
De onzekerheden en de stress ook omtrent de kosten, je wil het zo graag goed doen. Sowieso is het ook extra moeilijk als je een kat hebt die ook stress heeft bij de dierenarts.
Ik moest mijn beestje ook kalmeringstabletjes geven en ze hebben een keer onder een roesje bloed af moeten nemen omdat het anders niet ging
Wanneer gaan ze weer bloed af nemen? Heeft ze nu wel al iets van medicijnen gehad? Houd ons op de hoogte, ik hoop zo dat er nog mogelijkheden zijn

Herkenbaar ook dat beroerd zijn van vermoeidheid.. ik heb dat de laatste tijd heel snel, veel bijkom dagen nodig van dingen, continu gespannen.
Weet dan ook niet meer waar ik goed aan doe, heb aankomende woensdag een Kerstlunch van vrijwilligers werk maar ben ook weer zó bang dat het me niks oplevert en het eigenlijk nog een schepje op mijn depressie en vermoeidheid gaat doen terwijl als ik het wel leuk even af kan sluiten kan het misschien juist goed doen...
Zo moeilijk soms die keuzes

@Starshine hormonen hebben ook zo'n grote invloed, ik loop ook al zo lang met hormonale klachten/me niet mezelf voelen..
Als je dan ook nog stress hebt omtrent afscheid van werk, veranderingen dan kan elke schommel al teveel zijn.
Herkenbaar ook van al je coping strategieën uit de kast halen maar soms kan het ook averechts werken.
Juist door die angst voor een terugval heel veel druk eigenlijk toch op jezelf leggen.. onder het mom van 'Ik moet mezelf zo voelen' 'Waarom voel ik me nog niet beter' proberen te blijven wandelen etc maar daardoor gewoon 'zijn' of ontspannen en in het moment zijn lukt dan niet.
Ook altijd die hyper focus op 'Hoe voel ik me' blijft zo lastig he.
Schrijven helpt mij ook wel maar soms zou het zo fijn zijn om gewoon even niet over alles na te denken..

Hopelijk heb je wel een beetje een rustige zondag

@Marcha, herkenbaar ook van toch leuke dingen willen doen maar ook vaak niet goed genoeg voelen om iets te doen en je daar dan weer rot over voelen..
Ik vind al wel dat je heel veel doet hoor, dat vind ik al heel knap.
Dat geeft dan toch afleiding of net die positieve energie. Maar ook heel goed als je weet dit is nog te snel/teveel dan levert het teveel stress op.
Ik mis dat wel heel erg, weer ergens echt blij van worden/naar uit kunnen kijken zonder altijd die stress en angst.

@Ditishet, fijn dat het nu wel gaat en ook dat je vrij hebt genomen op de sterfdag van je vader en samen hebt kunnen lunchen met je moeder.
Klinkt heerlijk de sauna staat ook al even op mijn lijstje om te gaan doen.
Toch even ontspanning.

Fijne zondagavond allemaal!

Voor iedereen, wat maakt onze gedachten toch overuren, alle stress de onzekerheden die het met zich meebrengt. En als we het dan toch proberen en het niet lukt, de verdriet die we dan voelen. Of als het wel lukt om even iets te ondernemen, de moeheid dat je daarvan moet bijkomen. En soms weer een opleving en als de klap weer komt die je dan dubbel zo hard voel. Het weer willen uitkijken naar gezellige leuke dingen, zonder spanning te voelen. Niet meer redelijk kunnen relativeren vanwege de spanning! Wat zou het toch mooi zijn als dat er allemaal niet meer was. Maar ondanks dat, zo fijn dat we hier onze gemoedstoestand op kunnen schrijven. Maar het geeft ook hoop als ik lees dat iemand weer een goede dag heeft gehad, al is het gevoel maar voor 1 dag. Ik hoop voor iedereen die hier mee geconfronteerd wordt dat we op een dag wat stabieler zijn en in blijheid van het leven kunnen genieten. Dat is wat ik ons wens

Super lief Marcha en heel mooi omschreven dat hoop ik ook
Ben in ieder geval heel blij met dit topic en dat we elkaar hier kunnen steunen

Mooi Marcha! Daar sluit ik me bij aan.

Wat ontzettend naar van je poes @Pumpkin! Heel veel sterkte en hopelijk ben je de dag doorgekomen.

@Yesss: lastig dat je je ook steeds zo gespannen voelt. Merk jij nog dat het te maken heeft met bepaalde gedachten en dat het schommelt met wat je doet? Het zou zeker fijn zijn om niet na te denken. Misschien geeft het lucht om beslissingen op de dag zelf te maken, weet niet of dat kan. Dat je kunt kijken hoe je je voelt, zoals met de kerstlunch. Al weet ik hoe moeilijk dit is hoor. Sterkte deze week!