Niet de favoriet

20-02-2020 16:46 78 berichten
Mijn ouders hebben 2 dochters. één is duidelijk favoriet, en ik ben dat niet. Dit komt elke keer weer naar voren, in heel veel dingen die ze doen en laten. Het blijft toch elke keer weer pijn doen.Soms heb ik periodes dat ik het beter kan hebben en soms knalt het opeens weer heel hard naar binnen, zoals vandaag.

Zijn er meer mensen hier waarbij de ouders duidelijk een lievelingetje hebben?
Alle reacties Link kopieren
Ja, mijn man.

Leer ermee leven of neem afstand van je familie...
Betty White: "Once you go blackberry... Hmmmmmhmmmm"
Welke keuze heeft jouw man uiteindelijk gemaakt, Snoesje?
Het gekke is: grotendeels heb ik er wel mee leren leven, echter zijn er toch momenten dat de teleurstelling weer opspeelt.
Alle reacties Link kopieren
Jep. Mijn broer(tje). Iedereen beaamt dat mijn broer enorm voorgetrokken wordt en echt het lievelingetje is, maar mijn ouders blijven ontkennen dat ze me achterstellen. Totale onzin volgens hen. Er speelt ondertussen wel meer tussen mij en ouders wat er voor nu resulteert dat het contact momenteel echt heel minimaal is. Geeft mij momenteel rust, maar is natuurlijk verre van ideaal. Vooral op de oneerlijkheid en het onrecgt ga ik erg slecht.
Ik had het ook. Was altijd als een trouwe hond, maar werd behandeld en bejegend als iemand die in de weg zat en opzij getrapt moest worden. Wel als kind last van gehad, later toen het allemaal tot me doordrong, kon ik het niet meer serieus nemen en dacht ik bij mezelf, bekijk het maar.
Alle reacties Link kopieren
mindervanmij schreef:
20-02-2020 16:51
Welke keuze heeft jouw man uiteindelijk gemaakt, Snoesje?
De tweede.

Helaas ontkom je ook dan nog niet aan familie.
Betty White: "Once you go blackberry... Hmmmmmhmmmm"
Alle reacties Link kopieren
Mijn ouders hadden ook een favoriet: mijn zus. Daar kwamen ze ook ronduit voor uit, alsof het de normaalste zaak van de wereld was dat ze zo’n sterke voorkeur hadden. Ik heb daar nog lang mee geworsteld. Het gevoel minder te zijn, niet goed genoeg zijn.

Bij mij is het in de loop der jaren wel wat genormaliseerd. Nu ben ik al jaren mantelzorger van mijn moeder. Zus is afgehaakt. Dan denk ik wel eens: ze had eens moeten weten....
Alle reacties Link kopieren
Cateautje schreef:
20-02-2020 16:55
En dacht ik bij mezelf, bekijk het maar.
Op dat punt ben ik nu ook beland. Terwijl ik de puberteit al lang en breed achter de rug heb, begin ik me nu pas af te zetten tegen mijn ouders. Vroeger heb ik daar nooit ruimte voor gekregen.
Nu denk ik 'stik er lekker in met z'n allen' maar dat wordt me niet echt in dank af genomen. :|
Wat verdrietig Cateautje en Almdudler.

Hier is het wat subtieler en wordt het ook altijd dusdanig ontkent dat ik elke keer weer aan mezelf ga twijfelen en me dan weer schuldig ga voelen dat ik zulke dingen denk. Maar inmiddels ben ik getrouwd en mijn man ziet het ook gebeuren.
Ja, mijn oudste zus, middelste zus, beide zwagers, nicht en neef.
Ik besta niet.
@Dingadong: Ja, dat hadden ze zeker wel eerder moeten weten. Volgens mij weten favorieten het feit dat ze favoriet zijn vaak niet eens echt te waarderen.
Almdudler schreef:
20-02-2020 16:58
Op dat punt ben ik nu ook beland. Terwijl ik de puberteit al lang en breed achter de rug heb, begin ik me nu pas af te zetten tegen mijn ouders. Vroeger heb ik daar nooit ruimte voor gekregen.
Nu denk ik 'stik er lekker in met z'n allen' maar dat wordt me niet echt in dank af genomen. :|
Nee, ze eisen wel dat je trouw en loyaal blijft en net doet alsof het niet aan de orde is, die mafkezen.
Alle reacties Link kopieren
mindervanmij schreef:
20-02-2020 16:58
Wat verdrietig Cateautje en Almdudler.

Hier is het wat subtieler en wordt het ook altijd dusdanig ontkent dat ik elke keer weer aan mezelf ga twijfelen en me dan weer schuldig ga voelen dat ik zulke dingen denk. Maar inmiddels ben ik getrouwd en mijn man ziet het ook gebeuren.
Enerzijds is het feit als je bevestiging krijgt uit je omgeving. Anderzijds heb je er geen ruk aan om je ouders er mee te kunnen overtuigen, want ze zien toch alleen maar hun eigen gelijk. Dus die erkenning dat er daadwerkelijk wat dingen fout gaan zul je nooit krijgen. En dat is echt kut.
Ik herken die twijfel heel erg. Maar toch is dan de gedachte dat anderen het ook zien soms wel fijn. Kleine bevestiging dat t niet allemaal aan jou ligt.
Mijn vader had een voorkeur. Mijn zusje.

Beiden zijn niet meer in mijn leven.
Ik vraag me zelf soms zelfs af of ze er genoegen in schept om zo te doen. Ze vraagt vaak of ik teleurgesteld was omdat ze iets op een bepaalde manier deed. Maar dan een volgende keer doet ze het toch weer op dezelfde manier.
Almdudler schreef:
20-02-2020 17:01
Enerzijds is het feit als je bevestiging krijgt uit je omgeving. Anderzijds heb je er geen ruk aan om je ouders er mee te kunnen overtuigen, want ze zien toch alleen maar hun eigen gelijk. Dus die erkenning dat er daadwerkelijk wat dingen fout gaan zul je nooit krijgen. En dat is echt kut.
Ik herken die twijfel heel erg. Maar toch is dan de gedachte dat anderen het ook zien soms wel fijn. Kleine bevestiging dat t niet allemaal aan jou ligt.

Ja, inderdaad een kleine bevestiging, want het kan me soms best gek maken dat ik dat gevoel heb. Dan vraag ik me soms echt af of ik soms gek ben dan ik baal van bepaalde dingen.
Alle reacties Link kopieren
mindervanmij schreef:
20-02-2020 16:59
@Dingadong: Ja, dat hadden ze zeker wel eerder moeten weten. Volgens mij weten favorieten het feit dat ze favoriet zijn vaak niet eens echt te waarderen.
Ik was de favoriet van mijn moeder (absoluut niet van mijn vader) en vond het vreselijk.
Pijnlijk om te moeten zien dat mijn jongere zus door haar achter gesteld werd.
Als ze bij mij op bezoek wilde komen, stelde ik als voorwaarde, dat ze eerst mijn zus op zocht.
Pas als ze dat gedaan had, was ze welkom.
Echt hoor, geen haar op mijn hoofd die erover prakizeert om om een beetje genegenheid te bedelen. Echnie!
Bij mij ook het geval dat ik altijd het gevoel heb gehad dat mijn oudere zus de lieveling was. O wee als ik dat zou benoemen. De grootste ruzie. "Jij krijgt alles wat je zus krijgt". Begrijpen niet dat het gaat om materialistische dingen maar ook emotioneel.
Mijn moeder sprong een gat in de lucht toen mijn zus ging trouwen.
Reageerde heel koeltjes toen ik mijn verloving bekend maakte.
Heb mij ook altijd een beetje afgekeerd van hoe mijn moeder en zus dingen doen waardoor ik "anders" ben...

Op zich kan ik er mee leven maar met vlagen ook wel moeite mee.
hannaa45 schreef:
20-02-2020 17:05
Ik was de favoriet van mijn moeder (absoluut niet van mijn vader) en vond het vreselijk.
Pijnlijk om te moeten zien dat mijn jongere zus door haar achter gesteld werd.
Als ze bij mij op bezoek wilde komen, stelde ik als voorwaarde, dat ze eerst mijn zus op zocht.
Pas als ze dat gedaan had, was ze welkom.

Wat lief van je. Wist jouw zus dat je dat deed?
Alle reacties Link kopieren
Misschien hebben ze het gevoel dat het zwakkere kind wat meer ondersteund en ontzien moet worden.

Vaak houden ze later dan weer het meest van de kinderen waarmee ze kunnen pronken en zijn de vroeger verwende kinderen later "niet lief meer".
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
Cateautje schreef:
20-02-2020 17:05
Echt hoor, geen haar op mijn hoofd die erover prakizeert om om een beetje genegenheid te bedelen. Echnie!

Ik merk dat ik er ook steeds meer klaar mee ben eigenlijk.
Alle reacties Link kopieren
mindervanmij schreef:
20-02-2020 17:06
Wat lief van je. Wist jouw zus dat je dat deed?
Natuurlijk niet, dan had het niet gewerkt.
@retrostar: ik denk dat daar zeker een kern van waarheid in zit, vooral op het gebied van pronken. Al vanaf jongs af aan hoorde ik dat mijn zus leuker, spontaner, gezelliger etc. was, in elk geval.

Materieel ben ik absoluut nooit iets tekort gekomen, dat zeker niet, we krijgen altijd hetzelfde, of met dezelfde waarde. Maar ik merk het gewoon aan die subtiele dingen.... Wie als eerste gebeld word bij belangrijke zaken. Voor wie er graag en minder graag cadeaus worden gekocht (want ja, een sieraad is leuker om te geven dan een boek, dat is toch logisch dat ze daar dan enthousiaster van word?), oud&nieuw wordt daar gevierd en als dat niet kan blijven ze thuis, want bij ons zou het niet gezellig genoeg zijn. Zulke dingen

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven