Psyche
alle pijlers
Nieuw jaar, nieuw topic. Op naar 2019!
donderdag 4 januari 2018 16:44
Bijna precies een jaar geleden opende ik hier mijn eerste topic.
In augustus 2016 ging ik naar de huisarts ivm een rare harde plek net onder mijn ribben. Nog geen 5 uur later kreeg ik te horen dat ik uitgezaaide kanker had en ben ik de medische molen ingegaan. Binnen een week was duidelijk dat ik darmkanker had, met een uitzaaiing van 30 cm op mijn lever en dat, als ik direct aan de chemo had, ik een kans had van minder dan 10% dat het nog te behandelen was en ik dit zou overleven. Op de dag van die uitslag brak ik en opende ik hier een topic. Met een best bizarre titel voor iemand die in het echte leven niets van knuffels (en vooral niet van vreemden) moet hebben
Voor iedereen die dat niet gelezen heeft: nee, het wonder heeft niet plaatsgevonden. Wel een kleiner wonder: ik ben er nog steeds en naar omstandigheden in redelijke goede gezondheid.
Het afgelopen jaar heb ik hier uitgehuild, gekankerd op de situatie en na elke nieuwe scan opgelucht verteld hoe ontzettend goed ik blijk te zijn in kanker hebben. En jullie als uitlaadklep gebruikt voor de frustraties die het oplevert als je de ene dag nog een gewone vrouw van 35 bent, moeder van 2 kinderen, een leuke baan met de ambitie nog flink hoger te komen, net een huis gekocht (de oplevering had nog niet eens plaatsgevonden) en de volgende dag een patient bent met een levensverwachting van 'misschien 2 jaar'. Wat er dan door je heen gaat is eigenlijk niet te beschrijven, dus dat ga ik hier ook niet doen.
Anyway, ik ben zo goed in kanker hebben dat het vorige topic volgeschreven is! Hier zal ik dus vrolijk en soms minder vrolijk, verder gaan. Doel is om ook 2019 te halen!
In augustus 2016 ging ik naar de huisarts ivm een rare harde plek net onder mijn ribben. Nog geen 5 uur later kreeg ik te horen dat ik uitgezaaide kanker had en ben ik de medische molen ingegaan. Binnen een week was duidelijk dat ik darmkanker had, met een uitzaaiing van 30 cm op mijn lever en dat, als ik direct aan de chemo had, ik een kans had van minder dan 10% dat het nog te behandelen was en ik dit zou overleven. Op de dag van die uitslag brak ik en opende ik hier een topic. Met een best bizarre titel voor iemand die in het echte leven niets van knuffels (en vooral niet van vreemden) moet hebben
Voor iedereen die dat niet gelezen heeft: nee, het wonder heeft niet plaatsgevonden. Wel een kleiner wonder: ik ben er nog steeds en naar omstandigheden in redelijke goede gezondheid.
Het afgelopen jaar heb ik hier uitgehuild, gekankerd op de situatie en na elke nieuwe scan opgelucht verteld hoe ontzettend goed ik blijk te zijn in kanker hebben. En jullie als uitlaadklep gebruikt voor de frustraties die het oplevert als je de ene dag nog een gewone vrouw van 35 bent, moeder van 2 kinderen, een leuke baan met de ambitie nog flink hoger te komen, net een huis gekocht (de oplevering had nog niet eens plaatsgevonden) en de volgende dag een patient bent met een levensverwachting van 'misschien 2 jaar'. Wat er dan door je heen gaat is eigenlijk niet te beschrijven, dus dat ga ik hier ook niet doen.
Anyway, ik ben zo goed in kanker hebben dat het vorige topic volgeschreven is! Hier zal ik dus vrolijk en soms minder vrolijk, verder gaan. Doel is om ook 2019 te halen!
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken
vrijdag 10 augustus 2018 17:06
Ja, het was in een dierentuin, in een stukje waar kinderen erbij mochten, en ze waren net gevoerd. Dus tijdens de paring stonden er 10 peuters omheen waarvan er 1 hardnekkig probeerde de bovenste schildpad gras te voeren.
Echt, ik kwam niet meer bij
(vrouw naast mij op het bankje ook niet).
Vandaag was het plan te gaan wandelen in een moerasnatuurgebied, volgens de reisgids echt een must see. Na een uur rijden waren bij de startplaats van de wandeling, maar er leek iets niet te kloppen, want we zagen niets bijzonders. Gewoon boederijen en weiland. Geen moeras. Dus nog maar een half uur verder gereden naar het bezoekerscentrum. Ook daar geen echte wandelingen. Terwijl ik op de wc zat (we waren inmiddels 2 uur onderweg) deed man een poging de bordjes te lezen (ons frans is echt heel slecht). Maar... Toen bleek dat het hele gebied vroeger een moeras was en wat er zo bijzonder was was dat het was ingepolderd. En wij maar zoeken naar dat moeras
Denk de reisgids bij de vertaling wel wat beter afgestemd had kunnen worden op Nederlands publiek
.
Echt, ik kwam niet meer bij
(vrouw naast mij op het bankje ook niet). Vandaag was het plan te gaan wandelen in een moerasnatuurgebied, volgens de reisgids echt een must see. Na een uur rijden waren bij de startplaats van de wandeling, maar er leek iets niet te kloppen, want we zagen niets bijzonders. Gewoon boederijen en weiland. Geen moeras. Dus nog maar een half uur verder gereden naar het bezoekerscentrum. Ook daar geen echte wandelingen. Terwijl ik op de wc zat (we waren inmiddels 2 uur onderweg) deed man een poging de bordjes te lezen (ons frans is echt heel slecht). Maar... Toen bleek dat het hele gebied vroeger een moeras was en wat er zo bijzonder was was dat het was ingepolderd. En wij maar zoeken naar dat moeras
Denk de reisgids bij de vertaling wel wat beter afgestemd had kunnen worden op Nederlands publiek
.
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken
vrijdag 10 augustus 2018 20:46
Nee!!! Nieuw gekocht bij bol.
We waren ook al bijna 3 uur enkele reis naar het grootsts doolhof ter wereld gegaan, gelukkig zagen we toen op internet dat het dicht is en te koop staat.
Iemand nog interesse in een doolhof?
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken
maandag 13 augustus 2018 14:11
dinsdag 14 augustus 2018 10:01
Vakantie was super! Mix tussen lummelen, dingen bekijken en op het strand zitten.
Kinderen trokken dit ook goed. Sowieso gaat het met oudste lekker nu. Af en toe nog wel een bui, maar denk dat hij het heel fijn vindt om even niet naar school te hoeven en dus ook niet de hele dag sociaal hoeft te doen.
Nu begint meteen het 'echte' leven weer. Vanmiddag weer door de scan, donderdag de uitslag en vrijdag weer aan het infuus. Bah. Het gaat me echt steeds meer tegen staan.
En ik ben bang.... Het gaat nu al te lang goed, mijn conditie gaat achteruit en ik heb steeds vaker buikpijn. En ik zit al 2 dagen op de wc, met alle gevolgen van dien (potten sudocreme staan na jaren weer in huis). Ook niet leuk.
Kinderen trokken dit ook goed. Sowieso gaat het met oudste lekker nu. Af en toe nog wel een bui, maar denk dat hij het heel fijn vindt om even niet naar school te hoeven en dus ook niet de hele dag sociaal hoeft te doen.
Nu begint meteen het 'echte' leven weer. Vanmiddag weer door de scan, donderdag de uitslag en vrijdag weer aan het infuus. Bah. Het gaat me echt steeds meer tegen staan.
En ik ben bang.... Het gaat nu al te lang goed, mijn conditie gaat achteruit en ik heb steeds vaker buikpijn. En ik zit al 2 dagen op de wc, met alle gevolgen van dien (potten sudocreme staan na jaren weer in huis). Ook niet leuk.
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken
dinsdag 14 augustus 2018 11:47
dinsdag 14 augustus 2018 12:39
Dankjewel.
dinsdag 14 augustus 2018 18:30
Hier nog iemand die meeduimt. Het ís ook hartstikke spannend. Want je weet dat er een dag gaat komen dat de scan niet meer goed is. En die kans wordt statistisch gezien elke keer groter, toch?
Maar toch... Hoe lang kun je goed zijn in kanker hebben? Jij kunt het al heel lang. Dus waarom zou jij niet gewoon de uitzondering op de regel zijn? Ik ben jou niet en toch heb ik al de neiging om mijn vingers in mijn oren te stoppen en heel hard ‘lalalalalala, ik hoor het lekker toch niet!’ te zingen.
Ik weet eigenlijk niet eens wat ik nou wil zeggen, sorry.
Maar toch... Hoe lang kun je goed zijn in kanker hebben? Jij kunt het al heel lang. Dus waarom zou jij niet gewoon de uitzondering op de regel zijn? Ik ben jou niet en toch heb ik al de neiging om mijn vingers in mijn oren te stoppen en heel hard ‘lalalalalala, ik hoor het lekker toch niet!’ te zingen.
Ik weet eigenlijk niet eens wat ik nou wil zeggen, sorry.
woensdag 15 augustus 2018 13:56
Dankjulliewel!
Gisterenmiddag werd de buikpijn erger (achteraf denk ik misschien door de contrastvloeistof van de scan?) en kon ik alleen nog maar opgekruld op bed liggen en mezelf heel zielig vinden. Vandaag gaat het ietsje beter, maar heb man en kinderen maar zonder mij naar het maïs doolhof gestuurd.
Wel een mentale opkikker: kreeg een appje van mijn werk of ik, als ik me goed genoeg voel en zin heb, langs wil komen om commentaar te geven op een document (het belangrijkste van het jaar in mijn vakgebied). Voelde me weer heel even mijn 'oude' zelf de 'belangrijke carrierevrouw'.
En stiekem, heel gemeen van me, vond ik het ook wel leuk dat toen man het terloops vertelde mijn schoonouders zo onder de indruk leken dat mijn mening na 2 jaar er uit te zijn nog steeds als waardevol wordt gezien. Het heeft toch altijd een beetje gestoken dat schoonfamilie wegliep met mans werk alsof hij een geniaal wonder was (ok, is hij ook wel een beetje) en dat ik 'een baantje' had.
Gisterenmiddag werd de buikpijn erger (achteraf denk ik misschien door de contrastvloeistof van de scan?) en kon ik alleen nog maar opgekruld op bed liggen en mezelf heel zielig vinden. Vandaag gaat het ietsje beter, maar heb man en kinderen maar zonder mij naar het maïs doolhof gestuurd.
Wel een mentale opkikker: kreeg een appje van mijn werk of ik, als ik me goed genoeg voel en zin heb, langs wil komen om commentaar te geven op een document (het belangrijkste van het jaar in mijn vakgebied). Voelde me weer heel even mijn 'oude' zelf de 'belangrijke carrierevrouw'.
En stiekem, heel gemeen van me, vond ik het ook wel leuk dat toen man het terloops vertelde mijn schoonouders zo onder de indruk leken dat mijn mening na 2 jaar er uit te zijn nog steeds als waardevol wordt gezien. Het heeft toch altijd een beetje gestoken dat schoonfamilie wegliep met mans werk alsof hij een geniaal wonder was (ok, is hij ook wel een beetje) en dat ik 'een baantje' had.
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken
woensdag 15 augustus 2018 14:56
woensdag 15 augustus 2018 18:16
Wat fijn dat ze vanuit je werk de waarde van jouw vakkennis nog niet uit het oog zijn verloren. Kan me voorstellen dat dat een leuke opsteker is...en helemaal om het in te wrijven bij je schoonmoeder 
Met de scan wens ik je geen succes. Dat zal niet meer zijn dan stil liggen, maar ik wens je wel héél veel sterkte met het confronterende moment, het wachten en de spanning. Ik duim heel hard mee voor een goede uitslag
Met de scan wens ik je geen succes. Dat zal niet meer zijn dan stil liggen, maar ik wens je wel héél veel sterkte met het confronterende moment, het wachten en de spanning. Ik duim heel hard mee voor een goede uitslag
mendy wijzigde dit bericht op 16-08-2018 10:55
0.23% gewijzigd
