Psyche
alle pijlers
Paniek door de herbelevingen - deel II
vrijdag 23 december 2016 22:17
Hallo allemaal,
Op 26 nov 2016 opende ik een topic in verband met paniek klachten, herbelevingen en veel angsten ten gevolge van meerdere trauma's wat zich uit in PTSS. Inmiddels hebben anderen het topic ook gevonden en ervaar ik een enorme steun van andere forummers om deze moeilijke tijd door te komen; voor, tijdens en hopelijk ook nog na de emdr therapie. De steun die ik hier ontvangen heb afgelopen weken is hartverwarmend en zeer divers, wat het een enorm waardevol topic maakt; bedankt lieve schrijvers!
Van herkenning tot troostende woorden en van afleiding tot Rituals pakketten, alles passeert de revue, en zorgt er tevens voor dat het topic voelt als een warm bad (hoe toepasselijk) en vandaar deel 2. De originele post was:
Sinds enige tijd lees ik mee op het forum en ik heb nu zelf een account aangemaakt, omdat ik graag van me af wil schrijven en hoop dat er nog goede tips gegeven worden waar ik zelf niet aan denk nu.
Het delen van mijn verhaal laat ik voor nu achterwege, een lange OP zal niemand lezen. Waar het om gaat is dat ik in mijn leven traumatische gebeurtenissen meegemaakt heb; ik ben als kind misbruikt, mishandeld en verwaarloosd (binnen ons gezin de laatste 2, het eerste door een ander persoon).
Afgelopen maand heb ik wederom wat vervelends meegemaakt, ik heb inmiddels een stabiele relatie, ben nu bijna 30 jaar en was in verwachting van ons eerste kindje, uitgelopen op een miskraam.
Op zich ben ik het verdriet van de miskraam redelijk aan het verwerken. Maar door deze gebeurtenis ben ik erg getriggerd, op meerdere gebieden. Daardoor beland ik weer in herbelevingen en nachtmerries en die maken mij vreselijk angstig. Ik weet niet hoe ik ermee om moet gaan en valkuilen liggen op de loer. Ik wil dit graag op een goede manier aanpakken, maar hoe?! De eetbuien, het overgeven, snijden, dissociëren, etc. wil ik niet meer, daar ben ik al twee jaren van af. Maar de drang is zo groot, wat zou het opluchten.
Hulp krijg ik van een psycholoog en ik start binnenkort weer met EMDR, waar ik heel angstig voor ben, maar vast zal helpen. Tot die tijd zijn er ontelbaar veel momenten waarop ik in paniek ben, en niet wil terugvallen in het vroegere gedrag. Maar wat is het alternatief??
Bedankt voor het lezen, als het niet duidelijk is, spijt me dat, ik denk het zo goed geschreven te hebben.
Link naar het vorige topic:
Paniek door de herbelevingen
Op 26 nov 2016 opende ik een topic in verband met paniek klachten, herbelevingen en veel angsten ten gevolge van meerdere trauma's wat zich uit in PTSS. Inmiddels hebben anderen het topic ook gevonden en ervaar ik een enorme steun van andere forummers om deze moeilijke tijd door te komen; voor, tijdens en hopelijk ook nog na de emdr therapie. De steun die ik hier ontvangen heb afgelopen weken is hartverwarmend en zeer divers, wat het een enorm waardevol topic maakt; bedankt lieve schrijvers!
Van herkenning tot troostende woorden en van afleiding tot Rituals pakketten, alles passeert de revue, en zorgt er tevens voor dat het topic voelt als een warm bad (hoe toepasselijk) en vandaar deel 2. De originele post was:
Sinds enige tijd lees ik mee op het forum en ik heb nu zelf een account aangemaakt, omdat ik graag van me af wil schrijven en hoop dat er nog goede tips gegeven worden waar ik zelf niet aan denk nu.
Het delen van mijn verhaal laat ik voor nu achterwege, een lange OP zal niemand lezen. Waar het om gaat is dat ik in mijn leven traumatische gebeurtenissen meegemaakt heb; ik ben als kind misbruikt, mishandeld en verwaarloosd (binnen ons gezin de laatste 2, het eerste door een ander persoon).
Afgelopen maand heb ik wederom wat vervelends meegemaakt, ik heb inmiddels een stabiele relatie, ben nu bijna 30 jaar en was in verwachting van ons eerste kindje, uitgelopen op een miskraam.
Op zich ben ik het verdriet van de miskraam redelijk aan het verwerken. Maar door deze gebeurtenis ben ik erg getriggerd, op meerdere gebieden. Daardoor beland ik weer in herbelevingen en nachtmerries en die maken mij vreselijk angstig. Ik weet niet hoe ik ermee om moet gaan en valkuilen liggen op de loer. Ik wil dit graag op een goede manier aanpakken, maar hoe?! De eetbuien, het overgeven, snijden, dissociëren, etc. wil ik niet meer, daar ben ik al twee jaren van af. Maar de drang is zo groot, wat zou het opluchten.
Hulp krijg ik van een psycholoog en ik start binnenkort weer met EMDR, waar ik heel angstig voor ben, maar vast zal helpen. Tot die tijd zijn er ontelbaar veel momenten waarop ik in paniek ben, en niet wil terugvallen in het vroegere gedrag. Maar wat is het alternatief??
Bedankt voor het lezen, als het niet duidelijk is, spijt me dat, ik denk het zo goed geschreven te hebben.
Link naar het vorige topic:
Paniek door de herbelevingen
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
vrijdag 23 december 2016 23:13
niet quoten aub
In bepaald opzicht herkenbaar EV. Mijn sibling heeft de neiging in niksig contact van alles voor de ander te doen. 'Anders is de ander zo zielig.' Ik ben daar allergisch voor. Vaak gaat het om mensen die heel egocentrisch zijn om wie dan wordt bekommerd. (en wat als argument wordt gebruikt om mij aan de kant te schuiven).
Dat sibling dat zo vanzelfsprekend vindt dat nooit íemand zich afvraagt wat sibling zelf nodig heeft en maar blijft rennen is ook een narcistisch kluwen patroon.
In bepaald opzicht herkenbaar EV. Mijn sibling heeft de neiging in niksig contact van alles voor de ander te doen. 'Anders is de ander zo zielig.' Ik ben daar allergisch voor. Vaak gaat het om mensen die heel egocentrisch zijn om wie dan wordt bekommerd. (en wat als argument wordt gebruikt om mij aan de kant te schuiven).
Dat sibling dat zo vanzelfsprekend vindt dat nooit íemand zich afvraagt wat sibling zelf nodig heeft en maar blijft rennen is ook een narcistisch kluwen patroon.
vrijdag 23 december 2016 23:20
Ik wil niet meer gemanipuleerd worden. Ik heb geleerd dat als ik in een interactie me schuldig voel ik 2 dingen moet doen. Eerst mijn motieven voor aanvang van de interactie nagaan. Door dat veel te oefenen met dat zelfhulpgedoe heb ik loepzuiver door wanneer het evt (deels ) aan mij ligt. Vervolgens ga ik na wat ik heb waargenomen en hoe ik dat nu ervaar. Dát neem ik heel serieus.
Wat een ander me wil doen denken heb ik een neus voor gekregen en ik trap daar niet meer in.
Schuldgevoel nav interactie is 9 vd 10 keer manipulatie of uitbestede verantwoordelijkheid.
Verwarring is voor mij een heel groot signaal. Doe ik een stap terug en zeg ff niks toe.
Wat een ander me wil doen denken heb ik een neus voor gekregen en ik trap daar niet meer in.
Schuldgevoel nav interactie is 9 vd 10 keer manipulatie of uitbestede verantwoordelijkheid.
Verwarring is voor mij een heel groot signaal. Doe ik een stap terug en zeg ff niks toe.
vrijdag 23 december 2016 23:20
Knuf, tweede kerstdag ga jij glansrijk doorstaan. Vraag je partner om te helpen jouw grenzen te bewaken. Eerste kerstdagvrij ik het hele land door met familiebezoeken en zo, dus denk dat ik dan maar moeilijk online kom, maar tweede kerstdag is van mij en mijn vriend en dan kom ik hier wel even buurten om je een beetje moed in te spreken ( wel laat... Ik heb uitslapen op het programma staan ) je bent niet alleen.
Moet nu ook naar bed. Morgen nog een dagje keihard ertegenaan
Moet nu ook naar bed. Morgen nog een dagje keihard ertegenaan
vrijdag 23 december 2016 23:25
Hanke, wat knap dat je die patronen kunt zien, herkennen en weet hoe je erop kunt reageren.. Zo ver ben ik nog lang niet. Wordt je stapje terug doen en ff niks toe zeggen wel geaccepteerd?
Pruttel, wat lief van jou! Werkse morgen en lekker slapen
Pruttel, wat lief van jou! Werkse morgen en lekker slapen
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
vrijdag 23 december 2016 23:31
vrijdag 23 december 2016 23:32
vrijdag 23 december 2016 23:34
Dat is niet dom hoor Elmervrouw.
Heel begrijpelijk dat je dat niet door hebt met wat je allemaal meegemaakt hebt met mensen.
Ontzettend knap dat je nu dus wel wat merkt bij jezelf
en anderen naar hun kijk erop vraagt.
Wat mooi dat je dat kunt en doet
Heel begrijpelijk dat je dat niet door hebt met wat je allemaal meegemaakt hebt met mensen.
Ontzettend knap dat je nu dus wel wat merkt bij jezelf
en anderen naar hun kijk erop vraagt.
Wat mooi dat je dat kunt en doet
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
vrijdag 23 december 2016 23:35
Ja vaak wel knufl. Ik overleg van tevoren met vertrouwens persoon...nou ja ik jank uit op diens telefoon schouder omdat ik over de zeik ben en ik leer dat als signaal te zien. Dan denk ik na wat ik wil zeggen of appen of dat ik ff niks doe.. En dat voer ik dan uit. Wat wel weer huilbuien en over de zeik in mij veroorzaakt..lang leve support omgeving...maar ik doe iig niet mezelf geweld aan via een ander.
Het kunnen allerlei mensen zijn bij wie ik dit toepas. Familie, vrienden die operns vreemd uit de hoek komen, lotgenoten die in hun ziekte zitten, zakelijke contacten....
Het kunnen allerlei mensen zijn bij wie ik dit toepas. Familie, vrienden die operns vreemd uit de hoek komen, lotgenoten die in hun ziekte zitten, zakelijke contacten....
vrijdag 23 december 2016 23:37
Verwarring ja. Schuldgevoel. Ben ik iets verplicht? Nee, zou ik zeggen. Toch voelt het anders.
Is me dit willens en wetens aangedaan? ... Ik weet niet wat ik ervan moet denken, zijn antwoorden geven me alleen maar verwarring en bevestigen me in (ook alweer) een oud idee dat ik 'het niet snap', 'het verkeerd zie', - ik voel me slecht als ik er vraagtekens bij ga zetten (en hij heeft altijd, altijd antwoorden). Ik voel me zo snel overruled.
Wat zijn gedrag voor consequenties heeft gehd...... hij zegt altijd dat hij ook heel verdrietig is en noem maar op. Maar écht de diepte van mijn wanhoop en pijn (en die van de kinderen) voelen? Toen ik nu een tegenreactie gaf, en hem mijn gevoel duidelijk maakte, zei hij te verdrietig te zijn om het gesprek nog voort te zetten, en brak het af. Tja, en dan voel ik me dus rot, en schuldig, dat ik hard ben geweest. Terwijl ik eigenlijk opkom voor mezelf (en mijn kinderen, indirect).
Is me dit willens en wetens aangedaan? ... Ik weet niet wat ik ervan moet denken, zijn antwoorden geven me alleen maar verwarring en bevestigen me in (ook alweer) een oud idee dat ik 'het niet snap', 'het verkeerd zie', - ik voel me slecht als ik er vraagtekens bij ga zetten (en hij heeft altijd, altijd antwoorden). Ik voel me zo snel overruled.
Wat zijn gedrag voor consequenties heeft gehd...... hij zegt altijd dat hij ook heel verdrietig is en noem maar op. Maar écht de diepte van mijn wanhoop en pijn (en die van de kinderen) voelen? Toen ik nu een tegenreactie gaf, en hem mijn gevoel duidelijk maakte, zei hij te verdrietig te zijn om het gesprek nog voort te zetten, en brak het af. Tja, en dan voel ik me dus rot, en schuldig, dat ik hard ben geweest. Terwijl ik eigenlijk opkom voor mezelf (en mijn kinderen, indirect).
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
vrijdag 23 december 2016 23:38
vrijdag 23 december 2016 23:38
quote:Elmervrouw schreef op 23 december 2016 @ 23:31:
Pruttel, en anderen ook, zeg gewoon wat in je opkomt hé, ik kan ertegen. Ik wil eerlijkheid en oprechte reacties.
Ik voel me heel dom, maar gemanipuleerd worden heb ik dus echt niet door, geloof ik..
Nou door je verwarring te benoemen op een veilige plek zet je een Hele Grote Stap.
Zou het fijn vinden als je jezelf daar de credits voor zou geven.
Pruttel, en anderen ook, zeg gewoon wat in je opkomt hé, ik kan ertegen. Ik wil eerlijkheid en oprechte reacties.
Ik voel me heel dom, maar gemanipuleerd worden heb ik dus echt niet door, geloof ik..
Nou door je verwarring te benoemen op een veilige plek zet je een Hele Grote Stap.
Zou het fijn vinden als je jezelf daar de credits voor zou geven.
vrijdag 23 december 2016 23:44
quote:hanke321 schreef op 23 december 2016 @ 23:35:
maar ik doe iig niet mezelf geweld aan via een ander.
.. Hmm, dit klinkt wel als een goede manier om ermee om te gaan.. Daar kan ik wel veel van leren. Want ook in dit geval denk ik er altijd alleen voor te (moeten) staan... En dit laatste is zo belangrijk: jezelf niet meer geweld aandoen via een ander.. dat vind ik wel heel, heel moeilijk. Anderen zijn altijd belangrijker.. ben daar nu wel van aan het terugkomen, langzaamaan..
Morgen en overmorgen overrulend schoonzusje in huis, goed oefenmateriaal
maar ik doe iig niet mezelf geweld aan via een ander.
.. Hmm, dit klinkt wel als een goede manier om ermee om te gaan.. Daar kan ik wel veel van leren. Want ook in dit geval denk ik er altijd alleen voor te (moeten) staan... En dit laatste is zo belangrijk: jezelf niet meer geweld aandoen via een ander.. dat vind ik wel heel, heel moeilijk. Anderen zijn altijd belangrijker.. ben daar nu wel van aan het terugkomen, langzaamaan..
Morgen en overmorgen overrulend schoonzusje in huis, goed oefenmateriaal
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
vrijdag 23 december 2016 23:46
Nu ik erover nadenk: hij heeft het vooral over zijn eigen gevoel, ja.
En ik moet maar meeleven... of zo.
Als ik duidelijk maak wat mijn gevoel is, of hem wijs op de gevolgen voor onze kinderen, buigt hij het toch weer zo om dat het over hem gaat.
Waar in dit verhaal gaat het eigenlijk over mij?
Waar in het verhaal van vroeger ging het eigenlijk ooit eens een keer over mij?
Toen het over mij ging (ik zei mijn waarheid) haakte mijn moeder af. Vervolgens ook mijn familie.
Toen het net bij hem over mij ging, kapte hij het gesprek af. Want hij had het zo moeilijk.
En ik dan?
En ik moet maar meeleven... of zo.
Als ik duidelijk maak wat mijn gevoel is, of hem wijs op de gevolgen voor onze kinderen, buigt hij het toch weer zo om dat het over hem gaat.
Waar in dit verhaal gaat het eigenlijk over mij?
Waar in het verhaal van vroeger ging het eigenlijk ooit eens een keer over mij?
Toen het over mij ging (ik zei mijn waarheid) haakte mijn moeder af. Vervolgens ook mijn familie.
Toen het net bij hem over mij ging, kapte hij het gesprek af. Want hij had het zo moeilijk.
En ik dan?
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
vrijdag 23 december 2016 23:50
Dank je Hanke, door dit te benoemen als Grote Stap. Moet er bijna van huilen.
De verwarring is steeds zo groot en zo bekend blijkbaar, ik kan er zo middenin zitten dat ik het zelf niet meer zie of voel. En deze recente situatie, daar heb ik echt niet om gevraagd nu ik zulke heldere besluiten heb genomen, mijn eigen plek heb, mijn leven aan het inrichten ben zoals het voor mij goed voelt. Was hij maar daar gebleven, waar hij al die jaren was.
De verwarring is steeds zo groot en zo bekend blijkbaar, ik kan er zo middenin zitten dat ik het zelf niet meer zie of voel. En deze recente situatie, daar heb ik echt niet om gevraagd nu ik zulke heldere besluiten heb genomen, mijn eigen plek heb, mijn leven aan het inrichten ben zoals het voor mij goed voelt. Was hij maar daar gebleven, waar hij al die jaren was.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
vrijdag 23 december 2016 23:54
Schoonzusje heeft al een berg appjes verstuurd over morgen en overmorgen..
Ben er helemaal gestresst door
Vind het moeilijk me een houding te geven, de komende dagen.
Aan de ene kant vind ik het prima dat mensen weten dat ik (wij) nog verdriet heb,
en wil ik daar eerlijk over zijn (ivm de miskraam).
Aan de andere kant zit ik niet te wachten op onbegrip en ontactische opmerkingen..
Maar ga het waarschijnlijk niet volhouden om uren lang vrolijk te doen...
Misschien ook wel..
Maar ben inmiddels ook zo ver dat ik dat niet meer wil.
De schijn ophouden...
Ben verdorie toch met familie??
Dan mag dat verdriet er toch wel zijn, af en toe?
En dat doet toch niks af aan de gezelligheid en de vrolijkheid?
Vind het nog wat lastig..
Ben er helemaal gestresst door
Vind het moeilijk me een houding te geven, de komende dagen.
Aan de ene kant vind ik het prima dat mensen weten dat ik (wij) nog verdriet heb,
en wil ik daar eerlijk over zijn (ivm de miskraam).
Aan de andere kant zit ik niet te wachten op onbegrip en ontactische opmerkingen..
Maar ga het waarschijnlijk niet volhouden om uren lang vrolijk te doen...
Misschien ook wel..
Maar ben inmiddels ook zo ver dat ik dat niet meer wil.
De schijn ophouden...
Ben verdorie toch met familie??
Dan mag dat verdriet er toch wel zijn, af en toe?
En dat doet toch niks af aan de gezelligheid en de vrolijkheid?
Vind het nog wat lastig..
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
vrijdag 23 december 2016 23:54
quote:Elmervrouw schreef op 23 december 2016 @ 23:46:
Nu ik erover nadenk: hij heeft het vooral over zijn eigen gevoel, ja.
En ik moet maar meeleven... of zo.
Als ik duidelijk maak wat mijn gevoel is, of hem wijs op de gevolgen voor onze kinderen, buigt hij het toch weer zo om dat het over hem gaat.
Waar in dit verhaal gaat het eigenlijk over mij?
Waar in het verhaal van vroeger ging het eigenlijk ooit eens een keer over mij?
Toen het over mij ging (ik zei mijn waarheid) haakte mijn moeder af. Vervolgens ook mijn familie.
Toen het net bij hem over mij ging, kapte hij het gesprek af. Want hij had het zo moeilijk.
En ik dan?
Jij?
Goede vraag. Als het leeg blijft dan weet je het antwoord.
Narcistisch kluwen van gedrag. Uitbesteden van verantwoordelijkheid. De ander als object in interactie gebruiken. Wat het contact leeg en vlak maakt en er tegelijk allerlei drama voor je neus is waar jij in mee zou moeten helpen.
Ik weet dat op andere pijlers men er wars van is maar gezien de schade die jij en die ik er door hebben opgelopen kan ik het niet laten het narcistische beestje bij de naam te noemen.
Het slechte nieuws is dat je dat 'En ik dan?' dus bij hem en bij je ma niet gaat krijgen. Het goede nieuws is is dat dat niet aan jou ligt.
Nu ik erover nadenk: hij heeft het vooral over zijn eigen gevoel, ja.
En ik moet maar meeleven... of zo.
Als ik duidelijk maak wat mijn gevoel is, of hem wijs op de gevolgen voor onze kinderen, buigt hij het toch weer zo om dat het over hem gaat.
Waar in dit verhaal gaat het eigenlijk over mij?
Waar in het verhaal van vroeger ging het eigenlijk ooit eens een keer over mij?
Toen het over mij ging (ik zei mijn waarheid) haakte mijn moeder af. Vervolgens ook mijn familie.
Toen het net bij hem over mij ging, kapte hij het gesprek af. Want hij had het zo moeilijk.
En ik dan?
Jij?
Goede vraag. Als het leeg blijft dan weet je het antwoord.
Narcistisch kluwen van gedrag. Uitbesteden van verantwoordelijkheid. De ander als object in interactie gebruiken. Wat het contact leeg en vlak maakt en er tegelijk allerlei drama voor je neus is waar jij in mee zou moeten helpen.
Ik weet dat op andere pijlers men er wars van is maar gezien de schade die jij en die ik er door hebben opgelopen kan ik het niet laten het narcistische beestje bij de naam te noemen.
Het slechte nieuws is dat je dat 'En ik dan?' dus bij hem en bij je ma niet gaat krijgen. Het goede nieuws is is dat dat niet aan jou ligt.
vrijdag 23 december 2016 23:57
Elmervrouw, wat jij allemaal schrijft, dat is zo mooi.
Dat je doorhebt dat het allemaal om hem draait
en hij dat zo gewend is.
Maar dat jij je nu gaat afvragen waar de ruimte voor jou is.
Voor jouw gevoelens en gedachten en situatie en ervaringen..
Goed dat je dit allemaal door hebt!
En lijkt me ook wel veel allemaal..
logisch je verwarring
Dat je doorhebt dat het allemaal om hem draait
en hij dat zo gewend is.
Maar dat jij je nu gaat afvragen waar de ruimte voor jou is.
Voor jouw gevoelens en gedachten en situatie en ervaringen..
Goed dat je dit allemaal door hebt!
En lijkt me ook wel veel allemaal..
logisch je verwarring
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
vrijdag 23 december 2016 23:57
quote:Knuffelbeertjes schreef op 23 december 2016 @ 23:54:
Schoonzusje heeft al een berg appjes verstuurd over morgen en overmorgen..
Ben er helemaal gestresst door
Vind het moeilijk me een houding te geven, de komende dagen.
Aan de ene kant vind ik het prima dat mensen weten dat ik (wij) nog verdriet heb,
en wil ik daar eerlijk over zijn (ivm de miskraam).
Aan de andere kant zit ik niet te wachten op onbegrip en ontactische opmerkingen..
Maar ga het waarschijnlijk niet volhouden om uren lang vrolijk te doen...
Misschien ook wel..
Maar ben inmiddels ook zo ver dat ik dat niet meer wil.
De schijn ophouden...
Ben verdorie toch met familie??
Dan mag dat verdriet er toch wel zijn, af en toe?
En dat doet toch niks af aan de gezelligheid en de vrolijkheid?
Vind het nog wat lastig..Je mag best aangeven als de koude kant ontactische opmerkingen maakt. Door te zeggen dat je het er nu niet over wilt hebben of dat het niet gepast is wat er uitgekraamd wordt.... Je besnt samen met vriend een team. Hij kan hen ook van repliek dienen he.....
Schoonzusje heeft al een berg appjes verstuurd over morgen en overmorgen..
Ben er helemaal gestresst door
Vind het moeilijk me een houding te geven, de komende dagen.
Aan de ene kant vind ik het prima dat mensen weten dat ik (wij) nog verdriet heb,
en wil ik daar eerlijk over zijn (ivm de miskraam).
Aan de andere kant zit ik niet te wachten op onbegrip en ontactische opmerkingen..
Maar ga het waarschijnlijk niet volhouden om uren lang vrolijk te doen...
Misschien ook wel..
Maar ben inmiddels ook zo ver dat ik dat niet meer wil.
De schijn ophouden...
Ben verdorie toch met familie??
Dan mag dat verdriet er toch wel zijn, af en toe?
En dat doet toch niks af aan de gezelligheid en de vrolijkheid?
Vind het nog wat lastig..Je mag best aangeven als de koude kant ontactische opmerkingen maakt. Door te zeggen dat je het er nu niet over wilt hebben of dat het niet gepast is wat er uitgekraamd wordt.... Je besnt samen met vriend een team. Hij kan hen ook van repliek dienen he.....
zaterdag 24 december 2016 00:07
Dank je Hanke.. dankzij wat je nu zegt, heb ik het aan vriend aangegeven...
Dat ik van hem steun verwacht en oplettendheid wat dit betreft.
Hij ging z'n best doen...
Kan natuurlijk de situaties ook niet helemaal overzien,
maar hebben in elk geval er over kunnen praten
en wat afspraken kunnen maken...
Vind het wel heel spannend...
Dat ik van hem steun verwacht en oplettendheid wat dit betreft.
Hij ging z'n best doen...
Kan natuurlijk de situaties ook niet helemaal overzien,
maar hebben in elk geval er over kunnen praten
en wat afspraken kunnen maken...
Vind het wel heel spannend...
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
zaterdag 24 december 2016 00:07
Het is inderdaad allemaal even héél veel en ik voel me doodop. Ga zo ook eindelijk offline.
Heel erg bedankt voor jullie hulp, speciaal jij even Hanke. Je zegt het met zulke duidelijke woorden (ik heb geen taal....).
Hoop dat ik kan slapen. Sorry dat ik op niemand verder reageer. Energie is even helemaal op.
Liefs en tot morgen.
Heel erg bedankt voor jullie hulp, speciaal jij even Hanke. Je zegt het met zulke duidelijke woorden (ik heb geen taal....).
Hoop dat ik kan slapen. Sorry dat ik op niemand verder reageer. Energie is even helemaal op.
Liefs en tot morgen.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
zaterdag 24 december 2016 00:20
