Psyche
alle pijlers
Paniekaanvallen zoveel?
maandag 11 februari 2019 08:27
Hallo allemaal,
Net voor de kerst overviel me een afschuwelijk iets, ik werd zo beroerd braken zweten, klappertanden en mijn hele lijf schudde ik dacht echt ik dood ging.
Nou ja lang verhaal kort, huisarts geweest en conclusie paniekaanval.
Oxazepam gekregen en verwijzing voor psycholoog, waar ik inmiddels 2 x ben geweest.
Alleen het gevoel wil niet weggegaan heb toch bijna iedere dag paniekaanvallen en als ik ze niet heb voel ik me heel naar. Ook naar man en dochter toe voel ik me schuldig want gezellig ben ik niet....
Volgens huisarts is het teken van overbelasting en zal de intensiteit afnemen,
Iemand ie dir ook heeft meegemaakt en werd het minder,?
Net voor de kerst overviel me een afschuwelijk iets, ik werd zo beroerd braken zweten, klappertanden en mijn hele lijf schudde ik dacht echt ik dood ging.
Nou ja lang verhaal kort, huisarts geweest en conclusie paniekaanval.
Oxazepam gekregen en verwijzing voor psycholoog, waar ik inmiddels 2 x ben geweest.
Alleen het gevoel wil niet weggegaan heb toch bijna iedere dag paniekaanvallen en als ik ze niet heb voel ik me heel naar. Ook naar man en dochter toe voel ik me schuldig want gezellig ben ik niet....
Volgens huisarts is het teken van overbelasting en zal de intensiteit afnemen,
Iemand ie dir ook heeft meegemaakt en werd het minder,?
woensdag 20 maart 2019 09:55
Nee hoor, hoeft niet. Bij mij was het een combi van werk & privé. Ik heb jaren alle stressklachten genegeerd, en op een dag kon ik letterlijk niets meer, zo moe was ik. Ik raakte overal van in paniek. Als ik nu te veel stress heb, dan merk ik dat lichamelijk als eerste aan chronische hyperventilatie.
woensdag 20 maart 2019 09:58
Hoe kwam je ee dagen door? Moest je ook veel huilenMrs_williams schreef: ↑20-03-2019 09:55Nee hoor, hoeft niet. Bij mij was het een combi van werk & privé. Ik heb jaren alle stressklachten genegeerd, en op een dag kon ik letterlijk niets meer, zo moe was ik. Ik raakte overal van in paniek. Als ik nu te veel stress heb, dan merk ik dat lichamelijk als eerste aan chronische hyperventilatie.
woensdag 20 maart 2019 10:06
Hé punttaart je gevoelens zijn helaas herkenbaar. Verdrietig, angstig en tegen de dag opzien. Maar wat ik vooral bij je lees is dat je t wil oplossen. Niet morgen of straks maar NU! Je wil ervan af en t frustreert als dat niet lukt. Je hebt er geen controle over.
Kijk of je je wat meer kan overgeven aan t gevoel. Dat gespannen gevoel is rot, maar toch kun je ermee best een stuk wandelen of iets doen. En dan niet iets doen en als resultaat of beloning verwachten dat je je beter voelt.
Wat Libe volgens mij ook al zei, in t topic angststoornis zul je veel herkennen.
Kijk of je je wat meer kan overgeven aan t gevoel. Dat gespannen gevoel is rot, maar toch kun je ermee best een stuk wandelen of iets doen. En dan niet iets doen en als resultaat of beloning verwachten dat je je beter voelt.
Wat Libe volgens mij ook al zei, in t topic angststoornis zul je veel herkennen.
woensdag 20 maart 2019 11:21
Geen idee hoe ik de dagen doorkwam, het voelde letter als overleven. Ik heb heel veel gehuild. Pas toen ik op het punt kwam dat niets hoefde, dat ik niets hoefde te verantwoorden, en dat het okay was als het vandaag allemaal niet lukte, toen ging het weer de goede kant op. En 8 maanden geduurd voor ik op dat punt kwam. Niet alles maar proberen te forceren en moeten, dat werkt juist averechts. Kleine stapjes. Het komt goed, echt waar. Een paniekaanval tegenhouden, maakt dat rotgevoel juist erger.
woensdag 20 maart 2019 11:49
Eens met heel veel van de tips die gegeven zijn. Ik zal eens nadenken of ik er nog wat heb die nog niet genoemd zijn.
TO, blijf echt bezig/in beweging. Dat kan op den duur helpen. Ik heb afgezien van de paniekaanvallen ook een chronische depressie en ben sociaal geïsoleerd geraakt. Gisteren op de bruiloft merkte ik pas hoe goed het me deed met anderen in contact te zijn. Ik had het zo naar mijn zin, en heb maar één paniekmoment hoeven overleven, en dat ging heel goed. Geen oxazepam gebruikt.
Zelfs als je dag kut begint kan hij nog prima eindigen. Maar dan moet je het wel proberen. Ga ervoor!
En een knuffel. Ik begrijp dat je het zwaar hebt.
TO, blijf echt bezig/in beweging. Dat kan op den duur helpen. Ik heb afgezien van de paniekaanvallen ook een chronische depressie en ben sociaal geïsoleerd geraakt. Gisteren op de bruiloft merkte ik pas hoe goed het me deed met anderen in contact te zijn. Ik had het zo naar mijn zin, en heb maar één paniekmoment hoeven overleven, en dat ging heel goed. Geen oxazepam gebruikt.
Zelfs als je dag kut begint kan hij nog prima eindigen. Maar dan moet je het wel proberen. Ga ervoor!
En een knuffel. Ik begrijp dat je het zwaar hebt.
Geeft niet, het droogt wel weer op.
woensdag 20 maart 2019 13:40
Ja idd overlevenMrs_williams schreef: ↑20-03-2019 11:21Geen idee hoe ik de dagen doorkwam, het voelde letter als overleven. Ik heb heel veel gehuild. Pas toen ik op het punt kwam dat niets hoefde, dat ik niets hoefde te verantwoorden, en dat het okay was als het vandaag allemaal niet lukte, toen ging het weer de goede kant op. En 8 maanden geduurd voor ik op dat punt kwam. Niet alles maar proberen te forceren en moeten, dat werkt juist averechts. Kleine stapjes. Het komt goed, echt waar. Een paniekaanval tegenhouden, maakt dat rotgevoel juist erger.
woensdag 20 maart 2019 13:44
Zirael wat fijn dat de bruiloft goed ging.,
Ik heb gewandeld naar de stad geweest, taartje gegeten in stad Action geweest en heb een of ander hippie jurkje gekocht! Met een vriendin samen
Voelde me raar in Mn hoofd en nog maar ik ben geweest en al jullie adviezen meegenomen !
Nu heel unheimisch weer ...
Ik heb gewandeld naar de stad geweest, taartje gegeten in stad Action geweest en heb een of ander hippie jurkje gekocht! Met een vriendin samen
Voelde me raar in Mn hoofd en nog maar ik ben geweest en al jullie adviezen meegenomen !
Nu heel unheimisch weer ...
donderdag 21 maart 2019 12:15
Hallo,
Wat een herkenbaarheid lees is hier. Heel veel sterkte Punttaart en inderdaad (makkelijker gezegd dan gedaan) maar probeer je echt te ontspannen en hulp te zoeken). Ik herken je gevoel. De allesoverheersende verlammende angst. Als een soort deken ligt deze de hele tijd op je om af en toe onder de deken uit te komen en een piek te bereiken (en vervolgens weer onder de deken te gaan liggen). Het maakt je moe, labiel en je gaat aan jezelf twijfelen.
Ik vindt het altijd prettig te lezen dat anderen dit ook ervaren. Je bent niet alleen en het gaat over. Alleen lijkt het soms eindeloos, het gaat echt over.
Wat een herkenbaarheid lees is hier. Heel veel sterkte Punttaart en inderdaad (makkelijker gezegd dan gedaan) maar probeer je echt te ontspannen en hulp te zoeken). Ik herken je gevoel. De allesoverheersende verlammende angst. Als een soort deken ligt deze de hele tijd op je om af en toe onder de deken uit te komen en een piek te bereiken (en vervolgens weer onder de deken te gaan liggen). Het maakt je moe, labiel en je gaat aan jezelf twijfelen.
Ik vindt het altijd prettig te lezen dat anderen dit ook ervaren. Je bent niet alleen en het gaat over. Alleen lijkt het soms eindeloos, het gaat echt over.
vrijdag 22 maart 2019 11:10
Punttaart, is het misschien juist omdat je de afgelopen dagen zoveel hebt gedaan dat je zo onrustig hebt geslapen? Misschien toch teveel hooi op je vork genomen (iets wat je geest nu niet zo goed aan kan)?
Ik heb helaas niet de ultieme tip voor (was het maar waar). Maar ik probeer het zoveel mogelijk te accepteren dat de paniekaanvallen en de voortdurende angst er is. En dat is best lastig maar ik merk, hoe meer ik me er tegen verzet, hoe heftiger de angst wordt.
Ik heb helaas niet de ultieme tip voor (was het maar waar). Maar ik probeer het zoveel mogelijk te accepteren dat de paniekaanvallen en de voortdurende angst er is. En dat is best lastig maar ik merk, hoe meer ik me er tegen verzet, hoe heftiger de angst wordt.
zaterdag 23 maart 2019 02:07
Beste Rascalles, ik ben even heel onbeschoft door zomaar oprascalles schreef: ↑14-03-2019 07:52Het boek is een jaar lang mijn bijbel geweest. Zelfs toen ik hem eigenlijk niet meer nodig had ging ie nog mee op vakantie .
Nee , ik heb mijn man niet verteld. Ik kreeg alleen al meer angst van het idee dat ik het hem zou vertellen. Ik heb het met mijn psych besproken.
Ik deed zeker in het begin niet “ gewoon” alles. Ik durfde de deur amper nog uit , had vreselijk veel last van depersonalisatie en werd daar alleen maar nog veel veel angstiger van. Het was een vreselijke tijd en het heeft me zeker een jaar gekost om er overheen te komen. Geef het tijd . Je zult ook in het boek lezen dat het tijd kost, een gebroken been of arm kost ook tijd en dat accepteren we allemaal maar mer dit zijn we de hele dag alleen maar bezig met hoe er zo snel mogelijk vanaf te komen.
Wat mij hielp is het boek , me concentreren op andere dingen ( ga maar bomen of fietsen tellen als je buiten bent en je gedachten nemen de overhand) rust en je niet meer verzetten tegen hoe je je voelt. In het begin voelt dat heel ingewikkeld maar je zult merken dat dat steeds beter gaat. Echt, ik heb echt heel heel diep gezeten , dacht dat ik gek werd en het nooit meer over zou gaan. En het gaat nu goed met mij. Beter dan ooit . Ik was altijd al angstig , van therapie naar therapie en medicatie geprobeerd . Niets hielp. Ik ben ontzettend blij dat ik niet weer naar de pillen heb gegrepen die periode. Ik verslond het boek en de site van anxiety no more en andere sites voor herkenning en ging elke week naar therapie. Ik heb heel veel geleerd die periode.
. Zelfs toen ik hem eigenlijk niet meer nodig had ging ie nog mee op vakantie . Je reactie in dit topic te reageren. Maar ik heb echt al onwijs lang en hevig last van depersonalisatie word er zo naar van..... ik zit nu 8 maand thuis met een hevige burn out. Ik ken niemand in omgeving die het heeft ervaren. Mag ik vragen hoe het voor jou was en wat je heeft geholpen? Dank alvast!
En beste TO,
Heel veel sterkte. Ik herken heel veel in wat je schrijft heb het topic helemaal doorgelezen aangezien ik ook niet in slaap kom omdat ik zo angstig ben. Ik hoop dat het jou wat beter vergaat.
zaterdag 23 maart 2019 12:49
He Maartje wat kut is het he.
Ik heb weer onrustig geslapen en werd vroeg wakker moest gelijk huilen van angst... heb oxazepam genomen en heb nog even geslapen.
Maar het is er al weer. Ik tril en zweet en weet weer niet wat ik moet doen.
Ik ben het boek aan het lezen wat racalles zei en het is idd het er laten zijn, maar wat is het moeilijk vooral na betere dagen schrik er weer zo van.
Hoe kom jij de dagen door?
Liefs
Ik heb weer onrustig geslapen en werd vroeg wakker moest gelijk huilen van angst... heb oxazepam genomen en heb nog even geslapen.
Maar het is er al weer. Ik tril en zweet en weet weer niet wat ik moet doen.
Ik ben het boek aan het lezen wat racalles zei en het is idd het er laten zijn, maar wat is het moeilijk vooral na betere dagen schrik er weer zo van.
Hoe kom jij de dagen door?
Liefs
zondag 24 maart 2019 00:25
Hey Punttaart,
Ik voel je verdriet oprecht ik weet hoe enorm rot je situatie is ik zit er ook midden in
. Wat mij heel erg helpt is inderdaad je “overgeven” aan de angst en niet angstig zijn voor de angst. Probeer te realiseren dat hoe kut je je ook voelt nu dat je lichaam hier nooit in stuk kan draaien ( zegt mijn psych altijd)
Het gaat over, je lichaam moet wss ook enorm ontstressen. Misschien dat die gedachte enigzins rustgeeft. Want uiteindelijk zit angst in ons hoofd... maar desondanks ik voel je echt en leef met jou mee <3
Ik ga nu ook proberen te slapen na een heftige nacht met paniekaanvallen en slaapverlamming..
Slaaplekker ik gun je een goede nacht.
Ik voel je verdriet oprecht ik weet hoe enorm rot je situatie is ik zit er ook midden in
. Wat mij heel erg helpt is inderdaad je “overgeven” aan de angst en niet angstig zijn voor de angst. Probeer te realiseren dat hoe kut je je ook voelt nu dat je lichaam hier nooit in stuk kan draaien ( zegt mijn psych altijd) Het gaat over, je lichaam moet wss ook enorm ontstressen. Misschien dat die gedachte enigzins rustgeeft. Want uiteindelijk zit angst in ons hoofd... maar desondanks ik voel je echt en leef met jou mee <3
Ik ga nu ook proberen te slapen na een heftige nacht met paniekaanvallen en slaapverlamming..
Slaaplekker ik gun je een goede nacht.
zondag 24 maart 2019 10:10
Punttaart, ik kom mijn dagen door door te wandelen, met me hondje te knuffelen, af en toe visite, therapie, probeer zo goed mogelijk te eten. En dat is het eigenlijk wel. Ik merk dat het me helpt om niet teveel op me telefoon te zitten en gewoon veel in het moment te zijn, me telefoon is vaak een soort van uitvlucht.
Een kinderfilm helpt me soms ook als ik me angstig voel,( ookal komt de helft niet echt binnen ) of in de zon zitten met me ogen dicht.
Een kinderfilm helpt me soms ook als ik me angstig voel,( ookal komt de helft niet echt binnen ) of in de zon zitten met me ogen dicht.
zondag 24 maart 2019 10:16
Wakker met paniek, ik huil me suf wat is dit toch gister hele gag angst ik weet het gewoon niet meer .... zo ook maar wandelen wat valt het tegen na wat betere dagen....Maartjeic schreef: ↑24-03-2019 10:10Punttaart, ik kom mijn dagen door door te wandelen, met me hondje te knuffelen, af en toe visite, therapie, probeer zo goed mogelijk te eten. En dat is het eigenlijk wel. Ik merk dat het me helpt om niet teveel op me telefoon te zitten en gewoon veel in het moment te zijn, me telefoon is vaak een soort van uitvlucht.
Een kinderfilm helpt me soms ook als ik me angstig voel,( ookal komt de helft niet echt binnen ) of in de zon zitten met me ogen dicht.
zondag 24 maart 2019 14:47
Hai Punttaart,
Ik herken het wel momenten van geen angst en onrust en ineens weer hartkloppingen en angst en de angst kan om al een klein iets zijn.
Het voelt ook als emotionele eenzaamheid.
Goed dat je een wandeling gaat maken. Heb ik net ook gedaan even de frisheid voelen. Sinds vorige week probeer ik iedere dag een kleine wandeling te maken, heb een aantal weken als een zombie op de bank gezeten.
Sterkte iedereen
Ik herken het wel momenten van geen angst en onrust en ineens weer hartkloppingen en angst en de angst kan om al een klein iets zijn.
Het voelt ook als emotionele eenzaamheid.
Goed dat je een wandeling gaat maken. Heb ik net ook gedaan even de frisheid voelen. Sinds vorige week probeer ik iedere dag een kleine wandeling te maken, heb een aantal weken als een zombie op de bank gezeten.
Sterkte iedereen
zondag 24 maart 2019 21:28
Punttaart, naar om te horen voor je. Ik beloof je dat het echt beter word maar het kost echt heel veel tijd:( ik zit er nu 8 maanden in een voel me zeker al beter maar echt inimini beetje.. kost tijd.. hoe kut ook.
Vandaag in de zon gezeten met hondje gelopen. Me pa was langsgeweest. Gekookt, maar eigenlijk was het teveel van t goede. Met onrust en hartkloppingen in bed..probeer me er maar aan over te geven. Niks aan te doen..
Vandaag in de zon gezeten met hondje gelopen. Me pa was langsgeweest. Gekookt, maar eigenlijk was het teveel van t goede. Met onrust en hartkloppingen in bed..probeer me er maar aan over te geven. Niks aan te doen..
zondag 24 maart 2019 22:49
Hey Maartje zo lig ik nu ook in bed Haha ... niet grappig eigenlijkMaartjeic schreef: ↑24-03-2019 21:28Punttaart, naar om te horen voor je. Ik beloof je dat het echt beter word maar het kost echt heel veel tijd:( ik zit er nu 8 maanden in een voel me zeker al beter maar echt inimini beetje.. kost tijd.. hoe kut ook.
Vandaag in de zon gezeten met hondje gelopen. Me pa was langsgeweest. Gekookt, maar eigenlijk was het teveel van t goede. Met onrust en hartkloppingen in bed..probeer me er maar aan over te geven. Niks aan te doen..
Die onrus echt zo moe van had vafaag een etentje en ben gegaan met de onrust ...
Heb jij ook oxazepam ?
maandag 25 maart 2019 00:06
Als het je te lang duurt, kan je altijd een afspraak maken bij de vervanger. Maar om eerlijk te zijn wil ik je adviseren om morgen contact op te nemen met je psycholoog!Punttaart schreef: ↑19-03-2019 13:26Hi wat fijn dat het achter je ligt! Man is niet echt makkelijk te bereiken 6 uur tijdverschil en druk .
Probeer vandaag wat kleine dingen te doen boodschappen gedaan wel !
Wandelen maar ik heb verder weinig puf ben echt moe en voel me ook wel zielig als ik eerlijk ben, straks douchen en wandelen en dan is het op voor vandaag . Probeer stapjes te maken maar ik weet van psch dat ik prikkels ook van buitenaf moet krijgen maar zo geen zin in. Maar morgen proberen het huis uit te gaan en ergens ff buurten.
Mijn huisarts is er deze week niet maar ga wel vragen of ik wat meer oxazepam mag,
Heb jij dat ook gehad ? En hoeveel mocht jij er per dag?
Ten eerste doet die oxazepam weinig tot niets bij jou. Ten tweede het is verslavend. Ten derde het lost het probleem niet op.
Medicatie om je (tijdelijk) te ondersteunen is prima. Maar je moet er niet afhankelijk van worden.
Ik had ook oxazepam, 10 mg. Ik mocht het zo nodig gebruiken. Alleen 10 mg was voor mij te heftig. Uiteindelijk heb ik het amper gebruikt en als ik het nam, deed ik de helft en voor het slapen gaan. Overdag durfde ik het niet te gebruiken .....
maandag 25 maart 2019 08:48
Wat een ellende is het toch he?
Net wat jij zegt Maartjeic, je proberen over te geven aan de angst inderdaad. Accepteren dat het er is en er niet tegen vechten. Maar dat zal de ene keer lukken en de andere niet.
Ik ben nog aan het re-integreren op mijn werk en wilde vanmorgen er naartoe rijden om halverwege de rit te 'strandden' met een behoorlijke hyperventilatie-/angstaanval. En dat is al de zoveelste keer dat me dat in de auto overkomt en iedere keer overvalt het me opnieuw en jaagt het me angst aan. En dat terwijl ik het al zo vaak hebt gehad en er doorheen bent gekomen. Vanmorgen kreeg ik mezelf ook niet rustig en ben weer naar huis gegaan en zit nog te shaken (en te hyperventileren)....
Net wat jij zegt Maartjeic, je proberen over te geven aan de angst inderdaad. Accepteren dat het er is en er niet tegen vechten. Maar dat zal de ene keer lukken en de andere niet.
Ik ben nog aan het re-integreren op mijn werk en wilde vanmorgen er naartoe rijden om halverwege de rit te 'strandden' met een behoorlijke hyperventilatie-/angstaanval. En dat is al de zoveelste keer dat me dat in de auto overkomt en iedere keer overvalt het me opnieuw en jaagt het me angst aan. En dat terwijl ik het al zo vaak hebt gehad en er doorheen bent gekomen. Vanmorgen kreeg ik mezelf ook niet rustig en ben weer naar huis gegaan en zit nog te shaken (en te hyperventileren)....
maandag 25 maart 2019 23:23
Zamira wat rot voor je dan valt het weer tegen he.
Hoop dat je wat beter voelt!
Vlinder hoe was jouw dag?
Ik denk vaak aan de woorden van rascalles laat het maar zijn er gebeurd niks mantra .
Vandaag was een belabberde dag mijn hond werd gebeten door andere hond ik ertussen en werd ook gebeten. Viel allemaal mee verder maar Mn beschermlaag is er niet ik was thuis en ging bijna van Mn stokje en overgeven puur van de schrik.
Lijkt wel of je niks kan hebben
Hoop dat je wat beter voelt!
Vlinder hoe was jouw dag?
Ik denk vaak aan de woorden van rascalles laat het maar zijn er gebeurd niks mantra .
Vandaag was een belabberde dag mijn hond werd gebeten door andere hond ik ertussen en werd ook gebeten. Viel allemaal mee verder maar Mn beschermlaag is er niet ik was thuis en ging bijna van Mn stokje en overgeven puur van de schrik.
Lijkt wel of je niks kan hebben
