Psyche
alle pijlers
Schema therapie kletspraat
woensdag 31 oktober 2018 09:32
Omdat er hier toch wel een flink aantal dames zijn die:
- Schematherapie volgen
- Van plan zijn schematherapie te gaan volgen
- Schematherapie hebben gevolgd
Leek het me leuk om hierover met elkaar te kletsen. Wat je meemaakt, hebt geleerd, waar je tegenaan loopt... Wie weet kunnen we dingen bij elkaar herkennen of tips met elkaar uitwisselen.
Over mezelf:
Ik volg groepsschematherapie. Ben hier nu iets meer dan een half jaar mee bezig en tot nu toe met goed resultaat, maar elke keer als ik iets oplos komt er wel weer iets anders naar boven. Maar ik ga door tot ik het gevoel heb dat ik er echt klaar mee ben.
- Schematherapie volgen
- Van plan zijn schematherapie te gaan volgen
- Schematherapie hebben gevolgd
Leek het me leuk om hierover met elkaar te kletsen. Wat je meemaakt, hebt geleerd, waar je tegenaan loopt... Wie weet kunnen we dingen bij elkaar herkennen of tips met elkaar uitwisselen.
Over mezelf:
Ik volg groepsschematherapie. Ben hier nu iets meer dan een half jaar mee bezig en tot nu toe met goed resultaat, maar elke keer als ik iets oplos komt er wel weer iets anders naar boven. Maar ik ga door tot ik het gevoel heb dat ik er echt klaar mee ben.
dinsdag 13 november 2018 11:33
Wij zijn zo’n 6 maanden uit elkaar geweest. Wel met tussendoor afspreken en leuke dingen doen. Ene keer hadden we ruzie en dan namen we weer afstand. Soms ging het weer tijdje goed en spraken we vaker af.
Ik herken wat je zegt betreft socialen norm in relaties. Ik hield dat beeld altijd als mijn referentie.
Tijdens mijn groei en therapie ben ik tot andere inzichten gekomen. Van wie moet ik perse die fases en leefstijlen van een relatie vasthouden?
Ik doe wat goed is voor mij en mijn relatie. Niet wat mensen denken hoe het het moet.
Soms moet je van elkaar loskomen om naar elkaar toe te groeien. Ik denk dat als we bij elkaar zouden zijn gebleven, de stekker definitief uit zou zijn getrokken.
anoniem_248825 wijzigde dit bericht op 13-11-2018 11:35
Reden: Weer typo
Reden: Weer typo
2.05% gewijzigd
dinsdag 13 november 2018 11:52
Mooi! Hier nu drie maanden uit, op een korte mailwisseling over spullen na geen contact (op mijn verzoek, om niet steeds pijnlijke triggers te krijgen, aangezien mijn brein die al meer dan genoeg aanleverde/aanlevert). Het had niet zo verder gekund en het pijnlijke is dat ik wel dingen anders wilde doen, maar hij eigenlijk in de praktijk dat niet leek te kunnen. Dus wat dat betreft was verder zo geen optie. Ik zie het rationeel niet echt gebeuren, maar gevoelsmatig hoop ik nog op een hereniging, ooit. Ik denk dat het erop gaat uitdraaien dat ik eerder een ander leuk type tegenkom dan dat ex zelfinzicht krijgt en wat aan zijn issues gaat doen. Ik zou het liefst totaal afgeknapt zijn, maar ja...
dinsdag 13 november 2018 12:11
Mijn man en ik hebben vorig jaar ook overwogen om te gaan latten, toen het heel erg slecht met mij ging. Mijn man trok het niet meer, maar aangezien ik toen net in therapie was vond hij het ook weer niet eerlijk om net op het moment dat ik aan mijn problemen kon gaan werken te zeggen dat we zouden gaan scheiden.
Uiteindelijk is het er niet van gekomen, vlak na die enorme dip kreeg ik rustgevende medicatie die toen toch wel heel erg goed heeft geholpen en gelukkig sloeg de therapie ook goed aan. Dat doet het bij mij altijd wel trouwens, maar zodra ik stop dan is het lastig om in nieuwe situaties het geleerde weer toe te passen, kennen jullie dat?
Dat vind ik dus ook zo fijn aan schematherapie: in plaats van dat de therapeut je erop wijst waar je denkfouten zitten ga je er zelf steeds bewuster van worden. Het wordt veel minder uitgekauwd voor je. Wat ik soms wel irritant vond in het begin, maar nu denk ik wel dat het beter is voor mij.
Uiteindelijk is het er niet van gekomen, vlak na die enorme dip kreeg ik rustgevende medicatie die toen toch wel heel erg goed heeft geholpen en gelukkig sloeg de therapie ook goed aan. Dat doet het bij mij altijd wel trouwens, maar zodra ik stop dan is het lastig om in nieuwe situaties het geleerde weer toe te passen, kennen jullie dat?
Dat vind ik dus ook zo fijn aan schematherapie: in plaats van dat de therapeut je erop wijst waar je denkfouten zitten ga je er zelf steeds bewuster van worden. Het wordt veel minder uitgekauwd voor je. Wat ik soms wel irritant vond in het begin, maar nu denk ik wel dat het beter is voor mij.
dinsdag 13 november 2018 18:34
Bedankt voor jullie reacties en tips! (ik reageer even in het algemeen dit keer, zoveel nieuwe reacties alweer)
Het klinkt een beetje gek, aangezien we vrij kwetsbaar, het over hele lastige dingen hebben, maar ik bloei er een beetje van op omdat ik zoveel herkenbaar vind en het ook fijn vind dat jullie het een en ander herkennen.
Ik heb vandaag weer therapie gehad en gesproken over mijn gevoelens tav het afscheid. En ook gesproken over idd over de 'verliefdheid' overdracht gevoelens. Met veel schaamte, huilen en horten en stoten toch verteld.
@ Biep 77, bedankt voor de tip vanmorgen, ik las het nog vlak voordat ik naar Therapie ging.
Bij mij exact hetzelfde verhaal. ook dezelfde oorzaak, schema's/ modi en ook de twijfels over mijn seksuele geaardheid en toch elke keer tot de conclusie komen dat dat het niet is. want zo heftig kunnen die gevoelens zijn, maar toch is het niet iets seksueels. Wel heel erg op emotioneel vlak en de verbinding.
Maar jij hebt dat proces ook nog te doorlopen dus.
Kun jij het ook bespreken? Bij mij heeft het vandaag wel wat opluchting gegeven.
Ik en mijn vriend latten ook. We hebben in het verleden samen gewoond, toen was ik 22 tot 25. Dus wij wonen al 10 jaar apart. Onze relatie is tot aan 2 jaren geleden een knipperlicht relatie geweest.
En de MBT dat ik ga doen is Mentalization Based Treatment
Door Mentalization Based Treatment (MBT) leert u uw eigen gedrag en dat van anderen begrijpen en verklaren vanuit achterliggende gevoelens, gedachten, behoeften en motivatie. Hierdoor leert u zogezegd beter ‘mentaliseren’. Dat helpt u om beter met anderen en uzelf om te gaan.
Goed kunnen mentaliseren is belangrijk omdat u daarmee zowel een ander zijn beweegredenen en emoties kunt begrijpen, als uw eigen redenen waarom u de dingen doet zoals u ze doet. Doordat u de ander en uzelf beter begrijpt, wordt u zekerder van uzelf en ook steeds stabieler. Het MBT-model gaat ervan uit dat uw klachten te maken hebben met het vermogen tot mentaliseren. Bij verhoogde spanning neemt het mentaliserend vermogen snel af, bijvoorbeeld wanneer contacten met anderen hechter en intenser worden. Als dat gebeurt, worden ze overspoeld door emoties, voelen ze zich snel bekritiseerd of afgewezen, vullen ze gedachten bij anderen in of reageren ze impulsief vanuit een bepaalde gevoelstoestand. Sommigen hebben minder last van deze heftige emoties, maar vermijden echte relaties met anderen. Hierdoor voelen ze zich regelmatig leeg, alleen of waardeloos.
Het klinkt een beetje gek, aangezien we vrij kwetsbaar, het over hele lastige dingen hebben, maar ik bloei er een beetje van op omdat ik zoveel herkenbaar vind en het ook fijn vind dat jullie het een en ander herkennen.
Ik heb vandaag weer therapie gehad en gesproken over mijn gevoelens tav het afscheid. En ook gesproken over idd over de 'verliefdheid' overdracht gevoelens. Met veel schaamte, huilen en horten en stoten toch verteld.
@ Biep 77, bedankt voor de tip vanmorgen, ik las het nog vlak voordat ik naar Therapie ging.
Bij mij exact hetzelfde verhaal. ook dezelfde oorzaak, schema's/ modi en ook de twijfels over mijn seksuele geaardheid en toch elke keer tot de conclusie komen dat dat het niet is. want zo heftig kunnen die gevoelens zijn, maar toch is het niet iets seksueels. Wel heel erg op emotioneel vlak en de verbinding.
Maar jij hebt dat proces ook nog te doorlopen dus.
Kun jij het ook bespreken? Bij mij heeft het vandaag wel wat opluchting gegeven.
Ik en mijn vriend latten ook. We hebben in het verleden samen gewoond, toen was ik 22 tot 25. Dus wij wonen al 10 jaar apart. Onze relatie is tot aan 2 jaren geleden een knipperlicht relatie geweest.
En de MBT dat ik ga doen is Mentalization Based Treatment
Door Mentalization Based Treatment (MBT) leert u uw eigen gedrag en dat van anderen begrijpen en verklaren vanuit achterliggende gevoelens, gedachten, behoeften en motivatie. Hierdoor leert u zogezegd beter ‘mentaliseren’. Dat helpt u om beter met anderen en uzelf om te gaan.
Goed kunnen mentaliseren is belangrijk omdat u daarmee zowel een ander zijn beweegredenen en emoties kunt begrijpen, als uw eigen redenen waarom u de dingen doet zoals u ze doet. Doordat u de ander en uzelf beter begrijpt, wordt u zekerder van uzelf en ook steeds stabieler. Het MBT-model gaat ervan uit dat uw klachten te maken hebben met het vermogen tot mentaliseren. Bij verhoogde spanning neemt het mentaliserend vermogen snel af, bijvoorbeeld wanneer contacten met anderen hechter en intenser worden. Als dat gebeurt, worden ze overspoeld door emoties, voelen ze zich snel bekritiseerd of afgewezen, vullen ze gedachten bij anderen in of reageren ze impulsief vanuit een bepaalde gevoelstoestand. Sommigen hebben minder last van deze heftige emoties, maar vermijden echte relaties met anderen. Hierdoor voelen ze zich regelmatig leeg, alleen of waardeloos.
dinsdag 13 november 2018 18:39
Wat fijn dat het jullie gelukt is om toch te blijven samenwonen.snorriemorrie schreef: ↑13-11-2018 12:11Mijn man en ik hebben vorig jaar ook overwogen om te gaan latten, toen het heel erg slecht met mij ging. Mijn man trok het niet meer, maar aangezien ik toen net in therapie was vond hij het ook weer niet eerlijk om net op het moment dat ik aan mijn problemen kon gaan werken te zeggen dat we zouden gaan scheiden.
Uiteindelijk is het er niet van gekomen, vlak na die enorme dip kreeg ik rustgevende medicatie die toen toch wel heel erg goed heeft geholpen en gelukkig sloeg de therapie ook goed aan. Dat doet het bij mij altijd wel trouwens, maar zodra ik stop dan is het lastig om in nieuwe situaties het geleerde weer toe te passen, kennen jullie dat?
Dat vind ik dus ook zo fijn aan schematherapie: in plaats van dat de therapeut je erop wijst waar je denkfouten zitten ga je er zelf steeds bewuster van worden. Het wordt veel minder uitgekauwd voor je. Wat ik soms wel irritant vond in het begin, maar nu denk ik wel dat het beter is voor mij.
Bedoel je de inzichten in nieuwe situaties? dat vind ik ook heel lastig. Vaak merk ik dat wanneer iets een trucje is dat het dan nier helpt in een nieuwe situatie, maar inderdaad als ik meer inzicht heb in mijn 'Ik' dan is het iets gemakkelijker om ook toe te passen in een nieuwe situatie.
dinsdag 13 november 2018 19:33
Cestlavie83 schreef: ↑13-11-2018 18:39Wat fijn dat het jullie gelukt is om toch te blijven samenwonen.
Bedoel je de inzichten in nieuwe situaties? dat vind ik ook heel lastig. Vaak merk ik dat wanneer iets een trucje is dat het dan nier helpt in een nieuwe situatie, maar inderdaad als ik meer inzicht heb in mijn 'Ik' dan is het iets gemakkelijker om ook toe te passen in een nieuwe situatie.
Ja, tot nu toe inderdaad wel. Het lukt nu wel beter om ook in nieuwe situaties te zien welk patroon er speelt. Wat me voorheen niet lukte eigenlijk
Edit: wat ook scheelt is dat ik door di therapie ook meer inzicht krijg in andermans gedrag en ook wat meer inzicht heb in wat normaal is en wat niet. Bijvoorbeeld ik schrok altijd als iemand als boos kind reageerde, maar inmiddels weet ik wel dat het ook geen normaal gedrag is en dat het gedrag eerder iets over de ander zegt dan over mij
dinsdag 13 november 2018 20:03
Wat ontzettend knap dat je het besproken hebt Cestlavie! Hoe reageerde je therapeut erop? Het heeft inderdaad niks met verliefdheid te maken, maar het is wel ontzettend verwarrend. Ik vind het heel lastig om bespreekbaar te maken, maar dat jij dit hebt gedaan geeft me wel een duwtje om het ook te doen, maar ik vind het zo kwetsbaar en het gaat gepaard met zoveel schaamte. Ik begrijp verstandelijk wel waar het vandaan komt en eigenlijk is eigenlijk is dat ook heel pijnlijk om daar bij stil te staan, maar toch schaam ik me ervoor.
Herken ik ook Snorrie, dat therapie eigenlijk altijd wel aanslaat, maar dat het lastig is om te blijven toepassen, bedoel je dat? Een voorbeeld: ik heb 4 jaar geleden intensieve schematherapie in groepsverband gehad en dat gaf toen heel veel inzicht, ik herkende de schema's en modi in mijn dagelijks leven. Daarna ben ik lang behandeld voor mijn eetstoornis en de achterliggende oorzaken en nu merk ik dat ik in die tussentijd toch weer heel snel ben teruggevallen in oude schema's. Nu ik daar weer meer mee bezig ben komt dat bewustzijn wel weer terug, maar het is heel lastig om vast te houden, om het definitief te veranderen zeg maar.
Herken ik ook Snorrie, dat therapie eigenlijk altijd wel aanslaat, maar dat het lastig is om te blijven toepassen, bedoel je dat? Een voorbeeld: ik heb 4 jaar geleden intensieve schematherapie in groepsverband gehad en dat gaf toen heel veel inzicht, ik herkende de schema's en modi in mijn dagelijks leven. Daarna ben ik lang behandeld voor mijn eetstoornis en de achterliggende oorzaken en nu merk ik dat ik in die tussentijd toch weer heel snel ben teruggevallen in oude schema's. Nu ik daar weer meer mee bezig ben komt dat bewustzijn wel weer terug, maar het is heel lastig om vast te houden, om het definitief te veranderen zeg maar.
dinsdag 13 november 2018 21:39
Ja mede door jullie tips en ervaring (over stilstaan, analyseren, gedachten onder loep nemen) is het een beetje gelukt om het te zeggen. Ik kreeg vanmorgen, na het lezen van de reactie van Biep 77, de gedachten, wat heb ik inderdaad te verliezen. Ik verlies haar sowieso al. Klinkt dramatisch misschien, maar zo voelt het.
Ik had in mijn notitieblok geschreven wat ik wilde zeggen. Ik had al eerder het afscheid wel besproken en aangegeven dat ik er mee zit, maar ik hield het steeds heel erg veilig door het afstandelijk te noemen. Vandaag mijn echte gevoel geuit. Mijn therpeute reageerde heel fijn en begripvol. Heel even normaliseerde ze het, door te noemen dat het erbij hoort. Voor mij voelde dit als bagataliseren. Toen werd ik een beetje boos en voelde ik mij niet begrepen. Hierop reageerde zij door te vragen of het klopt dat iets mij irriteerde of boos maakte. Toen heb ik gezegd dat het meer is dan dat, dat ik het gevoel heb, als ik alleen thuis ben, alsof mijn wereld in stort en ik niet zonder haar kan. Ik durfde niet te vertellen dat ik mij in de steek gelaten voel. Ze vroeg er nog om, maar ik schudde nee. Ik was op dat moment toch weer bang voor afwijzing denk ik.
Toen ik wegliep na de therapie, ging het schaamtegevoel heel erg lang door, maar ook ergens opluchting. Vandaag veel neiging tot zelfsussen. Bij mij uit zich dat soms ook in juist veel willen eten of helemaal niks meer, veel sporten, of alcoholgebruik. Vandaag veel gesnoept. Dat merk ik pas na de tijd, als ik een beetje misselijk wordt.
Biep77 ik hoop dat het je ook gaat lukken om het te delen!!!
Ik had in mijn notitieblok geschreven wat ik wilde zeggen. Ik had al eerder het afscheid wel besproken en aangegeven dat ik er mee zit, maar ik hield het steeds heel erg veilig door het afstandelijk te noemen. Vandaag mijn echte gevoel geuit. Mijn therpeute reageerde heel fijn en begripvol. Heel even normaliseerde ze het, door te noemen dat het erbij hoort. Voor mij voelde dit als bagataliseren. Toen werd ik een beetje boos en voelde ik mij niet begrepen. Hierop reageerde zij door te vragen of het klopt dat iets mij irriteerde of boos maakte. Toen heb ik gezegd dat het meer is dan dat, dat ik het gevoel heb, als ik alleen thuis ben, alsof mijn wereld in stort en ik niet zonder haar kan. Ik durfde niet te vertellen dat ik mij in de steek gelaten voel. Ze vroeg er nog om, maar ik schudde nee. Ik was op dat moment toch weer bang voor afwijzing denk ik.
Toen ik wegliep na de therapie, ging het schaamtegevoel heel erg lang door, maar ook ergens opluchting. Vandaag veel neiging tot zelfsussen. Bij mij uit zich dat soms ook in juist veel willen eten of helemaal niks meer, veel sporten, of alcoholgebruik. Vandaag veel gesnoept. Dat merk ik pas na de tijd, als ik een beetje misselijk wordt.
Biep77 ik hoop dat het je ook gaat lukken om het te delen!!!
woensdag 14 november 2018 12:36
Ik lees mee. Ik sta momenteel op de wachtlijst voor schematherapie, maar ik heb dit jaar en vorig jaar al veel therapie gehad (cgt en wat zelfbeeldtechniek), dus ik zit nu zwaar te twijfelen of ik niet even 'pauze' wil nemen.
Ik kom ook net in een heel ander vaarwater, mijn studie is klaar, ik moet een baan gaan zoeken, wie weet waar ik terecht kom en of ik überhaupt tijd heb voor therapie overdag (wat als ik fulltime werk?). Daarnaast ben ik echt enorm blut (met een studieschuld) dus het eigen risico nog een jaar missen kan ik eigenlijk niet. Ik heb het besproken met mijn therapeut en afgesproken dat ik erover nadenk en we over twee weken bij het afscheid de knoop doorhakken.
Als ik jullie verhalen lees herken ik al diverse schema's die bij mij ook actief zijn, al snap ik niet alles wat er wordt geschreven. Ik weet ook zeker dat ik er wel baat bij zal hebben; maar misschien kan ik het ook wel zelf.
Heeft iemand nog aanraders wat betreft zelfhulpboeken over schema's en schematherapie? Vind het wel erg interessant bovendien.
Maar ben ook wel een beetje klaar met therapie.
Dat stukje van cestlavie over het afscheid met de therapeute: dat had ik heel erg bij mijn eerste, bij het basis ggz. Die was zo ontzettend lief en begrijpend en gaf me een veilig gevoel dat ik niet eerder gekend had, daarom was het afscheid echt enorm kut. Ik heb er nu nog steeds wel eens verdriet van maar dat moet gewoon slijten, ik snap dus hoe enorm kloterig dat kan voelen. Gelukkig heb ik het met deze therapeut totaal niet, terwijl ik daar langer therapie van heb. Toch heb ik het idee dat ik bij deze therapeute wel beter vooruitgegaan ben omdat ze niet teveel meegegaan is in mijn vermijding en ze was ook wel streng.
Ik kom ook net in een heel ander vaarwater, mijn studie is klaar, ik moet een baan gaan zoeken, wie weet waar ik terecht kom en of ik überhaupt tijd heb voor therapie overdag (wat als ik fulltime werk?). Daarnaast ben ik echt enorm blut (met een studieschuld) dus het eigen risico nog een jaar missen kan ik eigenlijk niet. Ik heb het besproken met mijn therapeut en afgesproken dat ik erover nadenk en we over twee weken bij het afscheid de knoop doorhakken.
Als ik jullie verhalen lees herken ik al diverse schema's die bij mij ook actief zijn, al snap ik niet alles wat er wordt geschreven. Ik weet ook zeker dat ik er wel baat bij zal hebben; maar misschien kan ik het ook wel zelf.
Heeft iemand nog aanraders wat betreft zelfhulpboeken over schema's en schematherapie? Vind het wel erg interessant bovendien.
Maar ben ook wel een beetje klaar met therapie.
Dat stukje van cestlavie over het afscheid met de therapeute: dat had ik heel erg bij mijn eerste, bij het basis ggz. Die was zo ontzettend lief en begrijpend en gaf me een veilig gevoel dat ik niet eerder gekend had, daarom was het afscheid echt enorm kut. Ik heb er nu nog steeds wel eens verdriet van maar dat moet gewoon slijten, ik snap dus hoe enorm kloterig dat kan voelen. Gelukkig heb ik het met deze therapeut totaal niet, terwijl ik daar langer therapie van heb. Toch heb ik het idee dat ik bij deze therapeute wel beter vooruitgegaan ben omdat ze niet teveel meegegaan is in mijn vermijding en ze was ook wel streng.
woensdag 14 november 2018 12:44
Hi Prazo, alleen maar goed toch als je het gevoel hebt dat je het zelf weer kan? En mocht het toch niet gaan dan kun je altijd weer opnieuw beginnen toch?
Maar ik zou het in elk geval niet van het eigen risico af laten hangen, want wat is nou €385 als je erbij stilstaat dat je met zo'n therapie misschien wel voor de rest van je leven kan voorkomen dat je in bepaalde valkuilen trapt?
Dus als het toch vooral vanuit een financiële prikkel komt, dan zou ik zeggen: laat dat zeker geen rol spelen. Maar het is me niet helemaal duidelijk welke motivatie er vooral achter jouw keuze zit.
Ik zal ook wel flink moeten dokken, ik had verwacht dat ik na 1 ronde wel ver genoeg zou zijn om te stoppen, dus ik had mijn eigen risico verhoogd
Maargoed, het is even niet anders, ik geloof dat de uiteindelijke therapie wel zo'n €2.000 kost, als het niet meer is, dus ik ben heel blij dat ik daar maar zo'n €485 aan hoef bij te betalen.
Maar ik zou het in elk geval niet van het eigen risico af laten hangen, want wat is nou €385 als je erbij stilstaat dat je met zo'n therapie misschien wel voor de rest van je leven kan voorkomen dat je in bepaalde valkuilen trapt?
Dus als het toch vooral vanuit een financiële prikkel komt, dan zou ik zeggen: laat dat zeker geen rol spelen. Maar het is me niet helemaal duidelijk welke motivatie er vooral achter jouw keuze zit.
Ik zal ook wel flink moeten dokken, ik had verwacht dat ik na 1 ronde wel ver genoeg zou zijn om te stoppen, dus ik had mijn eigen risico verhoogd
Maargoed, het is even niet anders, ik geloof dat de uiteindelijke therapie wel zo'n €2.000 kost, als het niet meer is, dus ik ben heel blij dat ik daar maar zo'n €485 aan hoef bij te betalen.
woensdag 14 november 2018 13:25
@snorriemorrie: ja daar heb je wel een punt. Redenen voor mij zijn vooral, willen kijken of ik het zelf kan. Ook veel onzekerheden nu in mijn leven, ik weet niet waar ik terecht zal komen, wel dat ik binnenkort uit mijn flat moet en dus nieuwe woonruimte moet zoeken, maar ik weet dus helemaal nog niet waar. Ligt ook net aan de markt.
Misschien wel heel ergens anders en ver van de ggz instelling waar ik nu ben. Ook zie ik al scenario's dat ik toch geen baan vind en het allemaal niet kan betalen. Ik zie de deurwaarders al op de stoep staan bij wijze van, of erger. Ja, stom, waarschijnlijk. Want we leven wel in Nederland, met een goed sociaal vangnet. En ook van huis uit heb ik meegekregen dat lang in therapie zitten betekent dat je gek bent en dat ben ik nooit meer vergeten. Of; mensen die dat doen zijn te lui om te werken. Dat knaagt ook. Allemaal opmerkingen die nergens op slaan en me toch niet in de koude kleren zijn gaan zitten, dus ik ervaar nul steun en dat is wel jammer.
Volgens mij is dat hier op het forum trouwens wel te vinden, die steun.
Dit was een heel eerlijk antwoord wat wel bewijst dat er nog werk aan de winkel is, maar op dit moment weet ik het gewoon even echt niet, er is voor beide keuzes wat te zeggen.
Misschien wel heel ergens anders en ver van de ggz instelling waar ik nu ben. Ook zie ik al scenario's dat ik toch geen baan vind en het allemaal niet kan betalen. Ik zie de deurwaarders al op de stoep staan bij wijze van, of erger. Ja, stom, waarschijnlijk. Want we leven wel in Nederland, met een goed sociaal vangnet. En ook van huis uit heb ik meegekregen dat lang in therapie zitten betekent dat je gek bent en dat ben ik nooit meer vergeten. Of; mensen die dat doen zijn te lui om te werken. Dat knaagt ook. Allemaal opmerkingen die nergens op slaan en me toch niet in de koude kleren zijn gaan zitten, dus ik ervaar nul steun en dat is wel jammer.
Volgens mij is dat hier op het forum trouwens wel te vinden, die steun.
Dit was een heel eerlijk antwoord wat wel bewijst dat er nog werk aan de winkel is, maar op dit moment weet ik het gewoon even echt niet, er is voor beide keuzes wat te zeggen.
woensdag 14 november 2018 15:35
@Prazo: als ik zo jouw gedachtengang lees over waarom je het zelf zou meoten kunnen lees ik toch wel veel schema's en modi hoor 
(Schema)therapie is eigenlijk ook een cadeautje aan jezelf, iets wat je jezelf moet (mag!) gunnen.
---
Hier werd vandaag het schema mislukking heel erg getriggerd bij mijn tussentijdse toets voor mijn rijbewijs. Was echt héél heftig en op dit moment ben ik dus ook enorm boos op mezelf (straffende ouder) dat ik me zo aanstel en niet beter mijn best heb gedaan (veeleisende ouder). En zit dus al de hele tijd te janken (kwetsbaar kind).
Dus ik baal gewoon echt als een stekker van mezelf. Ik wil ook eigenlijk gewoon niet meer door met rijles omdat ik me zo schaam voor mezelf, dat ik toch elke keer weer in die valkuil trap en dan weer zit te janken in de auto. Dan haat ik mezelf gewoon echt even. En tegelijk weet ik dat het de straffende ouder modus is, en dan haat ik mezelf nog meer dat ik die stem niet uit kan filteren en er toch in geloof.
(Schema)therapie is eigenlijk ook een cadeautje aan jezelf, iets wat je jezelf moet (mag!) gunnen.
---
Hier werd vandaag het schema mislukking heel erg getriggerd bij mijn tussentijdse toets voor mijn rijbewijs. Was echt héél heftig en op dit moment ben ik dus ook enorm boos op mezelf (straffende ouder) dat ik me zo aanstel en niet beter mijn best heb gedaan (veeleisende ouder). En zit dus al de hele tijd te janken (kwetsbaar kind).
Dus ik baal gewoon echt als een stekker van mezelf. Ik wil ook eigenlijk gewoon niet meer door met rijles omdat ik me zo schaam voor mezelf, dat ik toch elke keer weer in die valkuil trap en dan weer zit te janken in de auto. Dan haat ik mezelf gewoon echt even. En tegelijk weet ik dat het de straffende ouder modus is, en dan haat ik mezelf nog meer dat ik die stem niet uit kan filteren en er toch in geloof.
woensdag 14 november 2018 16:01
Wat vreselijk balensnorriemorrie schreef: ↑14-11-2018 15:35@Prazo: als ik zo jouw gedachtengang lees over waarom je het zelf zou meoten kunnen lees ik toch wel veel schema's en modi hoor
(Schema)therapie is eigenlijk ook een cadeautje aan jezelf, iets wat je jezelf moet (mag!) gunnen.
---
Hier werd vandaag het schema mislukking heel erg getriggerd bij mijn tussentijdse toets voor mijn rijbewijs. Was echt héél heftig en op dit moment ben ik dus ook enorm boos op mezelf (straffende ouder) dat ik me zo aanstel en niet beter mijn best heb gedaan (veeleisende ouder). En zit dus al de hele tijd te janken (kwetsbaar kind).
Dus ik baal gewoon echt als een stekker van mezelf. Ik wil ook eigenlijk gewoon niet meer door met rijles omdat ik me zo schaam voor mezelf, dat ik toch elke keer weer in die valkuil trap en dan weer zit te janken in de auto. Dan haat ik mezelf gewoon echt even. En tegelijk weet ik dat het de straffende ouder modus is, en dan haat ik mezelf nog meer dat ik die stem niet uit kan filteren en er toch in geloof.
En wat herkenbaar, als dat inderdaad allemaal schema's zijn, oei
Ik ben n.a.v. je antwoorden ook even gaan zoeken op de 18 (?) schema's en het is een feest van herkenbaarheid inderdaad.Ik herinner me nog wel dat ik ook in zak en as gezeten heb bij rijles en rijexamens! Ik had veel lessen nodig en medische testritten omdat ik een (kleine) oogafwijking heb, maar door de zenuwen verprutste ik tot twee keer toe die testritten, waardoor ik af en toe ook echt geen motivatie meer had. Maar ik heb 'm gehaald, je gaat 'm halen, echt! Het enige is nu dat het vooral zuur is voor jou, laat je echt even lekker verwennen of verwen je zelf, heb je verdiend.
Door je antwoord ga ik nu écht meer neigen naar toch wel starten. Vooral het als cadeautje aan mezelf maakt dat ik er anders naar kijk
donderdag 15 november 2018 13:43
@Prazo: het zijn niet allemaal schema's hoor, vooral modi, dat zijn manieren waarop je reageert als een schema getriggerd word.
Vandaag heb ik dus maar weer druk zitten lezen in "leven in je leven" over dingen die ik kan doen om dit schema minder een rol te laten spelen, maar het komt toch vooral neer op gewoon doorgaan, niet opgeven... Doordat ik me een mislukking voel ga ik daar ook aan toegeven en juist daardoor mislukt het. Ik heb succes-ervaringen nodig.
En hoe gaat het bij de rest?
@cestlavie alweer een beetje bijgekomen van het gesprek met de therapeut?
@biep77: weet je al of je het bespreekbaar gaat maken?
Vandaag heb ik dus maar weer druk zitten lezen in "leven in je leven" over dingen die ik kan doen om dit schema minder een rol te laten spelen, maar het komt toch vooral neer op gewoon doorgaan, niet opgeven... Doordat ik me een mislukking voel ga ik daar ook aan toegeven en juist daardoor mislukt het. Ik heb succes-ervaringen nodig.
En hoe gaat het bij de rest?
@cestlavie alweer een beetje bijgekomen van het gesprek met de therapeut?
@biep77: weet je al of je het bespreekbaar gaat maken?
donderdag 15 november 2018 17:25
Heftig Snorriemorrie! Wat bijzonder dat jullie het volgehouden hebben.snorriemorrie schreef: ↑13-11-2018 12:11Mijn man en ik hebben vorig jaar ook overwogen om te gaan latten, toen het heel erg slecht met mij ging. Mijn man trok het niet meer, maar aangezien ik toen net in therapie was vond hij het ook weer niet eerlijk om net op het moment dat ik aan mijn problemen kon gaan werken te zeggen dat we zouden gaan scheiden.
Uiteindelijk is het er niet van gekomen, vlak na die enorme dip kreeg ik rustgevende medicatie die toen toch wel heel erg goed heeft geholpen en gelukkig sloeg de therapie ook goed aan. Dat doet het bij mij altijd wel trouwens, maar zodra ik stop dan is het lastig om in nieuwe situaties het geleerde weer toe te passen, kennen jullie dat?
Dat vind ik dus ook zo fijn aan schematherapie: in plaats van dat de therapeut je erop wijst waar je denkfouten zitten ga je er zelf steeds bewuster van worden. Het wordt veel minder uitgekauwd voor je. Wat ik soms wel irritant vond in het begin, maar nu denk ik wel dat het beter is voor mij.
Ja herkenbaar, ik heb al zo'n tijd schematherapie gehad en hoe langer het geleden is, hoe moeilijker ik het vind nog toe te passen. Daarom ga ik waarschijnlijk MBT volgen.
donderdag 15 november 2018 17:41
donderdag 15 november 2018 17:45
Vandaag heb ik een informatief gesprek gehad over MBT met een hele fijne, rustige, begripvolle spv-er. De therapie klinkt alsof ik er idd veel aan kan hebben. Ik ben opgelucht dat dit nu achter de rug is.
En wat ik heel fijn vond, was dat hij signaleerde dat er nu geen enkele hulpverlener bij mij betrokken was, omdat ik gestopt ben met emdr. Dat vond hij niet kunnen en hij wil mij dinsdag meer duidelijkheid geven. Dat is snel!
En wat ik heel fijn vond, was dat hij signaleerde dat er nu geen enkele hulpverlener bij mij betrokken was, omdat ik gestopt ben met emdr. Dat vond hij niet kunnen en hij wil mij dinsdag meer duidelijkheid geven. Dat is snel!
vrijdag 16 november 2018 22:33
snorriemorrie schreef: ↑14-11-2018 15:35
Hier werd vandaag het schema mislukking heel erg getriggerd bij mijn tussentijdse toets voor mijn rijbewijs. Was echt héél heftig en op dit moment ben ik dus ook enorm boos op mezelf (straffende ouder) dat ik me zo aanstel en niet beter mijn best heb gedaan (veeleisende ouder). En zit dus al de hele tijd te janken (kwetsbaar kind).
Dus ik baal gewoon echt als een stekker van mezelf. Ik wil ook eigenlijk gewoon niet meer door met rijles omdat ik me zo schaam voor mezelf, dat ik toch elke keer weer in die valkuil trap en dan weer zit te janken in de auto. Dan haat ik mezelf gewoon echt even. En tegelijk weet ik dat het de straffende ouder modus is, en dan haat ik mezelf nog meer dat ik die stem niet uit kan filteren en er toch in geloof.
Jeetje Snorrie, wat naar voor je dat je zo hebt geworsteld met je gedachten gevoelens., dit herken ik echt ook heel erg bijmezelf, Ik hoop dat je milder word voor jezelf en het liefst gewoon Lief voor jezelf!
Knap hoe je zo concreet de modi kan duiden. (helpend ook voor anderen, inclusief mezelf
) en nog een zijstraat van dit verhaal, ik heb 10 jaar geleden na 140 rijlessen mijn rijbewijs in 1 x gehaald. Ik maakte tijdens het afrijden in mijn beleving de grootste, stomste, domste fout, dacht ik. Ik dacht ik heb mijn kans verkeken binnen 5 minuten, natuurlijk, want zoń achtelijke loser ben ik. Ik zat mezelf van binnen op te vreten , zo kwaad op mezelf. Hield me enorm in, verbeet me. ik was overtuigd dat ik gezakt was. Doordat ik waarschijnlijk in mijn afstandelijke beschermer schoot, ben ik waarschijnlijk vrij relaxed (had ik zelf niet door) verder gereden. De examinator zei tijdens het eindgesprek, klein slordigheidje in begin, verder goed gereden, geslaagd.
Doordat ik niet meer bezig was met straffen en mislukken, onstond er ruimte.... denk ik
vrijdag 16 november 2018 22:38
Ik sta stijf van de spanning voor a.s. maandag, dat is dan echt het laaste gesprek. Ik zie er erg tegen op. Het zit de hele dag in mijn hoofd, kan het niet loslaten.snorriemorrie schreef: ↑15-11-2018 13:43@Prazo: het zijn niet allemaal schema's hoor, vooral modi, dat zijn manieren waarop je reageert als een schema getriggerd word.
Vandaag heb ik dus maar weer druk zitten lezen in "leven in je leven" over dingen die ik kan doen om dit schema minder een rol te laten spelen, maar het komt toch vooral neer op gewoon doorgaan, niet opgeven... Doordat ik me een mislukking voel ga ik daar ook aan toegeven en juist daardoor mislukt het. Ik heb succes-ervaringen nodig.
En hoe gaat het bij de rest?
@cestlavie alweer een beetje bijgekomen van het gesprek met de therapeut?
@biep77: weet je al of je het bespreekbaar gaat maken?
vrijdag 16 november 2018 22:41
Wat fijn dat het achter de rug is en dat de spv er zijn betrokkenheid toonde en zijn best voor je doet.martje55 schreef: ↑15-11-2018 17:45Vandaag heb ik een informatief gesprek gehad over MBT met een hele fijne, rustige, begripvolle spv-er. De therapie klinkt alsof ik er idd veel aan kan hebben. Ik ben opgelucht dat dit nu achter de rug is.
En wat ik heel fijn vond, was dat hij signaleerde dat er nu geen enkele hulpverlener bij mij betrokken was, omdat ik gestopt ben met emdr. Dat vond hij niet kunnen en hij wil mij dinsdag meer duidelijkheid geven. Dat is snel!
Dan komt er dus naast dit schema kletspraat misschien ook MBT kletspraat??
Ik ga in januari starten met MBT
vrijdag 16 november 2018 23:41
Ik herrinner me dat mijn therapeut ook zoiets zei, in elk geval dat het een wat langduriger traject zal zijn dan bijvoorbeeld cgt omdat het aangrijpt op enorm diepgewortelde lagen.snorriemorrie schreef: ↑15-11-2018 17:55O wow,dat is zeker snel! Knap van jou zeg!
Overigens mijn schematherapeut zei dat sommige mensen ruim 2 jaar!! schematherapie hebben! Dus dan is het ook niet gek dat je na bijvoorbeeld ene half jaar nog tegen dingen aanloopt, toch?
Maar ik lees ook wel eens dat mensen al 20 jaar therapie volgen. Dan valt 2 jaar ook nog mee haha!
Maar waar ik eigenlijk wle heel erg benieuwd naar ben: als zo’n schema dan gevonden is, wat doet de therapeut dan om je te helpen? Alleen zorgen dat je het begrijpt dat het er is of ook praktische tips? Of krijg je dan opmerkingen als: ja, maar dat helpt je niet, om zo te denken, dus doe het maar niet. Een therapeut zei dat een keer tegen mij en toen was ik wel een beetje beledigd. Dus vraag me ook vooral af, wat doe je tegen die schema’s in therapie....
zaterdag 17 november 2018 00:01
Hoi Prazo36,
wanneer je schematherpie gaat volgen, dan krijg je eerst inzicht in je schema's. Dus je overtuigingen diepgeworteld in je hersenen. Naast schema's krijg je ook inzicht in je Modi's. Dat zijn eigenlijk gemoedtoestanden die door een 'prikkel' (situatie, gedachte, iets anders) getriggerd kan worden. Volgens mij is het zo dat het doel van schematherapie is, om de modi Gezonde volwassene groter en meer te maken. Dat is de modi, die er kan zijn voor (modi) het kwetsbare kind in je. Op het moment dat je steeds meer zicht en inzicht krijgt in je kwetbare kind, ga je leren deze te steunen, te troosten, aan te moedigen etc. In eerste instantie doet de therapeut dit, als soort rol model. je werkt er samen naar toe dat je dit uiteindelijk zelf kan doen. Er wordt gebruik gemaakt van gesprekken, stoelentechniek, imaginatie oefeningen ( terug naar de situatie waarin je gevoelens hebt gekend van je kwetsbare kind) De therapeut gaat modeil staan om je alsnog in basisbehoeften te voorzien...,
Je krijgt weinig tot geen praktische tips en oplossingen, het is een proces dat je aangaat om met je gevoelens en gedachten en gedrag om te gaan,
Hieronder een uitgebreide site over schematherapie. het filmpje is erg verhelderend.
en als ik het niet helemaal juist omschrijf, dan graag corrigeren en/of aanvullen!
https://www.schematherapie.nl/over-schematherapie/
wanneer je schematherpie gaat volgen, dan krijg je eerst inzicht in je schema's. Dus je overtuigingen diepgeworteld in je hersenen. Naast schema's krijg je ook inzicht in je Modi's. Dat zijn eigenlijk gemoedtoestanden die door een 'prikkel' (situatie, gedachte, iets anders) getriggerd kan worden. Volgens mij is het zo dat het doel van schematherapie is, om de modi Gezonde volwassene groter en meer te maken. Dat is de modi, die er kan zijn voor (modi) het kwetsbare kind in je. Op het moment dat je steeds meer zicht en inzicht krijgt in je kwetbare kind, ga je leren deze te steunen, te troosten, aan te moedigen etc. In eerste instantie doet de therapeut dit, als soort rol model. je werkt er samen naar toe dat je dit uiteindelijk zelf kan doen. Er wordt gebruik gemaakt van gesprekken, stoelentechniek, imaginatie oefeningen ( terug naar de situatie waarin je gevoelens hebt gekend van je kwetsbare kind) De therapeut gaat modeil staan om je alsnog in basisbehoeften te voorzien...,
Je krijgt weinig tot geen praktische tips en oplossingen, het is een proces dat je aangaat om met je gevoelens en gedachten en gedrag om te gaan,
Hieronder een uitgebreide site over schematherapie. het filmpje is erg verhelderend.
en als ik het niet helemaal juist omschrijf, dan graag corrigeren en/of aanvullen!
https://www.schematherapie.nl/over-schematherapie/
