Psyche
alle pijlers
Schema therapie kletspraat
woensdag 31 oktober 2018 09:32
Omdat er hier toch wel een flink aantal dames zijn die:
- Schematherapie volgen
- Van plan zijn schematherapie te gaan volgen
- Schematherapie hebben gevolgd
Leek het me leuk om hierover met elkaar te kletsen. Wat je meemaakt, hebt geleerd, waar je tegenaan loopt... Wie weet kunnen we dingen bij elkaar herkennen of tips met elkaar uitwisselen.
Over mezelf:
Ik volg groepsschematherapie. Ben hier nu iets meer dan een half jaar mee bezig en tot nu toe met goed resultaat, maar elke keer als ik iets oplos komt er wel weer iets anders naar boven. Maar ik ga door tot ik het gevoel heb dat ik er echt klaar mee ben.
- Schematherapie volgen
- Van plan zijn schematherapie te gaan volgen
- Schematherapie hebben gevolgd
Leek het me leuk om hierover met elkaar te kletsen. Wat je meemaakt, hebt geleerd, waar je tegenaan loopt... Wie weet kunnen we dingen bij elkaar herkennen of tips met elkaar uitwisselen.
Over mezelf:
Ik volg groepsschematherapie. Ben hier nu iets meer dan een half jaar mee bezig en tot nu toe met goed resultaat, maar elke keer als ik iets oplos komt er wel weer iets anders naar boven. Maar ik ga door tot ik het gevoel heb dat ik er echt klaar mee ben.
zaterdag 17 november 2018 10:33
Klopt het is de bedoeling dat de modus gezonde volwassene het grootste wordt, maar ook je blije kind en de liefdevolle ouder worden versterkt / krijg je tips voor hoe je die kunt versterken.
Wij hebben een keer een oefening gedaan waarbij het door middel van verbeelding heel duidelijk werd gemaakt hoe de modi werken en wat de bedoeling is bij schematherapie.
Aan de ene kant van de kamer zaten twee mensen die het kwetsbare kind en boze kind waren. In het midden van de kamer zaten onthechte zelfsusser, onthechte beschermer en willoze inschikkelijke. Aan de andere kant van de kamer de veeleisende en straffende ouder en de liefdevolle ouder.
De drie in het midden zijn eigenlijk beschermende modi, die ervoor zorgen dat de boodschappen van de veeleisende en straffende ouder minder sterk binnenkomen bij het kwetsbare kind. Als je dus de veeleisende en straffende ouder wat zachter kunt laten praten of zelfs helemaal tot zwijgen kunt brengen zijn die drie modi ook minder nodig en kan de liefdevolle ouder veel makkelijker contact maken het het kwetsbare kind.
Die oefening heeft me wel veel inzicht gegeven in wat zich eigenlijk constant in mijn hoofd afspeelt. Misschien heeft iemand ook iets aan deze omschrijving, de oefening is wel heel leerzaam in elk geval.
Wij hebben een keer een oefening gedaan waarbij het door middel van verbeelding heel duidelijk werd gemaakt hoe de modi werken en wat de bedoeling is bij schematherapie.
Aan de ene kant van de kamer zaten twee mensen die het kwetsbare kind en boze kind waren. In het midden van de kamer zaten onthechte zelfsusser, onthechte beschermer en willoze inschikkelijke. Aan de andere kant van de kamer de veeleisende en straffende ouder en de liefdevolle ouder.
De drie in het midden zijn eigenlijk beschermende modi, die ervoor zorgen dat de boodschappen van de veeleisende en straffende ouder minder sterk binnenkomen bij het kwetsbare kind. Als je dus de veeleisende en straffende ouder wat zachter kunt laten praten of zelfs helemaal tot zwijgen kunt brengen zijn die drie modi ook minder nodig en kan de liefdevolle ouder veel makkelijker contact maken het het kwetsbare kind.
Die oefening heeft me wel veel inzicht gegeven in wat zich eigenlijk constant in mijn hoofd afspeelt. Misschien heeft iemand ook iets aan deze omschrijving, de oefening is wel heel leerzaam in elk geval.
zaterdag 17 november 2018 11:21
Bedankt Cestlavie, erg helder. Eigenlijk, zo zie ik, heb ik de cognitieve technieken nu geoefend, zoals meerdimensioneel evalueren en g-schema's maken, maar er is nog veel meerzo te zien. Ook een erg duidelijk filmpje, bedankt!Cestlavie83 schreef: ↑17-11-2018 00:01Hoi Prazo36,
wanneer je schematherpie gaat volgen, dan krijg je eerst inzicht in je schema's. Dus je overtuigingen diepgeworteld in je hersenen. Naast schema's krijg je ook inzicht in je Modi's. Dat zijn eigenlijk gemoedtoestanden die door een 'prikkel' (situatie, gedachte, iets anders) getriggerd kan worden. Volgens mij is het zo dat het doel van schematherapie is, om de modi Gezonde volwassene groter en meer te maken. Dat is de modi, die er kan zijn voor (modi) het kwetsbare kind in je. Op het moment dat je steeds meer zicht en inzicht krijgt in je kwetbare kind, ga je leren deze te steunen, te troosten, aan te moedigen etc. In eerste instantie doet de therapeut dit, als soort rol model. je werkt er samen naar toe dat je dit uiteindelijk zelf kan doen. Er wordt gebruik gemaakt van gesprekken, stoelentechniek, imaginatie oefeningen ( terug naar de situatie waarin je gevoelens hebt gekend van je kwetsbare kind) De therapeut gaat modeil staan om je alsnog in basisbehoeften te voorzien...,
Je krijgt weinig tot geen praktische tips en oplossingen, het is een proces dat je aangaat om met je gevoelens en gedachten en gedrag om te gaan,
Hieronder een uitgebreide site over schematherapie. het filmpje is erg verhelderend.
en als ik het niet helemaal juist omschrijf, dan graag corrigeren en/of aanvullen!
https://www.schematherapie.nl/over-schematherapie/
zaterdag 17 november 2018 11:33
Ik snap ook die moeite met het afscheid, in schematherapie lijkt me dat je dan een veel diepere emotionele band aangaat met je therapeut dan in andere therapievormen. En dan ineens stopt dat, dat lijkt me heftig.Cestlavie83 schreef: ↑16-11-2018 22:38Ik sta stijf van de spanning voor a.s. maandag, dat is dan echt het laaste gesprek. Ik zie er erg tegen op. Het zit de hele dag in mijn hoofd, kan het niet loslaten.
Misschien een stomme vergelijking, maar toen ik voor het eerst in therapie kwam bood de therapeut destijds ook veel warmte en veiligheid en aanmoediging die ik echt gemist had in mijn leven, toen ging ik haar een soort van als een tweede moeder zien.
Het afscheid was echt een drama voor mij. Ik liet het niet echt aan haar merken maar ik heb het er zelf moeilijk mee (gehad). Nu denk ik: oh shit, dat gebeurt dan bij schematherapie vast ook, want je gaat je mega hechten aan zo iemand die gaat voorzien in behoeften waar je biologische ouders niet in hebben voorzien bijvoorbeeld. Ik snap echt dat het je bezighoudt, ik wens je ook veel sterkte toe met het afscheid nemen. Ik wilde wel eens dat we gewoon 'vrienden' konden blijven met de therapeuten maar dat zal wel niet werken natuurlijk,omdat het niet echt een gelijkwaardige relatie is.
zaterdag 17 november 2018 12:51
Ik weet niet of in schematherapie de therapeut meer een band met je aangaat, maar hij/zij steunt wel meer door bijvoorbeeld je gezond volwassen kant bij te staan bij het de mond snoeren van de veeleisende of straffende oudermodus. Hij/zij kan dat voor je doen, samen met jou of jou helpen het te doen. Dat ervoer ik als heel steunend. Iets soortgelijks geldt voor het benaderen van bijvoorbeeld het gekwetste kind. Ik denk dat deze werkwijze vooral een wat andere, minder afstandelijke instelling vraagt. Het is niet dat ik echt een band als vriendschap ervaar. De gevoelens die sommigen van jullie beschrijven herken ik uit mijn kindertijd tot in adolescentie. Ook de verwarring of er niet verliefdheid was, maar ik wist dat dat niet zo was rationeel en dat het ontvangen van warmte en bijv een knuffel voor iemand die dat gemist heeft heel intens kan aanvoelen, ook fysiek. Ik heb er destijds wel veel over gelezen. Het is natuurlijk iets wat juist in het therapeut-cliëntcontact veel voorkomt, ik denk dat mede daarom er ook wel veel afatandelijkheid kan zijn in merr cognitieve therapie. Maar dat kan ook averechts werken. Ik heb ervaren dat een sterk daaraan vasthouden mij juist ook weer verkeerde boodschappen heeft gegeven, plus dat zoiets als een diepgewortelde behoefte aan (ouder)liefde en het projecteren daarvan eigenlijk niet bespreekbaar was. Het mooie aan schematherapie is dat het wél aan de orde komt en dat de therapeut door middel van de oefeningen kan helpen/begeleiden zonder dat hij/zij zelf in die behoefte hoeft te gaan voorzien.
zondag 18 november 2018 21:33
Zulke opdrachten lijken mij inderdaad erg verhelderend.snorriemorrie schreef: ↑17-11-2018 10:33Klopt het is de bedoeling dat de modus gezonde volwassene het grootste wordt, maar ook je blije kind en de liefdevolle ouder worden versterkt / krijg je tips voor hoe je die kunt versterken.
Wij hebben een keer een oefening gedaan waarbij het door middel van verbeelding heel duidelijk werd gemaakt hoe de modi werken en wat de bedoeling is bij schematherapie.
Aan de ene kant van de kamer zaten twee mensen die het kwetsbare kind en boze kind waren. In het midden van de kamer zaten onthechte zelfsusser, onthechte beschermer en willoze inschikkelijke. Aan de andere kant van de kamer de veeleisende en straffende ouder en de liefdevolle ouder.
De drie in het midden zijn eigenlijk beschermende modi, die ervoor zorgen dat de boodschappen van de veeleisende en straffende ouder minder sterk binnenkomen bij het kwetsbare kind. Als je dus de veeleisende en straffende ouder wat zachter kunt laten praten of zelfs helemaal tot zwijgen kunt brengen zijn die drie modi ook minder nodig en kan de liefdevolle ouder veel makkelijker contact maken het het kwetsbare kind.
Die oefening heeft me wel veel inzicht gegeven in wat zich eigenlijk constant in mijn hoofd afspeelt. Misschien heeft iemand ook iets aan deze omschrijving, de oefening is wel heel leerzaam in elk geval.
zondag 18 november 2018 21:40
Dankjewel Prazo.Prazo36 schreef: ↑17-11-2018 11:33Ik snap ook die moeite met het afscheid, in schematherapie lijkt me dat je dan een veel diepere emotionele band aangaat met je therapeut dan in andere therapievormen. En dan ineens stopt dat, dat lijkt me heftig.
Misschien een stomme vergelijking, maar toen ik voor het eerst in therapie kwam bood de therapeut destijds ook veel warmte en veiligheid en aanmoediging die ik echt gemist had in mijn leven, toen ging ik haar een soort van als een tweede moeder zien.
Het afscheid was echt een drama voor mij. Ik liet het niet echt aan haar merken maar ik heb het er zelf moeilijk mee (gehad). Nu denk ik: oh shit, dat gebeurt dan bij schematherapie vast ook, want je gaat je mega hechten aan zo iemand die gaat voorzien in behoeften waar je biologische ouders niet in hebben voorzien bijvoorbeeld. Ik snap echt dat het je bezighoudt, ik wens je ook veel sterkte toe met het afscheid nemen. Ik wilde wel eens dat we gewoon 'vrienden' konden blijven met de therapeuten maar dat zal wel niet werken natuurlijk,omdat het niet echt een gelijkwaardige relatie is.
Ik zou ook wensen en willen dat ik vrienden zou kunnen blijven
En dat wat je beschrijft over hechten met de therapeut en dat de therapeut je in basis behoefte voorziet, dat klopt inderdaad, echter is geen sprake van diepgaande relatie of band. Dat is eigenlijk vrij neutraal. Maar omdat ik vanuit mijn verleden al niet meegekregen heb dat iemand naar mijn gevoel vraagt of erkenning geeft, hecht ik mij veel te intens aan mensen.
dit gebeurt ook in mijn dagelijks leven. Eerst hou ik iedereen op afstand en als ik dan mij uiteindelijk geef en de ander ziet mij of erkent mij of geeft mij de nodige aandacht onstaat dit patroon.
maandag 19 november 2018 15:08
Cestlavie83 schreef: ↑16-11-2018 22:41Wat fijn dat het achter de rug is en dat de spv er zijn betrokkenheid toonde en zijn best voor je doet.
Dan komt er dus naast dit schema kletspraat misschien ook MBT kletspraat??
Ik ga in januari starten met MBT
Haha, ja, starten we ook een MBT kletsgroep!
maandag 19 november 2018 15:46
maandag 19 november 2018 18:02
maandag 19 november 2018 19:58
Wat een mooi moment lijkt mij dat. Ik denk dat ik ook zou smelten.snorriemorrie schreef: ↑19-11-2018 18:02Ik had gister trouwens echt even een smeltmomentje met mijn zoontje. Hij zei opeens: "ik ben een goed mens, dat voel ik van binnen". Daar was ik zó blij mee dat hij dat zei. De laatstemaanden ben ik hel bewust heel veel liefdevolle ouderboodschappen aan het geven, it pays off
Ik kan mij ook voorstellen dat je je erxtra bewust bent om liefdevolle ouderboodschappen te geven. En wat een mooie wederkerigheid van je zoontje dat hij zoiets waardevols terug zegt.
Op dit moment ervaar ik verdriet en boosheid, dat ik dit te weinig heb gehad in mijn jeugd.
maandag 19 november 2018 20:08
Vandaag had ik tussen 4 en 5 mijn laatste gesprek. Door de dag heen voelde ik mij heel somber en gespannen. Vannacht ongeveer 3 uur kunnen slapen.martje55 schreef: ↑19-11-2018 15:46Same here, ik heb ook dat gevoel van verbondenheid met mijn therapeuten (2 op de groep) ervaren. Pas achteraf besefte ik mij dat ze in eerste instantie de liefhebbende ouder rol invullen.
Prazo, er is idd nog zoveel meer! MBT werkt weer anders.
Cestlavie, hoe was het afscheid vandaag?
Ik had het in mijn hoofd goed voorbereid, ik had voorbereid wat ik wilde zeggen en ik had een kaart en een doosje chocola. Vlak voordat ik weg zou gaan, merkte ik dat ik mij zo kwetsbaar voelde. Ik wilde eigenlijk niet meer heen. Ik wil het liefst ontkennen dat dit de laatste keer was.
Eenmaal daar, heb ik mij groot gehouden. Ik was bang om de hele tijd te huilen. Ik wilde dat ook niet want anders krijg ik niks mee van het moment. Ik wilde alles uit het moment halen.
Het afscheid was goed, althans ik heb nogmaals verteld hoe erg ik mij verbonden voel met haar en we hebben teruggeblikt op de afgelopen 12 maanden. Ik had zoveel meer willen zeggen en benadrukken, maar ik durfde niet.
Nu ben ik thuis en voel ik mij meer dan naar. Ik ben erg verdrietig en ik voel me heel alleen hierin. Het doet gewoon zo ontzettend pijn, bah.
Ik belde mijn vriend en het gesprek ging voor geen meter. Hij snapt niet dat ik er zo mee zit, het is maar je hulpverlener en het wennen komt wel, zei hij. Dus ik hield mij in, vol met schaamte.
maandag 19 november 2018 20:27
Ja is dat het snorriemorrie ? komt het omdat hij (de ander) het schema niet op die manier heeft?
Jaa het doet mij zo pijn. Ik wil eigenlijk heel graag gezien en getroost worden door , het liefst door hem, (mijn vriend) of een goede vriendin, die ik overigens niet heb.
Ik weet dat ik moet leren mezelf te troosten, maar ik weet niet hoe, ik wil helemaal niet voelen wat ik nu voel. ik kan alleen maar huilen en ik ben bang voor de lege dagen deze week.
Ik zoek kennelijk nu troost op een forum, met volslagen onbekenden.... Naja misschien moet ik daar niet kritisch op zijn.
Heh ik weet het gewoon niet, schiet alle kanten op in gedachten.
Jaa het doet mij zo pijn. Ik wil eigenlijk heel graag gezien en getroost worden door , het liefst door hem, (mijn vriend) of een goede vriendin, die ik overigens niet heb.
Ik weet dat ik moet leren mezelf te troosten, maar ik weet niet hoe, ik wil helemaal niet voelen wat ik nu voel. ik kan alleen maar huilen en ik ben bang voor de lege dagen deze week.
Ik zoek kennelijk nu troost op een forum, met volslagen onbekenden.... Naja misschien moet ik daar niet kritisch op zijn.
Heh ik weet het gewoon niet, schiet alle kanten op in gedachten.
maandag 19 november 2018 20:30
Ik weet het niet zeker, maar ik heb dat idee wel, ja. Voor ons zijn bepaalde schema's realiteit, maar anderen die zo'n schema niet hebben kunnen zich niet voorstellen dat bepaalde dingen zo'n 'big deal' zijn, heb ik tenminste het idee.
Als je zelf geen last hebt van sociale ongewenstheid kun je misschien niet voorstellen dat iemand op kan kijken tegen een feestje, want je hebt zelf nooit ervaren hoeveel spanning dat met zich mee kan brengen...
Ik heb zelf soms het idee dat het begrip van veel mensen zo ver reikt als dat ze zelf ooit iets hebben ervaren, in elk geval.
Als je zelf geen last hebt van sociale ongewenstheid kun je misschien niet voorstellen dat iemand op kan kijken tegen een feestje, want je hebt zelf nooit ervaren hoeveel spanning dat met zich mee kan brengen...
Ik heb zelf soms het idee dat het begrip van veel mensen zo ver reikt als dat ze zelf ooit iets hebben ervaren, in elk geval.
maandag 19 november 2018 21:02
Ja, wie weet kan dat je nog verder op weg helpen. Ik heb er weinig verstand van, dus kan daar niet veel van zeggen. Maar ik zou ook niet te snel overstappen van therapievorm, denk ik. Je bent nu logischerwijs heel erg emotioneel en dan is het heel verleidelijk om zulke keuzes te maken, maar de vraag is natuulijk of dat op lange termijn verstandig is. Je was tenslotte wel op de goede weg met de huidige therapie toch??
maandag 19 november 2018 21:17
Ik denk dat ik hier voornamelijk ga volgen, niet echt schrijven. Mijn hoofd is te warrig nog (depressie) en ik wil niet echt heel actief op een forum schrijven nu.
Ik was aangemeld voor Schematherapie, zou in september starten. Maar ik kan geen gevoelens voelen, volgens mijn psychologe heb ik een affectfobie. Dus daar moet eerst aan gewerkt worden.
Dan kan ik later alsnog schematherapie gaan doen. Maar dat slaat niet aan als je je niet bewust bent van je gevoelens.
Ik ken wel dat gevoel van gehechtheid aan een therapeute. Ik heb het met mijn huidige ook wel maar nog niet zo erg als met mijn vorige therapeute. Daar was het best heftig maar toch is dat nu zo goed als weg. Het is toch meer iets wat voortkomt uit je behoefte aan verbinding en niet zozeer een echte band. Het is niet wederzijds en je hebt verbinding met het therapeutendeel van je therapeut. Die op dat moment een rol speelt als "opvoeder" . Niet met het privé deel.
Ik was aangemeld voor Schematherapie, zou in september starten. Maar ik kan geen gevoelens voelen, volgens mijn psychologe heb ik een affectfobie. Dus daar moet eerst aan gewerkt worden.
Dan kan ik later alsnog schematherapie gaan doen. Maar dat slaat niet aan als je je niet bewust bent van je gevoelens.
Ik ken wel dat gevoel van gehechtheid aan een therapeute. Ik heb het met mijn huidige ook wel maar nog niet zo erg als met mijn vorige therapeute. Daar was het best heftig maar toch is dat nu zo goed als weg. Het is toch meer iets wat voortkomt uit je behoefte aan verbinding en niet zozeer een echte band. Het is niet wederzijds en je hebt verbinding met het therapeutendeel van je therapeut. Die op dat moment een rol speelt als "opvoeder" . Niet met het privé deel.
maandag 19 november 2018 21:43
Dat van de andere therapie staat al vast. Ik heb de intake al gehad en ga begin januari starten. Ik had al samen met mijn behandelaar dat al eerder uitgezocht, dat was een tijdje geleden, een maandje ongeveer geleden, ook dat was al een onderdeel van het (afscheid) proces, dat ik werd overgdragen....snorriemorrie schreef: ↑19-11-2018 21:02Ja, wie weet kan dat je nog verder op weg helpen. Ik heb er weinig verstand van, dus kan daar niet veel van zeggen. Maar ik zou ook niet te snel overstappen van therapievorm, denk ik. Je bent nu logischerwijs heel erg emotioneel en dan is het heel verleidelijk om zulke keuzes te maken, maar de vraag is natuulijk of dat op lange termijn verstandig is. Je was tenslotte wel op de goede weg met de huidige therapie toch??
Ik was nog niet klaar met schematherapie, maar door de situatie van mijn therapeute moest de therapie stoppen, zij gaat met verlof en daarna komt ze niet meer terug naar de instelling waar ik zit. We hebben eerst uitgezocht of iemand anders uit het team het zou kunnen overnemen. Dit was niet het geval. Daarnaast is de inschatting dat MBT ook bij goed kan werken. Omdat ik moeite heb met 'mentaliseren' op het moment dat ik emotioneel ben.
Maar dat wat je doet Snorriemoriie is echt helpend, ook met de voorbeelden die je geeft.
maandag 19 november 2018 21:57
Welkom in het voorlopig nog mee lezen. Wat heftig dat je nu in depressie hebt.jopee schreef: ↑19-11-2018 21:17Ik denk dat ik hier voornamelijk ga volgen, niet echt schrijven. Mijn hoofd is te warrig nog (depressie) en ik wil niet echt heel actief op een forum schrijven nu.
Ik was aangemeld voor Schematherapie, zou in september starten. Maar ik kan geen gevoelens voelen, volgens mijn psychologe heb ik een affectfobie. Dus daar moet eerst aan gewerkt worden.
Dan kan ik later alsnog schematherapie gaan doen. Maar dat slaat niet aan als je je niet bewust bent van je gevoelens.
Ik ken wel dat gevoel van gehechtheid aan een therapeute. Ik heb het met mijn huidige ook wel maar nog niet zo erg als met mijn vorige therapeute. Daar was het best heftig maar toch is dat nu zo goed als weg. Het is toch meer iets wat voortkomt uit je behoefte aan verbinding en niet zozeer een echte band. Het is niet wederzijds en je hebt verbinding met het therapeutendeel van je therapeut. Die op dat moment een rol speelt als "opvoeder" . Niet met het privé deel.
Maar toen ik startte met schematherapie zat ik ook in een depressie, weliswaar een 'milde'
ik was onthecht van al mijn gevoelens, het enige wat ik deed was 'staffende ouder gedachten' mijzelf alleen maar negatief toespreken en in de afstandelijke/ onthechte/ boze beschermer zitten. Dat zijn modi's uit schematherapie.
Juist door de schematherapie in combinatie en in combinatie met AD kon ik steeds beter voelen.
Ja is ook wat je schrijft, het is inderdaad vooral de behoefte verbinding. Ik realiseer mij, verstandelijk, dat ik haar niet ken... en dat het geen gelijkwaardige relatie was. Het stomme vind ik daarom ook dat ik zo diepbedroefd ben en dat ik 'haar' zo vreselijk ga missen in mijn gevoel. Toch ben ik ook van mening dat het naast de 'overdracht' gevoelens ook haar als mens en persoon is. Ik voelde oprecht ook een klik.
maandag 19 november 2018 22:10
ik voel ook heel erg een klik met mijn huidige therapeute, ik verwacht dat het bij haar ook nog wel erger zal worden. Ik heb dit ook vroeger gehad met vrouwelijke docenten.
Mijn schema's zijn nog niet kaart gebracht (omdat ik nog niet echt ga starten) maar af en toe benoemt ze al wel waar de problemen zitten. Bij mij is het ook een ernstig emotioneel tekort. En mijn modi zijn vooral kwetsbaar kind en onthechte beschermer. Thuis vooral kwetsbaar kind, in therapie vooral onthechte beschermer.. Ze werken goed die modi
Ik denk dat zij hier al wel wat mee werkt maar ik nog niet, dan moet ik eerst mentaal wat beter zijn dan nu.
Ik blokkeer volledig als ik iets moet voelen, wordt duizelig, trillende benen. Ik hoor ook niet alles wat ze zegt dan. Ik voel alleen maar paniek.
Mijn schema's zijn nog niet kaart gebracht (omdat ik nog niet echt ga starten) maar af en toe benoemt ze al wel waar de problemen zitten. Bij mij is het ook een ernstig emotioneel tekort. En mijn modi zijn vooral kwetsbaar kind en onthechte beschermer. Thuis vooral kwetsbaar kind, in therapie vooral onthechte beschermer.. Ze werken goed die modi
Ik denk dat zij hier al wel wat mee werkt maar ik nog niet, dan moet ik eerst mentaal wat beter zijn dan nu.
Ik blokkeer volledig als ik iets moet voelen, wordt duizelig, trillende benen. Ik hoor ook niet alles wat ze zegt dan. Ik voel alleen maar paniek.
dinsdag 20 november 2018 07:50
Ik heb het met mijn huidige therapeuten niet zo, maar wel met degene die mijn diagnose-traject heeft gedaan. Daar voelde ik me voor het eerst eens zó gehoord en erkend. Was echt heel erg fijn. Maar tegelijkertijd wist ik natuurlijk al dat het maar kortdurend contact zou zijn, dus daardoor niet teveel gehecht.
Bovendien heb ik verstrengeling, denk dat ik daardoor ook niet veel ruimte om teveel met anderen te hechten
Bovendien heb ik verstrengeling, denk dat ik daardoor ook niet veel ruimte om teveel met anderen te hechten
dinsdag 20 november 2018 19:26
Ik hoop dat ik dit niet nog een keer ga voelen. Ik kan er op het moment helemaal niks mee, ik schiet constant in paniek, want het doet mij ontzettend veel pijn. Vandaag voelde ik mij zo in de steek gelaten. Ik voel verdriet, eenzaamheid en boosheid.
Ik wil mij ook niet meer hechten aan een therapeut.
@ snorriemorrie, een van mijn problemen is ook verstrengeling, Althans ik heb het probleem dat ik niet een eigen ik ervaar, althans niet heel sterk. Ik ga heel snel mee in de mening van de ander en ik pas me zo aan dat ik denk dat de ander mij zo wil zien...... Ik wissel nogal van identiteit. dat is toch ook verstrengeling?
@Jopee, wel goed van de therapeut dat ze je al kennis laat maken met de termen van schematherapie.
Op dit momentw werkt de onthechte beschermer iets te goed dus bij jou,,.,, zo goed dat je ook onthecht bent van je eigen gevoelens.
Ik hoop dat de depressie snel voor je opklaart
Ik wil mij ook niet meer hechten aan een therapeut.
@ snorriemorrie, een van mijn problemen is ook verstrengeling, Althans ik heb het probleem dat ik niet een eigen ik ervaar, althans niet heel sterk. Ik ga heel snel mee in de mening van de ander en ik pas me zo aan dat ik denk dat de ander mij zo wil zien...... Ik wissel nogal van identiteit. dat is toch ook verstrengeling?
@Jopee, wel goed van de therapeut dat ze je al kennis laat maken met de termen van schematherapie.
Op dit momentw werkt de onthechte beschermer iets te goed dus bij jou,,.,, zo goed dat je ook onthecht bent van je eigen gevoelens.
Ik hoop dat de depressie snel voor je opklaart
dinsdag 20 november 2018 19:36
Ik was eigenlijk alleen maar verstrengeld met mensen binnen mijn ouderlijk gezin; moeder en zus. Had het idee dat ik niet zonder hen kon functioneren. Als mijn moeder iets niet leuk vind dan voelde ik me schuldig als ik het wel leuk vond, zulke dingen. Heb jij dat ook?
Wat jij omschrijft zou ook nog de willoze inschikkelijke modus kunnen zijn, die gaat ook elke keer mee in de mening en wensen van andere mensen.
Het ligt er ook aan vanuit welke gedachte je in een bepaalde modus schiet:
- Als je jezelf aanpast omdat je denkt dat anderen je anders gaan verlaten is het schema verlating
- Als je jezelf aanpast omdat je denkt dat anderen je anders saai vinden is het sociale ongewenstheid
- Als je jezelf aanpast omdat je bang bent dat je niet zonder die ander kan, dan komt het vanuit verstrengeling.
- Enz
Hetzelfde gedrag kan dus eigenlijk vanuit verschillende schema's komen, ik weet natuurlijk niet vanuit welke gedachte jij je aanpast aan anderen.
Toevallig hebbn we het hier net over gehad bij de therapie.
Wat jij omschrijft zou ook nog de willoze inschikkelijke modus kunnen zijn, die gaat ook elke keer mee in de mening en wensen van andere mensen.
Het ligt er ook aan vanuit welke gedachte je in een bepaalde modus schiet:
- Als je jezelf aanpast omdat je denkt dat anderen je anders gaan verlaten is het schema verlating
- Als je jezelf aanpast omdat je denkt dat anderen je anders saai vinden is het sociale ongewenstheid
- Als je jezelf aanpast omdat je bang bent dat je niet zonder die ander kan, dan komt het vanuit verstrengeling.
- Enz
Hetzelfde gedrag kan dus eigenlijk vanuit verschillende schema's komen, ik weet natuurlijk niet vanuit welke gedachte jij je aanpast aan anderen.
Toevallig hebbn we het hier net over gehad bij de therapie.
dinsdag 20 november 2018 19:50
o aha oke, ik snap het nu beter! Uhm ik pas mij denk ik aan, versmelt met de ander omdat ik anders bang ben dat de ander mij verlaat dat ik niet goed genoeg ben, maar ook omdat ik bang ben dat ik niet zonder de ander kan. Ik heb de ander nodig om te ervaren dat het oke is en dat ik dus een beetje oke ben.... maar dit is vaak een gebed zonder eind, mede omdat ik de ander eigenlijk ook niet op zijn of haar woord vertrouw. het is dus nooit genoeg. Omdat ik zoveel bevestiging van de ander nodig heb, want in mij zit de overtuiging dat ik per definitie niet oke ben.
Mijn moeder is een dominante emotionele vrouw. Als kind zijnde heb ik denk ik geleerd dat ik mij moest aanpassen om een beetje goedkeuring te krijgen. Dit zorgde ervoor dat ik steeds meer de rol op mij nam dat ik er voor mijn moeder moest zijn. Mijn gevoelens en gedachten deden er niet toe.
Mijn moeder is een dominante emotionele vrouw. Als kind zijnde heb ik denk ik geleerd dat ik mij moest aanpassen om een beetje goedkeuring te krijgen. Dit zorgde ervoor dat ik steeds meer de rol op mij nam dat ik er voor mijn moeder moest zijn. Mijn gevoelens en gedachten deden er niet toe.
