Psyche
alle pijlers
Spijt van verhuizing
zondag 10 oktober 2010 om 20:09
hallo
Ik ben 5 jaar geleden gescheiden. Heb iemand anders ontmoet en heb toen besloten om bij hem te gaan wonen in een andere stad.
Nu 5 jaar later heb ik daar vreselijk veel spijt van!!!
Ten eerste: Ik mis mijn eigen stad en huis ( die ik zelf niet meer kon betalen, dus noodgedwongen toch moest verhuizen) en omgeving verschrikkelijk. Heb daar al mijn vrienden en kennissen. Ik ga nog wel heel vaak terug naar mijn stad maar dat is toch niet hetzelfde
Ten tweede: De situatie waarin ik zit, wat ik toen nog niet wist. Hoe de omgang en strijd om de kinderen, van mijzelf en die van mijn huidige man, nu gaat met onze exen , waar ik helemaal niet gelukkig mee ben. Veel stres van heb. Wat veel minder zou zijn als ik niet was verhuisd.
Als ik had geweten hoe ik me nu voel en de situatie waarin ik leef had geweten had ik nooit verhuist!!
Ik kan nu niet meer terug. Mijn kinderen hebben nu hier al weer 5 jaar hun leven en vrienden en die van mijn man gaan hier ook niet weg. En dus wil mijn man hier nu ook niet verhuizen (logisch). Maar tegen de tijd dat ze over een jaar of tien het huis uit zijn. Blijven zij waarschijnlijk ook hier wonen en werken, dan wil/kan ik daarom hier ook niet weg.
Maar ik voel me hier echt KUT!!! (sorry). Heb heimwee en verlang naar mijn eigen huis/omgeving.
Wat moet ik doen.
Ik ben 5 jaar geleden gescheiden. Heb iemand anders ontmoet en heb toen besloten om bij hem te gaan wonen in een andere stad.
Nu 5 jaar later heb ik daar vreselijk veel spijt van!!!
Ten eerste: Ik mis mijn eigen stad en huis ( die ik zelf niet meer kon betalen, dus noodgedwongen toch moest verhuizen) en omgeving verschrikkelijk. Heb daar al mijn vrienden en kennissen. Ik ga nog wel heel vaak terug naar mijn stad maar dat is toch niet hetzelfde
Ten tweede: De situatie waarin ik zit, wat ik toen nog niet wist. Hoe de omgang en strijd om de kinderen, van mijzelf en die van mijn huidige man, nu gaat met onze exen , waar ik helemaal niet gelukkig mee ben. Veel stres van heb. Wat veel minder zou zijn als ik niet was verhuisd.
Als ik had geweten hoe ik me nu voel en de situatie waarin ik leef had geweten had ik nooit verhuist!!
Ik kan nu niet meer terug. Mijn kinderen hebben nu hier al weer 5 jaar hun leven en vrienden en die van mijn man gaan hier ook niet weg. En dus wil mijn man hier nu ook niet verhuizen (logisch). Maar tegen de tijd dat ze over een jaar of tien het huis uit zijn. Blijven zij waarschijnlijk ook hier wonen en werken, dan wil/kan ik daarom hier ook niet weg.
Maar ik voel me hier echt KUT!!! (sorry). Heb heimwee en verlang naar mijn eigen huis/omgeving.
Wat moet ik doen.
zondag 10 oktober 2010 om 20:20
quote:isolde55 schreef op 10 oktober 2010 @ 20:16:
Proberen te accepteren dat het nou eenmaal zo is en er wat van proberen te maken?
Zolang je in de mood blijft hangen dat het hier niks is, gaat het dat natuurlijk ook niet worden.
Ik probeer het ook wel, maar ik voel me hier zo alleen. Ken hier niet veel mensen, terwijl ik in mn eigen stad niet ongezien door de stad kan lopen. Altijd kom ik bekende tegen en heb een praatje met iedereen. heerlijk is dat dan!
Ik heb zo'n spijt van mijn beslissing!!!
Proberen te accepteren dat het nou eenmaal zo is en er wat van proberen te maken?
Zolang je in de mood blijft hangen dat het hier niks is, gaat het dat natuurlijk ook niet worden.
Ik probeer het ook wel, maar ik voel me hier zo alleen. Ken hier niet veel mensen, terwijl ik in mn eigen stad niet ongezien door de stad kan lopen. Altijd kom ik bekende tegen en heb een praatje met iedereen. heerlijk is dat dan!
Ik heb zo'n spijt van mijn beslissing!!!
zondag 10 oktober 2010 om 20:24
zondag 10 oktober 2010 om 20:26
Ja als je zo doorgaat gaat het ook nooit lukken. Wordt lid van een vereniging, meng je op het schoolplein onder de moeders. Er zijn legio mogelijkheden om vriendschappen op te bouwen.
Maar als je nog een hele tijd medelijden met jezelf wil hebben: be mij guest. Ik denk alleen niet dat het veel zal helpen.
Maar als je nog een hele tijd medelijden met jezelf wil hebben: be mij guest. Ik denk alleen niet dat het veel zal helpen.
zondag 10 oktober 2010 om 20:26
Heb je spijt van je beslissing om met deze man een relatie aan te gaan (ik heb je andere topic ook gelezen) of alleen van het feit dat je verhuisd bent?
Ben je met je man wel gelukkig? Zoniet, is de oplossing makkelijker dan als je wel bij je man wil blijven. Weet hi jdat je je zo ongelukkig voelt? Is dat sinds kort, of al langere tijd?
Ben je met je man wel gelukkig? Zoniet, is de oplossing makkelijker dan als je wel bij je man wil blijven. Weet hi jdat je je zo ongelukkig voelt? Is dat sinds kort, of al langere tijd?
zondag 10 oktober 2010 om 20:31
quote:isolde55 schreef op 10 oktober 2010 @ 20:26:
Ja als je zo doorgaat gaat het ook nooit lukken. Wordt lid van een vereniging, meng je op het schoolplein onder de moeders. Er zijn legio mogelijkheden om vriendschappen op te bouwen.
Maar als je nog een hele tijd medelijden met jezelf wil hebben: be mij guest. Ik denk alleen niet dat het veel zal helpen.Bedankt, hier heb ik echt wat aan!!
Ja als je zo doorgaat gaat het ook nooit lukken. Wordt lid van een vereniging, meng je op het schoolplein onder de moeders. Er zijn legio mogelijkheden om vriendschappen op te bouwen.
Maar als je nog een hele tijd medelijden met jezelf wil hebben: be mij guest. Ik denk alleen niet dat het veel zal helpen.Bedankt, hier heb ik echt wat aan!!
zondag 10 oktober 2010 om 20:33
quote:Iris26 schreef op 10 oktober 2010 @ 20:26:
Heb je spijt van je beslissing om met deze man een relatie aan te gaan (ik heb je andere topic ook gelezen) of alleen van het feit dat je verhuisd bent?
Ben je met je man wel gelukkig? Zoniet, is de oplossing makkelijker dan als je wel bij je man wil blijven. Weet hi jdat je je zo ongelukkig voelt? Is dat sinds kort, of al langere tijd?Nee ik heb geen spijt van deze man, maar van de verhuizing. Ik heb het al wel besproken, maar nu al terug verhuizen wil hij nog niet. Later vind hij het goed, maakt hem niet uit. Maar ik denk dat het dan ook niet kan, Ik laat mijn kinderen hier niet achter.
Heb je spijt van je beslissing om met deze man een relatie aan te gaan (ik heb je andere topic ook gelezen) of alleen van het feit dat je verhuisd bent?
Ben je met je man wel gelukkig? Zoniet, is de oplossing makkelijker dan als je wel bij je man wil blijven. Weet hi jdat je je zo ongelukkig voelt? Is dat sinds kort, of al langere tijd?Nee ik heb geen spijt van deze man, maar van de verhuizing. Ik heb het al wel besproken, maar nu al terug verhuizen wil hij nog niet. Later vind hij het goed, maakt hem niet uit. Maar ik denk dat het dan ook niet kan, Ik laat mijn kinderen hier niet achter.
zondag 10 oktober 2010 om 20:33
quote:Iris26 schreef op 10 oktober 2010 @ 20:26:
Heb je spijt van je beslissing om met deze man een relatie aan te gaan (ik heb je andere topic ook gelezen) of alleen van het feit dat je verhuisd bent?
Ben je met je man wel gelukkig? Zoniet, is de oplossing makkelijker dan als je wel bij je man wil blijven. Weet hi jdat je je zo ongelukkig voelt? Is dat sinds kort, of al langere tijd?Nee ik heb geen spijt van deze man, maar van de verhuizing. Ik heb het al wel besproken, maar nu al terug verhuizen wil hij nog niet. Later vind hij het goed, maakt hem niet uit. Maar ik denk dat het dan ook niet kan, Ik laat mijn kinderen hier niet achter.
Heb je spijt van je beslissing om met deze man een relatie aan te gaan (ik heb je andere topic ook gelezen) of alleen van het feit dat je verhuisd bent?
Ben je met je man wel gelukkig? Zoniet, is de oplossing makkelijker dan als je wel bij je man wil blijven. Weet hi jdat je je zo ongelukkig voelt? Is dat sinds kort, of al langere tijd?Nee ik heb geen spijt van deze man, maar van de verhuizing. Ik heb het al wel besproken, maar nu al terug verhuizen wil hij nog niet. Later vind hij het goed, maakt hem niet uit. Maar ik denk dat het dan ook niet kan, Ik laat mijn kinderen hier niet achter.
zondag 10 oktober 2010 om 20:38
Hoe bedoel je: ik laat mijn kinderen hier niet achter? Die gaan toch op een gegeven moment een eigen leven leiden? Misschien gaan ze studeren in een andere stad, komen ze een liefje tegen aan de andere kant van de wereld? Hoe kun jij nu al invullen dat ze daar blijven?
Kom op, gooi je in het sociale leven, via je werk, sport etc. Je kunt altijd terug naar je oude woonplaats. Je kinderen gaan toch ooit de deur uit toch?
Kom op, gooi je in het sociale leven, via je werk, sport etc. Je kunt altijd terug naar je oude woonplaats. Je kinderen gaan toch ooit de deur uit toch?
zondag 10 oktober 2010 om 20:44
Ik kan je geen advies geven, maar ik kan wel vertellen dat ik het herken, want ik ben ooit voor mijn grote liefde verhuist en dat is mij slecht bevallen. Gelukkig had ik geen kinderen dus ben ik terug verhuist en zijn we een tijd als LAT verder gegaan tot het uiteindelijk uitging.
Ik zou niet weten hoe ik jouw geval zou reageren, maar het gevoel ontheemd te zijn ken ik als geen ander. Sterkte dus, want je hebt het vast heel zwaar.
Ik zou niet weten hoe ik jouw geval zou reageren, maar het gevoel ontheemd te zijn ken ik als geen ander. Sterkte dus, want je hebt het vast heel zwaar.
zondag 10 oktober 2010 om 20:47
Een halfuurtje maar?
Hele volkstammen reizen 2 keer per dag nog meer dan een half uurtje naar hun werk en naar huis. Dat is niet ver hoor! Dichtbij genoeg om je vriendschappen te handhaven. En als het zo belangrijk voor je is om op straat aanspraak te hebben kun je daarnaast meer energie gaan steken in je buren, andere moeders, verenigingen etc.
Ik denk dat je nu heel erg in dat negatieve gevoel blijft hangen, zo erg dat je vergeet dat het allemaal best meevalt! Het is natuurlijk beslist rot om het huis waar je je ooit zo thuis voelde te moeten missen, exengedoe te hebben etc. Maar heus, dit valt allemaal echt wel mee. Je bent niet naar de andere kant van de wereld verhuisd! Relativeer!
Hele volkstammen reizen 2 keer per dag nog meer dan een half uurtje naar hun werk en naar huis. Dat is niet ver hoor! Dichtbij genoeg om je vriendschappen te handhaven. En als het zo belangrijk voor je is om op straat aanspraak te hebben kun je daarnaast meer energie gaan steken in je buren, andere moeders, verenigingen etc.
Ik denk dat je nu heel erg in dat negatieve gevoel blijft hangen, zo erg dat je vergeet dat het allemaal best meevalt! Het is natuurlijk beslist rot om het huis waar je je ooit zo thuis voelde te moeten missen, exengedoe te hebben etc. Maar heus, dit valt allemaal echt wel mee. Je bent niet naar de andere kant van de wereld verhuisd! Relativeer!
zondag 10 oktober 2010 om 20:49
zondag 10 oktober 2010 om 20:55
Ik snap best dat je die andere woonplaats leuker vond hoor! Ik kan plaatsen genoeg noemen op een halfuur van mijn woonplaats waar ik nooit zou willen wonen.
Maar je zit hier nu eenmaal en je noemt genoeg redenen om niet terug te gaan of terug te kunnen. Misschien helpt het als je bedenkt dat je altijd een keuze hebt. Dat beide keuzes (terugverhuizen of blijven) voor- en nadelen hebben. Want zoals ik het lees heb je heel erg het gevoel vast te zitten, geen kant uit te kunnen. In feite heb je nog steeds de keuze om terug te gaan, ook al zouden je kinderen en je partner dat niet willen.
Als je dan beide opties gaat plussen en minnen blijkt misschien dat je helemaal niet zo slecht af bent hier, al was het maar omdat je je man en kinderen hier gelukkig ziet.
Maar je zit hier nu eenmaal en je noemt genoeg redenen om niet terug te gaan of terug te kunnen. Misschien helpt het als je bedenkt dat je altijd een keuze hebt. Dat beide keuzes (terugverhuizen of blijven) voor- en nadelen hebben. Want zoals ik het lees heb je heel erg het gevoel vast te zitten, geen kant uit te kunnen. In feite heb je nog steeds de keuze om terug te gaan, ook al zouden je kinderen en je partner dat niet willen.
Als je dan beide opties gaat plussen en minnen blijkt misschien dat je helemaal niet zo slecht af bent hier, al was het maar omdat je je man en kinderen hier gelukkig ziet.
zondag 10 oktober 2010 om 21:05
Je kunt niet de situatie de schuld geven van je heimwee. Dat heeft daar niets mee te maken namelijk. Je mist je oude omgeving omdat je daar contacten hebt. Dus is het zaak om contacten op te bouwen in je nieuwe woonplaats. Ga bij een koor, meld je aan als luizen- lees- hulp moeder op school, ga naar een sportschool, te voet naar de supermarkt, neem een hond zodat je mensen op straat tegenkomt...
Het helpt niet om alles wat je moet, te doen in je oude stad. Even naar de markt? Laat me raden, dan ga je naar je oude stad. Shoppen? Dat doe je vast ook in je oude stad. Stappen?
En je kinderen? Tegenwoordig zijn er nog maar weinig kinderen die in hun geboorteplaats blijven wonen. Velen willen een jaartje reizen, in het buitenland werken, ergens studeren. Je kinderen zijn daarom in deze niet het probleem. Het probleem ligt bij jezelf. Je verlangt naar je eigen huis? Sorry, je woont al vijf jaar in dit huis, dus je moet van dit huis je thuis maken. Dat doe je niet door te blijven denken aan je oude huis. Misschien een beetje opknappen? Fris kleurtje tegen de muren, planten, lampen, kussentjes vervangen of aanvullen. Kijk rond in huis, wat zorgt ervoor dat dit niet je thuis is? En probeer daar wat aan te doen. Als verhuizen (nog) geen optie is, dan kun je 2 dingen doen. Zwelgen in zelfmedelijden (en nee, dat wil je niet horen), of iets veranderen. En dat kan je man niet doen, dat kunnen je kinderen niet doen. Dat kan de situatie niet doen. Dat kan alleen jij doen.
Het helpt niet om alles wat je moet, te doen in je oude stad. Even naar de markt? Laat me raden, dan ga je naar je oude stad. Shoppen? Dat doe je vast ook in je oude stad. Stappen?
En je kinderen? Tegenwoordig zijn er nog maar weinig kinderen die in hun geboorteplaats blijven wonen. Velen willen een jaartje reizen, in het buitenland werken, ergens studeren. Je kinderen zijn daarom in deze niet het probleem. Het probleem ligt bij jezelf. Je verlangt naar je eigen huis? Sorry, je woont al vijf jaar in dit huis, dus je moet van dit huis je thuis maken. Dat doe je niet door te blijven denken aan je oude huis. Misschien een beetje opknappen? Fris kleurtje tegen de muren, planten, lampen, kussentjes vervangen of aanvullen. Kijk rond in huis, wat zorgt ervoor dat dit niet je thuis is? En probeer daar wat aan te doen. Als verhuizen (nog) geen optie is, dan kun je 2 dingen doen. Zwelgen in zelfmedelijden (en nee, dat wil je niet horen), of iets veranderen. En dat kan je man niet doen, dat kunnen je kinderen niet doen. Dat kan de situatie niet doen. Dat kan alleen jij doen.
