Traject ADHD-testen volwassene

25-10-2020 11:14 57 berichten
Nu ik voor het eerst in 100 jaar weer een opleiding volg loop ik tegen veel dingen aan waar in vroeger op school het ook lastig mee had.
In die tijd nog werd afgedaan als gewoon een druk kind wat snel afgeleid is en door gedrag ook anderen afleidt.

Nu wil ik me dan toch eindelijk eens laten testen op adhd.

Hoe gaat dat precies in z'n werk, begin ik met een telefoontje naar de ha?
Wie heeft dit recentelijk gedaan en wil daar wat meer over vertellen?

Dingen waar ik het lastig mee heb:
Slechte concentratie
Erg lastig opslaan van info, zelfs als ik tegen me zelf zeg, 'concentreer je, concentreer je'
Vergeetachtig
Bewegelijkheid
Impulsief
Hak op de tak springen in gesprekken
Zinnen van anderen af willen maken, al verder zijn in mijn hoofd met gesprekken dan dat ze in het echt zijn
Drukte in mijn hoofd


Etc. etc. :-(
Het begint idd met een telefoontje/afspraak met de huisarts. Die zal je doorverwijzen naar een psycholoog of instelling waar ze je er verder mee kunnen helpen.

Hopelijk kun je snel terecht, de wachtlijsten zijn verschrikkelijk lang bij veel instellingen.
Je gaat naar de huisarts, vertelt je verhaal. Je word dan als het goed is doorverwezen naar een psycholoog. Bij mij was het een ggz instelling. Daar krijg je een intake met vragen over je huidige leven, en over je verleden. Het liefst willen ze dat je iemand meeneemt die jou als kind heeft meegemaakt voor één deel van het gesprek. En bij mij vroegen ze ook om wat rapporten van vroeger.

Dan beantwoord je een reeks aan vragen, gaan ze het bespreken en bij het volgende gesprek krijg je een diagnose gesprek. Althans er zullen vast verschillen zijn, maar dit is hoe ik het zowel bij mijzelf als bij mensen in mijn omgeving gezien heb.
Alle reacties Link kopieren
Bij de psychiater moest ik heeeeel veel vragenlijsten invullen. Gesprekken met de psychiatrisch verpleegkundige voeren en dan krijg je de uitslag dat je het hebt of niet. En dan ga je met de psych kijken welke behandeling je gaat doen.

Omdat ik redelijk goed functioneerde en vooral last had bij de studie heb ik gekozen voor medicijnen. Dat was ff een zoektocht, maar als je de juiste hebt dan ben je ook klaar bij de psych.
Bij mij ging het via huisarts naar praktijkondersteuner en die heeft me doorverwezen naar de GGZ.
Ik heb nog geen diagnose.

Check ook even goed je zorgverzekering wat ze wel en niet dekken.
Bedankt!
Ik functioneer verder ook goed, werk gewoon etc.
Ik hoop idd dat ik ook snel terecht kan.
Ik sta zeker niet negatief over tegen medicijnen, zoals het nu gaat is het ook niks.
Ik vind het mss wel lastig om met één van mijn ouders naar zo'n gesprek te gaan, ik neem aan dat dat niet móet toch?
Rapporten etc. van vroeger heb ik echt niet meer helaas.
captain_hindsight schreef:
25-10-2020 11:26
Bij mij ging het via huisarts naar praktijkondersteuner en die heeft me doorverwezen naar de GGZ.
Ik heb nog geen diagnose.

Check ook even goed je zorgverzekering wat ze wel en niet dekken.
Hoelang ben jij bezig nu?
Ik ben goed aanvullend verzekerd dus dat zal geen probleem zijn maar check het zeker even!
BosscheBol1984 schreef:
25-10-2020 11:30
Hoelang ben jij bezig nu?
Ik ben goed aanvullend verzekerd dus dat zal geen probleem zijn maar check het zeker even!
Begin juni naar huisarts geweest, eind juni verwijzing GGZ, daar ben ik begin september gestart.
Maar de wachtlijsten daar zijn relatief kort hoor. Het schijnt veel langer te kunnen.

Ik ben relatief lang al bezig omdat ze eerst mijn overbelastingsklachten (die zich nu fysiek uiten) willen reduceren voordat ze de diagnose gaan stellen.
Bedankt captain. Wel balen hè, dat dat dan allemaal zo lang duurt.
BosscheBol1984 schreef:
25-10-2020 11:35
Bedankt captain. Wel balen hè, dat dat dan allemaal zo lang duurt.
Ja en ik ben nogal ongeduldig dus dat schiet niet op :mrgreen:
captain_hindsight schreef:
25-10-2020 11:36
Ja en ik ben nogal ongeduldig dus dat schiet niet op :mrgreen:
Haha, herkenbaar :hihi:
Alle reacties Link kopieren
captain_hindsight schreef:
25-10-2020 11:26
Bij mij ging het via huisarts naar praktijkondersteuner en die heeft me doorverwezen naar de GGZ.
Ik heb nog geen diagnose.

Check ook even goed je zorgverzekering wat ze wel en niet dekken.

Omdat de diagnose bij volwassenen moeilijker te doen is. Die therapeut zei na vijf vragen dat er geen beginnen aan was, omdat de antwoorden té breedsprakig werden. Volgens mij was hij niet kundig genoeg om ADHD/ADD-diagnose te stellen, want zelfs breedsprakig is een symptoom.

Volwassenen hebben vaak leren leven met ADHD/ADD. Als dan zo'n vraag gesteld word gaat men pas nadenken waarom ze doen zoals ze het al jaren doen.
Rotoorlog, ik zeg NEE tegen deze OORLOG.
Alle reacties Link kopieren
BosscheBol1984 schreef:
25-10-2020 11:29
Bedankt!
Ik functioneer verder ook goed, werk gewoon etc.
Ik hoop idd dat ik ook snel terecht kan.
Ik sta zeker niet negatief over tegen medicijnen, zoals het nu gaat is het ook niks.
Ik vind het mss wel lastig om met één van mijn ouders naar zo'n gesprek te gaan, ik neem aan dat dat niet móet toch?
Rapporten etc. van vroeger heb ik echt niet meer helaas.
Ik heb mijn ouders niet meegenomen. Later heeft de psych verpleegkundige wel met mijn vader gebeld. Ik had een vriendin die ik ken sinds mijn 12e bij me. Had de mededeling niet helemaal begrepen. 😂

Rapporten van vroeger had ik ook niet meer. Was geen probleem.
waarom wil je een diagnose? met of zonder label heb je deze klachten dus daar kan je mee aan de slag. Bijv. met een coach of studiebegeleider
Alle reacties Link kopieren
Fleurtje_5 schreef:
25-10-2020 11:42
Omdat de diagnose bij volwassenen moeilijker te doen is. Die therapeut zei na vijf vragen dat er geen beginnen aan was, omdat de antwoorden té breedsprakig werden. Volgens mij was hij niet kundig genoeg om ADHD/ADD-diagnose te stellen, want zelfs breedsprakig is een symptoom.

Volwassenen hebben vaak leren leven met ADHD/ADD. Als dan zo'n vraag gesteld word gaat men pas nadenken waarom ze doen zoals ze het al jaren doen.
Nou inderdaad zeg.

Die van mij had het binnen 5 minuten al door. Die deed eerst alsof hij bezig was met iets op zijn pc. Maar zat me ondertussen te observeren.

Na 4 vragen was hij er wel uit.
Ik bel morgen de ha, en we gaan wel zien waar het schip strandt.
S-Meds schreef:
25-10-2020 11:46
waarom wil je een diagnose? met of zonder label heb je deze klachten dus daar kan je mee aan de slag. Bijv. met een coach of studiebegeleider
Wordt dat vergoed dan zonder diagnose?
En ik loop ook stage, óók daar ervaar ik problemen, vooral met het oplaan van info.
Ik verwacht niet van mij stagebegeleider dat zij dingen aanpast voor mij, dan zou ik me zeer ongemakkelijk voelen.
Een diagnose zou mij gevoelsmatig wel helpen denk ik, dat je het t.o. anderen toch kan verklaren waarom je de dingen doet die je doet. Alsof dat het valideert zeg maar.
Zonder diagnose ben je maar gewoon een beetje een rare met serieuze concentratieproblemen.
Fleurtje_5 schreef:
25-10-2020 11:42
Omdat de diagnose bij volwassenen moeilijker te doen is. Die therapeut zei na vijf vragen dat er geen beginnen aan was, omdat de antwoorden té breedsprakig werden. Volgens mij was hij niet kundig genoeg om ADHD/ADD-diagnose te stellen, want zelfs breedsprakig is een symptoom.

Volwassenen hebben vaak leren leven met ADHD/ADD. Als dan zo'n vraag gesteld word gaat men pas nadenken waarom ze doen zoals ze het al jaren doen.
Ik heb nog geen diagnose omdat ik nog in het diagnosetraject zit. Kwestie van tijd voordat ze aan gaan geven wat er wel of niet speelt.

Ik begrijp je antwoord niet helemaal moet ik zeggen.
Mocht ik ADHD hebben dan heb ik er mee leren leven ja, maar als je de oorzaak weet kan je ook wat makkelijker de gevolgen "tweaken".
BosscheBol1984 schreef:
25-10-2020 11:55
Een diagnose zou mij gevoelsmatig wel helpen denk ik, dat je het t.o. anderen toch kan verklaren waarom je de dingen doet die je doet. Alsof dat het valideert zeg maar.
Zonder diagnose ben je maar gewoon een beetje een rare met serieuze concentratieproblemen.
Een diagnose helpt ook dat je de oorzaak dan weet. En dat is dan een breinprobleem waar je niks aan kan doen maar wel maatregelen kan nemen. Die zijn dan anders dan "neurotypische" mensen.
Alle reacties Link kopieren
BosscheBol1984 schreef:
25-10-2020 11:55
Een diagnose zou mij gevoelsmatig wel helpen denk ik, dat je het t.o. anderen toch kan verklaren waarom je de dingen doet die je doet. Alsof dat het valideert zeg maar.
Zonder diagnose ben je maar gewoon een beetje een rare met serieuze concentratieproblemen.
Persoonlijk ben ik daar niet van. Het is geen excuus natuurlijk om maar te doen wat je doet. Het blijft ook met een diagnose en medicatie gewoon hard werken. Het is naar mijn mening niet de bedoeling dat de omgeving maar begrip voor jou heeft. Het is naar mijn mening de bedoeling dat je je aanpast zodat je je kan redden zonder dat anderen daar al te veel last van hebben. (Beetje zwart wit gezegd)

Het is belangrijk dat je vooral een manier vindt om het werkbaar te houden. Voor mij helpt het bijvoorbeeld om alles in een digitale agenda te zetten met meldingen. Zodat ik niets vergeet.

Op te schrijven wat ik moet onthouden zodat ik het later weer terug kan lezen. en tijdens het leren met de hand een samenvatting te schrijven en die dan over te tikken. Ik heb vaak het idee dat ik niets onthoudt, maar het blijkt er toch bijna allemaal in te zitten.
Ja, opschrijven doe ik ook veel. Maar dat is op mijn stage helaas echt geen optie als ik aan het werk ben. Ik zit niet op kantoor of zo.
Ik verwacht ook zeker niet dat anderen rekening met mij gaan houden, maar zou wel willen kunnen aangeven waarom er soms dingen 10 x herhaalt moeten worden tegen mij.
BosscheBol1984 schreef:
25-10-2020 11:52
Wordt dat vergoed dan zonder diagnose?
En ik loop ook stage, óók daar ervaar ik problemen, vooral met het oplaan van info.
Ik verwacht niet van mij stagebegeleider dat zij dingen aanpast voor mij, dan zou ik me zeer ongemakkelijk voelen.
wat ga je zelf investeren in je problemen dan?
BosscheBol1984 schreef:
25-10-2020 11:55
Een diagnose zou mij gevoelsmatig wel helpen denk ik, dat je het t.o. anderen toch kan verklaren waarom je de dingen doet die je doet. Alsof dat het valideert zeg maar.
Zonder diagnose ben je maar gewoon een beetje een rare met serieuze concentratieproblemen.
met diagnose heb je nog steeds die concentratieproblemen. Je wil jezelf medicaliseren om de oorzaak buiten jezelf te leggen maar niemand gaat dit probleem oplossen en je kan echt leren om beter te studeren en je beter te concentreren ook als je adhd zou hebben.
S-Meds schreef:
25-10-2020 13:28
met diagnose heb je nog steeds die concentratieproblemen. Je wil jezelf medicaliseren om de oorzaak buiten jezelf te leggen maar niemand gaat dit probleem oplossen en je kan echt leren om beter te studeren en je beter te concentreren ook als je adhd zou hebben.
En toch is het fijn om te weten of je een neurologische "handicap" hebt.
Je gaat een kreupele toch ook niet vragen om te leren hardlopen zonder hulpmiddelen?

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven