Traject ADHD-testen volwassene

MEFunny schreef: ↑

26-10-2020 07:23

Ook niet helemaal waar, ik ben juist naar naar de behandelaar gegaan mbt diagnostiek omdat het op dat moment goed ging met mij. Geen depressies, geen slechte relatie, lekker in het werk.. alles liep juist. Waardoor er geen contra-indicatie is op de diagnostiek. Dus de kenmerken goed konden worden beoordeeld.

Dus TO moet gewoon even naar de huisarts.

Kun je zeggen dat het niet waar is, maar dat is letterlijk een voorwaarde in de DSM. Als ik TO lees dan wordt ze wel degelijk belemmerd in haar functioneren. Maar echt letterlijk bij bijna iedere DSM-diagnose is de eis dat je lijdensdruk moet hebben. Dat jouw behandelaar daar niet naar kijkt is een ander verhaal. En dat zegt al genoeg waarom deze manier van diagnosticeren eigenlijk niet werkt.

Hecamel schreef: ↑

26-10-2020 00:01

Ik denk dat de kosten voor een mri dermate hoog zijn dat ze dan toch maar afgaan op de symptomen.

Heb even gegoogled. ADHD is het best zichtbaar via een fMRI. Tarief daarvoor ligt op ongeveer € 10.000,-

Dus ja, een paar vragen beantwoorden en praten met een psychiater of psycholoog is dan een stuk goedkoper.

Een gewone MRI kost overigens ongeveer €300,- . Dus nog is dan een lijst invullen goedkoper.

Laten we epilepsie dan ook maar gaan diagnosticeren aan de hand van een lijst invullen, want dat is dan ook goedkoper. Er worden in Nederland (en de rest van de wereld overigens ook) nog altijd heel veel foute psychische diagnoses gegeven waar vervolgens dure behandeltrajecten tegenover staan, die niet aanslaan, weer een nieuw diagnostiektraject gedaan moet worden en in de tussentijd gehoopt moet worden dat de crisisdienst er niet ook nog bij betrokken moet raken. Dat is ook ontzettend duur. Als het echt volledig in de hersenen aan te tonen (en daarmee te diagnosticeren) was op dit moment dan waren ze daar echt allang op over gestapt, want dat zou uiteindelijk veel geld schelen. De wetenschap is daar echter nog steeds niet uit. Of ja... ik zeg nog steeds niet, maar naar psychische aandoeningen wordt pas veel korter onderzoek gedaan dan naar medische aandoeningen en zijn vaak ook minder onderzoeksgelden voor.

MrsLady schreef: ↑

26-10-2020 18:29

Kun je zeggen dat het niet waar is, maar dat is letterlijk een voorwaarde in de DSM. Als ik TO lees dan wordt ze wel degelijk belemmerd in haar functioneren. Maar echt letterlijk bij bijna iedere DSM-diagnose is de eis dat je lijdensdruk moet hebben. Dat jouw behandelaar daar niet naar kijkt is een ander verhaal. En dat zegt al genoeg waarom deze manier van diagnosticeren eigenlijk niet werkt.

Je maakt een hele hoop veronderstellingen en je zit aardig in de aanval. Ik weet niet waarom, maar het klinkt voor mij niet erg vriendelijk.
Ik zie ook niet heel erg de behoefte om mijzelf te verdedigen van A tot Z vanwege jouw reacties. Voor mij houd reageren op jou op dit onderdeel dan nu ook op.

MEFunny schreef: ↑

26-10-2020 21:00

Je maakt een hele hoop veronderstellingen en je zit aardig in de aanval. Ik weet niet waarom, maar het klinkt voor mij niet erg vriendelijk.
Ik zie ook niet heel erg de behoefte om mijzelf te verdedigen van A tot Z vanwege jouw reacties. Voor mij houd reageren op jou op dit onderdeel dan nu ook op.

Omdat je dingen verkondigt die niet waar zijn en vervolgens meent te moeten zeggen dat wat ik zeg niet waar is. Nu snap ik dat je mijn achtergrond niet kent, maar ga er maar vanuit dat ik weet wat in de DSM staat en op basis waarvan diagnostiek mag gebeuren. Ook in dit bericht heb je het weer over veronderstellingen. Alsof ik iets uit mijn duim zuig. Dus ik snap dat je niet de behoefte voelt om jezelf te verdedigen, want het kan feitelijk gezien ook gewoon niet.

S-Meds schreef: ↑

25-10-2020 14:31

Iedereen heeft wel 1 of andere handicap. Als we met zijn allen de zorg betaalbaar willen houden moeten we niet net overal labels op willen plakken. Een label ontslaat je niet van je eigen verantwoordelijkheid namelijk leren leven met de gebreken en talenten die je hebt

Ik vind dat je vaak rake dingen zegt, maar in dit geval vind ik dat je de plank echt finaal mis slaat.
Als iemand door een ongeluk niet meer kan lopen zeg je toch ook niet 'ach, wat heeft het voor zin er een label op te plakken? Pijn heb je toch.'

@TO, het begint inderdaad met een telefoontje naar je huisarts.
Ik heb zelf een jaar of 8 geleden zo'n traject doorlopen. Eerst naar de huisarts, die heeft me doorverwezen naar een psychiater. Ik heb daar gekozen voor een 'sneltraject' zeg maar, ik had op één dag meerdere gesprekken, waaronder één met een ouder erbij, en een lading vragenlijsten om te scannen of er mogelijk andere dingen aan de hand zijn. Ik kreeg dezelfde dag de diagnose.
Daarna heb ik psycho-educatie gehad (dan krijg je met een groepje mensen in een paar weken uitleg over wat ADHD nu eigenlijk is, et cetera), individuele coaching en medicatie.
ja, ik moet het nog steeds allemaal zelf doen, maar ja, de diagnose heeft me wel veel geleerd over hoe mijn hersenen werken, mijn functioneren en ik heb strategieën geleerd om met dingen om te gaan. Ik heb daar ook echt medicatie bij nodig gehad. De coaching is al lang voorbij en inmiddels slik ik ook niet vaak meer medicatie. Maar op het moment dat het weer even 'mis' gaat en het me niet goed lukt om de aangeleerde strategieën te gebruiken slik ik wel medicatie.