Still flying

Welkom in mijn 2de vervolgtopic!

Inmiddels ben ik een jaar in dienst bij een airline waar ik voortaan naar zal verwijzen als TrolleyDolly's Airline (TDA). Bij een nieuw vliegjaar hoort uiteraard ook een nieuw vliegtopic die ik wederom zal volschrijven met mijn belevenissen.

In het topic van vorig jaar staan situaties beschreven die rechtstreeks uit een telenovella leken te komen. Maar dan zonder script of flatterende belichting.

Ik ben benieuwd wat 2020 voor deze TrolleyDolly in petto heeft...

Link vorig topic: reizen/gone-flying-dubai/list_messages/ ... #p29344667

FoxtrotAlpha schreef: ↑

23-06-2020 22:07

Mag je na 2 weken wel je appartement uit? Of moet je de rest vd tijd nu binnen uitzitten?
En zijn er nog andere dingen op je bucket list die je daar nog wil doen?

En hoe gaat het nu verder met je? Als in: hoe voel je je?

Zondag ben ik weer vrij. Maar dan kan ik dus ook weer een vlucht krijgen.

Ik bedacht me vandaag dat ik wel graag eens zou willen paardrijden door de woestijn of op het strand bij zonsondergang voor ik ga. Eerst eens kijken of ik een slachtoffer kan vinden die mee wil.

Het gaat helemaal prima. Het feit dat de ontslagen gestopt zijn helpt wel. Ik weet nu dat ik echt geen goede ontslagregeling misloop en dat is wel fijn. Hoewel... veel mensen die hun ontslag hebben ingediend hebben ook plots de "redundancy" status gekregen. Ik hoop dat dat voor mij ook nog gaat gebeuren. Afwachten...

Janis_Ian schreef: ↑

24-06-2020 05:39

Goede beslissing! Wat is de reden dat je liever geen vluchten meer doet? Financieel toch aantrekkelijker dan thuis zitten lijkt me. Of zou je daarna weer in quarantaine moeten?

Omdat ik een hoop moet gaan studeren als ik weer een vlucht krijg. En voor 1 of 2 vluchten kan ik dat niet meer opbrengen. Maar ook omdat we nu door corona turnarounds hebben van 8h heen en 8h terug. Dat is echt verschrikkelijk lang als je het niet meer gewend bent.

Nu het einde in zicht is heb ik geen zin meer in al dat gedoe.

MidasWolf schreef: ↑

24-06-2020 13:37

Dolly, hoe moet ik dat voor mij zien,
een cargo vlucht bij jullie vliegmaatschappij.
Hoe gaat dat z’n vlucht ?

Je zegt dat je nog niet eerder een cargo vlucht hebt gehad. Is dat een niet vaak voorkomende vlucht onder crew ?

Nee totaal niet. Dat is echt iets van de laatste 3/4 maanden. Omdat er heel veel passagierstoestellen werkloos zijn worden die ingezet voor cargovluchten die nu in aantal zijn opgevoerd.

Als crew ga je dan alleen maar mee voor de security checks en om tijdens de vlucht om het half uur te checken of er niks in brand is gevlogen in de galleys of de toiletten ofzo. Tijdens de vlucht mag je wat gemakkelijks aantrekken en chillen in first en/of business class tot je weer aan de beurt bent om een wandelingetje te maken in de rest van de cabin.

Normaal zit er inderdaad geen cabin crew op een cargovlucht. Dit is nu alleen maar zo voor cargovluchten die we uitvoeren met de passagierstoestellen.

Jenny heeft 2 weken geleden zo'n vlucht gedaan. (Bofkont!) Die was net een dag terug toen ik aankwam hier.

---

Mijn zus is op al haar examens geslaagd btw. Er zal over een aantal weken een groot feest plaatsvinden ten huize TD om mijn definitieve terugkeer en de geweldige resultaten van mijn zusje te vieren. Volgend jaar studeren zij en ik een jaartje samen in Hasselt. Dan kunnen we gezellig carpoolen. Zo grappig!

Hoe het met mij gaat? Hieronder het bericht dat ik om 01h30 naar het thuisfront stuurde:

“Ik heb ook echt alleen maar de idiootste ideeën. Hoe kom ik er in godsnaam bij dat het een goed idee is om een jaar lang niet te werken? Aan het einde van de rit is mijn geld zo goed als zeker op, en dan? Dan ben ik 30 jaar, platzak, carrièreloos zonder een eigen dak boven mijn hoofd. Ik ontdek de ene na de andere deductie die TDA zal inhouden van mijn laatste loon dus uiteindelijk ga ik hier alleen maar stevig in de min. Dus het geld uitgeven begint al. En dan wil ik nog even fijn mijn nagels laten doen en met een paard door het zand hobbelen?? Dat ik nog niet onder een brug in Parijs woon met alleen maar een fles goedkope rode wijn als gezelschap mag een wonder heten.
Pfff Ik schiet ineens in een kramp. “
…
“Correctie: dan ben ik 31!!! “
…

Mijn vader stuurde mij vrijwel meteen een geruststellend berichtje, maar dat zag ik pas de volgende ochtend. Ik wist mezelf namelijk voldoende te kalmeren door in mijn hoofd alvast een tekstje uit te werken dat ik op Viva zou neerplempen. Uiteindelijk viel ik al "schrijvend" in slaap.

Niet ontoevallig had ik gisterenavond via whatsapp een gesprek met een mede vrijgezelle dertiger over haar bezoek aan de kapper die niet het gewenste resultaat had. Uiteindelijk ontaarde dat in een gezamenlijke klaagzang over hoe lastig het wel niet was om vrijgezel te zijn wanneer je de kaap van 30 bent gepasseerd. Ik besloot dat dit soort ellende vroeg om een glas wijn en dat we dit gesprek zeker moesten voortzetten wanneer ik weer op vrije voeten ben. Dat klonk haar als muziek in de oren dus we gaan er begin volgende week zo snel mogelijk werk van maken. Ik heb haar trouwens ook gestrikt voor het hobbelen te paard. Op voorwaarde dat ze kniebeschermers mocht dragen naast de verplichte helm.

Als Viva nog een columniste zoekt die kan schrijven over het leven zoals het is voor een vrijgezelle dertiger die maar wat aanmoddert en hoopt dat haar leven op een bepaald moment vanzelf eindelijk een beetje gaat lijken op de vele meidenromans die ze leest, dan hoeven ze bij deze niet meer verder te zoeken! I’m your woman!

Ik denk dat ik eerst gewoon weer een nieuw topic ga openen met een nieuwe nick waarmee jullie mij makkelijk gaan herkennen. Dan zet ik hem wel onder de pijler "overig" ofzo.

Ik ben vandaag druk bezig geweest met wat spullen te verkopen. Of toch een poging tot. Er gaan eerst keiharde onderhandelingen aan vooraf. Ik had niet anders verwacht want niemand heeft geld hier. Dus ik heb al minstens 60% van de originele prijs af gehaald. Dan wil ik niet al te veel meer zakken.

Net zag ik dat ik voor mijn eerste werkdag al een dag vrij heb gekregen. Mooi! Ik heb dus meteen een appje gestuurd naar het nagelsalon voor een afspraak. Daar kijk ik al weken naar uit. De rest van de dagen laten ze lekker op de status "can use" staan. Dus dat moet ik dagelijks afwachten. Mijn vrije dag heeft de status "flexibele vrije dag" wat zoveel wilt zeggen als "je krijgt waarschijnlijk een dagje vrij maar wees wel flexibel want we zouden je wel eens kunnen pesten door je alsnog een last minute duty te geven". Dus ik check straks om 18h best nog eens even. Daarna mogen ze niks meer aanpassen. Of ze moeten me bellen, maar dan mag ik weigeren. Dat doen ze echter alleen tijdens het hoogseizoen wanneer ze een tekort aan crew hebben en ze dus crew die vrij hebben moeten bellen om te vragen of ze zin hebben in een vlucht. Die kans is nu dus nihil.

Ik heb dat 1 keer meegemaakt. Toen moesten ze puzzelen met rusttijden en vroegen ze of ik ipv een turnaround, zin had in een layover. Ja, duh! Ik mocht zelfs nog kiezen waarheen!

Volgens mij hebben mijn ouders het gesprek tussen mij en mijn zus zojuist met natte ogen gevolgd in de gezinsapp. Ik werd er zelf ook helemaal warm van.

Maar eerst een ellenlange intro alvorens ik de reden onthul:

Gisteren kreeg mijn zus de uitslag van haar examens. Aandachtige lezers hebben al meegekregen dat ze nu in haar 2de jaar op de hogeschool zit. Omdat ze met een behoorlijke achterstand moest beginnen aangezien leerkrachten haar in het middelbaar eerder in een beroepsrichting zagen, doet ze er bewust wat langer over dan de gebruikelijke 3 jaar. Afijn, ze werkt enorm hard om haar achterstand bij te benen en tot nu toe doet ze dat fantastisch ondanks al haar twijfels en faalangst.

De afgelopen tijd heb ik het geworstel weer van dichtbij kunnen meemaken en stond ik samen met mijn ouders voor haar klaar moest dat nodig zijn.

Ik heb haar getroost en gerustgesteld na een examen die volgens haar niet goed was gegaan (hoewel ze daar gisteren een heel goed punt voor had gekregen. Voor mij geen verrassing) en heb haar tips gegeven voor een multiple choice examen. Daar heb ik dankzij TDA namelijk veel ervaring mee. Wél tot mijn verrassing bleken die tips achteraf, aldus mijn zus, heel nuttig te zijn geweest.

En dan was er nog dit incident:
Omwille van Corona ging alles uiteraard online door. De dag van haar eerste digitale examen was ze 1 brok zenuwen. Ze dubbelcheckte ruim op tijd of alles werkte en of alles conform de regels was ingericht op haar kamer waar ze het examen om 13h precies zou afleggen. Intussen zat ik samen met mijn ouders in de woonkamer de opties voor onze vakantie te bekijken toen ik opeens mijn zus: "Papa!!!!", hoorde gillen.

Mijn vader trok een wenkbrouw op en ik verstijfde. Na een snelle blik op de klok zei ik: "Pap, het is 12h50. Geen vragen stellen, je moet nú naar boven."

Mijn vader begreep me onmiddellijk, stond op en ging in een razend tempo de trap op. Intussen zette ik op alle toestellen, behalve de GSM van mijn moeder, de Wifi voor de zekerheid uit en appte naar mijn altijd bereikbare schoonzus die in de IT werkt. Ze appte onmiddellijk terug dat ze standby stond om te assisteren indien nodig.

Om 13h was mijn vader nog niet beneden dus samen met mijn moeder ging ik kijken wat er aan de hand was. Mijn vermoeden werd bevestigd. Technische problemen. Jeetje... examens zijn op zich al zenuwslopend genoeg. Dan kan je dit echt niet gebruiken. Gelukkig werd op dat moment duidelijk dat het niet aan ons lag. Het examenplatform zelf lag plat. Oef! Niks aan de hand dus.
Op school zelf stond blijkbaar ook alles in rep en roer. Er werd met man en macht gewerkt aan een oplossing want hoe later dat examen plaatsvond, hoe minder tijd de studenten hadden om hun volgende examen verder voor te bereiden. 20 minuten later kreeg mijn zus echter bericht dat het probleem opgelost was en dat het examen van start kon gaan.

Het was dus een bewogen examenperiode. Nog meer dan anders dankzij de crisis.

Maar zoals gezegd ontving mijn zus gisteren, ondanks alles, haar uitstekende resultaten. Ook deze keer zorgde ik dat er de volgende dag een kleine verrassing (een vrolijke kaart en chocolade) aan de deur werd gebracht om haar te feliciteren.

En zoals altijd stuurde ze mij een berichtje om me te bedanken.

"Dankje Dolly. Je bent een top zus xxxx"

" Ik hoop dat alles nog intact is. Ik bedacht me te laat dat er zowat een hittegolf gaande is bij jullie. En uiteraard is dat heel graag gedaan!"

"Het lijkt nog intact ja.
Echt heel lief dat je daar elke keer aan denkt. Ik waardeer het enorm x"

Ja... die laatste zin.. Ik appte dan ook terug:
"Het doet mij heel veel plezier dat je dat zegt. "

Over een aantal maanden kunnen we al die stress weer samen beleven. Maar dan zit ik er net als zij zelf midden in.

Ik ben buiten!!!! Het is bloedheet.

Op naar het nagelsalon! Ik ben zo blij

Nou dames... het is en blijft een topic over vliegen. Dus TDA heeft ongetwijfeld gedacht: "Laten we Dolly dan nog maar een vlucht geven. Dan heeft ze wat om over te schrijven."

4/7 doe ik een turnaround naar Pakistan. Gelukkig was dit sowieso een turnaround dus geen ellenlange vlucht. Wellicht 2,5h heen en ook zoiets terug.

Digisuus schreef: ↑

28-06-2020 20:03

Dat geldt ook voor deze Nederlandse . Hasselt is 40 minuten van hier ( = uiterste noord oosten van BE Limburg)

Dan zijn we bijna buren

Hopelijk geen wateroverlast gehad afgelopen vrijdag? In mijn dorp zijn er slechts enkele druppels gevallen blijkbaar maar sommige gemeentes kregen toch een hoop hemelwater te verwerken.

duizel schreef: ↑

28-06-2020 20:35

Aah toch nog een vlucht. Ik kan me eigenlijk niet voorstellen dat je er heel lang voor moet studeren. Ik denk dat je de procedures zo weer oppikt hoor. Dat is allemaal zo geautomatiseerd waarschijnlijk.

Nou... dat blijkt wel een beetje te kloppen. Er staan oefentesten op onze portal dus ik heb daar een uurtje mijn kennis getest vandaag.. bij veel vragen wist ik het antwoord schijnbaar niet maar toch haalde ik telkens het juiste antwoord eruit omdat dat vertrouwd leek.

Die driltechnieken schijnen effect te hebben.

Vervolgens ging ik de 11 pagina's met vragen bekijken die we uit ons hoofd moeten kennen. Voor elke vlucht krijg je random een vraag uit die lijst die je juist moet kunnen beantwoorden. Een fout antwoord en je kan terug naar huis met een dikke vette "AFWEZIG" in je dossier. Een grove overtreding.
Die lijst passen ze om de 3 maanden aan.

Ik las eerst rustig de vraag en probeerde te antwoorden om na te gaan hoe het met mijn kennis zat zonder de antwoorden eerst door te lezen. Soms moest ik heel even graven in mijn geheugen maar uiteindelijk kwam ik 9 van de 10 keer vanzelf bij het juiste antwoord. Hoewel ik die lijst vrij snel vanbuiten ken las ik die toch trouw, 3 maanden lang, voor elke vlucht, door tot de volgende lijst in de mailbox zat. Dan kon ik weer opnieuw beginnen.

Ik kende na 3 maanden zelfs de bijbehorende vragen vanbuiten. Ik wist welke vragen bij de 777 of de 380 hoorde. Dus als een supervisor per ongeluk een 380 vraag stelde voor een vlucht met een 777 (mag niet) dan fronste ik toch even mijn wenkbrouwen alvorens ik het juiste antwoord gaf.

Helaas zijn dingen als: "hoelang heb je zuurstof als je de valve van de zuurstoffles op de high flow zet?", het eerste dat uit mijn geheugen verdwijnt. Ik ben niet goed met cijfers. 20 minuten, 60 minuten,... who cares? Ik zie toch op die fles hoeveel zuurstof er nog over is?? Als die bijna leeg is stuur ik mijn collega heus wel tijdig om een nieuwe.

Het juiste antwoord is 60 minuten... Ik herinner mij dat ik het tijdens de cursus heel kort vond klinken. Dus ik had nu aanvankelijk 20 minuten gegokt. Want dat leek mij nu heel kort..
Maar helaas was het mijn ervaring die mij nu in verwarring bracht. Nu weet ik namelijk dat 1h in de meeste gevallen al meer dan genoeg is. Vaak zijn mensen al heel snel op de been als ze extra zuurstof krijgen. Aan boord gaat het namelijk doorgaans om appelflauwtes door het gebrek aan zuurstof daarboven. Al had die ene vrouw met haar paniekaanval tijdens 1 van mijn vluchten aan 1 fles niet genoeg. Een kalmeerpil bleek beter te helpen. (nee die beslissing is niet aan ons...)

Digisuus schreef: ↑

28-06-2020 20:41

Afgaand op je foto's van jouw dorp in de sneeuw deze winter, je beschrijving van je wandeling naar de hoevewinkels in de omgeving gedurende quarantaine en zo nog wat kleine 'hints', denk ik dat je in een buurgemeente woont . Hier ook niet al te veel regen inderdaad, Rubens voorspelling klopte heel aardig

Haha!! Ruben! :Proud: Het is dankzij hem dat ik van de regen wist! Ik moest zo lachen toen ik zijn naam las in je bericht!

Ik kijk na het nieuws echt niet meer naar het weerbericht. Pfff... Ruben weet het toch beter. Mijn ouders moeten ook altijd zo lachen als ik voor de zoveelste keer een zin begin met "Ruben zei dat..."

Deze vlucht heb ik al eens eerder gedaan. Ik heb ook al eens eerder gevlogen met 1 van de crewleden die mee gaan. Dat is dan wel weer leuk

Oh en de vraag over mijn kennis en hoe die getoetst zal worden had ik zonder het te weten al beantwoord.

Geen nieuwe examens dus maar ik ben contractueel verplicht om mijn kennis up to date te houden. Als ik door de vraag voor de vlucht niet door de mand val dan kan dat alsnog heel makkelijk aan boord gebeuren. Ook dan kan ik erop worden afgerekend. Met een rapport etc.. nu zullen de seniors aan boord zich daar wellicht niet meer aan moe maken als ze zien dat ik over een paar weken vertrek, maar toch. Ik sta nog steeds in voor de veiligheid van een paar honderd passagiers. En daar heb ik toch echt al die info voor nodig. Verantwoordelijkheidsgevoel. Heb ik veel last van. Dat en ik overtreed niet graag regels. Daar voel ik me niet lekker bij.

Morgen heb ik weer een vrije dag gekregen dus ik ga vanavond de bloemetjes buiten zetten met die Nederlandse collega/vriendin waar ik het recent nog over had. Een beetje klagen over ons vrijgezellenbestaan met een drankje binnen handbereik.

Dit is toch echt niet te geloven he! Ik zat net even buiten voor de deur.. iets wat ik niet meer zo vaak doe omdat ik nu mijn Iqos zo gewend ben .. en toen kwam er een kerel naar me toe en vroeg me om een sigaret. Dezelfde als waar ik een tijd geleden over schreef!

Ik dacht even wat leuks te plaatsen op viva.. maar dat ging dus niet door omdat hij steeds zijn standaard vragenlijstje zat af te werken en ik telkens afgeleid werd. Hij was wel even van zijn melk toen ik zei "ben je daar nu weer?" en "dat zou je moeten weten want dat had je toen ook al gevraagd".

Tjonge jonge! Hoe wanhopig kan je zijn? Zelfs toen hij hoorde dat ik over een paar weken zou vertrekken vond hij de vraag: "So are you dating anyone?", nog steeds een goed idee. Hij komt tot aan mijn middel!

Anyways, nu ik kan gaan en staan waar ik wil ben ik begonnen met mijn vertrek voor te bereiden. Mijn extra bankrekeningen en credit card zijn opgezegd, een aantal spullen zijn al verkocht (wat een ellende is dat toch), ik probeer uit te hoe ik extra cargo kan boeken en ik ben mijn kennis aan het opfrissen voor mijn laatste vlucht. Tussendoor doe ik nog steeds braaf aan yoga dus ik krijg mijn dagen wel om nu.

Gisteren heb ik 4 keer in een taxi gezeten en telkens was de eerste vraag: en vliegen jullie al? Tja.. als je in een taxi stapt aan een TDA appartmentsblok of bij het hoofdkantoor dan weten ze genoeg. Toen ik buiten aan de bar werd opgepikt gisterenavond kreeg ik echter ook dezelfde vraag bedenk ik mij nu. Maar ik herken crew in het wild ook uit duizenden. Taxichauffeurs zullen dus ook over een crewradar beschikken. Wel handig dat ik nooit de weg naar huis moet wijzen trouwens. Elke chauffeur kent de crewblokken rond het park.

Afijn, ik wijk af. Het is ongelofelijk hoe heel TDAstad naar TDA kijkt. Als het slecht gaat met TDA gaat het slecht voor heel veel mensen. Ook voor taxichauffeurs. Zij leven dus heel erg met ons mee. 1 chauffeur vertelde dat hij laatst een huilende crew in de auto had. Alle 4 de chauffeurs vonden het verschrikkelijk voor ons. 1 van hen was van Pakistan. Ik had een heel fijn gesprek met hem over Pakistanen en Europeanen en hoe die werelden mijlenver uit elkaar liggen. Pakistanen zijn harde werkers, zei hij. (Klopt. Dat kan ik hier zien.) Dat was de intro van het diepe gesprek dat volgde. Veel van wat hij zei raakte mij, maar dat ontaard geheid in een Viva discussie dus dat laat ik even achterwege. Dat zou afbreuk doen aan dat spontane, eerlijke gesprek tussen 2 vreemden in een taxi wiens leefwerelden amper nog meer van elkaar konden verschillen.

Aan het einde van het gesprek zei ik tegen hem dat het voor mijn persoonlijke verrijking heel erg goed is geweest dat ik in TDAland terecht ben gekomen. Ik heb kennis kunnen maken met een hoop nationaliteiten en zie nu meer dan ik op het nieuws zie. Ik zie de mensen en de verhalen achter dat nieuws. Ik ben altijd al iemand geweest die liever haar eigen conclusies trok en dat heb ik nu veelvuldig kunnen doen. Daar ben ik heel dankbaar voor. Ik hoop dat ik dit nooit vergeet.