Reizen
alle pijlers
zanzibar met peuter 3 en baby 1
zaterdag 27 februari 2016 20:42
quote:MarianneDavids schreef op 27 februari 2016 @ 20:36:
[...]
Dat is ook het geval in Italië en Spanje, niet zo'n lange reis, tenzij je met de auto gaat maar je kunt ook leuk overnachten. Daar heb je een goede gezondheidszorg, geen akelige ziektes waartegen je moet worden ingeënt, geen gevaarlijke wegen, nou ja dat is betrekkelijk, geen gevaarlijke dieren. Die ukkies krijgen er niets van mee op die leeftijd. Breng ze dan bij opa en oma als dat mogelijk is en ga met z'n tweetjes.Kinderen niet mee op reis??? Dat is het ergste wat ik me kan voorstellen Juist het samen reizen als gezin is zo'n bron van geluk! En onderschat Italie en Spanje alsjeblieft niet. Vaccinaties voor hepatitis A worden aangeraden en zonder gekheid: de criminaliteit in zuid Italie is onovertroffen. Ook het gevaar in het verkeer is daar groot! Zeker als je zo'n lange vermoeiende reis in de auto gaat maken.
[...]
Dat is ook het geval in Italië en Spanje, niet zo'n lange reis, tenzij je met de auto gaat maar je kunt ook leuk overnachten. Daar heb je een goede gezondheidszorg, geen akelige ziektes waartegen je moet worden ingeënt, geen gevaarlijke wegen, nou ja dat is betrekkelijk, geen gevaarlijke dieren. Die ukkies krijgen er niets van mee op die leeftijd. Breng ze dan bij opa en oma als dat mogelijk is en ga met z'n tweetjes.Kinderen niet mee op reis??? Dat is het ergste wat ik me kan voorstellen Juist het samen reizen als gezin is zo'n bron van geluk! En onderschat Italie en Spanje alsjeblieft niet. Vaccinaties voor hepatitis A worden aangeraden en zonder gekheid: de criminaliteit in zuid Italie is onovertroffen. Ook het gevaar in het verkeer is daar groot! Zeker als je zo'n lange vermoeiende reis in de auto gaat maken.
zaterdag 27 februari 2016 20:52
quote:esther766 schreef op 27 februari 2016 @ 20:38:
[...]
Ik zie eigenlijk geen risico's. We beschikken over goede informatie hier in NL waardoor je je goed kunt voorbereiden en je kinderen kunt vaccineren.
Dit topic gaat niet over jou.
To vond zelf googlen al teveel moeite dus ze is blijkbaar geen ervaren reiziger.
Mag ik het dan een heel slecht idee vinden om zo onervaren twee hele kleine kinderen mee te nemen op zo'n verre reis?
[...]
Ik zie eigenlijk geen risico's. We beschikken over goede informatie hier in NL waardoor je je goed kunt voorbereiden en je kinderen kunt vaccineren.
Dit topic gaat niet over jou.
To vond zelf googlen al teveel moeite dus ze is blijkbaar geen ervaren reiziger.
Mag ik het dan een heel slecht idee vinden om zo onervaren twee hele kleine kinderen mee te nemen op zo'n verre reis?
zaterdag 27 februari 2016 20:56
quote:lechatrose schreef op 27 februari 2016 @ 20:49:
Het gaat in dit geval om de meerwaarde voor hummels van 1 en 3. Waar is die?
Voor oudere kinderen die zich wat van die reis kunnen herinneren is dat natuurlijk anders en die laat je ook niet thuis.
Nope, helemaal niet met je eens.
Het argument dat kinderen iets van de reis moeten herinneren gaat bij mij ABSOLUUT niet op. Altijd, zo vaak als de tijd en je geld het aan kan: reizen reizen reizen
Ongeacht het geheugen van mijn vergeetachtige partner en dito lieve kindjes.
Het gaat in dit geval om de meerwaarde voor hummels van 1 en 3. Waar is die?
Voor oudere kinderen die zich wat van die reis kunnen herinneren is dat natuurlijk anders en die laat je ook niet thuis.
Nope, helemaal niet met je eens.
Het argument dat kinderen iets van de reis moeten herinneren gaat bij mij ABSOLUUT niet op. Altijd, zo vaak als de tijd en je geld het aan kan: reizen reizen reizen
Ongeacht het geheugen van mijn vergeetachtige partner en dito lieve kindjes.
zaterdag 27 februari 2016 21:07
quote:esther766 schreef op 27 februari 2016 @ 20:38:
[...]
Het zijn de gelukkigste weken/maanden van het jaar, voor iedereen van het gezin.Dat vind ik toch erg ongezond, en dan laat je als ouders toch zeker steken vallen. Wat geef je dan aan je kinderen mee?? 'Vlucht zoveel je kan, want alleen in Verweggistan is het fijn en kan je gelukkig zijn?'
[...]
Het zijn de gelukkigste weken/maanden van het jaar, voor iedereen van het gezin.Dat vind ik toch erg ongezond, en dan laat je als ouders toch zeker steken vallen. Wat geef je dan aan je kinderen mee?? 'Vlucht zoveel je kan, want alleen in Verweggistan is het fijn en kan je gelukkig zijn?'
zaterdag 27 februari 2016 21:48
zaterdag 27 februari 2016 22:00
quote:esther766 schreef op 27 februari 2016 @ 20:42:
[...]
Kinderen niet mee op reis??? Dat is het ergste wat ik me kan voorstellen Juist het samen reizen als gezin is zo'n bron van geluk! En onderschat Italie en Spanje alsjeblieft niet. Vaccinaties voor hepatitis A worden aangeraden en zonder gekheid: de criminaliteit in zuid Italie is onovertroffen. Ook het gevaar in het verkeer is daar groot! Zeker als je zo'n lange vermoeiende reis in de auto gaat maken.Daar geef ik je geen ongelijk in maar wat heeft een klein kind aan zo'n verre reis? Voor een kind is strand strand, bos is bos, een riviertje is een riviertje. Moet je een klein kind dan meezeulen naar Tibet, Patagonië, Antarctica? Ze krijgen er niets van mee, ze worden alleen meegesjouwd omdat paps en mams die reis willen maken, als ze een jaar of zes zijn is het een ander geval, ik herinner me ook mijn eerste vakantie in 1956 in Ermelo.
[...]
Kinderen niet mee op reis??? Dat is het ergste wat ik me kan voorstellen Juist het samen reizen als gezin is zo'n bron van geluk! En onderschat Italie en Spanje alsjeblieft niet. Vaccinaties voor hepatitis A worden aangeraden en zonder gekheid: de criminaliteit in zuid Italie is onovertroffen. Ook het gevaar in het verkeer is daar groot! Zeker als je zo'n lange vermoeiende reis in de auto gaat maken.Daar geef ik je geen ongelijk in maar wat heeft een klein kind aan zo'n verre reis? Voor een kind is strand strand, bos is bos, een riviertje is een riviertje. Moet je een klein kind dan meezeulen naar Tibet, Patagonië, Antarctica? Ze krijgen er niets van mee, ze worden alleen meegesjouwd omdat paps en mams die reis willen maken, als ze een jaar of zes zijn is het een ander geval, ik herinner me ook mijn eerste vakantie in 1956 in Ermelo.
verba volant, scripta manent.
zaterdag 27 februari 2016 22:15
quote:clemance schreef op 27 februari 2016 @ 22:11:
Esther, misschien dat je zo aangevallen reageert omdat het ergens diep van binnen inderdaad niet goed voelt, dat de belangen van jullie kleine kindjes zo ondergeschikt zijn aan die van jullie als (reislustige) ouders.
Gevalletje
"Vooral je eigen dingen blijven doen als er kinderen komen."
'Ons leven veranderd echt niet, nu er kinderen zijn"
"Wij laten onze kinderen de wereld zien, ook al zijn ze te jong om er ook maar iets van te snappen"
Esther, misschien dat je zo aangevallen reageert omdat het ergens diep van binnen inderdaad niet goed voelt, dat de belangen van jullie kleine kindjes zo ondergeschikt zijn aan die van jullie als (reislustige) ouders.
Gevalletje
"Vooral je eigen dingen blijven doen als er kinderen komen."
'Ons leven veranderd echt niet, nu er kinderen zijn"
"Wij laten onze kinderen de wereld zien, ook al zijn ze te jong om er ook maar iets van te snappen"
zaterdag 27 februari 2016 22:31
zaterdag 27 februari 2016 22:37
quote:esther766 schreef op 27 februari 2016 @ 22:05:
Ik ZEUL ze niet mee, ik SJOUW ze niet mee. Tjonge jonge wat een respectloze armoedige taal.Dat is natuurlijk een nogal rare reactie, heeft met respectloos en armoedig niets te maken maar wat heeft een peuter nou aan een wandeltocht in Peru, het carnaval in Rio, een Balinese begrafenis-ceremonie, het beklimmen van de Kilimanjaro, leg me dat maar eens uit in woorden van één lettergreep.
Ik ZEUL ze niet mee, ik SJOUW ze niet mee. Tjonge jonge wat een respectloze armoedige taal.Dat is natuurlijk een nogal rare reactie, heeft met respectloos en armoedig niets te maken maar wat heeft een peuter nou aan een wandeltocht in Peru, het carnaval in Rio, een Balinese begrafenis-ceremonie, het beklimmen van de Kilimanjaro, leg me dat maar eens uit in woorden van één lettergreep.
verba volant, scripta manent.
zaterdag 27 februari 2016 22:39
zaterdag 27 februari 2016 22:42
quote:longwayhome schreef op 27 februari 2016 @ 22:39:
Joh wat een negatief gedoe allemaal! Laat iedereen zijn eigen keuzes maken en sta niet direct klaar om te (ver)oordelen. Prima als jij niet buiten Europa op vakantie wilt met kleine kinderen maar daarom zijn mensen die het wel doen niet direct slecht.
Slecht wordt nergens gezegd.
Wel wordt er gevraagd naar de meerwaarde voor de hele jonge kinderen maar een normaal antwoord op die vraag blijft stelselmatig uit.
Joh wat een negatief gedoe allemaal! Laat iedereen zijn eigen keuzes maken en sta niet direct klaar om te (ver)oordelen. Prima als jij niet buiten Europa op vakantie wilt met kleine kinderen maar daarom zijn mensen die het wel doen niet direct slecht.
Slecht wordt nergens gezegd.
Wel wordt er gevraagd naar de meerwaarde voor de hele jonge kinderen maar een normaal antwoord op die vraag blijft stelselmatig uit.
zaterdag 27 februari 2016 22:54
quote:MarianneDavids schreef op 27 februari 2016 @ 22:37:
[...]
Dat is natuurlijk een nogal rare reactie, heeft met respectloos en armoedig niets te maken maar wat heeft een peuter nou aan een wandeltocht in Peru, het carnaval in Rio, een Balinese begrafenis-ceremonie, het beklimmen van de Kilimanjaro, leg me dat maar eens uit in woorden van één lettergreep.Okee, meer dan 1 lettergreep, maar zoals ik al schreef, geeft dit een gevoel van vertrouwen later, als je ouders dit soort avontuurlijke dingen deden toen je klein was. En een soort ruimdenkendheid, alles is dus mogelijk in het leven, niet te snel negatief of bang zijn. Dit is wat ik er aan over gehouden heb dat mijn ouder dit soort dingen deden toen wij klein waren. En ik ben ze er dankbaar voor.
[...]
Dat is natuurlijk een nogal rare reactie, heeft met respectloos en armoedig niets te maken maar wat heeft een peuter nou aan een wandeltocht in Peru, het carnaval in Rio, een Balinese begrafenis-ceremonie, het beklimmen van de Kilimanjaro, leg me dat maar eens uit in woorden van één lettergreep.Okee, meer dan 1 lettergreep, maar zoals ik al schreef, geeft dit een gevoel van vertrouwen later, als je ouders dit soort avontuurlijke dingen deden toen je klein was. En een soort ruimdenkendheid, alles is dus mogelijk in het leven, niet te snel negatief of bang zijn. Dit is wat ik er aan over gehouden heb dat mijn ouder dit soort dingen deden toen wij klein waren. En ik ben ze er dankbaar voor.
zaterdag 27 februari 2016 23:08
quote:kattie2 schreef op 27 februari 2016 @ 22:54:
[...]
Okee, meer dan 1 lettergreep, maar zoals ik al schreef, geeft dit een gevoel van vertrouwen later, als je ouders dit soort avontuurlijke dingen deden toen je klein was. En een soort ruimdenkendheid, alles is dus mogelijk in het leven, niet te snel negatief of bang zijn. Dit is wat ik er aan over gehouden heb dat mijn ouder dit soort dingen deden toen wij klein waren. En ik ben ze er dankbaar voor.Maar wat herinner je er nog van, zonder foto's te bekijken want dat zijn niet je eigen herinneringen, die zijn door je ouders vastgelegd.
[...]
Okee, meer dan 1 lettergreep, maar zoals ik al schreef, geeft dit een gevoel van vertrouwen later, als je ouders dit soort avontuurlijke dingen deden toen je klein was. En een soort ruimdenkendheid, alles is dus mogelijk in het leven, niet te snel negatief of bang zijn. Dit is wat ik er aan over gehouden heb dat mijn ouder dit soort dingen deden toen wij klein waren. En ik ben ze er dankbaar voor.Maar wat herinner je er nog van, zonder foto's te bekijken want dat zijn niet je eigen herinneringen, die zijn door je ouders vastgelegd.
verba volant, scripta manent.
zaterdag 27 februari 2016 23:10
Ik heb met mijn kinderen toen ze klein waren ook een paar verre reizen ondernomen. En daar herinneren ze zich nu precies 0.0 van.
Als ik met mijn kinderen praat over de vakanties die ze zich wel herinneren (dichtbij of ver weg) dan zijn het vaak de meest bizarre dingen die de meeste indruk hebben gemaakt en dat zijn vaak niet die mooie vergezichten of dat prachtige oude kasteel. Nee, dat zijn dingen als het buffet waar we ontbeten hebben en toen ze van mij twee toetjes mochten ipv iets gezonds of een hele grote schommel in een speeltuin of een rotsformatie waar je zo fijn op kon klimmen....
Een keer waren we naar Zuid Amerika op reis geweest. Ik wilde graag een vriendin van vroeger bezoeken. We hebben een fantastische reis gemaakt. Tijd doorgebracht met vrienden, veel gezien, veel leuks gedaan. Toen weer terug naar huis. Oma kwam op bezoek en vroeg de kinderen hoe de vakantie was geweest en wat ze allemaal hadden gedaan. De kinderen vertellen nou eerst waren we daar heen en toen kwamen we terug en toen was de kermis hier en toen mochten we van mama overal in (de kermis daar had een soort forfaitair tarief, dus je betaald een bedrag en dan mag je de hele dag overal van gebruikmaken, als een soort pretpark dus) en dat was zooooo geweldig. Daarna hebben ze zeker een kwartier over die kermis gepraat. De reis naar Zuid Amerika vol met cultuur en natuurschoon was niet zo bijzonder als die kermis
Als ik met mijn kinderen praat over de vakanties die ze zich wel herinneren (dichtbij of ver weg) dan zijn het vaak de meest bizarre dingen die de meeste indruk hebben gemaakt en dat zijn vaak niet die mooie vergezichten of dat prachtige oude kasteel. Nee, dat zijn dingen als het buffet waar we ontbeten hebben en toen ze van mij twee toetjes mochten ipv iets gezonds of een hele grote schommel in een speeltuin of een rotsformatie waar je zo fijn op kon klimmen....
Een keer waren we naar Zuid Amerika op reis geweest. Ik wilde graag een vriendin van vroeger bezoeken. We hebben een fantastische reis gemaakt. Tijd doorgebracht met vrienden, veel gezien, veel leuks gedaan. Toen weer terug naar huis. Oma kwam op bezoek en vroeg de kinderen hoe de vakantie was geweest en wat ze allemaal hadden gedaan. De kinderen vertellen nou eerst waren we daar heen en toen kwamen we terug en toen was de kermis hier en toen mochten we van mama overal in (de kermis daar had een soort forfaitair tarief, dus je betaald een bedrag en dan mag je de hele dag overal van gebruikmaken, als een soort pretpark dus) en dat was zooooo geweldig. Daarna hebben ze zeker een kwartier over die kermis gepraat. De reis naar Zuid Amerika vol met cultuur en natuurschoon was niet zo bijzonder als die kermis
zaterdag 27 februari 2016 23:11
De meerwaarde van een verre reis (Azië) is direct voor mij en indirect voor mijn dochter.
Voor een kind is zon, zee en strand overal hetzelfde maar voor mij niet. Ik geniet meer van Thailand dan van Mallorca (al heb ik me daar ook prima vermaakt) door cultuur, klimaat, de mensen, het eten, betaalbaar, etc. Ik wil mijn kind niet alleen laten dus zij gaat gezellig mee. Zij gelukkig met zon, zee en strand en ik gelukkig met de dingen die ik net benoemd hebt.
Ik zie het probleem niet?
En dat mijn kind haar baby -en peutertijd in Thailand niet meer herinnert maakt niets uit. Ze heeft op dat moment genoten en dat is waar het om gaat. Ik leef in het hier en nu. Ik hou van dingen ondernemen en reizen. En dat doe ik niet om later allerlei herinneringen te hebben maar gewoon om ervan te genieten.
In april gaan mijn dochter en ik weer die kant op. Dochter is inmiddels 8 jaar en zit de dagen nu al af te tellen. Het wordt voor haar de 5e keer naar Azië maar ze blijft het geweldig vinden.
Voor een kind is zon, zee en strand overal hetzelfde maar voor mij niet. Ik geniet meer van Thailand dan van Mallorca (al heb ik me daar ook prima vermaakt) door cultuur, klimaat, de mensen, het eten, betaalbaar, etc. Ik wil mijn kind niet alleen laten dus zij gaat gezellig mee. Zij gelukkig met zon, zee en strand en ik gelukkig met de dingen die ik net benoemd hebt.
Ik zie het probleem niet?
En dat mijn kind haar baby -en peutertijd in Thailand niet meer herinnert maakt niets uit. Ze heeft op dat moment genoten en dat is waar het om gaat. Ik leef in het hier en nu. Ik hou van dingen ondernemen en reizen. En dat doe ik niet om later allerlei herinneringen te hebben maar gewoon om ervan te genieten.
In april gaan mijn dochter en ik weer die kant op. Dochter is inmiddels 8 jaar en zit de dagen nu al af te tellen. Het wordt voor haar de 5e keer naar Azië maar ze blijft het geweldig vinden.
zaterdag 27 februari 2016 23:17
quote:longwayhome schreef op 27 februari 2016 @ 22:39:
Joh wat een negatief gedoe allemaal! Laat iedereen zijn eigen keuzes maken en sta niet direct klaar om te (ver)oordelen. Prima als jij niet buiten Europa op vakantie wilt met kleine kinderen maar daarom zijn mensen die het wel doen niet direct slecht.Niemand zegt dat het slecht is maar waarom zo moeilijk doen met ukkies, vliegtuigen, overstappen, draagzakken, pijnlijke voetjes, inentingen, jetlag, net op de "lussiknie" leeftijd, ik zie er de meerwaarde niet van in op die leeftijd, net als het meenemen van een drie-jarige naar het Louvre. Als ze wat ouder zijn, 18+, gaan ze zelf de wereld wel verkennen, dat begint (hypothese) bij Parijs of Londen en eindigt in Tasmanië, Groenland of Terschelling.
Joh wat een negatief gedoe allemaal! Laat iedereen zijn eigen keuzes maken en sta niet direct klaar om te (ver)oordelen. Prima als jij niet buiten Europa op vakantie wilt met kleine kinderen maar daarom zijn mensen die het wel doen niet direct slecht.Niemand zegt dat het slecht is maar waarom zo moeilijk doen met ukkies, vliegtuigen, overstappen, draagzakken, pijnlijke voetjes, inentingen, jetlag, net op de "lussiknie" leeftijd, ik zie er de meerwaarde niet van in op die leeftijd, net als het meenemen van een drie-jarige naar het Louvre. Als ze wat ouder zijn, 18+, gaan ze zelf de wereld wel verkennen, dat begint (hypothese) bij Parijs of Londen en eindigt in Tasmanië, Groenland of Terschelling.
verba volant, scripta manent.
zaterdag 27 februari 2016 23:18
quote:kattie2 schreef op 27 februari 2016 @ 22:54:
[...]
Okee, meer dan 1 lettergreep, maar zoals ik al schreef, geeft dit een gevoel van vertrouwen later, als je ouders dit soort avontuurlijke dingen deden toen je klein was. En een soort ruimdenkendheid, alles is dus mogelijk in het leven, niet te snel negatief of bang zijn. Dit is wat ik er aan over gehouden heb dat mijn ouder dit soort dingen deden toen wij klein waren. En ik ben ze er dankbaar voor.Vind ik een beetje vergezocht. Vind het prima hoor als je als ouders verre reizen maakt met kleine kinderen en ik vind het ook niet zielig of egoïstisch. Maar ik vind het wel opmerkelijk dat gedaan wordt alsof een peuter er echt iets aan heeft. Tuurlijk, hij kan zich best vermaken in Thailand, maar de zandbak bij opa en oma vindt ie vast net zo leuk.
[...]
Okee, meer dan 1 lettergreep, maar zoals ik al schreef, geeft dit een gevoel van vertrouwen later, als je ouders dit soort avontuurlijke dingen deden toen je klein was. En een soort ruimdenkendheid, alles is dus mogelijk in het leven, niet te snel negatief of bang zijn. Dit is wat ik er aan over gehouden heb dat mijn ouder dit soort dingen deden toen wij klein waren. En ik ben ze er dankbaar voor.Vind ik een beetje vergezocht. Vind het prima hoor als je als ouders verre reizen maakt met kleine kinderen en ik vind het ook niet zielig of egoïstisch. Maar ik vind het wel opmerkelijk dat gedaan wordt alsof een peuter er echt iets aan heeft. Tuurlijk, hij kan zich best vermaken in Thailand, maar de zandbak bij opa en oma vindt ie vast net zo leuk.
zaterdag 27 februari 2016 23:20
quote:MarianneDavids schreef op 27 februari 2016 @ 23:17:
[...]
Niemand zegt dat het slecht is maar waarom zo moeilijk doen met ukkies, vliegtuigen, overstappen, draagzakken, pijnlijke voetjes, inentingen, jetlag, net op de "lussiknie" leeftijd, ik zie er de meerwaarde niet van in op die leeftijd, net als het meenemen van een drie-jarige naar het Louvre. Als ze wat ouder zijn, 18+, gaan ze zelf de wereld wel verkennen, dat begint (hypothese) bij Parijs of Londen en eindigt in Tasmanië, Groenland of Terschelling.
Als je het ziet als iets moeilijks, moet je het ook zeker niet doen.
Mijn ouders waren ook met mijn zus en mij reislustig en ik ben daar blij om.
[...]
Niemand zegt dat het slecht is maar waarom zo moeilijk doen met ukkies, vliegtuigen, overstappen, draagzakken, pijnlijke voetjes, inentingen, jetlag, net op de "lussiknie" leeftijd, ik zie er de meerwaarde niet van in op die leeftijd, net als het meenemen van een drie-jarige naar het Louvre. Als ze wat ouder zijn, 18+, gaan ze zelf de wereld wel verkennen, dat begint (hypothese) bij Parijs of Londen en eindigt in Tasmanië, Groenland of Terschelling.
Als je het ziet als iets moeilijks, moet je het ook zeker niet doen.
Mijn ouders waren ook met mijn zus en mij reislustig en ik ben daar blij om.
zaterdag 27 februari 2016 23:30
quote:Valia_1 schreef op 27 februari 2016 @ 23:10:
Ik heb met mijn kinderen toen ze klein waren ook een paar verre reizen ondernomen. En daar herinneren ze zich nu precies 0.0 van.
Als ik met mijn kinderen praat over de vakanties die ze zich wel herinneren (dichtbij of ver weg) dan zijn het vaak de meest bizarre dingen die de meeste indruk hebben gemaakt en dat zijn vaak niet die mooie vergezichten of dat prachtige oude kasteel. Nee, dat zijn dingen als het buffet waar we ontbeten hebben en toen ze van mij twee toetjes mochten ipv iets gezonds of een hele grote schommel in een speeltuin of een rotsformatie waar je zo fijn op kon klimmen....
Een keer waren we naar Zuid Amerika op reis geweest. Ik wilde graag een vriendin van vroeger bezoeken. We hebben een fantastische reis gemaakt. Tijd doorgebracht met vrienden, veel gezien, veel leuks gedaan. Toen weer terug naar huis. Oma kwam op bezoek en vroeg de kinderen hoe de vakantie was geweest en wat ze allemaal hadden gedaan. De kinderen vertellen nou eerst waren we daar heen en toen kwamen we terug en toen was de kermis hier en toen mochten we van mama overal in (de kermis daar had een soort forfaitair tarief, dus je betaald een bedrag en dan mag je de hele dag overal van gebruikmaken, als een soort pretpark dus) en dat was zooooo geweldig. Daarna hebben ze zeker een kwartier over die kermis gepraat. De reis naar Zuid Amerika vol met cultuur en natuurschoon was niet zo bijzonder als die kermis Kinderen zien de dingen nou eenmaal anders. Ik weet nog dat er drie, we hadden nog een puber van vrienden mee, achter in de auto zaten, ze wilden de hoge Zwitserse bergen zien. Die kwamen in het zicht. Achterin drie knikkebollende koters. Ik maakte het spul wakker, "oh, wat hoog, gaan we daar overheen?" en doink, vijf minuten later sliepen er twee, ze hebben geen berg meer gezien. Toen we naar Turkije reden waren ze wel op de leeftijd waarop zo'n trip interessant was, dat herinneren ze zich nog goed. Daarna gingen ze zelf de wereld ontdekken, Mexico twee keer, Egypte, China, zes weken Australië met een camper, Peru en toen ineens Italië en binnenkort Nieuw Zeeland, vóór het daar winter wordt.
Ik heb met mijn kinderen toen ze klein waren ook een paar verre reizen ondernomen. En daar herinneren ze zich nu precies 0.0 van.
Als ik met mijn kinderen praat over de vakanties die ze zich wel herinneren (dichtbij of ver weg) dan zijn het vaak de meest bizarre dingen die de meeste indruk hebben gemaakt en dat zijn vaak niet die mooie vergezichten of dat prachtige oude kasteel. Nee, dat zijn dingen als het buffet waar we ontbeten hebben en toen ze van mij twee toetjes mochten ipv iets gezonds of een hele grote schommel in een speeltuin of een rotsformatie waar je zo fijn op kon klimmen....
Een keer waren we naar Zuid Amerika op reis geweest. Ik wilde graag een vriendin van vroeger bezoeken. We hebben een fantastische reis gemaakt. Tijd doorgebracht met vrienden, veel gezien, veel leuks gedaan. Toen weer terug naar huis. Oma kwam op bezoek en vroeg de kinderen hoe de vakantie was geweest en wat ze allemaal hadden gedaan. De kinderen vertellen nou eerst waren we daar heen en toen kwamen we terug en toen was de kermis hier en toen mochten we van mama overal in (de kermis daar had een soort forfaitair tarief, dus je betaald een bedrag en dan mag je de hele dag overal van gebruikmaken, als een soort pretpark dus) en dat was zooooo geweldig. Daarna hebben ze zeker een kwartier over die kermis gepraat. De reis naar Zuid Amerika vol met cultuur en natuurschoon was niet zo bijzonder als die kermis Kinderen zien de dingen nou eenmaal anders. Ik weet nog dat er drie, we hadden nog een puber van vrienden mee, achter in de auto zaten, ze wilden de hoge Zwitserse bergen zien. Die kwamen in het zicht. Achterin drie knikkebollende koters. Ik maakte het spul wakker, "oh, wat hoog, gaan we daar overheen?" en doink, vijf minuten later sliepen er twee, ze hebben geen berg meer gezien. Toen we naar Turkije reden waren ze wel op de leeftijd waarop zo'n trip interessant was, dat herinneren ze zich nog goed. Daarna gingen ze zelf de wereld ontdekken, Mexico twee keer, Egypte, China, zes weken Australië met een camper, Peru en toen ineens Italië en binnenkort Nieuw Zeeland, vóór het daar winter wordt.
verba volant, scripta manent.
