Relaties
alle pijlers
'Voor jezelf kiezen' positief beleven? Hoe??
maandag 8 december 2008 om 21:25
Hallo,
Ik vraag mij af wat anderen voelen bij 'voor jezelf kiezen', binnen de context van een relatie.
Wanneer een relatie te slecht is om er mee door te gaan, is het advies: voor jezelf kiezen en de relatie verbreken.
Het klinkt zo doelgericht, zo overduidelijk als een positieve keuze, zo overtuigd van alle goede dingen die gaan gebeuren nadat de relatie is verbroken.
Ik vraag mij eigenlijk af: hoe kom je tot dat gevoel, die overtuiging dat het verbreken van de relatie de juiste keuze is, dat het vertrouwen in jezelf en je eigen leven juist groter wordt wanneer je de relatie verbreekt?
Ik heb vijf jaar een relatie. Wij hebben een kind. Ik ben niet gelukkig met de relatie. Ik voel me niet veilig, niet geborgen. Ik heb weinig tot geen vertrouwen in hem en ons.
We wonen niet samen. Er is fysieke en emotionele afstand, dat maakt het gek genoeg mogelijk om de relatie voort te zetten. Ik (en hij) kan altijd naar mijn eigen huis om te ontspannen.
Ik ben eigenlijk heel boos op hem, omdat ik me vaak afgestoten voel. Omdat ik vaak boos ben op hem, kan ik ook niet meer liefdevol zijn.
Maar, het is natuurlijk niet alleen maar ellende. We delen wel een dagelijks gezinsleven dat vaak ook gewoon wel gezellig is. Samen koken. Hij neemt vaker initiatief om nog even samen TV te kijken of zoiets (voordat ik weer naar huis ga). We vinden het leuk om samen dingen te doen; uitgaan; weekend naar het huisje van zijn ouders. We hadden een goed sexleven, maar daar is de klad in gekomen na kwetsende opmerkingen van zijn kant.
We zijn in relatietherapie. We hebben ons voorgenomen om onze relatie te verbeteren. Maar ik zie daar in zijn houding nog niet veel van terug, ondanks dat hij zelf vindt dat hij zijn best doet. Ik doe ook erg mijn best om een positieve benadering te zoeken en mijn eigen drempels te overwinnen en weer vertrouwen te hebben / houden.
We doen wel leuke dingen, maar iedere keer gebeurt er weer iets waardoor ik me gekwetst voel. Ik voel me heel vaak somber en boos. Omdat er dingen blijven gebeuren die over mijn grenzen heen gaan, vermoed ik. Ben hypergevoelig voor lomp gedrag / opmerkingen, afstand nemen, gereserveerdheid, geen affectie tonen. Ik doorzoek sinds kort ook zijn jaszakken, omdat ik bang ben dat hij dingen voor mij verbergt.
Ik kan dus een hoop dingen opnoemen die aangeven dat de relatie echt te slecht is om er mee door te gaan, te meer omdat uit het verleden niet op te maken valt dat er in de toekomst iets wezenlijks gaat veranderen.
Toch lukt het me niet de stap te zetten de relatie te verbreken. Een paar weken geleden heb ik na een ruzie iets gezegd dat daar op lijkt, maar dat heeft hij naast zich neergelegd met vervolg uitnodigingen voor het eten. En ik, nul assertief, ging daar op in en heb dus niet voet bij stuk gehouden.
Ook zoiets; ik stond helemaal achter mijn besluit het uit te maken. Voelde me alsof ik naar een helder licht zwom omhoog, naar de oppervlakte om adem te halen. Was ook heel boos op dat moment, en wist dat door de dingen die hij zei, onze relatie geen toekomst heeft. Dat gaf mij het laatste zetje.
Maar hij heeft die dingen terug genomen, zich verontschuldigd, me voor het eten uitgenodigd. Mijn boosheid is na een paar dagen wat vervaagd en zo doe ik tot mijn eigen verbazing weer mee.
Ik trek dus een grens, maar daar houd ik niet aan vast.
Het lukt me niet de relatie te verbreken, ik houd vast aan een paar dingen; het gezinsleven dat ik voor een deel op deze manier wél heb; ....en hier weet ik eigenlijk niets meer op te laten volgen. Andere motivatie komt voort uit angst; ik heb dus helemaal geen positief gevoel bij 'voor mezelf kiezen'. Naar mijn idee verlies ik alleen maar, ipv dat ik een beter nieuw leven ervoor in de plaats krijg.
Ik ben bang om alleen te zijn en te blijven. Een vriendje krijgen is op zich niet zo moeilijk, maar een serieuze relatie is wat ik wil. Ik ben bang om mijn zoontje de helft van de week te missen. Ik voel nu een leegte en een somberheid in mijzelf, waarvan ik bang ben dat die alsmaar groter wordt als ik weer alleen ben.
Ik heb dus niet zoveel vertrouwen in mijzelf en mijn toekomst. Uit ervaring weet ik dat ik nieuwe dingen op zoek als ik alleen ben, mijn mogelijkheden onderzoek, en dat geeft ook wel een positieve impuls. Maar toch helpt dat niet voldoende, zijn dat slechts pleisters, en ik wil die onzekerheid, de pijn, het gemis van mijn zoontje, het alleen zijn niet voelen! En dat betekent 'voor mezelf kiezen' in de praktijk.
Hoe maak ik mezelf los van een relatie die te slecht is om mee door te gaan, en hoe krijg ik het voor elkaar om die keuze als iets positiefs te beleven?
Ik vraag mij af wat anderen voelen bij 'voor jezelf kiezen', binnen de context van een relatie.
Wanneer een relatie te slecht is om er mee door te gaan, is het advies: voor jezelf kiezen en de relatie verbreken.
Het klinkt zo doelgericht, zo overduidelijk als een positieve keuze, zo overtuigd van alle goede dingen die gaan gebeuren nadat de relatie is verbroken.
Ik vraag mij eigenlijk af: hoe kom je tot dat gevoel, die overtuiging dat het verbreken van de relatie de juiste keuze is, dat het vertrouwen in jezelf en je eigen leven juist groter wordt wanneer je de relatie verbreekt?
Ik heb vijf jaar een relatie. Wij hebben een kind. Ik ben niet gelukkig met de relatie. Ik voel me niet veilig, niet geborgen. Ik heb weinig tot geen vertrouwen in hem en ons.
We wonen niet samen. Er is fysieke en emotionele afstand, dat maakt het gek genoeg mogelijk om de relatie voort te zetten. Ik (en hij) kan altijd naar mijn eigen huis om te ontspannen.
Ik ben eigenlijk heel boos op hem, omdat ik me vaak afgestoten voel. Omdat ik vaak boos ben op hem, kan ik ook niet meer liefdevol zijn.
Maar, het is natuurlijk niet alleen maar ellende. We delen wel een dagelijks gezinsleven dat vaak ook gewoon wel gezellig is. Samen koken. Hij neemt vaker initiatief om nog even samen TV te kijken of zoiets (voordat ik weer naar huis ga). We vinden het leuk om samen dingen te doen; uitgaan; weekend naar het huisje van zijn ouders. We hadden een goed sexleven, maar daar is de klad in gekomen na kwetsende opmerkingen van zijn kant.
We zijn in relatietherapie. We hebben ons voorgenomen om onze relatie te verbeteren. Maar ik zie daar in zijn houding nog niet veel van terug, ondanks dat hij zelf vindt dat hij zijn best doet. Ik doe ook erg mijn best om een positieve benadering te zoeken en mijn eigen drempels te overwinnen en weer vertrouwen te hebben / houden.
We doen wel leuke dingen, maar iedere keer gebeurt er weer iets waardoor ik me gekwetst voel. Ik voel me heel vaak somber en boos. Omdat er dingen blijven gebeuren die over mijn grenzen heen gaan, vermoed ik. Ben hypergevoelig voor lomp gedrag / opmerkingen, afstand nemen, gereserveerdheid, geen affectie tonen. Ik doorzoek sinds kort ook zijn jaszakken, omdat ik bang ben dat hij dingen voor mij verbergt.
Ik kan dus een hoop dingen opnoemen die aangeven dat de relatie echt te slecht is om er mee door te gaan, te meer omdat uit het verleden niet op te maken valt dat er in de toekomst iets wezenlijks gaat veranderen.
Toch lukt het me niet de stap te zetten de relatie te verbreken. Een paar weken geleden heb ik na een ruzie iets gezegd dat daar op lijkt, maar dat heeft hij naast zich neergelegd met vervolg uitnodigingen voor het eten. En ik, nul assertief, ging daar op in en heb dus niet voet bij stuk gehouden.
Ook zoiets; ik stond helemaal achter mijn besluit het uit te maken. Voelde me alsof ik naar een helder licht zwom omhoog, naar de oppervlakte om adem te halen. Was ook heel boos op dat moment, en wist dat door de dingen die hij zei, onze relatie geen toekomst heeft. Dat gaf mij het laatste zetje.
Maar hij heeft die dingen terug genomen, zich verontschuldigd, me voor het eten uitgenodigd. Mijn boosheid is na een paar dagen wat vervaagd en zo doe ik tot mijn eigen verbazing weer mee.
Ik trek dus een grens, maar daar houd ik niet aan vast.
Het lukt me niet de relatie te verbreken, ik houd vast aan een paar dingen; het gezinsleven dat ik voor een deel op deze manier wél heb; ....en hier weet ik eigenlijk niets meer op te laten volgen. Andere motivatie komt voort uit angst; ik heb dus helemaal geen positief gevoel bij 'voor mezelf kiezen'. Naar mijn idee verlies ik alleen maar, ipv dat ik een beter nieuw leven ervoor in de plaats krijg.
Ik ben bang om alleen te zijn en te blijven. Een vriendje krijgen is op zich niet zo moeilijk, maar een serieuze relatie is wat ik wil. Ik ben bang om mijn zoontje de helft van de week te missen. Ik voel nu een leegte en een somberheid in mijzelf, waarvan ik bang ben dat die alsmaar groter wordt als ik weer alleen ben.
Ik heb dus niet zoveel vertrouwen in mijzelf en mijn toekomst. Uit ervaring weet ik dat ik nieuwe dingen op zoek als ik alleen ben, mijn mogelijkheden onderzoek, en dat geeft ook wel een positieve impuls. Maar toch helpt dat niet voldoende, zijn dat slechts pleisters, en ik wil die onzekerheid, de pijn, het gemis van mijn zoontje, het alleen zijn niet voelen! En dat betekent 'voor mezelf kiezen' in de praktijk.
Hoe maak ik mezelf los van een relatie die te slecht is om mee door te gaan, en hoe krijg ik het voor elkaar om die keuze als iets positiefs te beleven?
zondag 28 december 2008 om 20:16
Volgens mij draait het juist wel om die kleine dingetjes. Mijn ex zei ook een keer zwaar geïrriteerd 'Je weet toch dat ik van je hou?? Waarom moet ik dat iedere keer bewijzen?? Je grootste bevestiging is dat ik je partner ben, dat we samen zijn.'
Hij vindt ook dat zijn ouders het toonbeeld van zijn manier van intimiteit zijn. Die zou je nooit gearmd op de bank zien zitten. Hooguit een kus bij binnenkomst. Het is meer een goed geolied samenwerkingsverband.
Nou ja, dat mag hij vinden. Maar ik heb niet behoefte aan het feitelijke gegeven dat dit mijn partner is, ik heb behoefte aan contact met mijn partner, waaruit blijkt dat wij een hechte band hebben.
En ik heb er wel behoefte aan dat Hij er behoefte aan heeft met mij gearmd op de bank te zitten.
Totaal andere beleving van intiem zijn. Ik kan het niet op zijn manier. Hij niet op mijn manier.
Allemaal heel normale wensen en verlangens, net als die van jou! Maar ze passen niet bij die van je vriend of die van mijn vriend.
Hij vindt ook dat zijn ouders het toonbeeld van zijn manier van intimiteit zijn. Die zou je nooit gearmd op de bank zien zitten. Hooguit een kus bij binnenkomst. Het is meer een goed geolied samenwerkingsverband.
Nou ja, dat mag hij vinden. Maar ik heb niet behoefte aan het feitelijke gegeven dat dit mijn partner is, ik heb behoefte aan contact met mijn partner, waaruit blijkt dat wij een hechte band hebben.
En ik heb er wel behoefte aan dat Hij er behoefte aan heeft met mij gearmd op de bank te zitten.
Totaal andere beleving van intiem zijn. Ik kan het niet op zijn manier. Hij niet op mijn manier.
Allemaal heel normale wensen en verlangens, net als die van jou! Maar ze passen niet bij die van je vriend of die van mijn vriend.
zondag 28 december 2008 om 22:27
Lieve WV, dat zelfvertrouwen dat je mist werd er denk ik niet beter op tijdens de relatie met je ex. Toch?
Zelfvertrouwen is iets wat je denk ik uit jezelf moet halen, hoe moeilijk dat dat misschien ook is.
Volgens mij heb ik het hier al eens geschreven maar ik heb mezelf de laatste maanden verbaasd over wat ik allemaal blijk te kunnen in mijn eentje. Je bent sterker dan je denkt! En als er allerlei dingen lukken waarvan je misschien niet gedacht had dat je het zou kunnen, zou je dat meer vertrouwen in jezelf geven?
Zelfvertrouwen is iets wat je denk ik uit jezelf moet halen, hoe moeilijk dat dat misschien ook is.
Volgens mij heb ik het hier al eens geschreven maar ik heb mezelf de laatste maanden verbaasd over wat ik allemaal blijk te kunnen in mijn eentje. Je bent sterker dan je denkt! En als er allerlei dingen lukken waarvan je misschien niet gedacht had dat je het zou kunnen, zou je dat meer vertrouwen in jezelf geven?
zondag 28 december 2008 om 22:32
Ja inderdaad WV, vind ik ook.
En zo is mijn vriend ook, tegen elkaar zeggen wat je fout doet, elke x als er een klein dingetje is, over van alles discussieren en je mening laten weten.. etc etc dat hoeft van mij niet zo.
Vooral niet als er zoveel gedoe is. Hij vind dat liefde.
Ik vind liefde iets anders.. Dus we zitten niet op 1 lijn..
Hebben dus vanavond gebeld.. ik heb niet 1x gehuild (dat is voor mij bij zulke serieuze gesprekken toch best bijzonder)
Het raakt me niet meer zo diep.
Het was een apart gesprek.. ik weet niet zo goed wat ik erover moet zeggen. Het gaf me geen hoop. Ik weet ook niet of ik dat wel verwacht had. Maar het doet pijn, als iemand geen moeite meer voor je doet, dan heb je de neiging om te vechten.
Dat heb ik niet gedaan. Hij is wat in de war en kon niet zoveel zeggen dus hij belt me morgen.. ik kon het niet met zoveel woorden zeggen dat het over is ofzo.. het was een warrig gesprek en hij is in de war maar niet hoop uitspreken of het goedmakend ofzo. Dus hij wou morgen dingen duidelijker bespreken nou dat vind ik wel oké. Ik heb m gezegt dat ik dit niet verdien enzo en dat ik dit niet meer wil. Dat heb ik wel gezegt.. maar echt die beslissing gemaakt..zo duidelijk kon ik het niet zeggen dat dit het was.
Hij weet wel dat ik het denk en hij denkt er ook over na..dat hij vind dat iemand anders beter zou zijn voor mij omdat hij anders is dan ik, andere behoeften enzo. We niet verkeerd zijn maar we misschien niet bij elkaar passen.
Zo hebben we nog nooit met elkaar gesproken.. dus heb t even gelaten voor t was omdat hij eigenlijk zichzelf niet zo goed kon verwoorden.
Kan het niet zo goed uitleggen.. maar heb in ieder geval gezegt wat ik wilde zeggen. Maar het is niet precies gezegt dat het NU uit is. Wel dat het zo voelt van beide kanten enzo..
En zo is mijn vriend ook, tegen elkaar zeggen wat je fout doet, elke x als er een klein dingetje is, over van alles discussieren en je mening laten weten.. etc etc dat hoeft van mij niet zo.
Vooral niet als er zoveel gedoe is. Hij vind dat liefde.
Ik vind liefde iets anders.. Dus we zitten niet op 1 lijn..
Hebben dus vanavond gebeld.. ik heb niet 1x gehuild (dat is voor mij bij zulke serieuze gesprekken toch best bijzonder)
Het raakt me niet meer zo diep.
Het was een apart gesprek.. ik weet niet zo goed wat ik erover moet zeggen. Het gaf me geen hoop. Ik weet ook niet of ik dat wel verwacht had. Maar het doet pijn, als iemand geen moeite meer voor je doet, dan heb je de neiging om te vechten.
Dat heb ik niet gedaan. Hij is wat in de war en kon niet zoveel zeggen dus hij belt me morgen.. ik kon het niet met zoveel woorden zeggen dat het over is ofzo.. het was een warrig gesprek en hij is in de war maar niet hoop uitspreken of het goedmakend ofzo. Dus hij wou morgen dingen duidelijker bespreken nou dat vind ik wel oké. Ik heb m gezegt dat ik dit niet verdien enzo en dat ik dit niet meer wil. Dat heb ik wel gezegt.. maar echt die beslissing gemaakt..zo duidelijk kon ik het niet zeggen dat dit het was.
Hij weet wel dat ik het denk en hij denkt er ook over na..dat hij vind dat iemand anders beter zou zijn voor mij omdat hij anders is dan ik, andere behoeften enzo. We niet verkeerd zijn maar we misschien niet bij elkaar passen.
Zo hebben we nog nooit met elkaar gesproken.. dus heb t even gelaten voor t was omdat hij eigenlijk zichzelf niet zo goed kon verwoorden.
Kan het niet zo goed uitleggen.. maar heb in ieder geval gezegt wat ik wilde zeggen. Maar het is niet precies gezegt dat het NU uit is. Wel dat het zo voelt van beide kanten enzo..
maandag 29 december 2008 om 12:59
Mm, Hannah, klinkt alsof jullie er tegen aan blijven hikken. Ben benieuwd hoe het verder gaat.
Drift, inderdaad, mijn zelfvertrouwen kon ik in de relatie niet opbouwen. Ik voelde me wel heel goed als hij wél lief dee, of wél enthousiast. Dan voelde ik me juist heel speciaal en vol zelfvertrouwen. Egostreling. Maar dat enthousiasme kon hij nooit volhouden. Dan trok hij zich altijd weer terug. Misschien ook omdat ik op een gegeven moment niet meer liefdevol en enthousiast kon zijn, zonder op mijn hoede te zijn.
Waar hij nu waarschijnlijk mee bezig is, uitgaan, scoren genieten van zijn opluchting, dat doet pijn.
Denken aan dat hij hetzelfde met anderen in bed doet, daar wordt ik heel akelig van. Wat hij dan doet, en wat hij dan zegt. Dat hij wel de knusheid bij hen opzoekt en niet bij mij.
Ik probeer hard te denken, dat dat los staat van wat wij samen hebben beleefd. Maar toch heb ik daar heel veel moeite mee.
Ik begrijp het ook wel, ik heb het ook vaak zo aangepakt als het uit was. Meteen een scharrel erachteraan. Daar heb ik nu geen zin in. Ik weet nog dat het mij uiteindelijk niet hielp.
Ik ben in het nadeel; ik wil graag een serieus relatie. Hij wil gewoon lol maken en neuken, en dat kan hij ieder weeknd krijgen.
Drift, inderdaad, mijn zelfvertrouwen kon ik in de relatie niet opbouwen. Ik voelde me wel heel goed als hij wél lief dee, of wél enthousiast. Dan voelde ik me juist heel speciaal en vol zelfvertrouwen. Egostreling. Maar dat enthousiasme kon hij nooit volhouden. Dan trok hij zich altijd weer terug. Misschien ook omdat ik op een gegeven moment niet meer liefdevol en enthousiast kon zijn, zonder op mijn hoede te zijn.
Waar hij nu waarschijnlijk mee bezig is, uitgaan, scoren genieten van zijn opluchting, dat doet pijn.
Denken aan dat hij hetzelfde met anderen in bed doet, daar wordt ik heel akelig van. Wat hij dan doet, en wat hij dan zegt. Dat hij wel de knusheid bij hen opzoekt en niet bij mij.
Ik probeer hard te denken, dat dat los staat van wat wij samen hebben beleefd. Maar toch heb ik daar heel veel moeite mee.
Ik begrijp het ook wel, ik heb het ook vaak zo aangepakt als het uit was. Meteen een scharrel erachteraan. Daar heb ik nu geen zin in. Ik weet nog dat het mij uiteindelijk niet hielp.
Ik ben in het nadeel; ik wil graag een serieus relatie. Hij wil gewoon lol maken en neuken, en dat kan hij ieder weeknd krijgen.
maandag 29 december 2008 om 13:28
Ik heb 6 weken geleden zelf de stekker eruit getrokken omdat ik het idee had hij nooit aan een ander dacht, als het hem uitkwam wel maar ik moest veel vragen en als ik het nodig had dan was hij er niet voor me. Vaak gevraagd of hij met mij in therapie wilde maar dat vond hij maar stom.
Ik heb mij koffers gepakt en ben ergens anders gaan wonen. Nu zijn zijn ogen geopend en beseft waardoor het is gekomen. Ook ik heb fouten gemaakt maar hij accepteert me wel zoals ik ben en omgekeerd niet. Ik merk nu ik weg ben om welke dingen ik hem wel waardeer, die ik tot 6 weken geleden niet meer zag. Ik kies dus nu bewust voor mezelf en tast af wat wel en wat niet. Hij gaat nu zelf naar therapie en ik ben benieuwd wat hij ermee doet en kan..
En misschien komen we weer bij elkaar en misschien ook niet maar dit heb ik echt nodig gehad om een sterker persoon te worden!
Gr.
NB
Ik heb mij koffers gepakt en ben ergens anders gaan wonen. Nu zijn zijn ogen geopend en beseft waardoor het is gekomen. Ook ik heb fouten gemaakt maar hij accepteert me wel zoals ik ben en omgekeerd niet. Ik merk nu ik weg ben om welke dingen ik hem wel waardeer, die ik tot 6 weken geleden niet meer zag. Ik kies dus nu bewust voor mezelf en tast af wat wel en wat niet. Hij gaat nu zelf naar therapie en ik ben benieuwd wat hij ermee doet en kan..
En misschien komen we weer bij elkaar en misschien ook niet maar dit heb ik echt nodig gehad om een sterker persoon te worden!
Gr.
NB
maandag 29 december 2008 om 13:51
quote:windowsvista schreef op 29 december 2008 @ 12:59:
Mm, Hannah, klinkt alsof jullie er tegen aan blijven hikken. Ben benieuwd hoe het verder gaat.
Drift, inderdaad, mijn zelfvertrouwen kon ik in de relatie niet opbouwen. Ik voelde me wel heel goed als hij wél lief dee, of wél enthousiast. Dan voelde ik me juist heel speciaal en vol zelfvertrouwen. Egostreling. Maar dat enthousiasme kon hij nooit volhouden. Dan trok hij zich altijd weer terug. Misschien ook omdat ik op een gegeven moment niet meer liefdevol en enthousiast kon zijn, zonder op mijn hoede te zijn.
Waar hij nu waarschijnlijk mee bezig is, uitgaan, scoren genieten van zijn opluchting, dat doet pijn.
Denken aan dat hij hetzelfde met anderen in bed doet, daar wordt ik heel akelig van. Wat hij dan doet, en wat hij dan zegt. Dat hij wel de knusheid bij hen opzoekt en niet bij mij.
Ik probeer hard te denken, dat dat los staat van wat wij samen hebben beleefd. Maar toch heb ik daar heel veel moeite mee.
Ik begrijp het ook wel, ik heb het ook vaak zo aangepakt als het uit was. Meteen een scharrel erachteraan. Daar heb ik nu geen zin in. Ik weet nog dat het mij uiteindelijk niet hielp.
Ik ben in het nadeel; ik wil graag een serieus relatie. Hij wil gewoon lol maken en neuken, en dat kan hij ieder weeknd krijgen.
Lieve WV ik weet dat het moeilijk is om te denken aan hem met een andere vrouw in zijn bed enz.. want hij is "lol" aan het maken.
Verder moet je ook niet 'voor' hem denken. Wat hij doet moet hij weten.. Wie weet duikt hij helemaal niet met allerlei meiden in bed, en misschien ook wel.. dat moet er niet toe doen.
Jij moet voor jezelf zorgen, er voor jezelf zijn en ervoor zorgen dat het weer goed met jou gaat.
Wat hij doet en hoe hij zijn leven verder invult is helemaal aan hem want het is zijn leven, moeilijk is natuurlijk dat jullie samen een kindje hebben en jij hem nog regelmatig moet zien..
Het zou mij ook vreselijk pijn hoor die gedachte..
Maar gelukkig wordt je wel weer, gelukkig werd je toch ook niet met hem? In deze situatie?
Ik heb mijn vriend gebeld en gezegt dat het over is.. kort en bondig..ik wou me niet te emotioneel voelen..want dan krabbel ik terug.. het is beter zo.
Mm, Hannah, klinkt alsof jullie er tegen aan blijven hikken. Ben benieuwd hoe het verder gaat.
Drift, inderdaad, mijn zelfvertrouwen kon ik in de relatie niet opbouwen. Ik voelde me wel heel goed als hij wél lief dee, of wél enthousiast. Dan voelde ik me juist heel speciaal en vol zelfvertrouwen. Egostreling. Maar dat enthousiasme kon hij nooit volhouden. Dan trok hij zich altijd weer terug. Misschien ook omdat ik op een gegeven moment niet meer liefdevol en enthousiast kon zijn, zonder op mijn hoede te zijn.
Waar hij nu waarschijnlijk mee bezig is, uitgaan, scoren genieten van zijn opluchting, dat doet pijn.
Denken aan dat hij hetzelfde met anderen in bed doet, daar wordt ik heel akelig van. Wat hij dan doet, en wat hij dan zegt. Dat hij wel de knusheid bij hen opzoekt en niet bij mij.
Ik probeer hard te denken, dat dat los staat van wat wij samen hebben beleefd. Maar toch heb ik daar heel veel moeite mee.
Ik begrijp het ook wel, ik heb het ook vaak zo aangepakt als het uit was. Meteen een scharrel erachteraan. Daar heb ik nu geen zin in. Ik weet nog dat het mij uiteindelijk niet hielp.
Ik ben in het nadeel; ik wil graag een serieus relatie. Hij wil gewoon lol maken en neuken, en dat kan hij ieder weeknd krijgen.
Lieve WV ik weet dat het moeilijk is om te denken aan hem met een andere vrouw in zijn bed enz.. want hij is "lol" aan het maken.
Verder moet je ook niet 'voor' hem denken. Wat hij doet moet hij weten.. Wie weet duikt hij helemaal niet met allerlei meiden in bed, en misschien ook wel.. dat moet er niet toe doen.
Jij moet voor jezelf zorgen, er voor jezelf zijn en ervoor zorgen dat het weer goed met jou gaat.
Wat hij doet en hoe hij zijn leven verder invult is helemaal aan hem want het is zijn leven, moeilijk is natuurlijk dat jullie samen een kindje hebben en jij hem nog regelmatig moet zien..
Het zou mij ook vreselijk pijn hoor die gedachte..
Maar gelukkig wordt je wel weer, gelukkig werd je toch ook niet met hem? In deze situatie?
Ik heb mijn vriend gebeld en gezegt dat het over is.. kort en bondig..ik wou me niet te emotioneel voelen..want dan krabbel ik terug.. het is beter zo.
maandag 29 december 2008 om 14:40
Wow Hannah!! Wat goed!!
Vooral ook dat kort en bondige! Zo deed ik het ook met toen ik het uitmaakte. Pas toen ik zag dat het tussen ons niet zal veranderen, wist ik dat ik alleen maar hoef te zeggen 'ik stop ermee' zonder uitleg. want die komt toch niet aan.
Je wil niet weten, de energie die ik heb gestoken in mails die ik hem heb geschreven, hoe vaak we hebben gepraat over problemen, hoe vaak ik geprobeerd heb uit te leggen hoe ik het zag, wat me kwetste en hoe ik het graag anders zag...
En steeds beterschap beloven, ja, nu gaan we het anders doen...
Goede voornemens, intenties, ik kan het woord niet meer horen!!
Blijf vast houden aan dat kort en bondige. aan de eenvoud!!
Dat maakt het gemakkelijker en overzichtelijker.
Ik merk dat nu ook in het contact met ex, via de mail. Vriendelijk, maar zakelijk. Kort en bondig. Idd niet voor hem denken, maar voorstellen doen waar ik wat aan heb.
Sensy heeft bij een ander topic iets geschreven over dat mensen in problematische relaties bang zijn om de eenvoud te zien. De eenvoudige verklaring is: we passen niet bij elkaar.
Dat is zo beangstigend, omdat je dan weet dat je definitief moet stoppen. Dus verviel ook ik in de nuance, praten praten praten over mogelijkheden, doe jij dit, dan doe ik dat...wat uiteindelijk leidde tot niets, omdat we nog altijd primair verschillende behoeften hadden.
Ik vind je heel moedig dat je de stap hebt gezet!!!
Vooral ook dat kort en bondige! Zo deed ik het ook met toen ik het uitmaakte. Pas toen ik zag dat het tussen ons niet zal veranderen, wist ik dat ik alleen maar hoef te zeggen 'ik stop ermee' zonder uitleg. want die komt toch niet aan.
Je wil niet weten, de energie die ik heb gestoken in mails die ik hem heb geschreven, hoe vaak we hebben gepraat over problemen, hoe vaak ik geprobeerd heb uit te leggen hoe ik het zag, wat me kwetste en hoe ik het graag anders zag...
En steeds beterschap beloven, ja, nu gaan we het anders doen...
Goede voornemens, intenties, ik kan het woord niet meer horen!!
Blijf vast houden aan dat kort en bondige. aan de eenvoud!!
Dat maakt het gemakkelijker en overzichtelijker.
Ik merk dat nu ook in het contact met ex, via de mail. Vriendelijk, maar zakelijk. Kort en bondig. Idd niet voor hem denken, maar voorstellen doen waar ik wat aan heb.
Sensy heeft bij een ander topic iets geschreven over dat mensen in problematische relaties bang zijn om de eenvoud te zien. De eenvoudige verklaring is: we passen niet bij elkaar.
Dat is zo beangstigend, omdat je dan weet dat je definitief moet stoppen. Dus verviel ook ik in de nuance, praten praten praten over mogelijkheden, doe jij dit, dan doe ik dat...wat uiteindelijk leidde tot niets, omdat we nog altijd primair verschillende behoeften hadden.
Ik vind je heel moedig dat je de stap hebt gezet!!!
maandag 29 december 2008 om 15:53
Windowsvista,
Klopt helemaal wat je zegt.. Ik betrap me er ook elke keer op en heb vandaag kort en bondig 'ik stop met deze relatie' gezegd.. Het is super moeilijk maar het is wel de waarheid. Je krijgt toch genoeg meuk over je heen als je het zegt dus je hoeft het inderdaad niet langer te maken dan nodig is want dat horen de meeste toch niet!
En nu maar volhouden
Gr.
NB
Klopt helemaal wat je zegt.. Ik betrap me er ook elke keer op en heb vandaag kort en bondig 'ik stop met deze relatie' gezegd.. Het is super moeilijk maar het is wel de waarheid. Je krijgt toch genoeg meuk over je heen als je het zegt dus je hoeft het inderdaad niet langer te maken dan nodig is want dat horen de meeste toch niet!
En nu maar volhouden
Gr.
NB
maandag 29 december 2008 om 17:08
quote:windowsvista schreef op 29 december 2008 @ 14:40:
Wow Hannah!! Wat goed!!
Vooral ook dat kort en bondige! Zo deed ik het ook met toen ik het uitmaakte. Pas toen ik zag dat het tussen ons niet zal veranderen, wist ik dat ik alleen maar hoef te zeggen 'ik stop ermee' zonder uitleg. want die komt toch niet aan.
Je wil niet weten, de energie die ik heb gestoken in mails die ik hem heb geschreven, hoe vaak we hebben gepraat over problemen, hoe vaak ik geprobeerd heb uit te leggen hoe ik het zag, wat me kwetste en hoe ik het graag anders zag...
En steeds beterschap beloven, ja, nu gaan we het anders doen...
Goede voornemens, intenties, ik kan het woord niet meer horen!!
Blijf vast houden aan dat kort en bondige. aan de eenvoud!!
Dat maakt het gemakkelijker en overzichtelijker.
Ik merk dat nu ook in het contact met ex, via de mail. Vriendelijk, maar zakelijk. Kort en bondig. Idd niet voor hem denken, maar voorstellen doen waar ik wat aan heb.
Sensy heeft bij een ander topic iets geschreven over dat mensen in problematische relaties bang zijn om de eenvoud te zien. De eenvoudige verklaring is: we passen niet bij elkaar.
Dat is zo beangstigend, omdat je dan weet dat je definitief moet stoppen. Dus verviel ook ik in de nuance, praten praten praten over mogelijkheden, doe jij dit, dan doe ik dat...wat uiteindelijk leidde tot niets, omdat we nog altijd primair verschillende behoeften hadden.
Ik vind je heel moedig dat je de stap hebt gezet!!!
Lieve VW, dankjewel!
Ik ken het helemaal! heb brieven,mails,smsjes,telf gesprekken, gewone gesprekken gehad.. eigenlijk allemaal initiatief van mijn kant. Alleen hij heeft mij eigenlijk nooit beterschap beloofd.
Dom van me he.. om dan toch zo mijn best te doen..omdat ik vond dat ik het verdiende dat hij ook zn best voor mij zou doen dus op één of andere manier draaide ik het zo dat als ik mijn best zou doen, hij dat ook zou doen.
Idd.. denk niet voor hem.. je hebt t al moeilijk genoeg om voor jezelf te zorgen, om je eigen gedachten en gevoelens op een rij te hebben lijkt me.. dan is het echt een last om ook nog na te denken over zijn gedachten en acties.
Ja daar heeft sensy wel gelijk in.
Zondag heb ik hem ook gezegt dat dit alles gewoon bullshit is.
Waar maken we ons druk om? Waar discussieren we over? Waarom vind hij het nodig om commentaar en kritiek te geven? Dat slaat toch allemaal nergens op? Dat zijn allemaal stomme dingen die aan de zijlijn staan. Dingen oplossen en bespreken die helemaal nergens over gaan. Waarom wil hij zo graag kritiek geven en dit zo verdedigen dat hij dit wil blijven doen.
Dat is alleen maar verspilde moeite..over die bullshit discussieren enzo.. was er echt helemaal zat van.
Het ging niet meer over ons, mij of hem. Maar om kleine dingetjes die gezegt waren enzo. En hij wou van alles van me, maar gaf het me zelf niet.
Typisch van hem;
We hadden het erover wat hij graag wou, gister.
Dat ik wat meer mijn zachte kant liet zien, of nog beter; alleen maar mijn zachte kant liet zien. (Ja heel erg realistisch).
Toen zei ik; Zou jij dat altijd kunnen? En toen legde hij uit dat het kritische, kritiek geven en zeggen wat iemand fout doet etc, zijn manier van doen zegmaar.. dat dat bij hem hoort.
Toen heb ik m ook duidelijk gemaakt dat iedereen wel een "hardere" kant heeft, iedereen weleens boos is of wat dan ook. En dat ik geen softie ben en mezelf dus ook niet kan wegcijferen. Hij zou dat toch ook niet kunnen/willen?
Vond dat zo'n rare..opmerking.. dat iemand van je vraagt om alleen maar lief/zacht/schattig te zijn en zelf wil je wel gewoon zijn zoals je bent, ook je harde kant dus.
Was er verbaasd over... en het zegt veel over hem, wat hij wil.
En dat ben ik gewoon niet..
Ja t is spannend maar t is wel beter..
Wow Hannah!! Wat goed!!
Vooral ook dat kort en bondige! Zo deed ik het ook met toen ik het uitmaakte. Pas toen ik zag dat het tussen ons niet zal veranderen, wist ik dat ik alleen maar hoef te zeggen 'ik stop ermee' zonder uitleg. want die komt toch niet aan.
Je wil niet weten, de energie die ik heb gestoken in mails die ik hem heb geschreven, hoe vaak we hebben gepraat over problemen, hoe vaak ik geprobeerd heb uit te leggen hoe ik het zag, wat me kwetste en hoe ik het graag anders zag...
En steeds beterschap beloven, ja, nu gaan we het anders doen...
Goede voornemens, intenties, ik kan het woord niet meer horen!!
Blijf vast houden aan dat kort en bondige. aan de eenvoud!!
Dat maakt het gemakkelijker en overzichtelijker.
Ik merk dat nu ook in het contact met ex, via de mail. Vriendelijk, maar zakelijk. Kort en bondig. Idd niet voor hem denken, maar voorstellen doen waar ik wat aan heb.
Sensy heeft bij een ander topic iets geschreven over dat mensen in problematische relaties bang zijn om de eenvoud te zien. De eenvoudige verklaring is: we passen niet bij elkaar.
Dat is zo beangstigend, omdat je dan weet dat je definitief moet stoppen. Dus verviel ook ik in de nuance, praten praten praten over mogelijkheden, doe jij dit, dan doe ik dat...wat uiteindelijk leidde tot niets, omdat we nog altijd primair verschillende behoeften hadden.
Ik vind je heel moedig dat je de stap hebt gezet!!!
Lieve VW, dankjewel!
Ik ken het helemaal! heb brieven,mails,smsjes,telf gesprekken, gewone gesprekken gehad.. eigenlijk allemaal initiatief van mijn kant. Alleen hij heeft mij eigenlijk nooit beterschap beloofd.
Dom van me he.. om dan toch zo mijn best te doen..omdat ik vond dat ik het verdiende dat hij ook zn best voor mij zou doen dus op één of andere manier draaide ik het zo dat als ik mijn best zou doen, hij dat ook zou doen.
Idd.. denk niet voor hem.. je hebt t al moeilijk genoeg om voor jezelf te zorgen, om je eigen gedachten en gevoelens op een rij te hebben lijkt me.. dan is het echt een last om ook nog na te denken over zijn gedachten en acties.
Ja daar heeft sensy wel gelijk in.
Zondag heb ik hem ook gezegt dat dit alles gewoon bullshit is.
Waar maken we ons druk om? Waar discussieren we over? Waarom vind hij het nodig om commentaar en kritiek te geven? Dat slaat toch allemaal nergens op? Dat zijn allemaal stomme dingen die aan de zijlijn staan. Dingen oplossen en bespreken die helemaal nergens over gaan. Waarom wil hij zo graag kritiek geven en dit zo verdedigen dat hij dit wil blijven doen.
Dat is alleen maar verspilde moeite..over die bullshit discussieren enzo.. was er echt helemaal zat van.
Het ging niet meer over ons, mij of hem. Maar om kleine dingetjes die gezegt waren enzo. En hij wou van alles van me, maar gaf het me zelf niet.
Typisch van hem;
We hadden het erover wat hij graag wou, gister.
Dat ik wat meer mijn zachte kant liet zien, of nog beter; alleen maar mijn zachte kant liet zien. (Ja heel erg realistisch).
Toen zei ik; Zou jij dat altijd kunnen? En toen legde hij uit dat het kritische, kritiek geven en zeggen wat iemand fout doet etc, zijn manier van doen zegmaar.. dat dat bij hem hoort.
Toen heb ik m ook duidelijk gemaakt dat iedereen wel een "hardere" kant heeft, iedereen weleens boos is of wat dan ook. En dat ik geen softie ben en mezelf dus ook niet kan wegcijferen. Hij zou dat toch ook niet kunnen/willen?
Vond dat zo'n rare..opmerking.. dat iemand van je vraagt om alleen maar lief/zacht/schattig te zijn en zelf wil je wel gewoon zijn zoals je bent, ook je harde kant dus.
Was er verbaasd over... en het zegt veel over hem, wat hij wil.
En dat ben ik gewoon niet..
Ja t is spannend maar t is wel beter..
maandag 29 december 2008 om 17:10
quote:newbegin schreef op 29 december 2008 @ 15:53:
Windowsvista,
Klopt helemaal wat je zegt.. Ik betrap me er ook elke keer op en heb vandaag kort en bondig 'ik stop met deze relatie' gezegd.. Het is super moeilijk maar het is wel de waarheid. Je krijgt toch genoeg meuk over je heen als je het zegt dus je hoeft het inderdaad niet langer te maken dan nodig is want dat horen de meeste toch niet!
En nu maar volhouden
Gr.
NB
Klopt. Jij hebt vandaag je relatie ook verbroken?
Windowsvista,
Klopt helemaal wat je zegt.. Ik betrap me er ook elke keer op en heb vandaag kort en bondig 'ik stop met deze relatie' gezegd.. Het is super moeilijk maar het is wel de waarheid. Je krijgt toch genoeg meuk over je heen als je het zegt dus je hoeft het inderdaad niet langer te maken dan nodig is want dat horen de meeste toch niet!
En nu maar volhouden
Gr.
NB
Klopt. Jij hebt vandaag je relatie ook verbroken?
maandag 29 december 2008 om 17:31
quote:hannah2708 schreef op 29 december 2008 @ 17:10[/message]:
[...]
Klopt. Jij hebt vandaag je relatie ook verbroken?
Yep en het voelt shit maar ook een opluchting, dit was niks geworden omdat het van een kant komt (mijn mening, mijn gevoel) en daar was hij het niet mee eens. Dan is het een ja en nee spelletje en daar had ik geen trek in. Of je doet er wat mee maar niet altijd de schuld bij ander neerleggen..
Ik zal hem nog wel zien op werk, dat is het vervelendste maar dat red ik ook wel!
gr.
NB
[...]
Klopt. Jij hebt vandaag je relatie ook verbroken?
Yep en het voelt shit maar ook een opluchting, dit was niks geworden omdat het van een kant komt (mijn mening, mijn gevoel) en daar was hij het niet mee eens. Dan is het een ja en nee spelletje en daar had ik geen trek in. Of je doet er wat mee maar niet altijd de schuld bij ander neerleggen..
Ik zal hem nog wel zien op werk, dat is het vervelendste maar dat red ik ook wel!
gr.
NB
dinsdag 30 december 2008 om 13:30
quote:newbegin schreef op 29 december 2008 @ 17:31:
[...]
Yep en het voelt shit maar ook een opluchting, dit was niks geworden omdat het van een kant komt (mijn mening, mijn gevoel) en daar was hij het niet mee eens. Dan is het een ja en nee spelletje en daar had ik geen trek in. Of je doet er wat mee maar niet altijd de schuld bij ander neerleggen..
Ik zal hem nog wel zien op werk, dat is het vervelendste maar dat red ik ook wel!
gr.
NB
Had je topic nog even doorgelezen.. je hebt er zeker goed aan gedaan..
Succes nb!
[...]
Yep en het voelt shit maar ook een opluchting, dit was niks geworden omdat het van een kant komt (mijn mening, mijn gevoel) en daar was hij het niet mee eens. Dan is het een ja en nee spelletje en daar had ik geen trek in. Of je doet er wat mee maar niet altijd de schuld bij ander neerleggen..
Ik zal hem nog wel zien op werk, dat is het vervelendste maar dat red ik ook wel!
gr.
NB
Had je topic nog even doorgelezen.. je hebt er zeker goed aan gedaan..
Succes nb!
dinsdag 30 december 2008 om 13:38
quote:hannah2708 schreef op 29 december 2008 @ 13:51:
[...]
Ik heb mijn vriend gebeld en gezegt dat het over is.. kort en bondig..ik wou me niet te emotioneel voelen..want dan krabbel ik terug.. het is beter zo.
Wat dapper van je Hannah. En dan te bedenken dat je enkele dagen geleden nog schreef dat je niet wist of je dit zou kunnen.
Goed dat je voor jezelf gekozen hebt meid, hoe lastig dat nu misschien ook voelt!
Sterkte!
[...]
Ik heb mijn vriend gebeld en gezegt dat het over is.. kort en bondig..ik wou me niet te emotioneel voelen..want dan krabbel ik terug.. het is beter zo.
Wat dapper van je Hannah. En dan te bedenken dat je enkele dagen geleden nog schreef dat je niet wist of je dit zou kunnen.
Goed dat je voor jezelf gekozen hebt meid, hoe lastig dat nu misschien ook voelt!
Sterkte!
dinsdag 30 december 2008 om 18:17
Dankjewel drift Heb veel te lang getreuzeld voor zo'n simpele stap..achteraf gezien. Kan nu alleen maar blij zijn.
Ik heb m voordat t uitging lang niet gezien, toen een paar daagjes wel, was alleen maar drama, zegt eigenlijk al genoeg. Daarna t uitschelden en t dreigen enzo.. vreselijk. En dan zegt hij ook nog dat hij van me houdt enzo.. dat is dan hetgene wat de stap moeilijk maakt.
Ook dat hij altijd vol bleef houden dat het aan mij lag, mijn schuld was enzo.. en ik geloofde t ook nog.
Ik had beter moeten weten.. maja.. komt nu goed..
dinsdag 30 december 2008 om 19:35
Ik word niet goed.
Ex kwam zoontje halen, die gaat logeren bij opa en oma.
Zegt-ie dat hij me heel erg mist.
Daar zei ik niks op. Ik zat gewoon lekker in mijn vel, maakte thee.
Daarna vroeg hij of ik wel gelukkig ben met de situatie. Ik zei, 'nou ja, wisselend'.
Daarna met afscheid nemen keek hij heel verdrietig en gaf me een soort van omhelzing.
Zoontje had het ondertussen heel moeilijk met afscheid van mij nemen.
Nou ben ik weer helemaal in de war, emotioneel en doodmoe. Heb ellendige dagen achter de rug omdat hij zo laconiek deed en ik dacht dat hij aan het scoren is.
Sinds gister juist wat opgekrabbeld, voelde me weer sterk en voelde me zelfs niet meer zo K bij de idee dat ex vrolijk doorgaat met leven.
En nu dit. Nou moet ik wéér nadenken. Weer afwegen.
Verliefde gevoelens heb ik diep weggeborgen. Behoefte aan zijn omhelzing en lieve woorden ook. Ik voelde me zo vaak zo rot, omdat ik hem wilde voelen, en ik wilde dat hij mij wilde voelen. Maar ik bleef maar tegen muren aanlopen.
Nu laat hij die muur neer.
Binnen de relatie kan hij dat niet, dan sluiten de hekken weer.
En die vervloekte hoop; misschien is het nu tóch anders...
Ik heb dit nog nooit gedaan!! Een relatie beëindigd omdat het niet goed is voor mij. 'Voor mezelf kiezen'. Dit is me niet bekend! Terug gaan bij hem wel.
God, wat moeilijk.
Ik hoop maar dat hij er de komende dagen niet meer op terug komt.
Ex kwam zoontje halen, die gaat logeren bij opa en oma.
Zegt-ie dat hij me heel erg mist.
Daar zei ik niks op. Ik zat gewoon lekker in mijn vel, maakte thee.
Daarna vroeg hij of ik wel gelukkig ben met de situatie. Ik zei, 'nou ja, wisselend'.
Daarna met afscheid nemen keek hij heel verdrietig en gaf me een soort van omhelzing.
Zoontje had het ondertussen heel moeilijk met afscheid van mij nemen.
Nou ben ik weer helemaal in de war, emotioneel en doodmoe. Heb ellendige dagen achter de rug omdat hij zo laconiek deed en ik dacht dat hij aan het scoren is.
Sinds gister juist wat opgekrabbeld, voelde me weer sterk en voelde me zelfs niet meer zo K bij de idee dat ex vrolijk doorgaat met leven.
En nu dit. Nou moet ik wéér nadenken. Weer afwegen.
Verliefde gevoelens heb ik diep weggeborgen. Behoefte aan zijn omhelzing en lieve woorden ook. Ik voelde me zo vaak zo rot, omdat ik hem wilde voelen, en ik wilde dat hij mij wilde voelen. Maar ik bleef maar tegen muren aanlopen.
Nu laat hij die muur neer.
Binnen de relatie kan hij dat niet, dan sluiten de hekken weer.
En die vervloekte hoop; misschien is het nu tóch anders...
Ik heb dit nog nooit gedaan!! Een relatie beëindigd omdat het niet goed is voor mij. 'Voor mezelf kiezen'. Dit is me niet bekend! Terug gaan bij hem wel.
God, wat moeilijk.
Ik hoop maar dat hij er de komende dagen niet meer op terug komt.
dinsdag 30 december 2008 om 19:53
quote:windowsvista schreef op 30 december 2008 @ 19:35:
Ik word niet goed.
Ex kwam zoontje halen, die gaat logeren bij opa en oma.
Zegt-ie dat hij me heel erg mist.
Daar zei ik niks op. Ik zat gewoon lekker in mijn vel, maakte thee.
Daarna vroeg hij of ik wel gelukkig ben met de situatie. Ik zei, 'nou ja, wisselend'.
Daarna met afscheid nemen keek hij heel verdrietig en gaf me een soort van omhelzing.
Zoontje had het ondertussen heel moeilijk met afscheid van mij nemen.
Nou ben ik weer helemaal in de war, emotioneel en doodmoe. Heb ellendige dagen achter de rug omdat hij zo laconiek deed en ik dacht dat hij aan het scoren is.
Sinds gister juist wat opgekrabbeld, voelde me weer sterk en voelde me zelfs niet meer zo K bij de idee dat ex vrolijk doorgaat met leven.
En nu dit. Nou moet ik wéér nadenken. Weer afwegen.
Verliefde gevoelens heb ik diep weggeborgen. Behoefte aan zijn omhelzing en lieve woorden ook. Ik voelde me zo vaak zo rot, omdat ik hem wilde voelen, en ik wilde dat hij mij wilde voelen. Maar ik bleef maar tegen muren aanlopen.
Nu laat hij die muur neer.
Binnen de relatie kan hij dat niet, dan sluiten de hekken weer.
En die vervloekte hoop; misschien is het nu tóch anders...
Ik heb dit nog nooit gedaan!! Een relatie beëindigd omdat het niet goed is voor mij. 'Voor mezelf kiezen'. Dit is me niet bekend! Terug gaan bij hem wel.
God, wat moeilijk.
Ik hoop maar dat hij er de komende dagen niet meer op terug komt.
Ik hoop ook voor jou dat hij er niet meer op terug komt, want dat maakt het zo veel moeilijker. En als hij dat doet.. blijf denken aan waarom je het uit hebt gemaakt. het wordt echt niet beter met hem ook niet nu.
probeer niet te veel na te denken en af te wegen. dat heb je al gedaan en toen heb je een hele sterke keuze gemaakt, kom er voor jezelf niet op terug.
@hannah: Wat goed dat je dit hebt gedaan. ik kan niet meer zo veel toevoegen aan wat er al is gezegd, maar.. gewoon.. sterk van je!
Ik word niet goed.
Ex kwam zoontje halen, die gaat logeren bij opa en oma.
Zegt-ie dat hij me heel erg mist.
Daar zei ik niks op. Ik zat gewoon lekker in mijn vel, maakte thee.
Daarna vroeg hij of ik wel gelukkig ben met de situatie. Ik zei, 'nou ja, wisselend'.
Daarna met afscheid nemen keek hij heel verdrietig en gaf me een soort van omhelzing.
Zoontje had het ondertussen heel moeilijk met afscheid van mij nemen.
Nou ben ik weer helemaal in de war, emotioneel en doodmoe. Heb ellendige dagen achter de rug omdat hij zo laconiek deed en ik dacht dat hij aan het scoren is.
Sinds gister juist wat opgekrabbeld, voelde me weer sterk en voelde me zelfs niet meer zo K bij de idee dat ex vrolijk doorgaat met leven.
En nu dit. Nou moet ik wéér nadenken. Weer afwegen.
Verliefde gevoelens heb ik diep weggeborgen. Behoefte aan zijn omhelzing en lieve woorden ook. Ik voelde me zo vaak zo rot, omdat ik hem wilde voelen, en ik wilde dat hij mij wilde voelen. Maar ik bleef maar tegen muren aanlopen.
Nu laat hij die muur neer.
Binnen de relatie kan hij dat niet, dan sluiten de hekken weer.
En die vervloekte hoop; misschien is het nu tóch anders...
Ik heb dit nog nooit gedaan!! Een relatie beëindigd omdat het niet goed is voor mij. 'Voor mezelf kiezen'. Dit is me niet bekend! Terug gaan bij hem wel.
God, wat moeilijk.
Ik hoop maar dat hij er de komende dagen niet meer op terug komt.
Ik hoop ook voor jou dat hij er niet meer op terug komt, want dat maakt het zo veel moeilijker. En als hij dat doet.. blijf denken aan waarom je het uit hebt gemaakt. het wordt echt niet beter met hem ook niet nu.
probeer niet te veel na te denken en af te wegen. dat heb je al gedaan en toen heb je een hele sterke keuze gemaakt, kom er voor jezelf niet op terug.
@hannah: Wat goed dat je dit hebt gedaan. ik kan niet meer zo veel toevoegen aan wat er al is gezegd, maar.. gewoon.. sterk van je!
dinsdag 30 december 2008 om 20:10
mn ex heeft sinds gisteren een huur huis.. dus over een week of twee is hij weg. ik wordt nu al gek van het idee.
ik weet dat het veel beter voor mij is als hij weg is uit het huis, het is toch al niet meer fijn. maar het idee om straks zonder hem te zijn is ook verschrikkelijk.
ik heb zo gehuild toen hij het me gisteren vertelde.. en dan laat hij me weer alleen zitten zonder te troosten.. en weet ik weer waarom het uit moest.. maar blijer word ik er niet van.
vandaag is alles weer rustiger. ik ben niet blij maar ik kan me inhouden geen aandacht van hem te vragen.
we gaan zo "gezellig" samen s1ngle kijken.. ironisch is dat hè :S
ik weet dat het veel beter voor mij is als hij weg is uit het huis, het is toch al niet meer fijn. maar het idee om straks zonder hem te zijn is ook verschrikkelijk.
ik heb zo gehuild toen hij het me gisteren vertelde.. en dan laat hij me weer alleen zitten zonder te troosten.. en weet ik weer waarom het uit moest.. maar blijer word ik er niet van.
vandaag is alles weer rustiger. ik ben niet blij maar ik kan me inhouden geen aandacht van hem te vragen.
we gaan zo "gezellig" samen s1ngle kijken.. ironisch is dat hè :S
dinsdag 30 december 2008 om 21:33
Moeilijk hè, dat het zo concreet wordt dat je uit elkaar gaat.
Het valt me op dat ik echt doodmoe ben.
Ik probeer nu maar net te doen alsof hij niets heeft gezegd.
Het gaat nog moeilijk worden om mijn poot stijf te houden. Omdat ik het allerliefste wil dat alles 'goed ' is. Dat ik bij hem weg kan kruipen en dat alles goed is en goed blijft. Maar wat moeilijk om te denken: dat is een droom, niet de realiteit. Het was helemaal niet goed.
Het valt me op dat ik echt doodmoe ben.
Ik probeer nu maar net te doen alsof hij niets heeft gezegd.
Het gaat nog moeilijk worden om mijn poot stijf te houden. Omdat ik het allerliefste wil dat alles 'goed ' is. Dat ik bij hem weg kan kruipen en dat alles goed is en goed blijft. Maar wat moeilijk om te denken: dat is een droom, niet de realiteit. Het was helemaal niet goed.
dinsdag 30 december 2008 om 22:22
ik ken het gevoel zo. mijn ex wil mij niet terug, maar als hij me wel terug zou willen.. sta ik niet voor mezelf in. ik zou het volgens mij zo doen. ookal weet ik hoe verkeerd dat is.
maar dat gevoel wat hij je ooit gaf, daar blijf je naar terug verlangen hè, het is verslavend.
maar het is idd een droom.. het komt niet terug, ook niet als je hem terug neemt.
sterkte!
maar dat gevoel wat hij je ooit gaf, daar blijf je naar terug verlangen hè, het is verslavend.
maar het is idd een droom.. het komt niet terug, ook niet als je hem terug neemt.
sterkte!
donderdag 1 januari 2009 om 15:38
porcelina dankjewel
WV: wat een rotsituatie zeg! hoop dat je je alweer wat beter voelt.. maar je zei dat je vaker terug bent gegaan.. toen is er ook niets veranderd.. dus onthoud alsjeblieft dat dit een goede keuze was! En hij laat nu zijn zwakke kant zien want hij ziet hoe sterk je nu bent.. wordt jij nu zwak dan pakt hij je weer op je zwakke punten en voel jij je weer verloren.. hoe verleidelijk het ook is om toe te geven.. hij is niet zoals jij graag wilt, hij is niet wat je nodig hebt en hij geeft t je ook niet.. hij geeft je een glimp van hoe hij kan zijn, hij weet dat je dát wilt..
En porcelina;
jij heel veel succes.. moeilijk omdat jullie nog in 1 huis worden maar daarna kun je alles verwerken en kun je er voor jezelf zijn.
Hoop dat jullie een fijne jaarwisseling hebben gehad
ik ben ziek, net zoals zoveel, dus erg feestelijk was t voor mij niet
maar was wel oké.
WV: wat een rotsituatie zeg! hoop dat je je alweer wat beter voelt.. maar je zei dat je vaker terug bent gegaan.. toen is er ook niets veranderd.. dus onthoud alsjeblieft dat dit een goede keuze was! En hij laat nu zijn zwakke kant zien want hij ziet hoe sterk je nu bent.. wordt jij nu zwak dan pakt hij je weer op je zwakke punten en voel jij je weer verloren.. hoe verleidelijk het ook is om toe te geven.. hij is niet zoals jij graag wilt, hij is niet wat je nodig hebt en hij geeft t je ook niet.. hij geeft je een glimp van hoe hij kan zijn, hij weet dat je dát wilt..
En porcelina;
jij heel veel succes.. moeilijk omdat jullie nog in 1 huis worden maar daarna kun je alles verwerken en kun je er voor jezelf zijn.
Hoop dat jullie een fijne jaarwisseling hebben gehad
ik ben ziek, net zoals zoveel, dus erg feestelijk was t voor mij niet
maar was wel oké.
vrijdag 2 januari 2009 om 22:59
dank je hannah. ik kan aan de ene kant niet wachten tot hij weg is en ik verder kan met mijn leven.. maar wil het ook zo erg niet, verder gaan zonder hem. dubbel en erg pijnlijk.
windowsvista hoe is het? hou je het nog vol, het hem niet terugnemen? of is alles nu al weer anders?
gelukkig nieuwjaar ook voor jullie.. dat 2009 maar het jaar van de positieve ontwikkelingen mag worden. we komen er wel.
windowsvista hoe is het? hou je het nog vol, het hem niet terugnemen? of is alles nu al weer anders?
gelukkig nieuwjaar ook voor jullie.. dat 2009 maar het jaar van de positieve ontwikkelingen mag worden. we komen er wel.
zaterdag 3 januari 2009 om 12:56
Nog een meelezer!
Dertiger, geen kinderen, wel net weer single..
Ik heb samengewoond en toen wij eindelijk de knoop hadden doorgehakt, woonden we nog samen.. Lastig!! Allerlei emoties vliegen door elkaar heen. Dit heeft een maand geduurd.. Porcelina: gek worden bij het idee dat ie weg is..dat herken ik, ook gehad! Maar na een paar weken merkte ik dat het slopend was:samen, maar toch niet samen..Echt standje overleven! Ik kon aan het einde van de maand zeggen:het is beter dat hij weggaat. Op het moment van vertrek zat ik bewust in het buitenland..en kwam terug in een leeg huis. Keihard verdriet, maar heb dat er laten zijn. En dan begint er weer een nieuw proces..
WV: ook hij heeft een proces door te maken. Of hij nou met anderen in bed ligt, of niet..Zijn leegte voelt hij ook wel..en hij zal vroeg of laat merken dat dit niet op te vullen is, maar moet slijten! En dat hij zo voor je deur staat, met verdriet, dat hoort bij zijn proces. Jouw sterk voelen, afgewisseld met kleine bange vogeltjes-gevoelens..is jouw proces. Laat dat er maar zijn. Ik ben in verzet geweest, maar dat had ook geen zin. Nu geen verzet meer. De focus op mezelf houden..hoe, weet ik ook niet altijd..
Veel sterkte!
Dertiger, geen kinderen, wel net weer single..
Ik heb samengewoond en toen wij eindelijk de knoop hadden doorgehakt, woonden we nog samen.. Lastig!! Allerlei emoties vliegen door elkaar heen. Dit heeft een maand geduurd.. Porcelina: gek worden bij het idee dat ie weg is..dat herken ik, ook gehad! Maar na een paar weken merkte ik dat het slopend was:samen, maar toch niet samen..Echt standje overleven! Ik kon aan het einde van de maand zeggen:het is beter dat hij weggaat. Op het moment van vertrek zat ik bewust in het buitenland..en kwam terug in een leeg huis. Keihard verdriet, maar heb dat er laten zijn. En dan begint er weer een nieuw proces..
WV: ook hij heeft een proces door te maken. Of hij nou met anderen in bed ligt, of niet..Zijn leegte voelt hij ook wel..en hij zal vroeg of laat merken dat dit niet op te vullen is, maar moet slijten! En dat hij zo voor je deur staat, met verdriet, dat hoort bij zijn proces. Jouw sterk voelen, afgewisseld met kleine bange vogeltjes-gevoelens..is jouw proces. Laat dat er maar zijn. Ik ben in verzet geweest, maar dat had ook geen zin. Nu geen verzet meer. De focus op mezelf houden..hoe, weet ik ook niet altijd..
Veel sterkte!
zaterdag 3 januari 2009 om 15:02
Allereerst: Gelukkig nieuwjaar!!
Ontwikkelingen hier; ex is niet opgehouden met toenadering zoeken. Hij belde op oudjaarsdag, dat hij oude en nieuw met mij wilde vieren. Hij zat in het buitenland met zoontje, en wilde naar hier komen om de avond met mij door te brengen.
Ik had al kaartjes voor een feest.
Uiteindelijk hebben we afgesproken dat ergens op de avond zouden afgesproken. Hij is later naar dat feest gekomen. Het was een errug leuke avond. Hij was natuurlijk superlief, we hebben gepraat en gefeest. Meegegaan met mij naar huis.
Sja, ik stond er zo in van, het jaar met jou afsluiten, leuk, waarom niet. Maar hij wil er weer helemaal voor gaan.Doet beloftes, zit vol goede voornemens.
Maar het is niet geloofwaardig dat de praktijk echt anders gaat worden. Ik heb het juist uitgemaakt omdat ik wist dat sommige dingen niet zullen veranderen, en ik er niet meer mee wil leven.
Hij is er van overtuigd dat we het wel anders kunnen aanpakken. Heeft een plan van aanpak bedacht.
Ik weet het niet. Vind het heel moeilijk om nu weer keihard te zeggen, ik wil niet. Hem de rug toe te keren als hij zo lief doet.
Ik wil het liefste rust. Dat ga ik sowieso creëren. Om verder na te denken. Misschien een afspraak voor nog een relatiegesprek maken om te bekijken of zijn plan van aanpak (komende tijd met name op elkaar richten; afspraken maken waar je naar terug kan verwijzen; meer tijd met elkaar doorbrengen; intimiteit uitbouwen) reëel is.
Ik wil het liefste dat het goed is tussen ons. Ik wil een relatie met hem, maar dan op een andere manier dan het was. De vraag is: kan dat? Is dat reëel?
Ik weet niet eens of ik zelf mijn reserve durf te laten varen, wat wél nodig is.
Ontwikkelingen hier; ex is niet opgehouden met toenadering zoeken. Hij belde op oudjaarsdag, dat hij oude en nieuw met mij wilde vieren. Hij zat in het buitenland met zoontje, en wilde naar hier komen om de avond met mij door te brengen.
Ik had al kaartjes voor een feest.
Uiteindelijk hebben we afgesproken dat ergens op de avond zouden afgesproken. Hij is later naar dat feest gekomen. Het was een errug leuke avond. Hij was natuurlijk superlief, we hebben gepraat en gefeest. Meegegaan met mij naar huis.
Sja, ik stond er zo in van, het jaar met jou afsluiten, leuk, waarom niet. Maar hij wil er weer helemaal voor gaan.Doet beloftes, zit vol goede voornemens.
Maar het is niet geloofwaardig dat de praktijk echt anders gaat worden. Ik heb het juist uitgemaakt omdat ik wist dat sommige dingen niet zullen veranderen, en ik er niet meer mee wil leven.
Hij is er van overtuigd dat we het wel anders kunnen aanpakken. Heeft een plan van aanpak bedacht.
Ik weet het niet. Vind het heel moeilijk om nu weer keihard te zeggen, ik wil niet. Hem de rug toe te keren als hij zo lief doet.
Ik wil het liefste rust. Dat ga ik sowieso creëren. Om verder na te denken. Misschien een afspraak voor nog een relatiegesprek maken om te bekijken of zijn plan van aanpak (komende tijd met name op elkaar richten; afspraken maken waar je naar terug kan verwijzen; meer tijd met elkaar doorbrengen; intimiteit uitbouwen) reëel is.
Ik wil het liefste dat het goed is tussen ons. Ik wil een relatie met hem, maar dan op een andere manier dan het was. De vraag is: kan dat? Is dat reëel?
Ik weet niet eens of ik zelf mijn reserve durf te laten varen, wat wél nodig is.
zondag 4 januari 2009 om 17:30
@yvy: het is slopend, ben constant gestrest.. maar er blijft die hoop dat hij zich bedenkt wat ie weggooit.. wat ie niet gaat doen, maar toch. en ik wil zo erg vast blijven houden aan mijn oude leven, dat geweldige leven wat we samen hadden (tot hij een paar maanden geleden zo anders begon te doen dan)
ik heb in een andere topic al meer van je posts gelezen.. jouw ex is nu terug naar.. spanje.. als ik het goed heb? hoe lang is het nu geleden bij jou, aantal maanden toch? kan je me vertellen over hoe het voor jou verlopen is met het accepteren? ik heb daar veel problemen mee.. blijf er bij dat hij een foute beslissing maakt.
maar misschien moet ik een eigen topic openen wat ik dwaal nu wel erg af hier.
@windowsvista: ik snap dat je nog graag het wil proberen, blijf wel aan je eigen grenzen denken. je wilt dit echt niet nog een keer op de zelfde verkeerde manier. denk je dat hij echt in staat is tot die veranderingen?
inmiddels ook al dat gesprek gehad met hem?
ik heb in een andere topic al meer van je posts gelezen.. jouw ex is nu terug naar.. spanje.. als ik het goed heb? hoe lang is het nu geleden bij jou, aantal maanden toch? kan je me vertellen over hoe het voor jou verlopen is met het accepteren? ik heb daar veel problemen mee.. blijf er bij dat hij een foute beslissing maakt.
maar misschien moet ik een eigen topic openen wat ik dwaal nu wel erg af hier.
@windowsvista: ik snap dat je nog graag het wil proberen, blijf wel aan je eigen grenzen denken. je wilt dit echt niet nog een keer op de zelfde verkeerde manier. denk je dat hij echt in staat is tot die veranderingen?
inmiddels ook al dat gesprek gehad met hem?
zondag 4 januari 2009 om 21:55
