Relaties
alle pijlers
37jarige man, advies gevraagd
donderdag 4 mei 2017 18:27
quote:hans66 schreef op 21 september 2015 @ 21:10:
[...]
Autisme is geen criterium. Het is niet zo dat een vrouw per se autistisch moet zijn, of juist niet-autistisch. Als het klikt is het mooi, of de vrouw autistisch is of niet. Met niet-autistische vrouwen kan het ook goed klikken.
Andere wensen of eisen zijn veel belangrijker of zijn dealbrekers. Een vrouw mag bijvoorbeeld per se niet roken. Een compromis is niet mogelijk. Ik val op getinte vrouwen (ik moet wel een inschatting maken of hun cultuur botst met mijn cultuur of mijn normen of waarden). Als een vrouw blank is, is dat echter geen probleem.Hallo Hans, ben jij nog actief op dit forum? Ik ben heel benieuwd hoe het met jou gaat en of je al stappen gemaakt heb in je proces en plan van aanpak..
[...]
Autisme is geen criterium. Het is niet zo dat een vrouw per se autistisch moet zijn, of juist niet-autistisch. Als het klikt is het mooi, of de vrouw autistisch is of niet. Met niet-autistische vrouwen kan het ook goed klikken.
Andere wensen of eisen zijn veel belangrijker of zijn dealbrekers. Een vrouw mag bijvoorbeeld per se niet roken. Een compromis is niet mogelijk. Ik val op getinte vrouwen (ik moet wel een inschatting maken of hun cultuur botst met mijn cultuur of mijn normen of waarden). Als een vrouw blank is, is dat echter geen probleem.Hallo Hans, ben jij nog actief op dit forum? Ik ben heel benieuwd hoe het met jou gaat en of je al stappen gemaakt heb in je proces en plan van aanpak..
donderdag 4 mei 2017 23:16
Ik ben nog steeds actief. Afgelopen week en deze week wat minder. Ik ben in Japan op vakantie.
Ik heb niet de indruk dat het wat wordt. Sommige Japanse vrouwen zijn wel echt knap en vrouwelijk.
In Japan is het aantal mensen die niet aan een relatie denkt, of bij wie het vinden van een partner niet lukt, zorgelijk. Er zijn ongeveer 127 miljoen Japanners maar het geboortecijfer is ernstig laag. Men verwacht dat over 1750 jaar er geen Japanners meer zijn.
Ik heb niet de indruk dat het wat wordt. Sommige Japanse vrouwen zijn wel echt knap en vrouwelijk.
In Japan is het aantal mensen die niet aan een relatie denkt, of bij wie het vinden van een partner niet lukt, zorgelijk. Er zijn ongeveer 127 miljoen Japanners maar het geboortecijfer is ernstig laag. Men verwacht dat over 1750 jaar er geen Japanners meer zijn.
World of Warcraft: Legion
vrijdag 5 mei 2017 10:08
quote:justme_37 schreef op 04 mei 2017 @ 18:25:
Ik heb er geen behoefte meer aan, de tijd heeft mij ingehaald. Bovendien vind ik dat ik ook dat ik al erg veel geprobeerd heb, het zit er gewoon niet in. Ook heb ik de tijd er niet meer voor.
Nee, ik voel me vaak prima dus ik denk dat ik geen negativiteit uitstraal.
Ik hoop dat je door deze ontspannen houding gewoon open blijft staan voor een toevallige kans maar dan zonder die druk.
quote:hans66 schreef op 04 mei 2017 @ 23:16:
In Japan is het aantal mensen die niet aan een relatie denkt, of bij wie het vinden van een partner niet lukt, zorgelijk. Er zijn ongeveer 127 miljoen Japanners maar het geboortecijfer is ernstig laag. Men verwacht dat over 1750 jaar er geen Japanners meer zijn.https://www.demogr.mpg.de ... in_macroeconomic_4224.htm
http://www.economist.com/ ... re-finding-it-hard-i-dont
People are finding it harder to meet, too. The days of omiai, or arranged marriage, are more or less gone. University students spend their free time joining clubs to bolster their CVs as good jobs become scarcer. Workers toil for long hours. Some reckon men in particular have become shyer (or lazier) about approaching prospective mates.
High expectations pose another barrier. Takako Okiie, a “concierge” at Partner Agent, a sleek matchmaking agency manned by perfectly made-up women, says clients are often all “me, me, me”. They want a dream partner (Ms Okiie says it takes 18 months to knock this out of them) or, at the very least, what Japan refers to as the “three averages”: average income, average looks, average education.
Ik heb er geen behoefte meer aan, de tijd heeft mij ingehaald. Bovendien vind ik dat ik ook dat ik al erg veel geprobeerd heb, het zit er gewoon niet in. Ook heb ik de tijd er niet meer voor.
Nee, ik voel me vaak prima dus ik denk dat ik geen negativiteit uitstraal.
Ik hoop dat je door deze ontspannen houding gewoon open blijft staan voor een toevallige kans maar dan zonder die druk.
quote:hans66 schreef op 04 mei 2017 @ 23:16:
In Japan is het aantal mensen die niet aan een relatie denkt, of bij wie het vinden van een partner niet lukt, zorgelijk. Er zijn ongeveer 127 miljoen Japanners maar het geboortecijfer is ernstig laag. Men verwacht dat over 1750 jaar er geen Japanners meer zijn.https://www.demogr.mpg.de ... in_macroeconomic_4224.htm
http://www.economist.com/ ... re-finding-it-hard-i-dont
People are finding it harder to meet, too. The days of omiai, or arranged marriage, are more or less gone. University students spend their free time joining clubs to bolster their CVs as good jobs become scarcer. Workers toil for long hours. Some reckon men in particular have become shyer (or lazier) about approaching prospective mates.
High expectations pose another barrier. Takako Okiie, a “concierge” at Partner Agent, a sleek matchmaking agency manned by perfectly made-up women, says clients are often all “me, me, me”. They want a dream partner (Ms Okiie says it takes 18 months to knock this out of them) or, at the very least, what Japan refers to as the “three averages”: average income, average looks, average education.
vrijdag 5 mei 2017 20:16
@justme_37:
Wat fantastisch dat je hier bent. Ik kom hier bijna nooit meer op het forum, maar toevallig gisteren net wel. Wat een toeval!
Met mij is het goed, maar met een relatie krijgen wil het ook niet vlotten. Ik ben nu 43. Er is wel heel wat veranderd. Ik heb heel veel over mezelf geleerd en dat is super. Blijkt dat bij mij angst voor afwijzing een heel grote rol speelt. Bij het zien van een vrouw voelde ik al de pijn van een afwijzing en daardoor ging ik het echte contact met haar niet aan. Dat is toch raar, je ziet een leuke vrouw waar je wat mee wil, maar je voelt de pijn (eerste de pijn van de afwijzing die dreigt** plaats te gaan vinden, daarna de pijn van de schaamte omdat ik het niet aan durf te gaan).
Wat mij altijd gefascineerd heeft is dat ik best wel intelligent ben, maar dat het met vrouwen nooit lukte. Ik kon er maar niet achter komen wat er aan de hand is. Angst en een muurtje bouwen dat is bij mij de oorzaak. De angsten die ik heb zitten zo dicht op de huid, die angsten zijn mij zo vertrouwd en vergroeit met mij dat ik ze lange tijd nooit gezien heb. Het is echt fantastisch om mezelf steeds meer te leren kennen.
** 'Een mens lijdt dikwijls het meest door/van het lijden dat hij vreest'
@justme_37: Ik begrijp helemaal dat je moegestreden bent. Dat heb ik ook. Ik ben vrijgezel, maar eigenlijk wil ik mijn hoofd neerleggen bij de borsten van mijn geliefde, om mij te troosten, lief te hebben, te voeden en te inspireren. Na alles wat ik doorstaan heb. Met alle angsten en barrières die ik ben tegengekomen op mijn levenspad.
MIjn geliefde heb ik nog niet gevonden, maar ik kan al wel troost vinden bij mezelf. En ik heb ook een goede vriend (hij heeft op zijn 49ste eindelijk een vriendin gevonden) waar ik kan delen en troost kan vinden. Grappig (of verontrustend) is dat zijn leventje met vriendin ook niet over rozen gaat.
Wat fantastisch dat je hier bent. Ik kom hier bijna nooit meer op het forum, maar toevallig gisteren net wel. Wat een toeval!
Met mij is het goed, maar met een relatie krijgen wil het ook niet vlotten. Ik ben nu 43. Er is wel heel wat veranderd. Ik heb heel veel over mezelf geleerd en dat is super. Blijkt dat bij mij angst voor afwijzing een heel grote rol speelt. Bij het zien van een vrouw voelde ik al de pijn van een afwijzing en daardoor ging ik het echte contact met haar niet aan. Dat is toch raar, je ziet een leuke vrouw waar je wat mee wil, maar je voelt de pijn (eerste de pijn van de afwijzing die dreigt** plaats te gaan vinden, daarna de pijn van de schaamte omdat ik het niet aan durf te gaan).
Wat mij altijd gefascineerd heeft is dat ik best wel intelligent ben, maar dat het met vrouwen nooit lukte. Ik kon er maar niet achter komen wat er aan de hand is. Angst en een muurtje bouwen dat is bij mij de oorzaak. De angsten die ik heb zitten zo dicht op de huid, die angsten zijn mij zo vertrouwd en vergroeit met mij dat ik ze lange tijd nooit gezien heb. Het is echt fantastisch om mezelf steeds meer te leren kennen.
** 'Een mens lijdt dikwijls het meest door/van het lijden dat hij vreest'
@justme_37: Ik begrijp helemaal dat je moegestreden bent. Dat heb ik ook. Ik ben vrijgezel, maar eigenlijk wil ik mijn hoofd neerleggen bij de borsten van mijn geliefde, om mij te troosten, lief te hebben, te voeden en te inspireren. Na alles wat ik doorstaan heb. Met alle angsten en barrières die ik ben tegengekomen op mijn levenspad.
MIjn geliefde heb ik nog niet gevonden, maar ik kan al wel troost vinden bij mezelf. En ik heb ook een goede vriend (hij heeft op zijn 49ste eindelijk een vriendin gevonden) waar ik kan delen en troost kan vinden. Grappig (of verontrustend) is dat zijn leventje met vriendin ook niet over rozen gaat.
vrijdag 5 mei 2017 23:22
quote:inkijk74 schreef op 05 mei 2017 @ 20:16:
@justme_37:
Wat fantastisch dat je hier bent. Ik kom hier bijna nooit meer op het forum, maar toevallig gisteren net wel. Wat een toeval!
Met mij is het goed, maar met een relatie krijgen wil het ook niet vlotten. Ik ben nu 43. Er is wel heel wat veranderd. Ik heb heel veel over mezelf geleerd en dat is super. Blijkt dat bij mij angst voor afwijzing een heel grote rol speelt. Bij het zien van een vrouw voelde ik al de pijn van een afwijzing en daardoor ging ik het echte contact met haar niet aan. Dat is toch raar, je ziet een leuke vrouw waar je wat mee wil, maar je voelt de pijn (eerste de pijn van de afwijzing die dreigt** plaats te gaan vinden, daarna de pijn van de schaamte omdat ik het niet aan durf te gaan).
Wat mij altijd gefascineerd heeft is dat ik best wel intelligent ben, maar dat het met vrouwen nooit lukte. Ik kon er maar niet achter komen wat er aan de hand is. Angst en een muurtje bouwen dat is bij mij de oorzaak. De angsten die ik heb zitten zo dicht op de huid, die angsten zijn mij zo vertrouwd en vergroeit met mij dat ik ze lange tijd nooit gezien heb. Het is echt fantastisch om mezelf steeds meer te leren kennen.
** 'Een mens lijdt dikwijls het meest door/van het lijden dat hij vreest'
@justme_37: Ik begrijp helemaal dat je moegestreden bent. Dat heb ik ook. Ik ben vrijgezel, maar eigenlijk wil ik mijn hoofd neerleggen bij de borsten van mijn geliefde, om mij te troosten, lief te hebben, te voeden en te inspireren. Na alles wat ik doorstaan heb. Met alle angsten en barrières die ik ben tegengekomen op mijn levenspad.
MIjn geliefde heb ik nog niet gevonden, maar ik kan al wel troost vinden bij mezelf. En ik heb ook een goede vriend (hij heeft op zijn 49ste eindelijk een vriendin gevonden) waar ik kan delen en troost kan vinden. Grappig (of verontrustend) is dat zijn leventje met vriendin ook niet over rozen gaat.
Hoi,
Ik herken me er in grote mate in. Zo zie ik vaak dezelfde vrouw lopen in de supermarkt als ik er ook ben. Ik vind haar er echt leuk uitzien en ik voel direct de pijn van afwijzing , niet geheel onterecht want ik ben dan ook ontzettend vaak afgewezen (eigenlijk alleen maar afwijzingen)
Bijna elke dag zag ik haar lopen en elke keer richt in mijn blik op haar, niet te opvallend natuurlijk en uiteraard ziet ze mij niet staan.
Zoals ook vandaag maar deze keer was haar vriend erbij en ze keek hem heel verliefd aan, dit was heel pijnlijk op dat moment, maar ik heb mezelf aangeleerd door meteen aan andere dingen te denken. Terug in de auto moest ik wel even vloeken om vervolgens weer over te gaan tot de orde van de dag. Ik denk dat mijn angst best wel reëel is. Vrouwen bevestigden ook mijn negatieve zelfbeeld.
Ik ken dat helemaal dat je een vrouwelijk persoon nodig hebt om je emoties te uiten, maar nu heb ik daar geen behoefte meer aan, helemaal niet meer. Ik heb mezelf echt mentaal sterker gemaakt, of nou ja alles wegstoppen en er niet aan denken. Je zoekt vrouwelijk contact om dingen mee te delen omdat een behoefte is, maar als dat niet gaat heb je weinig keus dan een manier zoeken om ermee om te gaan. Mij word wel eens verweten dat ik geen verdriet kan tonen, nou dit is dus de reden omdat ik versteend ben.
Wel tof voor je vriend dat hij eindelijk een leuk persoon heeft gevonden.
Je hebt het over jezelf leren kennen en eigenlijk voel ik bijna exact hetzelfde als jij en ik ben er ook al lange tijd achter dat het geheel in mijn systeem zit en een statische overtuiging is.
Je leert jezelf echter nog veel beter kennen als je een relatie hebt denk ik. En het blijft toch jammer dat je die ontwikkeling niet kan doormaken.
@justme_37:
Wat fantastisch dat je hier bent. Ik kom hier bijna nooit meer op het forum, maar toevallig gisteren net wel. Wat een toeval!
Met mij is het goed, maar met een relatie krijgen wil het ook niet vlotten. Ik ben nu 43. Er is wel heel wat veranderd. Ik heb heel veel over mezelf geleerd en dat is super. Blijkt dat bij mij angst voor afwijzing een heel grote rol speelt. Bij het zien van een vrouw voelde ik al de pijn van een afwijzing en daardoor ging ik het echte contact met haar niet aan. Dat is toch raar, je ziet een leuke vrouw waar je wat mee wil, maar je voelt de pijn (eerste de pijn van de afwijzing die dreigt** plaats te gaan vinden, daarna de pijn van de schaamte omdat ik het niet aan durf te gaan).
Wat mij altijd gefascineerd heeft is dat ik best wel intelligent ben, maar dat het met vrouwen nooit lukte. Ik kon er maar niet achter komen wat er aan de hand is. Angst en een muurtje bouwen dat is bij mij de oorzaak. De angsten die ik heb zitten zo dicht op de huid, die angsten zijn mij zo vertrouwd en vergroeit met mij dat ik ze lange tijd nooit gezien heb. Het is echt fantastisch om mezelf steeds meer te leren kennen.
** 'Een mens lijdt dikwijls het meest door/van het lijden dat hij vreest'
@justme_37: Ik begrijp helemaal dat je moegestreden bent. Dat heb ik ook. Ik ben vrijgezel, maar eigenlijk wil ik mijn hoofd neerleggen bij de borsten van mijn geliefde, om mij te troosten, lief te hebben, te voeden en te inspireren. Na alles wat ik doorstaan heb. Met alle angsten en barrières die ik ben tegengekomen op mijn levenspad.
MIjn geliefde heb ik nog niet gevonden, maar ik kan al wel troost vinden bij mezelf. En ik heb ook een goede vriend (hij heeft op zijn 49ste eindelijk een vriendin gevonden) waar ik kan delen en troost kan vinden. Grappig (of verontrustend) is dat zijn leventje met vriendin ook niet over rozen gaat.
Hoi,
Ik herken me er in grote mate in. Zo zie ik vaak dezelfde vrouw lopen in de supermarkt als ik er ook ben. Ik vind haar er echt leuk uitzien en ik voel direct de pijn van afwijzing , niet geheel onterecht want ik ben dan ook ontzettend vaak afgewezen (eigenlijk alleen maar afwijzingen)
Bijna elke dag zag ik haar lopen en elke keer richt in mijn blik op haar, niet te opvallend natuurlijk en uiteraard ziet ze mij niet staan.
Zoals ook vandaag maar deze keer was haar vriend erbij en ze keek hem heel verliefd aan, dit was heel pijnlijk op dat moment, maar ik heb mezelf aangeleerd door meteen aan andere dingen te denken. Terug in de auto moest ik wel even vloeken om vervolgens weer over te gaan tot de orde van de dag. Ik denk dat mijn angst best wel reëel is. Vrouwen bevestigden ook mijn negatieve zelfbeeld.
Ik ken dat helemaal dat je een vrouwelijk persoon nodig hebt om je emoties te uiten, maar nu heb ik daar geen behoefte meer aan, helemaal niet meer. Ik heb mezelf echt mentaal sterker gemaakt, of nou ja alles wegstoppen en er niet aan denken. Je zoekt vrouwelijk contact om dingen mee te delen omdat een behoefte is, maar als dat niet gaat heb je weinig keus dan een manier zoeken om ermee om te gaan. Mij word wel eens verweten dat ik geen verdriet kan tonen, nou dit is dus de reden omdat ik versteend ben.
Wel tof voor je vriend dat hij eindelijk een leuk persoon heeft gevonden.
Je hebt het over jezelf leren kennen en eigenlijk voel ik bijna exact hetzelfde als jij en ik ben er ook al lange tijd achter dat het geheel in mijn systeem zit en een statische overtuiging is.
Je leert jezelf echter nog veel beter kennen als je een relatie hebt denk ik. En het blijft toch jammer dat je die ontwikkeling niet kan doormaken.
zaterdag 6 mei 2017 00:52
Wauw, wat superfijn date je je erin herkent. Ik voel me daardoor minder alleen.
Ik denk dat dat het grote manke is. Wij mannen proberen te vaak alles in ons eentje op te lossen. Voor mezelf wil ik dat niet meer. Ik heb afgelopen jaar trainingen gedaan ( http://venwoude.nl ), die een stuk zelfinzicht verschaffen.
ze keek hem heel verliefd aan, dit was heel pijnlijk op dat moment, maar ik heb mezelf aangeleerd door meteen aan andere dingen te denken...
Bij de pijn blijven heb ik duizenden keren gehoord bij de trainingen. De normale reactie is om weg te gaan van de pijn, maar als ik mezelf bewust ben van wat er gebeurt, dan kan ik er voor kiezen om niet weg te gaan van de pijn. Als ik dat deed (het is me wel eens gelukt) dan merkte ik dat de pijn dragelijk was (is dit het nu). Ik vergelijk het wel eens met een koude douche.
Pijn betekent dat ik emoties heb. Dat ik leef. Dat ik verlangens heb. Dat ik kwetsbaar ben. Dat ik geraakt kan worden door een vrouw. Ik denk dat ik heel gevoelig ben en dat dat ook voor jou geldt.
Wat ik ook heb moeten toegeven is dat ik boos ben. Boos omdat ik niet de aandacht van vrouwen heb gekregen die ik zo nodig had. Boos omdat ze mij keer op keer genegeerd hebben. Al die jaren! Ik laat het natuurlijk niet merken, die boosheid, maar ik denk dat ie emotie er nog wel zit onderhuids. En dat die emotie afstand creëert tussen mij en de vrouwen die ik ontmoet. Op dit punt heb ik nog werk te doen om die boosheid de begrijpen, omarmen en uiteindelijk los te laten.
Ik denk dat dat het grote manke is. Wij mannen proberen te vaak alles in ons eentje op te lossen. Voor mezelf wil ik dat niet meer. Ik heb afgelopen jaar trainingen gedaan ( http://venwoude.nl ), die een stuk zelfinzicht verschaffen.
ze keek hem heel verliefd aan, dit was heel pijnlijk op dat moment, maar ik heb mezelf aangeleerd door meteen aan andere dingen te denken...
Bij de pijn blijven heb ik duizenden keren gehoord bij de trainingen. De normale reactie is om weg te gaan van de pijn, maar als ik mezelf bewust ben van wat er gebeurt, dan kan ik er voor kiezen om niet weg te gaan van de pijn. Als ik dat deed (het is me wel eens gelukt) dan merkte ik dat de pijn dragelijk was (is dit het nu). Ik vergelijk het wel eens met een koude douche.
Pijn betekent dat ik emoties heb. Dat ik leef. Dat ik verlangens heb. Dat ik kwetsbaar ben. Dat ik geraakt kan worden door een vrouw. Ik denk dat ik heel gevoelig ben en dat dat ook voor jou geldt.
Wat ik ook heb moeten toegeven is dat ik boos ben. Boos omdat ik niet de aandacht van vrouwen heb gekregen die ik zo nodig had. Boos omdat ze mij keer op keer genegeerd hebben. Al die jaren! Ik laat het natuurlijk niet merken, die boosheid, maar ik denk dat ie emotie er nog wel zit onderhuids. En dat die emotie afstand creëert tussen mij en de vrouwen die ik ontmoet. Op dit punt heb ik nog werk te doen om die boosheid de begrijpen, omarmen en uiteindelijk los te laten.
zaterdag 6 mei 2017 01:57
[quote]inkijk74 schreef op 06 mei 2017 @ 00:52:
Wauw, wat superfijn date je je erin herkent. Ik voel me daardoor minder alleen.
Ik denk dat dat het grote manke is. Wij mannen proberen te vaak alles in ons eentje op te lossen. Voor mezelf wil ik dat niet meer. Ik heb afgelopen jaar trainingen gedaan ( http://venwoude.nl ), die een stuk zelfinzicht verschaffen.
ze keek hem heel verliefd aan, dit was heel pijnlijk op dat moment, maar ik heb mezelf aangeleerd door meteen aan andere dingen te denken...
Bij de pijn blijven heb ik duizenden keren gehoord bij de trainingen. De normale reactie is om weg te gaan van de pijn, maar als ik mezelf bewust ben van wat er gebeurt, dan kan ik er voor kiezen om niet weg te gaan van de pijn. Als ik dat deed (het is me wel eens gelukt) dan merkte ik dat de pijn dragelijk was (is dit het nu). Ik vergelijk het wel eens met een koude douche.
Pijn betekent dat ik emoties heb. Dat ik leef. Dat ik verlangens heb. Dat ik kwetsbaar ben. Dat ik geraakt kan worden door een vrouw. Ik denk dat ik heel gevoelig ben en dat dat ook voor jou geldt.
Wat ik ook heb moeten toegeven is dat ik boos ben. Boos omdat ik niet de aandacht van vrouwen heb gekregen die ik zo nodig had. Boos omdat ze mij keer op keer genegeerd hebben. Al die jaren! Ik laat het natuurlijk niet merken, die boosheid, maar ik denk dat ie emotie er nog wel zit onderhuids. En dat die emotie afstand creëert tussen mij en de vrouwen die ik ontmoet. Op dit punt heb ik nog werk te doen om die boosheid de begrijpen, omarmen en uiteindelijk los te laten. [/quote]
Super herkenbaar, eigenlijk precies hetgeen ik ook doormaak. Ben nu erg moe dus ik reageer er later nog wel uitgebreider op.
Wauw, wat superfijn date je je erin herkent. Ik voel me daardoor minder alleen.
Ik denk dat dat het grote manke is. Wij mannen proberen te vaak alles in ons eentje op te lossen. Voor mezelf wil ik dat niet meer. Ik heb afgelopen jaar trainingen gedaan ( http://venwoude.nl ), die een stuk zelfinzicht verschaffen.
ze keek hem heel verliefd aan, dit was heel pijnlijk op dat moment, maar ik heb mezelf aangeleerd door meteen aan andere dingen te denken...
Bij de pijn blijven heb ik duizenden keren gehoord bij de trainingen. De normale reactie is om weg te gaan van de pijn, maar als ik mezelf bewust ben van wat er gebeurt, dan kan ik er voor kiezen om niet weg te gaan van de pijn. Als ik dat deed (het is me wel eens gelukt) dan merkte ik dat de pijn dragelijk was (is dit het nu). Ik vergelijk het wel eens met een koude douche.
Pijn betekent dat ik emoties heb. Dat ik leef. Dat ik verlangens heb. Dat ik kwetsbaar ben. Dat ik geraakt kan worden door een vrouw. Ik denk dat ik heel gevoelig ben en dat dat ook voor jou geldt.
Wat ik ook heb moeten toegeven is dat ik boos ben. Boos omdat ik niet de aandacht van vrouwen heb gekregen die ik zo nodig had. Boos omdat ze mij keer op keer genegeerd hebben. Al die jaren! Ik laat het natuurlijk niet merken, die boosheid, maar ik denk dat ie emotie er nog wel zit onderhuids. En dat die emotie afstand creëert tussen mij en de vrouwen die ik ontmoet. Op dit punt heb ik nog werk te doen om die boosheid de begrijpen, omarmen en uiteindelijk los te laten. [/quote]
Super herkenbaar, eigenlijk precies hetgeen ik ook doormaak. Ben nu erg moe dus ik reageer er later nog wel uitgebreider op.
zaterdag 6 mei 2017 06:34
Boos op vrouwen omdat ze je negeren?
De slachtofferrol ten top. Bovendien is niemand je iets verschuldigd in dit leven.
Om even aan te haken op het voorbeeld van de supermarkt. Je bent daar nooit afgewezen omdat de vrouw in kwestie nooit geweten heeft dat je interesse had.
Mensen gaan naar de supermarkt om boodschappen te halen niet om contacten te leggen met anderen. Ik kom vele mensen tegen tijdens het boodschappen doen maar ik onthoud alleen de cassière. Als iemand mij laat passeren bijvoorbeeld dan glimlach ik vriendelijk naar die persoon als bedankje maar ik zou niet weten wie die persoon is.
De kans is heel groot dat die vrouw jou nog nooit opgemerkt heeft net zoals ze 99% van de rest van de aanwezigen niet opmerkt.
Dit niet opmerken heeft helemaal niets met jou persoonlijk te maken. Je maakt het allemaal veel te groot en dat verlamt je. Eeuwig zonde.
De slachtofferrol ten top. Bovendien is niemand je iets verschuldigd in dit leven.
Om even aan te haken op het voorbeeld van de supermarkt. Je bent daar nooit afgewezen omdat de vrouw in kwestie nooit geweten heeft dat je interesse had.
Mensen gaan naar de supermarkt om boodschappen te halen niet om contacten te leggen met anderen. Ik kom vele mensen tegen tijdens het boodschappen doen maar ik onthoud alleen de cassière. Als iemand mij laat passeren bijvoorbeeld dan glimlach ik vriendelijk naar die persoon als bedankje maar ik zou niet weten wie die persoon is.
De kans is heel groot dat die vrouw jou nog nooit opgemerkt heeft net zoals ze 99% van de rest van de aanwezigen niet opmerkt.
Dit niet opmerken heeft helemaal niets met jou persoonlijk te maken. Je maakt het allemaal veel te groot en dat verlamt je. Eeuwig zonde.
zaterdag 6 mei 2017 08:51
Waarom meteen zulke harde reacties?
Juist goed dat je trainingen gaat doen om jezelf beter te leren kennen en met je gevoel aan de slag te gaan. Sommige dingen kun je nu eenmaal niet in je eentje oplossen. En wat gevoel betreft: dat is nu eenmaal niet 'logisch', en anders dan je verstand. Die twee liggen vaak niet op één lijn. Dat herken ik zelf ook.
Overigens let ik in de supermarkt ook niet op andere mensen die daar lopen. Ik ben gericht op mijn boodschappenlijstje en meestal ook op weer zo snel mogelijk daar weg zijn. Niet dat ik nooit gelezen heb trouwens, dat daar ook wel ooit relaties zijn ontstaan (je kunt tenslotte overal iemand ontmoeten), maar het lijkt mij ook niet de meest aangewezen plek.
Geef niet op. Zolang er leven is, is er hoop.
Juist goed dat je trainingen gaat doen om jezelf beter te leren kennen en met je gevoel aan de slag te gaan. Sommige dingen kun je nu eenmaal niet in je eentje oplossen. En wat gevoel betreft: dat is nu eenmaal niet 'logisch', en anders dan je verstand. Die twee liggen vaak niet op één lijn. Dat herken ik zelf ook.
Overigens let ik in de supermarkt ook niet op andere mensen die daar lopen. Ik ben gericht op mijn boodschappenlijstje en meestal ook op weer zo snel mogelijk daar weg zijn. Niet dat ik nooit gelezen heb trouwens, dat daar ook wel ooit relaties zijn ontstaan (je kunt tenslotte overal iemand ontmoeten), maar het lijkt mij ook niet de meest aangewezen plek.
Geef niet op. Zolang er leven is, is er hoop.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
zaterdag 6 mei 2017 08:59
quote:Alixane schreef op 06 mei 2017 @ 02:09:
Echt, boosheid op de vrouwen? Jouw boosheid omarmen? Richt samen een clubje op ofzo.Het slaat zo ontzettend nergens op om boos te worden op vrouwen, maar ik heb de indruk dat alle seksueel gefrustreerde mannen er last van hebben. Tenminste, wel degene die ik hier op het forum zie. (en volgens mij lopen er bovengemiddeld veel van zulke mannen op dit forum rond.) Dus een clubje oprichten zal wel geen probleem zijn. Praatgroep onder leiding van een goede psycholoog?
Echt, boosheid op de vrouwen? Jouw boosheid omarmen? Richt samen een clubje op ofzo.Het slaat zo ontzettend nergens op om boos te worden op vrouwen, maar ik heb de indruk dat alle seksueel gefrustreerde mannen er last van hebben. Tenminste, wel degene die ik hier op het forum zie. (en volgens mij lopen er bovengemiddeld veel van zulke mannen op dit forum rond.) Dus een clubje oprichten zal wel geen probleem zijn. Praatgroep onder leiding van een goede psycholoog?
Morrigan Crow, net zo leuk als Harry Potter.
zaterdag 6 mei 2017 09:27
quote:hevig schreef op 06 mei 2017 @ 09:06:
Ik begrijp ook niet waarom er meteen zulke harde reacties komen, chill
De mannen verwoorden het goed en zijn zich bewust
Wat ik nog mee zou willen geven, idealiseer een relatie niet
Dan denk ik dat ze nog meer hebben aan harde reacties en een flinke schop onder de kont dan aan 'idealiseer een relatie niet'.
Het gaat in de 1e plaats om de seks, niet om een relatie.
Ik begrijp ook niet waarom er meteen zulke harde reacties komen, chill
De mannen verwoorden het goed en zijn zich bewust
Wat ik nog mee zou willen geven, idealiseer een relatie niet
Dan denk ik dat ze nog meer hebben aan harde reacties en een flinke schop onder de kont dan aan 'idealiseer een relatie niet'.
Het gaat in de 1e plaats om de seks, niet om een relatie.
Morrigan Crow, net zo leuk als Harry Potter.
zaterdag 6 mei 2017 09:35
quote:hevig schreef op 06 mei 2017 @ 09:06:
Ik begrijp ook niet waarom er meteen zulke harde reacties komen, chill
De mannen verwoorden het goed en zijn zich bewust
Wat ik nog mee zou willen geven, idealiseer een relatie niet
Omdat het gewoon een gevaarlijk idee is, dat boos zijn op vrouwen normaal en te verantwoorden is.
Geen enkele vrouw is geen enkele man wat verschuldigd. Geen liefde, geen seks, geen appje, geen aandacht, geen glimlach, geen aardig gebaar, geen steun, niks. En dat geldt andersom net zo goed.
Ik begrijp ook niet waarom er meteen zulke harde reacties komen, chill
De mannen verwoorden het goed en zijn zich bewust
Wat ik nog mee zou willen geven, idealiseer een relatie niet
Omdat het gewoon een gevaarlijk idee is, dat boos zijn op vrouwen normaal en te verantwoorden is.
Geen enkele vrouw is geen enkele man wat verschuldigd. Geen liefde, geen seks, geen appje, geen aandacht, geen glimlach, geen aardig gebaar, geen steun, niks. En dat geldt andersom net zo goed.
zaterdag 6 mei 2017 09:58
Dat supermarkt voorbeeld is wel duidelijk. Die vrouw triggert alleen bekende gevoelens van onmacht. Die boosheid is niet moeilijk te begrijpen aan de hand van de ervaringen die daaraan ten grondslag liggen. Dat het een emotie is die nergens toe leidt mag duidelijk zijn maar misschien moet het er wel eerst uit.
zaterdag 6 mei 2017 10:08
quote:Timetraveler schreef op 06 mei 2017 @ 09:35:
[...]
Omdat het gewoon een gevaarlijk idee is, dat boos zijn op vrouwen normaal en te verantwoorden is.
Geen enkele vrouw is geen enkele man wat verschuldigd. Geen liefde, geen seks, geen appje, geen aandacht, geen glimlach, geen aardig gebaar, geen steun, niks. En dat geldt andersom net zo goed.Dit is precies wat ik bedoel.
[...]
Omdat het gewoon een gevaarlijk idee is, dat boos zijn op vrouwen normaal en te verantwoorden is.
Geen enkele vrouw is geen enkele man wat verschuldigd. Geen liefde, geen seks, geen appje, geen aandacht, geen glimlach, geen aardig gebaar, geen steun, niks. En dat geldt andersom net zo goed.Dit is precies wat ik bedoel.
zaterdag 6 mei 2017 10:15
quote:ooitverlegen schreef op 06 mei 2017 @ 09:58:
Dat supermarkt voorbeeld is wel duidelijk. Die vrouw triggert alleen bekende gevoelens van onmacht. Die boosheid is niet moeilijk te begrijpen aan de hand van de ervaringen die daaraan ten grondslag liggen. Dat het een emotie is die nergens toe leidt mag duidelijk zijn maar misschien moet het er wel eerst uit.
Maar waarom dan boos worden op vrouwen?
Boos op de situatie, boos op jezelf, ok, maar boos worden op vrouwen?
Dat supermarkt voorbeeld is wel duidelijk. Die vrouw triggert alleen bekende gevoelens van onmacht. Die boosheid is niet moeilijk te begrijpen aan de hand van de ervaringen die daaraan ten grondslag liggen. Dat het een emotie is die nergens toe leidt mag duidelijk zijn maar misschien moet het er wel eerst uit.
Maar waarom dan boos worden op vrouwen?
Boos op de situatie, boos op jezelf, ok, maar boos worden op vrouwen?
Morrigan Crow, net zo leuk als Harry Potter.
zaterdag 6 mei 2017 10:17
quote:Timetraveler schreef op 06 mei 2017 @ 09:35:
[...]
Omdat het gewoon een gevaarlijk idee is, dat boos zijn op vrouwen normaal en te verantwoorden is.
Geen enkele vrouw is geen enkele man wat verschuldigd. Geen liefde, geen seks, geen appje, geen aandacht, geen glimlach, geen aardig gebaar, geen steun, niks. En dat geldt andersom net zo goed.
En het is in dit topic genoemd, maar ook onlangs in een vergelijkbaar topic van een man in ongeveer dezelfde situatie als TO hier: Het gevoel van 'waarom gunnen vrouwen mij niks?'
Nou, gewoon, omdat geen enkele vrouw dat hoeft.
[...]
Omdat het gewoon een gevaarlijk idee is, dat boos zijn op vrouwen normaal en te verantwoorden is.
Geen enkele vrouw is geen enkele man wat verschuldigd. Geen liefde, geen seks, geen appje, geen aandacht, geen glimlach, geen aardig gebaar, geen steun, niks. En dat geldt andersom net zo goed.
En het is in dit topic genoemd, maar ook onlangs in een vergelijkbaar topic van een man in ongeveer dezelfde situatie als TO hier: Het gevoel van 'waarom gunnen vrouwen mij niks?'
Nou, gewoon, omdat geen enkele vrouw dat hoeft.
Morrigan Crow, net zo leuk als Harry Potter.
zaterdag 6 mei 2017 10:45
quote:tonkje schreef op 06 mei 2017 @ 10:15:
Maar waarom dan boos worden op vrouwen?
Boos op de situatie, boos op jezelf, ok, maar boos worden op vrouwen?Het ligt eraan waar je de frustratie op richt, iets met intern en extern. Natuurlijk zijn vrouwen je niets verschuldigd of verplicht. Maar herhaalde ervaringen zoals genegeerd worden, afgewezen of zelfs uitgelachen i.c.m. een bepaalde persoonlijke uitgangssituatie kunnen deze gevoelens veroorzaken.
Maar waarom dan boos worden op vrouwen?
Boos op de situatie, boos op jezelf, ok, maar boos worden op vrouwen?Het ligt eraan waar je de frustratie op richt, iets met intern en extern. Natuurlijk zijn vrouwen je niets verschuldigd of verplicht. Maar herhaalde ervaringen zoals genegeerd worden, afgewezen of zelfs uitgelachen i.c.m. een bepaalde persoonlijke uitgangssituatie kunnen deze gevoelens veroorzaken.
