
Ach ja, laten we weer eens vragen 'of dit normaal is'.
woensdag 30 december 2009 om 14:14
Ok, na dagen zelf aan het denken geslagen te zijn wil ik ook graag eens de nuchtere kijk van andere mensen op mijn 'soort van probleem'.
Mijn vriend heeft voor mij diverse scharrels en vriendinnen gehad. Met 1 heeft hij nog steeds contact. Ik heb dat altijd normaal gevonden, heb er nooit wat achter gezocht of er een probleem van gemaakt. Ik weet dat een van zijn exen belangrijk voor hem is. Ik vind dat prima, 100% ok. Hij ziet in haar slechts 'een goede vriendin'. Dus laten we haar vanaf nu 'de goede vriendin' noemen.
Natuurlijk vond ik het in de eerste maanden vreemd dat wanneer wij met vakantie waren hij naast kado-tjes voor zijn familie óók kado-tjes voor haar en haar kind (niet van hem) ging kopen. Maar hey, voor een goede vriendin zie ik ook daar uiteindelijk de problemen niet van in.
Inmiddels zijn vriend en ik al ruim 2 jaar bij elkaar en tot op heden heb ik deze goede vriendin nog nooit mogen/kunnen ontmoeten. Ik heb diverse voorstellen gedaan: bij haar thuis, bij ons thuis, avondje gezellig wat drinken etc..etc... maar niets lijkt echt te lukken. Er is altijd wel iets waarom het - door haar - niet kan. Mijn vriend en zij spreken wel af. Niet wekelijks maar regelmatig. Meestal hebben ze daar ook een goede reden voor want ze hebben allebei een beroep waarbij ze veel raakvlakken hebben. Hierdoor organiseren ze weleens een aantal zaken en dan spreken ze af. Ze werken niet bij hetzelfde bedrijf maar bundelen hun intelligentie en doen dan weleens iets freelance samen. Het brainstormen doen ze op zijn werk, bij haar thuis (dan kookt ze gezellig voor hem) etc..etc.. maar nooit bij ons.
Tijdens de kerstdagen had ik een stemmetje in mijn hoofd dat er iets niet klopte en met een schuldgevoel van hier tot Tokyo (en terecht want ik haat dat ik het heb gedaan en veroordeel anderen er ook op) zijn telefoon gechecked. Ik heb niet zijn smsn gelezen alleen maar gekeken door wie hij de laatste tijd gebeld was en wat mij opviel was: Ze bellen heel erg veel! Ze hebben veel contact en áltijd tijdens kantooruren. Nooit daarbuiten. Zij belt hem over van alles (dat zegt mijn vriend tenminste) en niet alleen over zakelijke evenementen.
- Op de vraag of ze veel contact hadden antwoordde hij ontkennend
- Op de vraag waarom een goede vriendin alleen maar tijdens kantooruren belt wist hij geen antwoord
- Op de vraag waarom ik haar na 2 jaar nog steeds niet ken wist hij geen antwoord.
- Op de dag dat een dierbaar iemand van mij op t punt van overlijden stond was hij bij haar en liet mij alleen afscheid van die persoon nemen.
- Wij sturen haar gezamelijk een kerstkaart, hij krijgt er een op zijn naam terug.
- Ik heb eens een kado voor haar (via mijn werk) aan mijn vriend meegegeven. Het ging over de interesse die ze samen delen. Ik heb geen bedankje gekregen.
- Ze bellen nooit in mijn nabijheid.
- Laatst was ik vrij op een doordeweekse dag en mijn vriend ook, toen heeft ze 3x gebeld en hij heeft toen express niet opgenomen (om discussies te vermijden, zegt hij).
Bij deze mijn vraag: wat en dan ook echt wát moet ik hier nu van maken. Is dit iets wat ik dien te begrijpen en wat ik los moet laten? Of heb ik nu toch wel recht op antwoorden? En zo ja, op welke vragen dan eigenlijk? Ik heb er nu, na 2 jaar, gewoon een vreemd gevoel bij gekregen.
Het is een heel verhaal... ik weet het. Ik ben niet jaloers van aard maar ik begin het gevoel te krijgen dat er dingen gebeuren die niet in orde zijn. Misschien wil ik van jullie wel weten of ik spoken zie of dat dit normaal is and to move on
Groetjes,
Kopje thee...
Mijn vriend heeft voor mij diverse scharrels en vriendinnen gehad. Met 1 heeft hij nog steeds contact. Ik heb dat altijd normaal gevonden, heb er nooit wat achter gezocht of er een probleem van gemaakt. Ik weet dat een van zijn exen belangrijk voor hem is. Ik vind dat prima, 100% ok. Hij ziet in haar slechts 'een goede vriendin'. Dus laten we haar vanaf nu 'de goede vriendin' noemen.

Natuurlijk vond ik het in de eerste maanden vreemd dat wanneer wij met vakantie waren hij naast kado-tjes voor zijn familie óók kado-tjes voor haar en haar kind (niet van hem) ging kopen. Maar hey, voor een goede vriendin zie ik ook daar uiteindelijk de problemen niet van in.
Inmiddels zijn vriend en ik al ruim 2 jaar bij elkaar en tot op heden heb ik deze goede vriendin nog nooit mogen/kunnen ontmoeten. Ik heb diverse voorstellen gedaan: bij haar thuis, bij ons thuis, avondje gezellig wat drinken etc..etc... maar niets lijkt echt te lukken. Er is altijd wel iets waarom het - door haar - niet kan. Mijn vriend en zij spreken wel af. Niet wekelijks maar regelmatig. Meestal hebben ze daar ook een goede reden voor want ze hebben allebei een beroep waarbij ze veel raakvlakken hebben. Hierdoor organiseren ze weleens een aantal zaken en dan spreken ze af. Ze werken niet bij hetzelfde bedrijf maar bundelen hun intelligentie en doen dan weleens iets freelance samen. Het brainstormen doen ze op zijn werk, bij haar thuis (dan kookt ze gezellig voor hem) etc..etc.. maar nooit bij ons.
Tijdens de kerstdagen had ik een stemmetje in mijn hoofd dat er iets niet klopte en met een schuldgevoel van hier tot Tokyo (en terecht want ik haat dat ik het heb gedaan en veroordeel anderen er ook op) zijn telefoon gechecked. Ik heb niet zijn smsn gelezen alleen maar gekeken door wie hij de laatste tijd gebeld was en wat mij opviel was: Ze bellen heel erg veel! Ze hebben veel contact en áltijd tijdens kantooruren. Nooit daarbuiten. Zij belt hem over van alles (dat zegt mijn vriend tenminste) en niet alleen over zakelijke evenementen.
- Op de vraag of ze veel contact hadden antwoordde hij ontkennend
- Op de vraag waarom een goede vriendin alleen maar tijdens kantooruren belt wist hij geen antwoord
- Op de vraag waarom ik haar na 2 jaar nog steeds niet ken wist hij geen antwoord.
- Op de dag dat een dierbaar iemand van mij op t punt van overlijden stond was hij bij haar en liet mij alleen afscheid van die persoon nemen.
- Wij sturen haar gezamelijk een kerstkaart, hij krijgt er een op zijn naam terug.
- Ik heb eens een kado voor haar (via mijn werk) aan mijn vriend meegegeven. Het ging over de interesse die ze samen delen. Ik heb geen bedankje gekregen.
- Ze bellen nooit in mijn nabijheid.
- Laatst was ik vrij op een doordeweekse dag en mijn vriend ook, toen heeft ze 3x gebeld en hij heeft toen express niet opgenomen (om discussies te vermijden, zegt hij).
Bij deze mijn vraag: wat en dan ook echt wát moet ik hier nu van maken. Is dit iets wat ik dien te begrijpen en wat ik los moet laten? Of heb ik nu toch wel recht op antwoorden? En zo ja, op welke vragen dan eigenlijk? Ik heb er nu, na 2 jaar, gewoon een vreemd gevoel bij gekregen.
Het is een heel verhaal... ik weet het. Ik ben niet jaloers van aard maar ik begin het gevoel te krijgen dat er dingen gebeuren die niet in orde zijn. Misschien wil ik van jullie wel weten of ik spoken zie of dat dit normaal is and to move on
Groetjes,
Kopje thee...

woensdag 30 december 2009 om 19:29
Kopje thee, het klopt niet. Anders was het geen probleem geweest. Je intuitie zegt de juiste dingen en laat je niets anders wijs maken.
Het is goed je grenzen aan te geven. Je weet meteen genoeg als hij daar geen gehoor aan wil geven, nl dat hij ze niet respecteerd. En dat staat nog los van het feit dat ze hoogst waarschijnlijk meer hebben met elkaar.
Het is goed je grenzen aan te geven. Je weet meteen genoeg als hij daar geen gehoor aan wil geven, nl dat hij ze niet respecteerd. En dat staat nog los van het feit dat ze hoogst waarschijnlijk meer hebben met elkaar.
woensdag 30 december 2009 om 19:32
Vervelend voor je dat het nu weer zo op de spits gedreven is. Ik vind dat je absoluut niet overdrijft en vindt zijn argument 'je kent haar niets eens' ook echt volledig de plank misslaan. Dát is toch juist het punt, dat je haar niet kent
Hoe vervelend dan ook, ik zou nu wel voet bij stuk houden en afwachten wat híj gaat doen.
Hoe vervelend dan ook, ik zou nu wel voet bij stuk houden en afwachten wat híj gaat doen.
Peas on earth!
woensdag 30 december 2009 om 19:33
En het is eigenlijk zo simpel als DNM zegt: het klopt niet, anders was er geen probleem geweest. Waarom zou het anders erg zijn om te bellen en te zeggen: 'hoi vriendin, ik wil nu toch écht dat je Thee een keer ontmoet, want ze is tenslotte mijn vriend, wanneer kom je hier op de koffie?'.
Peas on earth!
woensdag 30 december 2009 om 19:35
ik ben speciaal even ingelogd om te kunnen zeggen;
VOET BIJ STUK HOUDEN!!!
Dit is duidelijk geen goede vriendschap, dit is bullshit.
Het heeft al veeeeel te lang geduurd zo, je mag niet meer zo over je laten lopen hoor. Of er nu wel of niet 'meer' aan de hand is, je hebt wel al 2 jaar je vriend moeten delen. Lijkt me niet meer dan logisch dat je wilt weten wie die meid is, en dat je er ook meteen heel duidelijke grenzen aan het contact stelt want anders...
succes!!!
VOET BIJ STUK HOUDEN!!!
Dit is duidelijk geen goede vriendschap, dit is bullshit.
Het heeft al veeeeel te lang geduurd zo, je mag niet meer zo over je laten lopen hoor. Of er nu wel of niet 'meer' aan de hand is, je hebt wel al 2 jaar je vriend moeten delen. Lijkt me niet meer dan logisch dat je wilt weten wie die meid is, en dat je er ook meteen heel duidelijke grenzen aan het contact stelt want anders...
succes!!!
woensdag 30 december 2009 om 19:41
woensdag 30 december 2009 om 19:43
Dank jullie voor de lieve reacties... Ik moet zeggen: ik ben behoorlijk shaky. Hij is nu in zijn huis (staat leeg en te koop en moet hier en daar nog wat klusjes gedaan worden) en we hebben de ruzie telefonisch gekregen. Ik heb net opgehangen en alle stekkers van de gewone telefoon en mijn mobiele eruit getrokken. Ik kan niet meer tegen het vechten en het bekvechten. Het kost zo veel energie.
Anyway, hij was meteen achterdochtig hoe ik aan het nummer kwam. Met andere woorden: of ik in zijn telefoon had gesnuffeld. Maar nee, ik heb het nummer zelf van hem een keer gekregen omdat ze een gezamelijk visitekaartje hebben. Maar meteen die achterdocht.. vreselijk.
Verder zegt hij dat hij wel degelijk zijn best heeft gedaan door iedere keer als ik het voorstel deed om haar te leren kennen er ook echt achteraan te zitten en haar te berichten om af te spreken. Maar ja, dat is allemaal op tijden gebeurd dat ik er niet was. Hoe kan ik weten of het waar is. Zijn strijdpunt is dat hij zegt dat hij het echt geprobeerd heeft en dat het iedere keer mislukt. Hij zegt ook dat hij aan mijn telefoongesprek destijds niet op kon maken dat mijn oma dood zou gaan. Ik heb toen gevraagd hoe duidelijk of onduidelijk de woorden 'dood' en 'sterven' voor hem zijn. Hij dacht dat het loos alarm was.
Hij wil niet door mij gecontroleerd worden omdat hij vindt dat hij niets verkeerds doet. Dat ik er niet zo'n probleem van moet maken, dat ik het uit zijn verband trek. Hij zegt te snappen dat we elkaar moeten leren kennen maar ik moest hem we de kans geven om het te realiseren..
Pffff... ik ben echt kapot..
Anyway, hij was meteen achterdochtig hoe ik aan het nummer kwam. Met andere woorden: of ik in zijn telefoon had gesnuffeld. Maar nee, ik heb het nummer zelf van hem een keer gekregen omdat ze een gezamelijk visitekaartje hebben. Maar meteen die achterdocht.. vreselijk.
Verder zegt hij dat hij wel degelijk zijn best heeft gedaan door iedere keer als ik het voorstel deed om haar te leren kennen er ook echt achteraan te zitten en haar te berichten om af te spreken. Maar ja, dat is allemaal op tijden gebeurd dat ik er niet was. Hoe kan ik weten of het waar is. Zijn strijdpunt is dat hij zegt dat hij het echt geprobeerd heeft en dat het iedere keer mislukt. Hij zegt ook dat hij aan mijn telefoongesprek destijds niet op kon maken dat mijn oma dood zou gaan. Ik heb toen gevraagd hoe duidelijk of onduidelijk de woorden 'dood' en 'sterven' voor hem zijn. Hij dacht dat het loos alarm was.
Hij wil niet door mij gecontroleerd worden omdat hij vindt dat hij niets verkeerds doet. Dat ik er niet zo'n probleem van moet maken, dat ik het uit zijn verband trek. Hij zegt te snappen dat we elkaar moeten leren kennen maar ik moest hem we de kans geven om het te realiseren..
Pffff... ik ben echt kapot..
woensdag 30 december 2009 om 19:47
Dit gaat nu al twee jaar zo. Je hebt er eerder wel over gezegd wat je vond en wilde, maar dat heeft niets opgeleverd. Dat betekent (ongenuanceerd gezegd) dat je vriend heeft ervaren dat het gewoon zo kan gaan, dat hij deze vriendschap (ik noem dat nog maar wel zo, tot het tegendeel bewezen is) op deze wijze kan voortzetten. Dit is nu misschien het moment om duidelijk te maken dat je dit écht niet meer wilt.
Peas on earth!

woensdag 30 december 2009 om 19:47
lieve meid,
als ik je vorige topic lees kan ik zo wel een conclusie trekken.
sterkte!!
Spijker:
Om het even zo te zeggen: je slaat de spijker op z'n kop
Vriend heeft het met talloze vrouwen gedaan (veroordeel ik overigens niet). In zijn 33 jaar heeft hij, naast zijn ONS-en) 4 relaties gehad, waarvan 3 relaties een jaar en een relatie van 4 jaar. Hij is er bij drie in totaal vreemd gegaan, waarvan ook weer 1 tijdens een van die leuke vakanties met zijn beste vriend (ze houden elkaar allemaal de hand boven het hoofd). Daarnaast heeft hij een mannen vriendenkring die alle vrouwen dulden en meer dan graag zien behalve de partners van de mannen die in die vriendenkring. Want ja 'dan kunnen ze zichzelf niet zijn he'. Dat is een verboden area voor mij.
Met een van die vrienden is hij vorig jaar een maand op vakantie geweest. Het is dat ik de hotellijst had en hem zelf eens belde anders had ik die maand zonder communicatie moeten stellen. Zijn argument: 'ja, dan ben ik zo afgeleid en bezig dat het er niet van komt om te bellen'.
Ik ben nooit van de jaloersige geweest. Maar deze man maakt mij op veel fronten jaloers. Gek genoeg. Hij zweert niet meer vreemd te gaan omdat hij zegt dat het meer kapot maakt dan dat je er wat aan hebt. Hij zegt er van geleerd te hebben.
Dus ja, ik loop ook iedere keer tegen dingen aan. Romantisch dinertje met zijn ex vriendin bijvoorbeeld nog, een paar maanden geleden. Vond het vre se lijk maar heb er niets van gezegd.
En dan nu het hoeren verhaal...
Daar heb ik niet al te positief op gereageerd en nu ben ik bang dat ie niets meer vertelt...
Als ik het zo eens terug lees kan ik mij voorstellen dat er mensen zijn die zich afvragen wat ik nog bij hem doe...maar echt, wij hebben het echt lachen gieren en brullen met elkaar. En dat doe je ook niet zomaar weg. Het is alleen een man die je niet moet kooien.
als ik je vorige topic lees kan ik zo wel een conclusie trekken.
sterkte!!
Spijker:
Om het even zo te zeggen: je slaat de spijker op z'n kop

Vriend heeft het met talloze vrouwen gedaan (veroordeel ik overigens niet). In zijn 33 jaar heeft hij, naast zijn ONS-en) 4 relaties gehad, waarvan 3 relaties een jaar en een relatie van 4 jaar. Hij is er bij drie in totaal vreemd gegaan, waarvan ook weer 1 tijdens een van die leuke vakanties met zijn beste vriend (ze houden elkaar allemaal de hand boven het hoofd). Daarnaast heeft hij een mannen vriendenkring die alle vrouwen dulden en meer dan graag zien behalve de partners van de mannen die in die vriendenkring. Want ja 'dan kunnen ze zichzelf niet zijn he'. Dat is een verboden area voor mij.
Met een van die vrienden is hij vorig jaar een maand op vakantie geweest. Het is dat ik de hotellijst had en hem zelf eens belde anders had ik die maand zonder communicatie moeten stellen. Zijn argument: 'ja, dan ben ik zo afgeleid en bezig dat het er niet van komt om te bellen'.
Ik ben nooit van de jaloersige geweest. Maar deze man maakt mij op veel fronten jaloers. Gek genoeg. Hij zweert niet meer vreemd te gaan omdat hij zegt dat het meer kapot maakt dan dat je er wat aan hebt. Hij zegt er van geleerd te hebben.
Dus ja, ik loop ook iedere keer tegen dingen aan. Romantisch dinertje met zijn ex vriendin bijvoorbeeld nog, een paar maanden geleden. Vond het vre se lijk maar heb er niets van gezegd.
En dan nu het hoeren verhaal...
Daar heb ik niet al te positief op gereageerd en nu ben ik bang dat ie niets meer vertelt...
Als ik het zo eens terug lees kan ik mij voorstellen dat er mensen zijn die zich afvragen wat ik nog bij hem doe...maar echt, wij hebben het echt lachen gieren en brullen met elkaar. En dat doe je ook niet zomaar weg. Het is alleen een man die je niet moet kooien.
woensdag 30 december 2009 om 19:49
Ah meis toch... je hebt hem zoveel kansen gegeven om het te realiseren. Twee jaar! Er waren zoveel gelegenheden dat ze afspraken met elkaar, AL die afspraken hadden met jou erbij kunnen plaatsvinden.
Het klopt niet, echt niet. Hij reageert zo ontzettend vanuit weerstand, zo achterdochtig. En om dan weer op dat gesprek met je oma terug te komen, dat ie niet echt kon opmaken ze ze op sterven lag (terwijl hij eerder aangaf dat hij nog elke dag wenste dat hij dat moment over kon doen -- die woorden waren dus ook lucht).
Ik vind het zo rot voor je dat dit één dag voor oud & nieuw gebeurt. Maar je hebt geen andere optie dan doorzetten. Of je moet keihard je hoofd in het zand kunnen stoppen maar zo'n type lijk je me niet...
Het klopt niet, echt niet. Hij reageert zo ontzettend vanuit weerstand, zo achterdochtig. En om dan weer op dat gesprek met je oma terug te komen, dat ie niet echt kon opmaken ze ze op sterven lag (terwijl hij eerder aangaf dat hij nog elke dag wenste dat hij dat moment over kon doen -- die woorden waren dus ook lucht).
Ik vind het zo rot voor je dat dit één dag voor oud & nieuw gebeurt. Maar je hebt geen andere optie dan doorzetten. Of je moet keihard je hoofd in het zand kunnen stoppen maar zo'n type lijk je me niet...
woensdag 30 december 2009 om 19:50
woensdag 30 december 2009 om 19:52
Speciaal een account aangemaakt om je te zeggen dat ik het echt heel bijzonder vind hoe je geduldig, vol vertrouwen en met respect voor beiden hier mee om bent gegaan. Je hebt hen alle ruimte gelaten, haar herhaaldelijk uitgenodigd, nooit eerder op zijn telefoon gekeken, geen problemen gemaakt. Ik ben ook geen jaloers type maar hiervan had ik al veel eerder de kriebels gekregen. Respect! Nu is de maat ook voor jou vol, en terecht. Laat je niets aanpraten. Je overdrijft helemaal niets, sterker nog: je vriend mag ontzettend blij zijn met hoe jij hierop hebt gereageerd die 2 jaar lang. Ongelofelijk dat hij nog boos op je word ook. Als hij verstandig is dan zou hij heeel zuinig op je zijn. Hij zal namelijk niemand meer vinden zo tolerant als jij, dus ook omwille van die vriendschap met haar kan hij maar beter zorgen dat het goed komt. Zet m op!
woensdag 30 december 2009 om 19:54
Dank je Andj..
Kan wel janken ook... klote kerst, en nu dus ook klote oud en nieuw... Ik ben nog wel jarig ook op 1 januari.. Dubbel klote.
Maar goed, zo gaan die dingen. Volhouden en doorgaan maar weer. Vanaf het begin ging het al moeizaam deze relatie maar ik wilde het persé hebben. Ik vond hem het einde..
Kan wel janken ook... klote kerst, en nu dus ook klote oud en nieuw... Ik ben nog wel jarig ook op 1 januari.. Dubbel klote.
Maar goed, zo gaan die dingen. Volhouden en doorgaan maar weer. Vanaf het begin ging het al moeizaam deze relatie maar ik wilde het persé hebben. Ik vond hem het einde..

woensdag 30 december 2009 om 19:56
Zijn vriendenclub is een no go area? Hij gaat een maand op vakantie zonder jou, zonder af en toe zelf contact op te nemen? Hij is in bijna alle vorige realties vreemd gegaan? Hij laat zijn telefoon niet meer onbeheerd? Sorry hoor, maar hoe groot is die plaat voor je kop? Wake up and smell the coffee. Etc, etc. Bel die vriendin, ik weet zeker dat je dan meer duidelijkheid hebt. Voor zover dat nodig is, voor mij is het zo klaar als een klontje.
woensdag 30 december 2009 om 19:56
Begrijp ik goed dat die posting van mayfair een quote van jou uit een ander topic is, kopjethee?
Als dat zo is kan ik alleen maar zeggen dat het me niet zou verbazen als je met mijn ex gaat. En dat ik in dit geval er ook niet al te zeer op zou vertrouwen dat hij nu "in zijn huis" is, en dat één van de dingen die mij in hindsight opvielen was dat mijn ex ALTIJD vlak voor feestdagen dingen op de spits dreef.
Dat viel me toentertijd nooit op, later dacht ik "god ja, hoe kon ik zo naief zijn, ruzie met kerst/oud en nieuw/verjaardag/pasen kwam verdomd goed uit, want dan kan je niet op twee plaatsen tegelijk zijn.
Sorry meid, ik wou dat ik beter nieuws had.
Als dat zo is kan ik alleen maar zeggen dat het me niet zou verbazen als je met mijn ex gaat. En dat ik in dit geval er ook niet al te zeer op zou vertrouwen dat hij nu "in zijn huis" is, en dat één van de dingen die mij in hindsight opvielen was dat mijn ex ALTIJD vlak voor feestdagen dingen op de spits dreef.
Dat viel me toentertijd nooit op, later dacht ik "god ja, hoe kon ik zo naief zijn, ruzie met kerst/oud en nieuw/verjaardag/pasen kwam verdomd goed uit, want dan kan je niet op twee plaatsen tegelijk zijn.
Sorry meid, ik wou dat ik beter nieuws had.
Am Yisrael Chai!
