Relaties
alle pijlers
Begin langzaam af te knappen/zorgen te maken
dinsdag 5 februari 2019 om 14:04
Goedemiddag iedereen,
Na een langere tijd vrijgezel te zijn geweest na een serieuze relatie (incl kindje) heb ik sinds ongeveer 2 maand weer een relatie.
We waren beiden vrijwel meteen smoorverliefd en al na een maand vroeg hij of ik zijn vriendin wilde zijn. Dat wilde ik dolgraag, want ik was ook erg verliefd en graag met hem samen. En ik ben nog steeds verliefd en vind het samen super. Maar er sluipt soms een bepaalde irritatie en zorgpunt in mijn gevoel.
Mijn vriend is namelijk 30 jaar oud, heeft zijn studie nog niet afgerond (zit in eindfase en is binnen enkele maanden klaar) en woont nog bij zijn ouders. Om de 1 of andere reden was ik zo verliefd dat dat me niet interesseerde. En ergens doet dat het me nog steeds niet. Maar hij heeft ook een omgekeerd dag nachtritme waardoor hij pas midden in de nacht naar bed gaat en smiddags wakker wordt. Als we samen zijn past hij zich wel aan aan mijn slaaptijden. Ook is hij in het verleden bij een psycholoog geweest waar depressie en een hele lichte vorm van autisme gesteld. Hij was toen een tiener. Ook heeft hij verder geen echte (bij) banen gehad.
Ergens maak ik me nu wel zorgen: hoe gaat een eventuele toekomst samen er uit zien? Zal hij 'normaal' kunnen functioneren? Er is veel liefde tussen ons en het is een schat. Ik wil hem niet kwijt maar merk dat ik me langzaam een beetje ga irriteren aan zijn dagen nacht ritme (hoe moeilijk is het nou om dat aan te passen?) en dat hij nu dus al ruim een half jaar de deadline van zijn afstuderen vooruit schuift, maar ook niet duidelijk en daadkrachtig lijkt te weten hoe dit aan te pakken. Het is, kort gezegd, een lieve, niet zo praktische dromer.
Ik wil niet in de moederrol schieten maar merk dat ik het soms lastig vind geen advies te geven.
Na een langere tijd vrijgezel te zijn geweest na een serieuze relatie (incl kindje) heb ik sinds ongeveer 2 maand weer een relatie.
We waren beiden vrijwel meteen smoorverliefd en al na een maand vroeg hij of ik zijn vriendin wilde zijn. Dat wilde ik dolgraag, want ik was ook erg verliefd en graag met hem samen. En ik ben nog steeds verliefd en vind het samen super. Maar er sluipt soms een bepaalde irritatie en zorgpunt in mijn gevoel.
Mijn vriend is namelijk 30 jaar oud, heeft zijn studie nog niet afgerond (zit in eindfase en is binnen enkele maanden klaar) en woont nog bij zijn ouders. Om de 1 of andere reden was ik zo verliefd dat dat me niet interesseerde. En ergens doet dat het me nog steeds niet. Maar hij heeft ook een omgekeerd dag nachtritme waardoor hij pas midden in de nacht naar bed gaat en smiddags wakker wordt. Als we samen zijn past hij zich wel aan aan mijn slaaptijden. Ook is hij in het verleden bij een psycholoog geweest waar depressie en een hele lichte vorm van autisme gesteld. Hij was toen een tiener. Ook heeft hij verder geen echte (bij) banen gehad.
Ergens maak ik me nu wel zorgen: hoe gaat een eventuele toekomst samen er uit zien? Zal hij 'normaal' kunnen functioneren? Er is veel liefde tussen ons en het is een schat. Ik wil hem niet kwijt maar merk dat ik me langzaam een beetje ga irriteren aan zijn dagen nacht ritme (hoe moeilijk is het nou om dat aan te passen?) en dat hij nu dus al ruim een half jaar de deadline van zijn afstuderen vooruit schuift, maar ook niet duidelijk en daadkrachtig lijkt te weten hoe dit aan te pakken. Het is, kort gezegd, een lieve, niet zo praktische dromer.
Ik wil niet in de moederrol schieten maar merk dat ik het soms lastig vind geen advies te geven.
saraah86 wijzigde dit bericht op 05-02-2019 16:16
0.89% gewijzigd
vrijdag 15 februari 2019 om 23:03
zaterdag 16 februari 2019 om 01:29
Wat doet iedereen hier ontzettend moeilijk.
Volg je hart, en als je het nu leuk hebt geniet er dan van.
Ik elke relatie zijn er irritatie puntjes.
Mijn persoonlijke mening is dat je als alleenstaande ouder voor je jezelf en je kind moet kunnen zorgen. Wanneer je dat kan heb je het goed voor elkaar. Ook stellen met beide een goede baan, zelfde hobby’s en tijden van opstaan gaan uit elkaar.
Dit kan nog alle kanten op gaan. Wanneer je nog twijfelt kan je er voor kiezen je kind niet te introduceren en het gewoon houden bij het leuk hebben samen en zien wat de toekomst doet. Maar je twijfel om je kind te introduceren wel aan hem kenbaar maken.
Heel veel succes
Volg je hart, en als je het nu leuk hebt geniet er dan van.
Ik elke relatie zijn er irritatie puntjes.
Mijn persoonlijke mening is dat je als alleenstaande ouder voor je jezelf en je kind moet kunnen zorgen. Wanneer je dat kan heb je het goed voor elkaar. Ook stellen met beide een goede baan, zelfde hobby’s en tijden van opstaan gaan uit elkaar.
Dit kan nog alle kanten op gaan. Wanneer je nog twijfelt kan je er voor kiezen je kind niet te introduceren en het gewoon houden bij het leuk hebben samen en zien wat de toekomst doet. Maar je twijfel om je kind te introduceren wel aan hem kenbaar maken.
Heel veel succes
zaterdag 16 februari 2019 om 09:29
Jeetje wat een gedoe na twee maanden als je nu al tegen zoveel irritaties oploopt waarom blijf je dan?
Jij wilt om half zeven s ochtends de wereld veroveren.. hij heeft daar s avonds laat pas zin in, jij stelt een vraag en verwacht onmiddellijk antwoord..hij is nog even bezig..
Dat krijg je niet zomaar veranderd
Jij vindt er een heleboel van maar heb je zelf ook al een poging gedaan de touwtjes wat te laten vieren? Jouw tempo, jouw manier is niet de enige optie hè.
Dat gezegd hebbende in de eerste versie van de OP had je t over AD(H)D, daar heb je nu autisme van gemaakt , wat is t?
Is er überhaupt een diagnose of zijn t aannames?
Zoals ik eerder schreef: àls hij een vorm van ADD heeft zou het een aantal van deze dingen kunnen verklaren.
Daarmee is het voor jou nog steeds onacceptabel gedrag en wordt hij nooit je ideale man maar dan zul je je oordeel mbt zijn labbekakkerigheid toch een beetje moeten bijstellen.
Jij wilt om half zeven s ochtends de wereld veroveren.. hij heeft daar s avonds laat pas zin in, jij stelt een vraag en verwacht onmiddellijk antwoord..hij is nog even bezig..
Dat krijg je niet zomaar veranderd
Jij vindt er een heleboel van maar heb je zelf ook al een poging gedaan de touwtjes wat te laten vieren? Jouw tempo, jouw manier is niet de enige optie hè.
Dat gezegd hebbende in de eerste versie van de OP had je t over AD(H)D, daar heb je nu autisme van gemaakt , wat is t?
Is er überhaupt een diagnose of zijn t aannames?
Zoals ik eerder schreef: àls hij een vorm van ADD heeft zou het een aantal van deze dingen kunnen verklaren.
Daarmee is het voor jou nog steeds onacceptabel gedrag en wordt hij nooit je ideale man maar dan zul je je oordeel mbt zijn labbekakkerigheid toch een beetje moeten bijstellen.
zaterdag 16 februari 2019 om 11:02
Waarom zoek je het zo bij jezelf en dat het aan jou zou liggen dat je zijn gewoontes irritiant vind.
ik deed dat ook een aantal jaar mt een ex. Al zijn onhebbelijkheden waren vooral dingen die aan mij lagen. Ik moest er maar mee om leren gaan, vertelde ik mezelf. Ik bleef bij hem zo lang omdat ik dacht dat er nooit meer iemand voorbij zou komen met wie ik zo'n klik zou hebben en ik me teveel van de 'Omdenken' school aantrok. ("Ik kan hem niet veranderen, dus moet ik mijn instelling maar veranderen"). Dat ondertusen het al lang niet meer zo leuk was als in de eerste weken negeerde ik maar. Ik bleef hangen in het verhaaltje dat ik mezelf vertelde (hoe we elkaar ontmoetten leek uit een sprookje te komen), totdat ik doorhad dat het ook OK was om zijn onhebbelijkheden vervelend te vinden en er een punt achter te zetten.
Nu heb ik gewoon een relatie met een man die veel beter bij me past en veel minder ergernissen en wat een verschil!
Er is een wereld vol met mannen (ongeveer de helft is man, nietwaar), dus waarom zou je je beperken tot iemand die met zijn lakse houding en labbekakkerigheid je irriteert en beperkt?
ik deed dat ook een aantal jaar mt een ex. Al zijn onhebbelijkheden waren vooral dingen die aan mij lagen. Ik moest er maar mee om leren gaan, vertelde ik mezelf. Ik bleef bij hem zo lang omdat ik dacht dat er nooit meer iemand voorbij zou komen met wie ik zo'n klik zou hebben en ik me teveel van de 'Omdenken' school aantrok. ("Ik kan hem niet veranderen, dus moet ik mijn instelling maar veranderen"). Dat ondertusen het al lang niet meer zo leuk was als in de eerste weken negeerde ik maar. Ik bleef hangen in het verhaaltje dat ik mezelf vertelde (hoe we elkaar ontmoetten leek uit een sprookje te komen), totdat ik doorhad dat het ook OK was om zijn onhebbelijkheden vervelend te vinden en er een punt achter te zetten.
Nu heb ik gewoon een relatie met een man die veel beter bij me past en veel minder ergernissen en wat een verschil!
Er is een wereld vol met mannen (ongeveer de helft is man, nietwaar), dus waarom zou je je beperken tot iemand die met zijn lakse houding en labbekakkerigheid je irriteert en beperkt?
"I'm just an animal looking for a home and.... share the same space for a minute or two...”
zaterdag 16 februari 2019 om 11:05
Ik vind hem niet moedig maar iemand die het wel prima vind dat een ander moeite doet om de relatie vorm te geven en het zich laat aanleunen (zoals de rest van de dingen in zijn leven).SweetFirefly schreef: ↑15-02-2019 10:21En daar hoort hij gelukkig dus ook bij. Maar voor hetzelfde geld hoorde daar nog een vervelende ex bij, of verdriet om een overleden partner of een co-ouderschap waar niet iedereen op zit te wachten. En dan is het een iets waar niet iedereen even happy mee is. Ik vind het van hem best moedig, want als partner van iemand met een kind kom je niet op de eerste plaats. Wat ik overigens heel logisch vind.
"I'm just an animal looking for a home and.... share the same space for a minute or two...”
zaterdag 16 februari 2019 om 11:10
Wat blowen betreft. Ik datete dus twee jaar geleden iemand die zijn hele leven veel had geblowd en het nu nog 'af en toe' deed. Bleek later dat dat dus elke dag was. Ik heb iks tegen blowen, maar iemand die geen dag zonder blowen kan, (of alcohol for that matter) daar had ik geen zin in om wat mee op te bouwen. Geen zin om zulk gedrag mijn leven binnen te halen.
Was een beetje hetzelfde type als je omschrijft. Veel beloftes en plannen om dingen te gaan doen wbt werk (had hij ook niet) en creatieve projecten, maar totaal geen bewijs dat hij in het verleden doortastend op had getreden. Veel praatjes en idealen, maar geen actie.
Het is dat deze man 8 jaar ouder was dan de jouwe, anders had ik me afgevraagd of het dezelfde man was (die verder enorm lief en grappig was, goede minnaar en met wie ik echt leuke gesprekken had).
Echt, je date nog maar twee maanden. Als je dit soort dingen nu al zo vervelend vind (want hij gaat echt niet veranderen) un je beter verder op zoek.
Was een beetje hetzelfde type als je omschrijft. Veel beloftes en plannen om dingen te gaan doen wbt werk (had hij ook niet) en creatieve projecten, maar totaal geen bewijs dat hij in het verleden doortastend op had getreden. Veel praatjes en idealen, maar geen actie.
Het is dat deze man 8 jaar ouder was dan de jouwe, anders had ik me afgevraagd of het dezelfde man was (die verder enorm lief en grappig was, goede minnaar en met wie ik echt leuke gesprekken had).
Echt, je date nog maar twee maanden. Als je dit soort dingen nu al zo vervelend vind (want hij gaat echt niet veranderen) un je beter verder op zoek.
"I'm just an animal looking for a home and.... share the same space for a minute or two...”
zaterdag 16 februari 2019 om 14:19
Ik vind de situatie veel te moeilijk, niet de reacties erop. Als je na enkele maanden al zoveel irritaties hebt, voorspelt dat niet veel goeds. En dan kan het terecht of onterecht zijn maar je kunt in deze fase gewoon zeggen dat het toch niet zo'n match is.Tommgirl schreef: ↑16-02-2019 01:29Wat doet iedereen hier ontzettend moeilijk.
Volg je hart, en als je het nu leuk hebt geniet er dan van.
Ik elke relatie zijn er irritatie puntjes.
Mijn persoonlijke mening is dat je als alleenstaande ouder voor je jezelf en je kind moet kunnen zorgen. Wanneer je dat kan heb je het goed voor elkaar. Ook stellen met beide een goede baan, zelfde hobby’s en tijden van opstaan gaan uit elkaar.
Dit kan nog alle kanten op gaan. Wanneer je nog twijfelt kan je er voor kiezen je kind niet te introduceren en het gewoon houden bij het leuk hebben samen en zien wat de toekomst doet. Maar je twijfel om je kind te introduceren wel aan hem kenbaar maken.
Heel veel succes
Natuurlijk zijn er kleine irritaties in elke relatie, maar dit overheerst al zo erg in een relatie die nog zo pril is dat sommigen het niet eens een relatie zouden noemen. En ik versta onder kleine irritaties bijvoorbeeld dat iemand altijd treuzelt, te lang doucht, dat soort dingen. Niet een heel andere levensinstelling.
zaterdag 16 februari 2019 om 17:43
Eens.. mijn ex was zo. Ook een blower. Ik gok dat deze jongen (sorry maar kan het geen man noemen) veel meer blowt dan hij zegt of dan jij weet.boebezoebe schreef: ↑16-02-2019 11:10Wat blowen betreft. Ik datete dus twee jaar geleden iemand die zijn hele leven veel had geblowd en het nu nog 'af en toe' deed. Bleek later dat dat dus elke dag was. Ik heb iks tegen blowen, maar iemand die geen dag zonder blowen kan, (of alcohol for that matter) daar had ik geen zin in om wat mee op te bouwen. Geen zin om zulk gedrag mijn leven binnen te halen.
Was een beetje hetzelfde type als je omschrijft. Veel beloftes en plannen om dingen te gaan doen wbt werk (had hij ook niet) en creatieve projecten, maar totaal geen bewijs dat hij in het verleden doortastend op had getreden. Veel praatjes en idealen, maar geen actie.
Het is dat deze man 8 jaar ouder was dan de jouwe, anders had ik me afgevraagd of het dezelfde man was (die verder enorm lief en grappig was, goede minnaar en met wie ik echt leuke gesprekken had).
Echt, je date nog maar twee maanden. Als je dit soort dingen nu al zo vervelend vind (want hij gaat echt niet veranderen) un je beter verder op zoek.
donderdag 21 februari 2019 om 14:13
Hij zegt dat hij 1 a 2x per blowt. Geld heeft hij nog wat vanuit zijn spaarrekening en soms krijgt hij iets.
Hij loopt nu ook bijna elke keer in dezelfde kleren waar gaten in zitten.
Ik krijg steeds meer het idee dat hij toch een psychische stoornis heeft waar ik de eerste tijd overheen gezien heb wegens verliefdheid. Hij loopt ook bij een psycholoog maar dat schiet niet op. Er is nog geen duidelijke diagnose en hij vergeet bijna de helft van wat ze bespreken. Vaak als we samen zijn en net wakker worden is hij ook warrig en verward en standaard duizelig als hij wakker wordt.
Maar het zo'n lieverd.. en ik vind hem nog heel aantrekkelijk. Ik ben echt gek op die jongen en word ook verdrietig als ik eraan denk dat ik het uit zou maken. Hij behandeld me als prinsesje en stuurt veel lieve berichten, draagt me op handen. Heb zijn ouders meerdere keren gezien en ik ontmoet steeds meer vrienden van hem. Hij praat veel over samenwonen en samen een gezin stichten. Maar toch.. Soms krijg ik het idee dat hij niet helemaal eerlijk is ergens over. Ik kan er de vinger niet op leggen. Hij is juist behoorlijk onzeker en jaloers richting mij. Maar in het begin had hij het best vaak over een ex en hoe vreselijk hij haar en de relatie vond en dat hij zoiets nooit meer wilde. Toen heb ik gedroomd dat ze weer afgesproken hadden en sindsdien knaagt er een raar gevoel bij mij. Hij geeft me niet echt aanleiding om dit te denken of voelen (behalve dat hij het in het begin vaak over die relatie had), dus misschien en waarschijnlijk is het ook mijn eigen ding. Of is het misschien dat ik zelf langzamerhand minder enthousiast word? Ik merk nu dat ik het vooral leuk en fijn vind als we samen zijn maar heb niet meer dat ik echt smacht om hem te zien of niet kan wachten tot het zover is. Die vlinders zijn verdwenen en ik voel me een beetje mat
Hij loopt nu ook bijna elke keer in dezelfde kleren waar gaten in zitten.
Ik krijg steeds meer het idee dat hij toch een psychische stoornis heeft waar ik de eerste tijd overheen gezien heb wegens verliefdheid. Hij loopt ook bij een psycholoog maar dat schiet niet op. Er is nog geen duidelijke diagnose en hij vergeet bijna de helft van wat ze bespreken. Vaak als we samen zijn en net wakker worden is hij ook warrig en verward en standaard duizelig als hij wakker wordt.
Maar het zo'n lieverd.. en ik vind hem nog heel aantrekkelijk. Ik ben echt gek op die jongen en word ook verdrietig als ik eraan denk dat ik het uit zou maken. Hij behandeld me als prinsesje en stuurt veel lieve berichten, draagt me op handen. Heb zijn ouders meerdere keren gezien en ik ontmoet steeds meer vrienden van hem. Hij praat veel over samenwonen en samen een gezin stichten. Maar toch.. Soms krijg ik het idee dat hij niet helemaal eerlijk is ergens over. Ik kan er de vinger niet op leggen. Hij is juist behoorlijk onzeker en jaloers richting mij. Maar in het begin had hij het best vaak over een ex en hoe vreselijk hij haar en de relatie vond en dat hij zoiets nooit meer wilde. Toen heb ik gedroomd dat ze weer afgesproken hadden en sindsdien knaagt er een raar gevoel bij mij. Hij geeft me niet echt aanleiding om dit te denken of voelen (behalve dat hij het in het begin vaak over die relatie had), dus misschien en waarschijnlijk is het ook mijn eigen ding. Of is het misschien dat ik zelf langzamerhand minder enthousiast word? Ik merk nu dat ik het vooral leuk en fijn vind als we samen zijn maar heb niet meer dat ik echt smacht om hem te zien of niet kan wachten tot het zover is. Die vlinders zijn verdwenen en ik voel me een beetje mat
donderdag 21 februari 2019 om 14:25
Heel verhaal, maar wat je eigenlijk zegt is dat het niet goed voelt en al even niet goed voelt.Saraah86 schreef: ↑21-02-2019 14:13Hij zegt dat hij 1 a 2x per blowt. Geld heeft hij nog wat vanuit zijn spaarrekening en soms krijgt hij iets.
Hij loopt nu ook bijna elke keer in dezelfde kleren waar gaten in zitten.
Ik krijg steeds meer het idee dat hij toch een psychische stoornis heeft waar ik de eerste tijd overheen gezien heb wegens verliefdheid. Hij loopt ook bij een psycholoog maar dat schiet niet op. Er is nog geen duidelijke diagnose en hij vergeet bijna de helft van wat ze bespreken. Vaak als we samen zijn en net wakker worden is hij ook warrig en verward en standaard duizelig als hij wakker wordt.
Maar het zo'n lieverd.. en ik vind hem nog heel aantrekkelijk. Ik ben echt gek op die jongen en word ook verdrietig als ik eraan denk dat ik het uit zou maken. Hij behandeld me als prinsesje en stuurt veel lieve berichten, draagt me op handen. Heb zijn ouders meerdere keren gezien en ik ontmoet steeds meer vrienden van hem. Hij praat veel over samenwonen en samen een gezin stichten. Maar toch.. Soms krijg ik het idee dat hij niet helemaal eerlijk is ergens over. Ik kan er de vinger niet op leggen. Hij is juist behoorlijk onzeker en jaloers richting mij. Maar in het begin had hij het best vaak over een ex en hoe vreselijk hij haar en de relatie vond en dat hij zoiets nooit meer wilde. Toen heb ik gedroomd dat ze weer afgesproken hadden en sindsdien knaagt er een raar gevoel bij mij. Hij geeft me niet echt aanleiding om dit te denken of voelen (behalve dat hij het in het begin vaak over die relatie had), dus misschien en waarschijnlijk is het ook mijn eigen ding. Of is het misschien dat ik zelf langzamerhand minder enthousiast word? Ik merk nu dat ik het vooral leuk en fijn vind als we samen zijn maar heb niet meer dat ik echt smacht om hem te zien of niet kan wachten tot het zover is. Die vlinders zijn verdwenen en ik voel me een beetje mat
donderdag 21 februari 2019 om 14:37
To, soms na de eerste hevige verliefdheid leer je iemand beter kennen en dan vallen je dingen op die je wel of niet leuk vindt. Als ik kijk naar mijzelf, na de hevige verliefdheid komt er of een periode waarin ik iets rationeler kan nadenken over de man in kwestie. Soms was het dan, ja, hij is wel een lekker ding en zo, maar ik op langer termijn heb ik hier gewoon geen zin in. Soms met aanwijsbare redenen en soms niet. Bij mijn huidige vriend dacht ik eerder iets van; buiten dat ik je een lekker ding vind, zie ik ons samen wel echt iets opbouwen. Omdat ik er dan achter was dat we inderdaad grotendeels dezelfde ideeën hadden over de toekomst, zoals hoe richten we ons leven in, waar willen wonen, hoe willen we leven, hoe kijken we tegen geld/huishouden/kinderen aan, en hoe richten we onze relatie in.Saraah86 schreef: ↑21-02-2019 14:13Hij zegt dat hij 1 a 2x per blowt. Geld heeft hij nog wat vanuit zijn spaarrekening en soms krijgt hij iets.
Hij loopt nu ook bijna elke keer in dezelfde kleren waar gaten in zitten.
Ik krijg steeds meer het idee dat hij toch een psychische stoornis heeft waar ik de eerste tijd overheen gezien heb wegens verliefdheid. Hij loopt ook bij een psycholoog maar dat schiet niet op. Er is nog geen duidelijke diagnose en hij vergeet bijna de helft van wat ze bespreken. Vaak als we samen zijn en net wakker worden is hij ook warrig en verward en standaard duizelig als hij wakker wordt.
Maar het zo'n lieverd.. en ik vind hem nog heel aantrekkelijk. Ik ben echt gek op die jongen en word ook verdrietig als ik eraan denk dat ik het uit zou maken. Hij behandeld me als prinsesje en stuurt veel lieve berichten, draagt me op handen. Heb zijn ouders meerdere keren gezien en ik ontmoet steeds meer vrienden van hem. Hij praat veel over samenwonen en samen een gezin stichten. Maar toch.. Soms krijg ik het idee dat hij niet helemaal eerlijk is ergens over. Ik kan er de vinger niet op leggen. Hij is juist behoorlijk onzeker en jaloers richting mij. Maar in het begin had hij het best vaak over een ex en hoe vreselijk hij haar en de relatie vond en dat hij zoiets nooit meer wilde. Toen heb ik gedroomd dat ze weer afgesproken hadden en sindsdien knaagt er een raar gevoel bij mij. Hij geeft me niet echt aanleiding om dit te denken of voelen (behalve dat hij het in het begin vaak over die relatie had), dus misschien en waarschijnlijk is het ook mijn eigen ding. Of is het misschien dat ik zelf langzamerhand minder enthousiast word? Ik merk nu dat ik het vooral leuk en fijn vind als we samen zijn maar heb niet meer dat ik echt smacht om hem te zien of niet kan wachten tot het zover is. Die vlinders zijn verdwenen en ik voel me een beetje mat
Natuurlijk is het pijnlijk om het uit te maken als de ander geen ongelofelijke hufter is. Zeker als je hem lief en leuk en aantrekkelijk vindt. Maar even objectief, kun jij je voorstellen dat je dag-in-dag-uit naast hem wakker wordt? Ook als hij dus niet meer gaat doen dan hij nu doet?
Je kunt het altijd nog even aankijken hoe jouw gevoelens zich ontwikkelen, misschien wordt het makkelijker.
Ik zou zelf alleen nog niet aan samenwonen en dergelijke beginnen voor hij een baan heeft.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
donderdag 21 februari 2019 om 15:16
Per uur? Dag? Week? Maand?Hij zegt dat hij 1 a 2x per blowt.
Ik heb de hele trits doorgelezen en vind dat veel mensen erg stellig zijn in hun veroordelingen, inclusief TO. Deze man heeft een ander karakter, ander bioritme, misschien een lichte aandoening, blowt af en toe. Tja, iedereen is anders. Mijn bioritme is ook behoorlijk anders dan dat van mijn partner en van de gebruikelijke kantooruren. Daar heb ik lang mee geworsteld, maar je bent hoe je bent. Op een bepaald moment was ik de strijd (letterlijk) doodmoe en ben ik mede daarom ZZP'er geworden en sindsdien kan ik mijn eigen ritme aanhouden. Onze ritmes vallen dus niet samen, maar overlappen elkaar. Dat heeft als voordeel dat je beter in je vel zit en dat je meer ruimte en tijd voor jezelf hebt. Dat zouden meer mensen moeten dioen, denk ik eerlijk gezegd.
Ik zou gek worden van iemand als TO. Ik kan me voorstellen dat haar vriend dat ook wordt, maar omdat hij haar niet kwijt wil zegt hij sorry en belooft "beterschap". Dat is natuurlijk niet slim. Net zoals TO moet kappen met bemoederen en ergeren, zou vriendlief moeten kappen met zich onderdanig opstellen. Jullie passen gewoon niet bij elkaar, maar ik vind dat TO wel net zo goed naar eigen gedrag, houding en oordeel moet kijken als naar die van vriendlief. Of je bij elkaar past heeft evenveel met beide partijen te maken. Veroordelen hoe de ander is heeft geen zin, is vaak onterecht en is een slecht voorteken voor de nog prille relatie Je kunt niet veranderen hoe iemand ten diepste is.
donderdag 21 februari 2019 om 15:38
Oh, lekker dan. Zeker als je een psychische aandoening hebt, moet je vooral gaan blowen.Saraah86 schreef: ↑21-02-2019 14:13Hij zegt dat hij 1 a 2x per blowt. Geld heeft hij nog wat vanuit zijn spaarrekening en soms krijgt hij iets.
Hij loopt nu ook bijna elke keer in dezelfde kleren waar gaten in zitten.
Ik krijg steeds meer het idee dat hij toch een psychische stoornis heeft waar ik de eerste tijd overheen gezien heb wegens verliefdheid. Hij loopt ook bij een psycholoog maar dat schiet niet op. Er is nog geen duidelijke diagnose en hij vergeet bijna de helft van wat ze bespreken. Vaak als we samen zijn en net wakker worden is hij ook warrig en verward en standaard duizelig als hij wakker wordt.
We used to be friends...
donderdag 21 februari 2019 om 22:35
JuriaanB schreef: ↑21-02-2019 15:16(...) Ik heb de hele trits doorgelezen en vind dat veel mensen erg stellig zijn in hun veroordelingen, inclusief TO.2va
Dit vooral ja. Ik snap wel waarom er nog steeds een taboe heerst op het bespreken van moeilijkheden als je dit topic doorleest. Werkelijk de bekrompenheid ten top lees ik in veel van jullie reacties. En dat wordt helaas als de norm gezien.
(...) Net zoals TO moet kappen met bemoederen en ergeren, zou vriendlief moeten kappen met zich onderdanig op te stellen. Jullie passen gewoon niet bij elkaar, maar ik vind dat TO wel net zo goed naar eigen gedrag, houding en oordeel moet kijken als naar die van vriendlief. Of je bij elkaar past heeft evenveel met beide partijen te maken. Veroordelen hoe de ander is heeft geen zin, is vaak onterecht en is een slecht voorteken voor de nog prille relatie. Je kunt niet veranderen hoe iemand ten diepste is.
Amen. Dus TO: kap ermee.
wij slapen nooit.
vrijdag 22 februari 2019 om 18:13
Wat maakt het uit hoe vaak?! Alsof hij dat eerlijk gaat vertellen. Wat zoek jij met een junk? Jij bent geen snaar beter dan die drugsgebruiker. Je hebt verdorie een kind! Die zouden ze bij je moeten weghalen.
anoniem_106277 wijzigde dit bericht op 22-02-2019 18:15
8.08% gewijzigd
vrijdag 22 februari 2019 om 18:14
Zelfs voor de Hollandse denkwijze is dit kul.Christiana schreef: ↑15-02-2019 23:03Mannen die op hun 30e nog thuis wonen, en nooit eerder op zich zelf hebben gewoond daar is iets mis mee.
30 jaar en nog studeren en daarnaast nooit een (bij) baan hebben gehad daar is iets mis mee.
Tenzij je er nog een groot kind bij wil, is dit geen match.
vrijdag 22 februari 2019 om 18:39
Ik denk dat het alles te maken heeft met wat jij wil en wat jij kan accepteren. Het lijkt erop alsof deze man je niet kan bieden wat je wil, dan kan je allebei beter iemand zoeken die wel past toch?
Zelf heb ik nu zo’n 9 maanden een relatie met een man van 29 die nog studeert, wel eigen woning. Pas na 2 maanden durfde hij te vertellen dat hij ook nog nooit een baan heeft gehad. Schrok ik toen ook wel erg van en begon me af te vragen of dit wel mijn match was, ik heb namelijk alles zaakjes best wel op orde. Hij heeft jarenlang gefeest en genikst en rijke ouders die op deze manier alle 5(!) hun kinderen onderhouden. Heel bijzonder en weinig aantrekkelijk als je dat voor het eerst hoort.
Toch zijn we nog samen, ik merk dat er een hoop schaamte bij hem zit over dat hij het zo ver heeft laten komen. Hij gaat nu iedere dag naar college en werkt heel hard en het loont want hij studeert in juni af. Wat ook wel uitmaakte voor mij is dat hij aangeeft heel graag te willen werken zodat hij zich geen loser voelt en met zijn vrienden kan meepraten over het werkende leven. Ik zie een kerel die inderdaad een aantal jaar achter loopt maar in ieder geval graag wil en er zn schouders onder gezet heeft afgelopen 3 jaar.
Hij blowt trouwens ook 2x per week ofzo, is voor mij persoonlijk niet zo’n probleem. Zelf heb ik geen kinderen trouwens en ook geen wens momenteel dus dat maakt misschien wel veel uit in het gewoon rustig op zn beloop kunnen laten.
Puntje bij paaltje komt het er op neer dat jij moet beslissen of je hier mee verder wil of niet.
Zelf heb ik nu zo’n 9 maanden een relatie met een man van 29 die nog studeert, wel eigen woning. Pas na 2 maanden durfde hij te vertellen dat hij ook nog nooit een baan heeft gehad. Schrok ik toen ook wel erg van en begon me af te vragen of dit wel mijn match was, ik heb namelijk alles zaakjes best wel op orde. Hij heeft jarenlang gefeest en genikst en rijke ouders die op deze manier alle 5(!) hun kinderen onderhouden. Heel bijzonder en weinig aantrekkelijk als je dat voor het eerst hoort.
Toch zijn we nog samen, ik merk dat er een hoop schaamte bij hem zit over dat hij het zo ver heeft laten komen. Hij gaat nu iedere dag naar college en werkt heel hard en het loont want hij studeert in juni af. Wat ook wel uitmaakte voor mij is dat hij aangeeft heel graag te willen werken zodat hij zich geen loser voelt en met zijn vrienden kan meepraten over het werkende leven. Ik zie een kerel die inderdaad een aantal jaar achter loopt maar in ieder geval graag wil en er zn schouders onder gezet heeft afgelopen 3 jaar.
Hij blowt trouwens ook 2x per week ofzo, is voor mij persoonlijk niet zo’n probleem. Zelf heb ik geen kinderen trouwens en ook geen wens momenteel dus dat maakt misschien wel veel uit in het gewoon rustig op zn beloop kunnen laten.
Puntje bij paaltje komt het er op neer dat jij moet beslissen of je hier mee verder wil of niet.
vrijdag 22 februari 2019 om 23:35
Kan voor jou kul zijn, mensen van mijn generatie zorgde dat ze zo snel mogelijk zelfstandig woonden.. ja die generatie bestaat de 45+ groep ging vroeg het huis uit, hadden geen tussenjaar maar gingen na de studie meteen aan het werk. En ja dan was er iets mis als er iemand nog 30 jaar was, thuis woonde en nooit gewerkt had en nog steeds met een studie bezig was..
En anno 2019 blijkt dat dus ook uit verdere reacties van t.o.
zaterdag 23 februari 2019 om 09:02
zaterdag 23 februari 2019 om 12:42
Nadat ze 6 tot 10 jaar met overheidssubsidie over de studie hadden gedaan.Christiana schreef: ↑22-02-2019 23:35Kan voor jou kul zijn, mensen van mijn generatie zorgde dat ze zo snel mogelijk zelfstandig woonden.. ja die generatie bestaat de 45+ groep ging vroeg het huis uit, hadden geen tussenjaar maar gingen na de studie meteen aan het werk. En ja dan was er iets mis als er iemand nog 30 jaar was, thuis woonde en nooit gewerkt had en nog steeds met een studie bezig was..
zaterdag 23 februari 2019 om 12:43
zaterdag 23 februari 2019 om 12:45
zaterdag 23 februari 2019 om 13:26
Haar vriend heeft geen eigen bedrijf, geen werk en geen huishouden en hij doet al jaren over dezelfde studie.JuriaanB schreef: ↑21-02-2019 15:16Per uur? Dag? Week? Maand?
Ik heb de hele trits doorgelezen en vind dat veel mensen erg stellig zijn in hun veroordelingen, inclusief TO. Deze man heeft een ander karakter, ander bioritme, misschien een lichte aandoening, blowt af en toe. Tja, iedereen is anders. Mijn bioritme is ook behoorlijk anders dan dat van mijn partner en van de gebruikelijke kantooruren. Daar heb ik lang mee geworsteld, maar je bent hoe je bent. Op een bepaald moment was ik de strijd (letterlijk) doodmoe en ben ik mede daarom ZZP'er geworden en sindsdien kan ik mijn eigen ritme aanhouden. Onze ritmes vallen dus niet samen, maar overlappen elkaar. Dat heeft als voordeel dat je beter in je vel zit en dat je meer ruimte en tijd voor jezelf hebt. Dat zouden meer mensen moeten dioen, denk ik eerlijk gezegd.
Ik zou gek worden van iemand als TO. Ik kan me voorstellen dat haar vriend dat ook wordt, maar omdat hij haar niet kwijt wil zegt hij sorry en belooft "beterschap". Dat is natuurlijk niet slim. Net zoals TO moet kappen met bemoederen en ergeren, zou vriendlief moeten kappen met zich onderdanig opstellen. Jullie passen gewoon niet bij elkaar, maar ik vind dat TO wel net zo goed naar eigen gedrag, houding en oordeel moet kijken als naar die van vriendlief. Of je bij elkaar past heeft evenveel met beide partijen te maken. Veroordelen hoe de ander is heeft geen zin, is vaak onterecht en is een slecht voorteken voor de nog prille relatie Je kunt niet veranderen hoe iemand ten diepste is.
Hij doet dus eigenlijk niets en hij is 30.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
